Προσθήκη σχολίου (6 σχόλια)

Η επιτυχία του Ghost of Tsushima ήταν συγκλονιστική. 

Οι 13 εκατ. πωλήσεις με τζίρο σχεδόν $400 εκατ. (πάνω από έξι φορές το κόστος ανάπτυξής του) και τα δεκάδες βραβεία που απέσπασε (ΟΚ, κυρίως οι πωλήσεις) έδωσαν στη Sucker Punch το ελεύθερο να προχωρήσει στην ανάπτυξη sequel και κάπως έτσι, μια πενταετία αργότερα οδηγηθήκαμε στο Ghost of Yotei.

Με δεδομένη την επιτυχημένη συνταγή του πρώτου τίτλου, ήταν βέβαιο πως ο διάδοχός του δεν θα ξεστράτιζε ιδιαίτερα. Το ερώτημα φυσικά ήταν κατά πόσο το Ghost of Yotei θα έβρισκε τον τρόπο να φρεσκάρει κάπως τα πράγματα, έτσι ώστε η εμπειρία του να μη μοιάζει με μία απλή επανάληψη του προκατόχου του. Το αν τα κατάφερε ή όχι θα το αναλύσουμε ευθύς αμέσως.

Τα γεγονότα στο παιχνίδι διαδραματίζονται 300 και κάτι χρόνια έπειτα από εκείνα του Ghost of Tsushima, μία σοφή απόφαση από πλευράς Sucker Punch καθώς ακόμα κι αν κάποιος δεν έχει παίξει το τελευταίο, δεν θα έχει πρόβλημα να παρακολουθήσει το στόρι. Το σενάριο του παιχνιδιού πραγματεύεται μία τυπική ιστορία εκδίκησης, με την Atsu, μία πολεμίστρια, να βάζει ως στόχο να σκοτώσει τους Yotei Six που 16 χρόνια πριν ξεκλήρισαν την οικογένειά της.

image.jpeg.de1b30942769fa13a447c356baf428c7.jpeg

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του παιχνιδιού – ο τελικός σας στόχος, αν προτιμάτε. Το πώς θα τον πετύχετε όμως, είναι στη δική σας ευχέρεια. Μπορείτε να εξερευνήσετε σε μεγάλο βαθμό ελεύθερα τον περίπου ανοιχτό χάρτη (αποτελείται από μεγάλες περιοχές που συνδέονται μεταξύ τους με κάποια τμήματα να παραμένουν κλειδωμένα μέχρι να φτάσετε σε συγκεκριμένο σημείο της πλοκής) του Ghost of Yotei και να κυνηγήσετε τους Yotei Six με τη σειρά που προτιμάτε. Αυτό σημαίνει ότι θα κληθείτε να κάνετε πρακτικά την ίδια διαδικασία έξι φορές (χαρτογράφηση μίας νέας τοποθεσίας, εύρεση στοιχείων για τον εκάστοτε στόχο σας, εκμάθηση ενός νέου όπλου), κάτι που από τα μισά κι έπειτα κάπως κουράζει όσο να ‘ναι.

Η πλοκή δεν είναι κάτι το συγκλονιστικό αλλά τουλάχιστον κάνει τη δουλειά της. Για τη δημιουργία μίας ακόμα πιο πειστικής ατμόσφαιρας πάντως θα σας προτείναμε να επιλέξετε τα ιαπωνικά voice-overs και το Kurosawa mode το οποίο ενεργοποιεί ένα εφέ που μιμείται το στυλ του Ιάπωνα σκηνοθέτη (στη Sucker Punch άλλωστε είναι γνωστοί θαυμαστές του έργου του). Σε κάθε ευκαιρία πάντως, το παιχνίδι υιοθετεί κινηματογραφική προσέγγιση, από τις σκηνές που η Atsu συνομιλεί με κάποιον καθώς καλπάζουν παρέα (βλ. Red Dead Redemption 2) ως τις γεμάτες σασπένς μονομαχίες (βλ. Rise of the Ronin).

Διαβάστε ολόκληρο το review

 

  • Like 2