Εθνική Ελλάδος

[xgol]

Καλά πολλοι απο αυτούς παρότι δεν παίζουν λεπτο, έχουν ρόλους στις προπονησες. Γι αυτο ο μπαρτζω εσιωξε τον αντιτς πχ

[sl028]

 

 Ο ανθρωπος μπηκε εκει που μπηκε(δεν ξερω πως, αλλά υποθετω σιωπηλα) και επειδη ειναι εκει περα πολλα χρονια, νομιζει πλεον οτι ειναι κατι σαν σοφος, κατι σαν η μεγαλη εμπειρια του μπασκετ, η μεγαλη σοφη δημοσιογραφαρα του μπασκετ και εκτός του οτι τα μισα ή και παραπανω απο αυτα που λεει ειναι βλακειες, εχει και αυτο το τουπε που τον κανει ανυποφορο.

 

 

Απο το 1995 οι 2 μεγαλοι μονοπωλουν το Ελληνικο μπασκετ και στον βαθμο που υπαρχει τωρα το μονοπωλιο, απο το 2004 και μετα περιπου.

Αρα δεν βλεπω να ειναι αυτο το προβλημα. Βασικα δεν βλεπω κανενα προβλημα. Βλεπω μια χαρα πολλους και ταλαντουχους παικτες να εχουμε. Απλως τι να κανουμε δεν γινεται συνεχεια να πηγαινουμε καλα.

Έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Έχει ανέβει το επίπεδο από τότε. Και πλέον αν δεν έχεις ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, δεν έχεις και καλή Εθνική (εκτός βέβαια αν έχεις όλους τους διεθνείς στο ΝΒΑ) Πάρε για παράδειγμα τις δύο κορυφαίες Εθνικές στην Ευρώπη. Η μεν Ισπανία έχει το ανταγωνιστικότερο πρωτάθλημα, η δε Γαλλία έχει σχεδόν όλους του παίχτες της στο ΝΒΑ. Νομίζω, δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση αυτό που λέω. Είναι προφανές. Μην περιμένουμε λοιπόν καλές πορείες Εθνικής χωρίς αλλαγή φιλοσοφίας.

[FilipposMD]

 

Απο το 1995 οι 2 μεγαλοι μονοπωλουν το Ελληνικο μπασκετ και στον βαθμο που υπαρχει τωρα το μονοπωλιο, απο το 2004 και μετα περιπου.

Αρα δεν βλεπω να ειναι αυτο το προβλημα. Βασικα δεν βλεπω κανενα προβλημα. Βλεπω μια χαρα πολλους και ταλαντουχους παικτες να εχουμε. Απλως τι να κανουμε δεν γινεται συνεχεια να πηγαινουμε καλα.

 

Πάντως παλιότερα δεν υπήρχε αυτό το παιδομάζωμα από τους 2 μεγάλους. Και να είχαν τέτοια διάθεση, υπήρχαν μεσαίοι σύλλογοι που πλήρωναν και έδιναν ευκαιρίες. Τα τελευταία χρόνια, όταν ακόμα και ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ ή ο Άρης ήταν αναξιόπιστοι οικονομικά, όλοι οι παίκτες ήθελαν -και θέλουν- να πάνε στους 2 μεγάλους όσο νωρίτερα γίνεται.

 

Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη δεν υπάρχουν. Έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε 2 ομάδες της προκοπής (Μαρούσι και Ηρακλή της εποχής) πριν πάνε στον Παναθηναϊκό. Πιστεύω ότι αν ήταν 18άρηδες σήμερα και τους τσιμπούσε ο ΠΑΟ ή ο Ολυμπιακός, δε θα είχαν την ίδια εξέλιξη. Ειδικά ο Διαμαντίδης που είχε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού και τη νοοτροπία του εργάτη, αν έπαιζε ειδικούς υποστηρικτικούς ρόλους από τα 18, πιστεύω ότι θα γινόταν ένας σούπερ ρολίστας, αλλά όχι ο κυρίαρχος που έγινε. Ακόμα και παίκτες που έκαναν καριέρα ως ρολίστες, όπως ο Ζήσης και ο Χατζηβρέτας, στην αρχή της καριέρας τους ήταν ηγέτες και σκόρερ.

 

Όταν παίζεις από τα 18 σε ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, πάντα θα έχεις 3 και 4 παίκτες που θα πάρουν την μπάλα στα δύσκολα, οπότε δε θα έχεις την ευκαιρία να πετύχεις το μάξιμουμ. Πχ ο Μάντζαρης, αν είχε μείνει 2-3 χρόνια σε μια ψιλοκαλή ελληνική ομάδα και έπρεπε να βάζει 10 πόντους σε κάθε ματς, θα ήταν πολύ καλύτερος παίκτης σήμερα. Σκόρερ μπορεί να μη γινόταν ποτέ, αλλά τουλάχιστον θα περνούσε από το μυαλό του να σκοράρει...

[YourTrueLegend]

Πάντως παλιότερα δεν υπήρχε αυτό το παιδομάζωμα από τους 2 μεγάλους. Και να είχαν τέτοια διάθεση, υπήρχαν μεσαίοι σύλλογοι που πλήρωναν και έδιναν ευκαιρίες. Τα τελευταία χρόνια, όταν ακόμα και ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ ή ο Άρης ήταν αναξιόπιστοι οικονομικά, όλοι οι παίκτες ήθελαν -και θέλουν- να πάνε στους 2 μεγάλους όσο νωρίτερα γίνεται.

 

Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη δεν υπάρχουν. Έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε 2 ομάδες της προκοπής (Μαρούσι και Ηρακλή της εποχής) πριν πάνε στον Παναθηναϊκό. Πιστεύω ότι αν ήταν 18άρηδες σήμερα και τους τσιμπούσε ο ΠΑΟ ή ο Ολυμπιακός, δε θα είχαν την ίδια εξέλιξη. Ειδικά ο Διαμαντίδης που είχε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού και τη νοοτροπία του εργάτη, αν έπαιζε ειδικούς υποστηρικτικούς ρόλους από τα 18, πιστεύω ότι θα γινόταν ένας σούπερ ρολίστας, αλλά όχι ο κυρίαρχος που έγινε. Ακόμα και παίκτες που έκαναν καριέρα ως ρολίστες, όπως ο Ζήσης και ο Χατζηβρέτας, στην αρχή της καριέρας τους ήταν ηγέτες και σκόρερ.

 

Όταν παίζεις από τα 18 σε ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, πάντα θα έχεις 3 και 4 παίκτες που θα πάρουν την μπάλα στα δύσκολα, οπότε δε θα έχεις την ευκαιρία να πετύχεις το μάξιμουμ. Πχ ο Μάντζαρης, αν είχε μείνει 2-3 χρόνια σε μια ψιλοκαλή ελληνική ομάδα και έπρεπε να βάζει 10 πόντους σε κάθε ματς, θα ήταν πολύ καλύτερος παίκτης σήμερα. Σκόρερ μπορεί να μη γινόταν ποτέ, αλλά τουλάχιστον θα περνούσε από το μυαλό του να σκοράρει...

H αλλη ερμηνεια ειναι οτι παλαιοτερα υπηρχαν περισσοτεροι ποιοτικοι παιχτες με αποτελεσμα καποιοι εξαιρετικοι (Καιμακογλου πχ) να αγωνιζονται σε μικρομεσαιες ομαδες γιατι απλως δε χωραγαν στην αφροκρεμα του ΠΑΟ (δευτευρευοντως Ολυμπιακου που πριν το 2010 δεν τον λες και αφροκρεμα οσον αφορα το ελληνικο στοιχειο-πιστευω ακραδαντα οτι προηγουνταν αλλες ομαδες σε αυτο το κομματι).

 

Επισης υπαρχει και η αναποδη θεωρια για τον Μαντζαρη, οτι αν κατεληγε σε μικρομεσαια ομαδα δανεικος δεν θα ειχε ουτε καν την εξελιξη που εχει τωρα. Για καθε τετοιο επιχειρημα ας πουμε (ή για το επιχειρημα ΔΔ-Σπανουλη), υπαρχει κι ενας Φωτσης, Πριντεζης, Αλβερτης και ενα σωρο αλλοι παιχτες που αποδεικνυουν οτι δεν ειναι σωνει και καλα εμποδιο να ξεκινας απο τα 18 σου στην τοπ ομαδα της Ελλαδας-Ευρωπης. Η ιστορια εχει δειξει οτι στις σοβαρες ομαδες οποιος δουλευει εξελισσεται διοτι εχει ολα τα φοντα να το κανει δουλευοντας με τους κορυφαιους.

Κι οταν λεω στις τοπ ομαδες, δεν εννοω τον ΟΣΦΠ εως το '10 και δεν εννοω τον ΠΑΟ στην εποχη ΔΓ που δεν ηταν/ειναι τιποτε περισσοτερο απο νεοπλουτες ομαδες που βρισκονται σε τρικυμια σχεδιασμου, με αποτελεσμα οι νεοι να βολοδερνουν μεταξυ φθορας και αφθαρσιας μεχρι να βρεθει καποιος χριστιανος στον παγκο που να εχει σαφες πλανο το οποιο να συμπεριλαμβανει και μεθοδικη δουλεια στους νεους.

 

 

Απο κει και περα Παππας, Μπραμος, Βλαντο (τον οποιο δεν τον παω μια και το ξερουν και οι πετρες εδω και χρονια), ειχαν θεση στην εθνικη και ειναι καθαρα κομπλεξ Κατσικαρη το οτι προτιμησε αποδεδειγμενα ανεπαρκεις παιχτες, γιατι ετσι. Τα προσωπικα κομπλεξ του καθε αμπαλου δεν εχουν θεση στην εθνικη και η ευθυνη ειναι σε αυτους που του επετρεψαν μετα τα περσινα δειγματα γραφης να παραμεινει στο τιμονι της εθνικης. Δειγματα γραφης εχει δωσει φυσικα και στους συλλογους που εχει παει κατα καιρους, οπου παντα υπηρχαν 1-2 παιχτες με τους οποιους δεν ελεγε ουτε καλημερα. Και για εθνικη ειναι πολυ κακη συνταγη να εχεις προβληματικο χαρακτηρα στο τιμονι.

[washcloud]

Ποιος ειναι ανεπιθυμητος απο αυτους και γιατι?

 

Οι φετεινοί ανεπιθύμητοι : Παππάς, Βουγιούκας, Μαυροκεφαλίδης. Για τον Παππά ξέρουν κι οι πέτρες - για Βουγιούκα/Μαυροκεφαλίδη φαντάζομαι θυμάσαι από άλλες χρονιές.

 

Ο μπραμος γιατι ειναι ανεπιθυμητος ακριβως? Ή μηπως αν τον καλουσαν δεν θα ερχοταν?

 

...συγκεκριμένα δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς "ανεπιθύμητος" (όπως οι δύο προαναφερθέντες) - απλά ούτε έχει δέσει με την Εθνική όσο είχε εμφανιστεί, ούτε (υποθέτω) τον πιστεύουν κόουτς και ομοσπονδία. Και τέλος, και ο ίδιος γενικά δεν ενδιαφέρεται ούτε για Εθνική, ούτε για Ελλάδα. Γενικά λοιπόν είναι πλέον "ξένος". Σα να είναι κάποιος άγνωστος. 

 

 

Ο Βλαντο εχει ξεπερασει τον τραυματισμο πριν αρχισει το προολυμπιακο. Δεν ξερω αν ηταν απολυτος ετοιμος στην αρχη της προετοιμασιας, αλλα τι ψαχνουμε.

...δεν καταλαβαίνω τί πάει να πει "τί ψάχνουμε". Όχι, δεν ήταν έτοιμος για να μπει στην προετοιμασία. Και μεταξύ μας, με όσα έχει δείξει στην ομάδα του, ίσως καλώς να μην υπολογιζόταν.

 

Μιλαμε για τον πουθενα. Και κουτσο αλογο να επαιρνες στην θεση του πιο πολλα θα προσφερε.

 

...μιλάμε για τον Γιάννη Αθηναίου πάντα, έτσι; Δεν μπορώ να καταλάβω τί ακριβώς σε στραβώνει σε τέτοιο βαθμό αυτόν τον παίκτη που όχι μόνο δεν έχει αποδειχτεί "κουτσός", αλλά αντιθέτως έχει δείξει πολύ καλά πράγματα. Ειδικά τη σαιζόν που πέρασε, μέχρι -ΞΑΝΑΛΕΩ- να τον παρκάρει "αναίτια" ο κόουτς του στον ΟΣΦΠ. Όλος ο κόσμος σταυροκοπιότανε για το γεγονός (όπως επίσης σταυροκοπιότανε για την απόκτηση Όντομ που σχεδόν του έφαγε τη θέση), κι εσύ μιλάς για "κουτσαμάρα"..............;!;

 

Ο ντορσευ δεν θα εκανε καποια διαφορα βεβαια. Αλλα περα απο το γεγονος οτι ψηνεις τον πιτσιρικα χωρις καμια επιπτωση (αφου τον παιρνεις στη θεση ενος εντελως αχρηστου),  ισως και 1-2 πραγματα παραπανω απο τον πουθενα μπορουσε να δωσει.

 

...αδερφέ, τον Ντόρσι είπαμε καλά θα έκανε να τον είχε πάρει, και για να τον ψήσει, και για μπακάπ, και μπας και του προσφέρει. όχι όμως ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΑΖΊ ΜΕ ΑΥΤΟΝ. Ακούς δηλαδή τί λες; Να κατέβαινε μόνο με Καλάθη/Μάντζαρη, και μετά για να γεμίσει το χάος, απλώς Ντόρσι; Ήμαρτον. Ο Αθηναίου είναι 27-28 με καλά ματς σε Ευρωλίγκα κι Α1, ενώ ο Ντόρσι είναι 22 χωρίς καμμία πείρα. Ξαναρωτάω, συνειδητοποιείς τί λες;

Τουλάχιστον υπόδειξέ μου κάποιες του στραβές στιγμές, όταν εγώ μιλάω για τα καλά παιχνίδια του, μπας και το κουβεντιάσουμε....

 

Οπως και ο βασιλειαδης. Τον βαζεις 2-3 λεπτα με την κλειστη αμυνα και ισως σου αλλαξει το παιχνιδι με κανενα τριποντο. Απο τον να εχει τον πουθενα στο παγκο να κανει το μονο που ξερει καλα (να μην βγαζει μιλια δηλαδη...) ειναι προτιμοτερο...

...πιάστηκες από την "μιλιά" και την έκανες......μηλιά αδερφέ. Δεν ξέρω γιατί. Ούτε συγγένισσά σου να είχε...ατιμάσει δηλαδή....Ήμαρτον..

 

ΥΓ. Αυτα τα φιλοτιμα, δεν βγαζει μιλια, δεν εχει δωσει δικαιωμα για να δικαιολογησουμε τους αμπαλους τα εχω βαρεθει.

 

....εγώ πάντως, δεν το είπα για να δικιολογήσω κανέναν. Ούτε το είπα για να το προτάξω ως το κυριότερό του προτέρημα. Άλλωστε μια χαρά παίκτης είναι και πιστεύω ότι αν του δοθεί ευκαιρία από προπονητές θα γίνει ακόμη καλύτερος.

Το μόνο που μου μένει να σου πω είναι, αν δεν τον έχεις δει να παίζει τον Αθηναίου -ΕΣΩΣΕ τον ΟΣΦΠ σε διάφορες περιπτώσεις στη σαιζόν που πέρασε- και το μόνο που σου έχει μείνει από τον νέο χρόνο και μετά είναι ότι σε ΟΣΦΠ και Εθνική ήταν διακοσμητικός στον πάγκο, τότε κρίμα.

 

Ας επαιρναν εμενα τοτε αντι για τον πουθενα. Περα απο την φιλοτιμια και το γεγονος οτι δεν θα εβγαζα μιλια ημουν προθυμος να κουβαλαω και πετσετες και να δινω νερα στους συμπαιχτες μου.

Ακομα και εγω περισσοτερα θα προσφερα απο τον πουθενα εν τελει, τωρα που το σκεφτομαι.

Απο την μια εχεις εναν φιλοτιμο, χωρις μιλια και απο την αλλη εναν φιλοτιμο χωρις μιλια που επιπλεον κουβαλαει νερα και πετσετες. Δεν τιθεται θεμα συγκρισης...

 

....ε πες έτσι! Ώστε τη δική σου θέση είναι που έφαγε κι έχεις σκυλιάσει τόσο;   

[Chrisxxx]

Πάντως παλιότερα δεν υπήρχε αυτό το παιδομάζωμα από τους 2 μεγάλους. Και να είχαν τέτοια διάθεση, υπήρχαν μεσαίοι σύλλογοι που πλήρωναν και έδιναν ευκαιρίες. Τα τελευταία χρόνια, όταν ακόμα και ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ ή ο Άρης ήταν αναξιόπιστοι οικονομικά, όλοι οι παίκτες ήθελαν -και θέλουν- να πάνε στους 2 μεγάλους όσο νωρίτερα γίνεται.

 

Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη δεν υπάρχουν. Έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε 2 ομάδες της προκοπής (Μαρούσι και Ηρακλή της εποχής) πριν πάνε στον Παναθηναϊκό. Πιστεύω ότι αν ήταν 18άρηδες σήμερα και τους τσιμπούσε ο ΠΑΟ ή ο Ολυμπιακός, δε θα είχαν την ίδια εξέλιξη. Ειδικά ο Διαμαντίδης που είχε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού και τη νοοτροπία του εργάτη, αν έπαιζε ειδικούς υποστηρικτικούς ρόλους από τα 18, πιστεύω ότι θα γινόταν ένας σούπερ ρολίστας, αλλά όχι ο κυρίαρχος που έγινε. Ακόμα και παίκτες που έκαναν καριέρα ως ρολίστες, όπως ο Ζήσης και ο Χατζηβρέτας, στην αρχή της καριέρας τους ήταν ηγέτες και σκόρερ.

 

Όταν παίζεις από τα 18 σε ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, πάντα θα έχεις 3 και 4 παίκτες που θα πάρουν την μπάλα στα δύσκολα, οπότε δε θα έχεις την ευκαιρία να πετύχεις το μάξιμουμ. Πχ ο Μάντζαρης, αν είχε μείνει 2-3 χρόνια σε μια ψιλοκαλή ελληνική ομάδα και έπρεπε να βάζει 10 πόντους σε κάθε ματς, θα ήταν πολύ καλύτερος παίκτης σήμερα. Σκόρερ μπορεί να μη γινόταν ποτέ, αλλά τουλάχιστον θα περνούσε από το μυαλό του να σκοράρει...

 

Επιτέλους!

 

Καταρχην επι 80s για να γινει μεταγραφή έπρεπε να συμφωνησει να τον δώσει ο σύλλογος αλλιως δεν αποδεσμευόταν το δελτιο του αθλητη και εμενε για χρόνια εκτός μεχρι να αλλάξει ομαδα. Οι οικονομικές διαφορες ηταν μικρές μεταξυ των ομαδων οπότε το επίπεδο ήταν καλό ακομα και σε ομαδες εκτός της 2αδας βλ. Παο - Οσφπ - Αεκ, Ηρακλης, Πανιωνιος κλπ Ενιγουει αλλες εποχες

 

Να παμε στις γενιες που επαιξε στο Ευρωμπασκετ του 2005 και μετα; 

Ο Παπαλουκας πριν παιξει στην Τσσκα ειχε 4 χρονια Α2 και χαμηλα στην Α1, μετά Πανιωνιο με πληρη συμμετοχή, Οσφπ με πλήρη συμμετοχή.. ΟΚ περίπτωση αρκετά ιδιαιτερη. 

Ο Διαμαντίδης έπαιξε ως τα 24 στον Ηρακλή και την τελευταια του χρονιά ήταν MVP στην Α1. ΕΝώ εφτασε μ.ο. 15π 5-6ρ και αλλες τόσες ασιστ, χωρια κλ και κοψιματα στα π.ο.

Ο Ζησης από τα 19 εχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ομαδες Ευρωλίγκα.

Ο Σπανουλης επίσης μεχρι τα 23-24 πρωταγωνιστής στο 2-3ο τοτε Μαρουσι με τελικους Eurocup κλπ 

Ο Χατζηβρετας 1ος σκορερ στο Ελληνικο πρωταθλημα και φουλ συμμετοχή μεχρι τα 25 του σε Ηρακλη 

Ο Κακιουζης απο τα 17 του πρωταγωνιστής στην Αεκ και σε όποια ομαδα έπαιξε 

Ο Τσαρτσαρης πριν παει στον Παο με γεμετες χρονιες στην Νηαρ Ηστ και έπειτα 2 χρονια βασικότατο στελεχος του Περιστεριου στην Α1 και την Ευρωλίγκα.

και συνεχιζει η λίστα για να μην μακρηγορώ.

 

Τωρα; Απο τη γενιά του '90

 

ο Σλουκας πηγε στα 18 στον Οσφπ, καθησε 2 χρόνια παγκο, πηγε στον Αρη που πηρε συμμετοχη και μετά γυρισε και διατηρησε το μομεντουμ

ο Μαντζαρης επαιξε 1 χρονο Α1 στο Περιστερι και μεταπήδησε στον Οσφπ.

ο Παππας τα γνωστά γυρισε 5 ομαδες σε 4 χρονια χωρις να παιζει πολυ.

Ο Παπανικολαου απο τα 19 του στον Οσφπ με μικρη συμμετοχή ως τα 22 του

και συνεχιζει

 

Να παω στη γενια του 96-97

Κονιαρης - Λουντζης πάγκο στον Παο.

Χαραλαμπο - Παπαγιαννης παγκο στον Παο με ελαχιστο χρονο περα απο εξαιρεσεις τραυματισμών. 

Τολιοπουλος - Μουράτος παγκο στον Οσφπ

Τσαλμπουρης παγκο στην Αεκ

Μυτογλου ευτυχως εμεινε στο NCAA 

Σκουλιδας εμεινε στο Περιστερι απο φετος πηγε στην Αεκ

Φλιωνης - Διπλαρος - Χρηστιδης κατεληξαν στον Αρη με ελάχιστη συμμετοχή (ο τελευταιος επαιζε δανεικος στον Μαντουλιδη)

 

Δλδ. απο τους βασικους πρωταγωνιστες μιας ομαδας που πήρε το χρυσο μονο 2 ειχαν πολλα λεπτά συμμετοχής. 

 

Από τοτε που ηρθαν οι Αγγελοπουλοι και δημιουργηθηκε ενα διπολο Παο - Οσφπ γίνονται παιδομαζώματα αξιολογων ταλέντων που εκπαιδευονται στο ρόλο του ρολιστα ώστε να γινουν φιτ για μια καλή ομαδα Ευρωλίγκας. Δεν δουλευονται οι αδυναμιες όποια στοιχεία απαιτει η ομαδα. Εχει κανει ενα συστημα το holy grail του Ελληνα αθλητη να συμμετεχει σε ενα μετριου επιπεδου πρωταθλημα οπως αυτό της Ευρωλιγκα, εχουμε αρχισει να ακουμε απο το ιδιο συστημα γελοία πραγματα για το ΝΒΑ (να ειναι καλά ο Γιαννης που εδειξε το δρομο), το ίδιο σύστημα εκθειάζει τη θυσία του ατομικου ταλεντου προς χαρη της ομαδας καιιιι δεσαμε... 

 

Φταινε οι ομαδες δεδομενο, φταινε οι ΑΡΔ, φταινε ομως και οι ιδιοι οι παικτες και οι πατεραδες-μανατζερ τους που τους σπρωχνουν στα λεφτά απο τα 18.

 

Δεν θα κουρασω αλλο, ουτε θα πιάσω το τι κανουν σε αλλες χωρες της Ευρωπης, νομιζω εγινα κατανοητος. Μονο ενα πραγμα για τον Χαραμπο γιατι παει να γινει ρολιστας σε ομαδα Ευρωλιγκα ενώ εχει το ταλεντο να φτασει σε επιπεδα Μποντιρογκα, ας προσεξει ο μικρός. 

Ας αφησω και αυτό εδω http://hoopfellas.blogspot.gr/2016/07/blog-post_10.html#more γιατι διαβαζω αρθρα απο gazzeto-sport24 δημοσιογραφους και θελω να βγαλω τα ματια μου

[YourTrueLegend]

Tσαμπα σεντονι, εχω ηδη πει οτι για καθε εναν απο τα ονοματα που αναφερετε υπαρχει αλλο ενα που αποδεικνυει την αναποδη θεωρια, ηδη μιλησα περι Φωτση και Πριντεζη κι αμα βαλω σκοπο να κανω αναλογο σεντονακι σιγουρα θα τα παω καλα. Αλλα φανταζομαι οτι ως ενηλικες ανθρωποι, καταλαβαινουμε οτι να μετραμε τις...λιστες με ονοματα για να βρουμε ποιος την εχει μεγαλυτερη, δεν σημαινει τιποτα. Το αυτο ισχυει και σε αλλα σπορ αλλα και στη ζωη γενικοτερα, οχι μονο στο μπασκετ.

Θα πρεπει λοιπον να καταλαβετε οτι οι μπασκετμπολιστες ειναι ανθρωποι κι οχι ρομποτακια κι αυτο σημαινει οτι λειτουργουν και αναπτυσσονται διαφορετικα ο ενας απο τον αλλον.

 

Αλλος ανατπυσσεται σε ενα περιβαλλον μεγαλης ομαδας με ελαχιστο-λιγο χρονο αρχικα που αυξανεται προοδευτικα διοτι κανει trigger ο ανταγωνισμος μεσα του αρα του κανει καλο να περιτρυγυριζεται απο παιχτες-ανταγωνιστες πλην ομως κορυφαιους στο ειδος τους, κι αλλος με πρωταγωνιστικο ρολο σε μικρες ομαδες επειδη χρειαζεται αυτοπεποιθηση αρα τον βοηθα να ειναι πρωτο βιολι σε μια ομαδα με κατσαπλιαδες πριν κανει το step up.

Αλλος με τιποτα απο τα δυο, μπορει πχ να του αρκει η σκληρη δουλεια και το κομματι της ψυχολογιας να το διαχειριζεται αριστα χωρις κανενος ειδους παρεμβαση "για να παρει τα πανω του".

 

Σωνει και καλα να ισοπεδωσετε και να γενικευσετε οτι ολοι αναπτυσσονται με τον ιδιο τροπο, δηλαδη να δωθουν σε κατσαπλιαδικες ομαδες για "να στρωσουν". Μα σωνει και ντε, ψυχολογησατε ολο τον αθλητικο πλανητη και ανακαλυψατε το μυστικο της εξελιξης των αθλητων.

 

Σας ειπαν την γνωστη εληνικη cultιλα "αμα μπαζωσεις δε θα χτισεις" και το δεσατε σχοινι κορδονι οτι ολος ο πλανητης αναπτυσσεται με αυτον τροπο σε ολα τα επιπεδα.

[washcloud]

"αν ΔΕΝ μπαζώσεις, δεν θα χτίσεις", αδερφέ

[YourTrueLegend]

typo μωρε.

[washcloud]

Όκέικ, type

 

....πάντως, παίδες, πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε μπασκετοκατσαπλιάδες (εθνικά) : ένα καλό γύρισμα κάναμε και πιάσαμε στον ύπνο τους Γάλλους το '05, με τον βαλταγόρη κερασάκι (και τελικό με τον Ντιρκ μοναχούλη) και πιστέψαμε ότι (ξανα)γίναμε γίγαντες. Και ωραία, την καπάκι χρονιά τα πήγαμε καλά γενικά, αλλά επειδή νικήσαμε τσ' Αμερικάνοι (αυτούς κι αν τους πιάσαμε στον ύπνο.......Απ' την αρχή κοιμόντουσαν), νομίσαμε ότι γίναμε και θεοί. Την απάντηση στα νομίσματά μας την πήραμε στον τελικό από Ισπανούς, τους χωρίς Πάου μάλιστα (και συνεχίσαμε να την παίρνουμε, ειδικά απαφτούς, για σερί χρόνια).

 

Συνεπώς : ποτέ δεν είμασταν χώρα παραγωγής ταλεντάρων. Τέρμα. Χωνεύτε το. Το ότι βγήκαν μερικοί (δαχτυλομετρούμενοι) σποραδικά, επιβεβαίωσε τον κανόνα. Ούτε παράδοση σαν τους Σλάβους έχουμε άλλωστε, ούτε πλάνο σαν τους Ισπανούς, ούτε για το μπάσκετ αναπνέουμε σαν τους Λιθουανούς, ούτε πληθυσμό/κορμάρες σαν τους Γάλλους, ούτε λεφτά (πια) σαν κάποιους άλλους (για υποδομές/κίνητρα κτλ).

 

Μην ψάχνετε λοιπόν να βρείτε "γιατί δεν πάμε πάλι στα ψηλά" - η θέση μας είναι στα μεσαία. Και μόνο μια στο τόσο θα κάνουμε κα'να ξώφαλτσο ξεπέταγμα κτλ.

[FilipposMD]

Καλά, δε νομίζω ότι εγώ έγραψα πως ΟΛΟΙ οι παίκτες αναπτύσσονται σε συγκεκριμένο περιβάλλον, ούτε ότι παράγουμε ταλέντα με το κιλό. Απλώς συζητάμε ποιο είναι το βέλτιστο περιβάλλον ανάπτυξης των όποιων ταλέντων βγαίνουν.

 

YourTrueLegend, δε νομίζω ότι μπορείς να φτιάξεις μεγάλη λίστα με παίκτες αξίας που μεγάλωσαν σε κορυφαία ομάδα. Ο Πρίντεζης έπαιζε λίγο στον Ολυμπιακό μέχρι που πήγε ένα χρόνο στην Ολύμπια, έπαιξε πολύ καλά και αναπτύχθηκε με τον Μπαρτζώκα προπονητή και γύρισε έχοντας δείξει ότι αξίζει να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο (περίπου ό,τι έγινε με τον Σλούκα πρόσφατα). Ο Αλβέρτης, που επίσης ανέφερες, μεγάλωσε σε μια εποχή που οι ξένοι ήταν 2-3 και όχι 6 που είναι σήμερα. Το 1996 (με τον Αλβέρτη ήδη 22) ο ΠΑΟ χρησιμοποίησε στον τελικό της Ευρωλίγκας μόνο 2 ξένους. Ήταν πολύ ευκολότερο για έναν καλό νέο Έλληνα να έχει χρόνο συμμετοχής και ρόλο. Για τον Φώτση δεν μπορώ να διαφωνήσω, πήγε πιτσιρικάς και αναδείχθηκε σε έναν πολύ καλό ΠΑΟ με πολλούς ξένους, αλλά θεωρώ ότι είναι η εξαίρεση. Άλλος δεν μου έρχεται στο μυαλό τα τελευταία 15 χρόνια

 

Σε κάθε περίπτωση, για να ισχύει αυτό που έγραψα και συνέχισε ο Chris, πρέπει να υπάρχουν καλές ομάδες στο δεύτερο επίπεδο. Το να μείνει ο πιτσιρικάς σε μια ομάδα που μένει χωρίς ξένους στη μέση της χρονιάς λόγω οικονομικών προβλημάτων, που αλλάζει προπονητές συνέχεια και δεν παίζει ποτέ στην Ευρώπη, δεν έχει νόημα. Ο τωρινός Άρης ή -ίσως- η τωρινή ΑΕΚ, για παράδειγμα, είναι καλές περιπτώσεις. Εγώ αν ήμουν πιτσιρικάς με ταλέντο, θα πήγαινα στον Άρη μέχρι τα 22-23.

 

Τέλος, να διευκρινίσω ότι δεν ισχυρίζομαι πως οι παίκτες καταστρέφονται στον ΠΑΟ και τον ΟΣΦΠ. Απλά παίρνουν συγκεκριμένη κατεύθυνση. Φανταστείτε να ερχόταν τώρα στον Ολυμπιακό ή στον ΠΑΟ του Ζοτς ο 18χρονος Σπανούλης. Που προφανώς θα φαινόταν ταλαντούχος, αλλά ποιός θα ανεχόταν έναν 18χρονο με έφεση στην ατομική ενέργεια, μυαλό κυρίως στην επίθεση και επιρρεπή στα λάθη, όταν παίζεται ένα κρίσιμο ματς στην Ευρωλίγκα; Ο προπονητής θα τον δούλευε στην άμυνα, θα τον έκραζε όταν έκανε παρακινδυνευμένες πάσες κτλ. Πιθανώς θα γινόταν ένας διαφορετικός παίκτης, από αυτούς που δεν λείπουν στο ελληνικό μπάσκετ ή έστω θα έκανε το ξεπέταγμα σε μεγαλύτερη ηλικία.

[YourTrueLegend]

@wash: Η Εθνικη την περιοδο του δευτερου Ευρωπαικου εως και το 2011 περιπου ηταν απο τις τοπ στον κοσμο και ηταν σταθερη. Απλα την ιδια περιοδο υπηρχε μια Ισπανια αντικειμενικα καλυτερη που πηρε και μερικα σφυριγματα οταν χρειαστηκε και μειναμε δευτεροι και καταιδρωμενοι. Ημασταν ομως υπερδυναμη εως και την ημερα που ο ΔΔ ανακοινωσε την αποσυρση του. Εκτοτε ειμαστε του κλωτσου και του μπατσου σε σχεση με το τι θα μπορουσαμε να ειμαστε.

 

@Filippos: Βαζετε στη λιστα παιχτες που αγωνιζονταν σε μικρες ομαδες με τα σημερινα δεδομενα, οχι με τα τοτε. Ο ΠΑΟΚ, ο Ηρακλης την εποχη του ΔΔ, η ΑΕΚ και πολλες αλλες ομαδες (Σπορτινγκ, Πανιωνιος κλπ) ηταν εξαιρετικες και ειχαν εξαιρετικο περιβαλλον αναπτυξης οχι μονο νεαρων παιχτων αλλα ακομη και πιο γνωστων. Το αλμα λογικης που κανει ο Chris (και οχι μονο) ειναι να θεωρει τον τοτε Ηρακλη κατι παρομοιο με τον σημερινο Αρη, ενω στην πραξη σημερα πισω απο ΟΣΦΠ-ΠΑΟ δεν υπαρχει καμια σοβαρη ομαδα να αναπτυξει ενα παιχτη ειτε σε προσωπικοτητα ειτε σαν αθλητη.

[washcloud]

Yπερδύναμη δεν ήμασταν ποτέ αδερφέ. Με Μήτσο ή χωρίς. Οι υπερδυνάμεις σαρώνουν εμφατικά, για έστω 2-3 χρονιες και μετά κάνουν κάμψη και μετά ξανά- μανά στα ίδια κτλ.

Το '05 συγκυριακά και ασθμαίνοντας (αν πχ εν ήταν ο βαλταγόρης ούτε τον τελικό δε θα βλέπαμε) φτάσαμε τελικό με την ανύπαρκτη Γερμανία του υπαρκτότατου Ντιρκ, δεν θυμάσαι; Δεν εννοώ πως δεν τ' αξίζαμε - αλλά φαρ φρομ "υπερδύναμη" ήμασταν.

Το '06 κάτσανε όλες οι συγκυρίες (με εξαίρεση του Ζήση) και βγάλαμε τον καλύτερο εαυτό με το καλύτερο δυνατό ρόστερ έβερ, αλλά μια υπερδύναμη όφειλε να πάρει τελικό, έστω άντε και στο νήμα κι όχι να χάσει ντροπιαστικά.

Το '07 πάλι ασθμαίναμε (ΔΕΝ είμαι φίλος με τη μούφα "μας κλέψανε οι βρωμοϊσπανοί" θεωρία συνωμοσίας - έχω δει άπειρες φορές το παιχνίδι και η ΜΟΝΗ φάση που σηκώνει κουβέντα είναι είναι το επιθετικό του Τσάρτσα).

Για το '08, ας το αφήσουμε καλύτερα, ε;

Το '09 μέχρι χαλκό είδαμε, εν είδει ταβανιού.

Και το '10, πούλο χονδρό και μάλιστα μαζί με Μήτσο (δεν διαφωνώ ότι η καπάκι αποχώρησή του μας έκανε αποχωρητήριο).

 

Σούμα, για να μην παρεξηγούμαι (....που σιγά που δεν θα παρεξηγηθώ, αλλά να, λέμε....) :

Άλλο ήμαστε υπερδύναμη - άλλο ήμαστε κατσαπλιάδες, παρτιζάνοι, ηρωικοί εξοδομεσολλογγίτες και πάει λέγοντα...

Την αγάπησα την Εθνική την από το '04 μέχρι το '10, είχα τρελλές προσμονές και εγώ - αλλά σε κάποια φάση, νομοτελειακά, είπα να τα βάλω κάτω και να τη δω με μάτι ουδέτερο και όχι ελληνικό.(και σαφώς ούτε γι' αστείο βαζελίστικο ή γαύρικο). Και τότε χώνεψα ότι ποτέ δεν είχαμε θηρία ψηλούς (αυτό που λέμε ντόμιναντ στη γλώσσα μας...), ποτέ δεν είχαμε τακτικές που υποδηλώνανε ΣΧΟΛΗ μπασκετικής έκφρασης πέραν από το απλοϊκό και προφανές "μην αφήσετε τους οχτρούς να μπουν στην Πόλη", ποτέ δεν είχαμε σουτέρ που από ένστικτο και μόνο να βγάζουν μάτια (μόνο ο Φώτσης, ΑΣ ΠΟΥΜΕ, πλησίασε κάααπως τον όρο. Ο οποίος δεν ήταν και η δουλειά του, αν θέλετε, γιατί αυτά εγώ τα θέλω και τα περιμένω από τους ΚΟΝΤΟΥΣ και όχι από τα ντερέκια τα στρέτσια-φόρια).

 

Είμαστε ένα έθνος μπασκετικών ηρώων, που και αυτό την έχει την χάρη του, που εκ νέου προς τη δόξα τραβά μια στο κάθε τόσο (και με συγκεκριμένο ταβάνι - άντε να ξαναχτυπήσουμε μια μέρα Ευρωπαϊκό. Παγκόσμιο όμως, ή Ολυμπιακό, θα έλεγα να μην περιμένουμε πριν τελειώσουμε από μνημόνια).

Πίσω από προφανώς Αμερικάνους, από Σέρβους, Ισπανούς, Γάλλους, Λιθουανούς, ίσως Αργεντίνους/Βραζιλιάνους και δεν έχω ιδέα κι από Κινέζους πια, και ίσως στα ίσια (στο νήμα) με Κροάτες, Ιταλούς, Σλοβένους, Ρώσους και άντε ένα τσικ πιο πάνω από Τούρκους (ακόμη...), Καναδούς, Γερμανούς, Πορτορικανούς, Φινλανδούς, Εσθονούς, Λεττονούς, Ουκρανούς, Τσέχους  και δεν ξέρω αν ξεχνώ και κανέναν αφρικανοασιάτη...

Δεν έχουμε κορμάρες.

Δεν έχουμε σουταράδες.

Δεν έχουμε σωστή μπασκετική παιδεία/παραγωγή.

Δεν έχουμε δυνατά τοπικά πρωταθλήματα (καθόλου πια).

Δεν έχουμε προπονητική τακτική/παρουσία επαρκή.

Δεν έχουμε πλάνο σοβαρό, αναπτυξιακό, ξεκάθαρο, οργανωμένο και περιμένουμε (κατά βάση) από...όλη την οικογένεια Αντετοκούνμπο να μας σώσει στο μέλλον (κι αντιθέτως έχουμε βασιλακοπουλοκατσικαραίους να μας χαντακώνουν με τα κόμπλεξ και τις ιδιοωφελιμιστικές διαπλοκές κι επιλογές τους).

Δεν έχουμε θεμέλια, κι ας έχουμε γεμίσει..................μπάζα (sic).

Και φυσικά, έχουμε μνημόνια ον τοπ.

Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλά ονειροβασίες και ευχολόγια με τα μάτια κλειστά.

Αυτά τουλάχιστον βλέπω/πιστεύω εγώ (και πείτε με μηδενιστή - ή και...Ντέμυ :ρ άμα θέλετε).

Επεξ/σία 12 Ιουλίου 2016 από washcloud

[TAKE5]

Αυτή την στιγμή πάντως που μιλάμε έχουμε 3 από τους κορυφαίους στη θέση τους under 20 στην Ευρώπη (ο Παπαγιάννης πιθανά να είναι λίγο χειρότερος από τον Κροάτη αλλά σε σωματοδομή εχει μεγαλύτερες προοπτικές, ο Ντόρσει είναι λίγο χειρότερος σουτερ από τον Τούρκο αλλά σε αθλητικά προσόντα είναι σε άλλο επίπεδο, και τον Χαραλαμπόπουλο που δεν έχει αντίπαλο σε αυτή την ηλικία) και τον Αντετοκούμπο. Δεν είναι τόσο μαυρα τα πράγματα στο προσεχές μέλλον κάπως έτσι έφτασαν οι Ισπανοί να γίνουν υπερδύναμη προ Γκασολ-Ναβαρο δεν ήταν, κάπως έτσι αναγεννήθηκαν οι Σερβοι κλπ

[Ψιτ]

Yπερδύναμη δεν ήμασταν ποτέ αδερφέ. Με Μήτσο ή χωρίς. Οι υπερδυνάμεις σαρώνουν εμφατικά, για έστω 2-3 χρονιες και μετά κάνουν κάμψη και μετά ξανά- μανά στα ίδια κτλ.

Το '05 συγκυριακά και ασθμαίνοντας (αν πχ εν ήταν ο βαλταγόρης ούτε τον τελικό δε θα βλέπαμε) φτάσαμε τελικό με την ανύπαρκτη Γερμανία του υπαρκτότατου Ντιρκ, δεν θυμάσαι; Δεν εννοώ πως δεν τ' αξίζαμε - αλλά φαρ φρομ "υπερδύναμη" ήμασταν.

Το '06 κάτσανε όλες οι συγκυρίες (με εξαίρεση του Ζήση) και βγάλαμε τον καλύτερο εαυτό με το καλύτερο δυνατό ρόστερ έβερ, αλλά μια υπερδύναμη όφειλε να πάρει τελικό, έστω άντε και στο νήμα κι όχι να χάσει ντροπιαστικά.

Το '07 πάλι ασθμαίναμε (ΔΕΝ είμαι φίλος με τη μούφα "μας κλέψανε οι βρωμοϊσπανοί" θεωρία συνωμοσίας - έχω δει άπειρες φορές το παιχνίδι και η ΜΟΝΗ φάση που σηκώνει κουβέντα είναι είναι το επιθετικό του Τσάρτσα).

Για το '08, ας το αφήσουμε καλύτερα, ε;

Το '09 μέχρι χαλκό είδαμε, εν είδει ταβανιού.

Και το '10, πούλο χονδρό και μάλιστα μαζί με Μήτσο (δεν διαφωνώ ότι η καπάκι αποχώρησή του μας έκανε αποχωρητήριο).

 

Σούμα, για να μην παρεξηγούμαι (....που σιγά που δεν θα παρεξηγηθώ, αλλά να, λέμε....) :

Άλλο ήμαστε υπερδύναμη - άλλο ήμαστε κατσαπλιάδες, παρτιζάνοι, ηρωικοί εξοδομεσολλογγίτες και πάει λέγοντα...

Την αγάπησα την Εθνική την από το '04 μέχρι το '10, είχα τρελλές προσμονές και εγώ - αλλά σε κάποια φάση, νομοτελειακά, είπα να τα βάλω κάτω και να τη δω με μάτι ουδέτερο και όχι ελληνικό.(και σαφώς ούτε γι' αστείο βαζελίστικο ή γαύρικο). Και τότε χώνεψα ότι ποτέ δεν είχαμε θηρία ψηλούς (αυτό που λέμε ντόμιναντ στη γλώσσα μας...), ποτέ δεν είχαμε τακτικές που υποδηλώνανε ΣΧΟΛΗ μπασκετικής έκφρασης πέραν από το απλοϊκό και προφανές "μην αφήσετε τους οχτρούς να μπουν στην Πόλη", ποτέ δεν είχαμε σουτέρ που από ένστικτο και μόνο να βγάζουν μάτια (μόνο ο Φώτσης, ΑΣ ΠΟΥΜΕ, πλησίασε κάααπως τον όρο. Ο οποίος δεν ήταν και η δουλειά του, αν θέλετε, γιατί αυτά εγώ τα θέλω και τα περιμένω από τους ΚΟΝΤΟΥΣ και όχι από τα ντερέκια τα στρέτσια-φόρια).

 

Είμαστε ένα έθνος μπασκετικών ηρώων, που και αυτό την έχει την χάρη του, που εκ νέου προς τη δόξα τραβά μια στο κάθε τόσο (και με συγκεκριμένο ταβάνι - άντε να ξαναχτυπήσουμε μια μέρα Ευρωπαϊκό. Παγκόσμιο όμως, ή Ολυμπιακό, θα έλεγα να μην περιμένουμε πριν τελειώσουμε από μνημόνια).

Πίσω από προφανώς Αμερικάνους, από Σέρβους, Ισπανούς, Γάλλους, Λιθουανούς, ίσως Αργεντίνους/Βραζιλιάνους και δεν έχω ιδέα κι από Κινέζους πια, και ίσως στα ίσια (στο νήμα) με Κροάτες, Ιταλούς, Σλοβένους, Ρώσους και άντε ένα τσικ πιο πάνω από Τούρκους (ακόμη...), Καναδούς, Γερμανούς, Πορτορικανούς, Φινλανδούς, Εσθονούς, Λεττονούς, Ουκρανούς, Τσέχους  και δεν ξέρω αν ξεχνώ και κανέναν αφρικανοασιάτη...

Δεν έχουμε κορμάρες.

Δεν έχουμε σουταράδες.

Δεν έχουμε σωστή μπασκετική παιδεία/παραγωγή.

Δεν έχουμε δυνατά τοπικά πρωταθλήματα (καθόλου πια).

Δεν έχουμε προπονητική τακτική/παρουσία επαρκή.

Δεν έχουμε πλάνο σοβαρό, αναπτυξιακό, ξεκάθαρο, οργανωμένο και περιμένουμε (κατά βάση) από...όλη την οικογένεια Αντετοκούνμπο να μας σώσει στο μέλλον (κι αντιθέτως έχουμε βασιλακοπουλοκατσικαραίους να μας χαντακώνουν με τα κόμπλεξ και τις ιδιοωφελιμιστικές διαπλοκές κι επιλογές τους).

Δεν έχουμε θεμέλια, κι ας έχουμε γεμίσει..................μπάζα (sic).

Και φυσικά, έχουμε μνημόνια ον τοπ.

Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλά ονειροβασίες και ευχολόγια με τα μάτια κλειστά.

Αυτά τουλάχιστον βλέπω/πιστεύω εγώ (και πείτε με μηδενιστή - ή και...Ντέμυ :ρ άμα θέλετε).

 

δεν ισχύουν πολλά από αυτά που γράφεις. Με χαρακτηριστικότερο τον τρόπο που μαθαίνουμε (ως παίκτες) να σκεφτόμαστε από τα 10 και πάνω σε αυτό πως έχουν εξελιχθεί οι ελληνες προπονητές. Το πρόβλημα των ελληνων προπονητών είναι πως το μυαλό τους είναι πιο μπροστά από αυτά που μπορεί να κάνει το σώμα των ελλήνων παικτών.