Γνωμες για αποκτηση η οχι σκυλου

[miloup]

_Φίλε, αν θες να περάσεις 10 χρόνια νιώθωντας τύψεις που δεν αφιερώνεις χρόνο στο σκύλο σου που (σίγουρα) θα αγαπήσεις, τότε πάρ'τον.

 

Έτσι την πάτησα κ εγώ, μέχρι που η σκύλα μου φούνταρε από τον τρίτο. Κ τώρα νιώθω τύψεις που έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο.

 

Σημείωση: αν η γυναίκα σου επιμένει, πάρε άλλη γυναίκα.

[gtsamour]

Αυτοκτονία ήταν?

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Γάτα πάντως μπορείς να πάρεις άνετα ακόμα και αν δεν έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο ή κήπο ...

[Επισκέπτης]

Kαλύτερα ζευγάρι από γάτες γιατί με τόσες ώρες μοναξιάς θα αποκτήσει αγριόγατο της ερήμου. Είναι μία εσφαλμένη εντύπωση που δημιουργείται αφού κοιμόνται τα 2/3 της ζωής τους, αλλά σε σχέση με τον άνθρωπο οπωσδήποτε ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό ο νόμος της ανταποδοτικότητας απ' ότι στον σκύλο. Οι σκύλοι έχουν αγαπήσει και αφεντικά που τους μισούν, οι γάτοι ποτέ. Απαιτούν πολλές περισσότερες ώρες να ασχολείσαι μαζί τους για να γίνουν αυτό που λέμε "κολλητοί".

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Σωστό - αλλά και η ικανοποίηση του να αποκτήσεις το σεβασμό και την αγάπη μιας γάτας δίνει μια πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση ακριβώς γιατί είναι ελεύθερα πνεύματα!

[1980]

Σωστό - αλλά και η ικανοποίηση του να αποκτήσεις το σεβασμό και την αγάπη μιας γάτας δίνει μια πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση ακριβώς γιατί είναι ελεύθερα πνεύματα!

 

βασικα επειδη και εγω με γατο εχω μεινει επειδη δεν εχει κανεις την διαθεση

 

σπιτι μου συμπεριλαμβανομενου εμου να αναλαβει την ευθυνη ενος σκυλου ειναι εντελως διαφορετικα ζωα το

 

ενα εχει την αναγκη να νοιωσει οτι ανηκει καπου το αλλο ειναι ανεξαρτητο. ναι η

 

γατα θελει πολυ περισοτερο χρονο για να την κερδισεις αλλα μολις την κερδισεις

 

την ακους καπως ενω τον σκυλο τον εχεις δεδομενο. εγω βασικα το γουσταρω

 

που σε γραφει και ερχετε οταν εχει ορεξη εκεινη. αλλα οχι και ελευθερα

 

πνευματα οταν θελει να φαει γινετε χειροτερη απο σκυλο. απλα ειναι

 

αιλουροειδες και λειτουργει ετσι.

[panther_512]

Και με τις γάτες όμως είναι σχετικό το πράγμα.

 

Μεγάλωσα σε οικογένεια που πάντα είχε ένα γάτο στο σπίτι.

 

Βασικά είχαμε 2.

 

Ο πρώτος, μακαρίτης πλέον από νεφρική ανεπάρκεια διότι έτρωγε τις μολόχες και τους φύκους στη βεράντα, ήταν θεριό ανήμερο.

 

Όταν λέμε θεριό, εννοούμε θεριό. Για τα 7 χρόνια που τον είχαμε, άλλος άνθρωπος δεν πατούσε σπίτι πέρα από εμάς.

 

Και είχε αυτό το χαρακτήρα του ελεύθερου πνεύματος, ότι δεν μας είχε ανάγκη, έκανε ότι γούσταρε κλ κλ κλ.

 

Ο 2ος είναι ακριβώς το αντίθετο. Μιά ψυχούλα, ένα πλασματάκι που νιώθεις ότι σου μιλάει μόνο με το βλέμμα του. Για να καταλάβετε, όταν τρώγαμε οικογενειακώς στη τραπεζαρία, το γατί ήθελε και αυτό να κάθεται μαζί μας στη δική του καρέκλα στην οποία επάνω του βάζαμε το φαί του.

 

5-μελής οικογένεια (αν και εγώ τώρα ζώ μακριά τους), πάντα υπάρχει κάποιος στο σπίτι. Τις ελάχιστες φορές που έπρεπε να λήψουμε για 1-2 μέρες και αφήναμε το παιδί(γατί) μόνο του με μπόλικο φαγητό και νερό, όταν επιστρέφαμε γινόταν χαμός. Έπεφτε στις αγκαλιές μας και έκλαιγε με τις ώρες.

 

Ευνόητο ότι με τέτοια συμπεριφορά απέναντί μας, οι φορές που τον αφήσαμε μόνο του στα 12 χρόνια που τον έχουμε μαζί μας είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού ενός τριδάχτυλου ανθρώπου.

 

Και κυριολεκτικά νιώθουμε λές και έχουμε μωράκι, όχι γατί....

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

αλλα οχι και ελευθερα

 

πνευματα οταν θελει να φαει γινετε χειροτερη απο σκυλο. απλα ειναι

 

αιλουροειδες και λειτουργει ετσι.

 

Δε λειτουργεί με το πνεύμα αγέλης και αυτό ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ το θεωρώ ελεύθερο πνεύμα - για τις γάτες είναι απλά η φύση τους, έχεις δίκιο :-P

[Επισκέπτης]

Και μην νομίζεις Φρατζέσκα, αν και δεν προτιμά την αγέλη σε καμία περίπτωση δεν την απαρνιέται όταν μάθει να ζει έτσι ή οι συνθήκες να υποχρεώνουν να ζει έτσι. Εγώ που έχω μια μικρή αποικία βλέπω μια μικρή φυλή που υπερασπίζεται ο ένας τον άλλον στις περιπτώσεις των "παρείσακτων" και μάλιστα ζούνε μαζί χωρίς να ανήκουνε στην ίδια οικογένεια, χωρίς περιτές επιθετικότητες και με υπομονή (όσο υπομονή τέλος πάντων μπορεί να έχει μία γάτα). Φυσικά δεν λείπει και η ιεραρχία από την ομάδα και υποχωρούν εξίσου στον μεγάλο αρσενικό ή στην μικρή θυληκή ηγέτιδα της μητριαρχείας, ενώ όλοι έχουν κάποιο "βαθμό" στην κοινότητα, μεγάλο ή μικρό. Πιστεύω ότι "γατοέθνη" έχουν όλες οι γειτονιές ανεξαρτήτως αν σαν μονάδες εξερευνούν μεγάλες περιοχές κυρίως τις εποχές του ζευγαρώματος. Γυρίζουν πίσω εκεί που ανήκουν και έχουν "γνωστούς".

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Δε διαφωνώ ότι θα λειτουργήσουν με πρώτο γνώμονα την επιβίωση αλλά σε βιβλία που έχω διαβάσει νομίζω πως δεν υπάρχει αυτό που περιγράφεις στο σύμπαν της γάτας ... όμως θα το ελέγξω και θα επανέλθω)

[Serpe_7]

Την γάτα εγώ γενικώς την θεωρώ ατίθαση και προδότρα, πιο πολύ κοιτάζει το συμφέρον της παρά να δείξει την αγάπη της στο αφεντικό της.Βεβαίως αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά είναι σε γενικές γραμμές ένα ύπουλο πλάσμα.Είχα ένα φίλο που είχε μεγαλώσει μόνος του ένα γατάκι που είχε βρει στο δρόμο, έφτανε στο σημείο να το ταϊζει με μπιμπελό και να του φτιάχνει χαρτονένια απιτάκια μόνος του, όλη την ημέρα με αυτό ασχολούνταν.Μια φορά άφησε την πόρτα ανοιχτή όταν πετάχτηκε στο διπλανό ψιλικαντζίδικο και η γάτα είχε γίνει λαγός και δεν ξαναφάνηκε ποτέ.

 

Ένα σκυλί παρ'όλα αυτά δεν πρόκειται να σε προδώσει ποτέ, θα το νιώθεις και εσύ ο ίδιος ότι θα σε εμπιστεύεται και ότι θα στέκεται πάντα στο πλάι σου και θα σε υπερασπίζεται.Θα γίνει πραγματικά ένας αχώριστος φίλος που δεν πρόκειται ποτέ να αποχωρηστείς παρά μόνο αν το εγκαταλείψεις ο ίδιος που αν το κάνεις πραγματικά θα είσαι πολύ μεγάλος κανάγιας και άψυχος.Εγώ πιστεύω ότι ένας σκύλος αγαπιέται πολύ περισσότερο και τον νιώθεις πιο πολύ στο πλάι σου από μια γάτα.Βέβαια δεν είχα ποτέ γάτα (γενικώς τις αντιπαθώ) αλλά δεν μου αρέσει η συμπεριφορά που έχουν.Όπως ειπώθηκε πριν όμως έτσι είναι η φύση των αιλουροειδών τις περισσότερες φορές και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

 

Κοιτάξτε το δικό μου πατσαβουράκι.Το έχω ήδη 5 χρόνια και πλέον το θεωρώ κανονικό μέλος της οικογένειας.Μόλις αναγκαστώ να το αποχωριστώ, μου λείπει πολύ το άτιμο, το έχω συνηθίσει πια τόσο πολύ που δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς αυτό.εγώ πιστεύω πάντως ότι από την στιγμή που θα πάρεις μια τέτοια απόφαση, θα πρέπει να σκεφτείς καλά τι μεγάλη ευθύνη είναι, δεν έιναι μόνο η στέγη και η τροφή, είναι πολλά ακόμα : τα έξοδα του κτηνίατρου, τα εμβόλια, οι περιποιήσεις, η βόλτα που οπωσδήποτε θα χρειάζεται τουλάχιστον 1 φορά την ημέρα κτλ.Αν πραγματικά νοιώθετε έτοιμοι για κάτι τέτοιο, τότε μην το σκέφτεστε, αποκτήστε ένα ζωάκι που θα σας αρέσει και σας εύχομαι το καλύτερο μαζί του.

[Επισκέπτης]

Δε διαφωνώ ότι θα λειτουργήσουν με πρώτο γνώμονα την επιβίωση αλλά σε βιβλία που έχω διαβάσει νομίζω πως δεν υπάρχει αυτό που περιγράφεις στο σύμπαν της γάτας ... όμως θα το ελέγξω και θα επανέλθω)

 

 

 

Επειδή τελικά ελάχιστα ξέρει ο άνθρωπος για αυτό το ζώο αλλά αυτό συμβαίνει ίσως γιατί το έχει συνέχεια μπροστά του και το θεωρεί δεδομένο. Μερικά καινούργια ντοκυμαντέρ μόλις τώρα άρχισαν να γυρίζονται για την ζωή της γάτας των πόλεων. Ένα από αυτά είχε σαν θέμα μία αποικία γατών που ζούσε στα αρχαία ερείπια της Ρώμης, και μάλιστα τις είχαν βαφτίσει με τα ανάλογα ονόματα. Το είχε στο animal planet, καταπληκτικό ντοκυμαντέρ.

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Έμεινα Ρώμη πολλά χρόνια, αν το έχει ή το βρει κανείς ενδιαφέρομαι!!!

 

Την γάτα εγώ γενικώς την θεωρώ ατίθαση και προδότρα, πιο πολύ κοιτάζει το συμφέρον της παρά να δείξει την αγάπη της στο αφεντικό της.Βεβαίως αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά είναι σε γενικές γραμμές ένα ύπουλο πλάσμα.Είχα ένα φίλο που είχε μεγαλώσει μόνος του ένα γατάκι που είχε βρει στο δρόμο, έφτανε στο σημείο να το ταϊζει με μπιμπελό και να του φτιάχνει χαρτονένια απιτάκια μόνος του, όλη την ημέρα με αυτό ασχολούνταν.Μια φορά άφησε την πόρτα ανοιχτή όταν πετάχτηκε στο διπλανό ψιλικαντζίδικο και η γάτα είχε γίνει λαγός και δεν ξαναφάνηκε ποτέ.

 

Ένα σκυλί παρ'όλα αυτά δεν πρόκειται να σε προδώσει ποτέ, θα το νιώθεις και εσύ ο ίδιος ότι θα σε εμπιστεύεται και ότι θα στέκεται πάντα στο πλάι σου και θα σε υπερασπίζεται.Θα γίνει πραγματικά ένας αχώριστος φίλος που δεν πρόκειται ποτέ να αποχωρηστείς παρά μόνο αν το εγκαταλείψεις ο ίδιος που αν το κάνεις πραγματικά θα είσαι πολύ μεγάλος κανάγιας και άψυχος.Εγώ πιστεύω ότι ένας σκύλος αγαπιέται πολύ περισσότερο και τον νιώθεις πιο πολύ στο πλάι σου από μια γάτα.Βέβαια δεν είχα ποτέ γάτα (γενικώς τις αντιπαθώ) αλλά δεν μου αρέσει η συμπεριφορά που έχουν.Όπως ειπώθηκε πριν όμως έτσι είναι η φύση των αιλουροειδών τις περισσότερες φορές και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

 

Μόλις βγει μοντέλο σκύλου που να γουργουρίζει στην αγκαλιά μου θα το προτιμήσω.

Τα σκυλιά είναι πιστά και τρελλή παρέα ... αλλά μυρίζουν, λερώνουν και έχουν βλέμμα αφοσίωσης χωρίς όρια, πράγματα που με ενοχλούν.

Οι γάτες είναι ρέμπελες, αλλά πεντακάθαρες, ανεξάρτητες, τσαχπίνες και κάνουν γουρ!

Και τα δυο είναι αξιαγάπητα, αλλά τη σκυλίλα μερικές μύτες δεν την αντέχουν. Απλά. Πάντως κουκλί το ασπρούλι σου)

[Lucifer]

Επίσης το γεγονός πως μια γάτα μεγαλωμένη σε σπίτι, βγήκε στο δρόμο και δν ξαναγύρισε, δεν ξέρω πως σε μερικούς κάνει σαν προδοσία και όχι απώλεια. Σαν να μου λες πως άφησα το 4χρονο αδερφάκι μου στο πάρκο και το αχάριστο δεν ξαναγύρισε ποτέ.

 

Επίσης ό,τι είπε η δίδα Σαντ, καλά και άγια τα αφοσιωμένα σκυλάκια, αλλά μπροστά στην προσωπικότητα της γάτας, μου φαίνονται τουλάχιστον "εύκολα" και άκομψα. Μου εμπνέουν τρυφερότητα και με διασκεδάζουν και τα χαίρομαι, αλλά η γάτα μου εμπνέει σεβασμό γιατί πρέπει να "φερθώ" σωστά απεναντί της, δεν αρκεί ένα τάισμα και δυο πατ-πατ στο κεφάλι.

[RubiksCube]

... αλλά η γάτα μου εμπνέει σεβασμό γιατί πρέπει να "φερθώ" σωστά απεναντί της, δεν αρκεί ένα τάισμα και δυο πατ-πατ στο κεφάλι.

 

Δηλαδή το ότι οι γάτες κοιτάνε μόνο τη βόλεψη τους το λένε προσωπικότητα????

 

Επίσης, ξέρω αρκετούς ανθρώπους (όχι προσωπικά) που έχουν και 10 και 20 γάτες, αλλά κανέναν που να έχει 20 σκυλιά. Αυτό δε σημαίνει ότι 1-2 σκύλοι σε καλύπτουν (συναισθηματικά ας πούμε) ενώ οι γάτες όχι...

Ok μπορεί να ερμηνευθεί και εντελώς αντίθετα το παραπάνω παράδειγμα αλλά εγώ έτσι το καταλαβαίνω.