Προς το περιεχόμενο

Linux != Windows. Ελληνική έκδοση.


firewalker

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Το παρόν κείμενο αποτελεί μετάφραση του αρχικού κειμένου "Linux is not Windows" που βρίσκεται στο παρακάτω Link.

 

Linux != Windows

 

Στο ακόλουθο άρθρο, αναφέρομαι στο GNU/Linux και στο ελεύθερο λογισμικό ανοικτού κώδικα (FOSS) με το όνομα «Linux» που θα κάνει την ανάγνωση του κειμένου ευκολότερη.

 

tux.png != windows.png

 

Το Linux δεν είναι Windows

 

Αν κάποιος σας υπέδειξε την σελίδα αυτή τότε πιθανότατα είστε κάποιος νέος χρήστης του Linux που αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα στην μετακίνησή του από τα windows. Η μετακίνηση αυτή προκαλεί προβλήματα σε πολλούς χρήστες. Το πρόβλημα αυτό όμως αποτελείτε από επιμέρους προβλήματα και έτσι η σελίδα αυτή χωρίζεται σε ενότητες ανάλογα με το πρόβλημα.

 

Πρόβλημα #1: Το Linux δεν είναι ακριβώς ίδιο με τα Windows.

 

Θα είσαστε έκπληκτοι αν μαθαίνατε πόσοι άνθρωποι έχουν το παραπάνω παράπονο. Ερχόμενοι στο Linux πιστεύουν ότι θα βρουν μία ανοικτού κώδικα και ελεύθερη έκδοση των Windows. Συχνά αυτή είναι και η ενημέρωσή τους από φανατικούς υπέρμαχους του Linux. Πρόκειται όμως για μία προσδοκία που δεν έχει βάση.

 

Οι λόγοι που οι άνθρωποι θέλουν να δοκιμάσουν το Linux ποικίλουν. Στην ουσία όμως υπάρχει ένας θεμελιώδεις λόγος: Ελπίζουν ότι το Linux θα είναι καλύτερο από τα Windows. Κοινά κριτήρια είναι το κόστος, οι επιλογές, η απόδοση η ασφάλεια κ.α. Αλλά κάθε χρήστης Windows που δοκιμάζει το Linux το κάνει επειδή ελπίζει ότι θα είναι καλύτερο από αυτό που ήδη έχει.

 

Εκεί λοιπόν βρίσκεται το πρόβλημα.

 

Είναι λογικά αδύνατον για οπουδήποτε πράγμα να είναι καλύτερο από κάποιο άλλο και συνάμα να είναι ολόιδιο με αυτό. Ένα τέλειο αντίγραφο θα είναι ισάξιο αλλά ποτέ καλύτερο. Έτσι όταν δοκιμάσατε το Linux αναπόφευκτα πιστεύατε ότι θα είναι διαφορετικό. Πολύ όμως αγνοούν αυτό το γεγονός και θεωρούν ότι κάθε διαφορά μεταξύ των δύο λειτουργικών αποτελεί κάποια αποτυχία του Linux.

 

Σαν ένα απλό παράδειγμα δείτε την αναβάθμιση κάποιου οδηγού μια συσκευής. Συνήθως στα Windows πάμε στην σελίδα του κατασκευαστή κατεβάζουμε και εγκαθιστούμε τον νέο οδηγό. Στο Linux αναβαθμίζουμε τον πυρήνα του λειτουργικού (kernel). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στο Linux με μία αναβάθμιση του kernel αναβαθμίζουμε όλους τους οδηγούς για το σύστημά μας ενώ στα Windows πρέπει να κατεβάσουμε και να εγκαταστήσουμε τον κάθε οδηγό ξεχωριστά. Σίγουρα πρόκειται για μία διαφορετική διαδικασία που σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι άσχημη. Πολλοί άνθρωποι όμως παραπονιούνται για την διαδικασία αυτή διότι δεν την έχουν συνηθίσει.

 

Σαν ένα άλλο παράδειγμα δείτε τον Firefox που αποτελεί ίσως την ποιο πετυχημένη εφαρμογή ανοικτού κώδικα. Ένας φυλλομετρητής (browser) που "κέρδισε" όλο τον κόσμο. Κατάφερε να επιτύχει επειδή ήταν μία τέλεια αντιγραφή του Internet Explorer; Του ποιο δημοφιλή browser; Όχι! Πέτυχε επειδή ήταν καλύτερος από τον Internet Explorer. Και ήταν καλύτερος γιατί ήταν διαφορετικός! Συμπεριλάμβανε περιήγηση με την βοήθεια καρτελών (tabbed browsing), ζωντανούς σελιδοδείκτες (live bookmarks), ενσωματωμένη μπάρα αναζήτησης, υποστήριξη για εικόνες τύπου png και άλλα υπέροχα πράγματα. Η λειτουργία της εύρεσης εμφανίζεται σαν μπάρα στην βάση του και ψάχνει στην σελίδα την ώρα της πληκτρολόγησης παίρνοντας κόκκινο χρώμα αν δεν βρει κάτι. Από την άλλη ο Internet Explorer (μέχρι και την έκδοση 6) δεν προσφέρει τίποτε από τα παραπάνω. Ακόμη και για την εύρεση χρειάζεται επεκτάσεις που απαιτούν να κάνουμε "κλικ" σε ένα κουμπί "ok" για αρχίσει η εύρεση και ακόμη ένα "κλικ" σε ακόμη ένα "ok" στο μήνυμα λάθους όταν δεν βρει κάποιο αποτέλεσμα που να ταιριάζει. Μία ξεκάθαρη περίπτωση μίας εφαρμογής ανοικτού κώδικα που είναι καλύτερη. Και είναι καλύτερη διότι είναι διαφορετική. Αν ο Firefox αποτελούσε μία τέλεια αντιγραφή του Internet Explorer θα είχε εξαφανιστεί στην στιγμή. Αν το Linux ήταν και αυτό μια αντιγραφή των Windows; Θα είχε και αυτό εξαφανιστεί.

 

Οπότε η λύση στο πρόβλημα #1: Θυμηθείτε ότι όπου το Linux σας είναι οικείο και ίδιο με αυτό που έχετε συνηθίσει δεν είναι καινούργιο και βελτιωμένο. Καλοδεχτείτε τα σημεία στα οποία είναι διαφορετικό, γιατί μόνο εκεί έχει την ευκαιρία να "λάμψει".

 

 

Πρόβλημα #2: Το Linux είναι πολύ διαφορετικό από τα Windows.

 

Το επόμενο ζήτημα πηγάζει από το γεγονός ότι οι χρήστες περιμένουν το Linux να είναι διαφορετικό αλλά βρίσκουν ορισμένες διαφορές πολύ ριζοσπαστικές για τα γούστα τους. Πιθανότατα το μεγαλύτερο παράδειγμα είναι η πληθώρα επιλογών που έχουν οι χρήστες του Linux. Ενώ ένας "φρέσκος" χρήστης Windows έχει την κλασική Επιφάνεια εργασίας (Desktop) ή αυτή των Xp, το WordPad, τoν Internet Explorer, το Outlook Express εγκατεστημένα ένας "φρέσκος" χρήστης Linux έχει εκατοντάδες διανομές να διαλέξει, το Gnome ή KDE ή Fluxbox ή οτιδήποτε , τον vi ή το emacs ή το kate, τον Konqueror, τον Opera, τον Firefox κτλ κτλ.

 

Ένας χρήστης Windows δεν είναι συνηθισμένος να κάνει τόσες επιλογές απλώς για να ετοιμάσει το σύστημά του. Μηνύματα του τύπου "Ήταν απαραίτητο να υπάρχουν τόσες επιλογές;" είναι πού συνηθισμένα.

 

Είναι απαραίτητο το Linux να είναι τόσο διαφορετικό; Στο κάτω κάτω την ίδια δουλεία κάνουν. Δίνουν "ζωή" στον υπολογιστή και κάτι στο οποίο μπορούμε να "τρέχουμε" εφαρμογές. Σοβαρά, πρέπει να είναι περισσότερο ή λιγότερο ίδια;

 

Δείτε το έτσι: Βγείτε έξω και ρίξτε μια ματιά στα διάφορα αυτοκίνητα που περνάνε στον δρόμο. Είναι όλα αυτοκίνητα σχεδιασμένα πάνω κάτω για τον ίδιο σκοπό. Να μας μεταφέρουν μέσω των δρόμων από ένα σημείο σε κάποιο άλλο. Παρατηρήστε την ποικιλία στα σχέδια των αυτοκινήτων. Από την άλλη θα μου πείτε οι διαφορές στα αυτοκίνητα δεν είναι τόσο μεγάλες. Όλα έχουν τιμόνι, ρόδες, πεντάλ, παράθυρα, χειρόφρενα, σασμάν, πόρτες, ρεζερβουάρ... Αν οδηγήσεις κάποιο μπορείς να οδηγήσεις οποιοδήποτε. Αυτό είναι αρκετά αληθές. Έχετε δει όμως ότι μερικοί άνθρωποι δεν οδηγούν αυτοκίνητα αλλά δίκυκλα;

 

Περνώντας από την μία έκδοση Windows σε μία άλλη είναι σαν να αλλάζεις αυτοκίνητο. Από Windows 95 σε Windows 98, ειλικρινά δεν μπορούσα να διακρίνω κάτι διαφορετικό. Από Windows 98 σε Xp, μεγαλύτερες αλλαγές αλλά τίποτε δραματικό.

 

Περνώντας από Windows σε Linux είναι σαν να περνάμε από το αυτοκίνητο σε ένα δίκυκλο. Μπορεί και τα δύο να είναι λειτουργικά συστήματα/αυτοκίνητα να χρησιμοποιούν το ίδιο(ους) υλικό/δρόμους. Μπορεί και τα δύο να προσφέρουν ένα περιβάλλον εκτέλεσης εφαρμογών/τρόπο μετακίνησης από το ένα σημείο στο άλλο. Χρησιμοποιούν όμως θεμελιωδώς διαφορετικές προσεγγίσεις στον τρόπο που το κάνουν.

 

Τα Windows/αυτοκίνητα δεν είναι ασφαλή σε ιούς/κλέφτες εκτός αν εγκαταστήσεις αντιιό/κλειδαριές στις πόρτες. Το Linux/δίκυκλα δεν έχουν ιούς/πόρτες οπότε είναι απολύτως ασφαλή χωρίς την εγκατάσταση αντιιού/κλειδαριών.

 

Δείτε το και από μια άλλη πλευρά.

 

Το Linux/αυτοκίνητο είναι σχεδιασμένο για πολλαπλούς χρήστες/επιβάτες. Τα Windows/δίκυκλα είναι σχεδιασμένα για έναν χρήστη/επιβάτη. Κάθε χρήστης Windows/οδηγός δίκυκλου είναι συνηθισμένος να έχει τον πλήρη έλεγχο του υπολογιστή/δίκυκλο του κάθε στιγμή. Ένας χρήστης Linux/επιβάτης αυτοκινήτου είναι συνηθισμένος να έχει τον έλεγχο του υπολογιστή/αυτοκινήτου του μόνο όταν είναι συνδεδεμένος σαν root/στην θέση του οδηγού.

 

Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις για την εκπλήρωση του ίδιου στόχου. Διαφέρουν θεμελιωδώς. Έχουν διαφορετικά δυνατά σημεία και αδυναμίες: Το αυτοκίνητο είναι ξεκάθαρα ο νικητής στην μεταφορά της οικογένειας ή εμπορευμάτων από το ένα σημείο στο άλλο. Περισσότερα καθίσματα και χώρος αποθήκευσης. Το δίκυκλο είναι ξεκάθαρα νικητής στην μεταφορά ενός ατόμου από τον ένα σημείο στο άλλο. Επηρεάζεται λιγότερο από την κίνηση και την κατανάλωση καυσίμων.

 

Υπάρχουν πράγματα που δεν αλλάζουν από την αλλαγή μεταξύ αυτοκίνητων και δίκυκλων. Πρέπει να βάζεις καύσιμα να οδηγείς στους ίδιους δρόμους, πρέπει να υπακούς στα σήματα του ΚΟΚ, να βγάλεις φλας πριν στρίψεις κτλ.

 

Υπάρχουν όμως και πολλά πράγμα που αλλάζουν: Οι οδηγοί αυτοκινήτων δεν χρειάζεται να φοράνε κράνος, οι οδηγοί δίκυκλων δεν χρειάζεται να φοράνε ζώνη ασφαλείας. Οι οδηγοί αυτοκινήτων πρέπει να γυρίσουν το τιμόνι για να στρίψουν, οι οδηγοί δίκυκλων πρέπει να γείρουν και το σώμα τους. Οι οδηγοί αυτοκινήτων για αν επιταχύνουν πατάνε το γκάζι με το πόδι, οι οδηγοί δίκυκλων το γυρίζουν με το χέρι.

 

Ένας οδηγός που προσπαθεί να στρίψει ένα αυτοκίνητο με την βοήθεια του σώματος του θα βρεθεί μπροστά σε προβλήματα... Οι χρήστες Windows που προσπαθούν τις ικανότητές τους και συνήθεις στο Linux συνήθως αντιμετωπίζουν προβλήματα. Μάλιστα, οι "προχωρημένοι χρήστες" Windows συναντούν περισσότερα προβλήματα με το Linux από ότι άνθρωποι με λιγότερη πείρα σε υπολογιστές. Το σχόλιο ότι "Το Linux δεν είναι έτοιμο για προσωπικούς υπολογιστές" από χρήστες ριζωμένους σε Windows προέρχεται από το γεγονός ότι ενώ οι ίδιοι δεν κατάφεραν την αλλαγή σε Linux πως θα την καταφέρει κάποιος λιγότερο έμπειρος χρήστης υπολογιστή.

 

Οπότε η λύση στο πρόβλημα #2: Μην υποθέτετε ότι όντας γνώστης των Windows είστε και γνώστης του Linux. Όταν ξεκινήσετε με το Linux για πρώτη φορά είστε αρχάριος.

 

 

 

Πρόβλημα #3: Άλλη κουλτούρα

 

Πρόβλημα #3α: Υπάρχει κουλτούρα

 

Οι χρήστες Windows βρίσκονται σε μία σχέση πελάτη προμηθευτή: Πληρώνουν για το λογισμικό, τις εγγυήσεις την υποστήριξη κτλ. Περιμένουν το λογισμικό τους να έχει κάποιο επίπεδο χρηστικότητας. Για τον λόγο αυτό έχουν απαιτήσεις από το λογισμικό τους: Έχουν πληρώσει για τεχνική υποστήριξη και έχουν κάθε δικαίωμα να την ζητήσουν. Έχουν επίσης συνηθίσει να συνεργάζονται με οντότητες και όχι με ανθρώπους: Τα συμβόλαιά τους είναι με εταιρίες και όχι με ανθρώπους.

 

Οι χρήστες του Linux αποτελούν περισσότερο μία κοινότητα. Δεν χρειάζεται να αγοράσουν το λογισμικό, να πληρώσουν για υποστήριξη. Κατεβάζουν το λογισμικό τους δωρεάν και ζητούν βοήθεια από δικτυακά φόρουμ. Έχουν να κάνουν με ανθρώπους και όχι με εταιρίες.

 

Ένας χρήστης Windows δεν θα φέρει τον εαυτό σε ποιο εύκολη θέση μεταφέροντας τις συνήθειες του στο Linux.

 

Η μεγαλύτερη αιτία τριβής είναι η δικτυακή επικοινωνία μεταξύ χρηστών: Ένας χρήστης "3α" νέος στο Linux ζητά βοήθεια για κάποιο πρόβλημα που έχει. Όταν δεν πάρει κάποια απάντηση σε κάποιο χρονικό διάστημα που αυτός θεωρεί αποδεκτό αρχίζει να γκρινιάζει και να απαιτεί περισσότερη βοήθεια. Έτσι έχει συνηθίσει με την αγορασμένη τεχνική υποστήριξη. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν έχει πληρωθεί κανείς για τεχνική υποστήριξη. Πρόκειται για μία παρέα εθελοντών που θέλουν να προσφέρουν βοήθεια σε άτομα που την χρειάζονται χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Ο νέος χρήστης δεν έχει κανένα δικαίωμα να απαιτεί τίποτα από αυτούς. Όπως και κάποιος που συλλέγει δωρεές για ελεημοσύνη να ζητά περισσότερα από τους ευεργέτες.

 

Πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο ο χρήστης Windows είναι συνηθισμένος να χρησιμοποιεί εμπορικό λογισμικό. Οι εταιρίες δεν δίνουν ένα λογισμικό στην αγορά αν δεν είναι αξιόπιστο, λειτουργικό και φιλικό προς τον χρήστη. Οπότε αυτό είναι που πρέπει περιμένει κάποιος χρήστης Windows από λογισμικό: Αρχίζει με την έκδοση λογισμικό για Linux 1.0 παρόλο αυτά όμως αρχίζει να διατίθεται με το που αρχίζει να γράφεται ο κώδικας: Ξεκινά με την έκδοση 0.1. Με τον τρόπο αυτό χρήστες που χρειάζονται το λογισμικό μπορούν να το έχουν στα χέρια του όσο το δυνατόν ποιο γρήγορα, προγραμματιστές που ενδιαφέρονται μπορούν να το βελτιώσουν και η κοινότητα είναι πάντα ενήμερη για τις εξελίξεις.

 

Αν ένας χρήστης "3α" βρεθεί σε κάποιο πρόβλημα με το Linux θα παραπονεθεί: Το λογισμικό δεν κάνει αυτό που έπρεπε και νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να απαιτεί να γίνει αυτό. Θα χαλάσει και το κέφι του όταν θα πάρει απαντήσεις του τύπου "Εγώ θα ζητούσα τα λεφτά μου πίσω αν ήμουν στην θέση σου".

 

Οπότε για να αποφύγουμε το πρόβλημα #3α: Απλά θυμηθείτε ότι δεν έχετε πληρώσει τον προγραμματιστή που έγραψε το λογισμικό ούτε αυτούς που σας προσφέρουν βοήθεια δικτυακά. Δεν σας οφείλουν τίποτε.

 

Πρόβλημα #3β: Νέοι εναντίον Παλιών

 

Το Linux ξεκίνησε σαν το χόμπι κάποιου hacker (hacker: άτομο με διακεκριμένες δυνατότητες στην τεχνολογία υπολογιστών και λειτουργικών συστημάτων. Ειδικός στην ανακάλυψη κενών ασφαλείας και στο πως λειτουργούν τα πράγματα σε κάποιο λογισμικό. Ποτέ δεν εκμεταλλεύεται τα κενά που ανακαλύπτει προς κακό τρίτων). Μεγάλωσε καθώς προσέλκυσε και άλλους hacker. Έπρεπε να περάσει αρκετός χρόνος πριν μπορέσει κάποιος που δεν ήταν geek σε υπολογιστές (geek: Άτομο που η ενασχόληση του με τους υπολογιστές είναι σχεδόν η ζωή του) να κάνει μία διανομή Linux να λειτουργήσει εύκολα. Το Linux "ξεκίνησε από geeks για geeks". Ακόμη και σήμερα οι πλειοψηφία των καθιερωμένων χρηστών Linux ομολογούν ότι είναι geeks.

 

Αυτό είναι αρκετά καλό: Αν προκύψει κάποιο πρόβλημα σε υλικό ή σε λογισμικό επίπεδο το να έχει έναν μεγάλο αριθμό από geeks που μπορούν να βοηθήσουν είναι μεγάλο πλεονέκτημα.

 

Το Linux όμως έχει μεγαλώσει αρκετά από αυτές τις μέρες. Υπάρχουν διανομές που σχεδόν ο καθένας μπορεί να εγκαταστήσει, ακόμη και "ζωντανά" που μπορούν να ανιχνεύσουν όλο το υλικό που διαθέτετε χωρίς καμία παρέμβαση. Γίνεται ποιο ελκυστικό "απλούς" χρήστες που ενδιαφέρονται για ένα λογισμικό απαλλαγμένο από ιούς και φτηνό στην αναβάθμιση. Δεν είναι ασυνήθιστο να υπάρχει τριβή μεταξύ των δύο πλευρών. Είναι σημαντικό να έχουμε υπόψιν ότι δεν υπάρχει κακία μεταξύ των δύο πλευρών: Είναι η έλλειψη κατανόησης που δημιουργεί τα προβλήματα.

 

Αρχικά υπάρχουν οι σκληροπυρηνικοί geeks που θεωρούν ότι όσοι ασχολούνται με το Linux είναι σύντροφοι geeks. Αυτό σημαίνει ότι περιμένουν ένα υψηλό επίπεδο γνώσης που συχνά οδηγεί σε κατηγορίες για υπεροψία, ελιτισμού και αγένεια. Και πολλές φορές αυτό είναι αλήθεια. Αρκετά συχνά όμως δεν είναι: Είναι ελιτισμός να πεις "Όλοι οφείλουν να το ξέρουν αυτό". Δεν είναι ελιτισμός όμως να πεις "Όλοι το ξέρουν αυτό" - εντελώς το αντίθετο.

 

Από την άλλη υπάρχουν οι νέοι χρήστες που προσπαθούν να αλλάξουν μετά από μια ζωή με εμπορικά λειτουργικά συστήματα. Αυτοί είναι συνηθισμένοι από λειτουργικά που μπορείς και καθίσεις και να λειτουργήσεις με την πρώτη.

 

Το πρόβλημα προκύπτει επειδή η πρώτη ομάδα αποτελείτε από άτομα που διασκευάζουν με την ικανότητά τους να "διαλύσουν" το λειτουργικό τους σύστημα και να το ξαναφτιάξουν όπως τους αρέσει, ενώ στην δεύτερη ομάδα υπάρχουν άτομα που τείνουν να είναι αδιάφοροι για το πως λειτουργεί το σύστημα αρκεί να λειτουργεί.

 

Ένα παράλληλη κατάσταση που μπορεί να τονίσει το πρόβλημα είναι τα συναρμολογούμενα παιχνίδια.

 

Νέος: Θέλω ένα καινούργιο αμαξάκι παιχνίδι και όλοι λένε ότι αυτά τα συναρμολογούμενα αυτοκινητάκια είναι καταπληκτικά. Αγόρασα λοιπόν ένα συναρμολογούμενο που γίνεται και αμαξάκι. Πήγα λοιπόν σπίτι μου και είχα ένα σορό κομματάκια και εξαρτήματα στο κουτί. Πού είναι το αμαξάκι μου;

 

Παλιός: Πρέπει να φτιάξεις το αμαξάκι με τα κομματάκια και τα εξαρτήματα που έχει το κουτί. Αυτό είναι το νόημα του συναρμολογούμενου.

 

Νέος: Τι; Δεν μπορώ να φτιάξω ένα αμάξι, δεν είμαι μηχανικός! Πως υποτίθεται ότι ξέρω πως να τα συνδυάσω όλα μαζί;

 

Παλιός: Υπάρχει ένα φυλλάδιο που έχει το κουτί. Σου λέει τι ακριβώς να κάνεις ώστε να συνδυάσεις όλα τα κομμάτια και τα εξαρτήματα για φτιάξεις το αμαξάκι σου. Δεν χρειάζεται να ξέρεις πως, αρκεί να ακολουθήσεις τις οδηγείς.

 

Νέος: Εντάξει βρήκα τις οδηγίες. Θα μου πάρει ώρες να φτιάξω μόνος μου. Γιατί σε βάζουν να το κάνεις μόνος σου και δεν το πουλάνε σαν ολοκληρωμένο αμαξάκι;

 

Παλιός: Επειδή δεν θέλουν όλοι να φτιάξουν αμαξάκι με τα κομματάκια και τα εξαρτήματα αυτά. Μπορούμε να τα κάνουμε ότι θέλουμε. Αυτό είναι το νόημα.

 

Νέος: Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί δεν το πουλάνε σαν αμαξάκι για αυτούς που το θέλουν έτσι και οι υπόλοιποι να το αποσυναρμολογήσουν σε ότι θέλουν. Τέλος πάντων το έφτιαξα τελικά. Μερικά κομματάκια όμως βγαίνουν. Μπορώ να τα κολλήσω;

 

Παλιός: Είναι συναρμολογούμενο! Υποτίθεται ότι πρέπει να βγαίνουν και να αποσυναρμολογείται. Αυτό είναι το νόημα.

 

Νέος: Ναι αλλά δεν θέλω να αποσυναρμολογείται! Θέλω ένα αμαξάκι.

 

Παλιός: Τότε γιατί στο καλό αγόρασες συναρμολογούμενο;

 

Είναι εμφανές σε όλους ότι το συναρμολογούμενο δεν είναι κατάλληλο γι' αυτούς που θέλουν απλώς ένα αμαξάκι. Δεν υπάρχουν τέτοιοι διάλογοι στην πραγματική ζωή. Όλο το νόημα των συναρμολογούμενων είναι ότι περνάς καλά όταν τα φτιάχνεις και ότι τα κάνεις ότι θέλεις. Αν δεν έχεις ενδιαφέρων να φτιάξει κάτι μόνος σου τότε τα συναρμολογούμενα δεν είναι για εσένα. Αυτό είναι αρκετά φανερό.

 

Όσον αφορά τους χρήστες που ασχολούνται καιρό με το Linux είναι ακριβώς το ίδιο. Είναι ένα σετ από ελεύθερο λογισμικό πλήρως παραμετροποιήσιμο. Αυτό είναι το νόημα. Αν δεν είσαι διατεθειμένος να πειράξει λίγο τα στοιχεία που το αποτελούν γιατί να κάνεις το κόπο να το χρησιμοποιήσεις;

 

Όμως, τώρα τελευταία υπάρχει μία προσπάθεια να γίνει το Linux ποιο κατάλληλο για τους απλούς χρήστες. Μία κατάσταση που δεν είναι εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από το να πωλούνται έτοιμα συναρμολογούμενα με σκοπό να γίνουν ποιο ελκυστικά στο ευρύ κοινό. Έτσι έχουμε συζητήσεις που δεν διαφέρουν πολύ από αυτών παραπάνω: Οι νεοφερμένοι παραπονιούνται για την ύπαρξη αυτών που οι παλιοί θεωρούν θεμελιώδες χαρακτηριστικό και αντιδρούν στην ανάγνωση κάποιου εγχειριδίου για να κάνουν κάτι να δουλέψει. Αλλά παραπονιούνται ότι υπάρχουν τόσες πολλές διανομές, ότι το λογισμικό έχει τόσες πολλές επιλογές παραμετροποίησης ή ότι δεν δουλεύει σωστά με την πρώτη. Είναι σαν να παραπονιέσαι ότι τα συναρμολογούμενα μπορούν να μεταμορφωθούν σε πολλά αντικείμενα και ότι δεν σου αρέσει το γεγονός ότι γίνονται κομματάκια και συναρμολογούνται σε τόσα άλλα αντικείμενα.

 

Για να αποφύγετε το πρόβλημα #3β: Απλώς θυμηθείτε ότι αυτό που είναι το Linux σήμερα δεν είναι ότι ήταν στο παρελθόν. Στο μεγαλύτερο και ποιο αναγκαίο κομμάτι του Linux, τους hackers και τους προγραμματιστές αρέσει το Linux διότι μπορούν να το παραμετροποιήσουν όπως αυτοί θέλουν. Τους αρέσει παρόλο που χρειάζεται αρκετή δουλεία και "συναρμολόγηση" μέχρι να μπορέσουν να το χρησιμοποιήσουν.

 

 

Πρόβλημα #4: Σχεδιασμένο για τον σχεδιαστή

 

Στην βιομηχανία αυτοκινήτων πολύ σπάνια θα βρείτε κάποιον που να σχεδιάζει τον κινητήρα και να σχεδιάζει και το εσωτερικό του αυτοκινήτου. Απαιτεί εντελώς διαφορετικές ικανότητες. Κανείς δεν θέλει έναν κινητήρα που δείχνει ότι μπορεί να πάει γρήγορα και ένα εσωτερικό που δουλεύει άψογα αλλά είναι μικρό και άσχημο. Με τον ίδιο τρόπο στην βιομηχανία του λογισμικού η διασύνδεση με το χρήστη (User Interface – UI: Το κομμάτι του λογισμικού που επιτρέπει στον χρήστη να επικοινωνεί μαζί του. Διασύνδεση χρήστη) δεν δημιουργείτε από αυτούς που έγραψαν το λογισμικό.

 

Στον κόσμο του Linux όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πολλά εγχειρήματα (projects) έχουν ξεκινήσει σαν το "παιχνίδι" κάποιου. Τα κάνει όλα μόνος του. Για τον λόγο αυτό το UI δεν έχει ανάγκη από χαρακτηριστικά φιλικά προς τον χρήστη. Ο χρήστης ξέρει ότι πρέπει να ξέρει για το λογισμικό, δεν χρειάζεται καμιά βοήθεια. Ο vi αποτελεί ένα καλό παράδειγμα εφαρμογής που δημιουργήθηκε από χρήστη που ήξερε πως θα λειτουργεί. Δεν είναι ανήκουστο ότι χρήστες κατέφυγαν στην επανεκκίνηση επειδή δεν ήξεραν τον τρόπο να "αφήσουν" το περιβάλλον του vi.

 

Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά μεταξύ ενός προγραμματιστή ελεύθερων και ανοικτού κώδικα εφαρμογών από έναν εμπορικών εφαρμογών. Ο πρώτος δημιουργεί ένα λογισμικό που σκοπεύει ο ίδιος να χρησιμοποιήσει. Έτσι το τελικό αποτέλεσμα να μην είναι τόσο "άνετο" για τον αρχάριο χρήστη. Μπορεί όμως να νιώσει κάποια άνεση ξέροντας ότι το λογισμικό είναι σχεδιασμένο από κάποιον που ξέρει ποιες είναι οι ανάγκες του τελικού χρήστη. Είναι και ο ίδιος ένας τελικός χρήστης. Αυτή είναι η διαφορά από τους προγραμματιστές εμπορικών εφαρμογών οι οποίοι φτιάχνουν εφαρμογές που θα χρησιμοποιήσουν άλλοι. Οι ίδιοι δεν είναι πεπειραμένοι τελικοί χρήστες.

 

Έτσι, ενώ ο vi έχει ένα UI που είναι φρικιαστικό για τον νέο χρήστη χρησιμοποιείτε ακόμη και σήμερα διότι έχει ένα εξαίσιο UI μόλις μάθεις πως να τον χρησιμοποιείς. Ο Firefox δημιουργήθηκε από άτομα που "σέρφαραν" στο διαδίκτυο. Το Gimp από άτομα που ήθελαν να τροποποιούν αρχεία γραφικών κτλ.

 

Έτσι το UI στο Linux είναι λίγο "ναρκοπέδιο" για τον αρχάριο χρήστη. Παρ' όλη την διασημότητα του ο vi δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψην από έναν αρχάριο χρήστη που θέλει να κάνει μερικές αλλαγές σε ένα αρχείο γρήγορα. Και αν χρησιμοποιείτε κάποιο λογισμικό στα πρώτα στάδια της ζωής του ένα χλιδάτο UI μάλλον θα το βρείτε στην λίστα αυτών που πρέπει κάποτε να γίνουν. Η λειτουργικότητα έχει προτεραιότητα. Κανείς δεν σχεδιάζει ένα UI που "σκοτώνει" και να προσθέσει μετά την λειτουργικότητα κομμάτι κομμάτι. Δημιουργούν την λειτουργικότητα και μετά φτιάχνουν το UI κομμάτι κομμάτι.

 

Για να αποφύγετε το πρόβλημα #4: Ψάξτε για λογισμικό που στοχεύει στην διευκόλυνση του νέου χρήστη ή να δεχτείτε το γεγονός ότι ορισμένα λογισμικά έχουν ποιο απότομη καμπύλη εκμάθησης από αυτή που έχετε συνηθίσει. Με το να παραπονιέσαι ότι ο vi δεν είναι αρκετά φιλικός προς τον νέο χρήστη θα σε περιγελάσουν διότι χάνεις το νόημα.

 

 

Πρόβλημα #5: Ο μύθος του "Φιλικό προς τον χρήστη"

 

Αυτό είναι μεγάλο. "Φιλικό προς τον χρήστη" είναι ένας πολύ μεγάλος όρος στον χώρο των υπολογιστών. Είναι ακόμη και ο τίτλος ενός δικτυακού εικονογραφημένου. Πρόκειται όμως για έναν "κακό" όρο.

 

Η βασική έννοια είναι καλή. Το λογισμικό να σχεδιάζεται έχοντας υπόψιν τις ανάγκες του χρήστη. Εκλαμβάνεται όμως σαν μία ενιαία έννοια, πράγμα που δεν ισχύει.

 

Αν ξοδεύεται ολόκληρη την ζωή σας στην επεξεργασία αρχείων κειμένου τότε το ιδανικό λογισμικό για εσάς θα είναι αυτό που σας επιτρέπει να κάνετε τον μέγιστο αριθμό επεξεργασίας με τον λιγότερο δυνατό κόπο. Απλές συντομεύσεις στο πληκτρολόγιο και λειτουργίες που εκτελούνται χωρίς την βοήθεια του ποντικιού θα είναι ζωτικής σημασίας.

 

Αν σπάνια ως επεξεργάζεστε αρχεία κειμένου και θέλετε απλώς να γράψετε ένα γράμμα το τελευταίο πράγμα που θέλετε είναι να προσπαθήσετε να μάθετε τις συντομεύσεις του πληκτρολογίου. Τα καλά οργανωμένα μενού και σαφής εικόνες στην μπάρα εργασίας θα είναι το ιδανικό για εσάς.

 

Είναι ξεκάθαρο ότι το λογισμικό που είναι σχεδιασμένο για τον πρώτο χρήστη είναι ακατάλληλο για τον δεύτερο και αντίστροφα του δεύτερου είναι ακατάλληλο για τον πρώτο. Οπότε μπορεί να ονομαστεί κάποιο λογισμικό φιλικό προς τον χρήστη όταν όλοι μας έχουμε διαφορετικές ανάγκες;

 

Η απλή απάντηση: "Φιλικό προς τον χρήστη", είναι μία ακυρολεξία και αυτό που κάνει μία περίπλοκη κατάσταση να μοιάζει απλή.

 

Τι σημαίνει όμως πραγματικά το "φιλικό προς τον χρήστη"; Στο πλαίσιο που χρησιμοποιείτε σημαίνει το λογισμικό αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό από κάποιον άπειρο χρήστη. Αυτό έχει σαν παρενέργεια λογισμικά που δεν είναι καλά με ένα οικείο UI να κατατάσσονται στην κατηγορία "Φιλικό προς τον χρήστη".

 

Πρόβλημα #5α: Ο οικείος είναι φιλικός

 

Στους περισσότερους επεξεργαστές κειμένου μπορείς να αντιγράψεις κείμενο με τα πλήκτρα Ctrl+C και να το επικολλήσεις με τα Ctrl+V κάτι που δεν είναι βολικό. Όλοι όμως έχουν συνηθίσει τους συνδυασμούς αυτούς και το θεωρούν "φιλικό" συνδυασμό. Όταν λοιπόν κάποιος πάει στον επεξεργαστή κειμένου vi και βλέπει ότι η αντιγραφή είναι το πλήκτρο d και η επικόλληση το πλήκτρο p δεν το θεωρεί "φιλικό". Δεν είναι αυτό που όλοι έχουν συνηθίσει.

 

Είναι καλύτερο; Λοιπόν, ναι. Είναι καλύτερο.

 

Με τον συνδυασμό Ctrl+X πώς μπορείς να αποκόψεις κείμενο σου χωρίς την χρήση του ποντικιού; Από την αρχή της λέξης πατάς Ctrl+Shift+Right για να την επιλέξεις και μετά Ctrl+X για να γίνει η αποκοπή.

 

Η προσέγγιση του vi; Με dw διαγράφεις την λέξη.

 

Και αν θέλουμε πέντε λέξεις; Από την αρχή πατάμε Ctrl+Shift+Right

Ctrl+Shift+Right

Ctrl+Shift+Right

Ctrl+Shift+Right

Ctrl+Shift+Right

Ctrl+X

 

Και στον vi;

 

d5w

 

Η προσέγγιση του vi είναι περισσότερο βολική και ευέλικτη. Τα "Χ" και "V" δεν είναι τόσο προφανή και μνημονεύσιμα. Ενώ το dw από το Αγγλικό delete word (διαγραφή λέξης) και το p από το put it back (βάλτο πίσω) είναι προφανή. Τα "X" και "V" όμως είναι αυτό που όλοι ξέρουμε και ενώ του vi είναι ανώτερο δεν μας είναι οικείο. Το εργονομικό θεωρείται ότι δεν είναι "φιλικό". Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και καθαρά από οικειότητα ένα περιβάλλον Windows μας μοιάζει "φιλικό". Και όπως μάθαμε στο πρόβλημα #1 το Linux είναι απαραιτήτως διαφορετικό από τα Windows. Οπότε αναπόφευκτα το Linux μας μοιάζει λιγότερο "φιλικό προς τον χρήστη" από ότι τα windows.

 

Για να αποφύγετε το πρόβλημα #5α: Αυτό που πραγματικά πρέπει να κάνετε είναι να θυμηθείτε ότι το "Φιλικό προς τον χρήστη" δεν σημαίνει "Αυτό που έχω συνηθίσει". Προσπαθήστε να κάνετε κάτι όπως έχετε συνηθίσει και αν δεν μπορέσετε κάντε ότι θα έκανε ένας αρχάριος.

 

Πρόβλημα #5β: Ο Ανεπαρκής είναι φιλικός

 

Αυτό είναι ένα λυπηρό αλλά αναπόφευκτο γεγονός. Παραδόξως όσο ποιο δύσκολο είναι να έχεις πρόσβαση σε κάποια λειτουργία τόσο ποιο "φιλική" μοιάζει να είναι.

 

Αυτό συμβαίνει επειδή η "φιλικότητα" έχει προστεθεί σε απλά οπτικά στοιχεία, όσο ποιο πολλά τόσο το καλύτερο. Στο κάτω κάτω αν ένας αρχάριος τοποθετηθεί σε έναν υπολογιστή με επεξεργαστή κειμένου τον WYSIWYG και του ζητηθεί να κάνει ποιο έντονο κάποιο τμήμα του κείμενου τι είναι ποιο πιθανό;

 

  • Θα μαντέψει ότι γίνεται με το "Ctrl+B" που είναι συνήθως το στάνταρ
     
  • Θα κοιτάξει για στοιχεία και προσπαθήσει να το κάνει από το μενού "Επεξεργασία". Χωρίς επιτυχία. Στην συνέχεια θα μπει στο μενού "Διαμόρφωση" όπου θα δει την επιλογή "Γραμματοσειρά" που δείχνει υποσχόμενο και να, η επιλογή "Έντονο". Επιτυχία.

 

Την επόμενη φορά που πρέπει να επεξεργαστείτε κάτι δοκιμάστε να κάνετε κάθε εργασία από τα μενού, χωρίς τις συντομεύσεις των πλήκτρων και τα εικονίδια της μπάρας. Μόνο με τα μενού. Θα δείτε ότι πάτε "έρποντας" αφού κάθε εργασία απαιτεί μια πληθώρα από "κλικς" και πλήκτρα.

 

Το να φτιάξουμε ένα λογισμικό "φιλικό προς τον χρήστη" με αυτό τον τρόπο είναι σαν να βάζουμε βοηθητικές ρόδες σε ένα ποδήλατο. Σας επιτρέπει να ξεκινήσετε αμέσως χωρίς να έχετε κάποιες ικανότητες και πείρα. Είναι τέλειο για κάποιον αρχάριο. Κανείς όμως δεν πιστεύει ότι όλα τα ποδήλατα πρέπει να έχουν βοηθητικές ρόδες. Αν σας έδιναν ένα τέτοιο ποδήλατο στοιχηματίζω ότι θα τις αφαιρούσατε αμέσως για να μην έχετε περιττές επιβαρύνσεις. Με το που μάθετε πως να οδηγείτε ένα ποδήλατο είναι περιττές.

 

Κατά τον ίδιο τρόπο το λογισμικό στο Linux είναι σχεδιασμένο χωρίς βοηθητικές ρόδες. Είναι σχεδιασμένο για χρήστες που έχουν ήδη κάποιες ικανότητες. Στο κάτω κάτω κανείς δεν είναι αρχάριος για πάντα. Η άγνοια είναι βραχυπρόθεσμη, η γνώση παντοτινή. Έτσι το λογισμικό είναι σχεδιασμένο για την πλειοψηφία.

 

Αυτό μπορεί να μοιάζει με δικαιολογία. Το Ms Word έχει φιλικά μενού και κουμπιά στην μπάρα εργασίας και συντομεύσεις πληκτρολογίου... Το καλύτερο του κόσμου. Σοβαρά; Φιλικό και επαρκές.

 

Εν τούτης αυτό πρέπει να τεθεί και από άλλη πλευρά. Κυρίως η πρακτικότητα. Το να έχεις μπάρα εργασίας, μενού συντομεύσεις κτλ. Απαιτεί πολύ προγραμματισμό και οι προγραμματιστές του Linux δεν πληρώνονται για τον χρόνο που αφιερώνουν. Δεύτερον δεν λαμβάνει υπόψη τους "δυνατούς" χρήστες. Πολύ λίγοι επαγγελματίες που ασχολούνται με κείμενα χρησιμοποιούν το Ms Word. Έχετε γνωρίσει κάποιον που γράφει κώδικα να χρησιμοποιεί το Ms Word; Σε σύγκριση με αυτούς που χρησιμοποιούν Emacs και vi.

 

Γιατί είναι έτσι; Πρώτον κάποια "φιλική" συμπεριφορά δρα εις βάρος της αποτελεσματικότητας. Δείτε το παράδειγμα "Αντιγραφής" και "Επικόλλησης" παραπάνω. Δεύτερον η περισσότερη λειτουργικότητα του Word βρίσκεται θαμμένη σε μενού που πρέπει να χρησιμοποιήσετε. Μόνο οι ποιο κοινές εργασίες έχουν αυτά τα χρήσιμα μικρά κουμπάκια στην μπάρα εργασίας. Οι λιγότερο χρησιμοποιούμενες εργασίες είναι που ζωτικής σημασίας για τους "σοβαρούς" χρήστες θέλουν αρκετό χρόνο για να ενεργοποιηθούν.

 

Πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι οι βοηθητικές ρόδες συχνά υπάρχουν σαν έξτρα επιλογή στο Linux. Μπορεί να μην είναι εμφανείς αλλά συχνά είναι διαθέσιμες.

 

Δείτε τον Mplayer. Τον χρησιμοποιείτε για να δείτε κάποιο αρχείο βίντεο πληκτρολογώντας στην γραμμή εντολών την εντολή mplayer όνομα-αρχείου. Πάτε το βίντεο μπρος ή πίσω με τα βελάκια και τα PageUp PageDown. Αυτό δεν είναι εντελώς "φιλικό προς τον χρήστη". Εν τούτης αν είχατε πληκτρολογήσει gmplayer όνομα-αρχείου θα είχαμε ένα ωραίο γραφικό περιβάλλον με όλα τα ωραία και γνωστά κουμπάκια.

 

Δείτε την εξαγωγή των mp3 από Cds. Χρησιμοποιώντας την γραμμή εντολών πρέπει να χρησιμοποιήσετε την cdparanoia για να εξάγετε το κομμάτι και μετά κάποιον κωδικοποιητή... Είναι ενοχλητικό ακόμη και αν ξέρετε πως να χρησιμοποιήσετε τα διάφορα πακέτα. Έτσι, κατεβάστε και εγκαταστήστε κάτι σαν το Grip. Είναι ένα εύκολο στην χρήση γραφικό περιβάλλον που χρησιμοποιεί το cdparanoia έναν κωδικοποιητή στο παρασκήνιο. Κάνει την μετατροπή των Cds σε mp3 πολύ εύκολη. Έχει ακόμη και δυνατότητα να επικοινωνεί με CDDB για την αυτόματη ονομασία των κομματιών.

 

Το ίδιο ισχύει για την εξαγωγή βίντεο από τα Dvds. Ο αριθμός των επιλογών που πρέπει να δώσουμε στο transcode είναι εφιαλτικός. Αλλά αν χρησιμοποιήσουμε το dvd::rip που επικοινωνεί με το transcode έχουμε ένα απλό γραφικό περιβάλλον που ο καθένας μπορεί να χειριστεί.

 

Για να αποφύγετε το πρόβλημα #5β: Θυμηθείτε ότι στο Linux πρέπει να βιδώσετε τις βοηθητικές ρόδες και ότι δεν παρέχονται αυτόματα με το προϊόν. Και μερικές φορές οι βοηθητικές ρόδες δεν μπορεί να είναι κομμάτι του σχεδίου.

 

 

 

Πρόβλημα #6: Μίμηση εναντίον Σύγκλησης.

 

Ένα επιχείρημα ατόμων που ανακάλυψαν ότι το Linux δεν είναι ο κλώνος των Windows που ήθελαν είναι να επιμένουν ότι το Linux προσπαθεί (ή θα έπρεπε να προσπαθεί) να είναι έτσι από την στιγμή που δημιουργήθηκε και ότι άτομα που δεν το αναγνωρίζουν αυτό και βοηθούν το Linux να μοιάσει με τα Windows έχουν λάθος. Έχουν πολλά επιχειρήματα γι' αυτό.

 

"Το Linux πέρασε από την γραμμή εντολών σε γραφικό περιβάλλον. Μία ξεκάθαρη προσπάθεια αντιγραφής των Windows."

 

Καλή θεωρία, αλλά εσφαλμένη. Το αρχικό σύστημα Χ με παράθυρα δόθηκε στο κοινό το 1984 σαν ο διάδοχος του συστήματος W που είχε εισαχθεί στο UNIX το 1983. Τα Windows 1.0 κυκλοφόρησαν το 1985. Τα Windows κατάφεραν να πάνε καλά με την έκδοση 3 που κυκλοφόρησε το 1990 ενώ ήδη για τέσσερα χρόνια το X windows είχε περάσει στο στάδιο Χ11 που χρησιμοποιείται και σήμερα. Έτσι το Linux δεν δημιούργησε γραφικό περιβάλλον (GUI – Graphical User Interface) για να αντιγράψει τα Windows. Απλώς χρησιμοποίησε το GUI που υπήρχε πριν τα Windows.

 

"Τα Windows 3 έδειξαν τον δρόμο προς τα Windows 95 κάνοντας τεράστιες αλλαγές στο UI που δεν βρέθηκε άλλο ισάξιο σαν της Microsoft. Είχε πολλά καινούρια και καινοτόμα χαρακτηριστικά: Την λειτουργία "σύρσιμο και εναπόθεση" (drag and drop), την μπάρα εργασίας (task bar) κτλ. Τα οποία τα αντιγράφονται από τότε από το Linux"

 

Βασικά... Όχι, όλα τα παραπάνω υπήρχαν πριν τα χρησιμοποιήσει η Microsoft. Το NeXTSTeP ήταν σημαντικά προηγμένο (για την εποχή) GUI που ξεπέρασε χρονικά τα Windows 95. Με την πρώτη του έκδοση να κυκλοφορεί το 1989 και η τελική το 1995.

 

"Εντάξει, εντάξει...Η Microsoft μπορεί να μην σκέφτηκε μόνη της τα επιμέρους χαρακτηριστικά που θεωρούμε σαν στάνταρ εικόνα των Windows αλλά δημιούργησε κάποια στάνταρ που το Linux από τότε προσπαθεί να μιμηθεί."

 

Για να το αντικρούσουμε αυτό θα πρέπει να συζητήσουμε την έννοια της συγκλητικής εξέλιξης. Αυτό συμβαίνει όταν δύο διαφορετικά και ανεξάρτητα συστήματα εξελίσσονται και με το πέρασμα του χρόνου μοιάζουν αρκετά. Στην βιολογία συμβαίνει συνεχώς. Για παράδειγμα τα δελφίνια και οι καρχαρίες. Είναι και τα δύο θαλάσσιοι οργανισμοί της ίδιας περίπου μάζας που τρέφονται με ψάρια. Και τα δύο έχουν ουραία πτερύγια, ραχιαίο πτερύγιο, πλευρικά πτερύγια και το ίδιο υδροδυναμικό σχήμα.

 

Εντούτοις οι καρχαρίες εξελίχθηκαν από ψάρια ενώ τα δελφίνια από κάποια θηλαστικά τετράποδα ζώα της στεριάς. Ο λόγος ότι η γενική τους εμφάνιση μοιάζει αρκετά είναι επειδή εξελίχθηκαν όσο ποιο αποτελεσματικά γίνεται για να ζουν στην θάλασσα. Σε κανένα στάδιο τα προ-δελφίνια (που είναι σχετικά νέα) δεν είδαν τα πτερύγια του καρχαρία του καρχαρία και είπαν "Πω, πω... Τι καλά που λειτουργούν... Θα προσπαθήσω να εξελιχθώ με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάλω και εγώ ίδια πτερύγια".

 

Παρομοίως, είναι εντελώς αλήθεια να δεις τα πρώτα συστήματα Linux με FVWM και TWM και άλλα απλά GUI. Και μετά να δεις να σύγχρονα συστήματα Linux με το Gnome και το KDE με τα μενού τους τις μπάρες εργασίας και όλα τα καλούδια και να πεις ότι μοιάζουν πολύ περισσότερο με τα Windows από ότι κάποτε.

 

Αλλά πάλι και τα Windows 3.0 το ίδιο: Δεν θυμάμαι να είχαν μπάρα εργασίας... Και το μενού Έναρξη; Ποιο μενού Έναρξης...

 

Το Linux δεν είχε επιφάνεια όπως το σύγχρονα Windows. Αλλά ούτε και η Microsoft. Τώρα έχουν και τα δύο. Τι μας λέει αυτό;

 

Μας λέει ότι οι προγραμματιστές και των δύο πλευρών έψαχναν τρόπου για να βελτιώσουν το GUI και επειδή υπάρχουν συγκεκριμένες λύσεις σε κάποια προβλήματα πολύ συχνά χρησιμοποιούνται κοινές λύσεις. Η ομοιότητα δεν αποδεικνύει ούτε υπονοεί μίμηση. Έχοντας αυτό υπόψιν θα σας βοηθήσει να μην "κολλήσετε" στο πρόβλημα #6.

 

 

Πρόβλημα #7: Αυτό το πράγμα FOSS (Ελεύθερο Λογισμικό Ανοικτού κώδικα).

 

Ωχ, αυτό προκαλεί προβλήματα. Πραγματικά όχι. Το ελεύθερο λογισμικό ανοικτού κώδικα είναι ένα καταπληκτικό και τρομερά σημαντικό τμήμα του όλου εγχειρήματος. Η κατανόηση όμως πόσο διαφορετικό είναι το λογισμικό FOSS από το ιδιόκτητο είναι πολύ μεγάλη υπόθεση για να γίνει κατανοητό από κάποιους.

 

Έχω ήδη αναφέρει μερικές περιπτώσεις: Αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να απαιτήσουν τεχνική υποστήριξη. Αλλά πάει πολύ ποιο μακρυά από αυτό.

 

Η αποστολή της Microsoft με δήλωση της είναι "Ένας υπολογιστής για κάθε γραφείο". Με την ανήκουστη προϋπόθεση κάθε υπολογιστής να έχει Windows. Η Microsoft και η Apple πουλάνε και οι δύο λειτουργικά συστήματα. Και οι δύο βάζουν τα δυνατά τους ώστε το προϊόν τους να χρησιμοποιείτε όσο το δυνατόν από περισσότερους. Είναι επιχειρήσεις, δουλεία τους είναι να βγάζουν χρήματα.

 

Και, υπάρχει και το FOSS. Που ακόμη και σήμερα είναι σχεδόν εντελώς μη εμπορικό.

 

Πριν μου στείλετε email για τις Red hat, Suse Linspire κτλ. Ξέρω, πουλάνε Linux. Ξέρω ότι θα λάτρευαν να "υιοθετηθεί" το Linux παγκοσμίως και ειδικά η δική τους "γεύση". Μην μπερδεύετε όμως τους προμηθευτές με τους κατασκευαστές. Ο kernel του Linux δεν δημιουργήθηκε από κάποια εταιρία ούτε συντηρείται που έχουν κέρδος από αυτό. Τα εργαλεία του GNU δεν δημιουργήθηκαν από κάποια εταιρία ούτε αυτοί που το συντηρούν έχουν κάποιο κέρδος από αυτό. Το σύστημα παραθύρων Χ11 που σήμερα είναι γνωστό ως Xorg. Το τμήμα .org μιλάει από μόνο του... Ίσως για το KDE να βρείτε κάποιο στήριγμα ότι είναι εμπορικό αφού έχει σαν βάση του το Qt. Αλλά το Gnome το Fluxbox το Enlightenment κτλ είναι μη κερδοσκοπικά. Υπάρχουν άτομα που θέλουν να πουλήσουν Linux αλλά αποτελούν μειοψηφία.

 

Αυξάνοντας τον αριθμό των χρηστών που χρησιμοποιούν εμπορικό λογισμικό οδηγεί άμεσα σε αύξηση κέρδους της εταιρίας που το έφτιαξε. Για το FOSS δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει άμεσο κέρδος για τους κατασκευαστές του FOSS με την αύξηση των χρηστών που το χρησιμοποιούν. Έμμεσα οφέλη ναι. Υπερηφάνεια, αυξημένες πιθανότητες για την εύρεση σφαλμάτων, προσέλκυση και άλλων ατόμων και ίσως κάποια καλή προσφορά για δουλεία κτλ.

 

Ο Linus Torvalds δεν κερδίζει χρήματα από την αύξηση της χρήσης του Linux. Ο Richard Stallman δεν κερδίζει χρήματα από την αύξηση χρήσης του GNU. Όλοι αυτοί η server που τρέχουν OpenBSD ή OpemSSH δεν βάζουν ούτε ένα ευρό στην τσέπη του προγράμματος OpenBSD. Έτσι καταλήγουμε στο μεγαλύτερο πρόβλημα όλων όσον αφορά των νέο χρήστη Linux.

 

Ανακαλύπτουν ότι δεν είναι επιθυμητοί.

 

Οι νέοι χρήστες έρχονται στο Linux έχοντας "ξοδέψει" μία ζωή με ένα λειτουργικό σύστημα το οποίο οι ανάγκες του χρήστη είναι κυρίαρχες, η "φιλικότητα προς τον χρήστη" και η "εστίαση στον πελάτη" είναι Άγια Δισκοπότηρο. Ξαφνικά βρίσκονται μπροστά σε ένα λειτουργικό σύστημα που ακόμα βασίζεται στα αρχεία "man", γραμμή εντολών, στην παραμετροποίηση αρχείων με το χέρι και στην Google. Και όταν παραπονιούνται ότι δεν παίρνουν ότι καλύτερο ή αυτό που του υποσχέθηκαν τους δείχνουν την πόρτα της εξόδου.

 

Φυσικά αυτό πρόκειται για υπερβολή. Αλλά έτσι το εξέλαβαν άτομα που προσπάθησαν αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν την αλλαγή σε Linux.

 

Κατά έναν παράξενο τρόπο το FOSS είναι μία εγωιστική μέθοδος ανάπτυξης. Οι άνθρωποι δουλεύουν μόνο σε αυτό που θέλουν και μόνο όταν το θέλουν. Οι περισσότεροι δεν βλέπουν τον λόγο που πρέπει να κάνουν το Linux ποιο ελκυστικό στον άπειρο τελικό χρήστη. Ήδη κάνει αυτό που αυτοί θέλουν. Γιατί να νοιαστούν αν δεν κάνει για τους υπόλοιπους;

 

Το FOSS έχει πολλούς παράλληλους με το Internet. Δεν πληρώνεις τον συγγραφέα μιας σελίδας/προγράμματος για την διαβάσεις/εγκατάσταση. Οι (το) πανταχού παρών ευρυζωνικές συνδέσεις/φιλικό προς τον χρήστη περιβάλλον δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για κάποιον που έχει ευρυζωνική σύνδεση/ξέρει πως να χρησιμοποιεί το λογισμικό.Οι Bloggers/προγραμματιστές δεν χρειάζονται να έχουν πολλούς αναγνώστες/χρήστες για να δικαιολογήσουν το blogging/προγραμματισμό. Υπάρχουν πολλά άτομα που βγάζουν λεφτά από αυτό αλλά όχι με την έννοια του "Είναι δικό μου, πρέπει να πληρώσεις για να σου δώσω” που οι περισσότερες εταιρίες χρησιμοποιούν. Χρησιμοποιούν τεχνική υποστήριξη/ηλεκτρονική διαφήμιση.

 

Το Linux δεν ενδιαφέρεται για το μερίδιο της αγοράς. Το Linux δεν έχει πελάτες. Το Linux δεν έχει μετόχους, ή κάποια ευθύνη. Το Linux δεν δημιουργήθηκε δια να κερδίσει χρήματα. Το Linux δεν έχει σαν στόχο να γίνει το ποιο δημοφιλές και εξαπλωμένο λειτουργικό σύστημα στον πλανήτη.

 

Το μόνο που θέλει η κοινότητα του Linux είναι να δημιουργήσει ένα πραγματικά καλό και με πληθώρα χαρακτηριστικών δωρεάν λειτουργικό σύστημα. Αν αυτό οδηγήσει στο να γίνει το Linux εξαιρετικά δημοφιλές λειτουργικό σύστημα θα είναι υπέροχο. Αν αυτό οδηγήσει στο να αποκτήσει το Linux το ποιο εξελιγμένο και φιλικό προς τον χρήστη περιβάλλον θα είναι υπέροχο. Αν αυτό οδηγήσει στο να γίνει το Linux μία βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι υπέροχο.

 

Είναι υπέροχο αλλά δεν είναι αυτό το νόημα. Το νόημα είναι να γίνει το Linux το καλύτερο λειτουργικό σύστημα που μπορεί η κοινότητα του να φτιάξει. Όχι για κάποιον. Για τον εαυτό του. Οι κοινότυπες απειλές του τύπου το "Linux δεν θα κυριαρχήσει στους προσωπικούς υπολογιστές αν δεν κάνει το ένα ή το άλλο” είναι απλώς άσχετες. Η κοινότητα του δεν προσπαθεί να κυριαρχήσει. Δεν τους ενδιαφέρει να θα γίνει αρκετά καλό ώστε να φτάσει στον υπολογιστή σας. Τους ενδιαφέρει μόνο να είναι αρκετά καλό για τον υπολογιστή τους. Αυτοί που μισούν την Microsoft, οι ζηλωτές του προ-Linux και αυτοί που βγάζουν χρήματα από το FOSS μπορεί δίνουν δυναμικά παρόν αλλά αποτελούν την μειοψηφία.

 

Αυτό θέλει η κοινότητα του Linux. Ένα λειτουργικό σύστημα που μπορεί να το εγκαταστήσει όποιος πραγματικά θέλει. Οπότε αν σκέφτεστε να κάνετε αλλαγή σε Linux ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι πραγματικά θέλω;

 

Αν δεν θέλετε ένα λειτουργικό σύστημα που σας μεταφέρει παντού σαν σοφέρ, αλλά σας δίνει τα κλειδιά, σας βάζει στην θέση του οδηγού και περιμένει από εσάς ότι ξέρετε τι να κάνετε: Βάλτε Linux! Θα πρέπει να αφιερώσετε κάποιο χρόνο για να μάθετε να το χρησιμοποιείτε θα έχετε ένα λειτουργικό σύστημα που θα μπορείτε να το κάνετε να "χορεύει".

 

Αν θέλετε απλώς Windows χωρίς κακόβουλο λογισμικό και κενά ασφαλείας διαβάστε έναν καλό οδηγό ασφάλειας, εγκαταστήστε ένα καλό firewall, ένα καλό antivirus, αντικαταστήστε τον Internet Explorer με ένα ποιο ασφαλή browser και να είστε ενήμεροι για τις ενημερώσεις ασφαλείας. Υπάρχουν άτομα (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) που έχουν χρησιμοποιήσει Windows από την έκδοση 3.1 μέχρι τα Xp χωρίς να έχουν μολυνθεί από κάποιον υιό ή κάποιου κακόβουλου λογισμικού. Μπορείτε να το κάνετε! Μην βάλετε Linux! Θα αποτύχει οικτρά να γίνει αυτό που θέλετε.

 

Αν πραγματικά χρειάζεστε ένα αξιόπιστο λειτουργικό σύστημα με βάση το Unix αλλά με μια συμπεριφορά επικεντρωμένη στον πελάτη και με κάποιο διάσημο UI αγοράστε ένα Mac της Apple. Μην βάλετε Linux. Δεν θα κάνει αυτό που θέλετε να κάνει.

 

Δεν πρόκειται απλώς "Γιατί να θέλω το Linux;". Πρόκειται και για το "Γιατί το Linux να θέλει εμένα;".

 

 

Το παρόν υπάρχει σε βελτιωμένη μορφή από τον Parsifal στο wiki. Ευχαριστώ Parsifal.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 52
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

ωραίος firewalker πολυ καλη δουλεια και να μας το δωσεις ετοιμο (κλασσική κίνηση linuxa :-D )

 

 

εγω τι να πω , συγκινήθηκα,

εβαλα το linux γιατι ηθελα και ημουν ετοιμος να το δεχτω οπως ειναι.

τελικα οταν βαζεις linux δεν κανεις απλως εγκατασταση αλλα χτιζεις στην κυριολεξία το λειτουργικό sto pc sou

Και απο κει και περα εχεις μια τελειως προσωπικη σχεση με το pc σου.

μου αρεσε πολυ απο το κειμενο το προβλημα 3 περι κουλτουρας, kαι το 4 οτι τα προγραμματα εχουν φτιαχτει απο προγραμματιστες με κριτηρια τις προσωπικες τους αναγκες μου εχει κανει μεγαλυ εντυπωση οτι καθε application linux εχει τις ρυθμισεις που θα ηθελα τα μενου που θα ηθελα και οπως θα το ηθελα, στα windows ποτε δεν εχω νιωσει ετσι (δεν εχω νιωσει τιποτα και ποτε δηλαδη , καμια συγκινηση εκτος απο κατι google εφαρμογες)

και μερα με την μερα ανακαλύπτω ποσο ανώτερο απο to windows ειναι. πχ στα windows θελω να μεταφερω καποια αρχεια μουσικης σε αλλο φακελο. Ανοιγει το παραθυρακι copying files .... X min left

sto linux μου τα παει στο δευτερολεπτο. και αλλα πολλα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ωραίος firewalker πολυ καλη δουλεια και να μας το δωσεις ετοιμο (κλασσική κίνηση linuxa :-D )

 

 

εγω τι να πω , συγκινήθηκα,

εβαλα το linux γιατι ηθελα και ημουν ετοιμος να το δεχτω οπως ειναι.

τελικα οταν βαζεις linux δεν κανεις απλως εγκατασταση αλλα χτιζεις στην κυριολεξία το λειτουργικό sto pc sou

 

Μαθαίνεις και πως λειτουργεί ένας υπολογιστής ως hardware.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μπραβο φιλε πολυ καλη δουλεια! :)

 

Πριν λιγες μερες καθομουνα στον υπολογιστη καποιου φιλου και μετατρεπαμε καποια δισκακια σε mp3 με το προγραμμα Nero αν το εχετε ακουστα... Λοιπον στην πορεια να ολοκληρωσουμε τη δουλεια μας πετα ενα ενοχλητικο error το προγραμμα και μας αναφερει οτι εληξε η αδεια χρησης του mp3 codec!!! καλα βρε παιδια εσκασα στα γελια δεν αντεξα!! αχχχ και μου θυμησε τις τοσες εκατονταδες φορες που ετρεξα το Grip χωρις κανενα προβλημα. Τι καλες ψυχες βρε οι λινουξαδες που μας παρεχουν με τοσο ομορφα, δωρεαν, γρηγορα προγραμματα. Πραγματικα ανακαλυψαμε τη φλογα και εχουμε φως στο σκοταδι...αλλοι, ακομη περιμενουν το φεγγαρι να τους ριξει λιγο φως. Πραγματικα ειναι στιγμες που αυτο ακριβως νοιωθω. :-D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Κορυφαίο κείμενο! :-D

Αυτό πρέπει να το διαβάσουν όλοι αυτοί που παραπονιούνται ότι το Linux δεν κάνει δεν φτιάχνει κλπ κλπ. Και γκρινιάζουν γιατί δεν έχουν καταλάβει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του τοπικ. ;-)

btw αυτή τη στιγμή ακούω μουσική από command line (mplayer) LoL και μαμω τις φασεις!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το "Culture shock" μεταφράζεται ως "πολιτισμικό σοκ". Δεν υπάρχει έκφραση "Σοκ κουλτούρας" στα Ελληνικά. Μπράβο πάντως! Καλη προσπάθεια!

 

Ο όρος "πολιτισμικό σοκ" δεν δένει αρμονικά με το κείμενο που ακολουθεί. Ο συγγραφέας δεν ήθελε να αναφερθεί με τον όρο αυτό στον πολιτισμό αλλά στον όρο κουλτούρα που χρησιμοποιούν στην καθημερινή τους ζωή. Δηλαδή το πως έχω συνηθίσει - μάθει να κάνω κάτι για πολύ καιρό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για να δέσει με το από κάτω, μπορείς να διαλέξεις κάτι που λέγεται στα ελληνικά:

 

Διαφορετική κουλτούρα

Άλλη κουλτούρα

 

... ή κάτι τέτοιο.

 

Δεν έχουν το (κάπως ξεφτισμένο πια) δραματικό εφέ του «culture shock» αλλά λέγονται στα ελληνικά και, για τα συμφραζόμενα του κειμένου, σημαίνουν το ίδιο πράγμα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 μήνα μετά...

Μπράβο firewalker, πολύ ενδιαφέρον το κείμενο.

 

EDIT: Στο Πρόβλημα #3β, στην πρόταση "Έπρεπε να περάσει αρκετός πριν μπορέσει κάποιος που δεν ήταν geek σε υπολογιστές[...]", λείπει μάλλον η λέξη 'χρόνος'.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπράβο firewalker, πολύ ενδιαφέρον το κείμενο.

 

EDIT: Στο Πρόβλημα #3β, στην πρόταση "Έπρεπε να περάσει αρκετός πριν μπορέσει κάποιος που δεν ήταν geek σε υπολογιστές[...]", λείπει μάλλον η λέξη 'χρόνος'.

 

Ευχαριστώ. Διορθώθηκε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...