Προς το περιεχόμενο

Metallica - Death Magnetic. Εντυπώσεις - σχόλια


akisk

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Ένας τέτοιος δίσκος αξίζει το δικό του thread ;).

Μετά από αρκετές και προσεκτικές ακροάσεις τις τελευταίες εβδομάδες, μπορώ να πω ότι είναι δισκάρα. Ρε τι ήταν αυτό το πράγμα; Ακόμα να συνέλθω!

Κάποιος είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι πρόκειται για ένα "...and justice for all" με μπάσο. Υπερβολές; Κατά τη γνώμη μου έχει κερδίσει μια θέση στο Μetallica top 5!

 

Album cover

 

200px-Metallica_Death_Magnetic.jpg

 

 

Track List

 

1. "That Was Just Your Life" – 7:08

2. "The End of the Line" – 7:52

3. "Broken, Beat & Scarred" – 6:25

4. "The Day That Never Comes" – 7:56

5. "All Nightmare Long" – 7:58

6. "Cyanide" – 6:40

7. "The Unforgiven III" – 7:47

8. "The Judas Kiss" – 8:01

9. "Suicide & Redemption" – 9:58

10. "My Apocalypse" – 5:01

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 68
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Νταξει ας μην τρελαινομαστε. :Ρ

Ο δισκος στην αρχη μου ειχε παρει τα μυαλα, ενιωσα ξανα πωρωμενη με μεταλλικα (αυτο το the end of the line τα παταει ολα χαμω.)

 

Σιγα σιγα ομως συνειδητοποιησα οτι δεν αποτελει παρα αναμασηματα του παρελθοντος.. παρ'ολα αυτα, ειναι αξιολογος δισκος, ξεπερναει το st anger κατα πολυ, και σε μερικα χρονια θα εχει γινει κλασικ.

 

Κι εγω θα μπορω να λεω στα παιδια μου με δακρυα στα ματια οτι το ακουσα πριν κυκλοφορησει στα δισκοπωλεια.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγω ημουν απο αυτους που ελεγα οτι θυμιζει ...And justice for all αλλά τελικα καταλαβα οτι δεν ειναι αναμασητα του παρελθοντος αλλά ειναι σαν να ακους τον χαμενο από το 1988 δισκο των Metallica. Ημουν από αυτους που πιστευα οτι μετα των Cliff οι Μetallica έχασαν τη δυναμικη τους και γιάυτο το γυρισαν στις μπαλάντες αλλα να μετα απο πολλα χρονια ερχονται ξανα στο προσκηνιο και τα σπανε με ηχο βγαλμενο απο αλλη εποχη. Ημουν απο αυτους που τους θεωρουσα τελειωμενους και ειχα βαρεθει να περιμενω αλλά με διεψευσαν με τον πιο ευχαριστο τροπο.

Δεν εχω λογια για να περιγραψω το Suicide & Redemption, το That Was Just Your Life ή το The Day That Never Comes.

 

* Αυτο το γαμ...νο το Unforgiven III τι το ηθελαν;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Haha νταξ. Πρωτον μου θυμιζει fade to black, δευτερον ειναι ΑΛΛΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ εντελως, γιατι του δωσανε αυτον τον τιτλο..

 

Μερικοι λενε οτι προς το τελος χωνει. Περιεργοι ανθρωποι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό που έχω παρατηρήσει εγω ακούγοντας τον 3-4 φορές τη μέρα και διαβάζοντας πράγματα που λέγονται είναι ότι ο καθένας έχει το δικό του αγαπημένο τραγούδι! Πχ δεν είναι όπως να σου πει κάποιος "Ride the Lightning" θα απαντήσεις αμέσως Fade to Black... Και είναι λογικό να απαντήσεις έτσι γιατι το Fade είναι απλά εμπνευσμένη συνθεση που βγαίνει μια στο τόσο...

 

Που θέλω να φτάσω? Πιστεύω ότι κανένα από τα τραγούδια του Death Magnetic δεν θα γίνει Fade, One, Master of Puppets, Harvester fo Sorrow, Eye of the Beholder...δηλαδή μυθικά, αλλά σαν δίσκος, σαν σύνολο είναι από τα καλύτερα που έχουν βγάλει ever. Απλά εκπληκτικός!

 

Περιμένουμε με ανυπομονησία να να έρθει ο Φλεβάρης που αρχίζει η ευρωπαική tour!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Που θέλω να φτάσω? Πιστεύω ότι κανένα από τα τραγούδια του Death Magnetic δεν θα γίνει Fade, One, Master of Puppets, Harvester fo Sorrow, Eye of the Beholder...δηλαδή μυθικά, αλλά σαν δίσκος, σαν σύνολο είναι από τα καλύτερα που έχουν βγάλει ever. Απλά εκπληκτικός!

 

Που ξερεις σε δεκα χρονια για τους νεους οπαδους των Metallica μπορει καποια απο αυτα να ειναι μυθος. Εμεις που μεγαλωσαμε με Metallica δεν γινεται να βαλουμε τιποτα πανω απο το For Whom The bell tolls, το One, το To Live Is to Die (πραγματικο επος)... Συμφωνω παντως οτι ο δισκος σαν συνολο ακουγεται καλυτερα το να ακους μεμονομενα καποια τραγουδια που ετυχε να πεταξεις στο Winamp.

Περιμένουμε με ανυπομονησία να να έρθει ο Φλεβάρης που αρχίζει η ευρωπαική tour!

Προπερσυ παρακαλουσαμε να ακουσουμε τα παλια, τωρα μαλλον θα παρακαλαμε να ακουσουμε τα καινουρια :-)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Που ξερεις σε δεκα χρονια για τους νεους οπαδους των Metallica μπορει καποια απο αυτα να ειναι μυθος. Εμεις που μεγαλωσαμε με Metallica δεν γινεται να βαλουμε τιποτα πανω απο το For Whom The bell tolls, το One, το To Live Is to Die (πραγματικο επος)... Συμφωνω παντως οτι ο δισκος σαν συνολο ακουγεται καλυτερα το να ακους μεμονομενα καποια τραγουδια που ετυχε να πεταξεις στο Winamp.

 

Πράγματι τα τωρινά 10άχρονα μπορεί να το δουν διαφορετικά να και ακόμα και αυτά από ride the lightening kai justice for all θα αρχίσουν...

 

 

Προπερσυ παρακαλουσαμε να ακουσουμε τα παλια, τωρα μαλλον θα παρακαλαμε να ακουσουμε τα καινουρια

 

Τα καινούρια θα τα ακούσουμε σίγουρα! Άμα κάνουν και μια πολύ καλή μίξη με τους παλιούς θρύλους και ο James κάνει και πάλι τα μαγικά του θα είναι hands down η tour της χρονιάς! Θα είναι αξέχαστη συναθλία! Ελπίζω να κατέβουν και στην Αθήνα γιατί δεν λέει να το χάσετε, αυτό το album live θα είναι όνειρο!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι πολυαριθμοι ακροατες των Metallica ανα τον κοσμο ξαφνιαστηκαν σιγουρα με την κυκλοφορια του St Anger. Νομιζω ηταν το αποφασιστικο, το τελειωτικο χτυπημα που δεν ηταν διατεθειμενοι να συγχωρησουν. Οταν εχεις καταπιει ενα Black album, ενα Load - Reload, και ενα S & M, ε, το να προσλαμβανεις ενα πιθηκο να παιξει μπασσο και να μιμεισαι τα nu metal groups, παει πολυ.

 

Προσωπικα, τιποτα απο αυτα δεν πιστευω οτι συνεβησαν. Το St Anger ηταν απλα ο πιο ειλικρινης δισκος που εβγαλαν οι Metallica, ο πιο ωμος, ο πιο ακατεργαστος, τοσο που ηταν αδυνατον να αγαπηθει. Για μια ακομη φορα παρουσιασαν κατι διαφορετικο, πηγαν τη μουσικη τους σε νεα μονοπατια και ξορκισαν δαιμονες μεσα απο τη δημιουργια. Το St Anger ειναι η μαρτυρια μιας μπαντας στα ορια της. Και ως τετοια, κατεχει περιοπτη θεση στη δισκογραφια των Metallica.

 

Δυστυχως, το Death Magnetic θα αρεσει σε πολλους. Θα μιλησουν για τη μεγαλη επιστροφη, θα πουν οτι η μπαντα ειναι σε φορμα, και οτι ο Kirk Hammet ξαναθυμηθηκε τα σολο του. Για μενα, υπο το βαρος της εμπορικης αποτυχιας, οι Metallica για πρωτη φορα συμβιβαστηκαν, εφτιαξαν τον πλεον αναμενομενο δισκο, με το λιγοτερο δυνατο ρισκο, ενα αναμασημα καποιων highlights του παρελθοντος, που αν θα μεινει τελικα, θα ειναι γιατι το συγκεκριμενο συγκροτημα λειπει, και λειπει πολυ. Φυσικα, πολλα σημεια του αλμπουμ μου φερνουν αναμνησεις απο προηγουμενους δισκους. Αλλα αυτη ειναι και η καταλυτικη διαφορα: εκει που παλια χανομουνα εντυπωσιασμενος στο αγνωστο, πλεον γυριζω πισω και θυμαμαι την εφηβεια. Και οι Metallica δε με ειχαν συνηθισει να λοξοκοιταζω προς τα πισω...

 

Καλως ηλθα!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν συμφωνώ με τον προλαλήσαντα γιατί το Death Magnetic δείχνει σε πολλά σημεία τις επιροές του από την εποχή Load. Πχ η ριφιά του The End Of The Line στο 0.42, παραπέμπει πολύ περισσότερο στο Load παρά στο MoP. Όπως και να έχει είναι κορυφαία βέβαια.

Τώρα αν το CD μπορεί να γίνει μυθικό, αυτό σίγουρα θα το δείξει ο χρόνος. Εγώ πάντως πια ξεχωρίζω τα τραγούδια σε κατηγορίες όπως και στα RtL, δλδ σε μυθικά (ή στην προκειμένη περίπτωση αυτά που μπορούν να γίνουν μυθικά), σε φοβερά και σε πολύ καλά κομμάτια.

Για μένα μυθικά είναι τα: That Was Just Your Life, The End Of The Line, All Nightmare Long, The Judas Kiss

Εξαιρετικά είναι τα: Broken, Beat & Scarred, The Day That Never Comes, The Unforgiven III

και πολύ καλά τα: Cyanide, Suicide & Redemption, My Apocalypse

Κάτι που μου την έχει ψιλοσπάσει είναι ότι έχει βγει πολύς λαός και γράφει κριτικές αναφερόμενος τελείως απαξιωτικά στο Black Album, πράγμα που θεωρώ τελείως αστείο γιατί παρότι σίγουρα ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν πιο εύκολα προσβάσιμος στο ευρύ κοινό, έχει μέσα του κάποια κομμάτια που οποιοδήποτε άλλο rock σχήμα θα πούλαγε την ψυχή του για να τα είχε γράψει (πχ Enter Sandman, Wherever I May Roam, Unforgiven, Sad But True)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βασικα το βλακ αλμπουμ,γι αυτο το λογο τρωει κραξιμο....εμενα πχ δεν μου αρεσε ποτε...ουτε κ ακουω ποτε τπτ απο κει κ μετα....εμενα μου αρεσαν οι μεταλικα που χωναν πιο πολυ,που ηταν πιο χυμα κ οχι αυτοι με τα μεταλ radio friendly κομματια,τα πιασαρικα ρεφρεν κτλ....σιγουρα ειναι το πιο προσβασιμο στο κοινο,αλλα σιγουρα εμενα,σαν φαν των 4 πρωτων δισκων,δε μου λεει απολυτως τπτ,μου βγαζει μια εμπορικιλα κ τπτ αλλο...1-2 κομματια μαρεσουν απο ολο το βλακ...εξακολουθω να το θεωρω την αιτια της κατω βολτας των μεταλλικα...

Οσο για το καινουριο,που σημερα μαλλον θα το αγορασω κ οριτζιναλ,ειναι αρκετα καλο,χωρις να λειπουν σημεια που θα μπορουσαν να ειναι καλυτερα κ με αρκετες αδυναμιες,αλλα κ παλι ειναι πολυ καλο αλμπουμ,ποσο μαλλον αν σκεφτεις πως το εβγαλαν καποιοι που εχουν να βγαλουν καλο δισκο-για μενα τουλαχιστον-,20 χρονια περιπου....all nightmare long μακραν το κορυφαιο για μενα,κ μετα στον αντιποδα cyanide,my apockalypse,day that never comes(καλα,αυτο ειναι κ καλα fade to black στυλ,χαχα,για τα πανηγυρια...που αρχιζουν κ καλα κ χωνουν μετα,ελεος...),unforgiven 3,αυτα που δεν τα ακουω σχεδον καθολου....

Συμφωνω παντως με τον αρχηγο παραπανω,για αναμασηματα κ συμβιβασμους..ισχυει...κ ρε γμτ,γτ δεν ειπε κανεις του χαμετ,να παιξει ενα σολακι οπως το γουσταρει,οχι να παιζει σολα που παιζει ο καθενας κ απλα να τα παιζει οσο πιο γρηγορα μπορει για να μας εντυπωσιασει...την ειδε μαλστημ κ αυτος...μλκια...καλο δισκακι παντως,αναμενουμε κ αλλες ακροασεις για να κατασταλαξουμε...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

παιδιά εγώ το είπα.το deth magnetic αν δεν είχε κάποια υπολείματα απο τα τελυταία album,ελάχιστα μεν αλλά υπαρκτά..,θα ήταν κάτι ανάλογο με το justice..

κάμια σχέση με τα load,reload kai st.anger (στο σύνολο).δεν το περίμενα!

οι thrash κιθάρες είναι εδώ!..τα solo είναι εδω επίσης!

οι metallica ήταν είναι και θα έίναι το νο1 σχήμα metal όλων των εποχών!

 

μια ενστασούλα όχι οτι με χαλάει και τόσο αλλά ρε παίδι μου μπορούν να κάνουν ότι παραγωγή θέλουν!κάντε μια σαν το black album η σαν τα load-reload..

πολύ βελτιωμένη σε σχέση με το st.anger αλλά δεν είναι και η τέλεια..

 

εγώ έπαθα πλάκα με το my apocalypse!!αυτό είναι σαν να βγήκε μαζί με το damage inc..σπέρνει..

επίσης το the day that never comes σαν να βγήκε μαζι με το one..

broken beat and unscared επίσης σαν τα παλιά μεγαλεία!!

γενικά oi metallica γύρισαν!!!!ακόμα κ στο λογότυπο!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γενικά, παρατηρεί κανείς ότι υπάρχει και μια παράλογη σύγχυση σε αρκετό κόσμο. Πολλοί λένε ότι θέλουν Metallica από τα παλιά, βγαίνει το Death Magnetic και τους ακούς να διαμαρτύρονται και να το βαφτίζουν "αναμάσημα" του ..And Justice For All!!! Αν είναι δυνατόν!!

 

Προσωπικά, το δίσκο τον λάτρεψα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

η ερωτηση ειναι αλλη, τελικα τι θελουμε να ακουμε απο τις μεγαλες μπαντες?? αυτο το αλμπουμ δν μπορει να μας συγκινησει(τουλαχιστον τους μεγαλυτερους) οπως τα μαστερ, ride, γιατι πολυ απλα με τα παλια μεγαλωσαμε. αλλα τα συναισθηματα.

για μενα οι metallica μετα απο τοσα χρονια κανουν αλλο ενα μπαμ, χωνοντας το παλιο καλο μεταλ με νεους ηχους στη νεα γενια. ο πιτσιρικας που θα αρχισει με αυτο το αλμπουμ δν θα κατσει να ψαξει με ποιο ριφ μοιαζει το my apocalypse και διαφορα τετοια.

οπως σωστα διαβασα καπου, πρεπει να ξερουμε κ εμεις τι θελουμε, λεμονια απο πορτοκαλια δν βγαινει

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

γιατί γίνεστε τόσο μίζεροι?τι περιμένατε ένα master? η να ride?σταματήστε να ψάχνεται για πόιό σημείο μοιάζει σε ποιό και ακούστε τη μουσίκή!και εμείς μεγαλώσαμε με αυτά τα κλασικά album αλλά οι εποχές αλλάζουν..όπως αποτραβήχτηκα με τα load,reload και st.anger έτσι τους ξανααγκαλιάζω με αυτό το album!οι metallica δεν έχουν να αποδείξουν σε κανέναν τίποτα..to death magnetic είναι πολύ δυνατό και προσωπικά όσες φορέσ το ακούω το απολαμβάνω!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...