Frost/Nixon

[KaizerSoze]

Η καθετος δεν ειναι τυχαια ΟΥΤΕ στον τιτλο του τοπικ ουτε στον τιτλο της ταινιας

Δειχνει ακριβως αυτο που διαβαζεις, Φροστ εναντιον Νιξο, boxing style,ειναι το "Ροκυ των συνεντευξεων" πληρες, οι δυο αντιπαλοι, η προπονηση πριν τον αγωνα, οι 4 γυροι, οι προπονητες, η καθε ομαδα στην γωνια της, η γκομενα του "Ροκυ" που οπως και στο Ροκυ δεν του εχει εμπιστοσυνη κανεις μεχρι και το κλασσικο

που τον νικαει ο κακος Νιξον για 3 γυρους και στο τελος κανει το comeback το παλικαρι

 

 

Θα πρωτοτυπησω, θα το παρω πρωτα απο τα αρνητικα. Ειναι κλασικος Ρον Χαουαρντ. Και αυτο ειναι κακο. Ευκολος συναισθηματισμος, συμβατικη σκηνοθεσια, οι εξυπνες ιδεες-οπως οι fake και καλα συνεντευξεις προσωπων για να το κανει να μοιαζει σαν ντοκιμαντερ-γρηγορα στα σκουπιδα, αναμενομες σκηνες, αναμενομενος ρυθμος του

ξεκιναμε με αισιοδξια, τελικα ο κακος ειναι δυνατος αλλα στο τελος τα καταφερνουμε

 

Γενικα η ταινια ΔΕΝ ειναι πολιτικη, ο Χαουαρντ δεν ξερει πως να την κανει πολιτικη, το τι λενε οι πρωταγωνιστες δεν εχει σημασια, σημασια εχει τι σημαινει αυτο που λενε για την ζωη τους και τη ζωη των αντιπαλων και σιγουρα δεν ειναι Ολιβερ Στοουν, μην σου πω δεν ειναι Τζορτζ Κλουνευ. Πρωτα απόλα το καταλαβαινεις απο τους χαρακτηρες. Ενω παει στην αρχη να σου περασει οτι και ο δημοσιογραφος ειναι ψιλοΜικρουτσικος και παρταλι αλλα θα ηθελε να ειναι κατι καλυτερο και ο Νιξον ειναι φιλοχρηματος, λαμογιο και κομπλεξικος αλλα εξυπνος τελικα δεν εχουμε το "ειμαστε και καλοι και κακοι', καταληγεις να τους συμπαθεις ολους στην ταινια, και τους 2 μονομαχους, και τα επιτελεια τους διοτι για τον Χαουαρντ παντα εχουμε "ολοι ειμαστε καλοι απλα να μωρε, η κακια η ωρα, ενταξει, δεν γαμιεται"

 

Εχει ομως και τα καλα του Χαουαρντ?

Σου βγαζει το μελο, το ξανθοπουλος, αυτη την εμφυτη ταση μας να πιστεψουμε στους ανθρωπους, σου βγαζει το καλο το παλικαρι κοντρα σε ολους και ολα, σου βγαζει οτι "μπορει να τσακωνομαστε αλλα σεβασμος ο ενας στον αλλο" , σου βγαζει το "εχω ελαττωματα αλλα αγαπησε με". Ο τυπος ειναι αισθηματιας, πως να το κανουμε, κατ εμε ειναι ο καλυτερος κλισε σκηνθετης για τετοια δραματα. Δεν θα κανει το κατι παραπανω αλλα ειναι ταμαμ to get the job done. Και εννοειται ο Λανγκελα που κανει τον Νιξον ειναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ. Χωρις ξεσπασματα, χωρις φανφαρες, παιζει με το προσωπο και το κορμι κυριως και οχι με τα λογια, το πως σερνει το κορμι του αλλα εκει που πρεπει φαινεται αρχοντικος, σου βγαζει αυτο το "αρνουμαι να πεθανω, δειχτε μου σεβασμο". Μπορει να χτυπησει Οσκαρ

 

All in all, ενα 6,5/10 το αξιζει

[soturin]

Το άλλο είναι το real thing

[KaizerSoze]

Xαχα, ρε πως ηταν ετσι ο Φροστ?Και υποτιθεται ειναι και playboy στην ταινια

 

Τεσπα, μου κανει εντυπωση, τι σκατα κανουν στην Αμερικη? Τα πιτσιρικια που εχουν ιντερνετ και κατεβαζουν ταινιες και ομως βλεπουν οτι μαλακια με σκυλια ή αλογα ή βρυκολακες σαν το Marley and Me και το Twilight και οι μεγαλοι αντι να δουν κανα σοβαρο εργο καθονται σπιτι?Πωπω ωρες ωρες αρχιζω να πιστευω πως ειναι βλακες, πως τον Μαρλευ και το Λικοφως το βλεπουν οι 40αρηδες

[BLISS]

Μερικά vids:

 

 

Sir David Frost discusses his legendary Nixon interview.

The Daily Show with Jon Stewart (full epi.) - (3rd part)

 

Director Ron Howard Discuss Frost/Nixon

The Daily Show with Jon Stewart (full epi.) - (3rd part)

[Voodooman]

Εχθές την είδα και εγώ την ταινία. Τη βρήκα εξαιρετική, για πολλούς λόγους.

- Δεν ενδιαφερόταν για όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν τόσο κουραστικές τις ταινίες του Stone. Απλή, καθαρή ταινία, που εκλαϊκεύει τόσο καλά το σκάνδαλο. Ακόμη και αν δεν έχεις ιδέα από Watergate, αν είσαι προσεκτικός στην ταινία, θα μάθεις όσα ακριβώς χρειάζεται για να την παρακολουθήσεις. Ούτε άπειρα ονόματα, ούτε μικρά περιστατικά που σε μπερδεύουν. Ο Νίξον έκανε αυτά,αυτά και αυτά, τέλος, πάμε στο ζουμί. Και το ζουμί είναι η σύγκρουση.

-Δεν κατάλαβα να υπάρχει "καλός" και "κακός" στην ταινία. Ο Frost ήταν μία Κορομηλά (σχεδόν) της εποχής που είπε να την δει σοβαρός δημοσιογράφος και ο Νίξον ο χειρότερος πρόεδρος των ΗΠΑ (μέχρι που τον ξεπέρασε ο τωρινός καραγκιόζης). Όπως το είδα εγώ, απλά μας δείχνει δύο ανθρώπους που ο καθένας έχει τους δικούς του στόχους και προσπαθεί να τους πετύχει μέσα από την συνέντευξη. Δεν ένοιωσα ότι ο Frost την είδε μαχόμενος δημοσιογράφος, αλλά ότι ήταν τυχερός στην συνέντευξη και πέτυχε τον Νίξον σε μία χρονική περίοδο που είχε κουραστεί πια και που και ο μπακάλης της γειτονιάς να τον ανέκρινε, θα έσπαζε.

Απόδειξη ότι ο Frost ήταν τσογλάνι:

Η σκηνή όπου πάει στον Νίξον δώρο τα παπούτσια.

 

Τα ίδια και με τον Νίξον. Ούτε τον αγιοποιεί (αυτό έλειπε), αλλά ούτε και τον καταδικάζει απόλυτα. Δική μου αίσθηση είναι ότι τον σκιαγραφεί βασικά ως ένα κάθαρμα, με κάποια λίγα ελαφρυντικά πάντως. Και ίσως να τον θάβει και περισότερο από όσο του αξίζει, αν δεν υπήρχε το watergate να ξεσκεπάσει τις μεθόδους του, θα άφηνε την φήμη ενός καλού προέδρου. Η ταινία όμως λέει και ψέματα για τον Νίξον

Πριν τους τίτλους τέλους λέει ότι ο Νίξον δεν πέτυχχε ποτέ την κάθαρση που επιζητούσε. Ψέματα. Ήταν από τους βασικούς συμβούλους του Ρήγκαν και έγραψε αρκετά best sellers την δεκαετία του '80. Στα μάτια των περισσότέρων ρεπουμπλικάνων είχε μερικώς αποκατασταθεί.

 

Δεν το βρήκα καθόλου μελό. Για τον Νίξον ήξερα έτσι και αλλιώς πέντε πράγματα, οπότε περισσότερο ήθελα να δω τί μερος του λόγου ήταν αυτός ο Frost και είδα έναν πρόγονο όλων των σημερινών πρωτοκλασάτων δημοσιογράφων: Έναν εγωπαθή, περιορισμένων δυνατοτήτων άνθρωπο (μπλοκάκι με σημειώσεις στην συνέντευξη με τον Νίξον, είμαστε καθόλου καλά!!;;; ), που σκέφτεται μόνο την πάρτη του και χρησιμοποιεί το κοινό αίσθημα για καθαρά δικό του όφελος. Και στο τέλος της ταινία αναφώνησα ¨αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι".

Αυτό μου άρεσε στην ταινία, ότι με απλό τρόπο δείχνει την σύγκρουση δύο βασικά προβληματικών ανθρώπων.

[paredwse]

Δεν την έχω δει ακόμα την ταινία, έχω και έχω δει όμως το original, το DVD στο οποίο παραπέμπει το μέλος soturin.

 

Δεν ξέρω αν αξίζει να δω και το συγκεκριμένο ή τι παραπάνω προσφέρει...

[KaizerSoze]

Δεν την έχω δει ακόμα την ταινία, έχω και έχω δει όμως το original, το DVD στο οποίο παραπέμπει το μέλος soturin.

 

Δεν ξέρω αν αξίζει να δω και το συγκεκριμένο ή τι παραπάνω προσφέρει...

Tην καλλιτεχνια

Για ευκολο συναισθημα ο Χαουαρντ ειναι μανουλα

Ουτε κατι που δεν ξεραμε για το Γουοετεργκεητ(το οποια απλα ειναι η αφορμη, στην υπολοιπη ταινια δεν πολυτονιζεται τι εγινε στην υποθεση οσο τα κιντρα και ο τροπος σκεψης του Νιξον γενικα) ουτε τιποτα θεωριες για το Βιετναμ, την Καμποτζη κτλ

Ειναι σαν να σου λεω δες το Ροκυ ρε παιδι μου και να εχεις δει πραγματικους αγωνες του Μαρτσιανο. Ειναι καλοφτιαγμενη η συγκρουση, δες στο. All in all αν το δεις ξεχνωντας το πολιτικο ον μεσα σου, αν μη τι αλλο θα περασεις ευχαριστα την ωρα σου

[tzinos]

μολις το ειδα. πολυ καλοφτιαγμενη ταινια, καιζερ νομζιω οτι το υπεραπλουστευεις και γενικως το κανεις σε πολλες εκτιμισεις σου με τις μεταφορες και τις παρομοιωσεις που πετας. Χωρις παρεξηγηση ετσι, γενικως συμφωνουμε σε αρκετα θεματα που θιγονται στο φορουμ, και δεν ειναι σκοπος μου να στην πω.

 

Καταρχας ειναι μια αληθινη ιστορια, που αν εξαιρεσουμε την απαραιτητη σαλτσα και προσθηκη καποιον χολυγουντιανον σκηνων και διαλογων, τα υπολοιπα εγιναν καπως ετσι. Πχ το τηλεφωνημα του νιξον νομιζω διαβασα οτι ειναι ιδεα του σκηνοθετη, οπως προφανος και καποιες προσωπικες συζητησεις τους. Αρα ο χαουαρντ ως επι το πλειστον δεν παρουσιαζει χαρακτηρες η γεγονοτα που δεν συνεβησαν, ο φροστ ηταν ενας τηλεπαρουσιαστης χωρις ιδιατερη εμπειρια σε πολιτικο ρεπορταζ που κυνηγησε την συνετευξη, ζωριστικε οικονομικα μεχρι τα ορια του για να καταφερει να την ολοκληρωσει. Οσω αφορα τα λογια του νιξον, τουλαχιστον τα της συνεντευξης, νομιζω ηταν οπως τα ειχε πει, χωρις πολυ σαλτσα, περαν της δραματικης ερμηνειας του φρανκ. Και οντως ο νιξον ειχε το πανω χερι στα πρωτα μερη των συνεντευξεων οσπου τον στριμωξε ο φροστ. Αρα ο χαουρντ δεν σκαρφιζετε ισοτριες για να κανει την αναμετρηση να μοιαζει με τον ροκυ οπου ο αδυναμος βρισκει την δυναμη και αναδυεται. Σορυ αλλα αυτο ειναι υπεραπλουστευση και αδικος χαρακτηρισμος για το εργο. Δεν ειναι αυτος ο σκοπος του εργου. Αν ο χαουαρντ προσπαθουσε να περασει πολιτικα μυνηματα η να ευνοησει καποιον απο τους 2 χαρακτηρες, η να βγαλει συμπερασματα που δεν βγηκαν απο τις συνετευξεις θα εκανε αυτοκτονια.

 

Σιγουρα εχει το στιγμα του, λιγο παραπανο ωραιοποιημενο δραμα, αλλα δεν παυει να ειναι χολλυγουντιανη ταινια με τεχνασματα ντοκυμαντερ. Συμφωνο αρκετα με την αναλυση του voodooman, για την σκιαγραφηση των χαρακτηρων και την πορεια του εργου. Πιστευω οτι ειναι μια πολυ δυσκολη ταινια για να βγει ενδιαφερουσα και ο χαουαρντ καταφερε να σε κρατησει σε ολη την διαρκεια της με αρκετα στοιχεια πεταγμενα στα σωστα σημεια, ενα καλο χτυσιμο της αναμετρησης και ενα τελειο ξεσπασμα. Οπου πηγε να ξεφυγει (οπως με τα γκομενιλικια του φροστ) νομιζω οτι καταφερε να συγκρατηθει και να μην το παρακανει με τις σαλτσες.

 

8.5/10 ταινια, 10 στα 10 για φρανκ, 9/10 για τον τυπο που επαιζε τον φροστ, και επισης κορυφη και ο μπεικον που εχει βγαλει πολλες πατατες τελευταια. Καλο ειναι να κανει και κανα τετοιο σοβαρο ρολο που και που

 

 

πολυ ενδιαφερον βιντεο μιας συνεντευξης του φροστ μια βδομαδα πριν προβληθουν οι συνεντευξεις του με τον νιξον. Μιλανε για το τι περιμενει να αποκαλυψει ο νιξον, γιατι να το κανει σε αυτον ενω θα εγραφε το βιβλιο του, για τα οικονομικα και για το πως ζοριζοταν να βρει σπονσορες και διαφημιστικα σποτ.

 

http://video.aol.com/video-detail/60-minutes-frostnixon/2647137259

[KaizerSoze]

Τιποτα δεν υπεραπλουστευω, δεν ειπα οτι ο σκηνοθετης σκαρφιζεται κατι, αυτο μπορει να το εκανε ο σεναριογραφος, ο σκηνοθετης ομως δειχνει την αποψη του.

Το οτι παρουσιαζει τα πραγματικα γεγονοτα σαν μαχη αλα Ροκυ με κλασσικους συναισθηματισμους ειναι η αποψη μου, δεν την αλλαζω και δεν το βρισκω και καθολου κακο αλλωστε, αυτο κανει ενας σκηνοθετης, παιρνει ενα σεναριο/μια ιστορια και την δειχνει οπως θελει

Για μενα το Φροστ/Νιξον ειναι Τοπ3 για φετος

 

ΥΓ. Ο τυπος που παιζει τον Φροστ ειναι ο ιδιος που παιζει τον Λουσιαν στα Underworld. Ελεος!

[tzinos]

6.5/10 και ειναι στο τοπ3 σου της χρονιας?

 

παιζει δεν παιζει στο Underworld ηταν πολυ καλος στο ρολο του, αλλα δεν ξερω φυσικα ποσο πιστα τον εκανε τον οριτζιναλ φροστ, απο το κλιπακι που ποσταρα δεν φαινετε τοσο αμηχανος και με νευρικο χαζουλικο γελιο. Ουτε απο κατι μικρα κλιπακια που ειδα στο youtube. Αλλα εδω οντως ο σκηνοθετης μπορει να τον περασε λιγο ποιο αφελη και αδυναμο απο οτι ητανε για να τονισει το αισθημα του αουτσαιντερ της συνεντευξης.

[john1987]

Ωραια ταινια παιδες.

 

Πολυ καλες ερμηνειες,σχετικα ωραιοι οι διαλογοι (σιγουρα βαιστηκαν και στα πραγματικα γεγονοτα).

 

Παντως αν το προσεξατε ο Howard δινει λιγο και την κενοτητα του αμερικανικου ονειρου στον Frost.Δηλαδη στο τελος σου αφηνει γλυκοπικρη γευση...

 

Απο οτι εχω δει φετος προτιμω Seven Pounds κ Dark Knight.

[KaizerSoze]

Ε ναι, για μενα 6.5 ειναι Τοπ3

Ενα 7 το Grand Torino και ενα 7.5 το Let the right one in

 

Τι να κανουμε, ετσι τα κρινω, ειμαι αυστηρος, δεν μπορω να τα βαζω στο μυαλο μου ως 8αρια και 9αρια οσα μου αρεσουν. Μαρεσει πολυ το πολιτικο σινεμα και ο Χαουαρντ το εκανε προσωποκεντρικο με λιγες πολιτικες αποψεις διατυπωμενες. Δεν σημαινει οτι ειναι κακο αυτο, μια χαρα ταινιαρα ηταν και απο τις 5 που ηταν για Οσκαρ Καλυτερης ταινιας ηταν η αγαπημενη μου. Απλα θα τοι προτιμουσα λιγο διαφορετικο

 

ΥΓ. Για τον ηθοποιο δεν το ειπα για κακο οτι επαιζε στο Underworld, για καλο το ειπα. Οτι πως καταδεχτηκε, ενω εδειξε οτι ειν αι καλος ηθοποιος και αποτι μαθαινω ακομα καλυτερος στο θεατρο, να παιξει σε τετοιο ηλιθιο ρολο

***αυτόματη ένωση μηνυμάτων***

Aσχετο, απλα επειδη ειπα για Τοπ3, καντο Τοπ4, το Che(ειδικα το 1ο) μου αρεσε λιγο περισσοτερο