Τσαμπα ηλεκτρικο ρευμα

[jimarass]

Υπάρχει κάποιος φυσικός η οτιδήποτε που να γνωρίζει ακριβώς τι γίνεται?

Θέλω και συμπέρασμα ε!

Εγώ είμαι φυσικός και σου λέω ότι ΔΕΝ γίνεται. ΚΑι ο λόγος είναι απλός, δεν χρειάζεται πολύ να ψάχνεσαι. απλά ο τύπος έχει καταπιαστεί με κάτι που μπερδεύει τον κόσμο, δηλαδή την ένοια του τσάμπα πεδίου, όπως πχ η βαρύτητα. Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν είναι ότι τα πράγματα πέφτουν, όχι επειδή έχουν βάρος, αλλά επειδή έχουν δυναμική ενέργεια, η οποία μετατρέπεται σε κινητική.

Ομοίως και με τους μαγνήτες . Αν βάλεις δύο μαγνήτες με του αντίθετους πόλους αντικριστά, τότε ο ένας έλκει τον άλλο, δαπανώντας μαγνητική ενέργεια η οποία μετατρέπεται κυρίως σε κινητική.

Όταν πλησιάζουν όσο δεν πάει, για να τους απομακρύνεις, πρέπει να δαπανήσεις ΕΣΥ ενέργεια. η οποία επιστρέφει πίσω στους μαγνήτες.

Εδώ το παλικάρι παράγει ενέργεια συνεχώς, η οποία δεν επιστρέφεται στο μαγνήτη. Επομένως είναι απάτη (ή ο μαγνήτης κάποτε θα πρέπει να απομαγνητιστεί τελείως και θα έχουμε νέο Νόμπελ)

 

Αναφερόμενος στο δικό μου παράδειγμα, γενικά ο φορέας της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης είναι το φωτόνιο, οπότε μετά από δισ χρόνια, ο μαγνήτης θα έχει εξατμιστεί, αφού αν ιδανικά θεωρήσουμε πως δεν υπάρχουν τριβές, τότε το σύστημα θα χάνει ενέργεια από τους φορείς-φωτόνια.

[johnnyestia]

Αναφερόμενος στο δικό μου παράδειγμα, γενικά ο φορέας της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης είναι το φωτόνιο, οπότε μετά από δισ χρόνια, ο μαγνήτης θα έχει εξατμιστεί, αφού αν ιδανικά θεωρήσουμε πως δεν υπάρχουν τριβές, τότε το σύστημα θα χάνει ενέργεια από τους φορείς-φωτόνια.

 

Μήπως αντί για φωτόνια εννοείς ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια?

[dimpa16]

Χαιρομαι που βρεθηκε καποιος που να σκαμπαζει και να λυσει καποιες απορειες.

Ο λογος για σενα αγαπητε jimarass.

Αν ομως, πανω στο δισκο, μπουν μαγνητες με ιδια πολικοτητα στην εξωτερικη τους πλευρα και εμεις φερουμε κοντα τους ενα μαγνητη με ιδια πολικοτητα ωστε να απωθουνται,τοτε θα εχουμε στρεψη μεχρι που θα βρει τον επομενο για να εχουμε παλι στρεψη κ.ο.κ.

Δεν θα μπορουσε να ισχυει αυτο?

[teo64x]

Χαιρομαι που βρεθηκε καποιος που να σκαμπαζει και να λυσει καποιες απορειες.

Ο λογος για σενα αγαπητε jimarass.

 

Σ' ευχαριστούμε που εκτίμησες και τις υπόλοιπες απαντήσεις, αλλά...

 

Αν ομως, πανω στο δισκο, μπουν μαγνητες με ιδια πολικοτητα στην εξωτερικη τους πλευρα και εμεις φερουμε κοντα τους ενα μαγνητη με ιδια πολικοτητα ωστε να απωθουνται,τοτε θα εχουμε στρεψη μεχρι που θα βρει τον επομενο για να εχουμε παλι στρεψη κ.ο.κ.

Δεν θα μπορουσε να ισχυει αυτο?

 

...αν είχες διαβάσει το προηγούμενο ποστ μου, θα καταλάβαινες γιατί δε θα γινόταν αυτό.

[dimpa16]

Σ' ευχαριστούμε που εκτίμησες και τις υπόλοιπες απαντήσεις, αλλά...

 

 

 

...αν είχες διαβάσει το προηγούμενο ποστ μου, θα καταλάβαινες γιατί δε θα γινόταν αυτό.

 

teo64x μην με παρεξηγεις και μην το περνεις προσωπικα, δεν εχω κανενα λογο να σε θιξω και συγνωμη αν αθελα μου το εκανα.

Απλα φιλε, δεν ειχα καταλαβει τις απαντησεις σου.

Και παλι συγνωμη

[teo64x]

Όχι, δεν παρεξηγήθηκα.

 

Έκανα το παρακάτω σχήμα (δυστυχώς με mspaint) για να δείξω τι εννοώ.

 

Κατ' αρχάς, μιλάμε για σύστημα με τριβές. Αν οι τριβές δεν υπήρχαν, τότε θα ήταν αρκετό να δώσουμε μια αρχική ταχύτητα στο δίσκο για να κινείται για πάντα (χωρίς καν τη χρήση μαγνητών). Εφόσον, όμως, έχουμε σύστημα με τριβές, αυτό σημαίνει πως πρέπει να διατηρούμε μονίμως μια ροπή δύναμης αλλιώς η κίνηση θα σταματήσει.

 

Ξέρουμε ότι κάποια στιγμή, το σύστημα θα βρίσκεται σε μια κατάσταση στην οποία οι δύο κοντινότεροι μαγνήτες θα ισαπέχουν από τον εξωτερικό μαγνήτη (κατάσταση Α).

 

 

Σε μια τέτοια περίπτωση (όπου η μωβ και η πορτοκαλί απόσταση είναι ίσες), το μαγηντικό πεδίο (του εξωτερικού μαγνήτη) στις θέσεις των δύο μαγνητών είναι το ίδιο. Άρα, η πράσινη απωστική δύναμη είναι ίση με την κόκκινη. Αυτό σημαίνει ότι οι ροπές που δημιουργούν (το κίτρινο και το καφέ βέλος αντίστοιχα) είναι ίσες, γιατί τ=F*r (όπου r η απόσταση από τον άξονα περιστροφής). Εφόσον οι ροπές είναι ίσες αλλά προς αντίθετες κατευθύνσεις (η μία δεξιόστροφη και η άλλη αριστερόστροφη), αλληλοεξουδετερώνονται. Αφού δεν υπάρχει ροπή προς μία συγκεκριμένη φορά, δεν υπάρχει και γωνιακή επιτάχυνση από το μαγνήτη. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε ένα σημείο ισορροπίας στην κατάσταση Α.

 

Αν η γωνιακή ταχύτητα του δίσκου είναι μηδέν σε αυτό το σημείο, είναι προφανές ότι η κίνηση τελειώνει εκεί (εφόσον δεν υπάρχει ροπή και άρα δεν υπάρχει γωνιακή επιτάχυνση για να τον περιστρέψει).

 

Αν θεωρήσουμε ότι ο δίσκος έχει ήδη κάποια ταχύτητα όταν έρχεται στην κατάσταση Α, ώστε να συνεχίζει να κινείται (έστω ότι σε όλη τη διάρκεια του πειράματος, ο δίσκος κινείται αριστερόστροφα, δηλαδή αντίστροφα των δεικτών του ρολογιού, για χάρη του σχήματος) κάποια στιγμή θα φτάσει στην κατάσταση Β, όπου ο ένας μαγνήτης θα έχει έρθει πιο κοντά στον εξωτερικό μαγνήτη, ενώ ο άλλος θα έχει απομακρυνθεί. (Επειδή, λόγω ζωγραφικής, είναι δύσκολο να περιστρέψω τον κύκλο, έφερα τον εξωτερικό μαγνήτη στη θέση που θα έπρεπε να είναι. Το σχήμα είναι ισοδύναμο.)

 

 

Στη νέα κατάσταση, η μωβ απόσταση είναι πολύ μικρότερη από την πορτοκαλί. Αυτό σημαίνει πως το πεδίο είναι ισχυρότερο για τον κοντινό μαγνήτη, άρα η πράσινη απωστική δύναμη είναι μεγαλύτερη, ενώ η κόκκινη είναι μικρότερη. Έτσι, η κίτρινη ροπή είναι αναλόγως μεγαλύτερη της καφέ. Αυτό σημαίνει ότι στην κατάσταση αυτή, ο δίσκος αποκτά γωνιακή επιτάχυνση προς την αντίθετη φορά από αυτή στην οποία περιστρεφόταν.

 

Σε αυτό το σημείο, έχουμε δύο περιπτώσεις.

 

Αν ο δίσκος είχε αρκετά μεγάλη γωνιακή ταχύτητα, αυτή μειώθηκε αλλά τελικά και ο "κοντινός" μαγνήτης "πέρασε", επομένως περνάμε ξανά στην κατάσταση Α, αλλά με μειωμένη ταχύτητα και το επόμενο ζεύγος μαγνητών μπροστά στον εξωτερικό μαγνήτη μας. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως όσο κινείται, ο δίσκος περνάει ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην κατάσταση Α, αλλά με όλο και λιγότερη γωνιακή ταχύτητα.

 

Έτσι, περνάμε κάποια στιγμή στην άλλη περίπτωση, στην οποία ο δίσκος επιστρέφει στην κατάσταση Α αλλά με πολύ μικρή γωνιακή ταχύτητα. Τελικά, η αρνητική γωνιακή επιτάχυνση που δημιουργείται εκμηδενίζει την ήδη μικρή ταχύτητα, και ο δίσκος κάνει μια σύντομη φθίνουσα ταλάντωση μέχρι που καταλήγει σε ισορροπία στην κατάσταση Α.

 

Η κίνηση σταματάει σε αυτό το σημείο, γιατί η γωνιακή ταχύτητα έχει φτάσει στο μηδέν και στην κατάσταση Α δεν υπάρχει γωνιακή επιτάχυνση ώστε να αυξήσει την ταχύτητα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

 

EDIT:

 

Υπάρχει μια επιπλέον κατάσταση, έστω Γ, στην οποία ένας μαγνήτης του δίσκου βρίσκεται στη μικρότερη δυνατή απόσταση από τον εξωτερικό. Αυτή η κατάσταση είναι κατάσταση ασταθούς ισορροπίας, ενώ η κατάσταση Α είναι κατάσταση ευσταθούς ισορροπίας.

 

Παράδειγμα ασταθούς ισορροπίας είναι μια μπάλα πάνω στην κορυφή ενός λοφίσκου, αφού με την παραμικρή κίνηση θα πέσει σε κατηφόρα και θα αρχίσει να κυλάει εγκαταλείποντας τη θέση της. Αντίθετα, παράδειγμα ευσταθούς ισορροπίας είναι μια μπάλα που βρίσκεται στον πάτο μιας κοιλότητας, αφού ακόμα κι αν κινηθεί προς κάποια κατεύθυνση, θα επιστρέψει τελικά (λόγω της βαρύτητας) στον πάτο της κοιλότητας.

[De@th L0rd]

Χάθηκε να έχω εσένα για καθηγητή στο Λύκειο....

[@@sos@@]

teo64x . Αψογος

[jimarass]

Μήπως αντί για φωτόνια εννοείς ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια?

Όχι φωτόνια εννοώ, ως φορείς της Η/Μ δύναμης!! Τα φορτία είναι η πηγή των φορέων.

Χαιρομαι που βρεθηκε καποιος που να σκαμπαζει και να λυσει καποιες απορειες.

Ο λογος για σενα αγαπητε jimarass.

Αν ομως, πανω στο δισκο, μπουν μαγνητες με ιδια πολικοτητα στην εξωτερικη τους πλευρα και εμεις φερουμε κοντα τους ενα μαγνητη με ιδια πολικοτητα ωστε να απωθουνται,τοτε θα εχουμε στρεψη μεχρι που θα βρει τον επομενο για να εχουμε παλι στρεψη κ.ο.κ.

Δεν θα μπορουσε να ισχυει αυτο?

 

Όχι, δεν παρεξηγήθηκα.

 

Έκανα το παρακάτω σχήμα (δυστυχώς με mspaint) για να δείξω τι εννοώ.

 

Κατ' αρχάς, μιλάμε για σύστημα με τριβές. Αν οι τριβές δεν υπήρχαν, τότε θα ήταν αρκετό να δώσουμε μια αρχική ταχύτητα στο δίσκο για να κινείται για πάντα (χωρίς καν τη χρήση μαγνητών). Εφόσον, όμως, έχουμε σύστημα με τριβές, αυτό σημαίνει πως πρέπει να διατηρούμε μονίμως μια ροπή δύναμης αλλιώς η κίνηση θα σταματήσει.

 

Ξέρουμε ότι κάποια στιγμή, το σύστημα θα βρίσκεται σε μια κατάσταση στην οποία οι δύο κοντινότεροι μαγνήτες θα ισαπέχουν από τον εξωτερικό μαγνήτη (κατάσταση Α).

 

 

Σε μια τέτοια περίπτωση (όπου η μωβ και η πορτοκαλί απόσταση είναι ίσες), το μαγηντικό πεδίο (του εξωτερικού μαγνήτη) στις θέσεις των δύο μαγνητών είναι το ίδιο. Άρα, η πράσινη απωστική δύναμη είναι ίση με την κόκκινη. Αυτό σημαίνει ότι οι ροπές που δημιουργούν (το κίτρινο και το καφέ βέλος αντίστοιχα) είναι ίσες, γιατί τ=F*r (όπου r η απόσταση από τον άξονα περιστροφής). Εφόσον οι ροπές είναι ίσες αλλά προς αντίθετες κατευθύνσεις (η μία δεξιόστροφη και η άλλη αριστερόστροφη), αλληλοεξουδετερώνονται. Αφού δεν υπάρχει ροπή προς μία συγκεκριμένη φορά, δεν υπάρχει και γωνιακή επιτάχυνση από το μαγνήτη. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε ένα σημείο ισορροπίας στην κατάσταση Α.

 

Αν η γωνιακή ταχύτητα του δίσκου είναι μηδέν σε αυτό το σημείο, είναι προφανές ότι η κίνηση τελειώνει εκεί (εφόσον δεν υπάρχει ροπή και άρα δεν υπάρχει γωνιακή επιτάχυνση για να τον περιστρέψει).

 

Αν θεωρήσουμε ότι ο δίσκος έχει ήδη κάποια ταχύτητα όταν έρχεται στην κατάσταση Α, ώστε να συνεχίζει να κινείται (έστω ότι σε όλη τη διάρκεια του πειράματος, ο δίσκος κινείται αριστερόστροφα, δηλαδή αντίστροφα των δεικτών του ρολογιού, για χάρη του σχήματος) κάποια στιγμή θα φτάσει στην κατάσταση Β, όπου ο ένας μαγνήτης θα έχει έρθει πιο κοντά στον εξωτερικό μαγνήτη, ενώ ο άλλος θα έχει απομακρυνθεί. (Επειδή, λόγω ζωγραφικής, είναι δύσκολο να περιστρέψω τον κύκλο, έφερα τον εξωτερικό μαγνήτη στη θέση που θα έπρεπε να είναι. Το σχήμα είναι ισοδύναμο.)

 

 

Στη νέα κατάσταση, η μωβ απόσταση είναι πολύ μικρότερη από την πορτοκαλί. Αυτό σημαίνει πως το πεδίο είναι ισχυρότερο για τον κοντινό μαγνήτη, άρα η πράσινη απωστική δύναμη είναι μεγαλύτερη, ενώ η κόκκινη είναι μικρότερη. Έτσι, η κίτρινη ροπή είναι αναλόγως μεγαλύτερη της καφέ. Αυτό σημαίνει ότι στην κατάσταση αυτή, ο δίσκος αποκτά γωνιακή επιτάχυνση προς την αντίθετη φορά από αυτή στην οποία περιστρεφόταν.

 

Σε αυτό το σημείο, έχουμε δύο περιπτώσεις.

 

Αν ο δίσκος είχε αρκετά μεγάλη γωνιακή ταχύτητα, αυτή μειώθηκε αλλά τελικά και ο "κοντινός" μαγνήτης "πέρασε", επομένως περνάμε ξανά στην κατάσταση Α, αλλά με μειωμένη ταχύτητα και το επόμενο ζεύγος μαγνητών μπροστά στον εξωτερικό μαγνήτη μας. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως όσο κινείται, ο δίσκος περνάει ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην κατάσταση Α, αλλά με όλο και λιγότερη γωνιακή ταχύτητα.

 

Έτσι, περνάμε κάποια στιγμή στην άλλη περίπτωση, στην οποία ο δίσκος επιστρέφει στην κατάσταση Α αλλά με πολύ μικρή γωνιακή ταχύτητα. Τελικά, η αρνητική γωνιακή επιτάχυνση που δημιουργείται εκμηδενίζει την ήδη μικρή ταχύτητα, και ο δίσκος κάνει μια σύντομη φθίνουσα ταλάντωση μέχρι που καταλήγει σε ισορροπία στην κατάσταση Α.

 

Η κίνηση σταματάει σε αυτό το σημείο, γιατί η γωνιακή ταχύτητα έχει φτάσει στο μηδέν και στην κατάσταση Α δεν υπάρχει γωνιακή επιτάχυνση ώστε να αυξήσει την ταχύτητα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

 

EDIT:

 

Υπάρχει μια επιπλέον κατάσταση, έστω Γ, στην οποία ένας μαγνήτης του δίσκου βρίσκεται στη μικρότερη δυνατή απόσταση από τον εξωτερικό. Αυτή η κατάσταση είναι κατάσταση ασταθούς ισορροπίας, ενώ η κατάσταση Α είναι κατάσταση ευσταθούς ισορροπίας.

 

Παράδειγμα ασταθούς ισορροπίας είναι μια μπάλα πάνω στην κορυφή ενός λοφίσκου, αφού με την παραμικρή κίνηση θα πέσει σε κατηφόρα και θα αρχίσει να κυλάει εγκαταλείποντας τη θέση της. Αντίθετα, παράδειγμα ευσταθούς ισορροπίας είναι μια μπάλα που βρίσκεται στον πάτο μιας κοιλότητας, αφού ακόμα κι αν κινηθεί προς κάποια κατεύθυνση, θα επιστρέψει τελικά (λόγω της βαρύτητας) στον πάτο της κοιλότητας.

Dimpa kai TEOX

Στο σχήμα Α είσαι σωστός. Δηλαδή δεν θα έχουμε κίνηση. Στο Β, αν κάποιος με το χέρι δώσει κινητική ενέργεια στο δίσκο, αν δεν υπάρχουν στροφές, αυτός θα κινείται με την ίδια ταχύτητα επάπειρο. Άρα αρκεί να του δώσεις την αρχική ενέργεια.

[teo64x]

Dimpa kai TEOX

Στο σχήμα Α είσαι σωστός. Δηλαδή δεν θα έχουμε κίνηση. Στο Β, αν κάποιος με το χέρι δώσει κινητική ενέργεια στο δίσκο, αν δεν υπάρχουν στροφές, αυτός θα κινείται με την ίδια ταχύτητα επάπειρο. Άρα αρκεί να του δώσεις την αρχική ενέργεια.

 

Και η τριβή δε θα του μειώσει την ταχύτητα;

[andreapaog328]

teo64x . Αψογος

 

 

είδες ο καλός ο ηλεκτρολόγος έ?

 

[dimpa16]

Όχι φωτόνια εννοώ, ως φορείς της Η/Μ δύναμης!! Τα φορτία είναι η πηγή των φορέων.

 

 

 

Dimpa kai TEOX

Στο σχήμα Α είσαι σωστός. Δηλαδή δεν θα έχουμε κίνηση. Στο Β, αν κάποιος με το χέρι δώσει κινητική ενέργεια στο δίσκο, αν δεν υπάρχουν στροφές, αυτός θα κινείται με την ίδια ταχύτητα επάπειρο. Άρα αρκεί να του δώσεις την αρχική ενέργεια.

 

Κατ`αρχην,teo64x ,ευχαριστω για τον χρονο που διεθεσες και για την super περιγραφη σου.

Jimarass, νομιζω οτι ηθελες να πεις οτι αν δεν υπαρχουν τριβες αυτος θα κινειται με την ιδια ταχυτητα επ`απειρο.

Αρα,θελουμε τον εξωτερικο μαγνητη να κινειται παλινρομικα ωστε να μην εχουμε αυτο που λεει ο αγαπητος teo στην δευτερη περιπτωση.

Και φυσικα να μειωσουμε τις τριβες οσο το δυνατο περισοτερο, ωστε να μην ξεπερασουν την δυναμη που ασκει η απωση.

Θεωρητικα, θα μπορουσε να γινει?

Κοιτα σκαλωμα που εφαγα με δαυτο!!!

Ριξτε μου ενα μπινελικι καποιος, να σταματησω

[teo64x]

Κατ`αρχην,teo64x ,ευχαριστω για τον χρονο που διεθεσες και για την super περιγραφη σου.

 

Ντάξει, τώρα πήγες στο άλλο άκρο...

[jimarass]

Κατ`αρχην,teo64x ,ευχαριστω για τον χρονο που διεθεσες και για την super περιγραφη σου.

Jimarass, νομιζω οτι ηθελες να πεις οτι αν δεν υπαρχουν τριβες αυτος θα κινειται με την ιδια ταχυτητα επ`απειρο.

Αρα,θελουμε τον εξωτερικο μαγνητη να κινειται παλινρομικα ωστε να μην εχουμε αυτο που λεει ο αγαπητος teo στην δευτερη περιπτωση.

Και φυσικα να μειωσουμε τις τριβες οσο το δυνατο περισοτερο, ωστε να μην ξεπερασουν την δυναμη που ασκει η απωση.

Θεωρητικα, θα μπορουσε να γινει?

Κοιτα σκαλωμα που εφαγα με δαυτο!!!

Ριξτε μου ενα μπινελικι καποιος, να σταματησω

Αν φέρεις ένα μαγνήτη κοντά σε ένα περιστρεφόμενο δίσκο με τις ίδιες πολικότητες αντικριστές, αυτός θα παραμείνει με την ίδια ενέργεια περιστροφής, απλά θα αυξηθεί η μαγνητική ενέργεια του συστήματος δίσκος-μαγνήτης με ποσό ίσο με αυτό που δαπάνησε το χέρι σου για να πλησιάσεις το μαγνήτη. Στην χειρότερη περίπτωση, αν ο δίσκος δεν είναι σε σταθερό σημείο καρφωμένος, θα μετακινηθεί ώστε να απομακρυνθεί από το μαγνήτη που πλησίασες, δίχως να αλλάξει η ταχύτητα περιστροφής. Ο δίσκος ΔΕΝ θα πάει πιο γρήγορα.

Αν πλησιάσεις το μαγνήτη σε ακίνητο δίσκο, ή θα παραμείνει ακίνητος ή θα κάνει αιώνια ταλάντωση.

Θεωρούμε πως δεν υπάρχουν τριβές στο σύστημα.

[DrLo]

@teo64x

 

προφανώς και δεν γίνεται

 

αλλά είχα την εντύπωση ότι στο video ο τύπος υποννοεί ότι βάζεις έτσι τους μαγνήτε ώστε ο ένας να έλκεται κι οπ άλλος να απωθείται (βαριέμαι να κάνω σχήμα) και μόλις περάσει το "κατώτερο" σημείο αυτός ποπυ πριν έλκοταν θα αποθείται κλπ κλπ ΄

 

εκεί ποντάρει για να "πείσει"

 

+ θα ήταν πιοπ πλήρες στο σχήμα σου να δώσεις μια μάζα στο δίσκο που περιστρέφεται. Έτσι αυτά που γράφεις για την κατάλληλη/κρίσιμη ταχύτητα θα πρέπει να γίνουν, σωστότερα, για κατάλληλη/κρίσιμη ορμή (η ταχύτητα από μόνη της δε μπορεί να είναι κριτήριο)

 

ΥΓ:

 

Το ότι κάτι μπορεί να κινείται συνέχεια, πχ σε ιδανικό κόπσμο επειδή δεν έχει λόγο να σταματήσει, μια δύναμη να υπερνικήσει, δε σημαίνει ότι μπορεί να παράγει ενέργεια καθώς τότε αυτόματα αποκτά μιας πρωτης τάξης λόγο να σταματήσει