Προς το περιεχόμενο

λογικη


theobabis

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Έχει πλάκα πάντως που έχεται μπλέξει τόσο πολύ με τις θεωρίες κάποιου που ήταν μισότρελλος από το πολύ αψέντι... <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" />

 

Και κάτι άλλο. Για την εντρυφηση της θεωρείας αλλά και για να σας δώσει ακόμα περισσότερα arguements προτείνω να δείτε το Matrix <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" />

  • Απαντ. 317
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

xoris kamia diathesh na rikso to epipedo h whatever alla re ksw-men gia onoma tou theou. ligo sevas otan milas gia ena apo ta megalitera miala pou perasan pote apo thn anthropotita, kai o solomos alkolikos htan kai poe paithane apo to opio alla ayto den meionei thn douleia tous

Δημοσ.

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Originally posted by epote:

<strong>xoris kamia diathesh na rikso to epipedo h whatever alla re ksw-men gia onoma tou theou. ligo sevas otan milas gia ena apo ta megalitera miala pou perasan pote apo thn anthropotita, kai o solomos alkolikos htan kai poe paithane apo to opio alla ayto den meionei thn douleia tous</strong></font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Epote ρίξε μια ματιά γύρω σου, κάπου έχασες το χιούμορ σου. <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="images/icons/wink.gif" />

 

Αλήθεια, γνωρίζεις τι σχέση είχε το αψέντι και το cogito ergo sum?

Δημοσ.

KWSN - Men

New blood in the topic and I'm very happy about it. <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" />

 

Ξεχνα το αψεντι και ξεχνα και τον Descartes.

 

Πως εσυ αποδυκνειεις την υπαρξη σου στον εαυτο σου?

 

Τι λες ρε epote?? Σε ποιανου θεου το ονομα??

Υπαρχει στο κειμενο η αποδειξη του αν υπαρχει θεος.

Σιγα μη κατσω να το ξαναγραψω ή να στο δειξω.

Να κατσεις να το βρεις μονος σου.

Ακους εκει, να μην εχεις διαβασει τιποτα και να εχεις την απαιτηση να καθομαι εγω σα

μ <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="images/icons/mad.gif" /> λ <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="images/icons/mad.gif" /> κ <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="images/icons/mad.gif" /> ς, να τα ξαναγραφω.

Ε, δε σφαξανε. Αι, και να μη σε ξαναδω μπροστα στα ματια μου.

Δημοσ.

Επειδή πάω για ύπνο, σου αφιερώνω απλά το καινούργιο μου signature...

Δημοσ.

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Originally posted by KWSN - Men:

<strong>Επειδή πάω για ύπνο, σου αφιερώνω απλά το καινούργιο μου signature...</strong></font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Η άλλη μου άρεσε περισσότερο <img border="0" title="" alt="[smile]" src="images/icons/smile.gif" />

 

<small>[ 06-10-2002, 04:10: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: bandito ]</small>

Δημοσ.

Τελικά η αμφιβολία και η επιμονή του Θεομπάμπη, πρόκειται να με βγάλει στο μέλλον, από πολλά συναισθηματικά αδιέξοδα. Κρίμα που δεν είχε γίνει αυτή η συζήτηση μερικούς μήνες πριν ή και μερικά χρόνια πριν (περίπου 33 συναπτά έτη).

 

Για το μακρινό παρελθόν, θα σα πω μια ιστορία.

 

Ήμουν 8 χρονών και ήταν ʼνοιξη όταν με το κατηχητικό της ενορίας Αγ. Νικολάου, πήγαμε να παρακολουθήσουμε κουκλοθέατρο με αντίστοιχο θέμα, καθώς το χριστιανικό Πάσχα, πλησίαζε.

Δίπλα μου κάθισε ο φίλος και συμμαθητής μου, ο Παναγιώτης.

Είδαμε την παράσταση, από την οποία δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα πλέον, πέρα από την στιγμή που Ιούδας πνιγμένος στις τύψεις, απαγχονίζεται.

Στο τέλος της παράστασης όλα τα κουκλάκια, βγήκαν μπροστά για να τα χειροκροτήσουμε. Μαζί με αυτά και ο Ιούδας.

Μια βδομάδα μετά, ο Παναγιώτης κρεμάστηκε στην συκιά που υπήρχε στον κήπο του σπιτιού του.

Στην κηδεία του, έκλαιγα.

Αν ήξερα τα περί αμφιβολίας, θα έλεγα ότι η κηδεία που έβλεπα δεν ήταν αυτό που έβλεπα, καθώς δεν θα είμουν σίγουρος ότι το έβλεπα.

Ο Παναγιώτης ίσως όμως να αμφέβαλε για το κατά πόσο ο απαγχονισμός θα ήταν μοιραίος, στα οχτώ του χρόνια.

 

Για το κοντύτερο μέλλον, θα σας πω πάλι μια ιστορία.

 

Το καλοκαίρι που πέρασε, ο ένας μου γιος, είχε ένα μικρό πρόβλημα με το ισχίο του, εξ αιτίας υπερκόπωσης. Υμενίτιδα είπαν οι γιατροί. Έκανε την σχετική θεραπεία και μετά το πέρας της έπρεπε να πηγαίνουμε κάθε βδομάδα, για σχετική εξέταση στο παίδων «Αγία Σοφία».

Μια από εκείνες τις φορές που γελώντας διασχίζαμε το προαύλιο του νοσοκομείου, μπροστά από εμένα ένας άλλος πατέρας κρατούσε από το χέρι το γιο του, περίπου στην ίδια ηλικία με το δικό μου.

Μόνο που ο δικός του γιος, φορούσε μάσκα, γάντια και σκουφάκι, δεν είχε μαλλιά και κούτσαινε, εξόφθαλμο δείγμα ότι έκανε χημειοθεραπείες.

Κόντεψα να βάλω τα κλάματα.

Ενώ κανονικά θα έπρεπε να αμφιβάλω, αν αυτό που βλέπω είναι αυτό που βλέπω και όχι κάτι άλλο. Ότι το μικρό αγόρι χαίρει άκρας υγείας, ας πούμε.

Ίσως θα έπρεπε να πλησιάσω τον πατέρα και να του πω:

«Φίλε μου, μην δυστυχείς, όλα αυτά είναι φαινομενολογικά και ο εξιστενσιαλισμός θα....»

Μερικά λεπτά αργότερα και περνώντας με το αυτοκίνητο από το διπλανό νοσοκομείο «Αγλαία Κυριακού», είδα μια νεκροφόρα να έχει στα σωθικά της ένα μικρό λευκό φέρετρο.

Θα έπρεπε αντί να δακρύσω και να ευχαριστήσω του Θεούς όλου του κόσμου που το δικό μου παιδί ήταν καλά, να αμφιβάλω για αυτό που βλέπω καθώς δεν θα έπρεπε να ήμουν σίγουρος για αυτό που βλέπω και αν είναι εφικτό αυτό που βλέπω.

 

Την επόμενη φορά που θα διαβάσω για τα 3.000.000 ανθρώπων που πεθαίνουν κάθε χρόνο στον Ιράκ επειδή τα πολιτισμένα Ευρωπαϊκά κράτη έχουν επιβάλει «οικονομικό αποκλεισμό», για τους 24.000 νεκρούς την ημέρα από πείνα, τους θανάτους από πολιτικά-θρησκευτικά-ρατσιστικά μίση, θα γιατρέψω την θλίψη μου σκεφτόμενος την σχετικότητα, την επαγωγή, τον φαινομενισμό και την πραγματική ερμηνεία του cogito.

 

<small>[ 07-10-2002, 11:08: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Ν. Βοναπάρτης ]</small>

Δημοσ.

Λυπάμαι που δεν σε καταλαβαίνω ή που δεν καταλαβαίνεις εσύ εμένα.

Και λυπάμαι που μπροστά στον θάνατο είμαι...υποκειμενικός.

 

Λυπάμαι που μπροστά στο θάνατο δεν χρειάζομαι το «Σκέφτομαι άρα υπάρχω» του Καρτέσιου ή το «Σκέφτομαι άρα δεν υπάρχω» του .....ξέρεις εσύ ποιου.

 

Λυπάμαι επίσης που δεν μπορώ να συμμετάσχω άλλο σε αυτό που πλέον σε μένα μοιάζει με παραλογισμό.

._

 

<small>[ 07-10-2002, 13:18: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Ν. Βοναπάρτης ]</small>

Δημοσ.

Φιλε Βοναπαρτη

Αν θες να με καταλαβεις, το λιγοτερο που πρεπει να κανεις ειναι να αρχισεις να απαντας στις ερωτησεις που διατυπωσα στο

posted 04-10-2002 21:01.

Μονο ετσι και εσυ θα μπορεσεις να αντιληφθεις

που εγω δε σε καταλαβαινω.

 

<small>[ 07-10-2002, 13:25: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: theobabis ]</small>

Δημοσ.

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">

Σε καλυπτει ως απαντηση το παρακατω κειμενο του Ντεσκαρτες που το χρησιμοποιησε ο Βοναπαρτης?

 

«Εκείνο για το οποίο δεν μπορώ να αμφιβάλλω, είναι ότι, όταν αμφιβάλλω, αμφιβάλλω, ότι τη στιγμή που εκδηλώνεται μέσα μου το ψυχικό γεγονός της αμφιβολίας μου, έχω άμεση συνείδηση της αμφιβολίας μου».

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Όχι δε με καλύπτει αυτό το κείμενο με τη δική σου τη "λογική". Για να σου το θέσω πιο απλά, πώς ξέρεις ότι δε βρίσκεσαι σε μία κατάσταση τύπου Matrix; Και απλώς *είσαι* (πιστεύω να μπορείς να αντιληφθείς τη βαρύτητα της λέξης "είσαι" εδώ πέρα) και *δε* σκέφτεσαι.

 

Από τη στιγμή που δεν μπορείς με τη δική σου "λογική" να μου αποδείξεις ότι *σκέφτεσαι* τότε λυπάμαι αλλά όλο το οικοδόμημα που στηρίζεται στην αρχική σου ερώτηση καταρρέει.

Δημοσ.

Γηρυονη

Στο matrix αν θυμαμε καλα, οι ανθρωποι μια χαρα

μπορουσαν να κανουν το συλλογισμο του "σκεφτομαι

αρα υπαρχω". το προβλημα τους ηταν οτι η πραγματικοτητα ηταν τελειως διαφορετικη απο αυτο που νομιζαν. Αυτο εξαλου, ισχυριζομαι και εγω. Οτι η πραγματικοτητα μπορει να μην ειναι

αυτη που νομιζουμε.

 

Ο Descartes ειχε υσχιριστει οτι ακομα και αν ενας δαιμονας με κανει να σκεφτομαι, αλλα νταλων,

αυτο δεν αποκλειει, οτι σκεφτομαι, αρα και υπαρχω.

 

Απαντησε μου σε παρακαλω στο παρακατω.

Πως αποδυκνειεις την υπαρξη σου στον εαυτο σου?

Αν δε μου το πεις αυτο, τοτε δε μπορω να προχωρησω. Βοηθησε με σε παρακαλω, για να μπορεσω και εγω με τη σειρα μου να σε βοηθησω. Γιατι αν δε το πετυχεις αυτο, δε ξερεις αν υπαρχεις για να μπορεις να εκφραζεις γνωμη. Το οτι κατι δε σκεφτεται, δε αποκλειειτην υπαρξη του. Απλα σημαινει οτι δε θα μπορεσει να μαθει αν υπαρχει. Δηλαδη δε μπορει να πει "σκεφτομαι αρα υπαρχω". Δε μπορω να σου αποδειξω οτι εγω "ειμαι". Μονο στον εαυτο μου μπορω.

 

<small>[ 07-10-2002, 16:56: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: theobabis ]</small>

Δημοσ.

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">

Δε μπορω να σου αποδειξω οτι εγω "ειμαι". Μονο στον εαυτο μου μπορω.

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Τότε δεν υπάρχεις σύμφωνα πάντα με τη δική σου τη "λογική"... Οπότε αυτή η συζήτηση μάλλον είναι συζήτηση φάντασμα και σε λίγο θα εξαφανιστεί σαν πομφόλυγα. Μα... για στάσου... αν είναι συζήτηση φάντασμα τότε πώς μπορώ να λαμβάνω μέρος σε μία τέτοια συζήτηση; Μήπως είμαι και εγώ φάντασμα; Μάλλον δεν υπάρχει τίποτα σε τούτο τον κόσμο είναι όλα ένα κενό... Επιτέλους βρήκαμε την άκρη.

 

Αυτά από εμένα... Δε θα συνεχίσω άλλο.

 

Υγ. Το "αλλα νταλων" γράφεται "άλλα αντί άλλων".

Δημοσ.

Αν δε θελεις να αλληλοβοηθηθουμε, δε μπορω να κανω κατι.

Δυο ερωτησεις μονο που αν θες τις απαντας.

 

Πως εβγαλες το συμπερασμα οτι συμφωνα με τη δικια μου λογικη δεν υπαρχω?

Δε το καταλαβαινω.

 

Και γιατι αποφευγεις συνεχεια την ερωτηση:

Πως αποδυκνειεις την υπαρξη σου στον εαυτο σου?

 

thanx για το "άλλα αντί άλλων".

 

<small>[ 07-10-2002, 17:56: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: theobabis ]</small>

Δημοσ.

Φίλε Θεομπάμπη το αρχικό σου ερώτημα έχει πολύ απλή απάντηση

Φυσικά και θα καείς.

Τώρα αν εσύ θεωρείς ότι μπορούν να ανατραπούν οι νόμοι της φυσικής και της χημείας και μπορεί να μην καείς είναι πρόβλημα σου και νομίζω ότι το όλο θέμα το δημιούργησες για να κανείς τον ξύπνιο

Αν θες μπορούμε να βάλουμε ένα στοίχημα για το αν θα καείς

Αν καείς κερδίζω 1000000 αν δεν καείς χάνω 10000000000000000 Εσύ δέχεσαι να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά? Αν δέχεσαι είσαι τρελός, μπράβο σου και πρέπει να πας στο Δαφνί αν δε δέχεσαι είσαι ξυπνιτζής

Το να ασχολείστε σε 7 σελίδες με τέτοιες μ@λ@κιες είναι γελοίο

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...