Φαντάσματα-δαίμονες-πλάσματα της σκιάς

[nicoc89]

Χλευάζω και σνομπάρω αυτό που λες.

επειδή έχω δίκιο ε?

 

που είναι ο ανδρέας2 ? είχα δει κάπου που έγραφε για τέτοια νομίζω.

[Vintage Jewel]

Εχει τυχει να δω μαζι με μια φιλη μου "ανθρωπο της σκιας".

[-nick-]

10 διάσημες φωτογραφίες φαντασμάτωv

[nicoc89]

Εχει τυχει να δω μαζι με μια φιλη μου "ανθρωπο της σκιας".

 

Πες την ιστορία σου αν θες , είμαι περίεργος γιατί εγώ δεν έχω δει αν και έχω ακούσει διαφορες ιστορίες για αυτό.

[nikosgia]

όλοι λίγο πολύ επηρεαζόμαστε απο το ανεξήγητο , και το άγνωστο...είναι στην φύση μας...Το μόνο που μένει αναπάντητο είναι αν είναι δικαιολογημένη αυτή η φοβία....

Κάποτε ένας τύπος σε ένα χωριό διαλαλούσε ότι δεν πιστεύει σε τέτοια πράματα φαντάσματα και τα ρέστα....Για να το αποδείξει είπε οτι μπορεί να την βγάλει όλη νύχτα μόνος στο νεκροταφείο που ήταν μέσα στο δάσος...Όντως πήγε...Την επόμενη μέρα αργούσε να επιστρέψει και έτσι κάποιοι πήγαν να δουν τι συμβαίνει. Τον βρήκαν δίπλα απο ένα τάφο ανάσκελα....Ο ιατροδικαστής απεφάνθει... ανακοπή καρδιάς...

Όπως γίνεται αντιληπτό τα σενάρια για νεκρούς και ζόμπι ακόμα θα κρατούσαν στο χωριό αν η αστυνομία δεν είχε ερευνήσει γιατί ήταν σκισμένο το μπατζάκι του παντελονιού !!!!!.................Αιτία ήταν μια πρόκα στραβή που ήταν στο πλαινο τμήμα του μνήματος και έξεχε...¨Οποτε ο τύπος θα είχε αράξει πάνω στο τάφο πήγε να σηκωθεί πιάστηκε το παντελόνι στην πρόκα....και θα νόμιζε οτι τον τραβούσε ο συγχωρεμένος :fear:

 

Βέβαια αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχουν η όχι πλάσματα της φαντασίας, δίνει όμως πειστική απάντηση στο ότι είναι στο DNA μας ο φόβος ύπαρξης τους!!

[Vintage Jewel]

Πες την ιστορία σου , είμαι περίεργος γιατί εγώ δεν έχω δει αν και έχω ακούσει διαφορες ιστορίες για αυτό.

Ετυχε να δουμε μια σκια στον τοιχο ενω οι δικες μας δεν φαινοντουσαν και δεν υπηρχε ψυχη στο δρομο.Μου εκανε εντυπωση γιατι φαινοτανε μεχρι και τι φορουσε..Μετα απο 2 δευτερα που το δαμε στο τοιχακι εξαφανιστηκε.Αυτα.

[giorgos147]

Εντάξει, σε όλους μας μία-δύο φορές θα μας έχει τύχει κάτι ανεξήγητο.

 

Και εγώ πιο παλιά για παράδειγμα, ανέβηκα να πάρω κάτι από το δωμάτιο μου και άκουσα μια φωνή να με φωνάζει. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ο αδερφός μου και με δούλευε για να με τρομάξει, αλλά ξαφνικά θυμήθηκα ότι ο αδερφός μου έλειπε από το σπίτι!

 

Μια άλλη φορά, πάλι στο σπίτι, μόνος τώρα βράδυ, καθώς ετοιμαζόμουν να βγω, μου φάνηκε ότι είδα πάνω σε ένα τζάμι, πεντακάθαρα, ένα κάδρο με μια φιγούρα μέσα. Δε θέλω να πω ότι μου σηκώθηκε η τρίχα.

 

Αφού σας τα λέω τώρα και ανατριχιάζω.

 

Φαντασία; Ίσως...

[JERONIMO888]

Μια φορα μου εχει συμβει μονο κατι παραξενο και αυτο ηταν οταν ημουν 11 χρονων, ημουν μονος στο σπιτι καλοκαιρι και εκανα ντουζ, μολις βγαινω με την πετσετα και παω προς το δωματιο μου ακουω εναν θορυβο μεσα απο το δωματιο και σταματησα για να καταλαβω τι συμβαινει, ακουγοταν ακριβως σαν καποιος να χοροπηδαει πανω στο κρεβατι... εκει παγωσα τελειως δεν μπορουσα να κουνηθω ουτε καν αναπνεα για να ακουσω καλυτερα γιατι δεν το πιστευα.

 

Αρχισα να φωναζω για να μπορεσω να μετατρεψω τον φοβο σε νευρα για να ετοιμαστω για μαχη ξερω γω... μολις τελειωσα την κραυγη πολεμου δεν ακουγοταν τιποτα και ετρεξα προς το δωματιο γιατι ημουν τσιτωμενος εκεινη την στιγμη οτι ηταν εκει να του ορμηξω αλλα δεν ηταν κανεις, το παραθυρο ηταν κλειστο και το κρεβατι στρωμενο...

 

Αλλη μια φορα μικρος παλι ηθελα να κρυφτω απο τον αδερφο μου για να φοβηθει και κρυβομαι στο σαλονι πισω απο κατι πολυθρονες και τον περιμενω, τον ακουω μετα απο λιγο να με ψαχνει και μετα απο λιγο που δεν απαντουσα ετρεξε κατω στην πυλωτη που ηταν η μανα μου και επλενε το αμαξι, εγω χαρουμενος απο το κατορθωμα μου που τον τρομαξα παω να βγω απο την κρυψωνα οταν ξαφνικα ενας πολυ δυνατος θορυβος ακουστηκε σαν να επεσε κατι δεν καταλαβα αλλα παγωσα παλι απο τον φοβο γιατι δεν ηταν κανεις στο σπιτι εκεινη την στιγμη οποτε και εμεινα στην κρυψωνα για 10 λεπτα για να ηρεμησω.

 

Σκεφτομαι θα τρεξω πολυ γρηγορα κατω στην πυλωτη σιγα μην με πιασει κανεις, πεταγομαι απο την κρυψωνα να τρεξω προς τα κατω και βλεπω οτι τα συρταρια με τα μαχαιροπιρουνα ηταν ορθανοιχτα και εφυγα γαμιωντας κατω στην πυλωτη, ρωταω την μανα μου αν ανεβηκε και ανοιξε τα συρταρια οχι λεει η φαντασια μου ειναι... μετα δεν θυμαμαι οταν ανεβηκαμε τι εγινε.

[giorgos147]

Α! Και μια άλλη φορά!

 

Διάβαζα ιστορία. Πρώτη γυμνασίου να ήμουν; Κλειστή η πόρτα, στο γραφείο του πατέρα μου, μόνος σπίτι.

 

Ξαφνικά, ακούω ένα τασάκι, πλαστικό, το οποίο κάνει χαρακτηριστικό ήχο να πέφτει. Δε δίνω σημασία.

 

Το ξανά ακούω!

 

Είχα χεστεί λίγο, αλλά δεν έδωσα περαιτέρω σημασία. Γύρισε η μάνα μου σπίτι και από περιέργεια πήγα να κοιτάξω αν όντως αυτό το τασάκι, είχε πέσει.

 

Απάντηση; Όχι. Ήταν άθικτο.

 

Φαντασία ξανά; Ισως...

[antonl]

όλοι λίγο πολύ επηρεαζόμαστε απο το ανεξήγητο , και το άγνωστο...είναι στην φύση μας...Το μόνο που μένει αναπάντητο είναι αν είναι δικαιολογημένη αυτή η φοβία....

Κάποτε ένας τύπος σε ένα χωριό διαλαλούσε ότι δεν πιστεύει σε τέτοια πράματα φαντάσματα και τα ρέστα....Για να το αποδείξει είπε οτι μπορεί να την βγάλει όλη νύχτα μόνος στο νεκροταφείο που ήταν μέσα στο δάσος...Όντως πήγε...Την επόμενη μέρα αργούσε να επιστρέψει και έτσι κάποιοι πήγαν να δουν τι συμβαίνει. Τον βρήκαν δίπλα απο ένα τάφο ανάσκελα....Ο ιατροδικαστής απεφάνθει... ανακοπή καρδιάς...

Όπως γίνεται αντιληπτό τα σενάρια για νεκρούς και ζόμπι ακόμα θα κρατούσαν στο χωριό αν η αστυνομία δεν είχε ερευνήσει γιατί ήταν σκισμένο το μπατζάκι του παντελονιού !!!!!.................Αιτία ήταν μια πρόκα στραβή που ήταν στο πλαινο τμήμα του μνήματος και έξεχε...¨Οποτε ο τύπος θα είχε αράξει πάνω στο τάφο πήγε να σηκωθεί πιάστηκε το παντελόνι στην πρόκα....και θα νόμιζε οτι τον τραβούσε ο συγχωρεμένος :fear:

 

Βέβαια αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχουν η όχι πλάσματα της φαντασίας, δίνει όμως πειστική απάντηση στο ότι είναι στο DNA μας ο φόβος ύπαρξης τους!!

Λάθος topic. link @4

[Andreas2]

Έκανα θέμα,δεν χρειάζεται να τα ξαναπεναναλαμβάνω.Το μόνο που έχω να πω είναι ότι,παράδειγμα με τον τύπο στο κοιμητήριο,φοβήθηκε,είδε κάτι,δεν είδε,δεν ξέρουμε.Αλλά λέμε τώρα δεν πάμε στα κοιμητήρια τις νύχτες για να μην φοβηθούμε.Αυτό δεν είναι λύση, πρέπει να καλυτερέψουμε για το όταν πεθάνουμε να μην τρέμει συνέχεια το πνευμα μας στο κοιμητήριο αν κολαστούμε,Θεός φυλάξοι.

[jason_rethymno]

μαλιστα μάλιστα

[nicoc89]

Ένα άλλο περίεργο φαινόμενο είναι να ακούς να σε φωνάζουν ενώ δεν είναι κανεις εκεί.

 

Πάντως δεν νομίζω να μάθουμε ποτε αν υπάρχει περίπτωση κάτι από αυτά να υπάρχει στην πραγματικότητα και να μην είναι απλά η φαντασία μας οποτε ένα ασφαλές συμπέρασμα προς το παρών είναι πως η φαντασία μας η κάποια προσωρινή δυσλειτουργία του εγκεφαλου μας ίσως είναι υπεύθυνα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω επιστημονικά γιατί δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις αλλα κάπου είχε πάρει το μάτι μου παλιότερα μια επιστημονική εξήγηση για το φαινόμενο.

 

Έκανα θέμα,δεν χρειάζεται να τα ξαναπεναναλαμβάνω.Το μόνο που έχω να πω είναι ότι,παράδειγμα με τον τύπο στο κοιμητήριο,φοβήθηκε,είδε κάτι,δεν είδε,δεν ξέρουμε.Αλλά λέμε τώρα δεν πάμε στα κοιμητήρια τις νύχτες για να μην φοβηθούμε.Αυτό δεν είναι λύση, πρέπει να καλυτερέψουμε για το όταν πεθάνουμε να μην τρέμει συνέχεια το πνευμα μας στο κοιμητήριο αν κολαστούμε,Θεός φυλάξοι.

 

προσκυνώ.

[Dark_son20]

εμενα είναι δαιμονισμένο το κινητό μου.

πολλές φορες ορκίζομαι ότι το ακούω να χτυπάει παρόλο που το έχω μπροστά μου και το βλέπω ότι δεν κάνει tpt.

ακόμα και σε μέρη που δεν υπάρχει άλλο κινητό.

 

η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι μου παίζει παιχνίδια το μυαλό μου λόγο του άγχους της δουλειάς και της τυχόν κλήσης για πρόβλημα...

 

ή έχει αρχίσει να μου την βαράει ή είναι όντως δαιμονισμένο πάντως

[giorgos147]

Ένα άλλο περίεργο φαινόμενο είναι να ακούς να σε φωνάζουν ενώ δεν είναι κανεις εκεί.

 

 

Τι είπα ότι έπαθα παραπάνω; Ακριβώς αυτό.