The [Old] Official Off Topic Thread IV

[leftermann]

Λολ, άμα τα κάνεις φίλους σε κράζει ο διαιτολόγος σου; Τον άλλον τον χώρισε η γκόμενα ναούμ...

[Marria]

Αμα τα εκανα φιλους, λες να εκαναν και delivery στο σπιτι?

 

Ζηλιαρηδες, προλαβα πρωτη

[insomniaK]

μόνο με καφέ σε πάνε και μετά καληνυχτίζουν.

[athlios]

Τσαταρεις με τα τρουφακια?

 

"Θα σε δαγκωσω" και αλλα προστυχα?

[Marria]

μόνο με καφέ σε πάνε και μετά καληνυχτίζουν.

 

Καληνυχτακιας? Ξενερωτα ειναι τα τρουφακια ;p

[insomniaK]

Μη σου πω πως θέλει αυτά με το ουίσκι, διότι μόνο μεθυσμένα παρασύρονται.

 

Ή επειδή την μέθυσαν για να τη ρίξουν....

[christiana78]

Καριόκες VS μεθυσμένα τρουφάκια

Μιαμ, μιαμ... την τρίτη τρώω τώρα...

σόδομα...

[vocals_]

Τρολλάρετε καλά πάντως.

 

Κααλσπέερα

[athlios]

Καριόκες VS μεθυσμένα τρουφάκια

Μιαμ, μιαμ... την τρίτη τρώω τώρα...

σόδομα...

Kαριοκες VS Καριολες.

 

Eκει να δεις σοδομα.

[gang]

Δεν μπορώ να διαβάσω με τίποτα ε.

[status]

 

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ - Η αποχώρησις

 

A! εκείνην πρωία της 1ης Ιανουαρίου τι αηδής είνε όταν κανείς επιστρέφη εις το σπίτι του όχι μόνον χαμένος, αλλά και κερδισμένος από την πρωτοχρονιάτικην παννυχίδα! Συνήθως η ατμόσφαιρα είνε ομιχλώδης και η υγρασία της εισδύει μέχρι των οστών. Όταν μάλιστα κανείς έχη χάσει, η υγρασία εκείνη είνε ανυπόφορος, κορυφόνουσα το συναίσθημα της αθλιότητας, το οποίον αισθάνεται ο βασίζων εις τας οδούς με τα θυλάκια κενά, κατόπιν ολονυκτίων, χαρτοπαικτικών περιπετειών και μεταπτώσεων από τους κέρδους εις την ζημίαν και από την ζημίαν εις το κέρδος. Η αθλιότης εκείνη είνε σύνθετος από μεταμελείας και πείσματα· μεταμέλειαν διότι δεν περιορίσθησαν εις το κέρδος το οποίον κατόπιν έχασαν με όσα είχον· μεταμέλειαν διότι έπαιξαν εκεί, αντί να παίξουν αλλού, ή και διότι απλώς έπαιξαν ή διότι έπαιξαν ούτως ή άλλως.

 

Όλοι έχουν εις τας σκέψεις των εν “αν” το οποίον συστρέφεται ως ακοίμητος σκώληξ. Αν έκαναν τούτο ή εκείνο, θα ήσαν κερδισμένοι ή τουλάχιστον δεν θα έκαναν. Αν δεν κάνουν εκείνον τον ηλίθιον να κόψη ή αν έκανε ένα “φω-τιράζ” ή αν έκαναν “σουίτ” ή παρηκολούθουν την “σειράν” και εφυλάσσοντο εις την “εντερμιτάνς”... χίλια τοιαύτα “αν”, χίλιαι τοιαύται μεταμέλειαι, αίτινες εις το ρυπαρόν φως της υγράς αυγής σταλάζουν εις την ψυχήν την αηδίαν της ζωής.

 

Βλέπουν τους άλλους ωχροπρασίνους εκ της αγρυπνίας και των συγκινήσεων να βαδίζουν εις τον λασπωμένον δρόμον ως ναυάγια της οργιώδους νυκτός και βλέπουν εις την αθλιότητά των, ως εις καθρέπτην, την ιδικήν των αθλιότητα. Βέβαια και αυτοί είνε ομοίως ωχροπράσινοι και παρουσιάζουν αυτό το ελεεινόν θέαμα.

 

Αισθάνεσθε σπασμόν ναυτίας και εντρέπεσθε τους τοίχους οίτινες σας βλέπουν εκατέρωθεν και με την πρωινήν των κατήφειαν φαίνοναι ως να σας ελεεινολογούν ή να σας εμπαίζουν.

 

- Τι σας μέλει; Κερδίζεις στην αγάπη.

 

Ενώ περνάς, ενώ σύρεσαι εις τον δρόμον, μία υπηρέτρια τινάζει τάπητας και η σκόνη σε περιλούει δια να σου αυξήσει το αίσθημα της κακομοιριάς. Και δεν έχεις την δύναμιν να την επιπλήξης, την παλιοβρώμα που τινάζει στα μούτρα του κόσμου τα κουρέλια της. Σχεδόν φοβείσαι μήπως σου απαντήση:

 

- Εγώ σου φταίω; Ας μην έπαιζες. Και είνε τόσον ορθόν αυτό. Βέβαια ας μην έπαιζε και ας επήγαινε ταχύτερα να κοιμηθή, δια να μη τον ίδη η ημέρας εις αυτήν την κατάστασιν.

 

Εν τούτοις κάποιος εκ των συρομένων εις τους δρόμους κατά την ώραν εκείνην, διέρχεται πλησίον του, τον καλημερίζει και του λέγει “χρόνια πολλά”. Του απαντά με μισό στόμα. Αλλ’ ο άλλος φαίνεται ζωηρός και εύθυμος και τον ερωτά πως επήγε ο Άης Βασίλης.

 

- Εελεεινά. Έχασα τα μαλλοκέφαλά μου.

 

Εσύ;

 

- Εγώ κάτι έκαμα.

 

Και έπειτα, ως να εφοβήθη μη του ζητήσουν δανεικά, προσθέτει:

 

- Όχι μεγάλα πράμματα και τα περισσότερα εις χρέη.

 

Έπειτα έρχονται εξ αποστάσεως οι ήχοι της μουσικής, ήτις περιέρχεται την πόλιν ανακρούουσα το εωθινόν. Και ηχούν εις την ακοήν του ως οι καγχασμοί του Μεφιστοφελούς οι φαιδροί εκείνοι ήχοι.

 

- Ωραία εισερχόμεθα εις το νέον έτος και περιμένομεν έπειτα να πάμε καλά.

 

Εις τα πρόθυρα ενός ναού βλέπει ανθρώπους ερχομένους να λειτουργηθούν.

 

- Ιδού και άνθρωποι οι οποίοι εκειμήθησαν όπως κοιμούνται πάντοτε και εξύπνησαν εις την τακτικήν την ώραν, χωρίς να υποστούν τον πυρετόν της οργιώδους νυκτός.

 

Επί τέλους φθάνει εις την κατοικίαν του, η οποία φαίνεται είπερ ποτέ ψυχρά και ενθυμείται την φράσιν την οποίαν είπεν ο αιχμάλωτος βασιλεύς του Πόντου, όταν οι Ρωμαίοι τον εισήγον εις την ειρκτήν. “Ψυχρόν βαλανείον”.

 

Εις τον ύπνον του συνεχίζονται αι χαρτοπαικτικαί περιπέτειαι της παρελθούσης νυκτός. Και εις τον ύπνον του... κερδίζει.

 

ΔΙΑΒΑΤΗΣ

 

(Ιωάννης Κονδυλάκης)

 

(“ΕΜΠΡΟΣ”, Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 1907)

 

Απ εδώ!

 

 

[eSATA]

ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΛΗΤΕΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=d8b0mkZOqB0&feature=mfu_in_order&list=UL

[slygeo87]

Σήμερα εμφανίστηκε το νέο μου άβαταρ. Μα πώς είμαι έτσι ο πούστης; Φτου φτου. ΧΑΑΑΑΑΠτου.

[Marria]

Δουλεψαμε και σημερα, αυριο παλι.

 

Επισης, τελος και τα μελομακαρονα

[black_widow]

Δουλεψαμε και σημερα, αυριο παλι.

 

Επισης, τελος και τα μελομακαρονα

 

System down και σήμερα , δεύτερο ρεπό