αποζημίωση για τις κάρτες απεριορίστων διαδρομών

[mastor10]

καλησπερα

ανοιγω αυτο το θεμα για τα θυματα που πηγαμε και ανανεωσαμε ή αγοράσαμε καρτες απεριορίστων διαδρομων, γιατι τωρα με τις απεργιες θα επρεπε να υπαρχει καποια αποζημιωση αλλιως εκτος απο απλη κοροιδια ειναι καθαρο κλεψιμο, τους εχουμε πληρωσει το μηνιάτικο και αυτοι απεργουν, λοιπον γινετε να το ζητησουμε ή τουλαχιστο να το απαιτησουμε με καποιο τροπο?

και παλαιοτερα

http://leftauparxoyn.blogspot.com/2010/12/blog-post_23.html

[agent_smith]

καλησπερα

ανοιγω αυτο το θεμα για τα θυματα που πηγαμε και ανανεωσαμε ή αγοράσαμε καρτες απεριορίστων διαδρομων, γιατι τωρα με τις απεργιες θα επρεπε να υπαρχει καποια αποζημιωση αλλιως εκτος απο απλη κοροιδια ειναι καθαρο κλεψιμο, τους εχουμε πληρωσει το μηνιάτικο και αυτοι απεργουν, λοιπον γινετε να το ζητησουμε ή τουλαχιστο να το απαιτησουμε με καποιο τροπο?

και παλαιοτερα

http://leftauparxoyn...og-post_23.html

 

Όπως είχαν ανακοινώσει και πέρσι τον Δεκέμβριο έτσι θα κάνουν και φέτος. Θα πούνε κάτι του στυλ "Η ΤΑΔΕ ΑΕ δεν φέρει καμία ευθύνη για την απεργία του προσωπικού τις κτλπ."

[mastor10]

δηλαδη καθαρο κλεψιμο

οχι εφεδρεια, απολυση θελουν

[agent_smith]

δηλαδη καθαρο κλεψιμο

οχι εφεδρεια, απολυση θελουν

 

Η απεργεία είναι συνταγματικό δικαίωμα και φυσικά η διοίκηση της επιχείρισης δεν φέρει καμία ευθύνη εάν ο συνδικαλιστικός μηχανισμός της αποφασίσει την απεργεία. Απόλυση ποιος θέλει αυτός που δεν σου δίνει πίσω τα λεφτά σου;

[Ntinaras]

δε σου εγγυηθηκε κανεις οτι θα δουλεψουν τα λεωφορεια.

φανταζομαι ζητας και στη δεη τα λεφτα σου πισω αν εχει μια μερα διακοπη?και στον οτε?

αμα θες να κανεις κατι ουσιωδες μπες 2 μερες χωρις εισιτηριο και φροντισε να σε πιασουν για να διαμαρτυρηθεις αν τολμησουν να σε γραψουν

[Haldol]

φανταζομαι ζητας και στη δεη τα λεφτα σου πισω αν εχει μια μερα διακοπη?και στον οτε?

 

Δεν είναι το ίδιο. Στη ΔΕΗ πληρώνεις για το ρεύμα που κατανάλωσες. Εάν γίνει απεργία, δεν θα καταναλώσεις ρεύμα, συνεπώς δε θα πληρώσεις. Στον ΟΑΣΑ από την άλλη, με τις μηνιαίες κάρτες, προ-πληρώνεις για απεριόριστες μετακινήσεις εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Εάν γίνει απεργία, δεν απολαμβάνεις υπηρεσία την οποία όμως έχεις πληρώσει.

[RottenLungs]

Δεν είναι το ίδιο. Στη ΔΕΗ πληρώνεις για το ρεύμα που κατανάλωσες. Εάν γίνει απεργία, δεν θα καταναλώσεις ρεύμα, συνεπώς δε θα πληρώσεις. Στον ΟΑΣΑ από την άλλη, με τις μηνιαίες κάρτες, προ-πληρώνεις για απεριόριστες μετακινήσεις εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Εάν γίνει απεργία, δεν απολαμβάνεις υπηρεσία την οποία όμως έχεις πληρώσει.

 

Με την δεή είναι χειρότερο φίλε μου απο τα 4 € που χάνει ο αδελφός απο πάνω. Απο διακοπές της ΔΕΗ χάλασε το ψυγείο και η ζημιά έκανε 350 €... Παλιότερα είχε χαλάσει ο φούρνος απο διακοπή ενώ δούλευε 150 €. Ξέρεις πόσα πείραμε απο την ΔΕΗ;;;

 

Λοιπόν στο θέμα μας, οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται στο ελάχιστο για τις απεργίες καθώς και για τα λεφτά που χάνει ο topic starter. Επίσης αν ο πατέρας σου δούλευε στα Λεωφορεία να δώ τι θα έλεγες;;;; Ο καθένας πετάει τις χοντράδες του χωρίς να σκέφτεται τι λέει;;; Καμια φορά καλύτερα να μασάς .... (που έλεγε μια διαφήμιση)

[tsifotis]

δε σου εγγυηθηκε κανεις οτι θα δουλεψουν τα λεωφορεια.

φανταζομαι ζητας και στη δεη τα λεφτα σου πισω αν εχει μια μερα διακοπη?και στον οτε?

αμα θες να κανεις κατι ουσιωδες μπες 2 μερες χωρις εισιτηριο και φροντισε να σε πιασουν για να διαμαρτυρηθεις αν τολμησουν να σε γραψουν

 

ουσιωδες

 

 

Δεν είναι το ίδιο. Στη ΔΕΗ πληρώνεις για το ρεύμα που κατανάλωσες. Εάν γίνει απεργία, δεν θα καταναλώσεις ρεύμα, συνεπώς δε θα πληρώσεις. [/b].

 

και το παγιο;

 

Επίσης αν ο πατέρας σου δούλευε στα Λεωφορεία να δώ τι θα έλεγες;;;; Ο καθένας πετάει τις χοντράδες του χωρίς να σκέφτεται τι λέει;;; Καμια φορά καλύτερα να μασάς .... (που έλεγε μια διαφήμιση)

 

 

 

 

....

 

 

Νίκος Δήμου: «Είκοσι αλήθειες για το ψέμα του λαϊκισμού»

 

το εχω ξαναβαλει, σορυ αλλα εδω τα Νο 3 και 10 ταιριαζουν.

 

 

 

Λαϊκισμός

 

Μερικά βοηθητικά κείμενα για τη δυσνόητη από τους μαθητές έννοια του λαϊκισμού:

 

Νίκος Δήμου: «Είκοσι αλήθειες για το ψέμα του λαϊκισμού»

 

1. Λαϊκισμός: ένα δημόσιο ψέμα.

 

Μία αλήθεια δεν είναι ποτέ λαϊκίστικη. Το βασικό χαρακτηριστικό του Λαϊκισμού είναι η εσκεμμένη ανειλικρίνεια. Λέμε κάτι το οποίο ξέρουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στα πράγματα, για να κολακεύσουμε τον «λαό». (Θα αναλυθεί και αυτή η έννοια). Επίσης πρόκειται για μία δημόσια απόφανση – μία ιδιωτική κολακεία δεν είναι λαϊκισμός.

 

2. Λαϊκισμός: το δημόσιο ψέμα προς ιδιωτικό όφελος.

 

 

Άν αυτό που λέμε είναι ένα ψεύδος που εκφέρεται χωρίς υστεροβουλία – τότε μπορεί να μοιάζει λαϊκισμός αλλά δεν είναι. Στην έννοια του λαϊκισμού υπάρχει σαν απαράβατος όρος ο απώτερος σκοπός – που είναι το «παραμύθιασμα» του αποδέκτη προς όφελος του πομπού.

 

3. Ο λαϊκισμός είναι, συνήθως, kitsch ή μελό.

Δηλαδή κακόγουστος και φορτισμένος συναισθηματικά. Μία λανθασμένη αλγεβρική εξίσωση, εκφερόμενη δημόσια, καίτοι είναι ψευδής, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι λαϊκίστικη. Βασικό πρότυπο kitsch λαϊκισμού: οι πατριδοκαπηλικοί πανηγυρικοί. Πέρα από Kitch και μελό, ο λαϊκισμός εμφανίζεται συχνά αγράμματος, απαίδευτος και ασύντακτος.

 

4. Ο «λαός» του λαϊκιστή είναι ο «πελάτης» του.

(«Πελααάτες μου!» που φωνάζει ο Βέγγος). Η σχέση του λαϊκιστή με το ακροατήριό του είναι πελατειακή. Προσφεύγει στο λαό, περιμένοντας να αποκομίσει οφέλη – να κερδίσει. Γι αυτό και υπακούει στο παλιό εμπορικό αξίωμα: «Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Ας παραβληθεί αυτό με την γνωστή ρήση του Α. Παπανδρέου: «Ο μόνος θεσμός είναι ο κυρίαρχος λαός».

 

5. Ο λαϊκισμός είναι προαιώνιος.

Απλώς παλιά είχε άλλα ονόματα: δημαγωγία, δημεγερσία κλπ. Η φράση του Σολωμού ότι το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ότι είναι αληθές – είναι το ακριβές αντίδοτο του λαϊκισμού. «Και τι είναι αλήθεια;» θα ανακράξει ο λαϊκιστής. Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι εκεί – στην έννοια του αληθούς. Κανείς δεν έχει το απόλυτο κριτήριο της αλήθειας. Όταν όμως ο λαϊκιστής επιλέγει πάντα το επιθυμητό (από τον λαό) – τότε κάνει ακριβώς το αντίστροφο αυτού που λέει ο Σολωμός. Βαφτίζει αληθές ότι θεωρείται εθνικόν (π.χ. τα «εθνικά» θέματα). Εκτός αν δεν παραπλανά μόνο τους άλλους αλλά και τον εαυτό του. Διότι…

 

6. …υπάρχουν και ειλικρινείς λαϊκιστές.

Παράδειγμα: ο Τσοβόλας. Στην περίπτωση αυτή ο λαϊκισμός δεν παύει να είναι ψέμα – αλλά ο λαϊκιστής ψεύδεται και προς τον εαυτό του. Με ειλικρίνεια πιστεύει στο ψεύδος. Είναι κλασική περίπτωση wishful thinking, όπου το επιθυμητό ταυτίζεται με το πραγματικό. (Πρόκειται για σπάνια εξαίρεση που δεν ανατρέπει αλλά επιβεβαιώνει την θέση 1. «περί εσκεμμένης ανειλικρίνειας»). Οι λαϊκιστές αυτοί είναι πάντα οι πιο επικίνδυνοι – διότι, σε αντίθεση με τον συνήθη οπορτουνιστή πολιτικό, είναι και φανατικοί.

 

7. Ο λαϊκισμός δεν αφορά μόνο πολιτική και ΜΜΕ.

Σίγουρα εκεί είναι η κορυφαία του παρουσία. Αλλά εκτείνεται παντού όπου υπάρχει σχέση πομπού – δέκτη. Π.χ. στην τέχνη. Υπάρχουν συγγραφείς λαϊκιστές ακόμα περισσότερο αηδιαστικοί από τους πολιτικούς. Τι κάνουν; Ακριβώς το ίδιο. Κολακεύουν το κοινό τους. Γράφουν με τρόπο που να εκθρέφει στερεότυπα και δεδομένες ιδέες, επιβεβαιώνουν κλισέ, αποκοιμίζουν τον αναγνώστη, πουλάνε ψευδαισθήσεις και απάτες. Το μελό (αισθηματικό, πολιτικό αλλά και ιδεολογικό) είναι η συνήθης φόρμα.

Αφθονεί επίσης ο λαϊκισμός στους κρατικοδίαιτους διανοούμενους και έμμισθους κονδυλοφόρους πάσης φύσεως που στοχάζονται ό,τι συμφέρει τον εργοδότη τους. Ισχυρός είναι επίσης ο λαϊκισμός στους χώρους της εκκλησίας.

 

8. Ο λαϊκισμός είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας

 

Διότι δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και επιλογές, χωρίς ορθή κρίση. Αυτή πάλι βασίζεται στην σωστή πληροφορία. Ο λαϊκισμός όμως καταλύει την ορθή πληροφόρηση.

Πολλές δικτατορίες στηρίχτηκαν περισσότερο στον λαϊκισμό παρά στα όπλα.

 

9. Ο λαϊκισμός έχει πολλές μεταμφιέσεις

Υπάρχει λαϊκισμός με γραβάτα και με ζιβάγκο, με διανοουμενίστικο αμπέχωνο και με ακαδημαϊκή τήβεννο. (Π.χ. η επίθεση των σοφών μας στην δήθεν ανθελληνική ιστορία του Duroselle, την οποία… δεν είχαν διαβάσει). Υπάρχει λόγιος λαϊκισμός και αμόρφωτος, κυνικός και αγαπησιάρικος, ύπουλος και λεβέντικος. Πρέπει κανείς να έχει συνεχώς ανοικτούς τους αισθητήρες του γιατί δεν μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος ότι δεν έχει προσβληθεί από αυτόν τον ιό – που σίγουρα έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο κοινωνικό σύνολο από τον ιό του aids.

 

10. Ο λαϊκισμός είναι το αντίθετο του ορθολογισμού.

Φυσιολογικά ο λαϊκίστικος λόγος απευθύνεται στο συναίσθημα – και όχι στην λογική. Όταν χρησιμοποιεί επιχειρήματα, το κάνει με τον τρόπο των σοφιστών – τον ήσσονα λόγον κρείττω ποιείν. Θέτει την λογική στην υπηρεσία των καταστάσεων που προσπαθεί να διεγείρει. (Η αυθεντική λογική δεν θα ανεχόταν τις παραμορφώσεις του).

Και δεν είναι μόνο ο λόγος των πολιτικών – αλλά και των διανοούμενων: η λεγόμενη εθνοκεντρική ή νεο-ορθόδοξη τάση είναι ο λαϊκισμός στον χώρο της σκέψης. Παραποιεί την ιστορία, εντείνει τον μανιχαϊσμό και την συνωμοσιολογία, καλλιεργεί προκαταλήψεις, μύθους και στερεότυπα. Θέσεις όπως «οι έλληνες είναι οι αριστοκράτες μεταξύ των λαών», εκτός από ρατσιστικές, είναι και λαϊκίστικες, αφού στο έπακρο κολακεύουν τον λαό.

 

11. Λαϊκισμός στα ΜΜΕ δεν είναι μόνον τα Tabloids

Και πιο σοβαρές και αξιοπρεπείς εφημερίδες μας επιδίδονται (με αξιοσημείωτες επιδόσεις) σε αυτό το άθλημα. Είναι δε πολύ πιο επικίνδυνος ο λαϊκισμός τους διότι κάτω από τον σοβαρό μανδύα του δεν είναι εύκολα αντιληπτός. Ο συντάκτης ή συνεργάτης των εντύπων αυτών δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά: υπέρτατη αρχή δεν είναι η αλήθεια (ή έστω η ειλικρίνεια και εντιμότητα) της άποψης, αλλά η επιθυμίες και προσηλώσεις του αναγνώστη.

 

12. Ο εθνικισμός είναι λαϊκισμός

Όλοι αυτοί που εκφωνούν πανηγυρικούς, όλοι αυτοί που μιλάνε για την «ιδιαιτερότητα», μοναδικότητα και (κατά συνέπεια) την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής το κάνουν ΚΑΙ για να κολακεύσουν τον λαό, να του δώσουν την αίσθηση πως είναι ξεχωριστός και υπερέχει των βαρβάρων γειτόνων αλλά και των λαών της Δύσεως «που όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδια». (Λαϊκίστικοι μύθοι: η συνέχεια της φυλής, οι από 3.000 ετών Έλληνες, του Έλληνος ο τράχηλος, οι Κουτόφραγκοι, κλπ.

 

13. Η απαλλαγή ευθυνών είναι λαϊκισμός

Βασική λαϊκίστικη θέση: οι έλληνες είναι «ριγμένοι», αιώνια θύματα των ξένων δυνάμεων. Οι έλληνες είναι κλωτσοσκούφι των μεγάλων (underdog theory – η θεωρία του δαρμένου σκύλου), όλοι συνωμοτούν εναντίον ημών των «ανάδελφων» και κατάμονων (conspiracy theory). Άρα, τελικά, οι Έλληνες δεν ευθύνονται για τίποτα. Όλα σ’αυτόν τον τόπο είναι ξενοκίνητα (π.χ: «ξενοκίνητη χούντα»). Όλα τα κινούσε παλιότερα η Intelligence Service (ο «δάκτυλος»), μετά η CIA, μετά τα «Ξένα Κέντρα» και τελευταία το «Διευθυντήριο της ΕΟΚ ή Ε.Ε.».

 

14. Η συνωμοσιολογία είναι λαϊκισμός

Η άποψη ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, πως πίσω από ότι συμβαίνει υπάρχει κάτι άλλο – και πίσω από αυτό κρύβεται κάτι ακόμα πιο κρυφό (και ούτω καθ’εξής, ad infinitum) δεν στοχεύει μόνο στην απαλλαγή του λαού από τις ευθύνες του αλλά και της πολιτικής ηγεσίας από τις δικές της. Η θέση αυτή εντείνει τον ανορθολογισμό, την μυστικοπάθεια, την κρυψίνοια και οδηγεί σε μία απόλυτη σύγχυση – προς όφελος βέβαια αυτών που την καλλιεργούν.

 

15. Ο λαϊκισμός είναι εχθρός της αξιοκρατίας (αντι-ελιτισμός)

Για τον λαϊκιστή δημοκρατία σημαίνει γενική ισοπέδωση. (Καμία σχέση με την ισότητα δικαιωμάτων και ευκαιριών). Για να κολακέψει και τον τελευταίο ψηφοφόρο του, κατεβάζει τα πάντα στο δικό του επίπεδο. Δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους – εργατικοί και τεμπέληδες, σπουδαγμένοι και αγράμματοι, ικανοί και ανίκανοι, νομοταγείς και παράνομοι, έχουν την ίδια ακριβώς αξία. Για την αμάθεια, την παρανομία, την ανικανότητα, φταίει πάντα η «κακούργα κενωνία» (Αυτό είναι το ατομικό άλλοθι – αντίστοιχο του εθνικού, όπου για όλα φταίνε οι ξένοι).

Οι διεκδικήσεις των συνδικαλιστικών φορέων (και αυτοί φυσικά λαϊκίζουν αφάνταστα, μιά και σε πελατεία απευθύνονται) ενισχύουν τον ισοπεδωτισμό.

 

16. Ο Μανιχαϊσμός είναι λαϊκισμός

Η αίσθηση άσπρο – μαύρο, καλό – κακό, φως και σκοτάδι, χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις είναι από τα βασικά δόγματα κάθε λαϊκισμού ο οποίος χρειάζεται απόλυτους εχθρούς για να επιτυγχάνει την συσπείρωση των δικών του δυνάμεων. Σημαντικό: η αντιπαράθεση Πολύ Καλός εναντίον Πολύ Κακού είναι βασικό στοιχείο του μελό (που λέγαμε πριν…). Και των νεο-ορθοδόξων αντι-δυτικών.

 

17. Ο λαϊκισμός είναι εχθρός του εκσυγχρονισμού

Εκσυγχρονισμός σημαίνει εξορθολογισμός – αλλά ο λαϊκισμός είναι κηρυγμένος εχθρός κάθε ορθολογικής σκέψης. Κολυμπάει πιο άνετα στα θολά νερά του συναισθηματισμού. Κυρίως δεν θέλει να ξεβολέψει τον λαό, να τον αναγκάσει σε προσπάθεια και μόχθο.

Του επιτρέπει την πνευματική και κοινωνική ραθυμία. Ετσι τα βρήκαμε – έτσι θα τα κρατήσουμε. Κεκτημένα. (Ναι, ο λαϊκισμός είναι συντηρητικός!) Με το πρόσχημα του «παραδοσιακού» εμπεδώνονται όλα τα «κακώς κείμενα». Με το φόβο του πολιτικού κόστους υποκύπτουμε στις πιέσεις των οργανωμένων συντεχνιών (είναι οι μεγαλύτεροι πελάτες του λαϊκιστή πολιτικού) που τελικά φτάνουν να κυβερνάνε την χώρα. Ετσι έχει φτάσει η δήθεν φιλολαϊκή πολιτική να γίνεται αντιλαϊκή – όταν εκχωρεί προνόμια στις ισχυρότερες ομάδες. (Όλοι είναι ίσοι αλλά κάποιοι γίνονται πιο ίσοι).

 

18. Το άλλο όνομα του λαϊκισμού είναι «πολιτικόν κόστος»

Μία έννοια που παραλύει κάθε προσπάθεια στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Ο βραχνάς της Ελλάδας. Μόνο ο Ελ. Βενιζέλος είχε τολμήσει να το αγνοήσει (και το πλήρωσε…) Οι τελευταίες προσπάθειες (όχι πολύ επιτυχημένες) ανάγονται στον Κ. Καραμανλή και στον Κ. Σημίτη. Η κορύφωση αυτής της ενδοτικότητας καταγράφεται όταν το κοινωνικό σύνολο φορτώνεται με τεράστια οικονομικά βάρη για να μην ληφθούν αντιλαϊκά μέτρα, ως π.χ. απολύσεις. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους η περίφημη συρρίκνωση του Δημόσιου Τομέα δεν θα γίνει ποτέ.

 

19. Ο λαϊκιστής επιβραβεύεται σχεδόν πάντα

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, με αμφιλεγόμενη ουσιαστική προσφορά, κυβέρνησε την Ελλάδα τόσα χρόνια με τα δεκανίκια του λαϊκισμού. Πολιτικές προσωπικότητες κέρδισαν αίγλη και μύθο, χωρίς πραγματικό έργο, διότι πάντα κολάκευαν τον λαό. Σπάνια λαϊκιστής τιμωρήθηκε για την ανηθικότητα του λαϊκισμού του.

 

20. Συμπέρασμα: Λαϊκισμός και Πάσης Ελλάδος.

Με την κατάλληλη δόση λαϊκισμού η επιτυχία σας είναι εξασφαλισμένη. Μη σας εξαπατούν τα φαινόμενα ελάχιστων ανθρώπων που επιμένουν να λένε πικρές αλήθειες. Χρησιμεύουν ως το ντεκόρ και το άλλοθι του συστήματος. Τα μεγάλα παιχνίδια γίνονται ερήμην ημών – και οι λαϊκιστές πετυχαίνουν σχεδόν πάντα τους στόχους τους. Και αυτό διότι (τι πιο φυσικό) ο λαός είναι λαϊκιστής…

 

 

[Ntinaras]

Δεν είναι το ίδιο. Στη ΔΕΗ πληρώνεις για το ρεύμα που κατανάλωσες. Εάν γίνει απεργία, δεν θα καταναλώσεις ρεύμα, συνεπώς δε θα πληρώσεις. Στον ΟΑΣΑ από την άλλη, με τις μηνιαίες κάρτες, προ-πληρώνεις για απεριόριστες μετακινήσεις εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Εάν γίνει απεργία, δεν απολαμβάνεις υπηρεσία την οποία όμως έχεις πληρώσει.

στη δεη εαν γινει απεργια πληρωνεις παγιο,φορους κτλ κανονικα.

[haris_216]

λίγο άσχετο με το θέμα αλλά αρκετά σχετικό με όσα συμβαίνουν τελευταία

δεν χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και μας έβαλαν να τρωγόμαστε μεταξύ μας. ο ένας πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να απολυθούν γιατί απεργούν (άσχετα αν την "σύμβαση" της κάρτας την έκανε με την εταιρία και όχι με κάποιον εργαζόμενο), ο άλλος πιστεύει ότι όλοι οι δημόσιοι πρέπει να πάνε σπίτι τους (δεν είμαι ούτε δημόσιος αλλά ούτε και εργάζομαι στον τομέα των ΜΜΜ).

ε ρε πλάκα που θα σπάνε κάποιοι ακούγοντάς μας

[kfyros]

δε σου εγγυηθηκε κανεις οτι θα δουλεψουν τα λεωφορεια.

φανταζομαι ζητας και στη δεη τα λεφτα σου πισω αν εχει μια μερα διακοπη?και στον οτε?

αμα θες να κανεις κατι ουσιωδες μπες 2 μερες χωρις εισιτηριο και φροντισε να σε πιασουν για να διαμαρτυρηθεις αν τολμησουν να σε γραψουν

 

δε μιλάς σοβαρά.

 

ΦΥΣΙΚΑ και για κάθε διακοπή έχεις απόλυτο δικαίωμα να μην πληρώσεις το αναλογούν πάγιο και τους σχετικούς φόρους που πηγάζουν από αυτό.

Το ίδιο ισχύει για τη ΔΕΗ , τον ΟΤΕ , οποιονδήποτε.

 

Το πάγιο αφορά διαθεσιμότητα της υπηρεσίας για το διάστημα που αναφέρεται. Οποαιδήποτε μείωση της διαθεσιμότητας , θα πρέπει να αντικατοπριστεί και στο πάγιο που θα πληρώσεις (ή θα σου επιστραφεί).

 

Αυτό κυρίως αφορά βλάβες βέβαια, γιατί οι απεργίες κλπ. συνήθως εμπίπτουν σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας.

Ακόμα όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις δικαιώνεται δικαστικά αυτός που πλήττεται (απλά δεν αξίζει τον κόπο να πας δικαστικά για μικρά ποσά, γιατί θα πληρώσεις περισσότερα σε δικαστικά και δικηγόρους)..

[antonl]

Επιστροφή χρημάτων για τέτοιο λόγο θυμάμαι είχε γίνει πριν κανα χρόνο ή λιγότερο που γίνονταν έργα στον ηλεκτρικό και δεν πραγματοποιούνταν δρομολόγια (ενώ υποτίθεται πως δε θα υπήρχε τέτοιο θέμα για κείνο το διάστημα). Για το συγκεκριμένο γεγονός ήταν υπεύθυνος ο ΗΣΑΠ, οπότε κι έδινε πίσω χρήματα με την επιστροφή της κάρτας.

[RottenLungs]

ουσιωδες

 

 

 

 

και το παγιο;

 

 

 

 

 

 

....

 

 

Νίκος Δήμου: «Είκοσι αλήθειες για το ψέμα του λαϊκισμού»

 

το εχω ξαναβαλει, σορυ αλλα εδω τα Νο 3 και 10 ταιριαζουν.

 

 

 

Λαϊκισμός

 

Μερικά βοηθητικά κείμενα για τη δυσνόητη από τους μαθητές έννοια του λαϊκισμού:

 

Νίκος Δήμου: «Είκοσι αλήθειες για το ψέμα του λαϊκισμού»

 

1. Λαϊκισμός: ένα δημόσιο ψέμα.

 

Μία αλήθεια δεν είναι ποτέ λαϊκίστικη. Το βασικό χαρακτηριστικό του Λαϊκισμού είναι η εσκεμμένη ανειλικρίνεια. Λέμε κάτι το οποίο ξέρουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στα πράγματα, για να κολακεύσουμε τον «λαό». (Θα αναλυθεί και αυτή η έννοια). Επίσης πρόκειται για μία δημόσια απόφανση – μία ιδιωτική κολακεία δεν είναι λαϊκισμός.

 

2. Λαϊκισμός: το δημόσιο ψέμα προς ιδιωτικό όφελος.

 

 

Άν αυτό που λέμε είναι ένα ψεύδος που εκφέρεται χωρίς υστεροβουλία – τότε μπορεί να μοιάζει λαϊκισμός αλλά δεν είναι. Στην έννοια του λαϊκισμού υπάρχει σαν απαράβατος όρος ο απώτερος σκοπός – που είναι το «παραμύθιασμα» του αποδέκτη προς όφελος του πομπού.

 

3. Ο λαϊκισμός είναι, συνήθως, kitsch ή μελό.

Δηλαδή κακόγουστος και φορτισμένος συναισθηματικά. Μία λανθασμένη αλγεβρική εξίσωση, εκφερόμενη δημόσια, καίτοι είναι ψευδής, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι λαϊκίστικη. Βασικό πρότυπο kitsch λαϊκισμού: οι πατριδοκαπηλικοί πανηγυρικοί. Πέρα από Kitch και μελό, ο λαϊκισμός εμφανίζεται συχνά αγράμματος, απαίδευτος και ασύντακτος.

 

4. Ο «λαός» του λαϊκιστή είναι ο «πελάτης» του.

(«Πελααάτες μου!» που φωνάζει ο Βέγγος). Η σχέση του λαϊκιστή με το ακροατήριό του είναι πελατειακή. Προσφεύγει στο λαό, περιμένοντας να αποκομίσει οφέλη – να κερδίσει. Γι αυτό και υπακούει στο παλιό εμπορικό αξίωμα: «Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Ας παραβληθεί αυτό με την γνωστή ρήση του Α. Παπανδρέου: «Ο μόνος θεσμός είναι ο κυρίαρχος λαός».

 

5. Ο λαϊκισμός είναι προαιώνιος.

Απλώς παλιά είχε άλλα ονόματα: δημαγωγία, δημεγερσία κλπ. Η φράση του Σολωμού ότι το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ότι είναι αληθές – είναι το ακριβές αντίδοτο του λαϊκισμού. «Και τι είναι αλήθεια;» θα ανακράξει ο λαϊκιστής. Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι εκεί – στην έννοια του αληθούς. Κανείς δεν έχει το απόλυτο κριτήριο της αλήθειας. Όταν όμως ο λαϊκιστής επιλέγει πάντα το επιθυμητό (από τον λαό) – τότε κάνει ακριβώς το αντίστροφο αυτού που λέει ο Σολωμός. Βαφτίζει αληθές ότι θεωρείται εθνικόν (π.χ. τα «εθνικά» θέματα). Εκτός αν δεν παραπλανά μόνο τους άλλους αλλά και τον εαυτό του. Διότι…

 

6. …υπάρχουν και ειλικρινείς λαϊκιστές.

Παράδειγμα: ο Τσοβόλας. Στην περίπτωση αυτή ο λαϊκισμός δεν παύει να είναι ψέμα – αλλά ο λαϊκιστής ψεύδεται και προς τον εαυτό του. Με ειλικρίνεια πιστεύει στο ψεύδος. Είναι κλασική περίπτωση wishful thinking, όπου το επιθυμητό ταυτίζεται με το πραγματικό. (Πρόκειται για σπάνια εξαίρεση που δεν ανατρέπει αλλά επιβεβαιώνει την θέση 1. «περί εσκεμμένης ανειλικρίνειας»). Οι λαϊκιστές αυτοί είναι πάντα οι πιο επικίνδυνοι – διότι, σε αντίθεση με τον συνήθη οπορτουνιστή πολιτικό, είναι και φανατικοί.

 

7. Ο λαϊκισμός δεν αφορά μόνο πολιτική και ΜΜΕ.

Σίγουρα εκεί είναι η κορυφαία του παρουσία. Αλλά εκτείνεται παντού όπου υπάρχει σχέση πομπού – δέκτη. Π.χ. στην τέχνη. Υπάρχουν συγγραφείς λαϊκιστές ακόμα περισσότερο αηδιαστικοί από τους πολιτικούς. Τι κάνουν; Ακριβώς το ίδιο. Κολακεύουν το κοινό τους. Γράφουν με τρόπο που να εκθρέφει στερεότυπα και δεδομένες ιδέες, επιβεβαιώνουν κλισέ, αποκοιμίζουν τον αναγνώστη, πουλάνε ψευδαισθήσεις και απάτες. Το μελό (αισθηματικό, πολιτικό αλλά και ιδεολογικό) είναι η συνήθης φόρμα.

Αφθονεί επίσης ο λαϊκισμός στους κρατικοδίαιτους διανοούμενους και έμμισθους κονδυλοφόρους πάσης φύσεως που στοχάζονται ό,τι συμφέρει τον εργοδότη τους. Ισχυρός είναι επίσης ο λαϊκισμός στους χώρους της εκκλησίας.

 

8. Ο λαϊκισμός είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας

 

Διότι δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και επιλογές, χωρίς ορθή κρίση. Αυτή πάλι βασίζεται στην σωστή πληροφορία. Ο λαϊκισμός όμως καταλύει την ορθή πληροφόρηση.

Πολλές δικτατορίες στηρίχτηκαν περισσότερο στον λαϊκισμό παρά στα όπλα.

 

9. Ο λαϊκισμός έχει πολλές μεταμφιέσεις

Υπάρχει λαϊκισμός με γραβάτα και με ζιβάγκο, με διανοουμενίστικο αμπέχωνο και με ακαδημαϊκή τήβεννο. (Π.χ. η επίθεση των σοφών μας στην δήθεν ανθελληνική ιστορία του Duroselle, την οποία… δεν είχαν διαβάσει). Υπάρχει λόγιος λαϊκισμός και αμόρφωτος, κυνικός και αγαπησιάρικος, ύπουλος και λεβέντικος. Πρέπει κανείς να έχει συνεχώς ανοικτούς τους αισθητήρες του γιατί δεν μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος ότι δεν έχει προσβληθεί από αυτόν τον ιό – που σίγουρα έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο κοινωνικό σύνολο από τον ιό του aids.

 

10. Ο λαϊκισμός είναι το αντίθετο του ορθολογισμού.

Φυσιολογικά ο λαϊκίστικος λόγος απευθύνεται στο συναίσθημα – και όχι στην λογική. Όταν χρησιμοποιεί επιχειρήματα, το κάνει με τον τρόπο των σοφιστών – τον ήσσονα λόγον κρείττω ποιείν. Θέτει την λογική στην υπηρεσία των καταστάσεων που προσπαθεί να διεγείρει. (Η αυθεντική λογική δεν θα ανεχόταν τις παραμορφώσεις του).

Και δεν είναι μόνο ο λόγος των πολιτικών – αλλά και των διανοούμενων: η λεγόμενη εθνοκεντρική ή νεο-ορθόδοξη τάση είναι ο λαϊκισμός στον χώρο της σκέψης. Παραποιεί την ιστορία, εντείνει τον μανιχαϊσμό και την συνωμοσιολογία, καλλιεργεί προκαταλήψεις, μύθους και στερεότυπα. Θέσεις όπως «οι έλληνες είναι οι αριστοκράτες μεταξύ των λαών», εκτός από ρατσιστικές, είναι και λαϊκίστικες, αφού στο έπακρο κολακεύουν τον λαό.

 

11. Λαϊκισμός στα ΜΜΕ δεν είναι μόνον τα Tabloids

Και πιο σοβαρές και αξιοπρεπείς εφημερίδες μας επιδίδονται (με αξιοσημείωτες επιδόσεις) σε αυτό το άθλημα. Είναι δε πολύ πιο επικίνδυνος ο λαϊκισμός τους διότι κάτω από τον σοβαρό μανδύα του δεν είναι εύκολα αντιληπτός. Ο συντάκτης ή συνεργάτης των εντύπων αυτών δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά: υπέρτατη αρχή δεν είναι η αλήθεια (ή έστω η ειλικρίνεια και εντιμότητα) της άποψης, αλλά η επιθυμίες και προσηλώσεις του αναγνώστη.

 

12. Ο εθνικισμός είναι λαϊκισμός

Όλοι αυτοί που εκφωνούν πανηγυρικούς, όλοι αυτοί που μιλάνε για την «ιδιαιτερότητα», μοναδικότητα και (κατά συνέπεια) την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής το κάνουν ΚΑΙ για να κολακεύσουν τον λαό, να του δώσουν την αίσθηση πως είναι ξεχωριστός και υπερέχει των βαρβάρων γειτόνων αλλά και των λαών της Δύσεως «που όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί έτρωγαν βελανίδια». (Λαϊκίστικοι μύθοι: η συνέχεια της φυλής, οι από 3.000 ετών Έλληνες, του Έλληνος ο τράχηλος, οι Κουτόφραγκοι, κλπ.

 

13. Η απαλλαγή ευθυνών είναι λαϊκισμός

Βασική λαϊκίστικη θέση: οι έλληνες είναι «ριγμένοι», αιώνια θύματα των ξένων δυνάμεων. Οι έλληνες είναι κλωτσοσκούφι των μεγάλων (underdog theory – η θεωρία του δαρμένου σκύλου), όλοι συνωμοτούν εναντίον ημών των «ανάδελφων» και κατάμονων (conspiracy theory). Άρα, τελικά, οι Έλληνες δεν ευθύνονται για τίποτα. Όλα σ’αυτόν τον τόπο είναι ξενοκίνητα (π.χ: «ξενοκίνητη χούντα»). Όλα τα κινούσε παλιότερα η Intelligence Service (ο «δάκτυλος»), μετά η CIA, μετά τα «Ξένα Κέντρα» και τελευταία το «Διευθυντήριο της ΕΟΚ ή Ε.Ε.».

 

14. Η συνωμοσιολογία είναι λαϊκισμός

Η άποψη ότι τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, πως πίσω από ότι συμβαίνει υπάρχει κάτι άλλο – και πίσω από αυτό κρύβεται κάτι ακόμα πιο κρυφό (και ούτω καθ’εξής, ad infinitum) δεν στοχεύει μόνο στην απαλλαγή του λαού από τις ευθύνες του αλλά και της πολιτικής ηγεσίας από τις δικές της. Η θέση αυτή εντείνει τον ανορθολογισμό, την μυστικοπάθεια, την κρυψίνοια και οδηγεί σε μία απόλυτη σύγχυση – προς όφελος βέβαια αυτών που την καλλιεργούν.

 

15. Ο λαϊκισμός είναι εχθρός της αξιοκρατίας (αντι-ελιτισμός)

Για τον λαϊκιστή δημοκρατία σημαίνει γενική ισοπέδωση. (Καμία σχέση με την ισότητα δικαιωμάτων και ευκαιριών). Για να κολακέψει και τον τελευταίο ψηφοφόρο του, κατεβάζει τα πάντα στο δικό του επίπεδο. Δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους – εργατικοί και τεμπέληδες, σπουδαγμένοι και αγράμματοι, ικανοί και ανίκανοι, νομοταγείς και παράνομοι, έχουν την ίδια ακριβώς αξία. Για την αμάθεια, την παρανομία, την ανικανότητα, φταίει πάντα η «κακούργα κενωνία» (Αυτό είναι το ατομικό άλλοθι – αντίστοιχο του εθνικού, όπου για όλα φταίνε οι ξένοι).

Οι διεκδικήσεις των συνδικαλιστικών φορέων (και αυτοί φυσικά λαϊκίζουν αφάνταστα, μιά και σε πελατεία απευθύνονται) ενισχύουν τον ισοπεδωτισμό.

 

16. Ο Μανιχαϊσμός είναι λαϊκισμός

Η αίσθηση άσπρο – μαύρο, καλό – κακό, φως και σκοτάδι, χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις είναι από τα βασικά δόγματα κάθε λαϊκισμού ο οποίος χρειάζεται απόλυτους εχθρούς για να επιτυγχάνει την συσπείρωση των δικών του δυνάμεων. Σημαντικό: η αντιπαράθεση Πολύ Καλός εναντίον Πολύ Κακού είναι βασικό στοιχείο του μελό (που λέγαμε πριν…). Και των νεο-ορθοδόξων αντι-δυτικών.

 

17. Ο λαϊκισμός είναι εχθρός του εκσυγχρονισμού

Εκσυγχρονισμός σημαίνει εξορθολογισμός – αλλά ο λαϊκισμός είναι κηρυγμένος εχθρός κάθε ορθολογικής σκέψης. Κολυμπάει πιο άνετα στα θολά νερά του συναισθηματισμού. Κυρίως δεν θέλει να ξεβολέψει τον λαό, να τον αναγκάσει σε προσπάθεια και μόχθο.

Του επιτρέπει την πνευματική και κοινωνική ραθυμία. Ετσι τα βρήκαμε – έτσι θα τα κρατήσουμε. Κεκτημένα. (Ναι, ο λαϊκισμός είναι συντηρητικός!) Με το πρόσχημα του «παραδοσιακού» εμπεδώνονται όλα τα «κακώς κείμενα». Με το φόβο του πολιτικού κόστους υποκύπτουμε στις πιέσεις των οργανωμένων συντεχνιών (είναι οι μεγαλύτεροι πελάτες του λαϊκιστή πολιτικού) που τελικά φτάνουν να κυβερνάνε την χώρα. Ετσι έχει φτάσει η δήθεν φιλολαϊκή πολιτική να γίνεται αντιλαϊκή – όταν εκχωρεί προνόμια στις ισχυρότερες ομάδες. (Όλοι είναι ίσοι αλλά κάποιοι γίνονται πιο ίσοι).

 

18. Το άλλο όνομα του λαϊκισμού είναι «πολιτικόν κόστος»

Μία έννοια που παραλύει κάθε προσπάθεια στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Ο βραχνάς της Ελλάδας. Μόνο ο Ελ. Βενιζέλος είχε τολμήσει να το αγνοήσει (και το πλήρωσε…) Οι τελευταίες προσπάθειες (όχι πολύ επιτυχημένες) ανάγονται στον Κ. Καραμανλή και στον Κ. Σημίτη. Η κορύφωση αυτής της ενδοτικότητας καταγράφεται όταν το κοινωνικό σύνολο φορτώνεται με τεράστια οικονομικά βάρη για να μην ληφθούν αντιλαϊκά μέτρα, ως π.χ. απολύσεις. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους η περίφημη συρρίκνωση του Δημόσιου Τομέα δεν θα γίνει ποτέ.

 

19. Ο λαϊκιστής επιβραβεύεται σχεδόν πάντα

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, με αμφιλεγόμενη ουσιαστική προσφορά, κυβέρνησε την Ελλάδα τόσα χρόνια με τα δεκανίκια του λαϊκισμού. Πολιτικές προσωπικότητες κέρδισαν αίγλη και μύθο, χωρίς πραγματικό έργο, διότι πάντα κολάκευαν τον λαό. Σπάνια λαϊκιστής τιμωρήθηκε για την ανηθικότητα του λαϊκισμού του.

 

20. Συμπέρασμα: Λαϊκισμός και Πάσης Ελλάδος.

Με την κατάλληλη δόση λαϊκισμού η επιτυχία σας είναι εξασφαλισμένη. Μη σας εξαπατούν τα φαινόμενα ελάχιστων ανθρώπων που επιμένουν να λένε πικρές αλήθειες. Χρησιμεύουν ως το ντεκόρ και το άλλοθι του συστήματος. Τα μεγάλα παιχνίδια γίνονται ερήμην ημών – και οι λαϊκιστές πετυχαίνουν σχεδόν πάντα τους στόχους τους. Και αυτό διότι (τι πιο φυσικό) ο λαός είναι λαϊκιστής…

 

 

 

Βρε καραγκιόζη όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θέλει ο άλλο ο μαλ... να απολυθούν έχουν οικογένειες, είτε σου αρέσει είτε όχι. Και πάρε τον λαϊκισμό βάλτον στο κ... Καραγκιόζη.

[washcloud]

λίγο άσχετο με το θέμα αλλά αρκετά σχετικό με όσα συμβαίνουν τελευταία

δεν χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και μας έβαλαν να τρωγόμαστε μεταξύ μας. ο ένας πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να απολυθούν γιατί απεργούν (άσχετα αν την "σύμβαση" της κάρτας την έκανε με την εταιρία και όχι με κάποιον εργαζόμενο), ο άλλος πιστεύει ότι όλοι οι δημόσιοι πρέπει να πάνε σπίτι τους (δεν είμαι ούτε δημόσιος αλλά ούτε και εργάζομαι στον τομέα των ΜΜΜ).

ε ρε πλάκα που θα σπάνε κάποιοι ακούγοντάς μας

...για την ακρίβεια, δεν μας έβαλαν. Όχι άμεσα έστω (τα "συστήματά" τους -των πολιτικοοικονομικών κυβερνώντων- απλά εκεί καταλήγουν). Είναι απλά μια πολύ βολική -για τους προαναφερθέντες κυβερνώντες- επίπτωση του μπάχαλου το "διαίρει", κατά της διαδικασίας του "φορολόγησε".

 

 

Η καταχρηστικότητα των απεργιών καθώς και το σύνολο των προβλημάτων που προκύπτουν από αυτές, καλό θα ήταν να στρέφουν την οργή, όχι κατά των τελούντων των απεργιών, αλλά κατά των όσων τους εξαναγκάζουν να τις τελούν. Θες να μηνύσεις κάποιον; Πολύ ωραία, μήνυσε τους κυβερνώντες. 'Οπως θα έπρεπε να τους μηνύσεις, επειδή όπως χθες παραδέχτηκε μέλος κυβερνητικό πως "δεν κάναμε τα όσα έπρεπε τους τελευταίους 6-8 μήνες, γι' αυτό και φτάσαμε σε νέα μέτρα". Δεν έκανες τη δουλειά σου, που λέει κι ο TS; Εμείς σου πληρώνουμε το μηνιάτικο, κι εσύ κωλυσιεργείς με αποτέλεσμα οι άλλοι αγανακτώντας ν' απεργούν; Κοροϊδία και καθαρό κλέψιμο, που συνεπάγεται αποζημίωση.

 

Μόνο που για να καταφέρεις τέτοια αποζημίωση, δεν πρέπει να μένεις στις λεπτομέρειες, βαρώντας το σαμάρι. Το γαϊδούρι, ή μάλλον, ΤΑ γαϊδούρια είναι που πρέπει να βαρέσεις.

 

Και μόνο αν ενωθείς με τους υπόλοιπους σ' έναν συγκεκριμένο σκοπό, έχεις δυνατότητα να το κάνεις.

 

 

[Ntinaras]

δε μιλάς σοβαρά.

 

ΦΥΣΙΚΑ και για κάθε διακοπή έχεις απόλυτο δικαίωμα να μην πληρώσεις το αναλογούν πάγιο και τους σχετικούς φόρους που πηγάζουν από αυτό.

Το ίδιο ισχύει για τη ΔΕΗ , τον ΟΤΕ , οποιονδήποτε.

 

Το πάγιο αφορά διαθεσιμότητα της υπηρεσίας για το διάστημα που αναφέρεται. Οποαιδήποτε μείωση της διαθεσιμότητας , θα πρέπει να αντικατοπριστεί και στο πάγιο που θα πληρώσεις (ή θα σου επιστραφεί).

 

Αυτό κυρίως αφορά βλάβες βέβαια, γιατί οι απεργίες κλπ. συνήθως εμπίπτουν σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας.

Ακόμα όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις δικαιώνεται δικαστικά αυτός που πλήττεται (απλά δεν αξίζει τον κόπο να πας δικαστικά για μικρά ποσά, γιατί θα πληρώσεις περισσότερα σε δικαστικά και δικηγόρους)..

για δες στους ορους που εχεις υπογραψει με τον οτε.

λεει ειναι υποχρεωμενοι να σε αποζημιωσουνε μειωνοντας τον λογαριασμο μονο αν κοπει τηλεφωνο η ιντερνετ για πανω απο 3 μερες συνεχομενα,