speedy23 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Ειναι θεουλης ο Μπασετ. Τι να λεμε τωρα. Το μεγαλειο της ταινιας ειναι οχι μονο το χιουμορ, η ματια στη κουλτουρα του οπαδου, του Αγγλου προπονητη και ομοσπονδιας αλλα οτι αποδειχθηκε αληθινη εν ετη 2012, 2014 και 2016 με τον τεχνικο που ειχαν στο τιμονι. War for the planet of the apes Καθε 3 χρονια απο το 2011 μας βγαινει το καινουργιο Installment στο franchise της ταινιας και παραδοξως καθε φορα βγαινει ολο και λιγο καλυτερο. Λεω παραδοξως διοτι δεν υπαρχει πιο ευκολο πραγμα απο το να πεσουν στο loop της απλης κονομας και να μην κοιταζουν το προιον το ιδιο. Το τελευταιο λοιπον μας προσφερει συναισθημα που παντα με συνδυασμο με τη δραση και χωρις να ξεχναει το background του πρωταγωνιστη και με την εξελιξη του ειδους του προσφερει ενα ωραιο τελικο πακετο που ανετα θα δεις και δεν θα βαρεθεις.
stefanos9 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Blade Runner 2049 30 χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου μέρους, ένας Blade Runner μπλέκει σε μία δύσκολη υπόθεση που ενώνει το παρελθόν με το μέλλον. Ο Villeneuve τολμά να βασιστεί στο υλικό μίας ταινίας που έτυχε χλιαρής υποδοχής στην εποχή της, αλλά που με το πέρασμα των χρόνων απέκτησε ειδικό βάρος πολύ μεγαλύτερο από όσο-ίσως-ονειρεύονταν ακόμη και οι συντελεστές της. Με τους φαν-τζιχατζιστές να περιμένουν στη γωνία όπως και σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις, το έργο του ήταν τιτάνιο και το έφερε εις πέρας στο ακέραιο. Μας δίνει μία ταινία απόλυτα πιστή τόσο στο πνεύμα όσο και στο γράμμα του πρωτότυπου, προσασμοσμένη ίσως στις απαιτήσεις της δεκαετίας μας, χωρίς όμως να ξεπουλάει το παραμικρό. To έχω πει και θα το ξαναπώ για τον Καναδό, συνεχίζει σταθερά να δίνει μεγάλες έως πολύ μεγάλες ταινίες και, για την ώρα, μοιάζει αστείρευτος δυνάμεων. Αν μοιάζει με τον (σπουδαίο) Nolan; Ναι, με τρεις τεράστιες διαφορές. Δεν κάνει τον έξυπνο, δεν μπουρδουκλώνει άσκοπα το υλικό του και έχει δοκιμαστεί σε πολύ περισσότερα είδη ταινιών, πάντα με την ίδια επιτυχία. Όταν η χειρότερή σου ταινία είναι το Enemy, τότε μάλλον κάτι κάνεις καλά. Η μουσική βαδίζει στα βήματα του Vangelis και, χωρίς να είναι καθόλου κακή, ίσως είναι το μόνο αυτό το κομμάτι της ταινίας που δεν προσθέτει κάτι το φρέσκο. (Edit: μόλις τώρα είδα στα credits ότι υπεύθυνος για αυτήν είναι ο Zimmer. Εντάξει, μάλλον χαρτζιλίκι έβγαλε, δεν πρέπει να ξόδεψε καθόλου φαιά ουσία για αυτό). Ο Gosling συνεχίζει να έχει το ίδιο βλέμμα που πρωτοείδα πάνω του στο Drive, αλλά δεν με πειράζει καθόλου, όσο αυτό ταιριάζει στην ταινία που παίζει. Ο Ford δεν δείχνει κάτι καινούργιο, ενώ ο Leto με κέρδισε όπως και η Sylvia Hoeks, αλλά την παράσταση συνολικά κλέβει αυτή η Ana de Armas, η οποία σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Αν έχει μειονεκτήματα; Ένα βρήκα, την διάρκεια. Ήταν λίγο μεγαλύτερο από όσο έπρεπε, μερικές σκηνές θα έπρεπε ίσως όχι να αφαιρεθούν, αλλά να μικρύνουν. Είναι προσβλητικό να αποκαλέσει κανείς αυτήν την ταινία sequel, αλλά αν δούμε και άλλες σαν αυτήν, τότε ίσως ο όρος αποκτήσει καλή έννοια. Bravo , εισαι 100% μεσα στο μυαλο μου... ************** H TAINIA EINAI EΠΙΚΗ
Επισκέπτης Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Όταν η χειρότερή σου ταινία είναι το Enemy, τότε μάλλον κάτι κάνεις καλά. Η καλύτερη εννοείς!
μαστερ Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 ειδα το Spider-Man Homecoming 2017 ειλικρινα αυτό το λενε σπιντερμαν? δεν ξερω αν εβλεπα κομμωδια η καρτουν η το deadpool. 2+ ωρες ταινια και βλέπουμε το στο κολεγιο το χτυποκαρδια στο Beverly hills ποσο ξεπεσε η σειρα? κριμας επειδη ειμαι λατρης του βαζω χατηρικως 4 ωχ και θα το δω σημερα...τοσο κακο ειναι;
Wayward Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 ωχ και θα το δω σημερα...τοσο κακο ειναι; Eeeeer no... δεν είναι τόσο κακό. Ο Parker είναι teenager όπως ήταν στα κόμικ στην αρχή. Οκ θα μπορούσε να είναι λίγο μικρότερο το κομμάτι το οποίο ασχολείται με τη σχολική του ζωή αλλά είναι μια χαρά ταινία.
ikaruga24 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 ωχ και θα το δω σημερα...τοσο κακο ειναι; Οχι δεν είναι τόσο κακό αλλά σίγουρα δεν στέκεται στο ύψος τον περιστάσεων. Ακόμα και τις προηγούμενες ταινίες spiderman με τον Garfield τις θεωρώ καλύτερες από το Homecoming. Η κριτική για εμένα ορθώς στέκεται στα κομμάτια του σχολείου. Παραέχει σχολείο μέσα και αν και αλήθεια δεν είναι κακή ταινία και έχει αρκετά σημεία που θα τα ευχαριστηθείς εγώ προσωπικά δεν θεωρώ ότι το χειρότερο σημείο της είναι η σχολική ζωή του Parker. Οχι. Το χειρότερο σημείο του είναι ο "κακός" της υπόθεσης. Πρώτον δεν τον λες κακό με όλη τη σημασία της λέξεως. Δεύτερον δεν του δίνουν αρκετό screen time για του φτιάξουν λίγο τον χαρακτήρα. Θεωρώ ότι πράγματα που είδαμε στα τελευταία της ταινίας να τα είχαμε δει πριν τη μέση κιόλας και να έχτιζαν από εκεί και έπειτα. Ως 15χρονος Parker όμως έκανε μια χαρά τη δουλειά του. Είχε κάποιες ωραίες εκπλήξεις δεξιά και αριστερά και φυσικά εννοείται να το τρέξετε ως το τέλος για το κλασσικό last seconds clip.
Wayward Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Εντάξει οι "κακοί" της Marvel παραδοσιακά είναι το αδύναμο σημείο των ταινιών αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δε με χάλασε. Δε νομίζω πως υπήρχε σκοπός να αναπτυχθεί ιδιαίτερα... είναι απλά ένας introductory villain εναντίον του οποίου θα μπορούσε να τα καταφέρει ένας άπειρος Spiderman. Προσωπική απόψη πως η ταινία βλέπεται πολύ ευχάριστα και ο Holland είναι πολύ καλός σα νεαρός Spidey PS. Επίσης προσωπική άποψη πως οι ταινίες με τον Garfield είναι σαφώς κατώτερες
ikaruga24 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Καλά δεν είναι παραδοσιακά με αδύναμο κακό. Πάντα υπήρχε κακός που τουλάχιστον ήταν αρκετός για να σε κάνει να θες παραπάνω. Σύγκρινε στην ίδια σειρά spiderman τι κακούς είχαμε. Η μόνη ταινία spidey που δεν είχε τόσο δυνατό κακό ήταν το πρώτο amazing spiderman. Κατά τα άλλα Green Goblin, Doctor Octopus, Venom, Sandman, Electro, όλοι τους δυνατοί κακοί που έκαναν πολύ καλό δίδυμο με τον spidey. Βέβαια όπως το λες το δέχομαι, όχι έχεις έναν άπειρο 15χρονο spidey vs έναν κακό που να μπορέσει να τον νικήσει οπότε έχει κάποια "λογική" αυτό. Δεν δικαιολογείται όμως η μη εξέλιξη του χαρακτήρα του. Μπορούσαν άνετα να κόψουν 5-10 λεπτά από τη ζωή του spidey και να δώσουν χρόνο σε αυτόν. Μερικές παραπάνω αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτού και του spidey σε στυλ meeting στο αυτοκίνητο θα έδιναν πολλά περισσότερα. Γνώμη μου.
Wayward Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 6 Οκτωβρίου 2017 Καλά δεν είναι παραδοσιακά με αδύναμο κακό. Πάντα υπήρχε κακός που τουλάχιστον ήταν αρκετός για να σε κάνει να θες παραπάνω. Σύγκρινε στην ίδια σειρά spiderman τι κακούς είχαμε. Η μόνη ταινία spidey που δεν είχε τόσο δυνατό κακό ήταν το πρώτο amazing spiderman. Κατά τα άλλα Green Goblin, Doctor Octopus, Venom, Sandman, Electro, όλοι τους δυνατοί κακοί που έκαναν πολύ καλό δίδυμο με τον spidey. Βέβαια όπως το λες το δέχομαι, όχι έχεις έναν άπειρο 15χρονο spidey vs έναν κακό που να μπορέσει να τον νικήσει οπότε έχει κάποια "λογική" αυτό. Δεν δικαιολογείται όμως η μη εξέλιξη του χαρακτήρα του. Μπορούσαν άνετα να κόψουν 5-10 λεπτά από τη ζωή του spidey και να δώσουν χρόνο σε αυτόν. Μερικές παραπάνω αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτού και του spidey σε στυλ meeting στο αυτοκίνητο θα έδιναν πολλά περισσότερα. Γνώμη μου. Ναι δε διαφωνώ πως θα μπορούσαν να τον αναπτύξουν περισσότερο. Οκ όμως δείχνουν κάποια πράγματα για τη ζωή του, τον τρόπο που σκέφτεται, κλπ Συμφωνώ για Octopus, Goblin αλλά θεώρω πως εκείνη η έκδοση του Venom που είδαμε ήταν ό,τι χειρότερο. Οκ ας μην το αναλύσουμε άλλο, απλά εγώ ήθελα να πω πως δεν ήταν τόσο κακή ταινία όπως έλεγε μια παραπάνω κριτική. Εγώ τουλάχιστον πέρασα καλά σα φαν του Spidey
speedy23 Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 It Comes at Night Στο τεχνικο κομματι παιρνει σχεδον αριστα. Ακρως ατμοσφαιρικο, πολυ ωραιο camera work αλλοτε με πολλα κοντινα πλανα στους πρωταγωνιστες και στους (στενους) σκοτεινους χωρους, ειτε με πρωτου προσωπου ληψη ειτε με shaky cam παρουσιαζοντας ωραια την αναλογη σκηνη και την ψυχοσυνθεση του χαρακτηρα εκεινη τη στιγμη. Οσον αφορα την υποθεση και πως εξελιχθηκε η ιστορια, δυστυχως οχι τοσο αριστα. Δεν θες να μας εξηγησεις τι παιζει ακριβως; ΟΚ τοτε πρεπει να εχεις ειτε μεγαλο βαθος στους χαρακτηρες σου ή σε καποια θεματα που θιγεις - *Ron Howard's voice* "They didn't" - ειτε κανε κατι που θα μας κανει να ξεχασουμε την ελλειψη αυτη. Κανε κατι για παραδειγμα που εκανε μαεστρικα για μενα το Blair Witch Project το οποιο με μια και μονο σκηνη πετυχε αυτο που αναφερω πιο πανω. Και ας πουμε για χαρη της συζητησης οτι εδεινε την αιτια για το τι το προκαλει. Στο τελος μου αφησε μια γευση ενος μισοτελειωμενου εργου, οτι λες και στη μεση του αποφασισαν οτι δεν μπορουν να δωσουν ενα καταλληλο τελος και ξοδευουμε το υπολοιπο προμηνυοντας το θανατο του γιου και τι αλλο; Το χιλιοπαιγμενο "σ'αυτες τις περιπτωσεις οι ανθρωποι τα χανουν, ειναι τα χειροτερα θηρια και υπαρχει ελλειψη εμπιστισυνης;" Meh! 2
washcloud Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 την παράσταση συνολικά κλέβει αυτή η Ana Dοs Armas, η οποία σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον. fixed
swstost Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 Better watch out Είναι από τις ταινίες που αλλάζει ξαφνικά ύφος ενώ εξελίσσεται, επιτυχημένα θα έλεγα, σχετικά πρωτότυπη. Δεν είναι "μην το χάσεις", αλλά βλέπεται άνετα.
Undertaker25 Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 Δημοσ. 7 Οκτωβρίου 2017 (επεξεργασμένο) It (2017) Θες λίγο ο ντόρος, λίγο το πολλά υποσχόμενο τρέιλερ, λίγο οι εξαιρετικές κριτικές, το είδα περιμένοντας πολύ περισσότερα από όσα μου πρόσφερε. Ενώ η έναρξη ήταν πραγματικά αλλόκοτη και τρομακτική, έως και λίγο σοκαριστική, η υπόλοιπη ταινία κινήθηκε σε κάτι μεταξύ Stand by Me (1986) και Nightmare on Elm Street. Η συνεχής έκθεση του Pennywise έφθειρε και σιγόσβηνε την αύρα φρίκης που έσερνε αρχικά μαζί του, κάνοντάς τον από ένα σημείο και μετά να μοιάζει εξίσου κωμικός και ακίνδυνος με μια καρικατούρα από το Σκούμπι Ντου, έως και γελοίος. Η υπερβολική χρήση των jump scares παύει να προκαλεί σοκ μετά τα πρώτα 10 λεπτά ενώ η τελική αναμέτρηση με τον κλόουν θυμίζει παιδική ταινία που απευθύνεται σε 13χρονα. Στα αρνητικά και η πολύ κακή απόδοση των 80s. Σε καμία στιγμή της ταινίας δεν σε έκανε να πιστεύεις ότι παρακολουθείς μια ιστορία που εξελίσσεται το 1989. Αν θα μπορούσα να κρατήσω κάτι, είναι η ευχάριστη παρουσία και ερμηνεία της νεαρής Sophia Lillis στο ρόλο της Μπέβερλι, η επιτυχής κατάδειξη των προσωπικών προβληματων (κυρίως ένταξης και προσαρμογής στη τοπική κοινωνία) που αντιμετωπίζουν πολλά παιδιά αυτής της ηλικίας και η άριστη υλοποίηση της κάμερας. 6/10 Επεξ/σία 7 Οκτωβρίου 2017 από Undertaker25 1
Προτεινόμενες αναρτήσεις