Wayward Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 8 λεπτά πριν, armin είπε Και να πω οτι ηταν νοσταλγια για κατι ομορφο... οι περισσοτερες απο αυτες τις αναφορες νοσταλγουσαν το ανατολικο βερολινο για καποιο περιεργο λογο. Διότι η μάνα είναι βαθιά "σοσιαλίστρια" και υποστηρικτής του προηγούμενο status quo οπότε για εκείνη είναι όμορφα νοσταλγικό το παρελθόν. 1
armin Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 5 λεπτά πριν, Wayward είπε Διότι η μάνα είναι βαθιά "σοσιαλίστρια" και υποστηρικτής του προηγούμενο status quo οπότε για εκείνη είναι όμορφα νοσταλγικό το παρελθόν. Και επειδη ειναι η μανα σοσιαλιστρια επρεπε ολη η ταινια να μην υποδειξει ουτε για λιγο την φρικη του ανατολικου βερολινου? Και οχι μονο αυτο αλλα εδειχνε και πολλους ανθρωπους ακομα και τον γιο εν τελει να νοσταλγουν το διαλυμενο τους κρατος.
Wayward Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 (επεξεργασμένο) Δεν είναι εκεί το θέμα της ταινίας... δεν είναι πολιτική η συγκεκριμένη ταινία. Αυτό που εσύ θεωρείς νοσταλγία είναι η στην ουσία διακωμώδιση του κιτς σοσιαλο-κομμουνιστικού καθεστώτος (αλλά και του καπιταλισμού). Υπάρχουν άλλες ταινίες για να δεις αυτό που λες. Επεξ/σία 7 Φεβρουαρίου 2018 από Wayward 1
Getta Robo Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 The shape on water Μια εκπληκτικη συγχρονη μεταφορα της πενταμορφης και το τερας. Ατμοσφαιρα, αισθητικη, μουσικη, υποκριτικη, σκηνοθεσια ολα εκπληκτικα. Ο Del Toro ξεπερασε ξανα τον εαυτο του. Ειχα παρα πολλες προσδοκιες για την ταινια, και μου τις επαληθευσε και επιβεβαιωσε ολες. Δεν καταλαβα καν ποτε περασαν δυο ωρες.
Cro-Magnon Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 7 Φεβρουαρίου 2018 9 ώρες πριν, armin είπε Good Bye Lenin ! (2003) Μου την ειχε προτεινει καποιος απο εδω μεσα την ταινια αυτη ως μια απο τις καλες γερμανοφωνες.Δεν μπορω να πω οτι εντυπωσιαστηκα... Ο πρωταγωνιστης δεν μου πολυαρεσε, ουτε η αδερφη του. Η μανα τους ειχε εναν πιο ταιριαστο ρολο αλλα για την πλειοψηφια της ταινιας κοιμοταν... Πιστευω πως αν η ταινια ειχε μια καλυτερη πρωτη ωρα ισως να ταυτιζομουνα ευκολοτερα με τους πρωταγωνιστες. Προς το τελος της εγινε λιγο συγκινητικη, αλλα τιποτα το τρελο. Σιγουρα δεν μπορουσα να αναγνωρισω καποιες απο τις γερμανικες αναφορες που γινοντουσαν αλλα αμφιβαλλω αν βασιζοντουσαν σε τιποτα αλλο εκτος απο την νοσταλγια. Και να πω οτι ηταν νοσταλγια για κατι ομορφο... οι περισσοτερες απο αυτες τις αναφορες νοσταλγουσαν το ανατολικο βερολινο για καποιο περιεργο λογο. 6,5/10 Καλησπέρα! Η απορία για τη νοσταλγία της Γκε-ντε-ρε, θα σου λυθεί αν ρίξεις μια ματιά στην Catastroika του Αρη Χατζηστεφάνου, γυρω στο 25 λεπτό: η ενοποίηση των 2 Γερμανιών ήταν στην πραγματικότητα μια επιθετική εξαγορά και διάλυση της Αν. Γερμανίας, προς όφελος της Δυτικής Γερμανίας. Εμπνευστής της Τροινχαντ, που διάλυσε και ξεπούλησε σαν σκραπ σχεδόν ολη την βιομηχανια και υποδομη της Αν. Γερμανιας ήταν ο Σόιμπλε, αν θυμαμαι, που οδηγησε την ανεργια από το 0 στο 20%. Σου θυμίζει αυτο την Ελλάδα; Έτσι οι Ανατολικογερμανοί, που έγιναν παρίες και φτωχοι συγγενεις στο νεο κρατος, άρχισαν να νοσταλγούν την Γκε-ντε-ρε του συντρόφου Χόνεκερ και του Τείχους, αν έχουμε το Θεό μας.... 1
Cro-Magnon Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Last flag flying 6.5/10 Ξερω τον Λινκλετερ, από κάτι ψόφιες ταινίες που γύρισε με τον άλλον τον χάλια τον Ηθαν Χωκ και μια ξενέρωτη γαλλίδα και τις παρακολουθούσαμε τότε που προσπαθούσαμε να μάθουμε κόλπα για να πηδάμε γκόμενες τσάμπα. Του κάκου δηλαδή, γιατί η συγκεκριμένη εξίσωση δεν έχει λυθεί ακόμα. Στη συγκεκριμένη ταινία ο Λινκλετερ ξεκινάει πολύ καλά, όπως τότε δηλαδή που προηγήθηκε Ολυμπιακός με το Ριβάλντο μέσα στο Άνφιλντ, για να τα .κατώσει στο τέλος και να μετατρέψει μια από τις πιο ωραίες αντιπολεμικές ταινίες των τελευταίων χρόνων, σε ωδή προς τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό και στρατο.αυλίαση! Τρεις αταίριαστοι πρώην συμπολεμιστές, βετεράνοι του Βιετνάμ, αναγκάζονται από μια απρόβλεπτη ανωτερα βία να παρακολουθήσουν μια κηδεία ενός πεζοναύτη που σκοτωθηκε στο Ιράκ. Οι “φίλοι” σχολιάζουν επί σχεδόν παντός επιστητού και καρφώνουν ένα σωρό καρφιά στο σάπιο φέρετρο του Αμερικάνικου μιλιταρισμού και αμάθειας. Το εργο είναι ουσιαστικά ένας ασταμάτητος διάλογος τριών μεσηλίκων στην πορεία τους προς την τελετή, οπότε δεν πολυπροτείνεται για .ουτσοκρίαρα (=νεαρός άντρας, του οποίου το μονο κεφάλι που λειτουργεί, λόγω ορμονών, είναι το κάτω…). Το σενάριο είναι πολύ καλό, αλλά λόγω της σιωπηρής δικτατορίας Χόλυγουντ-κατεστημένου, περιορίζεται πολύ στο τι καυτηριαζει, κρατάει τον Αμερικανικό στρατό και πολιτική στο απυρόβλητο (η σκηνή της κηδειας ειναι απλά εμετική - μιλάμε για τρελλή κωλοτούμπα...) κι απλά πετάει μερικά χαλικάκια ατομικά στους πολιτικούς και κυρίως στον χαζό υιό …Θάμνο. Η κεντρική ιδέα παραμένει - σκοτώσου εσυ για πράγματα που δεν ξέρεις/καταλαβαίνεις/αποφασιζεις και μεινε με την εντυπωση ότι υπηρετησες μια Πατρίδα. Μια Πατρίδα που έχει κανει εντωμεταξυ λαμπόγυαλο τις Πατρίδες του άλλου μισού πλανήτη, στο όνομα της πιο ψεύτικης δημοκρατίας που εχει υπάρξει ποτέ….Και την ίδια στιγμή κάνει τα πάντα για να μην αναγνωρίσει τις ασθένεις και τις αναπηρίες των βετεράνων της από τα πεδία των μαχών και να μην τους πληρώσει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κατά το γνωστό slogan “Delay, Deny, Hope you die" Αφού λοιπόν Πατρίδα και Στρατός μένουν στο απυρόβλητο, αυτό που απομένει είναι ο αλκοολικός να τη λέει στο θρησκόληπτο και τανάπαλιν και να καυτηριάζεται το μικρό, ατομικό , προσωπικό μας ψέμμα και ποτέ το μεγάλο σάπιο σύνολο. Παρόλα αυτά, η ταινία προτείνεται ανεπιφύλακτα και μπράβο στο σύντροφο που την ξετρύπωσε - στο Metacritic φιγουραρει πολύ κάτω από πατσαβούρια όπως το The Big Sick, στη λιστα του 2017, τυχαίο; https://www.rt.com/shows/documentary/399506-american-soldiers-war-afghanistan/ 5
webparts Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 (επεξεργασμένο) Στις 1/2/2018 στις 9:30 ΠΜ, rfc είπε Εμενα η γκομενα δε μου αρεσε και τοσο πολυ..................... κατσε να μας πει και ο killik, ο αλλος ανωμαλος της παρεας. Οχι πως δε τη χτυπαγα στα βραχια ομως, να δω ποσο αιμα θα βγαλει, απλα θα τη παραταγα στο βουνο μετα και θα εφευγα. Πεθανα... Επεξ/σία 8 Φεβρουαρίου 2018 από webparts 1
Fotis13 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 (επεξεργασμένο) The case for Christ Tαινια με θεμα κορυφαιο φιλοσοφικο ζητημα αυτο της θρησκειας και συγκεκριμενα την υποτιθεμενη ανασταση του Χριστου . Καλογυρισμενη με σωστη ενταση που τελικα καταληγει προπαγανδα υπερ του χριστινιασμου .Ενω θα μπορουσε να μεγαλουργησει αφηνοντας τον θεατη να αποφασισει .Ειναι ομως θεμιτο καθως εχουμε δει πολλες με αντιθετη μεθοδολογια και συμπερασματα . Aν και φυσικα δεν συμφωνω με τα συμπερασματα του φιλμ και την επιχειρηματολογια που ακολουθησε , θα βαλω 6,8/10 γιατι ειμαι large . Επεξ/σία 9 Φεβρουαρίου 2018 από billdanos 3
kargo130 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Με εψησες γιατι ειναι απο τις ταινιες που απορριπτω μονο απο τον τιτλο. 1
Ntinaras Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2018 Pohwasogeuro (2010) η αλλιως 71 into the fire Πολεμικη ταινια, με θεμα τις πρωτες μερες του πολεμου της κορεας που ενα ματσο μαθητες της Ν Κορεας μαχονται εναντια στη Β κορεα Τεζα προπαγανδα προφανως, σε καποια σημεια δειχνει καλογυρισμενη σε καποια αλλα ειναι γεματη κλισε και λαθη σκηνοθετικα. Τραγικο να δειχνει το στρατο της Β κορεας με αμερικανικα αρματα μαχης και αλλα πολλα...
xaratsi Δημοσ. 9 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 9 Φεβρουαρίου 2018 Έχουμε και με την βούλα τη λήξη της χειρότερης τριλογίας όλων των εποχών. Απολαυστικο review: 1
Επισκέπτης Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 (επεξεργασμένο) Α, κι εγώ μόλις τώρα το ίδιο έβλεπα! Βάζω πολύ καλή βαθμολογία! Στο review, όχι στην ταινία. Επεξ/σία 10 Φεβρουαρίου 2018 από Επισκέπτης
armin Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 Jumanji (2017) Αρκετα διασκεδαστικη ταινια. Ηταν καθολη τη διαρκεια της αστεια, με εξυπνους διαλογους. Ελαχιστες ηταν οι φορες που μου φανηκε καποιο αστειο κακογουστο. Προφανως το δυναμικο Rock-Hart ειναι το κυριο attraction της ταινιας αλλα και ο Τζακ Μπλακ εχει καποιες καλες σκηνες, οπως και η κοπελα. Οπως ολες οι ταινιες δρασης προς το τελευταιο 20λεπτο κανει μια κοιλια με αποτελεσμα στο τελος να μην σου αφηνει την καλυτερη εντυπωση. 6,5/10 Munich (2005) Θα επιμεινω στην γνωμη μου πως η ταινια αυτη επρεπε να κοψει καπου στα 40 λεπτα και αν κρατουσε μεσα τις κλασσικες πια ''κατασκοπικες'' της σκηνες, θα θεωρουνταν μια απο τις τοπ 5 του σκηνοθετη. Κατα τ'αλλα εξαιρετικη ταινια. 8/10 1
rfc Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 (επεξεργασμένο) Professor Marston & the wonder women Αληθινη ιστορια και καταπληκτικη ταινια, κυριως για ανωμαλους σαν εμενα και τον Killik, που πραματευεται πως τελικα βγηκε το κομικ wonder woman και οχι μονο, μιας και ο δημιουργος του ζουσε μαζι με 2 γυναικες σε "τριο" κατασταση. Η ταινια ειναι εξαιρετικη και πολυ διεγερτικη χωρις να ειναι τυπου τσοντας. Υψηλων προδιαγραφων με πολυ ωραιο σεναριο και ηθοποιοι προτυπα. 7.5/10 http://www.imdb.com/title/tt6133130/?ref_=nv_sr_1 Επεξ/σία 10 Φεβρουαρίου 2018 από rfc 3
Cro-Magnon Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2018 5 ώρες πριν, armin είπε Munich (2005) Θα επιμεινω στην γνωμη μου πως η ταινια αυτη επρεπε να κοψει καπου στα 40 λεπτα και αν κρατουσε μεσα τις κλασσικες πια ''κατασκοπικες'' της σκηνες, θα θεωρουνταν μια απο τις τοπ 5 του σκηνοθετη. Κατα τ'αλλα εξαιρετικη ταινια. 8/10 εξαιρετικό εκτελεστικά το Μόναχο, δε συμφωνώ για τη διαρκεια, απλά επρεπε να κανει μια μαγκικη 50-50% αποτιμηση του συμβαντος κι οχι τη γνωστη αριελσαρονιαδα αυτου του τυπου ταινιών. 1
Προτεινόμενες αναρτήσεις