Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; (2)

[Weiss]

Andre the Giant (8.0/10)

Ντοκιμαντερ από το HBO για τη ζωή ένός από τους πιο διάσημους παλαιστές των 80ς. 

Must see για όσους έβλεπαν wrestlemania εκείνη την εποχή.

 

[M@dB0x]

Fog In August

 

https://www.imdb.com/title/tt4250566/?ref_=nv_sr_1

Τι να πω, ισως η πιο Δυνατη Γερμανικη ταινια που εχω δει. Αληθινη ιστορια για το προγραμμα ευθανασιας που ειχαν οι Γερμανοι στο Β' παγκοσμιο πολεμο για να δημιουργησουν την Αρεια φυλη.

8/10

Επεξ/σία 28 Μαΐου 2018 από M@dB0x

[Επισκέπτης]

Birdman

Την είδα (επιτέλους) μετά από πολύ καιρό.

Ήταν πράγματι πολύ ωραία, εντυπωσιακή, καλοδουλεμένη, με πολύ ενδιαφέρουσες επιλογές στο soundtrack και με ένα δύσκολο μήνυμα που περνούσε με ιδιαίτερο τρόπο.

Μόνο που στο φινάλε θεωρώ ότι το πήγε ένα βήμα παραπέρα απ' ότι έπρεπε και λίγο μου το χάλασε. Παραδόξως, προσπαθώντας η ταινία να γίνει πιο "αόριστη", βρίσκω ότι έγινε πιο "συγκεκριμένη". Αν είχε τελειώσει 10 λεπτά νωρίτερα, θα ήμουν ενθουσιασμένος.

Δεν είμαι ακόμη σίγουρος γιατί συνέβη αυτό, γι' αυτό και άργησα να ποστάρω, ενώ την έχω δει εδώ και μερικές μέρες (το σκεφτόμουν). Δεν έχω κάτι εντελώς συγκεκριμένο να παραπονεθώ. Δεν είναι λες και έγινε κάτι διαφορετικό στο τέλος από αυτό που συνέβαινε σε όλη την ταινία, αλλά ενώ υπήρχε μια μαγική αίσθηση που μου άρεσε πολύ, στο τέλος ένιωθα λες και ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος μας έκανε μάθημα. Δεν ήταν πια ποίηση.

Δύσκολο να βρει κανείς το όριο, και ενώ ένιωθα ότι το είχε πετύχει ακριβώς, τελικά το ξεπέρασε.

Ενδιαφέρουσα πάντως σε κάθε περίπτωση και δίνει τροφή για συζήτηση.

Επεξ/σία 28 Μαΐου 2018 από Επισκέπτης

[xavier]

https://www.imdb.com/title/tt6338476/

lost in london

 

αρκετα  αστεια και εξυπνη  σε αρκετα σημεια....αν θελετε να δειτε κατι ελαφρυ χωρις πολλα πολλα...

[Επισκέπτης]

Στις 26/5/2018 στις 3:56 ΜΜ, cobain_7 είπε

Φανταστικη ερμηνεια απο τον Christopher Collet που κυριως τον γνωριζουν ολοι απο την ταινια The Manhattan Project που γυριστηκε δυο χρονια μετα οσο και απο τον Corey Haim που ηταν η πρωτη ταινια που γυρισε. Προτεινεται για τους λατρεις των 80's, με εμφανισεις των νεαρων τοτε Sarah Jessica Parker και Robert Downey Jr σε μικρους ρολους.

Δεν το ειχα δει και απο το resume που διαβασα στο imdb ειχα την ελπιδα να ειναι στο επιπεδο του WarGames.

Καμια σχεση, κακιστη ταινια απο πουθενα δεν μπορουσες να την πιασεις. Μπροστα του το D.A.R.Y.L (αγαπημενο και αυτο) ειναι αριστουργημα.

Εχετε να προτεινετε καμια ταινιουλα εκεινη της περιουδου και με παρομοια θεματολογια;

 

[Cro-Magnon]

 

 

 

 

Επεξ/σία 28 Μαΐου 2018 από Cro-Magnon

[Que sera sera]

ghost in the cell

 

το ειχε σε εκπτωση το αμαζον και δικαιολογημένα αφου ηταν φολα

[Snoob]

Up in the Air.

Πάρα πολύ καλή ταινία, η οποία παρουσιάζει ένα μίνι πορτραίτο της Αμερικής τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης, με τις αθρόες απολύσεις, την αβεβαιότητα και τους κλυδωνισμούς που προκάλεσε αυτή η κατάσταση στις σχέσεις των ανθρώπων, την καθημερινότητά τους.

Ένας επαγγελματίας των "μαζικών απολύσεων", ο Ράιαν Μπίνγκαμ (Τζορτζ Κλούνεϊ) ταξιδεύει από τη μια άκρη των ΗΠΑ στην άλλη για να απολύσει εργαζομένους σε περιπτώσεις όπου οι ίδιες οι εταιρίες θέλουν να αποφύγουν να το κάνουν άμεσα. Είναι διαρκώς με μια βαλίτσα στο χέρι, διατηρεί ένα υποτυπώδες διαμέρισμα, πρακτικά άδειο, στο οποίο ζει ελάχιστα, τις δύο αδερφές του τις βλέπει ελάχιστα, οικογένεια δική του δεν έχει ούτε θέλει να αποκτήσει και, γενικά, είναι πανευτυχής με τη ζωή του, καθώς θεωρεί πως ζει απαλλαγμένος από κάθε είδους δέσμευση. Mάλιστα, στο περιθώριο της δουλειάς του, βγάζει και ένα έξτρα εισόδημα ως ομιλητής σε συνέδρια όπου παρουσιάζει τη φιλοσοφία του.

Ο Μπίνγκαμ, όμως, βλέπει τον τρόπο ζωής του να απειλείται όταν μια νεαρή καινούργια υπάλληλος στην εταιρία (Άννα Κέντρικ) προτείνει να τερματιστούν τα ταξίδια και να γίνονται οι απολύσεις από τα κεντρικά της εταιρίας, με τηλεδιάσκεψη. Ο Μπίνγκαμ εκμεταλλεύεται την απειρία της, φέρνοντάς τη σε δύσκολη θέση μπροστά στο αφεντικό τους, όμως το μόνο που καταφέρνει είναι να τη "φορτωθεί" στο επόμενο ταξίδι του, προκειμένου να την εκπαιδεύσει στην πράξη σε τεχνικές απόλυσης.

Πολύ καλές ερμηνείες από τους τρεις πρωταγωνιστές (Κλούνεϊ, Κέντρικ, Φαρμίγκα ) και ενδιαφέροντες χαρακτήρες -χωρίς να απουσιάζουν ορισμένα κλισέ: στην πορεία ο πρωταγωνιστής που ζει συνειδητά μόνος και αποκομμένος από τους πάντες θα ανακαλύψει την αξία των ανθρώπινων σχέσεων, θα πληγωθεί, θα βοηθήσει τη νεαρή συνεργάτιδά του να βρει το δρόμο της και τελικά θα επιστρέψει στη ζωή με "μια βαλίτσα στο χέρι", αυτή τη φορά όμως έχοντας χάσει την (ψευδ)αίσθηση της ευτυχίας.

Η ταινία ξεχωρίζει γιατί κατορθώνει να περιγράψει μια πολύ δύσκολη κατάσταση με λιτό και πυκνό τρόπο, συνδυάζοντας την αισιοδοξία και την απαισιοδοξία, τις κωμικές και τις δραματικές στιγμές. Οι σκηνές των απολύσεων, κορυφαίες.

 

 

[Voodooman]

Atomic Blonde

Η Charlize Theron κάνει την υπερκατάσκοπο σε ένα δαιδαλώδες κατασκοπευτικό παιχνίδι στο Βερολίνο τις παραμονές της πτώσης του Τείχους.

Η κεντρική ανατροπή εμφανής από την μέση, τουλάχιστον, της ταινίας. Αλλά δεν αρκεί αυτό, εδώ έχουμε το πιο γελοίο, χαζό, ασυνάρτητο, αδικαιολόγητο φινάλε ταινίας του είδους που έχω δει. Έρχεται από το πουθενά, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς να δικαιολογείται από αυτά που είδαμε, έτσι, απλά για μία τελευταία προσβολή στη νοημοσύνη μας. Ακόμη και αν όλα όσα είχαμε δει μέχρι τότε ήταν λογικά, το φινάλε από μόνο του θα αρκούσε για να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Η ταινία έχει και θετικά. Το σκηνικό όπου στήνεται όλο αυτό το παιχνίδι (Βερολίνο του τέλους των '80s) είναι πολύ γοητευτικό, το soundtrack απολύτως έξοχο και οι σκηνές ξύλου οι καλύτερες που μπορώ να θυμηθώ από την εποχή του Oldboy. Πολύ καλή σκηνοθεσία από τον μετέπειτα σκηνοθέτη του Deadpool 2 και συντελεστή στην σκηνοθεσία του John Wick-εξ'ου ίσως και οι ομοιότητες στην σκηνοθεσία και την χρήση του soundtrack. Ωραία φωτογραφία, σκηνικά και απεικόνιση του πυρετού της εποχής.

Και κάτι ακόμη στα θετικά της ταινίας, έκανε ό,τι μπορούσε-και γενικά κατάφερε-για να παρουσιάσει θελκτική την ώριμη (και αρκετά "πειραγμένη" πλέον) Theron.

[snake_plissken2112]

αυτή η ταινία αν έκοβε το τελευταίο 5λεπτο ήταν John Wick x2 για μένα

 

αλλά το τελευταίο αυτό 5λεπτο την γάμησε τελείως....

[Cro-Magnon]

5 ώρες πριν, Voodooman είπε

Atomic Blonde

Η Charlize Theron κάνει την υπερκατάσκοπο σε ένα δαιδαλώδες κατασκοπευτικό παιχνίδι στο Βερολίνο τις παραμονές της πτώσης του Τείχους.

Η κεντρική ανατροπή εμφανής από την μέση, τουλάχιστον, της ταινίας. Αλλά δεν αρκεί αυτό, εδώ έχουμε το πιο γελοίο, χαζό, ασυνάρτητο, αδικαιολόγητο φινάλε ταινίας του είδους που έχω δει. Έρχεται από το πουθενά, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς να δικαιολογείται από αυτά που είδαμε, έτσι, απλά για μία τελευταία προσβολή στη νοημοσύνη μας. Ακόμη και αν όλα όσα είχαμε δει μέχρι τότε ήταν λογικά, το φινάλε από μόνο του θα αρκούσε για να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Η ταινία έχει και θετικά. Το σκηνικό όπου στήνεται όλο αυτό το παιχνίδι (Βερολίνο του τέλους των '80s) είναι πολύ γοητευτικό, το soundtrack απολύτως έξοχο και οι σκηνές ξύλου οι καλύτερες που μπορώ να θυμηθώ από την εποχή του Oldboy. Πολύ καλή σκηνοθεσία από τον μετέπειτα σκηνοθέτη του Deadpool 2 και συντελεστή στην σκηνοθεσία του John Wick-εξ'ου ίσως και οι ομοιότητες στην σκηνοθεσία και την χρήση του soundtrack. Ωραία φωτογραφία, σκηνικά και απεικόνιση του πυρετού της εποχής.

Και κάτι ακόμη στα θετικά της ταινίας, έκανε ό,τι μπορούσε-και γενικά κατάφερε-για να παρουσιάσει θελκτική την ώριμη (και αρκετά "πειραγμένη" πλέον) Theron.

Η Σαρλιζ ηταν απογοήτευση στις σκηνές μάχης, καθως δεν είχε καθολου πλαστικοτητα στις κινησεις της.  Στα υπόλοιπα συμφωνουμε-πολυ γελοία ταινία σε ολα... 

[Voodooman]

29 λεπτά πριν, Cro-Magnon είπε

Η Σαρλιζ ηταν απογοήτευση στις σκηνές μάχης, καθως δεν είχε καθολου πλαστικοτητα στις κινησεις της.  Στα υπόλοιπα συμφωνουμε-πολυ γελοία ταινία σε ολα... 

Υπερβολικά αυστηρός. Δεν μπορείς να ζητάς από μία ηθοποιό γύρω στο 1.80 να γυρίζει 10λεπτες σκηνές μάχης μονοκοπανιά και να έχει και πλαστικότητα στις κινήσεις της!

Στο κάτω-κάτω οι μάχες είχαν στόχο να δείχνουν βίαιες και ρεαλιστικές και όχι να είναι αισθητικά άψογες. Και, τώρα που το σκέφτομαι, αυτή η "αγγουροσύνη" της Theron ίσως να τις έκανε ακόμη πιο εντυπωσιακές.

[panos_0079]

Στις 27/5/2018 στις 10:05 ΜΜ, armin είπε

Προτεινε κανα δυο τις καλυτερες που θεωρεις, επειδη σπανια θα δω τρομου. 😬

θα τη θυμασαι για καιρο

Απο τα καλυτερα σεναρια που εχω δει σε ταινια

Αγγλικος τιτλος (The hidden face)

ΠΡΟΣΟΧΗ  ΜΗ ΔΕΙΣ TRAILER ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

9/10

 

7 ώρες πριν, Voodooman είπε

Atomic Blonde

Η Charlize Theron κάνει την υπερκατάσκοπο σε ένα δαιδαλώδες κατασκοπευτικό παιχνίδι στο Βερολίνο τις παραμονές της πτώσης του Τείχους.

Η κεντρική ανατροπή εμφανής από την μέση, τουλάχιστον, της ταινίας. Αλλά δεν αρκεί αυτό, εδώ έχουμε το πιο γελοίο, χαζό, ασυνάρτητο, αδικαιολόγητο φινάλε ταινίας του είδους που έχω δει. Έρχεται από το πουθενά, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς να δικαιολογείται από αυτά που είδαμε, έτσι, απλά για μία τελευταία προσβολή στη νοημοσύνη μας. Ακόμη και αν όλα όσα είχαμε δει μέχρι τότε ήταν λογικά, το φινάλε από μόνο του θα αρκούσε για να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Η ταινία έχει και θετικά. Το σκηνικό όπου στήνεται όλο αυτό το παιχνίδι (Βερολίνο του τέλους των '80s) είναι πολύ γοητευτικό, το soundtrack απολύτως έξοχο και οι σκηνές ξύλου οι καλύτερες που μπορώ να θυμηθώ από την εποχή του Oldboy. Πολύ καλή σκηνοθεσία από τον μετέπειτα σκηνοθέτη του Deadpool 2 και συντελεστή στην σκηνοθεσία του John Wick-εξ'ου ίσως και οι ομοιότητες στην σκηνοθεσία και την χρήση του soundtrack. Ωραία φωτογραφία, σκηνικά και απεικόνιση του πυρετού της εποχής.

Και κάτι ακόμη στα θετικά της ταινίας, έκανε ό,τι μπορούσε-και γενικά κατάφερε-για να παρουσιάσει θελκτική την ώριμη (και αρκετά "πειραγμένη" πλέον) Theron.

οταν ειχα δει αυτο το εξωφυλλο νομιζα ηταν η τραγουδιστρια των Blondie...

...και η ταινια καποια αφιερωμα για τη ζωη της

Επεξ/σία 29 Μαΐου 2018 από panos_0079

[Cro-Magnon]

Full Metal Jacket 6/10, επιεικώς....

 

Όποιος δεν έχει πάει στρατό και κατσει να παρακολουθήσει το full metal jacket, το πιθανότερο είναι ότι θα εντυπωσιαστεί με το βρισίδι και το μπιστολίδι. Αν όμως έχεις πάει στρατό και ξέρεις τις ουσιαστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο Κιούμπρικ (που δεν πήγε στρατό), κάτι είδε,  κάτι διάβασε και μετά γύρισε την ταινία. Σα να λέμε δηλαδή, ντοκιμαντέρ για το οφσάιντ γυρισμένο από κορίτσια…Ήτανε βλέπεις η εποχή που γύριζαν όλοι ταινίες για το Βιετνάμ, αφού ήταν της μόδας.

 

Η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρωτο μέρος περιγράφεται η κατάταξη στο κέντρο εκπαίδευσης των πεζοναυτών, μιας ομάδας νεαρών αμερικανών κι η σκληρή εκπαίδευση που ακολουθεί. Ο Κιούμπρικ εστιάζει σε έναν στρατόκαυλο, αγροίκο λοχία, που ταλαιπωρεί τους νεοσύλλεκτους με έναν ορυμαγδό από καψώνια, καντήλια και Παναγίες, την ίδια στιγμή που αφήνει στους χαρακτήρες των ηρώων του, βάθος ...φυλλου εφημερίδας! 

 

Η ανάπτυξη των προσωπικοτητας του κάθε ήρωα είναι μηδενική, με ανύπαρκτη σχεδόν αναφορά στο κοινωνικό υπόβαθρο, την μόρφωση και τα κίνητρα του καθενός. Δεν ξέρουμε γιατί και πως βρέθηκαν εκεί και ουσιαστικά παραμένουν άγνωστοι σε εμας για το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Ακόμη και ο λοχίας είναι στην πραγματικότητα ένα καπέλο που περιφέρεται και βρίζει συνεχώς και μένει μόνο σε αυτό το πράγμα. Ο Κιούμπρικ χάνει τελείως την δυναμική που αναπτύσσουν ομάδες ατόμων κάτω από σκληρές συνθήκες και το στιγμα που αφήνει αυτή η δυναμική στον καθένα χωριστά και σε όλους μαζί. Από την ταινία του λείπει τελείως η ανάπτυξη της συντροφικότητας και των ισχυρών δεσμών μεταξύ των ατομων, οι φιλίες, οι αντιθέσεις κι η αυστηρή ιεράρχηση, που αναπτύσσεται αργά ή γρήγορα σε κάθε αντρική ομάδα. 

 

Οι φαντάροι απλά πλαισιώνουν το φωνακλά λοχία Εμρευ, όπως τα λαμπάκια - το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο θεατής αδυνατεί να καταλάβει γιατί η λογική σταματάει εκεί που ξεκινάει ο Στρατός. Στο τέλος του πρώτου μέρους το παρατραβάει με τις γκριμάτσες, θυμίζοντας τη Λάμψη. Αν κάποιος θέλει να δει το πραγματικό πρότυπο του λοχία με Rχ: που προσπάθησε να κοπιάρει ο Κιούμπρικ, ας δει τον Γκόσετ στο An Officer and a Gentleman, μερικά χρονια νωρίτερα.

 

Τελειώνοντας το πρώτο μέρος, απουσιάζει παντελώς η Αμερική των δεκαετιών του 60 και του 70, τότε που κλάταρε τελείως το αμερικάνικο όνειρο, κάτω από τους αγώνες για τα δικαιώματα των μαύρων, τη βιομηχανική ύφεση και την πετρελαϊκή κρίση, τις εξεγέρσεις στα πανεπιστήμια και την αμφισβήτηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων από τον Τύπο και τη γενιά των λουλουδιών και του ροκ εντ ρολλ. Κάτι που αναπτύσσεται πολύ καλά στο Πλατούν του Όλιβερ Στόουν, που έγραψε για τον πόλεμο του Βιετνάμ από πρώτο χέρι, έχοντας υπηρετήσει εκεί ο ίδιος.

 

Το δεύτερο μέρος παρακολουθεί την πορεία μερικών από αυτούς τους πεζοναύτες στο πεδίο της μάχης, στο Βιετνάμ. Ο κεντρικός ήρωας σουλατσάρει μόνιμα με ένα χαζό χαμόγελο κολλημένο στην φάτσα του, είτε παζαρεύει πουτάνες στη Σαϊγκόν, είτε σουλατσάρει στους ορυζώνες του Βιετνάμ, είτε παίρνει μέρος σε κανονική μάχη. Στο σημείο αυτό φαντάζομαι ότι ο Κιούμπρικ προσπαθεί να αποδώσει την αποκτήνωση του ανθρώπου μέσα στον πόλεμο, γιατί ακολουθεί ένα τελευταίο σαρανταπεντάλεπτο περίπου, που κορυφώνεται σε μια μεγάλης διάρκειας σύγκρουση. Εκεί, τελείως ανεγκέφαλοι Αμερικανοί, με τις πιο χαζές ατάκες, σεξουαλικές εμμονές και αδύναμο σενάριο, προσπαθουν να τα βγάλουν πέρα στο πεδίο της μάχης. Και πάλι εδώ Kubrick το χάνει, μένοντας απλά σε ένα τεχνικό μέρος χωρίς ψυχή και χωρίς κίνητρα, χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη χαρακτήρων που φαίνονται απλά σαν καρικατούρες, όπως ο γελοίος χαρακτήρας του Κτήνους με την τσίχλα στον εγκέφαλο.

 

Πιστεύω ότι το Full metal jacket του Κιούμπρικ είναι η χειρότερη ταινία για το Βιετνάμ που έκανε κάποιος από τους μεγάλους σκηνοθέτες κι από τις χειρότερες ταινίες για πόλεμο που έγιναν γενικά, αναφερόμενος παντά σε αξιόλογους σκηνοθέτες. Εδω, περισσότερο από όλους τους άλλους σκηνοθετες, ο Κιούμπρικ προσπαθεί να μη θίξει το βαθύ αμερικανικό κράτος και το Πενταγωνο, αναφερόμενος ακροθιγώς στα προβλήματα του πολέμου. Πάντα φταίει ένα κακό άτομο, μια λάθος απόφαση, ο ίδιος ο ανθρώπινος παράγοντας κι οι αδυναμίες του (η κλασσική συντηρητική προσεγγιση), αλλά ποτέ το σάπιο σύστημα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Οι φαντάροι του Κιούμπρικ αναρωτιούνται γιατί τους μισούν οι Βιετναμέζοι, την ώρα που τους σκοτώνουν σαν κατσαρίδες. Το φτωχό τους, big bubble μυαλό αδυνατεί να καταλάβει οτι το δικαίωμα στην ελευθερία και στον πατριωτισμό το έχει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος εκτός από τους ίδιους. Γι αυτό έφυγαν άλλωστε κι από κει με την ουρά στα σκέλια κι αναγκάστηκαν να αλλάξουν το στρατό τους ριζικά, εγκαταλείποντας το μοντελο των κληρωτών.

 

https://kritikesmetokilo.wordpress.com/2018/05/29/full-metal-jacket-6-10/

 

 

 

Επεξ/σία 29 Μαΐου 2018 από Cro-Magnon

[phanispal]

Κλαπ κλαπ κλαπ