Χημικός ευνουχισμός δια νόμου των παιδόφιλων στην Ρωσία

[Dark_Duck]

Και το να πηδάς εξάχρονα είναι κακό.

 

Εκτός κι αν είσαι παιδόφιλος.

 

If you catch my drift...

 

Πολλά καντάρια επιχείρημα αυτό. Το να πεθάνεις με ένεση είναι τιμωρία, το να πας φυλακή μέχρι να πεθάνεις είναι σωφρονισμός.

[pournaras]

Πολλά καντάρια επιχείρημα αυτό. Το να πεθάνεις με ένεση είναι τιμωρία, το να πας φυλακή μέχρι να πεθάνεις είναι σωφρονισμός.

 

Με καλη διαγωγη τα ισοβια (25 χρονια δεν ειναι; ), μπορουν να γινουν 15. Οποτε δεν ειναι το ιδιο, αλλο η ενεση, κι αλλο να μπεις στα 30 σου και να βγεις στα 45...

[Dark_Duck]

Με καλη διαγωγη τα ισοβια (25 χρονια δεν ειναι; ), μπορουν να γινουν 15. Οποτε δεν ειναι το ιδιο, αλλο η ενεση, κι αλλο να μπεις στα 30 σου και να βγεις στα 45...

 

Οπότε κάποιος μπορεί να κάνει ότι έγκλημα θέλει και στο βάθος του μυαλού του μπορεί να σκέφτεται πως αν τον πιάσουν και αν πάει μεσα, με καλή διαγωγή σε 15 μπορεί να βγεί, ενω με πολύ καλή σε 10 είναι έξω! Απόλυτα σωφρονισμένος και έτοιμος να ξαναβιάσει εξάχρονα γιατι 15 χρόνια μέσα είχε πέσει ξηρασία!

[The_Judas]

Είναι αποδεδειγμένο ότι αυστηρές ποινές δεν αποτρέπουν κανέναν διεστραμμένο-ψυχικά άρρωστο ή εγκληματία από το να διαπράξει ένα αδίκημα ούτε μειώνουν την εγκληματικότητα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ΗΠΑ.

Οπουδήποτε υπάρχουν οικονομικές ανισότητες, παιδεία για τους λίγους και απατηλά πρότυπα, εκεί δημιουργούνται και τα πιο πολλά εγκληματικά στοιχεία.

[pournaras]

Οπότε κάποιος μπορεί να κάνει ότι έγκλημα θέλει και στο βάθος του μυαλού του μπορεί να σκέφτεται πως αν τον πιάσουν και αν πάει μεσα, με καλή διαγωγή σε 15 μπορεί να βγεί, ενω με πολύ καλή σε 10 είναι έξω! Απόλυτα σωφρονισμένος και έτοιμος να ξαναβιάσει εξάχρονα γιατι 15 χρόνια μέσα είχε πέσει ξηρασία!

 

Δεν ειναι τοσο απλα και χαλαρα τα πραγματα. Διοτι κατ' αρχην βιαστες και παιδοφιλοι πολυ δυσκολα επιβιωνουν μεσα. Απο την αλλη 15 χρονια κανεις δεν τα εχει σαν σημειο αναφορας που να πει "θα το πηδηξω το μικρο, σιγα τι ειναι 15 χρονακια μεσα", εκτος του οτι μιλαμε για διαταραγμενα ατομα, σχεδον κανεις δεν κανει κατι παρανομο, εχοντας υπολογισει και το ποσο θα κατσει μεσα ανα πραξη.

[deesnider]

Είναι αποδεδειγμένο ότι αυστηρές ποινές δεν αποτρέπουν κανέναν διεστραμμένο-ψυχικά άρρωστο ή εγκληματία από το να διαπράξει ένα αδίκημα

Αποτελούν τελείως διαφορετικές περιπτώσεις, εκείνη του διεστραμμένου/ψυχικά ή νοητικά ασθενούς, από εκείνη του συνειδητοποιημένου εγκληματία.

 

Για τα άτομα που ανήκουν στη πρώτη κατηγορία, δε χρειάζεται καν να αναζητήσει κανείς μελέτες, έρευνες ή στατιστικές, για να το κατανοήσει. Ο "ασθενής" στον οποίο αναφερόμαστε, πιθανότατα να μην είναι εις θέσιν - ακριβώς λόγω της κατάστασής του - να συνδέσει στο σκεπτικό του, την εγκληματική πράξη που διαπράττει, με την πιθανότητα επιβολής της οποιασδήποτε ποινής, οπότε θεωρώ λογικό και αναμενόμενο το να μην αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την πράξη αυτή, η ύπαρξη της βαριάς ποινής.

 

Για τα άτομα όμως που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία - και τα οποία δυστυχώς μόνο λίγα δεν είναι - τα πράγματα θεωρώ πως είναι διαφορετικά. Ο συνειδητοποιημένος εγκληματίας - π.χ. ο ληστής που μπαίνει σ' ένα σπίτι και, μόλις αντιλαμβάνεται ότι οι ιδιοκτήτες είναι μέσα, δεν αρκείται στο να φύγει, ή έστω να τους ακινητοποιήσει προκειμένου να κάνει ανεμπόδιστος τη "δουλειά" του, αλλά τους σκοτώνει για να αποκλείσει την περίπτωση να τον αναγνωρίσουν - είναι μια χαρά σε θέση να αντιληφθεί και να κατανοήσει το "αν με πιάσουν, θα με στήσουν στον τοίχο κι έχετε γεια βρυσούλες". Ακριβώς λοιπόν επειδή η θανατική ποινή είναι η μόνη πρακτικά μη αναστρέψιμη - σε αντίθεση με τα κατ' όνομα μόνο "ισόβια" - και αυτό το γνωρίζει και το κατανοεί, η ύπαρξη του νόμου ο οποίος ανάλογα με τη βαρύτητα του εγκλήματος την επιβάλλει, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα για την τέλεση του εγκλήματος.

 

Υ.Γ. Το παρόν thread, έχει ως θέμα τους "παιδόφιλους", οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, εντάσσονται στην πρώτη κατηγορία, αυτή δηλαδή των "ψυχικά ασθενών/διαταραγμένων". Προφανώς, το post μου δεν αναφέρεται σ' αυτούς. Γι' αυτούς θα θεωρούσα επαρκές μέτρο, το να μπορεί να αποκλειστεί η επιστροφή τους στο "ελεύθερο" κοινωνικό περιβάλλον, εκτός και αν έχει καταστεί 100% βέβαιο ότι έχουν "θεραπευθεί" και ότι αποκλείεται να επαναλάβουν ανάλογες πράξεις. Σε αντίθετη περίπτωση, υποστηρίζω ότι πρέπει να παραμένουν εσαεί έγκλειστοι και φρουρούμενοι. Βλέπετε, εκτός από τα πολυσυζητημένα "δικαιώματα του εγκληματία", υπάρχουν και τα "δικαιώματα του θύματος" για τα οποία γίνεται δυσανάλογα λιγότερος λόγος...

[Lucifer]

Λούσι τι σε προβληματίζει στο μη ανακαλέσιμο της ποινής? Η αδυναμία ιεράρχησης, του τι αξίζει να τιμωρηθεί με θάνατο και τι οχι, ή η πιθανότητα να υπάρξει κακοδικία και να θανατωθεί κάποιος αθώος? Δηλαδή αν σε βάλω φυλακή για 30 χρόνια και μετα καταλάβω οτι εχει γινει λάθος σε βγάζω και ολα μελι γαλα? Τα 30 χρονια που σάπισες είναι ανακαλέσιμα ή θα πούμε πάλι καλά που δεν σε ψήσαμε στην καρέκλα?

 

Τα 30 χρόνια δε θα είναι σε σφραγισμένο θάλαμο. Θεωρητικά μπορεί να ζητάει εφέσεις κάθε μέρα ο κρατούμενος, μπορεί να την ψάχνουν απ' έξω άνθρωποι γι' αυτόν, μπορεί να πάρει χάρη, να μειωθεί η ποίνη και κατά κύριο λόγο, μπορεί να τρώει φασόλια κονσέρβα και να κλάνει στον ύπνο του γιατι ΘΑ ΖΕΙ.

 

Σύμφωνα με ερευνες των Αμερικανών η θανατική ποινή δεν μειώνει τον αριθμό των παρανομοιων που τιμωρούνται με αυτή και αυτό ειναι που βάζει αρκετές πολιτείες σε σκέψη για το αν πρέπει να καταργηθεί. Αυτό θα μου φαινοταν πολύ πιο λογικό επιχείρημα απο το βαθυστόχαστο "ο ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να ξέρει τι είναι άξιο θανάτου!"

 

Αν σου φαίνεται βαθυστόχαστο, παίζει θέμα ε. Είναι ασύλληπτα απλός συλλογισμός. Δεν θα έπρεπε να στερήσεις κάτι που δε μπορείς εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος να ξαναδώσει. Αν το κάνεις, το κίνητρό σου ΔΕΝ είναι ο σωφρονισμός, ΔΕΝ είναι η βελτίωση της κοινωνίας, ΔΕΝ είναι το συλλογικό καλό. Είναι αγνή απέχθεια το κίνητρο και το να σκοτώνεις κάποιον με κίνητρο την απέχθεια ή το μίσος είναι ο πάτος του ζώου.

 

Το κέρατο που βίασε σκότωσε τεμάχισε και πεταξε σε λίμνη ατυχη κοπέλα δεν είναι το ίδιο με αυτόν που παραβιάζει το κόκκινο απο όποια πλευρα και να το δεις.

 

Επειδή το λέει ο Dark Duck.

Μπορώ να διαφωνώ ή πάω κι εγώ στα τραίνα αν το παραψειρίσω;

 

Μιλάω συγκεκριμένα για παιδόφιλους βιαστές, και όχι για παραπληγικούς κτλ.

 

Μη το πάρεις στραβά, προσπάθησε να έρθεις στη θέση μου και να καταλάβεις πώς το λέω: δε. με. νοιάζει. Δε με νοιάζει ποιους θεωρεί ο panagos άξιους να ζουν και ποιους ανάξιους. Δε με ενδιαφέρει ποιους θεωρεί ο Lucifer πως θα έπρεπε να εξαφανίσουμε απ' τη γη. Είναι ο panagos και ο Lucifer, η άποψή τους θα είναι ΠΑΝΤΑ λιγότερο σημαντική από τη ζωή κάποιου άλλου.

 

Τα υπόλοιπα στη λίστα, ήταν για να τονίσουν ακριβώς αυτό: εσύ θες να στείλουμε τους παιδεραστές. Εγώ μπορώ σε αντίστοιχη συζήτηση στο φόρουμ της ΚΚΚ να σου πω "παιδιά, δε μιλάω να σκοτώσουμε τους Ασιάτες, μιλάω συγκεκριμένα για μαύρους". Πως ακριβώς είμαι πιο λάθος από εσένα; Επειδή εσύ, ο panagos, προσωπικά, κρίνεις πως οι μαύροι δεν είναι πρόβλημα αλλά οι παιδεραστές είναι; Για μένα είναι και οι δύο. Γιατί "νικάς";

 

Όταν το δικαίωμα του παιδιού μου (και όχι μόνο του δικού μου) στο να έχει μια όσο το δυνατόν φυσιολογική ζωή, να αποκτήσει γνώσεις και όχι ψυχοσωματικά προβλήματα, έρθει σε σύγκρουση με το (κατα φαντασίαν) δικαίωμα κάποιου να ικανοποιήσει τις άρρωστες επιθυμίες του, σόρυ αλλά θα τον εμποδίσω με κάθε τρόπο.

 

Δεν μιλάω για το δικαίωμα να μπιστώνει κανείς 5χρονα προφανώς, το δικαίωμα να μην εκτελείται αν το κάνει είναι το θέμα μου.

Όσο για να τον εμποδίσεις να το (ξανα)κάνει, θα μπορούσαμε να εφεύρουμε κάτι σαν σιδερόφρακτο κτίριο να τον βάζαμε μέσα και να μη μπορεί να βγει. Δεν είναι ανάγκη να τον σκοτώνουμε.

 

Όχι πίσω από το pc, εδώ μπροστά μου. Άφησε τους νόμους και τους δικαστές. Υπάρχει κάτι ανώτερο από τα μητρικά ένστικτα και τα συναισθήματα και αυτό είναι η ηθική υποχρέωση ενός γονέα να δώσει έναν υγιή και συνειδητοποιημένο πολίτη στον αυριανό κόσμο.

 

Που θα θεωρεί πως μερικούς ανθρώπους δεν πειράζει και να τους σκοτώνουμε. Και αν έχει λίγο ανοιχτό μυαλό, θα συμπεριλάβει και κάνα-δυο άλλες "ομάδες" ανθρώπων εκτός των παιδεραστών στην κατηγορία "μα είναι φυσιολογικό να τους σκοτώνουμε". Και αν είναι και ιδεαλιστής, μπορεί να πιστεύει πως η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία.

 

Πλακίτσα;

 

Ο υγιής και συνειδητοποιημένος είναι κάποιος που λέει "ε δεν πειράζει που τον σκοτώσαμε, _____________ ήταν!";;;

Και μετά θα τσακώνονται άλλοι συνειδητοποιημένοι από κάτω και θα λένε "ε ντάξει, παιδεραστής ήταν, δεν ήταν και Εβραίος, αν ήταν Εβραίος προφανώς και δεν τρέχει κάτι" "όχι μωρέ, καλά έκανε άμα ήταν παιδεραστής, αλλά μόνο αν βίασε, αν χούφτωσε απλώς βασανιστήρια, όχι θάνατο".

 

Σοβαρά.

 

Εκεί που απέτυχε ο γονέας του βιαστή, δεν θα αποτύχω εγώ. Όσο υπεροπτική μπορεί να είναι η δική μου θέση, άλλο τόσο απαθής μπορεί να είναι η δική σου. Σε μια κοινωνία όπου υπάρχουν οι ιδανικές συνθήκες, η σωστή παιδεία και πρόληψη έτσι ώστε να μην είναι σε θέση κάποιος να προβαίνει σε μη-αναστρέψιμες πράξεις, τότε δεν θα είμαστε σε θέση να ιεραρχούμε μη-ανακαλέσιμες ποινές. Στην ουσία, δεν διαφωνούμε στο πως θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, αλλά στο πως είναι.

 

Εγώ μια χαρά τα βρίσκω τα πράγματα, δε θεωρώ πως πρέπει να αλλάξει κάτι για να μην εκτελούμε κόσμο.

Μπορούμε να τους ευνουχίζουμε χημικά. Και αν ο ΚίλλιΚ δε γουστάρει να πληρώνει φόρους για πάρτη τους (με το οποίο συμφωνώ btw) είπαμε, καταναγκαστικά έργα. Φυλάκα, φαγητάκι, αλλά θα φτιάχνεις δρόμους ξερωγώ.

[The_Judas]

Αποτελούν τελείως διαφορετικές περιπτώσεις, εκείνη του διεστραμμένου/ψυχικά ή νοητικά ασθενούς, από εκείνη του συνειδητοποιημένου εγκληματία.

 

Για τα άτομα που ανήκουν στη πρώτη κατηγορία, δε χρειάζεται καν να αναζητήσει κανείς μελέτες, έρευνες ή στατιστικές, για να το κατανοήσει. Ο "ασθενής" στον οποίο αναφερόμαστε, πιθανότατα να μην είναι εις θέσιν - ακριβώς λόγω της κατάστασής του - να συνδέσει στο σκεπτικό του, την εγκληματική πράξη που διαπράττει, με την πιθανότητα επιβολής της οποιασδήποτε ποινής, οπότε θεωρώ λογικό και αναμενόμενο το να μην αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την πράξη αυτή, η ύπαρξη της βαριάς ποινής.

 

Για τα άτομα όμως που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία - και τα οποία δυστυχώς μόνο λίγα δεν είναι - τα πράγματα θεωρώ πως είναι διαφορετικά. Ο συνειδητοποιημένος εγκληματίας - π.χ. ο ληστής που μπαίνει σ' ένα σπίτι και, μόλις αντιλαμβάνεται ότι οι ιδιοκτήτες είναι μέσα, δεν αρκείται στο να φύγει, ή έστω να τους ακινητοποιήσει προκειμένου να κάνει ανεμπόδιστος τη "δουλειά" του, αλλά τους σκοτώνει για να αποκλείσει την περίπτωση να τον αναγνωρίσουν - είναι μια χαρά σε θέση να αντιληφθεί και να κατανοήσει το "αν με πιάσουν, θα με στήσουν στον τοίχο κι έχετε γεια βρυσούλες". Ακριβώς λοιπόν επειδή η θανατική ποινή είναι η μόνη πρακτικά μη αναστρέψιμη - σε αντίθεση με τα κατ' όνομα μόνο "ισόβια" - και αυτό το γνωρίζει και το κατανοεί, η ύπαρξη του νόμου ο οποίος ανάλογα με τη βαρύτητα του εγκλήματος την επιβάλλει, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα για την τέλεση του εγκλήματος.

 

Υ.Γ. Το παρόν thread, έχει ως θέμα τους "παιδόφιλους", οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, εντάσσονται στην πρώτη κατηγορία, αυτή δηλαδή των "ψυχικά ασθενών/διαταραγμένων". Προφανώς, το post μου δεν αναφέρεται σ' αυτούς. Γι' αυτούς θα θεωρούσα επαρκές μέτρο, το να μπορεί να αποκλειστεί η επιστροφή τους στο "ελεύθερο" κοινωνικό περιβάλλον, εκτός και αν έχει καταστεί 100% βέβαιο ότι έχουν "θεραπευθεί" και ότι αποκλείεται να επαναλάβουν ανάλογες πράξεις. Σε αντίθετη περίπτωση, υποστηρίζω ότι πρέπει να παραμένουν εσαεί έγκλειστοι και φρουρούμενοι. Βλέπετε, εκτός από τα πολυσυζητημένα "δικαιώματα του εγκληματία", υπάρχουν και τα "δικαιώματα του θύματος" για τα οποία γίνεται δυσανάλογα λιγότερος λόγος...

 

Σίγουρα έχει διαφορά ο συνειδητοποιημένος εγκληματίας από τον ψυχικά άρρωστο.

 

Σε ένα σημείο όμως διαφωνώ η λογική σου. Αν γνωρίζει ένα άνθρωπος ότι η ποινή είναι πολύ αυστηρή όχι μόνο δεν θα σταματήσει αλλά ίσως και να κάνει και χειρότερα για να καλύψει πλήρως τα νώτα του. Αν ένας μάρτυρας μπορεί να τον βάλει φυλακή για πολλά χρόνια θα προσπαθήσει να το αποτρέψει με οποιονδήποτε τρόπο.

Σε τέτοιες περιπτώσεις ενεργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και όχι η λογική.

 

Επίσης κανένας δεν μπαίνει σε σκέψεις για να διαπράξει ένα αδίκημα θεωρώντας ότι μπορεί κάτι να πάει στραβά και ότι θα μπει φυλακή.

[deesnider]

Αν ένας μάρτυρας μπορεί να τον βάλει φυλακή για πολλά χρόνια θα προσπαθήσει να το αποτρέψει με οποιονδήποτε τρόπο.

 

...και συνεχίζοντας τον ατέρμονο κύκλο της αντιπαράθεσης απόψεων: Αν γνωρίζει ότι το να σκοτώσει το μάρτυρα προκειμένου να μη φάει πολλά χρόνια φυλακή, συνεπάγεται την εκτέλεσή του, μάλλον θα σκεφτεί καλύτερα το αν θα τον σκοτώσει...

 

Επίσης κανένας δεν μπαίνει σε σκέψεις για να διαπράξει ένα αδίκημα θεωρώντας ότι μπορεί κάτι να πάει στραβά και ότι θα μπει φυλακή.

 

Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, δε θα καταστρωνόταν κανένα σχέδιο από τους "μετά από λίγο" εγκληματίες, το οποίο έχει σκοπό να καλύψει την πιθανότητα του να πάει κάτι στραβά. Φυσικά και υπάρχει στο μυαλό τους η πιθανότητα να πάει κάτι στραβά. Απλά το ρισκάρουν...

[slygeo87]

Σίγουρα έχει διαφορά ο συνειδητοποιημένος εγκληματίας από τον ψυχικά άρρωστο.

 

Τι θα πει συνειδητοποιημένος εγκληματίας και ψυχικά άρρωστος; Σκοτώνω και δε νιώθω; Ποια η διαφορά;

[deesnider]

Τι θα πει συνειδητοποιημένος εγκληματίας και ψυχικά άρρωστος; Σκοτώνω και δε νιώθω; Ποια η διαφορά;

Το θες με απλοϊκό παράδειγμα;

Συνειδητοποιημένοι εγκληματίες είναι π.χ. οι "μαφιόζοι".

Ψυχικά άρρωστος ήταν π.χ. αυτός: http://en.wikipedia.org/wiki/Andrei_Chikatilo

 

Το ότι τον εκτέλεσαν, είναι άλλο ζήτημα...

[panagos]

Δεν θα έπρεπε να στερήσεις κάτι που δε μπορείς εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος να ξαναδώσει.

Όπως την παιδική αθωότητα σαν να λέμε.

 

 

Μη το πάρεις στραβά, προσπάθησε να έρθεις στη θέση μου και να καταλάβεις πώς το λέω: δε. με. νοιάζει. Δε με νοιάζει ποιους θεωρεί ο panagos άξιους να ζουν και ποιους ανάξιους. Δε με ενδιαφέρει ποιους θεωρεί ο Lucifer πως θα έπρεπε να εξαφανίσουμε απ' τη γη. Είναι ο panagos και ο Lucifer, η άποψή τους θα είναι ΠΑΝΤΑ λιγότερο σημαντική από τη ζωή κάποιου άλλου.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως το κάθε είδος, είτε είσαι γάτα είτε άνθρωπος είτε κατσαρίδα, έχει απολύτως το ίδιο δικαίωμα στη ζωή με όλα τα άλλα. Από κει και πέρα, θες λόγω της ανθρωποκεντρικής θεωρίας και αντίληψης, θέλεις επειδή "πράττω επειδή μπορώ", ο άνθρωπος συνηθίζει να τερματίζει άλλες ζωές. Αν εσύ νομίζεις ότι μπορείς να σκοτώσεις μια κατσαρίδα που θα μπει στο σπίτι σου επειδή είναι επικίνδυνη για σένα, έτσι και εγώ θα αντιμετωπίσω έναν παιδεραστή. Αν πάλι νομίζεις ότι άλλο η ζωή μιας κατσαρίδας και άλλο του παιδεραστή, οκ θα στο πω αλλιώς. Σε ποια περίπτωση θα ένιωθες πιο άσχημα; Αν μάθαινες ότι πέθανε ένας κινέζος πχ σε ένα εργοστάσιο (ούτε καν εγκληματίας) ή αν πέθαινε η γάτα σου; Έχεις ένα κουτί με 2 κουμπιά. Το ένα σκοτώνει τη γάτα σου και το άλλο κάποιον άσχετο που ποτέ δεν θα γνωρίσεις ή ακόμα καλύτερα έναν παιδεραστή. Είσαι αναγκασμένος να πατήσεις το ένα από τα δυο, ποιο πατάς; Στα λέω αυτά τα δυο για να σου δείξω πως η αξία της ζωής μπορεί να γίνει σχετική, ανάλογα τις περιστάσεις. Ναι, γενικά και αόριστα όλα αυτά είναι λάθος και δεν πρέπει να γίνονται. Είσαι όμως αναγκασμένος να κάνεις μια επιλογή, πέρα από τις ηθικολογίες.

 

 

Τα υπόλοιπα στη λίστα, ήταν για να τονίσουν ακριβώς αυτό: εσύ θες να στείλουμε τους παιδεραστές. Εγώ μπορώ σε αντίστοιχη συζήτηση στο φόρουμ της ΚΚΚ να σου πω "παιδιά, δε μιλάω να σκοτώσουμε τους Ασιάτες, μιλάω συγκεκριμένα για μαύρους". Πως ακριβώς είμαι πιο λάθος από εσένα; Επειδή εσύ, ο panagos, προσωπικά, κρίνεις πως οι μαύροι δεν είναι πρόβλημα αλλά οι παιδεραστές είναι; Για μένα είναι και οι δύο. Γιατί "νικάς";

"Νικάω" βάσει επιχειρημάτων και κοινής λογικής - όχι στο ποιους και αν πρέπει να τους στείλουμε, αλλά στο τί είναι έγκλημα και τί φυσική ιδιότητα. Το να είναι κάποιος μαύρος πχ δεν είναι έγκλημα ούτε το χρώμα κάποιου είναι σημάδι ότι θα γίνει εγκληματίας. Ο παιδεραστής δεν χρειάζεται συστάσεις. Καταδικάζεται με το καλημέρα.

 

 

 

Δεν μιλάω για το δικαίωμα να μπιστώνει κανείς 5χρονα προφανώς, το δικαίωμα να μην εκτελείται αν το κάνει είναι το θέμα μου.

Όσο για να τον εμποδίσεις να το (ξανα)κάνει, θα μπορούσαμε να εφεύρουμε κάτι σαν σιδερόφρακτο κτίριο να τον βάζαμε μέσα και να μη μπορεί να βγει. Δεν είναι ανάγκη να τον σκοτώνουμε.

Αυτό που προτείνεις εσύ λοιπόν είναι "life in prison without the possibility of parole"?

 

 

 

Που θα θεωρεί πως μερικούς ανθρώπους δεν πειράζει και να τους σκοτώνουμε. Και αν έχει λίγο ανοιχτό μυαλό, θα συμπεριλάβει και κάνα-δυο άλλες "ομάδες" ανθρώπων εκτός των παιδεραστών στην κατηγορία "μα είναι φυσιολογικό να τους σκοτώνουμε". Και αν είναι και ιδεαλιστής, μπορεί να πιστεύει πως η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία.

Παύση. Μπαίνεις στο σπίτι σου και πιάνεις κάποιον να σου βιάζει την οικογένεια. Έχεις την δυνατότητα να τον στείλεις ή να κάτσεις να βιάσει και σένα. Ενδιάμεσα δεν παίζουν, ο τύπος έχει τρελές σηκωμάρες. Τί κάνεις; Απάντησε όσο πιο ελεύθερα μπορείς, δεν είσαι ο Μιχάλης Δουκάκης στο debate του 88.

Επίσης, μείνε στους παιδεραστές πλιζ. Δεν υπάρχει κατηγορία που να τους συναγωνίζεται. Ούτε σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο μίσος που απλώνεται σιγά σιγά και σε άλλες ομάδες ανθρώπων.

 

 

Εγώ μια χαρά τα βρίσκω τα πράγματα, δε θεωρώ πως πρέπει να αλλάξει κάτι για να μην εκτελούμε κόσμο.

Μπορούμε να τους ευνουχίζουμε χημικά. Και αν ο ΚίλλιΚ δε γουστάρει να πληρώνει φόρους για πάρτη τους (με το οποίο συμφωνώ btw) είπαμε, καταναγκαστικά έργα. Φυλάκα, φαγητάκι, αλλά θα φτιάχνεις δρόμους ξερωγώ.

Σύμφωνοι. Είναι ακόμα μια σωστή άποψη, που δεν εφαρμόζεται στην πραγματικότητα όμως.

[slygeo87]

Δηλαδή ο Τσικατίλο πώς τον λένε, δεν σκότωνε συνειδητά. Ήταν θέλημα θεού. Μάλιστα.

Να μου 'λεγες οι μεν και οι εν βρασμώ ψυχής να σου 'λεγα οκ αλλά και πάλι.

[evabb]

νομιζω αυτο αλλαξε καπου τα τελευταια 5 χρονια

τοτε ηταν 18.

 

οταν ημουν 15, η ηλικια συναινεσης ηταν τα 15 και εχουν περασει 9 χρονια απο τοτε.

[Lucifer]

Όπως την παιδική αθωότητα σαν να λέμε.

 

Νννναι, έστω πως η αθωότητα έχει την ίδια αξία με τη ζωή ξερωγώ, γιατί να θες να γίνεις ίδιος με τον εγκληματία;

 

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως το κάθε είδος, είτε είσαι γάτα είτε άνθρωπος είτε κατσαρίδα, έχει απολύτως το ίδιο δικαίωμα στη ζωή με όλα τα άλλα. Από κει και πέρα, θες λόγω της ανθρωποκεντρικής θεωρίας και αντίληψης, θέλεις επειδή "πράττω επειδή μπορώ", ο άνθρωπος συνηθίζει να τερματίζει άλλες ζωές. Αν εσύ νομίζεις ότι μπορείς να σκοτώσεις μια κατσαρίδα που θα μπει στο σπίτι σου επειδή είναι επικίνδυνη για σένα, έτσι και εγώ θα αντιμετωπίσω έναν παιδεραστή. Αν πάλι νομίζεις ότι άλλο η ζωή μιας κατσαρίδας και άλλο του παιδεραστή, οκ θα στο πω αλλιώς. Σε ποια περίπτωση θα ένιωθες πιο άσχημα; Αν μάθαινες ότι πέθανε ένας κινέζος πχ σε ένα εργοστάσιο (ούτε καν εγκληματίας) ή αν πέθαινε η γάτα σου; Έχεις ένα κουτί με 2 κουμπιά. Το ένα σκοτώνει τη γάτα σου και το άλλο κάποιον άσχετο που ποτέ δεν θα γνωρίσεις ή ακόμα καλύτερα έναν παιδεραστή. Είσαι αναγκασμένος να πατήσεις το ένα από τα δυο, ποιο πατάς; Στα λέω αυτά τα δυο για να σου δείξω πως η αξία της ζωής μπορεί να γίνει σχετική, ανάλογα τις περιστάσεις. Ναι, γενικά και αόριστα όλα αυτά είναι λάθος και δεν πρέπει να γίνονται. Είσαι όμως αναγκασμένος να κάνεις μια επιλογή, πέρα από τις ηθικολογίες.

 

Θα επιλέξω να ζήσει η γάτα μου. Αν έπρεπε να συντάξω νόμο, σε περιπτώσεις όπου "πρέπει να επιλεγεί αν θα ζήσει ο άνθρωπος ή το ζώο" θα έθετα ως νομικό όρο να επιλεγεί ο άνθρωπος. Και, φυσικά, θα επέλεγα πάλι τη γάτα μου.

 

"Νικάω" βάσει επιχειρημάτων και κοινής λογικής - όχι στο ποιους και αν πρέπει να τους στείλουμε, αλλά στο τί είναι έγκλημα και τί φυσική ιδιότητα. Το να είναι κάποιος μαύρος πχ δεν είναι έγκλημα ούτε το χρώμα κάποιου είναι σημάδι ότι θα γίνει εγκληματίας. Ο παιδεραστής δεν χρειάζεται συστάσεις. Καταδικάζεται με το καλημέρα.

 

Αν δεν ήταν έγκλημα; Καλύτερα, εκεί που ΔΕΝ είναι έγκλημα; Αν πάει κάποιος στην Ανγκόλα για να γαμήσει νόμιμα ένα 12χρονο αγοράκι, αξίζει εξίσου να πεθάνει, όχι;

Το ζήτημα δεν είναι νομικό, ηθικό είναι. Και επειδή η ηθική είναι σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα, μια χαρά ανήθικο μπορεί να είναι να είναι κανείς μαύρος.

 

 

Αυτό που προτείνεις εσύ λοιπόν είναι "life in prison without the possibility of parole"?

 

Καταναγκαστικά έργα, χωρίς δυνατότητα αναστολής, με δυνατότητα άπειρων εφέσεων αν θεωρεί ο κατηγορούμενος ή ο εκπρόσωπός του πως προέκυψαν στοιχεία που αποδεικνύουν την αθωότητά του. Καλές διαγωγές και τέτοια, στα αρχίδια μας.

 

 

Παύση. Μπαίνεις στο σπίτι σου και πιάνεις κάποιον να σου βιάζει την οικογένεια. Έχεις την δυνατότητα να τον στείλεις ή να κάτσεις να βιάσει και σένα. Ενδιάμεσα δεν παίζουν, ο τύπος έχει τρελές σηκωμάρες.

 

Η αυτοάμυνα είναι η μόνη περίπτωση που δέχομαι ως ηθική τη θανάτωση κάποιου. Οπότε είτε πάει να γαμήσει εμένα, είτε την αδερφή μου, είτε τη γάτα μου, το βράδυ έχουμε τηγανιά από διαρρήκτη.

 

 

Επίσης, μείνε στους παιδεραστές πλιζ. Δεν υπάρχει κατηγορία που να τους συναγωνίζεται. Ούτε σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο μίσος που απλώνεται σιγά σιγά και σε άλλες ομάδες ανθρώπων.

 

Δεν ξέρω. Όταν με πιάνει εμένα το "ψόφα καριόλη" δεν έχει διαβαθμίσεις. Παιδεραστές, βασανιστές ζώων, εμπρηστές, χρυσαυγίτες, περιστέρια, Αμερικανοί...

 

Σύμφωνοι. Είναι ακόμα μια σωστή άποψη, που δεν εφαρμόζεται στην πραγματικότητα όμως.

 

Ούτε η θανατική ποινή εφαρμόζεται.