Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Δηλαδή ο Τσικατίλο πώς τον λένε, δεν σκότωνε συνειδητά. Ήταν θέλημα θεού. Μάλιστα.

Να μου 'λεγες οι μεν και οι εν βρασμώ ψυχής να σου 'λεγα οκ αλλά και πάλι.

Μίλησα εγώ για "θέλημα Θεού"; Ό,τι θες καταλαβαίνεις! Το ότι ήταν ψυχικά άρρωστος και "μη λογικά σκεπτόμενος" όταν σκότωνε, ήταν - μεταξύ άλλων - και το πόρισμα του ψυχιάτρου, ο οποίος κατάφερε να τον κάνει να ομολογήσει τις πράξεις του.

 

Α και, παρεμπιπτόντως, ο ευρισκόμενος εν βρασμώ ψυχής, δεν είναι ψυχικά άρρωστος...

  • Απαντ. 229
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

Θα επιλέξω να ζήσει η γάτα μου. Αν έπρεπε να συντάξω νόμο, σε περιπτώσεις όπου "πρέπει να επιλεγεί αν θα ζήσει ο άνθρωπος ή το ζώο" θα έθετα ως νομικό όρο να επιλεγεί ο άνθρωπος. Και, φυσικά, θα επέλεγα πάλι τη γάτα μου.

Καλο κι αυτο... η γατα πανω απο τον ανθρωπο!

Και θα μπορουσες να συνεχισεις να ζεις κανονικα με τη σκεψη οτι σκοτωσες εναν ανθρωπο? Στην οικογενεια του και στους δικους του τι θα ελεγες? "Συγνωμη παιδια που μεινατε ορφανα αλλα προεχει το... γατι μου"? :lol:

Δημοσ.

Τα 30 χρόνια δε θα είναι σε σφραγισμένο θάλαμο. Θεωρητικά μπορεί να ζητάει εφέσεις κάθε μέρα ο κρατούμενος, μπορεί να την ψάχνουν απ' έξω άνθρωποι γι' αυτόν, μπορεί να πάρει χάρη, να μειωθεί η ποίνη και κατά κύριο λόγο, μπορεί να τρώει φασόλια κονσέρβα και να κλάνει στον ύπνο του γιατι ΘΑ ΖΕΙ.

 

To μονο πράγμα που δεν εξεταζει ο συλλογισμός σου ειναι αν ειναι ενοχος η οχι. Δηλαδή θα μπει o κατα συρροην δολοφονος η βιαστής η παιδεραστης φυλακή και εγω θα το δω ανθρωπιστικα το θεμα γιατι θα παίζει να βγεί με εφεση που θα κάνει ο δικηγόρος του διαβόλου, ενω όλοι θα αισθανόμαστε καλυτερα αφου θα μπορει να κλανει οταν κοιμαται. Δεν θελω να βγει απο εκεί που θα τον βάλουν και το πιο σίγουρο μέρος γι αυτή την δουλειά ειναι κάτω απο τρια μετρα χώμα!

 

Αν σου φαίνεται βαθυστόχαστο, παίζει θέμα ε. Είναι ασύλληπτα απλός συλλογισμός. Δεν θα έπρεπε να στερήσεις κάτι που δε μπορείς εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος να ξαναδώσει. Αν το κάνεις, το κίνητρό σου ΔΕΝ είναι ο σωφρονισμός, ΔΕΝ είναι η βελτίωση της κοινωνίας, ΔΕΝ είναι το συλλογικό καλό. Είναι αγνή απέχθεια το κίνητρο και το να σκοτώνεις κάποιον με κίνητρο την απέχθεια ή το μίσος είναι ο πάτος του ζώου.

 

Οχι δεν ειναι τιποτα απ ολα αυτα, είναι αυτοσυντήρηση. Το να καταδικάσω σε θανατο και να εκτελεσω κάποιον που έχει σκοτωσει,βιάσει, κατακρεουργήσει κτλ κτλ είναι το ίδιο αυτονόητο για μενα με το ότι θα σκοτώσω και θα θάψω στην πίσω αυλή όποιον μπεί στο σπίτι μου με σκοπό να κανει κακό σε μένα η στην οικογενια μου χωρίς να έχω το παραμικρό ιχνος απο τύψεις. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης περνει μπρός μόνο για την πάρτυ μας ε, αλλα άμα βιάσουν την αδερφή του γείτονα στα @@, ας δώσουμε μια δευτερη ευκαιρία στον κ#!@$λη να σκάβει στην φυλακή και αν βγει τότε σημαίνει πως έβαλε μυαλο... ΟΧΙ! Θα παρε το 1Χ2 μετρα γης που δικαιούται μια ώρα αρχυτερα!

 

Και πέσμου τώρα πως δεν θα ήταν καλυτερα να είχανε φυτεψει μια σφαίρα στο κεφάλι αυτου του Chikatilo την πρώτη φορά που τον έπιασαν παρά να δεχτούν τις παπαριές που είπε και να τον αφήσουν με αποτέλεσμα να πεθάνουν 51 άτομα.

Δημοσ.

Καλο κι αυτο... η γατα πανω απο τον ανθρωπο!

Ποιος όρισε ότι τα ζώα είναι "κατώτερα", μικρότερης αξίας ή λιγότερο σημαντικός κρίκος της διατροφικής αλυσίδας, από τον άνθρωπο; Μη μου πεις "ο άνθρωπος"...

 

Στο κάτω κάτω, τα ζώα, όντας στερούμενα λογικής σκέψης, υπάρχουν και "λειτουργούν" ακολουθώντας τη φύση τους και το ένστικτο της επιβίωσης, από τότε που εμφανίστηκαν. Ο άνθρωπος είναι που τα γάμησε όλα στον πλανήτη, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την απληστία του. Τι λέω τώρα, ε;

Δημοσ.

Ναι ρε φιλε ειπαμε, να το πεις αυτο στην οικογενεια του και στα παιδια του που θα μεινουν ορφανα.

Και αφου λοιπον εχεις τετοιες αποψεις αρα δεν θα ειχες προβλημα να ψοφησεις κι εσυ στη θεση μιας γατας ή ενος κροκοδειλου...

Δημοσ.

Νννναι, έστω πως η αθωότητα έχει την ίδια αξία με τη ζωή ξερωγώ, γιατί να θες να γίνεις ίδιος με τον εγκληματία;

Εφόσον τα συμπεράσματα βγαίνουν από τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, πολλά παιδιά που είχαν περάσει τέτοιες τραυματικές εμπειρίες, έγιναν το λιγότερο προβληματικοί, στην χειρότερη δολοφόνοι. Για να μην δεις σε εφαρμογή το "ενός κακού μύρια έπονται", δεν θα προτιμούσες υπό συγκεκριμένες συνθήκες, να γινόσουν "εγκληματίας"; Ίδιος δεν γίνεσαι ποτέ.

 

 

Θα επιλέξω να ζήσει η γάτα μου. Αν έπρεπε να συντάξω νόμο, σε περιπτώσεις όπου "πρέπει να επιλεγεί αν θα ζήσει ο άνθρωπος ή το ζώο" θα έθετα ως νομικό όρο να επιλεγεί ο άνθρωπος. Και, φυσικά, θα επέλεγα πάλι τη γάτα μου.

Δεν βρίσκεις λοιπόν μια δόση υποκρισίας και καθωσπρεπισμού σε αυτό το σύστημα;

 

 

 

Αν δεν ήταν έγκλημα; Καλύτερα, εκεί που ΔΕΝ είναι έγκλημα; Αν πάει κάποιος στην Ανγκόλα για να γαμήσει νόμιμα ένα 12χρονο αγοράκι, αξίζει εξίσου να πεθάνει, όχι;

Το ζήτημα δεν είναι νομικό, ηθικό είναι. Και επειδή η ηθική είναι σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα, μια χαρά ανήθικο μπορεί να είναι να είναι κανείς μαύρος.

Ξεκινάω από κάτω προς τα πάνω. Υπάρχει και η κοινή λογική. Δεν νομίζω σήμερα να πείθεται κανείς ότι το να είσαι μαύρος είναι ανήθικο. Έχουμε τις απόψεις μας και τις διαφωνίες μας αλλά κινούμαστε μέσα σε κάποια λογικά πλαίσια.

(Πηδάνε νόμιμα 12άχρονα στην Ανγκόλα; )

 

 

Η αυτοάμυνα είναι η μόνη περίπτωση που δέχομαι ως ηθική τη θανάτωση κάποιου. Οπότε είτε πάει να γαμήσει εμένα, είτε την αδερφή μου, είτε τη γάτα μου, το βράδυ έχουμε τηγανιά από διαρρήκτη.

Εκεί ήθελα να καταλήξω, πως δεν είναι σεβαστή η αξία της ζωής του άλλου σε απόλυτο βαθμό.

 

Ούτε η θανατική ποινή εφαρμόζεται.

America! Fuck yeah!
Δημοσ.

Ναι ρε φιλε ειπαμε, να το πεις αυτο στην οικογενεια του και στα παιδια του που θα μεινουν ορφανα.

Και αφου λοιπον εχεις τετοιες αποψεις αρα δεν θα ειχες προβλημα να ψοφησεις κι εσυ στη θεση μιας γατας ή ενος κροκοδειλου...

Εφόσον το αν θα "ψοφήσω" εγώ ή ο κροκόδειλος, εξαρτάται από την απόφαση κάποιου τρίτου, είτε έχω είτε δεν έχω πρόβλημα, δεν αλλάζει κάτι. Από 'κει και μετά:

 

1) Αν ήμουν υποχρεωμένος να επιλέξω το αν θα ζήσει ένα ζώο που αγαπώ, το οποίο με συντροφεύει και αποτελεί κομμάτι της ζωής μου, ή ένας άνθρωπος με τον οποίο δε με συνδέει τίποτα, εκτός απ' το γεγονός ότι είμαστε και οι δυο "ομιλούντα δίποδα", αφενός θα επέλεγα κι εγώ την επιβίωση του ζώου, αφετέρου δε θα αδικούσα και κάποιον που θα έκανε το ίδιο, επιλέγοντας το ζώο του αντί για 'μένα (δώσε προσοχή στις υπογραμμισμένες / έντονες λέξεις...)

 

2) Στα - ανυπεράσπιστα πλέον, εφόσον συμβεί το παρακάτω - μη απογαλακτισμένα καν, παιδάκια της γατούλας που την κάνει επίτηδες αλοιφή κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου του ο "νοήμων" άνθρωπος, ποιος λέει ή εξηγεί το οτιδήποτε; Α, συγνώμη, ξέχασα: δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα μας, οπότε δεν τρέχει και τίποτα...

Δημοσ.

Καλο κι αυτο... η γατα πανω απο τον ανθρωπο!

Και θα μπορουσες να συνεχισεις να ζεις κανονικα με τη σκεψη οτι σκοτωσες εναν ανθρωπο? Στην οικογενεια του και στους δικους του τι θα ελεγες? "Συγνωμη παιδια που μεινατε ορφανα αλλα προεχει το... γατι μου"? :lol:

 

Διάβασε καλύτερα την υποθετική ερώτηση. Αλλά για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ανάμεσα σε σένα και τη γάτα μου, θα ζούσε η γάτα. Δεν είναι κάτι προσωπικό, απλώς αυτή την αγαπάω, εσύ αν πεθάνεις αύριο δε θα με νοιάξει καν -και είμαι βέβαιος πως είναι αμοιβαίο.

 

Dark_Duck, ό,τι πεις μαν, αίμα και ψυχές.

 

Ontopic τώρα:

 

Δεν βρίσκεις λοιπόν μια δόση υποκρισίας και καθωσπρεπισμού σε αυτό το σύστημα;

 

Όχι. Ξέρω πως πολλές φορές αυτό που θέλω να κάνω δεν είναι το σωστό. Όταν μου κορνάρουν στο πράσινο πχ, θέλω να κατέβω κάτω και να ανοίξω κεφάλια. Ξέρω πως δεν είναι σωστό, εκείνη την ώρα όμως μου φαίνεται φοβερά δίκαιο. Φαντάζεσαι να ήταν νόμιμο;

 

Ξεκινάω από κάτω προς τα πάνω. Υπάρχει και η κοινή λογική. Δεν νομίζω σήμερα να πείθεται κανείς ότι το να είσαι μαύρος είναι ανήθικο. Έχουμε τις απόψεις μας και τις διαφωνίες μας αλλά κινούμαστε μέσα σε κάποια λογικά πλαίσια.

(Πηδάνε νόμιμα 12άχρονα στην Ανγκόλα; )

 

Ρε παιδί μου κατάλαβες τι θέλω να πω. Χέσε το μαύρος, πες γκέη, πες δημόσιος υπάλληλος, πες πολιτικός.

 

Εκεί ήθελα να καταλήξω, πως δεν είναι σεβαστή η αξία της ζωής του άλλου σε απόλυτο βαθμό.

 

Μμμμ εξαρτάται. Η αυτοάμυνα είναι πονεμένη περίπτωση -αν ξαφνικά σου επιτεθεί η γυναίκα σου με ένα μαχαίρι, θα την σκοτώσεις αν μπορέσεις. Αν πάει κάποιος να τη σκοτώσει, θα προτιμήσεις (ever the gentleman) να θυσιαστείς εσύ για να γλυτώσει. Στη δεύτερη περίπτωση, τηρείται ο απόλυτος βαθμός.

 

America! Fuck yeah!

 

Από εκεί και μόνο θα πρεπε να βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι φονταμενταλιστές.

Δημοσ.

Ον τόπικ εγώ είμαι υπέρ του χημικού ευνουχισμού.Δεν βλέπω κανένα σοβαρό "κατά" . Απο την στιγμή που αποτρέπονται μελλοντικά εγκλήματα και δεν θανατώνω σαν μέλος της κοινωνίας κανέναν.Και ναι φυσικά και το βλέπω απέξω αν μου είχε τύχει θα ήθελα να τον κάνω κομμάτια.. αλλά δεν μπορούμε να βλέπουμε την αντιμετώπιση των εγκληματιών προσωπικά για όλους αυτούς τους λόγους που έχουν αναφερθει.Υποτίθεται οτι σαν ανθρωπότητα κάνουμε βήματα μπροστά δεν μπορούμε να μείνουμε στο βιβλικό οφθαλμό αντι οφθαλμού πρέπει να βλέπουμε μακροσκοπικά πια κάποια πράγματα.Και ναι η πρώτη μου αντίδραση ξαναλέω είναι να μην υπάρχει έλεος αλλά στο μέλλον μέσα απο αυτά τα πειράματα μπορεί να βρεθεί κάτι που θα αποτρέπει αυτές τις συμπεριφορές ή θα τις προλαμβάνει.Σχετικά με τους πολιτισμούς που το νόμιμο είναι να παντρεύεται κοριτσάκι 10 χρονών... ναι είναι ο πολιστισμός τους αλλά αν υπήρχαν και άλλες επιλογές;Αν οι γονείς μπορούσαν να δώσουν ένα άλλο καλό μέλλον στο παιδί τους χωρίς να έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου απο τα γενοφάσκια τους;

Δημοσ.

Panago, έχεις δίκιο σε ένα πράγμα, τα συμπεράσματα βγαίνουν συνήθως από τον κανόνα και όχι από τις εξαιρέσεις. Παρόλα αυτά, δεν βρίσκω τίποτα σωστό ή ηθικό στο να ξεγράφουμε ανθρώπους χωρίς δεύτερη σκέψη. Ακόμα και αυτούς που θεωρούμε τους χειρότερους όλων. Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι αδυναμία της πολιτισμένης κοινωνίας όπως λες. Το αντίθετο μάλιστα. Άσε που δεν με έχεις πείσει ότι υπάρχουν αυτές οι λιγότερο πολιτισμένες κοινωνίες που λες πως ο επίδοξος εγκληματίας θα το ξανασκεφτεί πριν προχώρήσει από φόβο και μόνο.

Όπως λες και συ, ένα μεγάλο ποσοστό των βιαστων ανηλίκων έχουν υπάρξει οι ίδιοι θύματα. Τότε ποιο είναι το παράδειγμα/δίδαγμα που δίνεται με τη θανατωση τους; Κι αν ένας τέτοιος άνθρωπος σε συνθήκες τελείως διαφορετικες έκανε κάτι που σε ξάφνιαζε; Θα επέμενες και πάλι ότι το ξεπάστρεμα είναι η πιο σωστή αντιμετώπιση; Μήπως για την σχεδόν ουτοπική περίπτωση αυτού του ένα θα άξιζει τον κόπο να μην καταφευγουμε σε λύσεις που δεν αναστρέφονται;

Fugitive Child Molester Rescues Suicidal Conn. Teen

 

 

δεν είναι τυχαίο που λένε κάτι τέτοια αμερικανιές τελικά

 

Δημοσ.

Ξέρω πως πολλές φορές αυτό που θέλω να κάνω δεν είναι το σωστό. Όταν μου κορνάρουν στο πράσινο πχ, θέλω να κατέβω κάτω και να ανοίξω κεφάλια. Ξέρω πως δεν είναι σωστό, εκείνη την ώρα όμως μου φαίνεται φοβερά δίκαιο. Φαντάζεσαι να ήταν νόμιμο;

 

Γενικά, από τα post σου, εσύ είσαι αυτός που πρέπει να έχει δίκιο. Αν μη τι άλλο, είμαστε ένα είδος που προοδεύει συνεχώς και που η πρόοδος αυτή απαιτεί να προσεγγίζουμε αυτά τα σοβαρά θέματα με ωριμότητα και ορθολογισμό. Μακάρι να ήταν όλοι έτσι. Η αλήθεια είναι όμως ότι το είδος μας αποτελείται (μεταξύ άλλων) από τους λίγους που ανακαλύπτουν, εφευρίσκουν και προσφέρουν, και από αυτούς που σέρνονται πίσω από αυτούς. Έχοντας βρεθεί σε χώρες όπου η ανθρώπινη ζωή είχε τόση αξία, όση ένα μπολ ρυζιού, έχω δει πράγματα που με έχουν επηρεάσει. Φτάνεις σε ένα σημείο όπου, ή θα γίνεις θηρίο για να αντιμετωπίσεις το θηρίο, ή το θηρίο θα σε νικήσει, θα διαιωνίσει το dna του, η ζωή συνεχίζεται και ο,τι αφορά εσένα.. not a single fuck was given that day.

Γενικά, κανείς δεν θα έπρεπε να μπορεί να αποφασίσει για το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Η αρχή αυτή όμως καταρρίπτεται καθημερινά σε αισχρό βαθμό. Όχι από ποινές θανάτου, αλλά ακόμα και σε προτεραιότητες που παρακάμφθηκαν σε νοσοκομεία, από πολύ απλά θέματα όπως την προσοχή ενός ασθενή, μέχρι και μεταμοσχεύσεις. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν μπήγει κανείς με τα χέρια του το μαχαίρι στο στήθος του άλλου. Η αδιαφορία και μόνο, αρκεί. Όσο σωστός και να είσαι λοιπόν σαν "Lucifer ο ηθικός και ορθολογιστής", υπάρχει ένα γερό "ναι αλλά" το οποίο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Τουλάχιστον όχι μέχρι να μπορέσουμε, σαν είδος, να αποκτήσουμε αμοιβαίο σεβασμό και υπευθυνότητα (τέτοια ουτοπία ούτε ο Μαρξ). Μέχρι τότε, εγώ παραμένω φιλειρηνικός, αλλά έχω και ένα battle axe δίπλα από το κρεβάτι μου.

Δημοσ.

Panago, έχεις δίκιο σε ένα πράγμα, τα συμπεράσματα βγαίνουν συνήθως από τον κανόνα και όχι από τις εξαιρέσεις. Παρόλα αυτά, δεν βρίσκω τίποτα σωστό ή ηθικό στο να ξεγράφουμε ανθρώπους χωρίς δεύτερη σκέψη. Ακόμα και αυτούς που θεωρούμε τους χειρότερους όλων. Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι αδυναμία της πολιτισμένης κοινωνίας όπως λες. Το αντίθετο μάλιστα. Άσε που δεν με έχεις πείσει ότι υπάρχουν αυτές οι λιγότερο πολιτισμένες κοινωνίες που λες πως ο επίδοξος εγκληματίας θα το ξανασκεφτεί πριν προχώρήσει από φόβο και μόνο.

Όπως λες και συ, ένα μεγάλο ποσοστό των βιαστων ανηλίκων έχουν υπάρξει οι ίδιοι θύματα. Τότε ποιο είναι το παράδειγμα/δίδαγμα που δίνεται με τη θανατωση τους; Κι αν ένας τέτοιος άνθρωπος σε συνθήκες τελείως διαφορετικες έκανε κάτι που σε ξάφνιαζε; Θα επέμενες και πάλι ότι το ξεπάστρεμα είναι η πιο σωστή αντιμετώπιση; Μήπως για την σχεδόν ουτοπική περίπτωση αυτού του ένα θα άξιζει τον κόπο να μην καταφευγουμε σε λύσεις που δεν αναστρέφονται;

Fugitive Child Molester Rescues Suicidal Conn. Teen

 

 

δεν είναι τυχαίο που λένε κάτι τέτοια αμερικανιές τελικά

 

Ούτε εγώ το βρίσκω σωστό ή ηθικό. Σε περιπτώσεις το θεωρώ αναγκαίο κακό. Δεν μιλάω συγκεκριμένα για την ποινή θανάτου βάσει νόμου, αλλά γενικώς για την αξία μιας ζωής. Ο φόβος (ή εκφοβισμός αν θέλεις) παίζει μεγάλο ρόλο. Ακόμα και σε απλές καθημερινές καταστάσεις, βλέπουμε τους "καλούς" ανθρώπους να απαξιώνονται και να πέφτουν θύματα των πονηρών ενώ κάποιος που είναι γνωστό ότι δεν χαρίζει κάστανα, δεν τον ακουμπάει κανείς. Ούτε αυτό είναι σωστό. Πουτάνα κοινωνία; Ναι. Οι εγκληματίες, ως επί τω πλείστον, δεν είναι άτομα που θα πουν "οκ θα πάω να την πέσω στον δυνατό γιατί στους αδύναμους την πέφτουν μόνο οι κότες". Βρίσκουν τα πιο εύκολα θύματα και χώνονται. Ο εκφοβισμός χρησιμοποιείται για να περάσεις ένα μήνυμα. Μπορεί ο σκοπός σου να είναι καλός (να προφυλάξεις τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου) ή κακός (θρησκεία). Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο θεμιτός τρόπος. Αποτελεί μέρος μιας φιλοσοφίας και συμπληρώνει μερικά μικρά κενά.

 

Police say Rogers was convicted in 2001 of four counts of child molestation in Georgia

Λεπτομέρειες δεν γνωρίζουμε αλλά "πλάκα" θα είχε η κοπέλα που ήθελε να αυτοκτονήσει να είχε κακοποιηθεί μικρή από κάποιον όπως αυτόν που την έσωσε. Λέω εγώ τώρα...

Δημοσ.

Εφόσον το αν θα "ψοφήσω" εγώ ή ο κροκόδειλος, εξαρτάται από την απόφαση κάποιου τρίτου, είτε έχω είτε δεν έχω πρόβλημα, δεν αλλάζει κάτι. Από 'κει και μετά:

 

1) Αν ήμουν υποχρεωμένος να επιλέξω το αν θα ζήσει ένα ζώο που αγαπώ, το οποίο με συντροφεύει και αποτελεί κομμάτι της ζωής μου, ή ένας άνθρωπος με τον οποίο δε με συνδέει τίποτα, εκτός απ' το γεγονός ότι είμαστε και οι δυο "ομιλούντα δίποδα", αφενός θα επέλεγα κι εγώ την επιβίωση του ζώου, αφετέρου δε θα αδικούσα και κάποιον που θα έκανε το ίδιο, επιλέγοντας το ζώο του αντί για 'μένα (δώσε προσοχή στις υπογραμμισμένες / έντονες λέξεις...)

 

2) Στα - ανυπεράσπιστα πλέον, εφόσον συμβεί το παρακάτω - μη απογαλακτισμένα καν, παιδάκια της γατούλας που την κάνει επίτηδες αλοιφή κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου του ο "νοήμων" άνθρωπος, ποιος λέει ή εξηγεί το οτιδήποτε; Α, συγνώμη, ξέχασα: δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα μας, οπότε δεν τρέχει και τίποτα...

 

Eνταξει ρe φιλε, κι εγω αν ηταν να διαλεξω αναμεσα σε σενα ή στο παπαγαλακι μου, θα προτομουσα το παπαγαλακι μου, τουλαχιστον αυτο μιλαει χωρις να λεει κοτσανες;)

 

Παντως (εφοσον μιλας σοβαρα) ειναι πολυ επικινδυνο να υπαρχουνε ανθρωποι οπως εσυ. Δηλαδη αν οδηγεις με μεγαλη ταχυτητα και δεις ξαφνικα μπροστα σου στο δρομο εναν ανθρωπο απο τη μια και το ζωακι σου απο την αλλη, θα προτιμησεις να πεσεις πανω στον ανθρωπο για να σωσεις το ζωακι σου?...

 

 

Διάβασε καλύτερα την υποθετική ερώτηση. Αλλά για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ανάμεσα σε σένα και τη γάτα μου, θα ζούσε η γάτα. Δεν είναι κάτι προσωπικό, απλώς αυτή την αγαπάω, εσύ αν πεθάνεις αύριο δε θα με νοιάξει καν -και είμαι βέβαιος πως είναι αμοιβαίο.

 

Mα κι εγω αναμεσα σε σενα και το χαμστερακι μου θα ζουσε το χαμστερακι. Στο κατω-κατω τι παραπανω εχεις εσυ απο το χαμστερακι? :lol:

Αληθεια, τυψεις που σκοτωσες ανθρωπο δε θα εχεις? Στη μανα του και στα ορφανα του τι θα πεις, συγνωμη παιδια αλλα προεχει το γατι μου?

Δημοσ.

Παρτο λιγο γενικά, μην κολλάς, εννοεί οτι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην υποκειμενική ηθική και στα προσωπικά συναισθήματα σε αντίθεση με τους νόμους ως μέσο καταστολής ή δικαιοσύνης..

Δημοσ.

Γενικα μιλαμε παντα. Νομιζω οτι τα παιδια ηταν σαφη. Προτιμουν να σκοτωσουν ανθρωπο παρα να σκοτωθει το κατοικιδιο τους...

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...