Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

ψάχνοντας στο γκούγκλ βρήκα διάφορα, από 25% μάξ μέχρι 15% μιν. Δεν έχω ιδέα ποιό μπορεί να είναι το αληθινό. Το πιό "αξιόπιστο" άρθρο λέει ότι από 18% είναι να πέσει στο 15%.

Πάντως, για εμπορικό κατάστημα (τέτοιο είναι πρακτικά το φαρμακείο) το 18% δεν είναι και εξωφρενικό κέρδος.

 

Όχι, δεν είναι α πριορι εσφαλμένο. Προσωπικά μια χαρά μου φαίνεται. Είναι ουτοπικό όμως, μη πραγματοποιήσιμο πιστεύω, σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Εδώ το κράτος ετοιμάζεται να πουλήσει ρεύμα, νερό, τρένα, λεωφορεία, τα πάντα όλα. Τα φάρμακα θα κρατήσει;

 

Μικτό ήταν περίπου 22% και θα πάει στο 15%.

Τα λειτουργικά έξοδα είναι γύρω στο 10%. Αν συνδυαστεί με το rebate, την καθυστέρηση πληρωμών για κάνα χρόνο σε συνδυασμό με διάφορα δάνεια...do the math για τα υπόλοιπα.

 

Βασικά σε όλο τον κόσμο γύρω στο 18-25% είναι. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι κυρίως η υπερσυνταγογράφηση και η μη χρήση των γενόσημων.

Ειδικά σε παλιότερες εποχές τα ασφαλιστικά ταμεία επέτρεπαν ακόμη και την συνταγογράφηση βιταμινών!

 

Τα πιο πολλά φάρμακα υψηλού κόστους δεν τα παρέχουν οι φαρμακοποιοί αλλά το κράτος εδώ και πολλά χρόνια.

Σε ένα καπιταλιστικό σύστημα μάλλον δεν είναι βιώσιμη η λύση των εξολοκλήρου κρατικών φαρμακείων. Ακόμη και οι Σουηδοί το παράτησαν πρόσφατα αυτό το μοντέλο και τα ιδιωτικοποίησαν.

  • Απαντ. 109
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

Κι ένα γενικότερο σχόλιο, με αφορμή αυτό που είπε ο Τούφας. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, στην Ελλάδα, ποτέ και κανένας δεν είπε στους επαγγελματίες που ασχολούνται με την υγεία ότι κομμάτι της δουλειάς τους είναι και η συγκράτηση του κόστους. Επειδή έχω πολλούς παλιούς συμφοιτητές που ασκούν ιατρική σε άλλες χώρες, η διαφορά στη νοοτροπία είναι χαώδης. Στην Αγγλία ή τις ΗΠΑ, ο γιατρός, ο νοσηλευτής και ο φαρμακοποιός έχουν εκπαιδευθεί να κοιτάνε και το κόστος κάθε φαρμάκου ή θεραπείας που σκέφτονται να χορηγήσουν. Θυμάμαι φίλη γιατρό στη Νέα Υόρκη, με την οποία συζητούσαμε για 2 φάρμακα. Το νεότερο ήταν ελαφρώς πιο αποτελεσματικό, αλλά κόστιζε 10 φορές παραπάνω. Ε, στον Ευαγγελισμό άρχισαν να το δίνουν σε όλους μόλις κυκλοφόρησε, ενώ στη Νέα Υόρκη δεν το έδιναν σχεδόν ποτέ γιατί το επιπλέον αναμενόμενο όφελος θα ήταν μικρό και θα αφορούσε ένα πολύ μικρό ποσοστό ασθενών. Εντάξει, μπορεί ο Ευαγγελισμός να είχε για 6 μήνες 2% λιγότερες επιπλοκές (τυχαία νούμερα), αλλά την επόμενη χρονιά δεν είχε να αγοράσει ούτε γάντια και οι γιατροί έτρεχαν να αγοράσουν από την τσέπη τους (καθόλου τυχαίο παράδειγμα).

 

Εδώ, ακόμα και όταν δεν μπαίνουν μίζες και συμφέροντα στη μέση, έχουν ανατραφεί γενιές ανθρώπων που αγνοούν την έννοια κόστους-οφέλους. Ασθενείς, συγγενείς και επαγγελματίες υγείας έχουμε την αφελή λογική ότι, αν είναι για θέμα υγείας, τα λεφτά δε θα στερέψουν ποτέ και πρέπει εξαρχής να εφαρμόσουμε την πιο προχωρημένη και ακριβή θεραπεία ή να κάνουμε όλες τις εξετάσεις που υπάρχουν, "έτσι, για να είμαστε σίγουροι". Αν δεν αλλάξει αυτό, όσα μέτρα και να ληφθούν, πάλι μαύρη τρύπα θα έχουμε στα ταμεία.

Δημοσ.

Εντάξει, μπορεί ο Ευαγγελισμός να είχε για 6 μήνες 2% λιγότερες επιπλοκές (τυχαία νούμερα), αλλά την επόμενη χρονιά δεν είχε να αγοράσει ούτε γάντια και οι γιατροί έτρεχαν να αγοράσουν από την τσέπη τους (καθόλου τυχαίο παράδειγμα).

Για 2% μόνο δεν αξίζει.

Δημοσ.

Δεν ξερω αν ειμαι απόλυτα σχετικός ή αν έχει αναφερθεί αλλά οι νέες εξελίξεις πρέπει να οφείλονται εδω:

 

Μείωση στη φαρµακευτική δαπάνη κατά τουλάχιστον 1076 εκατοµµύρια Ευρώ το 2012

µειώνοντας τις τιµές των φαρµάκων (γενόσηµα και επώνυµα φάρµακα), αυξάνοντας τις

συµµετοχές, µειώνοντας τα περιθώρια κέρδους των φαρµακοποιών και των

χονδρεµπόρων, εφαρµογή υποχρεωτικής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης µε βάση τη

δραστική ουσία και τα πρωτόκολλα, επικαιροποίηση της θετικής λίστας φαρµάκων,

εφαρµογή µηχανισµού τριµηνιαίων επιστροφών (αυτόµατη επανείσπραξη) που θα

καταβάλεται από τον φαρµακευτικό κλάδο. (∆είτε κατωτέρω ενότητα 2.8).

 

http://www.newsit.gr/flash/mnimonio.pdf Αναλυτικότερα στη σελίδα 12 - 17.

Δημοσ.

Εδώ, ακόμα και όταν δεν μπαίνουν μίζες και συμφέροντα στη μέση, έχουν ανατραφεί γενιές ανθρώπων που αγνοούν την έννοια κόστους-οφέλους.

Μου θύμησες μια σκηνή από το Σάντα Τσικίτα με τον Λογοθετίδη.

Για στερεοφωνικά μιλάς ή για ανθρώπους?

Δημοσ.

Είσαι άδικος,εκτός αν το κάνεις για δημιουργία εντυπώσεων ....και για να γελάσουμε.

 

Δεν έχει δείξει τέτοια ο Γιατρουδάκος μας ως τώρα,απεναντίας μάλιστα.

 

btw,μην απομονώνεις κάτι που έχει άμεση εξάρτηση απ' τα συμφραζόμενα,αλλοιώνει τη σκέψη ρε φίλε.....

Δημοσ.

Μου θύμησες μια σκηνή από το Σάντα Τσικίτα με τον Λογοθετίδη.

Για στερεοφωνικά μιλάς ή για ανθρώπους?

Αυτή η κουβέντα είναι ταμπού για τους περισσότερους, ειδικά στην Ελλάδα και το ξέρω καλά. Μέχρι να βρει όμως κάποιος το δέντρο που βγάζει λεφτά, πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις με κόστος που αφορά και στην υγεία των ανθρώπων. Αν αρρωστήσει η μάνα μου, θα δώσω ό,τι έχω και δεν έχω για να πάει στο εξειδικευμένο κέντρο στην Αλάσκα και να θεραπευτεί από τον καλύτερο στον κόσμο. Αν αρρωστήσουν ταυτόχρονα η μάνα μου, ο πατέρας μου και 2 αδέρφια μου και δεν μου φτάνουν τα λεφτά να τους στείλω όλους στην Αλάσκα, τι θα κάνω; Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για τον καθένα.

 

Σε επίπεδο χώρας, κάθε μέρα αρρωσταίνουν σοβαρά χιλιάδες άνθρωποι και είναι βέβαιο ότι και αύριο και μεθαύριο θα αρρωστήσουν πολλές χιλιάδες ακόμα. Δεν μας φτάνουν τα λεφτά να δώσουμε σε όλους την καλύτερη θεραπεία. Τι κάνουμε; Ο ένας τρόπος είναι να δίνουμε σε όλους την καλύτερη δυνατή θεραπεία (και πιο ακριβή) για όσο αντέχει το ταμείο και σε 3 μήνες να πεθαίνουν όσοι αρρωσταίνουν γιατί δε θα έχουμε λεφτά ούτε για αντιβίωση. Ο άλλος είναι να δίνουμε σε όλους την καλύτερη θεραπεία που μπορούμε να πληρώσουμε, χωρίς να πτωχεύσουμε. Ναι, είναι λίγο κυνικό, αλλά δε ζούμε στην Ουτοπία κι όποιος δεν το κατανοεί, καλό είναι να το σκεφτεί καλύτερα.

Δημοσ.

Αν ζούσα στο εξωτερικό και σε διάβαζα θα νόμιζα πως η Ελλάδα έχει λύση τα προβλήματα που αφορούν τη διαχείριση και τον καταμερισμό των πόρων, του έμψυχου δυναμικού κλπ και αυτό που έμεινε πια είναι να πέσει το επίπεδο της παρεχόμενης περίθαλψης.

Αν ήταν έτσι τότε θα ήμουν σύμφωνος μαζί σου.

Η λογική του "πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι" είναι απλά η πιο εύκολη (βολική καλύτερα) επιλογή.

Σε αντίθεση με τα όσα λες βέβαια έρχεται η διαφήμιση του ΕΟΦ που δεν αναφέρει κάτι για ποσοστά επιπλοκών.

Υπάρχουν και αποδοτικότερες λύσεις όπως ο Καιάδας. Εκεί να δεις σχέση κόστους-οφέλους.

Δημοσ.

Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι λες!

 

Αν αναφέρεσαι στο προηγούμενο παράδειγμά μου με τη φίλη από Αμερική, δεν αναφερόμουν σε γενόσημα, αλλά σε δύο διαφορετικά φάρμακα για το ίδιο νόσημα, απλώς για να δείξω τη διαφορά νοοτροπίας.

 

Ως προς τα γενόσημα, δεν υπάρχει κάποιος λόγος για να περιμένεις περισσότερες επιπλοκές σε σχέση με τα πατενταρισμένα.

 

Τέλος, αν μου βρεις έναν τρόπο να αλλάξεις τα μυαλά 70 χιλιάδων γιατρών και τη δομή του συστήματος υγείας σε 3 μήνες, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι είναι ο προτιμητέος τρόπος. Αλλά όπως και με απόψεις τους στυλ "το παθητικό κάπνισμα δεν περιορίζεται με πρόστιμα, αλλά με εκπαίδευση" και "το να μάθεις να βάζεις ζώνη στο αυτοκίνητο είναι θέμα παιδείας και όχι ελέγχων από την τροχαία", το πρόβλημα είναι ότι αγνοούν την καταστροφή που θα μεσολαβήσει μέχρι να γίνει το ευκταίο.

Δημοσ.

Αν αναφέρεσαι στο προηγούμενο παράδειγμά μου με τη φίλη από Αμερική, δεν αναφερόμουν σε γενόσημα, αλλά σε δύο διαφορετικά φάρμακα για το ίδιο νόσημα, απλώς για να δείξω τη διαφορά νοοτροπίας.

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα που έφερες η ένσταση μου είναι στο ποιος ορίζει αν το 2% είναι μικρό ή μεγάλο ποσοστό.

Υπάρχει κάποια έρευνα που να δείχνει τη σχέση κόστους-οφέλους κάποιου φαρμάκου?

Η επιπλοκή π.χ. μπορεί να έχει αποτέλεσμα στην αποδοτικότητα ενός ανθρώπου και με τη σειρά του μείωση εσόδων για το κράτος, μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθεί μια νοσηλεία κλπ.

Δημοσ.

Και μόλις κλείσουν οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες (γιατί εκεί το πάνε), να δω τι φόρους θα παίρνουν. Θα πληρώνουμε και ταμείο ανεργίας τους χιλιάδες εργαζόμενους που θα μείνουν χωρίς δουλειά και θα βγει ο τότε Υπουργός να μας μιλάει πάλι για μαύρες τρύπες στα Ταμεία, αυξάνοντας τη συμμετοχή του ασφαλισμένου στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας είτε αυτό λέγεται φάρμακο είτε περίθαλψη.

Εκεί πάει η δουλειά, γιατί εθελοτυφλείτε μερικοί;

 

Οχου.. Αμαν πια με αυτο το επιχειρημα!

Δημοσ.

http://www.antinews.gr/2012/03/04/150227/

Η πίτα των 6 δισ ευρώ

 

 

«Πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι…» περιγράφει την Ελλάδα το γνωστό τραγούδι. Και τίποτα δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες δύο εβδομάδες και θα συμβαίνει τις επόμενες τρεις, σε μια χώρα η οποία πωλείται και λεηλατείται…

 

Αυτά που συμβαίνουν στο χώρο του φαρμάκου από την ανελέητη σύγκρουση συμφερόντων και τη διαπλοκή απειλούν να τινάξουν τον αέρα κατακτήσεις δεκαετιών και να γυρίσουν τη φαρμακευτική περίθαλψη των πολιτών 30-40 χρόνια πίσω! Γύρω από την πίτα των περίπου 5-6 δισ. ευρώ που είναι πλέον οι φαρμακευτικές πωλήσεις, μαίνεται η μάχη της διεκδίκησης, δήθεν στο όνομα των επιταγών της Τρόικας, διά μέσου των ελιγμών που πραγματοποιεί ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος, προκειμένου να αποφύγει το μοιραίο και να βγει αλώβητος από την κόλαση στην οποία μόνος του μπήκε.

 

Πέντε ξένες μεγάλες εταιρίες γενοσήμων, η Actavis από την Ισλανδία, η Μylan και η Watson από τις ΗΠΑ, η Teva από το Ισραήλ και η Ranbaxy από την Ινδία, με την αμέριστη συμπαράσταση της Τρόικας και μερίδας των ΜΜΕ, αναμένουν ως μάννα εξ ουρανού την περίφημη «συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία» και την «επιλογή του φθηνότερου φαρμάκου», για να πάρουν όλη την αγορά γενοσήμων εν μια νυκτί! Από την άλλη, μεγάλες και ιστορικές ελληνικές εταιρίες, με αιχμή του δόρατος την Demo, την Elpen και τη Pharmathen, προσπαθούν να εκλογικεύσουν τις αποφάσεις και να διατηρήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας και τα είκοσι ελληνικά εργοστάσια παραγωγής. Παράλληλα, οι πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στη χώρα παρακολουθούν αποσβολωμένες την πρωτοφανή σφαγή: συνεχείς μειώσεις τιμών, καθυστερήσεις στην εισαγωγή νέων φαρμάκων, διαρκώς αυξανόμενες υποχρεωτικές εκπτώσεις, χρέη δισεκατομμυρίων από τα νοσοκομεία και κούρεμα των ομολόγων. Πολλές από αυτές ετοιμάζουν τις βαλίτσες αναχώρησης από την Ελλάδα.

 

Και όλα αυτά την ώρα που η όποια μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης μεταφέρεται εντέχνως στην πλάτη των ασφαλισμένων και, ιδιαιτέρως, των συνταξιούχων που επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση. Στην απελπισία και την άγνοιά του το υπουργείο Υγείας δημιούργησε εκ του μηδενός ένα θέμα: τα γενόσημα φάρμακα. Εκεί αποφάσισε να δώσει τη μάχη, στα φάρμακα που αντιστοιχούν σε μόλις 3,6% των δαπανών Υγείας…

 

Η πίτα επιχειρείται να μοιραστεί βίαια. Η θεαματική είσοδος μεγάλων παικτών στην Ελλάδα φαίνεται να εξαρτάται πλέον από τη διατύπωση που θα χρησιμοποιηθεί στις αναμενόμενες υπουργικές αποφάσεις…

 

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο.

 

Τι είναι τα γενόσημα φάρμακα; Είναι νέα κατηγορία;

 

Γενόσημα είναι τα φάρμακα που περιέχουν δραστική ουσία η οποία δεν καλύπτεται πλέον από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας (πατέντα). Παλαιότερα, πριν κατακτήσουν μεγάλο μέρος της αγοράς αλλά και την εκτίμηση των γιατρών, τα έλεγαν, υποτιμητικά, «αντίγραφα». Κάθε νέο φάρμακο, πρωτότυπο, κυκλοφορεί για ορισμένα χρόνια προστατευόμενο, χωρίς δηλαδή να μπορεί άλλη εταιρία να κυκλοφορήσει όμοιο. Οταν λήξει η πατέντα, πολλές εταιρίες κυκλοφορούν τα δικά τους φάρμακα, ίδια με το πρωτότυπο, που λέγονται γενόσημα (generics). Επομένως δεν πρόκειται για κάτι νέο αφού ήδη, δεκαετίες τώρα, τα γενόσημα κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο.

 

Γιατί τα γενόσημα είναι φθηνότερα έως πολύ φθηνότερα από τα πρωτότυπα; Είναι θέμα ποιότητας;

 

Οχι. Στην τιμή των πρωτοτύπων ενσωματώνονται και οι δαπάνες έρευνας. Στις μεγάλες εταιρίες, το ποσόν που απαιτείται να επενδυθεί για να ανακαλυφθεί μια νέα φαρμακευτική ουσία και να φτάσει στα ράφια των φαρμακείων είναι της τάξης του 1 δισ. δολαρίων. Στατιστικά, σε κάθε 4 νέα φάρμακα, 1 είναι κερδοφόρο, 1 ζημιογόνο και 2 βγάζουν τα έξοδά τους. Οταν λήξει η πατέντα, αφενός, θεωρείται πως όλα αυτά έχουν αποσβεστεί και, αφετέρου, αρχίζει να λειτουργεί ο σκληρός ανταγωνισμός, με αποτέλεσμα τη μείωση των τιμών.

 

Το τελευταίο διάστημα ακούγονται πολλά για επικίνδυνα φάρμακα που θα γεμίσουν την αγορά και για την υγεία μας που κινδυνεύει από τα γενόσημα. Πού βρίσκεται η αλήθεια;

 

Οπως συχνά συμβαίνει στην Ελλάδα, φωνές που αντιπροσωπεύουν συμφέροντα διατυμπανίζουν η καθεμία την «αλήθεια» της. Τα επώνυμα γενόσημα φάρμακα, συγκεκριμένων και γνωστών παραγωγών, είναι εξίσου ασφαλή, ποιοτικά και πιστοποιημένα με τα πρωτότυπα, όπως αποδεικνύεται άλλωστε από το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται ευρύτατα και σε πολύ μεγάλο βαθμό σε όλες τις χώρες του κόσμου. Οι κίνδυνοι δεν αφορούν το δίπολο «γενόσημο – πρωτότυπο», αλλά π.χ. τη δυνατότητα να παρεισφρήσουν στην αγορά πλαστά φάρμακα, όπως συμβαίνει με τις αγορές από το Ιντερνέτ ή όταν άσχετες ή απελπισμένες κυβερνήσεις προωθούν αποκλειστικά το πιο φθηνό, όπως συμβαίνει π.χ. στην Πολωνία, την Ουγγαρία ή τη Λιθουανία και είναι ενδεχόμενο πλέον να συμβεί και στην Ελλάδα αν επιμείνουμε στο «φθηνότερο».

 

Το υπουργείο Υγείας ανακοινώνει τακτικά αποτελέσματα ηλεκτρονικών διαγωνισμών, μέσω των οποίων προσφέρονται γενόσημα φάρμακα π.χ. με τιμή 1 ευρώ η συσκευασία, όταν η τιμή του ίδιου πρωτότυπου είναι 24 ευρώ. Πώς δικαιολογείται αυτό; Κάποιος κλέβει πολύ ή κάποιος πουλάει σκουπίδια αντί για φάρμακα;

 

Ο κ. Λοβέρδος χρειάζεται την κατανόησή μας… Αυτές οι καταπληκτικές εκπτώσεις αφορούσαν την περίοδο που διεκδικούσε την αρχηγία του ΠαΣοΚ. Οι διαγωνισμοί έχουν μείνει στα χαρτιά, συμβάσεις δεν έχουν υπογραφεί, η διάρκεια ισχύος των «προσφορών» παρέρχεται ή έχει παρέλθει ήδη και οι καταπληκτικές εκπτώσεις του 95% (!!!) μένουν στα χαρτιά. Οπωσδήποτε, όμως, όταν πρόκειται για μαζικές ή και αποκλειστικές πωλήσεις, διεθνώς επιτυγχάνονται σημαντικές εκπτώσεις, της τάξης 30-50%. Στην Ελλάδα της προχειρότητας, οι εκπτώσεις φαίνονται μεγαλύτερες απλώς επειδή υπολογίζονται πάνω σε υψηλότερες αρχικές τιμές! Αν δηλαδή εσείς αγοράσετε κάτι π.χ. με 48 ευρώ από έναν που το πουλούσε 60 και από έναν που το πουλούσε 96, ο πρώτος σας έκανε έκπτωση 20% κι ο δεύτερος 50%, αλλά τι σημασία έχει; Στα φάρμακα χρειάζεται γνώση και εμπειρία, γιατί συχνά οι μεγάλες εκπτώσεις χρησιμοποιούνται από ξένους φαρμακευτικούς κολοσσούς ως πολιορκητικός κριός για την είσοδο στην αγορά και την εξουδετέρωση της ντόπιας βιομηχανίας. Κι αυτό πάει να γίνει στην Ελλάδα, εξαιτίας της ασχετοσύνης των πολιτικών, της διαφθοράς των παρατρεχάμενων, αλλά και της πίεσης που ασκούν τα θλιβερά «παπαγαλάκια»…

 

Τα φτηνά γενόσημα φάρμακα κατέχουν τεράστια ποσοστά πωλήσεων στις πλούσιες χώρες, γιατί όχι και στην Ελλάδα; Πρέπει να πληρώνουμε εμείς ακριβά αυτό που ο Γερμανός πληρώνει φθηνά;

 

Στα δήθεν ποσοστά χρήσης των γενοσήμων, η εξαπάτηση πάει σύννεφο! Στις ξένες χώρες μετράνε τα κουτιά, ενώ στην Ελλάδα τη δαπάνη! Ετσι, τα «παπαγαλάκια» μάς «πληροφορούν» ότι στην Ελλάδα έχουμε 18% κατανάλωση γενόσημων ενώ στη Γερμανία έχουν 60% και στην Αγγλία 65%. Ακούγονται και μεγαλύτερα ποσοστά. Στην Ελλάδα, όμως, μετράμε ευρώ, ενώ τα ποσοστά αυτά στις ξένες χώρες αφορούν κουτιά! Κι όχι μόνον αυτό αλλά στις άλλες χώρες οι μετρήσεις αφορούν την εκτός πρωτοτύπων, την μη προστατευόμενη δηλαδή αγορά (unprotected market). Πράγματι, στην αγορά αυτή, στις ΗΠΑ των 40 εκατομμυρίων ανασφάλιστων ανθρώπων το 90% των συνταγών είναι πάμφθηνα γενόσημα, στη Γαλλία 52%, στη Γερμανία 75% κοκ. Με αυτό τον τρόπο μέτρησης, όμως, τα γενόσημα στην Ελλάδα πλησιάζουν ήδη το 40% την ώρα που ο κ. Λοβέρδος βάζει στόχο να… ανέβουμε στο 30%!!!

 

Σε γενικές γραμμές αυτό που αποτελεί στόχο σε όλες τις υγειονομικά, επιστημονικά και βιομηχανικά προηγμένες χώρες είναι, στο σύνολο της αγοράς, η αναλογία 30-70 να είναι ως εξής: τα γενόσημα θα έχουν το 70% των συνταγών αλλά θα απορροφούν το 30% της δαπάνης, ενώ τα πρωτότυπα θα έχουν το 30% των συνταγών αλλά το 70% της δαπάνης. Το σύνολο και στις δυο περιπτώσεις παραμένει 100. Στην Ευρώπη το 2009 τα γενόσημα είχαν μερίδιο περίπου 50% στην κατανάλωση και 20% στη δαπάνη. Υπάρχει, λοιπόν, δρόμος ακόμα…

 

Είναι καλό για τους ασφαλισμένους να χορηγούνται τα φάρμακα με τη δραστική ουσία ή απλώς το κράτος μειώνει τη φαρμακευτική δαπάνη, εις βάρος της δημόσιας υγείας;

 

Το μέτρο από μόνο του δεν είναι καλό ή κακό. Αν έχεις κάνει καλά τη δουλειά σου είναι απλώς περιττό. Εξαρτάται από τον τρόπο εφαρμογής. Αρχικά ο κ. Λοβέρδος είχε προτείνει, με το γνωστό του βερμπαλισμό και μαξιμαλισμό, ο φαρμακοποιός να δίνει υποχρεωτικά το πιο φθηνό (!!!) φάρμακο και ο γιατρός να γράφει μόνο το δραστικό συστατικό και όχι συγκεκριμένο, επώνυμο φάρμακο. Η λύση αυτή δεν εφαρμόζεται πουθενά στον κόσμο, εκτός των άλλων και γιατί καταπατάει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα των ασφαλισμένων, ενώ θα μετατρέψει τάχιστα τους φαρμακοποιούς σε… «φαρμακοβιομήχανους» φαρμάκων δικής τους εισαγωγής!

 

Το σωστό, όπως γράφτηκε για πρώτη φορά στον Ελεύθερο Τύπο πριν από δύο εβδομάδες και τελικά θα ακολουθήσει η κυβέρνηση, είναι ο ασφαλισμένος να μην πληρώνει συμμετοχή αν επιλέγει το φθηνότερο και να πληρώνει τη διαφορά αν θέλει να διαλέξει κάποιο ακριβότερο ή αυτό που του προτείνει ο γιατρός του. Τελικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι στην ουσία ορίζεται μια ασφαλιστική τιμή και από εκεί και πέρα να επιβαρύνεται ο ασθενής, όπως συμβαίνει π.χ. με τα γυαλιά: το ταμείο δίνει ορισμένο ποσόν και από εκεί και πέρα τη δαπάνη καλύπτει ο ασφαλισμένος…

 

Τι (θα έπρεπε) να κάνουμε;

 

Εντέχνως ο κ. Λοβέρδος και τα «παπαγαλάκια» έχουν στρέψει το ενδιαφέρον στα φάρμακα και μάλιστα τα γενόσημα ενώ, βεβαίως, το ζητούμενο είναι η μείωση των δαπανών Υγείας γενικά, αφού η Ελλάδα βρίσκεται σε ό,τι αφορά τις δαπάνες Υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ στην τέταρτη θέση παγκοσμίως (!) μετά το Πουέρτο Ρίκο, τις ΗΠΑ και τον Καναδά (2008).

 

Τα γενόσημα φάρμακα αποτελούν μόλις το 18% της φαρμακευτικής δαπάνης, η οποία αποτελεί με τη σειρά της το 20% των δαπανών Υγείας. Επομένως τα γενόσημα αποτελούν το… 3,6% (!!!) των δαπανών Υγείας και πάνω σ’ αυτό το 3,6% «χτυπιέται» για «σπατάλη» ο κ. Λοβέρδος, αδιαφορώντας (ή μήπως προστατεύοντας;) για το όργιο που συμβαίνει στα διαγνωστικά κέντρα, τα ιδιωτικά νοσοκομεία και τη διαφθορά του ΕΣΥ. Η κυβέρνηση προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα χωρίς να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα της περίθαλψης θα έπρεπε απλά

 

(α) να κοστολογεί τα νέα φάρμακα με βάση το μέσο όρο των τριών φθηνότερων τιμών της Ευρωζώνης και να τα χορηγεί χωρίς καθυστερήσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία,

 

(β) να καθιερώσει rebate 0-15% επί των πωλήσεων των ταμείων στα πρωτότυπα, αναλόγως του τζίρου,

 

(γ) να μειώνει κατά 50% την τιμή των πρωτότυπων μόλις λήγει η πατέντα και να αφήνει στην ίδια τιμή και τα γενόσημα, για να ενισχύσει την εγχώρια βιομηχανία,

 

(δ) να υποχρεώσει σε 50% ποσοστό αναγραφής γενοσήμων τους ταμειακούς γιατρούς,

 

(ε) να εξορθολογήσει τα ποσοστά κέρδους των φαρμακείων και

 

(στ) να επανεξετάσει το ζήτημα της συμμετοχής των ασφαλισμένων. Είναι ντροπή που σήμερα π.χ. ο συνταξιούχος του ΙΚΑ πληρώνει για συμμετοχή όσα και ο μισθωτός των 5 ή 10 χιλιάδων το μήνα…

 

Του Μιχάλη Πιτσιλίδη, Eκδότη του περιοδικού «Life Positive», για τον Τύπο της Κυριακής

 

Δημοσ.

Πάντως δεν υπάρχει... ασφαλής άποψη περί ασφάλειας. Στο σύνδεσμο που δίνεις λέει «τα ίδια είναι», σε άλλο σύνδεσμο διαβάζεις άλλα...

http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/118431/le-monde-non-sta-farmaka-apo-tin-india

 

Άει βγάλε συμπέρασμα.

Δημοσ.

Πάντως δεν υπάρχει... ασφαλής άποψη περί ασφάλειας. Στο σύνδεσμο που δίνεις λέει «τα ίδια είναι», σε άλλο σύνδεσμο διαβάζεις άλλα...

http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/118431/le-monde-non-sta-farmaka-apo-tin-india

 

Άει βγάλε συμπέρασμα.

Και σε όλα αυτά, πρέπει να ξέρει κανείς και τι συμφέροντα έχει αυτός που γράφει το άρθρο. Για παράδειγμα, αυτό που αναφέρεις είναι από ιστοσελίδα ιδιοκτησίας Έλληνα φαρμακοβιομήχανου. Προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικό.

 

Επίσης, το άρθρο που έβαλε ο kage είναι του Πιτσιλίδη, εκδότη ιατρικών και φαρμακευτικών περιοδικών που λογικά επιβιώνουν χάρη στις διαφημίσεις των φαρμακοβιομηχανιών. Οπότε κι εκεί πρέπει να δεις τι τον συμφέρει να υπερασπιστεί.

Δημοσ.

Ετοιμαζόμουν να απαντήσω στο γεμάτο αποστωμοτικά επιχειρήματα "οχου..." του παπιού, αλλά το άρθρο που παράθεσε ο kage τα περιγράφει πολύ καλύτερα από μένα.

Όμως Φίλιππε δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω. Όταν κάποιος επιβιώνει χάρη στις διαφημίσεις, δεν δικαιούται να έχει άποψη; Κι όταν αυτή η άποψη είναι βασισμένη πάνω σε δομημένη σκέψη και επιχειρήματα δεν αξίζει της προσοχής μας;

Μόνο η άποψη των σωτήρων μας αποτελεί για σένα ευαγγέλιο;

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...