φοβαστε το θανατο?

[christiana78]

Λυπάμαι πολύ για τον φίλο σου.

Αυτό που με φοβίζει είναι αυτό που είπε ο Γιάννης27 και πιο πολύ σκέφτομαι τις χαμένες ευκαιρίες.. εμένα ο πατέρας μου πολεμάει με τον καρκίνο αυτόν τον καιρό και .. μακάρι να το ξεπεράσει αλλά .. φοβάμαι .. και σκέφτομαι όλα αυτά που ήθελα να κάνω μαζί του , όλες τις συζητήσεις που δεν κάναμε.. δεν λέω οτι θα έπρεπε να ζούμε την κάθε μέρα σαν την τελευταία, πολύ απλά δεν γίνεται αλλά να αγαπάμε με πράξεις τους ανθρώπους μας... αυτός ο γαμήμένος ο χρόνος δεν ξαναγυρίζει.. και το ίδιο φοβάμαι και για μένα... τις χαμένες ευκαιρίες.. το "κάποτε θα" που τελικά γίνεται ποτέ.

[μαφαλντα]

Δεν υπάρχει λόγος να φοβάται κάποιος τον θάνατο-υπάρχουν τόσα άλλα-Αν έρθει ξαφνικά,απλά ήρθε.Αν τον περιμένουμε-πχ ανίατη ασθένεια-είναι λυτρωτικός από πολλές απόψεις.

Τον θάνατο δικών μας φοβόμαστε,την απουσία τους και τον πόνο που προκαλεί.

[oldermania]

christiana λυπαμαι ευχομαι ο πατερας σου να πολεμησει το καρκινο γιατι πολλοι ανθρωποι ναι μεν ταλαιπωρηθηκανε απο αυτη την αρρωστια και γλυτωσανε ελπιζω να πανε ολα καλα.εγω εχασα τον πατερα μου πριν 2 χρονια και ειναι πολυ επωδυνο.ολα ειναι γραμμενα για τον καθενα μας οτι γραφει δεν ξεγραφει

[bluesattack]

Και μονο η ερωτηση ειναι ανατριχιαστικη

Φτου , φτου , στα ορη στα αγρια βουνα ,γρουζουζηδες !

Που πατε και τα βρισκετε ?

[Fidelio]

Κατα βάθος όλη μας η ζωή ειναι βασισμένη στον φόβο του θανάτου. Η διαφορά μεταξύ μας είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεγελάμε αυτόν τον φόβο.

 

Βασικά θάνατος δεν υπάρχει, μόνο ο φόβος...

[oldermania]

ο μεγαλυτερος πονος του ανθρωπου ειναι οτι καποτε ξερει οτι θα πεθανει

[MiDi_MiLiZ]

Το θανατο, αυτη τη στιγμη, δεν τον φοβαμαι οτι ωρα κι αν μου χτυπησει την πορτα.

 

Φοβαμαι για τον τροπο που μπορει αυτος να επελθει, με την ενοια φοβαμαι πολυ τις αρωστιες που μπορει να οδηγησουν στο θανατο και το ποσο μπορει να υποφερω, φοβαμαι τον πιθανο πονο μεχρι το θανατο κλπ.

 

Σκεφτομαι επισης και για αυτους που μενουν πισω απο το θανατο ενος νεου

[pournaras]

Το θανατο, αυτη τη στιγμη, δεν τον φοβαμαι οτι ωρα κι αν μου χτυπησει την πορτα.

 

Φοβαμαι για τον τροπο που μπορει αυτος να επελθει, με την ενοια φοβαμαι πολυ τις αρωστιες που μπορει να οδηγησουν στο θανατο και το ποσο μπορει να υποφερω, φοβαμαι τον πιθανο πονο μεχρι το θανατο κλπ.

 

Σκεφτομαι επισης και για αυτους που μενουν πισω απο το θανατο ενος νεου

 

Quoted for emphasis.

Παντα ελεγα, και λεω, οτι δε με νοιαζει το ποτε θα φυγω, αλλα οτι θα ηθελα να φυγω ειτε ξαφνικα (απο ενα καλο τρακο ας πουμε, στον τοπο), ειτε ηρεμα στον υπνο μου.

[Andy]

Κατα βάθος όλη μας η ζωή ειναι βασισμένη στον φόβο του θανάτου. Η διαφορά μεταξύ μας είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεγελάμε αυτόν τον φόβο.

 

Βασικά θάνατος δεν υπάρχει, μόνο ο φόβος...

 

Κατα βάθος όλη μας η ζωή ειναι βασισμένη στον φόβο του τι ακολουθει μετα τον θανατο..

αυτο πιστευω μας φοβιζει πιο πολυ..εαν ξεραμε τι ακολουθει δεν θα φοβομασταν και τοσο

[pappous_soulis]

Κατα βάθος όλη μας η ζωή ειναι βασισμένη στον φόβο του τι ακολουθει μετα τον θανατο..

 

αυτο πιστευω μας φοβιζει πιο πολυ..εαν ξεραμε τι ακολουθει δεν θα φοβομασταν και τοσο

 

Ξέρουμε τι ακολουθεί, γι'αυτό και σκαρφιζόμαστε παραμύθια να παρηγοριόμαστε.

[Andy]

Ξέρουμε τι ακολουθεί, γι'αυτό και σκαρφιζόμαστε παραμύθια να παρηγοριόμαστε.

 

ισως..αλλα κανεις δεν εζησε για να μας πει με σιγουρια!!

[Timonkaipumpa]

Τα έχουν πει άλλοι χιλιάδες χρόνια πριν...

 

 

Τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵ ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵ τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. οὔτε οὖν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας͵ ἐπειδήπερ περὶ οὓς μὲν οὐκ ἔστιν͵ οἳ δ΄ οὐκέτι εἰσίν.

 

Που σημαίνει:

 

Το πιο φοβερό από τα κακά, ο θάνατος, δεν είναι τίποτε για εμάς – στον βαθμό που όσο υπάρχουμε, δεν είναι παρών· κι όταν πάλι είναι παρών εκείνος, τότε δεν υπάρχουμε εμείς. Άρα ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια.

 

 

Επίκουρος.

[Andy]

Τα έχουν πει άλλοι χιλιάδες χρόνια πριν...

 

 

Τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς͵ ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν͵ ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν͵ ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ͵ τόθ΄ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. οὔτε οὖν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας͵ ἐπειδήπερ περὶ οὓς μὲν οὐκ ἔστιν͵ οἳ δ΄ οὐκέτι εἰσίν.

 

Που σημαίνει:

 

Το πιο φοβερό από τα κακά, ο θάνατος, δεν είναι τίποτε για εμάς – στον βαθμό που όσο υπάρχουμε, δεν είναι παρών· κι όταν πάλι είναι παρών εκείνος, τότε δεν υπάρχουμε εμείς. Άρα ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια.

 

 

Επίκουρος.

 

 

 

[Fidelio]

Κατα βάθος όλη μας η ζωή ειναι βασισμένη στον φόβο του τι ακολουθει μετα τον θανατο..

αυτο πιστευω μας φοβιζει πιο πολυ..εαν ξεραμε τι ακολουθει δεν θα φοβομασταν και τοσο

 

Κάτσε να του ξεφύγουμε λίγο ακόμα (του θανάτου). Μάλλον λοιπον δεν είναι ο φόβος για τον θάνατο , αλλά για το άγνωστο. ...Χμ, μπα καταλήγουμε πάλι οτι δεν υπάρχει θάνατος, δεν υπάρχει άγνωστο, υπάρχει ο φόβος.

 

Αυτός ο που..ς ο φόβος..

[oldermania]

Άντε να δω κανά θρίλερ σήμερα να φοβηθώ λιγάκι

 

Sent from my iPhone using Insomnia