Θέλω να χάσω βάρος!!!

[NIKOS.PAOK]

Γεία σας ονομάζομαι Νίκος είμαι 22 ετών εχω υψος 1.80 και βάρος 230 κιλά. Μένω με τον δύδυμο μου αδερφώ τον Γιώργο (έχουμαι ίδιο υψος και ίδιο βάρος),με την κοπέλα μου και τον γιό μου. Το πρόβλημα μας είναι το βάρος και μετά από αυτό πόλλα άλλα προβλήματα. Μένουμαι στην Αθήνα 4 χρόνια. Πριν μέναμαι στο χωριό με τους γονείς μας. Στα 18 ήρθαμε στην Αθήνα με κάπια περιτά κιλά. Εδώ η διατροφή μας δεν ητάν καθόλου σωστή. Ετσι φτάσαμαι τα 190 κιλά.(Στα 17 μας ήμασταν περίπου 100 με 110 κιλά. Η ζωή μας έχει γήνει μαρτήριο καθώς λόγου οικονομικών προβλημάτων μένουμαι σε ενα μικρό σπίτι με 2 δωμάτια ένα δικό μου και τις κοπέλας μου και ένα που το μειραζεται ο γιος μου με τον αδερφό μου. Την κοπέλα μου την γνώρισα μώλις ήρθαμε Αθήνα και λίγο καιρο αργότερα έμειωε και εγκυος. Τώρα μετά από καρδιογράφιμα μασ είπε ο γιατρός πωσ πρέπει να χάσουμαι κίλα και να σταματήσουμε και το κάπνισμα καθώς καπνίζουμαι γύρο στο πακέτο την ημέρα. Σας παρακάλω βοηθήστε!!!

[arxangelos]

Ξέρω ότι ειναι πολύ δύσκολο να είσαι κλινικά παχυσαρκος(έχω χάσει 50 κιλά) το καλύτερο που μπορείς να κάνεις ειναι να βάλεις ενα κίνητρο, "ξέρεις πρέπει να χάσω κιλά για να ειμαι υγιείς γιατί το παιδί μου πρέπει να έχει πατέρα". Τα κιλά ειναι πολλά για να πεις θα κάνεις διέτα κ θα τα χάσεις, χρειάζεσαι πιο πολύ ψυχολογική υποστήριξη πιστεύω(αν κ οικονομικά από ότι λες δεν τα πάτε καλά) καλό θα ήταν να επισκεφτείς έναν διετολογο(30-35 ευρό η επίσκεψη). Βάλε στόχο κ θα τα καταφέρεις, σου εύχομαι τα καλύτερα

[panos2171]

Διαιτολόγος και γυμναστήριο είναι οι λύσεις που θα σε βοηθήσουν, το δεύτερο μπορείς να το αποφύγεις βέβαια αν μόνο σου κάνεις τρέξιμο ή ποδήλατο. Κυρίως όμως πρέπει να υπάρχει θέληση. Τι εννοείς όμως ότι η διατροφή έγινε κακή?? Το ρίξατε στα πιτογυρα και λοιπά βρώμικα χωρίς να τρώτε μαγειρεμένο φαγητό??

[kostas_dr]

Σωστή διατροφή, τέλος τα σουβλάκια, κόβεις το τσιγάρο μαχαίρι, ξεκινάς γυμναστική.

[Toufas]

Σταματηστε να λετε να κανει γυμναστικη. Το τρεξιμο μπορει να του ξεσκισει τα γονατα. Η γυμναστικη δεν κανει κατι για χασιμο βαρους, κανει και τα πραγματα χειροτερα με την εσφαλμενη "ασφαλεια" που εχει για μερικους νομιζοντας οτι αμα κανουν 20 λεπτα γυμναστιριο θα φανε 1 παστα και ειναι οκ.

http://nymag.com/news/sports/38001/

 

 

OP, κοβεις απλους υδατανθρακες, κοβεις φρουτα και τρως πρωτεινη λαχανικα και οσπρια. Ξεχνας ρυζι, μακαρονια, οτι εχει αλευρι, φρουτα, πατατες, ψωμι, ζαχαρη, γλυκα, αλκοολ (το κρασι ειναι οκ, αλλα και αυτο με μετρο). Αν εισαι αποφασισμενος να κανεις ριζικη αλλαγη στην διατροφη σου κοβεις και τα οσπρια ωστε να μπεις σε κετωση και να χανεις λιπος. Επισης πρωινο με 30 γραμμαρια πρωτεινη μιση ωρα αφου ξυπνησεις (αυγα μπεικον σπανακι = super)

Κανεις διαιτολογος δεν θα σου πει τον τροπο για να χασεις βαρος, τα λεφτα σου θελουν οχι το να γινεις καλα. Τα γυμναστηρια το ιδιο.

Δεν μετρας μεριδες, δεν θα μετρας θερμιδες. Το θερμιδικο συστημα ειναι λαθος.

Τα λιπαρα ειναι καλα, η δαιμονοποιηση τους αρχιζει να φτανει στο τελος της. Το λιπος δεν παχαινει, οι υδατανθρακες παχαινουν. Οποιος διαιτολογος εχει φρουτα και ψωμι μεσα στην διαιτα του δεν θελει το καλο σου.

 

http://www.youtube.com/playlist?list=PL39F782316B425249

 

Πρωτου πλακωσουν οι ειδικοι, εχω χασει το μισο μου σωματικο βαρος, ημουν στην θεση του op και ξερω πολυ καλα τι και πως σκεφτεται και νιωθει. Το μισο του μισου τα εχασα με αυτο τον τροπο και αυτος ηταν εντελως μπακαλιστικος (ετρωγα πατατε)

Δεν υπαρχει καμια ερευνα που μπορει να αποδειξει οτι η γυμναστικη βοηθαει στο χασιμο βαρους.Αντιθετως υπαρχει direct συνοχη στην μειωση ινσουλινης και στο χασιμο βαρους. Με το που τρωτε υδατανθρακες το πανκρεας διοχετευει ινσουλινη στο αιμα, και το συκωτι τους κανει λιπος.

 

Και πριν πεταχτει καποιος και πει "μα τουφα τα φρουτα κανουν καλο, πως θα παρει βιταμινες" να πω οτι τα λαχανικα εχουν μια χαρα βιταμινες και δεν εχουν την ζαχαρη των φρουτων.

 

 

Και φτιαξε πρωτα το βαρος και μετα το τσιγαρο. Η νικοτινη κοβει την ορεξη. Αν την βγαζεις με τα τσιροτα και τις τσιχλες ειναι οκ, αλλιως μετα.

[fuku]

σταμάτα να βλέπεις τον ΠΑΟΚ απο την τηλεόραση και βάλε στόχο στη ζωή σου να τα χάσεις τα κιλά...... όλα αρχίζουν από την θέληση και μετά απο όλα τα άλλα.

 

Καλή επιτυχία αδελφέ ΠΑΟΚτση

[kostas_dr]

Δεν είπαμε να ξεκινήσει προετοιμασία για μαραθώνιο!

Ας αρχίσει να κινείται όμως. Ας ξεκινήσει έστω με απλό περπάτημα.

[Toufas]

Δεν είπαμε να ξεκινήσει προετοιμασία για μαραθώνιο!

Ας αρχίσει να κινείται όμως. Ας ξεκινήσει έστω με απλό περπάτημα.

Για ποιο λογο? Αν δεν αλλαξει ριζικα την διατροφη του δεν θα χασει βαρος. Μην μου πεις η ασκηση κανει καλο, το καλο δεν ειναι μετρησιμο.

[deesnider]

Η προσωπική μου εμπειρία, χωρίς να έχω ούτε την ελάχιστη «ειδική» γνώση πάνω στο θέμα, είναι η εξής:

 

Πριν από 7 περίπου χρόνια, είχα φτάσει τα 135 κιλά, με ύψος 1,93μ. Ήδη, δύο χρόνια πριν είχα αρχίσει να παχαίνω, αλλά πλέον είχε αρχίσει να με κουράζει η κατάσταση, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Πήγα σε διαιτολόγο - του οικογενειακού μου περιβάλλοντος - ο οποίος, μετά από εξέταση, μου έδωσε ένα πρόγραμμα διατροφής το οποίο πρακτικά δεν απέκλειε τίποτα, εκτός από κάποιους συνδυασμούς τροφών. Μου είπε επίσης ότι πρέπει να «μοιράζω» τα γεύματά μου σε 5 ανά ημέρα, αρχίζοντας από το πρωινό και φτάνοντας στο βραδινό, το οποίο θα έπρεπε να μην είναι ιδιαίτερα «βαρύ». Εδώ πρέπει να διευκρινίσω, ότι η διατροφή μου περιλάμβανε και φρούτα - ορισμένες μέρες της εβδομάδας μάλιστα, τα φρούτα αποτελούσαν το μόνο συστατικό των 2 από τα 5 γεύματα - καθώς και ότι η ζάχαρη δεν είχε αποκλειστεί από τη διατροφή μου.

 

Η γνώμη του ήταν ότι το ιδανικό για 'μένα βάρος στο οποίο θα έπρεπε να φτάσω και στη συνέχεια να το διατηρήσω, ήταν τα 90 με 95 κιλά και ότι το πρόγραμμα θα ολοκληρωνόταν σε 8 μήνες. Μου ξεκαθάρισε ότι, αν αποφασίσω να ακολουθήσω το πρόγραμμα χωρίς παρεκτροπές, τους πρώτους 2 μήνες θα ζοριστώ πολύ, θα πεινάω και, γενικά, θα τα βρω «μπαστούνια». Αν όμως περάσουν οι 2 αυτοί μήνες, σιγά σιγά ο οργανισμός μου θα «μάθει» τη συγκεκριμένη διατροφή και δε θα «διαμαρτύρεται».

 

Τα πράγματα εξελίχθηκαν ακριβώς όπως μου τα είπε. Στην αρχή ήμουν έτοιμος να ...επιτεθώ σε περαστικούς και να τους δαγκώσω, αλλά σιγά σιγά ηρέμησα. Όντως, μετά από τους πρώτους 2 μήνες, άρχισα να μη θέλω να φάω τόσο πολύ όσο πριν και, μετά από 1 μήνα ακόμα έφτασε να μου είναι αδιάφορο, ακόμα κι αν βρισκόμουν σε παρέα 10 ατόμων, εκ των οποίων οι 9 ξεσκίζονταν στα πιτόγυρα. Εβδομάδα με την εβδομάδα, έβλεπα τα κιλά μου να μειώνονται σταθερά.

 

Το πρόγραμμα τελείωσε, με το βάρος μου να έχει φτάσει τα 93 κιλά. Από τότε - 7 χρόνια - δεν έχω ξεπεράσει ούτε μία φορά τα 95, χωρίς φυσικά να ακολουθώ κάποιο «επιβαλλόμενο» πρόγραμμα διατροφής. Απλώς, δε μου κάνει πλέον κέφι να φάω σαν κροκόδειλος, όπως έτρωγα πριν. Με δυο λόγια, δε ζορίζομαι καθόλου, τρώω ό,τι γουστάρω, στις ποσότητες που στ' αλήθεια επιθυμώ, με τα 95 κιλά να αποτελούν το «ταβάνι» του βάρους μου, όλο αυτό τον καιρό. Πιστεύω ότι πλέον δε θα παχύνω ξανά...

[arxangelos]

με το περπάτημα δουλεύει καλύτερα ο μεταβολισμός. Επίσης για το.γυμναστήριο που ειπώθηκε παραπάνω εμένα προσωπικα με βοήθησε πέρα από το να χάσω κιλά αλλά κ σε θέμα ψυχολογίας,με έβαλε σε μια ρεγουλα κ είχα έναν προγραμματισμο, σου ανεβάζει την ψυχολογια σε πορωνει κ βοηθά !!

[*nenya*]

 

Και κάτι τέτοιες εικόνες βοηθάνε περισσότερο

Ανοίγει το μάτι στο γυμναστήριο. Να κίνητρο για να γυμναστείς μετά!

 

[arxangelos]

χαχαχαχαχαχα κάτι ειναι κ αυτο

[cthulhucarbide]

Άμα είναι όντως 190 κιλά, τότε είναι πολύ νωρίς για οποιαδήποτε άσκηση, το πολύ να κάνει περπάτημα. Με τι γόνατα και αρθρώσεις θα γυμναστεί;; Θα τα δυαλύσει όλα.

 

Πρώτα απόλλα μείωση του φαγητού και στο μέλλον βλέπουμε για γυμναστική

[papajo_r]

Λοιπόν πραγματικά χωρίς να θέλω να φανώ κακός η να σε θίξω έχω ειλικρινή απορία την οποια φυσικά αν θέλεις μου απαντάς...

 

αλλα επειδή τυχαίνει να έχουμε το ίδιο ύψος μονο που εγώ είμαι στα 90 κιλά και πάλι όμως εχώ κοιλια και μερικά παχάκια.. εσύ στα 230 συνευρίσκεσαι με την κοπέλα σου και αν ναι μπορείς κανονικά να αντέξεις κάτι τέτοιο?

 

και για να πω και κάτι on topic επισκέψου έναν διαιτολόγο ο οποιος να σου βγάλει κανένα πρόγραμμα (πιστεύω κάπου στις 2000-2500 8ερμιδες..)

 

Προσπάθησε να το κρατήσεις.... αν τα καταφέρεις και το κρατήσεις και ακολουθήσεις τις συμβουλές του τότε προσπάθησε να μαζέψεις λεφτά (κάπου στα 800 με +-500 να βγαίνει) για λιποαναρρόφηση έτσι θα χάσεις τα κιλά σου μέσα σε ένα δυο μήνες και θα είσαι στιλάκι

 

ΑΛΛΑ μην κανεις πρώτα την λιποαναρρόφηση ... γιατί ναι μεν θα χάσεις όλα τα περιττά κιλά μέσα σε μια μέρα αλλα δεν θα έχουν αλλάξει οι διατροφικές σου συνήθειες!!! πράγμα που θα πει ότι θα παχύνεις πάλι!!!

 

μην στηριχτείς στο γεγονός ότι θα πάρεις θάρρος μετά την επέμβαση και θα κανεις δίαιτα... οι περισσότεροι αποτυχαίνουν έτσι... κανε πρώτα την δίαιατα δες ότι όντως αντέχεις να τρως αυτά που πρέπει για να μην παχαίνεις και μονο τότε κανε επέμβαση

[benign]

Γεία σας ονομάζομαι Νίκος είμαι 22 ετών εχω υψος 1.80 και βάρος 230 κιλά. Μένω με τον δύδυμο μου αδερφώ τον Γιώργο (έχουμαι ίδιο υψος και ίδιο βάρος),με την κοπέλα μου και τον γιό μου. Το πρόβλημα μας είναι το βάρος και μετά από αυτό πόλλα άλλα προβλήματα. Μένουμαι στην Αθήνα 4 χρόνια. Πριν μέναμαι στο χωριό με τους γονείς μας. Στα 18 ήρθαμε στην Αθήνα με κάπια περιτά κιλά. Εδώ η διατροφή μας δεν ητάν καθόλου σωστή. Ετσι φτάσαμαι τα 190 κιλά.(Στα 17 μας ήμασταν περίπου 100 με 110 κιλά. Η ζωή μας έχει γήνει μαρτήριο καθώς λόγου οικονομικών προβλημάτων μένουμαι σε ενα μικρό σπίτι με 2 δωμάτια ένα δικό μου και τις κοπέλας μου και ένα που το μειραζεται ο γιος μου με τον αδερφό μου. Την κοπέλα μου την γνώρισα μώλις ήρθαμε Αθήνα και λίγο καιρο αργότερα έμειωε και εγκυος. Τώρα μετά από καρδιογράφιμα μασ είπε ο γιατρός πωσ πρέπει να χάσουμαι κίλα και να σταματήσουμε και το κάπνισμα καθώς καπνίζουμαι γύρο στο πακέτο την ημέρα. Σας παρακάλω βοηθήστε!!!

 

Φιλε μου μη ρωτας εδω για ενα τοσο σοβαρο θεμα υγειας.Πηγαινε σε γιατρο διαιτολογο να σου πει.Εδω θα ακουσεις bro science και πολλες παπαριες εστω και απο ατομα με καλο σκοπο.Σε ενα τοσο μεγαλο βαρος οπως εισαι χρειαζεσαι την συμβουλη ειδικου.Σου ευχομαι καλα αποτελεσματα.

 

Η προσωπική μου εμπειρία, χωρίς να έχω ούτε την ελάχιστη «ειδική» γνώση πάνω στο θέμα, είναι η εξής:

 

Πριν από 7 περίπου χρόνια, είχα φτάσει τα 135 κιλά, με ύψος 1,93μ. Ήδη, δύο χρόνια πριν είχα αρχίσει να παχαίνω, αλλά πλέον είχε αρχίσει να με κουράζει η κατάσταση, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Πήγα σε διαιτολόγο - του οικογενειακού μου περιβάλλοντος - ο οποίος, μετά από εξέταση, μου έδωσε ένα πρόγραμμα διατροφής το οποίο πρακτικά δεν απέκλειε τίποτα, εκτός από κάποιους συνδυασμούς τροφών. Μου είπε επίσης ότι πρέπει να «μοιράζω» τα γεύματά μου σε 5 ανά ημέρα, αρχίζοντας από το πρωινό και φτάνοντας στο βραδινό, το οποίο θα έπρεπε να μην είναι ιδιαίτερα «βαρύ». Εδώ πρέπει να διευκρινίσω, ότι η διατροφή μου περιλάμβανε και φρούτα - ορισμένες μέρες της εβδομάδας μάλιστα, τα φρούτα αποτελούσαν το μόνο συστατικό των 2 από τα 5 γεύματα - καθώς και ότι η ζάχαρη δεν είχε αποκλειστεί από τη διατροφή μου.

 

Η γνώμη του ήταν ότι το ιδανικό για 'μένα βάρος στο οποίο θα έπρεπε να φτάσω και στη συνέχεια να το διατηρήσω, ήταν τα 90 με 95 κιλά και ότι το πρόγραμμα θα ολοκληρωνόταν σε 8 μήνες. Μου ξεκαθάρισε ότι, αν αποφασίσω να ακολουθήσω το πρόγραμμα χωρίς παρεκτροπές, τους πρώτους 2 μήνες θα ζοριστώ πολύ, θα πεινάω και, γενικά, θα τα βρω «μπαστούνια». Αν όμως περάσουν οι 2 αυτοί μήνες, σιγά σιγά ο οργανισμός μου θα «μάθει» τη συγκεκριμένη διατροφή και δε θα «διαμαρτύρεται».

 

Τα πράγματα εξελίχθηκαν ακριβώς όπως μου τα είπε. Στην αρχή ήμουν έτοιμος να ...επιτεθώ σε περαστικούς και να τους δαγκώσω, αλλά σιγά σιγά ηρέμησα. Όντως, μετά από τους πρώτους 2 μήνες, άρχισα να μη θέλω να φάω τόσο πολύ όσο πριν και, μετά από 1 μήνα ακόμα έφτασε να μου είναι αδιάφορο, ακόμα κι αν βρισκόμουν σε παρέα 10 ατόμων, εκ των οποίων οι 9 ξεσκίζονταν στα πιτόγυρα. Εβδομάδα με την εβδομάδα, έβλεπα τα κιλά μου να μειώνονται σταθερά.

 

Το πρόγραμμα τελείωσε, με το βάρος μου να έχει φτάσει τα 93 κιλά. Από τότε - 7 χρόνια - δεν έχω ξεπεράσει ούτε μία φορά τα 95, χωρίς φυσικά να ακολουθώ κάποιο «επιβαλλόμενο» πρόγραμμα διατροφής. Απλώς, δε μου κάνει πλέον κέφι να φάω σαν κροκόδειλος, όπως έτρωγα πριν. Με δυο λόγια, δε ζορίζομαι καθόλου, τρώω ό,τι γουστάρω, στις ποσότητες που στ' αλήθεια επιθυμώ, με τα 95 κιλά να αποτελούν το «ταβάνι» του βάρους μου, όλο αυτό τον καιρό. Πιστεύω ότι πλέον δε θα παχύνω ξανά...

 

Ωραιος!Εκει στην πολη που εισαι δεν εχει γυμναστηριο να σηκωνεις κανενα βαρος?