Η/ο ιδανική/ος σύντροφος

[Επισκέπτης]

Χώρια ότι εάν για κάποιον παίρνει πολύ χρόνο για να αγαπήσει βαθιά, τότε είτε αυτός δεν κάνει για αγάπες ή αυτός που θέλει να τον αγαπήσει.

 

Εδώ θέλεις τόσα χρόνια για να μάθεις τον εαυτό σου και στο τέλος δεν το κατορθώνεις κιόλας, εσύ τον άλλο θεωρείς ότι πρέπει να τον "έχεις" χωρίς πολύ χρόνο; Είσαι εντελώς φάουλ. Βασικά με αυτά που λες, απλά μου δείχνεις ότι δεν έχεις ψάξει ποτέ ούτε έναν άνθρωπο. Ούτε τον εαυτό σου. Αλλιώς δε θα θεωρούσες ότι πρόκειται για τόσο απλή διαδικασία.

 

Η "απειροσύνη" στη ζωή είναι ένα από τα πιο ευχάριστα πράγματα και εσύ πας να το καταργήσεις. Όπως και με το άλλο που λες:

 

Ε μα φυσικά. Γιατί ο ίδιος άνθρωπος που είναι κανείς σήμερα θα είναι και μετά από 20 χρόνια και το ίδιο απαιτεί και από τους άλλους και κούραση = βαρεμάρα και θέλω κάτι νέο.

 

Ποιος άνθρωπος μένει ίδιος μετά από 20 χρόνια; Εγώ κάθε 2 (άντε 3 το πολύ) χρόνια δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει και με αυτούς που έχω γύρω μου. Ούτε σύντροφο, ούτε φίλους μπορώ να έχω που να μην εξελίσσονται. Όταν συμβαίνει αυτό, απλά τους αφήνω πίσω και προχωράω με τους υπόλοιπους.

 

Αυτό είναι και το κλειδί στο να μη βαριέσαι στη σχέση. Όλα αυτά, βέβαια, αφορούν τη δική μου περίπτωση, γιατί έτσι είμαι σαν χαρακτήρας. Μπορώ να φανταστώ άνετα διαφορετικές περιπτώσεις, που ζούνε τις ζωές τους διαφορετικά, αλλά εξίσου ευχάριστα και γεμάτα.

 

Κατά τη γνώμη μου πάντως, επειδή νομίζω πως έχεις παρεξηγήσει και μερικά από αυτά που γράφω, το ιδανικό που περιγράφουμε είναι και κάτι που "πλάθεται" σιγά σιγά. Δεν είναι λες και βρίσκεις κατευθείαν το άλλο σου μισό. Με τον καιρό, όμως, με τις εμπειρίες, με τη δύναμη της συνήθειας και άλλα πολλά, σιγά σιγά και τα δύο μέλη της εξίσωσης φτάνουν να δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες.

 

Το μόνο πρόβλημα με αυτήν την ιστορία, είναι πως αν έχεις την ατυχία να πάθει κάτι ο άλλος ή δημιουργούν συνθήκες που θα σας χωρίσουν (γίνεται αυτό, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ζευγάρια αχώριστα), μετά είναι τρομερά δύσκολο ή και αδύνατο να ξαναρχίσεις από την αρχή. Η κοπέλα μου γνωρίζει αυτή τη στιγμή για μένα τα γούστα μου, τις διαθέσεις μου, τους τρόπους που λειτουργώ, ποια βιβλία, ποιοι συνθέτες, ποιες ταινίες μου αρέσουν και είναι σημαντικές για μένα (τα οποία έχουμε διαβάσει/ακούσει/δει μαζί), τι σχέση έχω με το παρελθόν μου και την οικογένειά μου, τις αξίες μου και πολλά πολλά ακόμη. Και επιπλέον, έχουμε σημαντικές εμπειρίες που ζήσαμε μαζί και μας διαμόρφωσαν σε αυτό που είμαστε σήμερα. Και έχουμε ακόμη πάάάρα πολύ δρόμο για να χορτάσουμε. Τρομερά δύσκολο να τα ξαναπιάσεις όλα αυτά από την αρχή. Πραγματικά, από που να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις.

 

Εγώ ανυπομονώ για τη μακρινή μέρα (ίσως και ποτέ), όπου όλα θα περιστρέφονται γύρω από τις κοινές μας εμπειρίες.

 

εμανα παντως μου την επεσε γτ ειχα και εχω καλο γουστο στην μουσικη.

 

Και εγώ για αυτό την έπεσα στην κοπέλα μου. Kind of.

 

Εγώ, δε, τότε, ήμουν 40 κιλά βαρύτερος, άρα δεν πρέπει να την τράβηξε η εξωτερική μου εμφάνιση.

[brickman]

εμανα παντως μου την επεσε γτ ειχα και εχω καλο γουστο στην μουσικη.

Και χωρις να σε εχει δει του ήρθε η Θεια φώτιση και εμαθε οτι υπάρχεις εσυ --χωρις να σε εχει δει-- και οτι εχεις καλο γουστο στη μουσική. Για να ησουν 120 κιλα και 1.50 υψος και θα σου έλεγα εαν θα σου την επεφτε για το γουστο σου στο τραγουδι, ή γενικά εαν θα σου την έπεφτε καθόλου.

[evabb]

ναι δεν με ειχε δει, μιλαγαμε απλα στο msn και φαινοταν απλα τι μουσικη ακουω. κι ουτε ποτε εκανε σχολιο περι εμφανισης. 120 κιλα δεν ειμαι προφανως αλλα δεν ηταν η εμφανιση αυτο που τον τραβηξε εξ αρχης.

[Επισκέπτης]

ναι δεν με ειχε δει, μιλαγαμε απλα στο msn και φαινοταν απλα τι μουσικη ακουω. κι ουτε ποτε εκανε σχολιο περι εμφανισης. 120 κιλα δεν ειμαι προφανως αλλα δεν ηταν η εμφανιση αυτο που τον τραβηξε εξ αρχης.

 

Γιατί προφανώς; Εγώ ήμουν 125 κιλά και μια χαρά μου την έπεσε.

[evabb]

Γιατί προφανώς; Εγώ ήμουν 125 κιλά και μια χαρά μου την έπεσε.

 

γιατι ολο και καπου εχω πει το βαρος μου μεσα στο φορουμ.

[Praetorianos]

Οπότε, άπαξ και αγαπήσεις πας για γάμο κτλ. Τι εάν είναι στο γυμνάσιο, τι εάν είναι στο λύκειο, τι εάν είναι στα φοιτητικά χρόνια.

Δεν υπάρχει άλλη περίοδος στη ζωή σου (imo πάντα) που να έχεις την ευκαιρία να κάνεις τόσα πολλά πράγματα και να γνωρίσεις τόσο πολλές (σεξουαλικές και μη) νέες εμπειρίες σε τόσο μικρό χρόνο. Έχεις την ευκαιρία να κωλοβαράς και να γνωρίζεις νέα άτομα 24/7 χωρίς καν να προσπαθείς, έχεις την ευκαιρία να ξυπνάς τη μια μέρα στου Γιώργου, την άλλη στης Μαίρης και την παράλλη στην Ταγκανίκα χωρίς να σε ενδιαφέρει κάτι. Έχεις την ευκαιρία να πειραματιστείς και να γνωρίσεις τόσους πολλούς χαρακτήρες ώστε αργότερα να είσαι έμπειρος αρκετά να ξεσκαρτάρεις ανθρώπους χωρίς να χρειάζεται να ζήσεις μαζί τους για 5 μήνες.

 

Υπάρχουν και άτομα (συνήθως κοπέλες) που ισχυρίζονται ότι βρήκαν τον ιδανικό σύντροφο, απλά επειδή ήταν ο πρώτος τους. Και μπορεί να είναι ψιλομαλάκας, μπορεί να ψιλοκερατώνει, μπορεί να ψιλοβρίζει και να ψιλογαμωσταυρίζει αλλά είναι expected behavior και συνηθισμένο. Φυσικό είναι αν δεν έχεις γνωρίσει τίποτα άλλο και ο μεγαλύτερος μαλάκας να σου φαίνεται νορμάλ, γι' αυτό καλό είναι νωρίς στη ζωή να πειραματιστείς για το δικό σου καλό, ενδεχομένως και για να μην το μετανιώσεις αργότερα.

 

Οπως είναι φυσιολογικό άλλοι δεν νιώθουν αυτή την ανάγκη, με γεια τους με χαρά τους. Εφ' όσον βρήκαν τον έρωτα τους στο γυμνάσιο γουστάρουν να την βγάλουν μέχρι τα 30/50/100 μαζί του ή να τον χωρίσουν στα 35 για να κάνουν τότε τη ζωάρα που δεν έκαναν πιτσιρικάδες. Άλλοι δεν νιώθουν ποτέ αυτή την ανάγκη και μπορούν με την κοπέλα τους και μια τράπουλα να περνάνε καλά 70 χρόνια, όλα αποδεκτά είναι.

[Επισκέπτης]

να ξεσκαρτάρεις ανθρώπους

 

Για μένα εδώ είναι το πρόβλημα και ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν σχέσεις τις προκοπής.

[santana99]

Συμφωνώ με αυτό γιατί κάνει μπαμ και θα σε καταλάβουν και δεν θα γουστάρουν κιόλας...δυστυχώς δεν δοκιμάζεις jean σε κάποιο outlet σε όλα τα μαγαζιά που σ' αρέσουν και στο τέλος παίρνεις αυτό που σου άρεσε, και γιατί όχι και 2 που σου άρεσαν...

 

Για τον ιδανικό να φέρω στην επιφάνεια ένα παράδειγμα. Δεν διαφωνώ στην άποψη να παντρευτούν 2 ανθρώποι που είναι ο ένας για τον άλλον ακόμα και ο πρώτος από τα 15 τους. Διαφωνώ στο πότε θα γίνει αυτό.

Όλα τα ζευγάρια που παντρεύονται (αν εξαιρέσουμε ένα μικρό ποσοστό που κάνουν τον γάμο για οικονομικούς λόγους, αποκατάστασης κλπ) οι περισσότεροι παντρεύονται επειδή είναι ερωτευμένοι και πιστεύουν ότι "κοίτα, ποιος το περίμενε ότι θα έβρισκα τον ιδανικό σύντροφο".....η κατάληξη είναι ένα τεράστιο ποσοστό διαζυγίων, δείτε στο ιντερνετ.

Όταν είσαι ερωτευμένος δεν σε πειράζει τίποτα, όλα σ' αρέσουν, όμως αυτό είναι μια κατάσταση που θα κρατήσει 3 το πολύ χρόνια, ΜΑΚΑΡΙ να κράταγε για πάντα, όμως όσο και αν το πιστεύετε (ειδικά άτομα που μόλις έκαναν σχέση και λένε "δεν υπάρχει περίπτωση, για πάντα....") θα τους το δείξει απλά ο καιρός. Δεν μπορώ ούτε έχω σκοπό να πείσω κανέναν.

 

και το γυρνάω τώρα λίγο σε Vs. Οι γυναίκες έχουν περισσότερες ανασφάλειες από τους άντρες. Γιαυτό και ο λόγος που πολλές έχουν εμμονή με τον πρώτο τους. Δεν ξέρω την λογική που έχει η κάθε μια στο κεφάλι της, έχω ακούσει κάμποσες διαφορετικές, σημασία έχει πως κολλάνε και ας περάσουν πολλά χρόνια...

[Lucifer]

Ένα θρεντ γεμάτο ιδανικούς συντρόφους λοιπόν!!!11

[Sarandis]

Είσαι και συ ένας απο αυτούς;

[ektor7]

Είσαι και συ ένας απο αυτούς;

Για μια εβδομαδα μονο!

Μετα πεθενει(το "τυχερο" εταιρο ημιση)!

[Lucifer]

Είσαι και συ ένας απο αυτούς;

 

Τίποτα πάνω μου δεν είναι ιδανικό, εκτός από αυτή την άποψη. Excelsior ρε μ

[*nenya*]

 

και το γυρνάω τώρα λίγο σε Vs. Οι γυναίκες έχουν περισσότερες ανασφάλειες από τους άντρες. Γιαυτό και ο λόγος που πολλές έχουν εμμονή με τον πρώτο τους. Δεν ξέρω την λογική που έχει η κάθε μια στο κεφάλι της, έχω ακούσει κάμποσες διαφορετικές, σημασία έχει πως κολλάνε και ας περάσουν πολλά χρόνια...

 

Όταν λες εμμονή εννοείς να λένε πράγματα του στυλ "Αχ θα τον αγαπώ για πάντα τον πρώτο μου!" ; Γιατί εγώ ακούω το άλλο "Τί μαλάκας που ήταν ο πρώτος μου! Να πάει να παίξει με την παλάμη του!". Θα μου πεις, και τις 2 φράσεις μπορείς να τις πεις λίγο ως πολύ εμμονή

[santana99]

χαχαχα ίσως οφείλεται επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ο πρώτος που αγάπησαν, και επειδή όλα τα πρώτα είναι πιο έντονα από τα δεύτερα μένει στην μνήμη κάπως πιο χαραγμένο...

εγώ κυρίως έχω ακούσει "πάντα θα τον αγαπώ" ή "δεν μπορώ να τον χωρίσω και ας είναι μαλάκας*" ή όταν έχουν χωρίσει εξακολουθούν τα τηλέφωνα ή τις προσπάθειες επανασύνδεσης ενώ οι ίδιες μπορεί να ήθελαν να χωρίσουν.

 

*μαλάκας εννοώ δεν πήγαινε η σχέση πλέον καλά