πτώχευση και απο την εταιρια Κατσέλης

[agpr]

Έχεις γράψει μια σελίδα κείμενο που κάνεις υποθέσεις αναπόδεικτες, παίρνεις ως δεδομένα ό,τι σε βολεύει, για να καταλήξεις στο συμπέρασμα που εκ των προτέρων έχεις στο μυαλό σου.

"Όταν το κράτος, προκειμένου να βολέψει όσους γουστάρει να βολέψει, δημιουργεί από το μηδέν 5000 θέσεις εργασίας - τυχαίο νούμερο - σ' ένα δημόσιο οργανισμό, τού οποίου η πλέον εύρυθμη λειτουργία απαιτεί μάξιμουμ 2000, το γεγονός ότι στη συνέχεια προκηρύσσει νόμιμο διαγωνισμό για τις προσλήψεις, δε σημαίνει ότι η πρόσληψη των επιπλέον των 2000 είναι δίκαιη."

Ποιος λογικός άνθρωπος θα μπορούσε να διαφωνήσει σε μια τέτοια περίπτωση; Κανείς. Συνέβη αυτό; Χμ, για πες. Σε παρακαλώ, μην αρχίσεις τα στυλιζαρισμένα αστειάκια.

 

"Αγοράζω π.χ. εγώ ως ιδιώτης την επιχείρηση κάποιου άλλου ιδιώτη, διότι πιστεύω ότι είμαι ικανότερος και θα την καταστήσω κερδοφόρα και διαπιστώνω ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης έχει στο μισθολόγιο ...100 υπαλλήλους, για να κάνουν δουλειά που βγαίνει άνετα και καθ' όλα νόμιμα με 30. Τι πρέπει να κάνω; Να κρατήσω τους επιπλέον 70, συνεχίζοντας να τους πληρώνω ενώ δε χρειάζονται, ή να επεκτείνω στο τριπλάσιο την επιχείρηση, ώστε να τους έχει ντε και καλά ανάγκη;"

Τα ίδια ακριβώς. Ποια είναι αυτή η υπηρεσία που έχει υπερτριπλάσιο προσωπικό;

 

"Κι όταν ο τρόπος δεν υπάρχει, ή όταν υπάρχει, αλλά βρίσκει τοίχο κάθε φορά που κάποιος επιχειρεί να τον εφαρμόσει, τι κάνουμε; Αφήνουμε το καρκίνωμα να εξαπλώνεται; Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εγώ λέω να το ξηλώσουμε..."

Μου αρέσουν τα παραδείγματα από την ιατρική. Κανείς σώφρων δεν θα επέλεγε το καρκίνωμα. Ποιο είναι το καρκίνωμα; Ο υπάλληλος θα πεις εσύ μάλλον, η διοίκηση θα σου πει πιθανότατα ο Ρωμαίος. Η απουσία ισχυρής ανεξάρτητης διοίκησης και θεσμών ελέγχου  (και επί των ιδιωτών!) θα πω εγώ. Αλλά καρκίνωμα κανείς μας δε θέλει.

Αν ήταν μια ψυχή εδώ θα σου πέταγε σε εικονογραφημένα δύο-τρεις ρητορικές πλάνες.

 

Αυτό το πράγμα που το σύμπαν πάει κατά διαόλου, το αντιλαμβάνεσαι και σε νοιάζει, αλλά με μια βόλτα στη θάλασσα (μαργιόλα Κρήτη) με τις μεγάλες αγάπες τα ξεχνάς όλα, πώς λέγεται;

[Cossutius.]

Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εγώ λέω να το ξηλώσουμε...

Ξεκινάω απο το βασικοτερο σημείο του ποστ σου και συμαντικοτερο κατ εμέ. Το ξέρεις οτι η πολιτικη κουβέντα ομως δεν επιτρέπεται οποτε ειναι δεμένα τα χερια μου.

Συμφωνω απόλυτα οτι πρέπει να ξηλωθουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, αλλά δε περνάει απ το χέρι μου και ούτε και απ το δικό σου μόνο...

 

Το να χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς και σχολιασμού, το ότι εξυπηρετηθήκαμε σωστά σε μια δημόσια υπηρεσία, είναι τουλάχιστον αστείο. Αυτό πρέπει να είναι το δεδομένο και το καθολικά ισχύον.

Μονο εγω εξυπηρετουμε μια χαρά τα τελευταία χρονια σε δημοσιες υπηρεσίες και όσες φορές δεν έχω εξυπηρετηθεί ειναι είτε λόγω ελάχιστων υπαλλήλων για τεράστιες ουρές ανθρωπων, είτε λογω γραφειοκρατίας?

 

Φυσικά και μου έχει τυχει να βρω ανεδέστατους υπαλλήλους στους οποιους φέρθηκα ανάλογα, οπως άλλωστε έχω κάνει πολυ περισσότερες φορές σε ιδιωτικές επιχειρησεις για να βρω το δικιο μου.

Οτι ισχυει στον δημοσιο τομεά ισχύει  ΠΛΕΟΝ (το τονιζω) και στον ιδιωτικο.

 

Τα παλιά έχουν τελειώσει. Στο ειπα και πριν...οι περισσότεροι τεμπέληδες, τη κοπάνησαν με ελαφρά, ειτε με συντάξεις είτε με άλλους τροπους που δεν ειναι τις παρουσης.

 

Σκοπός ειναι τωρα να φυγουν οι προκλητικοι υψηλόμισθοι που δεν εντάσσονται καν στο ενιαιο μισθολόγιο (βλέπε υπαλληλους βουλης), αλλά ισχυει οτι ειπαμε και νωριτερα...Ειναι καθαρά πολιτικο το θέμα.

 

Όπως μια χαρά μπορούν και να σκίζονται φιλότιμα στη δουλειά, υπό τη διοίκηση του πιο άχρηστου προϊσταμένου.

Εδω διαφωνω. Κακος και τεμπέλης προιστάμενος, εφοσον έχει την ευθυνη, τον γράφουν στα τέτοια τους ολοι. Γενικά η πολιτικη ειναι να διωχνουν αυτον που έχει την ευθυνη. Εντάξει βέβαια αυτο ειναι καθαρά εμπειρικο..

 

Στα υπολοιπα δεν έχω κάτι να προσθέσω συμφωνω κιολας.

 

Ρωτάς τι να κάνουμε. Και ο Πουρνάρας παλαιότερα, το ιδιο με ρωταγε και οταν έλεγα τι να κάνουμε, έπεφτε τιμωρια, διοτι το πηγαινα πολιτικά το θέμα. Μα ειναι καθαρά πολιτικο, πως να το κάνουμε. Τη ριζα πρέπει να πιάσεις.

 

 

Η απουσία ισχυρής ανεξάρτητης διοίκησης και θεσμών ελέγχου  (και επί των ιδιωτών!) θα πω εγώ

 

Η οποια bro δυστηχως πηγάζει απο την αρχη του κράτους.

[deesnider]

Έχεις γράψει μια σελίδα κείμενο που κάνεις υποθέσεις αναπόδεικτες, παίρνεις ως δεδομένα ό,τι σε βολεύει, για να καταλήξεις στο συμπέρασμα που εκ των προτέρων έχεις στο μυαλό σου.

"Όταν το κράτος, προκειμένου να βολέψει όσους γουστάρει να βολέψει, δημιουργεί από το μηδέν 5000 θέσεις εργασίας - τυχαίο νούμερο - σ' ένα δημόσιο οργανισμό, τού οποίου η πλέον εύρυθμη λειτουργία απαιτεί μάξιμουμ 2000, το γεγονός ότι στη συνέχεια προκηρύσσει νόμιμο διαγωνισμό για τις προσλήψεις, δε σημαίνει ότι η πρόσληψη των επιπλέον των 2000 είναι δίκαιη."

Ποιος λογικός άνθρωπος θα μπορούσε να διαφωνήσει σε μια τέτοια περίπτωση; Κανείς. Συνέβη αυτό; Χμ, για πες. Σε παρακαλώ, μην αρχίσεις τα στυλιζαρισμένα αστειάκια.

 

Είσαι απολύτως ελεύθερος να θεωρείς ότι τα λεγόμενά μου είναι «υποθέσεις αναπόδεικτες», ότι «παίρνω ως δεδομένο ό,τι με βολεύει» και ότι τα συμπεράσματά μου «προϋπάρχουν στο μυαλό μου».

 

Αυτά που λέω τα έχω ζήσει κατ' επανάληψη τόσο ο ίδιος, όσο και αμέτρητος ακόμα κόσμος. Άσε δε που ούτε οφείλω, ούτε μ' ενδιαφέρει να αποδείξω τίποτα απ' όλα αυτά. Το ότι τα γνωρίζω εγώ, μού αρκεί για να τα θεωρώ δεδομένα.

 

Θα όφειλα να τα αποδείξω, αν ήμουν εγώ αυτός που θα έπαιρνε τις αποφάσεις για την εξυγίανση τού δημόσιου τσίρκου. Ευτυχώς όμως, τόσο για 'μένα και την αξιοπρέπειά μου, όσο και για τα τεμπελόσκυλα που τρέφονται απ' αυτό χωρίς να προσφέρουν τίποτα, στην πλάτη των πραγματικά εργαζόμενων, δεν είμαι αυτός.

 

Οπότε λοιπόν, λέω τη γνώμη μου, εκφράζω αυτό που θεωρώ και βιώνω ως αλήθεια και σ' όποιον αρέσει. Για όποιον δεν τού αρέσει, η λύσεις είναι τρεις: Ή δε μου δίνει σημασία, ή κάνει γαργάρα με ξυδάκι, ή μού απαντά με τις γνωστές αόριστες τρίχες, προσφέροντάς μου διασκέδαση. Η τέταρτη λύση, την οποία θα προτιμούσατε όλοι εσείς οι κλεισμένοι στα ιδεολογικά σας στεγανά, φορείς παρωπίδων - το να μη λέγονται αυτά που δε σας αρέσουν - δεν παίζει στο δικό μου τραπέζι.

 

Όσο για το αν το σενάριο που ανέφερα συνέβη στην πράξη...ναι συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει κατ' επανάληψη, όχι μόνο σε ένα, αλλά στην πλειοψηφία των δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών. Το έζησα, το είδα και το πλήρωσα πανάκριβα, τόσο εγώ, όσο και τεράστιος αριθμός πρώην συμπολιτών μου, αλλά ακόμα συμπατριωτών μου. Για 'σένα δε συνέβη. Γνώμη σου και γνώμη μου... 

 

 

"Αγοράζω π.χ. εγώ ως ιδιώτης την επιχείρηση κάποιου άλλου ιδιώτη, διότι πιστεύω ότι είμαι ικανότερος και θα την καταστήσω κερδοφόρα και διαπιστώνω ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης έχει στο μισθολόγιο ...100 υπαλλήλους, για να κάνουν δουλειά που βγαίνει άνετα και καθ' όλα νόμιμα με 30. Τι πρέπει να κάνω; Να κρατήσω τους επιπλέον 70, συνεχίζοντας να τους πληρώνω ενώ δε χρειάζονται, ή να επεκτείνω στο τριπλάσιο την επιχείρηση, ώστε να τους έχει ντε και καλά ανάγκη;"

Τα ίδια ακριβώς. Ποια είναι αυτή η υπηρεσία που έχει υπερτριπλάσιο προσωπικό;

 

 

Άνοιξε τα ματάκια σου, δες με πόσους υπαλλήλους λειτουργεί στην εντέλεια μια εφορία π.χ., σ' ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος, δες πόσο χρόνο απαιτείται να καταναλώσει ο πολίτης για να διεκπεραιώσει από την πιο απλή, μέχρι την πιο σύνθετη υπόθεσή του εκεί, δες με πόσο προσωπικό λειτουργούν οι μεγαλύτεροι τηλεοπτικοί σταθμοί τού κόσμου, τι θεαματικότητες έχουν και τι παραγωγές δημιουργούν, σύγκρινέ τις με αυτές τής καημένης, τής αδικοχαμένης τής Ε.Ρ.Τ. και μετά έλα να τα ξαναπούμε.

 

Πριν το κάνεις όμως αυτό - για να μη σε βάζω να τρέχεις από τώρα - κάνε το άλλο, το πιο εύκολο: Τράβα στην εφορία όπου υπάγεσαι μια Δευτέρα πρωί και - σε όποιον υπάλληλο βρεις εκεί, καθότι Δευτέρα...και πρωί κιόλας...μετά από Σαββατοκύριακο...μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας...μπορεί να τους μάγεψε το ηλιοβασίλεμα στην παραλία... - πες του ότι θέλεις να σου εκδοθεί Α.Φ.Μ. αυθημερόν. Μετά έλα να μας γράψεις τι σου είπε, να γελάσουμε κι εμείς λίγο.

 

Επειδή θα μου πεις δε «πού γίνονται αυτά;» - κατά το «ποια είναι αυτή η υπηρεσία που έχει υπερτριπλάσιο προσωπικό» - να μη σ' αφήσω με την απορία: Γίνεται τόσο στη Σουηδία (διόλου περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για ένα από τα πλέον προοδευμένα και σοβαρά κράτη) όπου πήγε ο πρώτος μου εξάδελφος πριν από έξι μήνες και τώρα είναι εγκατεστημένος εκεί και εργάζεται (είχε τον αντίστοιχο σουηδικό αριθμό φορολογικού μητρώου, το μεσημέρι τής ίδιας μέρας που το ζήτησε), αλλά γίνεται και στη ...Γεωργία, όπου βρίσκομαι και δραστηριοποιούμαι εγώ, εδώ και έξι χρόνια. Ναι, σ' αυτή τη Γεωργία, που βγήκε διαλυμένη και πάμφτωχη από τη διάλυση τής Ε.Σ.Σ.Δ., που συνεχίζει να είναι πάμφτωχη, πού έχει συνολικό πληθυσμό μικρότερο από τής Αθήνας, αλλά, ω τής εκπλήξεως, το κράτος της λειτουργεί.

 

Θες αποδείξεις, έτσι; Δεν πειράζει, θέλε! Αν σου δώσω, πως θα έχεις την ικανοποίηση να χαρακτηρίσεις τα λεγόμενά μου «υποθέσεις αναπόδεικτες»; Είδες που σε νοιάζομαι;

 

 

"Κι όταν ο τρόπος δεν υπάρχει, ή όταν υπάρχει, αλλά βρίσκει τοίχο κάθε φορά που κάποιος επιχειρεί να τον εφαρμόσει, τι κάνουμε; Αφήνουμε το καρκίνωμα να εξαπλώνεται; Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εγώ λέω να το ξηλώσουμε..."

Μου αρέσουν τα παραδείγματα από την ιατρική. Κανείς σώφρων δεν θα επέλεγε το καρκίνωμα. Ποιο είναι το καρκίνωμα; Ο υπάλληλος θα πεις εσύ μάλλον, η διοίκηση θα σου πει πιθανότατα ο Ρωμαίος. Η απουσία ισχυρής ανεξάρτητης διοίκησης και θεσμών ελέγχου  (και επί των ιδιωτών!) θα πω εγώ. Αλλά καρκίνωμα κανείς μας δε θέλει.

Αν ήταν μια ψυχή εδώ θα σου πέταγε σε εικονογραφημένα δύο-τρεις ρητορικές πλάνες.

 

 

Εγώ θα πω σίγουρα ότι το καρκίνωμα, είναι τόσο ο - υπεράριθμος και χωρίς αντικείμενο εργασίας (αλλά με μισθό! Μην τα χέσουμε και όλα...) - υπάλληλος, όσο και η σάπια διοίκηση, αλλά και το διεφθαρμένο κράτος που επιτρέπει όχι μόνο να υπάρχουν τα παραπάνω, αλλά θεσμοθετεί και τη μονιμότητά τους, μη τυχόν και λείψουν οι υπηρεσίες τους (οι... ποιες τους;;; ) από τον πολίτη. Το τι θα μου πουν οι Ρωμαίοι, οι Γαλάτες, ή εσύ, ούτε το μαντεύω, ούτε και με καίει. Τώρα, για το αν κάποιοι θέλουν το καρκίνωμα, άσε με να έχω βγάλει τα δικά μου συμπεράσματα. Ή σταμάτησέ με αν θες, αν μπορείς, ή αν σε φτιάχνει...

 

Όσο για την ψυχή που δεν είναι εδώ να μου 'ξηγηθεί τα περί ρητορικών πλανών...να κι αν είναι, να κι αν έχει πάει για μπάνιο...τα έχω δει κι άλλες φορές τα εικονογραφημένα της, αλλά δε μου είπαν τίποτα. Είμαι λάτρης των παλιών, καλών comics, βλέπεις και δε συγκινούμαι με σοβαροφανείς wiki-τρίχες.

 

Αυτό το πράγμα που το σύμπαν πάει κατά διαόλου, το αντιλαμβάνεσαι και σε νοιάζει, αλλά με μια βόλτα στη θάλασσα (μαργιόλα Κρήτη) με τις μεγάλες αγάπες τα ξεχνάς όλα, πώς λέγεται;

 

Δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι. Ίσως να μη μπορώ να πιάσω τον ποιητικό σου οίστρο. Εγώ πάντως δεν ξεχνώ τίποτα. Απλώς, σ' αυτούς που νοιάζονται μόνο για το πως θα με πηδήξουν - και με αναγκάζουν να τους πληρώσω κι από πάνω για τη ...συνουσία - γυρίζω για πάντα τις υπέροχες πλατάρες μου. Χάρισα 20 χρόνια από τη ζωή μου στο ελληνικό τσίρκο δουλεύοντας σα μουλάρι για το τίποτα και, έξι χρόνια τώρα, το βλέπω μόνο από το skype, εκτός από μια δυο φορές το χρόνο που πάω για να δω τους γονείς και τ' αδέρφια. Δουλεύω κι εδώ εντατικά, έχοντας στήσει δύο δικές μου, επιτυχημένες επιχειρήσεις, έχω αγοράσει το δικό μου σπίτι και ζω όπως μου αξίζει, σ' ένα κράτος που με σέβεται εκατό φορές περισσότερο απ' όσο ο θίασος που λέγεται Ελλάδα, που δε μ' έχει αφήσει ποτέ ξεκρέμαστο, βοηθώ οικονομικά και τους δικούς μου για να τα βγάλουν πέρα εκεί και δεν έχω κανέναν κερατά ανάγκη. Άμα γουστάρω να τα βροντήξω όλα κάτω αύριο και να το ρίξω στο ρεμπελιό και τη dolce vita ανά τον κόσμο, μπορώ να το κάνω, χωρίς το παραμικρό άγχος για το αν θα έχω να περάσω στα γεράματα. Αλλά ακόμα  δε γουστάρω να τα παρατήσω. Γιατί να το κάνω, αφού μπορώ να δημιουργήσω ακόμα περισσότερα για ΄μένα και την οικογένειά μου; Βλέπεις, όταν είσαι πολίτης ενός κράτους που λειτουργεί σαν κράτος και όχι σαν κωλόμπαρο, εφόσον δουλεύεις σοβαρά, μπορείς να κάνεις τέτοιες καβάτζες.

 

Να σ' αφήσω τώρα έτσι; Θα έχεις να γράψεις και κανένα λόγο, προκειμένου να μην απολυθεί ούτε ένας κηφήνας τού δημοσίου. Είθε να έχεις τις Μούσες αρωγούς στον ιερό σου αγώνα...

Ξεκινάω απο το βασικοτερο σημείο του ποστ σου και συμαντικοτερο κατ εμέ. Το ξέρεις οτι η πολιτικη κουβέντα ομως δεν επιτρέπεται οποτε ειναι δεμένα τα χερια μου.

Συμφωνω απόλυτα οτι πρέπει να ξηλωθουν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, αλλά δε περνάει απ το χέρι μου και ούτε και απ το δικό σου μόνο...

 

Από το δικό μου σίγουρα δεν περνάει, ούτε και θα ήθελα να περνάει. Από μακρυά και - κάθε άλλο παρά - αγαπημένοι, εγώ και τα άχρηστα τομάρια.

 

Όσο για το αν είναι καθαρά πολιτική η κουβέντα, δεν είμαι σίγουρος. Αν έχεις να προτείνεις ένα τρόπο ξηλώματος, δεν είναι απαραίτητο να πεις και ...πασοκουκουενουδού. Ο τρόπος είναι τρόπος. Το ποιος θεωρείς ότι μπορεί να τον εφαρμόσει, άσε με να το μαντέψω! Σού υπόσχομαι ότι δε θα σε παρεξηγήσω!

 

Μονο εγω εξυπηρετουμε μια χαρά τα τελευταία χρονια σε δημοσιες υπηρεσίες και όσες φορές δεν έχω εξυπηρετηθεί ειναι είτε λόγω ελάχιστων υπαλλήλων για τεράστιες ουρές ανθρωπων, είτε λογω γραφειοκρατίας?

 

Μάλλον είσαι όντως από τους λίγους! Εγώ βέβαια τους έχω γράψει στα τρυφερά μου εδώ και χρόνια όλους αυτούς τους τενεκέδες και δεν έχω την ανάγκη να συναλλάσσομαι πλέον με την πάρτη τους (πολίτης Γεωργίας γαρ, εδώ πλέον οι φορολογικές μου υποχρεώσεις και όλα τα υπόλοιπα...)

 

Πάντως είσαι ...ρομαντικός ρε φίλε! Ούτε που σου πέρασε δηλαδή από το νου, ο λόγος για τον οποίο υπήρχαν ελάχιστοι υπάλληλοι - πότε υπήρχαν πολλοί και δεν το θυμάμαι εγώ; σε άλλη χώρα έζησα μέχρι τα 39 μου; - για να εξυπηρετήσουν δυσανάλογα πολύ κόσμο; Άντε να σε επαναφέρω στην πραγματικότητα, πριν τη συνειδητοποιήσεις απότομα και σοκαριστείς: Προσωπικό υπάρχει υπέρ το δέον επαρκές. Το ότι δε βρισκόταν εκεί, δε σημαίνει ότι δε θα πάρει το μισθό του στο τέλος τού μήνα... 

 

 

 

Φυσικά και μου έχει τυχει να βρω ανεδέστατους υπαλλήλους στους οποιους φέρθηκα ανάλογα, οπως άλλωστε έχω κάνει πολυ περισσότερες φορές σε ιδιωτικές επιχειρησεις για να βρω το δικιο μου.

Οτι ισχυει στον δημοσιο τομεά ισχύει  ΠΛΕΟΝ (το τονιζω) και στον ιδιωτικο.

 

 

 

Σαφώς, αλλά την ιδιωτική επιχείρηση που δε σε εξυπηρετεί, είσαι ελεύθερος να τη μποϊκοτάρεις, με το να μην πατήσεις ξανά εκεί ως πελάτης. Δεν την έχεις με το ζόρι νταβατζή στην τσέπη σου...

 

Τα παλιά έχουν τελειώσει. Στο ειπα και πριν...οι περισσότεροι τεμπέληδες, τη κοπάνησαν με ελαφρά, ειτε με συντάξεις είτε με άλλους τροπους που δεν ειναι τις παρουσης.

 

Πού ακριβώς εντοπίζεται το περίεργο στο ότι την κοπάνησαν με ελαφρά; Είναι ο άλλος τεμπέλης και, αντί να τον πετάξουν από το παράθυρο, τον συνταξιοδοτούν για να φύγει. Ηλίθιος είναι να κάτσει;

 

 

Σκοπός ειναι τωρα να φυγουν οι προκλητικοι υψηλόμισθοι που δεν εντάσσονται καν στο ενιαιο μισθολόγιο (βλέπε υπαλληλους βουλης)

 

Δεν - είναι - μόνο - αυτός - ο - σκοπός! Σαφώς είναι και αυτός. Είναι όμως και το να φύγουν και όλοι οι υπεράριθμοι, όλοι οι παρατύπως και ρουσφετολογικώς προσληφθέντες και όλοι όσοι, χωρίς πρακτικά να έχουν αντικείμενο εργασίας, πληρώνονται από τους φορολογούμενους για δουλειά πού δεν κάνουν.

 

Εδω διαφωνω. Κακος και τεμπέλης προιστάμενος, εφοσον έχει την ευθυνη, τον γράφουν στα τέτοια τους ολοι. Γενικά η πολιτικη ειναι να διωχνουν αυτον που έχει την ευθυνη. Εντάξει βέβαια αυτο ειναι καθαρά εμπειρικο..

 

Μην το δένεις κόμπο. Υπάρχουν και πραγματικά φιλότιμοι εργαζόμενοι, οι οποίοι εννοούν να κάνουν τη δουλειά τους, ακόμα κι ο προϊστάμενος είναι ανίκανος. Υπάρχουν κι αυτοί που φοβούνται μη χάσουν τη θέση τους και γι' αυτό και μόνο σκίζονται. Είναι βέβαια όντως θέμα εμπειριών τού καθενός αυτό.

 

Ρωτάς τι να κάνουμε. Και ο Πουρνάρας παλαιότερα, το ιδιο με ρωταγε και οταν έλεγα τι να κάνουμε, έπεφτε τιμωρια, διοτι το πηγαινα πολιτικά το θέμα. Μα ειναι καθαρά πολιτικο, πως να το κάνουμε. Τη ριζα πρέπει να πιάσεις.

 

Ε, σού είπα μωρ' αδερφάκι μου! Πιασ' τη τη ρημάδα τη ρίζα στο στόμα σου, χωρίς να πεις...πασοκουκουενουδού! Δύσκολο είναι, ή ντρέπεσαι; Εγώ θα καταλάβω, μη σε νοιάζει...

 

 

(...και ξαναματαεπανέρχομαι: Το παραδειγματάκι για το πως μαθαίνει να δουλεύει ο βολεμένος, ακόμα δεν το διάβασες; )

 

[N3k21]

Deesnider, δεν διαφωνώ (και νομιζώ ουσιαστικά ούτε και οι υπόλοιποι) στα περί καρκινώματος. 

 

Το πρόβλημα είναι πως αρκετοί οι οποίοι έχουν αντίστοιχες με τις δικές σου απόψεις, τείνουν να γενικεύουν χωρίς ίσως να έχουν επαρκείς γνώσεις γύρω από το θέμα. Συχνά δίνεται η εντύπωση πως όντως κάποιοι άνθρωποι απλώς εύχονται να "ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα", χωρίς να επιζητούν κάποια πραγματική λύση.

 

Το είχα γράψει και στο παλαιότερο αντίστοιχο thread. Πως θα κριθεί ποιοί είναι κηφήνες; Ποιός θα το κρίνει; Τότε κάποιος υπέρμαχος των απολύσεων είχε μιλήσει για ΑΣΕΠ. Τώρα αμφισβητείται από πολλούς ομοϊδεάτες του και η εν λόγω διαδικασία.

 

Στο φινάλε κανείς δεν επιθυμεί να πληρώνει αργόμισθους εφοριακούς, πόσο μάλλον όταν τον κοιτούν με μισό μάτι κάθε φορά που διακόπτει το αραλίκι τους. Στην Ελλάδα όμως του 2013 το κράτος δεν κάνει ελέγχους παραγωγικότητας, ή ακόμα χειρότερα, ως ελεγκτές ορίζει τους ίδιους αργόμισθους. Το ίδιο κράτος που με το έτσι θέλω κλείνει π.χ. ένα δημόσιο οργανισμό (να τον κλείσει, καλά κάνει, όχι όμως με τέτοιο τρόπο).

 

Και ρωτά ύστερα ο κάθε λογικά σκεπτόμενος πολίτης, Δ.Υ. ή όχι: Εμπιστεύομαι αυτό το κράτος;

 

Ποιός διόρισε όλους αυτούς τους τύπους στην τελική; Ποιός οργάνωσε ένα ολόκληρο σύστημα Παιδείας - εργοστάσιο παραγωγής "Δ.Υ. ή άνεργοι" προκειμένου να εξυπηρετούνται μικροκομματικά συμφέροντα και να βγάζουν φραγκάκια τα σουβλατζίδικα της Άνω Κωλοπετινίτσας;

 

Ολόκληρες γενιές γαλουχήθηκαν με το όνειρο του Δημοσίου: "Να κάνεις τα χαρτιά σου παιδάκι μου, να μονιμοποιηθείς, ο ιδιωτικός τομέας είναι ζούγκλα, έξω δεν υπάρχει ανάπυξη" είπαν άπειρες μανάδες και γιαγιάδες, άπειροι φροντιστές έσπρωξαν νέα παιδιά να δηλώσουν συγκεκριμένες σχολές στα μηχανογραφικά τους με κριτήριο την ευκολία/πιθανότητα εισαγωγής στο Δημόσιο.

 

Το ίδιο το κράτος έσπρωχνε εδώ και κάποιες δεκαετίες, νέους και μορφωμένους ανθρώπους είτε στο εξωτερικό είτε στο Δημόσιο, μη δίνοντάς τους κατάλληλα κίνητρα για κάποια αξιοπρεπή ιδιωτική προσπάθεια. Για παράδειγμα, πόσες σχολές Πληροφορικής έχει η Ελλάδα; Πολυτεχνικές, ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ, πολύ πράγμα. Πόσες ελληνικές εταιρείες πληροφορικής γνωρίζεις οι οποίες όμως, πρόσεξε, να έχουν κάποια αξιόλογη δουλειά στο ενεργητικό τους; Από την άλλη, πόσοι "πληροφορικάριοι" προτίμησαν να απασχοληθούν στο Δημόσιο, είτε ως καθηγητές σε δευτεροβάθμια/τριτοβάθμια, είτε σε τεχνικά πόστα σε διάφορες υπηρεσίες; Ονειρεύονταν όλοι αυτοί στα 20 και τα 22 τους να γίνουν αργόμισθοι; Εκτός δημοσίου τι θα έκαναν; Φορμάτ 50 ευρώ; Πόσους θα μπορούσε να απορροφήσει ο πρακτικά ανύπαρκτος ιδιωτικός τομέας και σε αξιοπρεπείς θέσεις;

 

Θέλω να καταλήξω στο ότι το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και οφείλεται σε λανθασμένες πολιτικές και νοοτροπίες δεκαετιών. Αν θες τη γνώμη μου, προκειμένου ν' αλλάξει κάτι σ' αυτή τη χώρα, οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να ξεκινήσουν από τον τομέα της Παιδείας. Οι απολύσεις αποτελούν προσωρινή ίσως λύση, μακροπρόθεσμα όμως, χωρίς κάποια παράλληλη προσπάθεια αναδιοργάνωσης του κράτους και του εκπαιδευτικού συστήματος, μόνο κακό θα κάνουν στην κοινωνία.

 

Χρειαζόμαστε ανθρώπους καταρτισμένους, έτοιμους να επιχειρήσουν ή να στελεχώσουν επιχειρήσεις, μια νέα γενιά μορφωμένων δημοσίων υπαλλήλων, κίνητρα για ανάπτυξη. Όχι απολύσεις Δ.Υ. χωρίς σχέδιο Β' και σκλάβους των "3 ευρά την ώρα, χωρίς ΙΚΑ, άμα σ' αρέσει αδερφέ".

[Cossutius.]

 

Ειδήσεις της ΕΡΤWORLD για τους εργαζόμενους της Κατσέλης.

 

Α να πηγε και η ΑΔΕΔΥ μαζι τους (πως το έπαθαν )

http://www.pelop.gr/?page=article&srv=11&DocID=110107

 

 

Το ποιος θεωρείς ότι μπορεί να τον εφαρμόσει, άσε με να το μαντέψω! Σού υπόσχομαι ότι δε θα σε παρεξηγήσω!

Θα εκπλαγεις.

 

σε άλλη χώρα έζησα μέχρι τα 39 μου;

 

εχεις 6 χρονια εκτος Ελλάδας? Μα τα τελευταια 4 χρονια έχουν γινει χιλιάδες συνταξοδοτήσεις. Η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά στον δημοσιο και ιδιωτικο τομέα πλέον.
 

 

 

Σαφώς, αλλά την ιδιωτική επιχείρηση που δε σε εξυπηρετεί, είσαι ελεύθερος να τη μποϊκοτάρεις, με το να μην πατήσεις ξανά εκεί ως πελάτης. Δεν την έχεις με το ζόρι νταβατζή στην τσέπη σου...

 

 

Αυτος πες το στα μονωπώλεια

 

Πού ακριβώς εντοπίζεται το περίεργο στο ότι την κοπάνησαν με ελαφρά; Είναι ο άλλος τεμπέλης και, αντί να τον πετάξουν από το παράθυρο, τον συνταξιοδοτούν για να φύγει. Ηλίθιος είναι να κάτσει;

Στο γεγονος οτι οι τεμπέληδες έχουν ελλατωθει κατά πολύ και πλέον ειναι ευκολο να τους βρει κανεις ειδικά όταν μγάλος αριθμος  Δ.Υ. έχουν μπει με αξιοκρατικές εξετάσεις ΑΣΕΠ η την εθνικη σχολη δημοσιας διοικησης. Γιαυτο και υπάρχει αυξηση καταγγελειών και επιορκων τα τελευταία χρονια.

 

 

Προφανώς και δε συνέβη τίποτε από τα παραπάνω. Αυτό που συνέβη, ήταν ότι βρέθηκαν φάτσα με φάτσα με την ανεργία και δεν «παρέμειναν ως είχαν μέχρι να τους διώξουν». Αν αλλάζουν λέει οι συνήθειες; Είναι μέχρι να νιώσεις το γαργάλημα απ' το αγγούρι! Μετά απ' αυτό, αλλάζουν στο λεπτό...

 

 

Δέχομαι το δικό σου παράδειγμα και σου απαντάω πως ακομα και έτσι να ειναι, εφόσον τοσα χρόνια δε κατάφερες να πιάσεις τον τεμπελη και τωρα ο τεμπέλης τρομοκρατημένος, δουλευει και παράγει έργο, έστω και απο φόβο, τι θα κάνεις? Θα τους διωξεις όλους για να τιμωρησεις τον τεμπέλη για ότι έκανε κάποτε? Μα αυτο ακριβως έγινε στην ΕΡΤ. Τιμωρηθηκαν ολοι για κάποιους (κλαίω με το ERT ARCHIVES ακομα ρε γμτ...αν ειχες επισκεφθει το σαιτ, ειχε αρχειο της ΕΡΤ ντοκιμαντέρ κτλ κτλ...ακομα και αυτη την καταπληκτικη δουλειά, που κάνει δ.υ. την έκαναν, προφανως με πολύ χρημα δικο μου και ισως και δικο σου, το έκοψαν απ τον κόσμο...ε δεν ειναι λυσεις αυτές)

Το ζητημα ειναι να κάνεις το δημοσιο να λειτουργησει σωστά. Εν μέρη έχεις αρχισει και το καταφέρνεις και το βασικό σου προβλημα αυτη τη στιγμη ειναι η γραφειοκρατία που δεν εξαρτάται απο τους υπαλληλους αλλά απο το νομικο πλαίσιο.

[The_Judas]

 

Στο γεγονος οτι οι τεμπέληδες έχουν ελλατωθει κατά πολύ και πλέον ειναι ευκολο να τους βρει κανεις ειδικά όταν μγάλος αριθμος  Δ.Υ. έχουν μπει με αξιοκρατικές εξετάσεις ΑΣΕΠ η την εθνικη σχολη δημοσιας διοικησης. Γιαυτο και υπάρχει αυξηση καταγγελειών και επιορκων τα τελευταία χρονια.

 

 

Το ότι μπήκε κάποιος με ΑΣΕΠ δεν σημαίνει ότι είναι εργατικός. Ούτε το ότι μπήκε κάποιος χωρίς ΑΣΕΠ σημαίνει ότι είναι τεμπέλης.

Το βασικό είναι να υπάρχει κίνητρο και αξιολόγηση. 

Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τα διδακτορικά και τα μεταπτυχιακά δεν θα έπρεπε να παίζουν κανένα ρόλο στο δημόσιο! Η πλειοψηφία των θέσεων μπορεί να καλυφθεί από αποφοίτους λυκείου.

[saya]

Yπαρχει κοσμος στο δημοσιο που δουλευει.. δεν μπορω να δεχθω ως εξαιρεση στον κανονα τον εργατικο γτ εχω δει πολυ κοσμο να δουλευει οπως εχω δει και πολλους τεμπεληδες. Το να λες για καποιον οτι θες να γινεις αργομισθος απο τα 20 και καλα ειναι υποτιμητικο..νομιζω ειναι 50/50..που και αυτο δεν επιτρεπεται αλλα την στιγμη που φετος ειχαμε περιπτωσεις αστυνομικων που πεθαναν στο καθηκον και μια δασκαλα που σκοτωθηκε επειδη ανεβηκε να στολισει το σχολειο στην στεγη ε , δεν γινεται να μιλας με αυτον τον τροπο για ολους..

 

επιπλεον ο διογκωμενος δημοσιος τομεας υπηρξε πολιτικη στρεβλωση.. οι Ελληνες ειχαν μαθει να ψηφιζουν δικαιους και αδικους , κυριως αδικους απο ο,τι φανηκε, συμφωνα με τα οφελη που μπορουσαν να αποκομισουν . Μια απο αυτες ηταν ενας διορισμος σε μια θεση , οπως και αλλες φορες στον ιδιωτικο τομεα να εχεις αλλες απολαβες. Αυτο δεν σημαινει οτι οποιος ηθελε να δουλεψει στο δημοσιο ειναι απαραιτητως τεμπελης..

[rikos]

Δελτίο τύπου από το “Σωματείο Εργαζομένων Υιοί Χ.Κατσέλη” Από τις 21/6/2013 η εταιρεία NUTRIART A.B.E.E. κατέθεσε αίτηση πτώχευσης η οποία θα συζητηθεί στις 18/9/2013. Στην αίτηση της η εταιρεία επικαλείται μειωμένο κύκλο εργασιών τα τελευταία τρία έτη, αποτέλεσμα της καθυστέρησης υλοποίησης της χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης.

Οι 500 εργαζόμενοι όμως δεν είναι εδώ τα τελευταία τρία έτη αλλά τα τελευταία είκοσι και τριάντα οι περισσότεροι. Οπότε γνωρίζουν:

• H ΚΑΤΣΕΛΗΣ ήταν κερδοφόρα έως το 2008, τότε που εξαγοράσθηκε και πέρασε στον έλεγχο του ομίλου Δαυίδ, του μεγάλου αφεντικού της coca cola. Τότε που ενοποιήθηκε με την ΑΛΛΑΤΙΝΗ (Άλευρα) και την ΠΛΑΖΑ (κατεψυγμένη ζύμη), κάτω από την νέα εταιρεία NUTRIART. Μόνο που η Nutriart φορτώθηκε και το δάνειο για την εξαγορά της ΚΑΤΣΕΛΗΣ ύψους 50.000.000€.

• Ο κ. Δαυίδ δηλαδή εξαγόρασε χωρίς φράγκο την ΚΑΤΣΕΛΗΣ, με δάνεια τα οποία φόρτωσε στην νέα εταιρεία Nutriart. Ο δανεισμός έφτασε στα 120.000.000€ Οι εκάστοτε διοικήσεις της εταιρείας που ορίζονταν από τον κύριο Μέτοχο επέδειξαν χαρακτηριστική αδιαφορία στην υποστήριξη των λειτουργιών της εταιρείας και όργιο κακοδιαχείρισης και σπατάλης.

Έμπειρο προσωπικό παραγκωνίζεται και εξωθείται σε αποχώρηση.

Κρίσιμες λειτουργίες της εταιρείας παραδίδονται σε εξωτερικούς συνεργάτες, με διαδικασίες αδιαφανείς και ενώ μπορούσαν να καλυφθούν ενδοεταιρικά.

Γιγαντώνεται η διοίκηση με αθρόες προσλήψεις στελεχών, από θυγατρικές του Ομίλου του Μεγαλομέτοχου, δίνονται bonus για στόχους που ποτέ δεν πιάνονται, εκτοξεύοντας έτσι τα διοικητικά κόστη σε δυσθεώρητα ύψη.

Ξοδεύεται 1,5 εκατομμύριο ευρώ για λογισμικό ERP που δεν εγκατέστησαν ποτέ.

Διαλύεται το δίκτυο διανομής.

Και ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς. Οι εργαζόμενοι από τότε και επανειλημμένα είχαν επισημάνει τις καταστροφικές επιλογές της διοίκησης.

Αποτέλεσμα ο τζίρος της εταιρείας να πέσει από 85.000.000 το 2008 στα 15.500.000 το 2012 και η εταιρεία να αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα ρευστότητας τα τελευταία 2 χρόνια.

Στο διάστημα αυτό γίνεται προσπάθεια αναδιάρθρωσης των τραπεζικών δανείων (κούρεμα) και νέας χρηματοδότησης. Οι συζητήσεις και συμφωνίες με μια ομάδα 14 τραπεζών αποδεικνύονται εξαιρετικά χρονοβόρες. Οι τράπεζες, που ανακεφαλαιώνονται με χρήματα του ελληνικού λαού – και στα ΔΣ τους συμμετέχουν ενίοτε και μέλη της οικογένειας του μεγαλομέτοχου Δαυίδ – εμφανίζονται αδιάφορες μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο της εταιρείας.

Οι δύο χρηματοδοτήσεις που συμφωνούνται με τις τράπεζες 8.923.000 και 4.942.000 αργούν να εκταμιευθούν και έτσι η έλλειψη ρευστότητας στραγγαλίζει την εταιρεία.

Δεν πληρώνονται προμηθευτές, δεν αγοράζονται πρώτες ύλες για παραγωγή προϊόντων, η εταιρεία δεν μπορεί να είναι συνεπής στους πελάτες της με αποτέλεσμα να χάνεται μέρα με τη μέρα η μάχη στην αγορά. Οι ανταγωνιστές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κερδίζουν σημαντικό μερίδιο αγοράς, που είναι δικό μας! Θεωρούμε ότι οι δύο πλευρές -Τράπεζες και μέτοχος- εχουν κοινή ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο. Οι επιλογές τους αποδείχτηκαν καταστροφικές.

Αυτοί προσπαθούν να πετάξουν ο ένας το μπαλάκι στον άλλο. Η συμπαιγνία τους είναι απίστευτη. Ξέρουμε ότι αν θέλουν τα βρίσκουν μια χαρά! Ας μη διανοηθούν να παίξουν τα παιχνίδια τους στις πλάτες των εργαζομένων! Όταν θεωρούσαν ότι θα αυξανόταν η κερδοφορία τους «εφτιαξαν» την Nutriart. Τώρα που θεωρούν ότι τα κέρδη τους δεν θα είναι επαρκή θέλουν να «καταργήσουν» εργαζόμενους και παραγωγικές μονάδες που θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες των εργαζομένων και της αγοράς.

Άλλωστε ταυτόχρονα με το κλείσιμο της Nutriart ο όμιλος ξεκινάει να δραστηριοποιείται σε μια σειρά από κλάδους από τους οποίους προσδοκά αυξημένη κερδοφορία. Η τοποθέτηση του κ. Γιώργου Δαυίδ στην ηγεσία της Eurobank το επιβεβαιώνει. Οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι η εταιρεία έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης για τους εξής βασικούς λόγους:

- Η εταιρεία δραστηριοποιείται μέσω καθετοποιημένης παραγωγής στην επεξεργασία αλεύρων – βασικό είδος διατροφής, στην παραγωγή Ψωμιών και Αρτοσκευασμάτων καθώς και Προϊόντων Καταψυγμένης ζύμης. Σε μια εποχή που ο κόσμος πεινάει είναι ύβρις και έγκλημα να κλείνει μια τέτοια εταιρεία.

- Τα εμπορικά σήματα της εταιρείας – Αλλατίνη, Κατσέλης και Πλάζα – είναι πανίσχυρα, με μεγάλη αναγνωρισημότητα στην Ελληνική και ξένη αγορά.

- Η αγορά στα ψωμιά δεν είναι υψηλής ανταγωνιστικότητας. Υπάρχουν 3 εταιρείες στο χώρο. Οι εργαζόμενοι έβαλαν πλάτη με το παραπάνω τα τελευταία χρόνια:

Από 1.000 έμειναν 500, αντιμετώπισαν μεγάλες και συνεχείς καθυστερήσεις στη μισθοδοσία τους – έμειναν μέχρι και 5 μήνες απλήρωτοι, παρείχαν μειωμένη εργασία για 3 μήνες στις αρχές του 2013.

Αντίθετα, η διοίκηση δεν υποστήριξε την ανάπτυξη της εταιρείας και μας δημιουργεί πολλά ερωτηματικά η χρονική επιλογή της κατάθεσης της αίτησης πτώχευσης, τώρα που υπάρχουν σημαντικά σημάδια ανάκαμψης των πωλήσεων. Η εταιρεία πρέπει να επιβιώσει και θα επιβιώσει.

Δεν ζητάμε τίποτα άλλο παρά την ΑΜΕΣΗ επαναλειτουργία των εργοστασίων.

Τα χρήματα από αξιοποίηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων θα πρέπει να διοχετευθούν άμεσα για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες της εταιρείας και όχι τα υπερκέρδη των τραπεζών.

Καμία απόλυση – καμία δυσμενής αλλαγή των όρων εργασίας.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους 500 εργαζόμενους και στις οικογένειες τους, απέναντι στον λαό που πλήττεται σκληρά από την κρίση και επιπλέον απέναντι σε δεκάδες άλλες οικονομικές μονάδες που δραστηριοποιούνται γύρω απ αυτή (π.χ. αγρότες, προμηθευτές, μεταφορείς κ.λ.π)

Ακόμα θα πρέπει να λογοδοτήσει επειδή άφησε βορά των επιχειρηματικών σκοπιμοτήτων μια εταιρεία η οποία, ειδικά σε συνθήκες που ο λαός δοκιμάζεται σκληρά, μπορεί να προσφέρει, εξυπηρετώντας στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσής του.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους , ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σε κοινή συμπόρευση και αγώνα για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμίζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Τροϊκα και την Ευρωπαική Ενωση.

Οι εργαζόμενοι λειτουργούν γενιές ολόκληρες τις ιστορικές αυτές εταιρείες και όχι τα Golden boys του τραπεζικού κατεστημένου και του Μεγαλομέτοχου. Από κοινού : Σωματείο Εργαζομένων Υιοι Χ.Κατσέλη και Σωματείο Εργαζομένων Αλλατίνη-Ελβιπέτ

Site: http://olympia.gr/2013/06/30/katselis/">Link

[viper2005]

Δεν είμαι σίγουρος για το πως οι αυξημένες σπατάλες, μειώνουν τον τζίρο...

[παπι]

Ω ρε μανα μου. Απο 85εκ στα 15εκ. 500 ατομα * 1800 * 14 = 12.6εκ εργατικο κοστος!!!! Καλα, και να την παρουν οι εργατες την εταιρεια (κατι σαν συνεταιρισμο) παλι στο ταμειο ανεργιας θα πανε...

[pournaras]

Δεν ζητάμε τίποτα άλλο παρά την ΑΜΕΣΗ επαναλειτουργία των εργοστασίων.

Τα χρήματα από αξιοποίηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων θα πρέπει να διοχετευθούν άμεσα για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες της εταιρείας και όχι τα υπερκέρδη των τραπεζών.

Καμία απόλυση – καμία δυσμενής αλλαγή των όρων εργασίας.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στους 500 εργαζόμενους και στις οικογένειες τους, απέναντι στον λαό που πλήττεται σκληρά από την κρίση και επιπλέον απέναντι σε δεκάδες άλλες οικονομικές μονάδες που δραστηριοποιούνται γύρω απ αυτή (π.χ. αγρότες, προμηθευτές, μεταφορείς κ.λ.π)

Ακόμα θα πρέπει να λογοδοτήσει επειδή άφησε βορά των επιχειρηματικών σκοπιμοτήτων μια εταιρεία η οποία, ειδικά σε συνθήκες που ο λαός δοκιμάζεται σκληρά, μπορεί να προσφέρει, εξυπηρετώντας στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσής του.

 

 

 

Καλο το κειμενο, αλλα αυτα πως ακριβως θα γινουν;

[viper2005]

Οταν γινεται κάτι σε αυτήν εδώ την χώρα, είτε θα παρακαλανε τον Θεό είτε θα παρακαλανε την κυβέρνηση είτε θα βρίζουν και τα δυο...

[agpr]

deesnider,

πώς στο καλό κατάφερες να παρεξηγηθείς με την τελευταία περίοδο λόγου μου; Ακόμα ξύνω το κεφάλι μου. Πήγα για μπάνιο με την οικογένεια μου και ένιωσα πως δε μου καίγεται καρφί, αν και βλέπω/νιώθω πως τα πράγματα πάνε κατά διαόλου. Πραγματικά ξύνω την κεφαλή μου.

[giorgarello]

Θα φέρουμε λέει την ορχήστρα για συμπαράσταση. ΓΕΛΑΩ ΒΛΕΠΕΤΕ ΓΕΛΑΩ.

[deesnider]

Το πρόβλημα είναι πως αρκετοί οι οποίοι έχουν αντίστοιχες με τις δικές σου απόψεις, τείνουν να γενικεύουν χωρίς ίσως να έχουν επαρκείς γνώσεις γύρω από το θέμα. 

 

Άνθρωποι οι οποίοι γενικεύουν, υπάρχουν παντού και σε κάθε «άποψη». Δε γενικεύουν μόνο κάποιοι απ' αυτούς που έχουν αντίστοιχες με τις δικές μου απόψεις. Εκτός κι αν δεν εκλαμβάνεις ως γενίκευση το «Κάτω τα χέρια απ' το δημόσιο» και το «Κανένας Δ.Υ. απολυμένος»...

 

Όσο για το ποιο είναι το όριο, από το οποίο κι έπειτα γνώση του καθενός που εκφέρει άποψη, κρίνεται «επαρκής», προκειμένου να δύναται να την εξωτερικεύσει, θεωρώ ότι δεν υφίσταται, δεδομένου ότι η γνώση δεν αποκτάται μόνο μέσα από σπουδές, ούτε αποκλειστικά από τη wikipedia και τη μελέτη στατιστικών μετρήσεων.

 

Αποκτάται επίσης και μέσα από την προσωπική εμπειρία τού καθενός, μέσα από τις καταστάσεις που βιώνει ο ίδιος, ασχέτως αν κάποιοι ...πανέξυπνοι αμφισβητούν το ότι όντως αποτελούν βιώματά του και τού ζητούν αποδείξεις για να πειστούν (λες και - μιλώντας τουλάχιστον για 'μένα προσωπικά - ο μεγαλύτερος καημός μου, είναι το αν θα πείσω ή όχι τον οποιονδήποτε...) 

 

Συχνά δίνεται η εντύπωση πως όντως κάποιοι άνθρωποι απλώς εύχονται να "ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα", χωρίς να επιζητούν κάποια πραγματική λύση.

 

Δεν πρόκειται περί απλής εντύπωσης. Περί αλήθειας πρόκειται. Όντως το εύχονται και το επιζητούν. Αλλά δεν το επιζητούν για ...όλες τις κατσίκες, όλων των γειτόνων. Το έχω πει και το έχω γράψει αμέτρητες φορές: Η κατσίκα τού γείτονα, ο οποίος φροντίζει να την περιορίζει αποκλειστικά στη δική του αυλή, να την ταΐζει αποκλειστικά με δικά του έξοδα και να την αφήνει να αφοδεύει αποκλειστικά στο δικό του χώρο, δε μού φταίει πουθενά και προφανώς, ούτε θέλω, ούτε έχω κανένα όφελος από το να ψοφήσει.

 

Ακριβώς όπως δε μου φταίει πουθενά ο γείτονας, που έχει ένα πανάκριβο αυτοκίνητο, το οποίο εγώ δε θα αποκτήσω ούτε στα όνειρά μου, από τη στιγμή που δεν το αγόρασε, ούτε το συντηρεί με λεφτά που έκλεψε από 'μένα, δεν το κινεί με βενζίνη που κλέβει νύχτα απ' το δικό μου ρεζερβουάρ και δεν το παρκάρει στο δικό μου γκαράζ.

 

Η κατσίκα όμως εκείνου τού γείτονα, ο οποίος τη στέλνει να βοσκήσει και να αφοδεύσει στο δικό μου χώρο, χωρίς την άδειά μου, δε θα περιμένω να ψοφήσει. Θα τη στείλω να βρει τούς προγόνους της στον άλλο κόσμο των μηρυκαστικών, με την κυνηγετική καραμπίνα...κι ας έλθει να μου ζητήσει τα ρέστα ο γείτονας μετά, αν θέλει να νιώσει τη γλύκα τής τουφεκιάς με χοντρό αλάτι στα ...μαλακά του.

 

Εφόσον λοιπόν δε σ' αρέσουν - και σωστά - οι γενικεύσεις, προσπάθησε να καταλάβεις ότι αυτή η χιλιοπιπιλισμένη καραμέλα περί κατσίκας τού γείτονα, αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις γενίκευσης. Σε τέτοιο βαθμό χαρακτηριστική, ώστε να καταντά σκέτη ανοησία.

 

Πως θα κριθεί ποιοί είναι κηφήνες; Ποιός θα το κρίνει;

 

Το ποιος οφείλει θεσμικά να το κρίνει, δεν είναι άγνωστο. Οι φορείς που έχουν την εν λόγω αρμοδιότητα είναι συγκεκριμένοι και ορισμένοι. Το ζήτημα δεν είναι το «ποιος θα κρίνει το οτιδήποτε», αλλά το γεγονός ότι αυτοί που πρέπει, είτε ανέκαθεν δεν ήθελαν να το κρίνουν, είτε το ότι, ακόμα και τις ελάχιστες φορές που το επιχείρησαν, κώλωσαν μπροστά στην πραγματική άρχουσα τάξη αυτής τής ρημάδας τής χώρας: Τους επαγγελματίες συνδικαλιστές.

 

Στην Ελλάδα όμως του 2013 το κράτος δεν κάνει ελέγχους παραγωγικότητας, ή ακόμα χειρότερα, ως ελεγκτές ορίζει τους ίδιους αργόμισθους. Το ίδιο κράτος που με το έτσι θέλω κλείνει π.χ. ένα δημόσιο οργανισμό (να τον κλείσει, καλά κάνει, όχι όμως με τέτοιο τρόπο).

 

Η ανυπαρξία ελέγχων παραγωγικότητας, αξιοκρατίας και των λοιπόν σχετικών, δεν είναι χαρακτηριστικό τής Ελλάδας τού 2013. Είναι χαρακτηριστικό και τής Ελλάδας τού 1980-1990, τού 1990-2000, τού 2000-2010...

 

...δεν ξέρω την ηλικία και κατά συνέπεια τις εμπειρίες σου, αλλά η δική μου ηλικία και οι δικές μου εμπειρίες, μού επέτρεψαν - η μάλλον μου ...επέβαλλαν - να έχω ζήσει την Ελλάδα αυτών των περιόδων, να έχω εργαστεί σ' αυτή, να έχω μείνει άνεργος σ' αυτή, να έχω βλαστημήσει την ώρα και τη στιγμή που γεννιόμουν σ' αυτή και, συνεπώς, να το γνωρίζω από πρώτο χέρι (χωρίς φυσικά να είμαι ο μόνος!...)

 

Όσο για τον τρόπο με τον οποίο κλείνει το κράτος ένα δημόσιο οργανισμό: Από τη στιγμή που είτε δεν επιθυμεί, είτε αδυνατεί να τον ελέγξει και να τον απαλλάξει από το περιττό βάρος και το περιττό κόστος, το οποίο επιβαρύνει όλους ανεξαιρέτως τους φορολογούμενους, ασχέτως τού αν απολαμβάνουν τις υπηρεσίες που οφείλει να τούς παρέχει, στην ποιότητα που οφείλει να τις παρέχει, ο τρόπος με τον οποίο θα κλείσει, για 'μένα δεν έχει καμία σημασία. Όλο το ζήτημα είναι το να κλείσει και να μην αντικατασταθεί φυσικά από κάποιον ίδιας φιλοσοφίας, προκειμένου να πάψουν οι πολίτες να πληρώνουν κερατιάτικα σε νταβατζήδες. Ας βγάλουν τον κόσμο από μέσα και μετά, ας ανατινάξουν ακόμα και το κτίριο. 

 

Και ρωτά ύστερα ο κάθε λογικά σκεπτόμενος πολίτης, Δ.Υ. ή όχι: Εμπιστεύομαι αυτό το κράτος;

 

Η εμπιστοσύνη τού πολίτη προς το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του, έχει χαθεί εδώ και τέσσερις δεκαετίες (τουλάχιστον - για να μην παρεξηγηθώ και θεωρηθεί ότι αξιολογώ ως άξιο εμπιστοσύνης, ένα ολοκληρωτικό κράτος, ασχέτως αν στην πράξη και το υπάρχον, με την κατ' όνομα μόνο «δημοκρατία» του, δεν απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί τέτοιο - όσο αναφερόμαστε στην περίοδο που έχουμε κοινοβουλευτισμό). Δε χρειαζόταν ν' αρχίσει το κλείσιμο δημόσιων οργανισμών για να χαθεί.

 

Ποιός διόρισε όλους αυτούς τους τύπους στην τελική; Ποιός οργάνωσε ένα ολόκληρο σύστημα Παιδείας - εργοστάσιο παραγωγής "Δ.Υ. ή άνεργοι" προκειμένου να εξυπηρετούνται μικροκομματικά συμφέροντα και να βγάζουν φραγκάκια τα σουβλατζίδικα της Άνω Κωλοπετινίτσας;

 

Το κράτος τους διόρισε, αλλά τι μ' αυτό; Μισή ευθύνη δική του και μισή αυτών που ζήτησαν να διοριστούν, γνωρίζοντας ότι θα πληρώνονται για να τα ξύνουν. Διότι και το ζήτησαν και το γνώριζαν και, όποιος το αρνείται αυτό, αρνείται να δει μπροστά του. Πάνω σ' αυτό είμαι απόλυτος, όσο δεν πάει άλλο.

 

Όσο πλεύρισε ο πολιτικάντης τον ψηφοφόρο, υποσχόμενος διορισμούς και «εξυπηρετήσεις κάτω απ' το τραπέζι» στην τιμή μιας ψήφου, άλλο τόσο φίλησε και ο ψηφοφόρος κατουρημένες ποδιές, προκειμένου να διοριστεί, να τού εγκριθεί η μούφα επιδότηση, ή να τού νομιμοποιηθεί το αυθαίρετο, υποσχόμενος τη στήριξή του στις επερχόμενες εκλογές. Περί βρώμικης συναλλαγής πρόκειται και, σε κάθε συναλλαγή, δεν υπάρχει μόνο ένας εμπλεκόμενος. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο. Ειδικά δε όταν η συναλλαγή είναι βρώμικη, τότε μιλάμε συγκεκριμένα για τουλάχιστον δύο φταίχτες. 

 

Ολόκληρες γενιές γαλουχήθηκαν με το όνειρο του Δημοσίου: "Να κάνεις τα χαρτιά σου παιδάκι μου, να μονιμοποιηθείς, ο ιδιωτικός τομέας είναι ζούγκλα, έξω δεν υπάρχει ανάπυξη" είπαν άπειρες μανάδες και γιαγιάδες, άπειροι φροντιστές έσπρωξαν νέα παιδιά να δηλώσουν συγκεκριμένες σχολές στα μηχανογραφικά τους με κριτήριο την ευκολία/πιθανότητα εισαγωγής στο Δημόσιο.

 

Παιδί αυτής τής γενιάς που γαλουχήθηκε με το συγκεκριμένο όνειρο, είμαι κι εγώ. Μόνο που εγώ είμαι ξεροκέφαλος και, όσο κι αν προσπαθεί κάποιος να με «γαλουχήσει», βάζω μπροστά τις προσωπικές μου αρχές και αξίες. Γι' αυτό ίσως και, όταν - πριν από πολλά χρόνια, λίγο μετά την απόλυσή μου από το στρατό - ένα ισχυρότατο βύσμα, γνωριμία τού πατέρα μου, φρόντισε να ...δημιουργήσει μια μόνιμη θέση για 'μένα ειδικά, στο κέντρο διαλογής των ΕΛ.ΤΑ, απ' όπου θα έφτανα μέχρι τη σύνταξη με πάρα πολύ καλό για τα δεδομένα τής εποχής μισθό, κάνοντας ...τίποτα, τον ευχαρίστησα θερμά για τη μεσολάβησή του και δεν τη δέχτηκα, αφήνοντας τόσο αυτόν, όσο και τον πατέρα μου με βλέμμα μαλάκα και σαγόνι στο πάτωμα και συνέχισα να δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα, ξέροντας πως, όσα βγάλω, θα τα βγάλω μόνο αν δουλέψω υπεύθυνα.

 

Συγνώμη λοιπόν, αλλά τα «όνειρα» και το πως «γαλουχήθηκαν οι γενιές», μ' αφήνουν παγερά αδιάφορο και, σ' όποιον μου πει «μα δεν έχουν όλοι το δικό σου ξερό κεφάλι», απαντώ «δικό τους πρόβλημα, δική τους ευθύνη, ας το είχαν» και πες με εγωιστή αν θες. Δεν έκανα δα και κανέναν άθλο. Απλώς δε δέχτηκα να είμαι μισθοδοτούμενη βδέλλα. Τουλάχιστον, στην καταδίκη τόσο τής παρούσας, όσο και των επερχόμενων γενεών, εγώ δεν έβαλα το λιθαράκι μου και αυτό με κάνει υπερήφανο. Αυτοί που κρύβονται πίσω από «όνειρα» και θέσεις τού τύπου «τι να κάνουμε, αφού έτσι μας έμαθαν...», μπορούν; Αν μπορούν, να τη χαίρονται την υποκρισία τους.

 

Το ίδιο το κράτος έσπρωχνε εδώ και κάποιες δεκαετίες, νέους και μορφωμένους ανθρώπους είτε στο εξωτερικό είτε στο Δημόσιο, μη δίνοντάς τους κατάλληλα κίνητρα για κάποια αξιοπρεπή ιδιωτική προσπάθεια. Για παράδειγμα, πόσες σχολές Πληροφορικής έχει η Ελλάδα; Πολυτεχνικές, ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ, πολύ πράγμα. Πόσες ελληνικές εταιρείες πληροφορικής γνωρίζεις οι οποίες όμως, πρόσεξε, να έχουν κάποια αξιόλογη δουλειά στο ενεργητικό τους; Από την άλλη, πόσοι "πληροφορικάριοι" προτίμησαν να απασχοληθούν στο Δημόσιο, είτε ως καθηγητές σε δευτεροβάθμια/τριτοβάθμια, είτε σε τεχνικά πόστα σε διάφορες υπηρεσίες; Ονειρεύονταν όλοι αυτοί στα 20 και τα 22 τους να γίνουν αργόμισθοι; Εκτός δημοσίου τι θα έκαναν; Φορμάτ 50 ευρώ; Πόσους θα μπορούσε να απορροφήσει ο πρακτικά ανύπαρκτος ιδιωτικός τομέας και σε αξιοπρεπείς θέσεις;

 

Σωστά...κι εφόσον ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να απορροφήσει ελάχιστους, ας απορροφηθούμε όσοι από τους υπόλοιπους έχουμε το μέσον στο δημόσιο, να πέφτει ο μισθός δουλεύουμε-δε δουλεύουμε και στ' @@ μας οι υπόλοιποι και όσοι θα 'ρθουν μετά απ' αυτούς. Είναι αυτό που σου είπα: Θέμα νοοτροπίας, αξιών και αρχών. Το ξέρω ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες, αλλά τις ευθύνες που αναλογούν στους πολίτες για το χάλι μας το μαύρο, να τις αναζητήσεις σ' αυτούς που ακολουθούν το «Ας είμαι εγώ καλά και δεν πάνε να πνιγούν οι υπόλοιποι; Zbutsam στην τελική, ναούμ!...»

 

Θέλω να καταλήξω στο ότι το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και οφείλεται σε λανθασμένες πολιτικές και νοοτροπίες δεκαετιών.  

 

Οι λανθασμένες πολιτικές και οι νοοτροπίες των κυβερνώντων των τελευταίων σαράντα ετών, οι οποίες έφεραν την Ελλάδα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, δε φύτρωσαν κάποιο πρωί στα δέντρα, ούτε προέκυψαν ως αποτέλεσμα πραξικοπήματος. Ψηφίστηκαν, εγκρίθηκαν και επιβραβεύθηκαν από τους πολίτες κατ' επανάληψη.

 

Δεδομένου δε τού ότι, το σάπιο ποιόν τους, αμφότερες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, το έδειξαν από την πρώτη φορά που ανέλαβαν εξουσία, αν μπορούμε να απαλλάξουμε τους πολίτες από την ευθύνη για τα χάλια που ζούμε, μπορούμε να το κάνουμε μόνο για την πρώτη φορά που τους ψήφισαν. Από τη στιγμή που συνέχισαν - και συνεχίζουν μέχρι σήμερα... - να τους ψηφίζουν, ενώ είδαν απ' την αρχή ότι λειτουργούσαν ως μαφιόζικες συμμορίες, έχασαν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται.

 

Όταν έχω αποδείξεις για κάποιον ότι είναι καταχραστής, προσωπικά δεν τον προσλαμβάνω ούτε ως οικονομικό διευθυντή, ούτε ως λογιστή, ούτε καν ως ταμία τής επιχείρησής μου. Για τη χώρα τους, γιατί έκαναν το αντίστοιχο οι Έλληνες; Επειδή ...ξεγελάστηκαν; Πόσες φορές και για πόσα χρόνια; Για ...σαράντα; Καταπίνοντας συνεχώς το ίδιο ακριβώς δόλωμα; Όχι βέβαια! Το έκαναν επειδή τους ένοιαζε μόνο το εκάστοτε «τώρα» και η βολή τους, αδιαφορώντας για το τι θα συμβεί «μετά». Τώρα λοιπόν που το «μετά» έγινε «τώρα», κλαίνε και γκρινιάζουν; Ε, όχι ρε φίλε! Δε δικαιούνται να παραπονιούνται. Να λένε ευχαριστώ πρέπει, διότι θα έχουν πεθάνει πριν μεγαλώσουν οι επόμενες γενιές, μάθουν το τι έκαναν και τους ανοίξουν τα κεφάλια με τις πέτρες. Ακόμα όμως κι αν δεχτούμε με το ζόρι ότι έπεσαν θύματα πλάνης...συγνώμη, αλλά ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό ηλίθιους, δε μπορώ να τους αντιμετωπίσω σοβαρά.

 

Αν θες τη γνώμη μου, προκειμένου ν' αλλάξει κάτι σ' αυτή τη χώρα, οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να ξεκινήσουν από τον τομέα της Παιδείας.

 

Αν θες τη δική μου γνώμη, το να περιμένεις υπό τις παρούσες συνθήκες, να έλθουν μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, οι οποίες θα δημιουργήσουν νέα μυαλά, που θα αλλάξουν αυτό το «κάτι» σ' αυτή τη χώρα, είναι λιγότερο αισιόδοξο από το να κοιτάς τη δύση, να περιμένεις να βγει ο ήλιος από 'κει πριν πας για κατούρημα και να πιστεύεις ότι δε θα εκραγούν τα νεφρά σου...

 

Οι απολύσεις αποτελούν προσωρινή ίσως λύση, μακροπρόθεσμα όμως, χωρίς κάποια παράλληλη προσπάθεια αναδιοργάνωσης του κράτους και του εκπαιδευτικού συστήματος, μόνο κακό θα κάνουν στην κοινωνία.

 

Το χρονικό σημείο κατά το οποίο υπήρχε το περιθώριο για μακροπρόθεσμες βλέψεις, βασισμένες στην αναδιοργάνωση τού κράτους και τού εκπαιδευτικού συστήματος, έχει παρέλθει προ πολλού. Όποιος το καταλαβαίνει αυτό, δεν είναι απαισιόδοξος. Ρεαλιστής είναι...

 

Χρειαζόμαστε ανθρώπους καταρτισμένους, έτοιμους να επιχειρήσουν ή να στελεχώσουν επιχειρήσεις, μια νέα γενιά μορφωμένων δημοσίων υπαλλήλων, κίνητρα για ανάπτυξη. Όχι απολύσεις Δ.Υ. χωρίς σχέδιο Β' και σκλάβους των "3 ευρά την ώρα, χωρίς ΙΚΑ, άμα σ' αρέσει αδερφέ".

 

Ανθρώπους καταρτισμένους, έτοιμους και ικανούς να επιχειρήσουν, ή να στελεχώσουν δυναμικά επιχειρήσεις, η Ελλάδα είχε και συνεχίζει να έχει πολλούς. Κίνητρα για ανάπτυξη όμως δεν είχε ποτέ, ούτε και προβλέπεται να έχει στο εγγύς μέλλον, διότι αυτοί που κυβέρνησαν και συνεχίζουν να κυβερνούν, απέδειξαν ότι δεν έχουν ούτε την πρόθεση, ούτε την ικανότητα να τα δημιουργήσουν.

 

Είπα δε προηγουμένως, ότι αυτοί που κυβέρνησαν και συνεχίζουν να κυβερνούν, δεν ανέλαβαν με τον τσαμπουκά τους την εξουσία. Σαράντα χρόνια κλέβουν, λεηλατούν, χλευάζουν τον κόσμο και αυτός, ο ίδιος κόσμος που υφίσταται την κλοπή, τη λεηλασία και το χλευασμό, αντί να τους στείλει στον αγύριστο, τους λέει «Μπράβο, συνεχίστε κι ευχαριστούμε θερμά για τους ...ανεπανάληπτους οργασμούς, σαράντα χρόνια τώρα!»

 

Το τι χρειάζεται το ξέρω κι εγώ, αλλά το να μιλάμε θεωρητικώς και να επαναλαμβάνουμε το τι «πρέπει να γίνει», δεν οδηγεί πουθενά εκτός από τη βαρεμάρα. Οπότε τα «Όχι απολύσεις Δ.Υ. χωρίς ...σχέδιο Β'»

- αλήθεια, γιατί απαιτείται σχέδιο Β' ειδικά για τις απολύσεις Δ.Υ. ; Δεν το αντιλαμβάνομαι. Γι' αυτούς που δεν έχουν αντικείμενο εργασίας και αμείβονται χαριστικά και στην πλάτη των υπολοίπων, γι' αυτούς που είναι περισσότεροι απ' όσους πραγματικά χρειάζονται, γι' αυτούς που λείπουν όποτε τους σηκωθεί από τη θέση τους και γι' αυτούς που μας κάνουν τη ...χάρη να βρίσκονται στη θέση τους αλλά μας γράφουν στ' @@ τους αντί να μας εξυπηρετούν, πρέπει να καταστρωθεί σχέδιο Β' για το τι θ' απογίνουν; Έχεις δει κανένα αντίστοιχο σχέδιο Β', για όσους κάνουν τα ίδια στον ιδιωτικό τομέα και απολύονται; -

και τα «Όχι σκλάβους των €3,00 κ.τ.λ.», άντε να έχουν πρακτική σημασία, ως σύνθημα σε κάποια πλακάτ και πολλά σού λέω...

 

Αυτούς που καλλιέργησαν το έδαφος και καθιέρωσαν τις συνθήκες που επιτρέπουν την ύπαρξη των εν λόγω σκλάβων, είπαμε ποιοι τούς έβαλαν και τους διατηρούν ακόμα στις θέσεις τους, είπαμε και γιατί το έκαναν και το κάνουν. Τους βλέπεις έτοιμους και αποφασισμένους ν' αλλάξουν νοοτροπία; Αν ναι, προσπάθησε να με βάλεις στην οπτική σου, διότι εγώ αδυνατώ να μπω...

Επεξ/σία 30 Ιουνίου 2013 από deesnider