Τελικά έχει πάντα δίκιο ο πελάτης;

[headbanger]

Το καλυτερο ομως δεν ειναι αυτο. Το καλυτερο ειναι κατι σαν το σκηνικο που μου ετυχε πριν λιγες μερες. Παραγγελνει μια γκομενα φρεντο καπουτσινο και φυσικα επαναλαμβανω πριν στειλω την παραγγελια. Φερνω λοιπον τον καφε στο τραπεζι και με κοιταει με υφος σαν να της σκοτωσα τη μανα και μου λεει με τουπε "Καλα τι ειν' τουτο? Εγω φρεντο καπουτσινο παραγγειλα...". Η φιλεναδα της απο διπλα αλλαξε 10 χρωματα απο τη ντροπη της. Αυτη η ιδια ουτε καν καταλαβε τη μαλακια της πριν της το κανει λιανα η φιλεναδα της. Το θεμα ειναι οτι μετα ειχε και μουτρα σε εμενα για ΔΙΚΗ της μαλακια. Επρεπε να μυρισω εγω τα δαχτυλα μου και να της πω οτι τελικα δεν θελει φρεντο καπουτσινο αλλα λαττε μακιατο. 

είχες και στο χωριό σου μωρή καποθτσίνο και λάττε; πάρε μια φρπεδουμπα και αντε από εδώ

 

ΥΓ για αυτό ΠΟΤΕ δεν πρόκετια να εργαστω και να συναναστρέφομαι με κόσμο. όπως είπα και στο 1ο μου συμβόλαιο στην εταιρεία εδώ στον Καναδά, "δεν θέλω τηλέφωνο στο γραφείο μου, cause stupidity affects me"

[Cossutius.]

H φράση "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο", προέρχεται απο άλλες εποχές και ειναι ξενόφερτη, αλλά δυστηχως θα εφαρμοστεί μελλοντικά, με τη κατάσταση που υπάρχει στην αγορά..

[capten-]

Δικιο έχει ο ΙΣΧΥΡΟς.Πάντα.

[ZAKKWYLDE]

Στην Ελλάδα του φοβερού επιχειρηματικού δαιμονίου ο πελάτης πάντα αντιμετωπίζεται ως θύμα και αρπαχτή. Ο κάθε πωλητής κατ εντολή της διοίκησης πάντα προσπαθεί να "εξαπατήσει" τον πελάτη προσπαθώντας να τον κάνει να βγάλει περισσότερα απο τη τσέπη, να του πασσάρει ενδεχομένως κάποιο ελλατωματικό προϊόν και γενικότερα να του δώσει κατώτερης ποιότητας προϊόν προκειμένου να μεγιστοποιήσει το κέρδος του.

Τρανό παράδειγμα στις ταβέρνες πρώτα απ'όλα με το "κουβέρ" που στην αρχή και καλά σε ρωτάνε "να το αφήσω". Παραγγέλνεις 2 κύρια πιάτα και σε ρωτάνε για παρελκόμενα μπας και τσιμπήσεις. Κλασικό βέβαια που σου σερβίρουν αυτό που θέλεις να πιείς στην αρχή για να ξαναπαραγγείλεις. Η η κόκα κόλα 250ml που ποτέ δεν φτάνει και θα παραγγείλεις 2η ενώ η 330 θα σου έφτανε.

 

Για να μην πώ για την απόδειξη που πρέπει να τους παρακαλέσεις (ειδικά αν δουν ότι έχεις πει τα κρασάκια σου).

 

Άλλο κλασικό σενάριο. Πας σε πολύ γνωστό σούπερ-μάρκετ πληροφορικής για να αγοράσεις ένα Mouse-pad me 10 ευρώ, και ο πωλητής αρχίζει να σου δείχνει κάτι σούπερ γαμάτα με 45 και να σου λέει μα "γλιστράει καλύτερα" και @@ιες.

 

Για να μην πούμε για τα αυτοκίνητα που πας απο "στάνταρντ εξοπλισμό 10.000 ευρώ" και με κάποιον μαγικό τρόπο καταλήγεις να πληρώνεις 15.000

 

Λόγω αυτής της συμπεριφοράς λοιπόν ο Έλληνας πελάτης έχει ξεπεράσει τις αντοχές του. Ειδικά σήμερα που την μία φορά που θα βγεί για να φάει π.χ. θα τη πληρώσει με τόνους ιδρώτα και άγχους.

[~mxls~]

Τρανό παράδειγμα στις ταβέρνες πρώτα απ'όλα με το "κουβέρ" που στην αρχή και καλά σε ρωτάνε "να το αφήσω". Παραγγέλνεις 2 κύρια πιάτα και σε ρωτάνε για παρελκόμενα μπας και τσιμπήσεις. Κλασικό βέβαια που σου σερβίρουν αυτό που θέλεις να πιείς στην αρχή για να ξαναπαραγγείλεις. Η η κόκα κόλα 250ml που ποτέ δεν φτάνει και θα παραγγείλεις 2η ενώ η 330 θα σου έφτανε...

 

Αυτό που αναφέρεις ισχύει, αλλά όχι σε όλα τα μαγαζια. Μην είσαι απόλυτος. Και σίγουρα δεν είναι αυτός ο λόγος που ορισμένοι φωνάζουν για να παραγγείλουν πριν καλά-καλά περάσει μισό λεπτο, ή ακόμα χειρότερα σφυρίζουν δυνατα λες και είναι σκυλι ο σερβιτόρος. Οι τρόποι του καθενός δεν έχουν να κάνουν με το αν είναι άπληστος ο μαγαζάτορας.

 

Όταν κάτι εκ μέρους του καταστήματος δεν σ'αρέσει, το αναφέρεις. Να το αφήσω; Όχι. Τι πιο απλό.

Αν δεις ότι η συμπεριφορά σερβιτόρων/μαγαζιου γενικότερα είναι απαράδεκτη, απλά σηκώνεσαι και δεν ξαναπατας πόδι στο συγκεκριμένο.

 

Δεν παίρνω το μέρος κανενός, ούτε λέω ότι δεν πέφτουν θύματα οι καταναλωτές σε πολλές περιπτώσεις.

[ZAKKWYLDE]

Όταν κάτι εκ μέρους του καταστήματος δεν σ'αρέσει, το αναφέρεις. Να το αφήσω; Όχι. Τι πιο απλό.

 

 

Όχι δεν κατάλαβες. Όλα αυτά είναι "ψυχολογικά τρικ". Όταν έχεις βγεί με το αίσθημα τη σύζυγο κτλ θα φανείς ο @@κας της υπόθεσης αν πεις όχι στο νεράκι και το ψωμάκι. Όταν σου λένε "θέλετε και αυτό;" ποντάρουν στο γεγονός ότι οι περισσότεροι θα πούνε ναι είτε απο ντροπή είτε απο ευγένεια.

Όταν έχει βγει με τα παιδιά σου και στο τέλος του φαγητου σου λένε "θέλετε παγωτο για τα παιδιά" έ εντάξει, θα είσαι ο χειρότερος μπαμπάς ever αν πεις όχι.

O σερβιτόρος δεν το λέει αυθόρμητα απο ευγένεια ή για να σιγουρευτεί ότι δεν ξέχασες κάτι, αλλά σκόπιμα για να "τσιμπήσεις" και να πέσεις στη παγίδα. 

[gatokoritso]

Όχι δεν κατάλαβες. Όλα αυτά είναι "ψυχολογικά τρικ". Όταν έχεις βγεί με το αίσθημα τη σύζυγο κτλ θα φανείς ο @@κας της υπόθεσης αν πεις όχι στο νεράκι και το ψωμάκι. Όταν σου λένε "θέλετε και αυτό;" ποντάρουν στο γεγονός ότι οι περισσότεροι θα πούνε ναι είτε απο ντροπή είτε απο ευγένεια.

Όταν έχει βγει με τα παιδιά σου και στο τέλος του φαγητου σου λένε "θέλετε παγωτο για τα παιδιά" έ εντάξει, θα είσαι ο χειρότερος μπαμπάς ever αν πεις όχι.

O σερβιτόρος δεν το λέει αυθόρμητα απο ευγένεια ή για να σιγουρευτεί ότι δεν ξέχασες κάτι, αλλά σκόπιμα για να "τσιμπήσεις" και να πέσεις στη παγίδα. 

αχαχαχα οποτε μας το ελεγε αυτο σερβιτορος ο πατερας μου ελεγε:"θες παγωτακι"  και του ελεγα:"ναι!!!δωσε μου λεφτα να παω στο περιπτερο..." καγκελο ο σερβιτορος

μετα απο καιρο ηξερε ο πατερας μου να πει οχι αφου θα ηταν τσαμπα κοπος.

[arxaggelos]

Αυτό με την κατάργηση του κουβέρ εξακολουθεί να ισχύει, έτσι δεν είναι; Ή το έχουν επαναφέρει;

[bluesattack]

Όχι δεν κατάλαβες. Όλα αυτά είναι "ψυχολογικά τρικ". Όταν έχεις βγεί με το αίσθημα τη σύζυγο κτλ θα φανείς ο @@κας της υπόθεσης αν πεις όχι στο νεράκι και το ψωμάκι. Όταν σου λένε "θέλετε και αυτό;" ποντάρουν στο γεγονός ότι οι περισσότεροι θα πούνε ναι είτε απο ντροπή είτε απο ευγένεια.

 

 

Συμφωνω με οσα λες αλλα... αν  τον πελατη τον πιανει η ντροπη τοτε λεφτα υπαρχουν οποτε ας το παιξει  κουβαρντας χωρις να  κλαιγεται μετα 

 

Στην Ελλάδα του φοβερού επιχειρηματικού δαιμονίου ο πελάτης πάντα αντιμετωπίζεται ως θύμα και αρπαχτή. Ο κάθε πωλητής κατ εντολή της διοίκησης πάντα προσπαθεί να "εξαπατήσει" τον πελάτη προσπαθώντας να τον κάνει να βγάλει περισσότερα απο τη τσέπη, να του πασσάρει ενδεχομένως κάποιο ελλατωματικό προϊόν και γενικότερα να του δώσει κατώτερης ποιότητας προϊόν προκειμένου να μεγιστοποιήσει το κέρδος του.

 

 

Kλασιμο στα μουτρα , και ασε τους μετα να κλαιγονται και αυτοι για την μειωση των καταναλωτικων δαπανων.

[ChimairaX]

(I summon the grammar nazis) Ο πελάτης δεν έχει ποτέ "δίκαιο". Ο πελάτης, κάποιες φορές, υπό συνθήκη, έχει δίκιο.

 

Χαχα δεν ήμουν σίγουρος ούτε εγώ για αυτό!

Άλλοι μου λένε "δίκαιο" άλλοι "δίκιο" και τελικά κράτησα το "δίκαιο" επειδή μου το είπε ένας φίλος που σπουδάζει Μετσόβιο. Τελικά λάθος ήταν κι αυτός. Σπεύδω σε διόρθωση.

[~mxls~]

...Σπεύδω σε διόρθωση.

 

Τώρα είσαι κυριλέ

[Elric_The_Melnibonian]

Στην Ελλάδα του φοβερού επιχειρηματικού δαιμονίου ο πελάτης πάντα αντιμετωπίζεται ως θύμα και αρπαχτή. Ο κάθε πωλητής κατ εντολή της διοίκησης πάντα προσπαθεί να "εξαπατήσει" τον πελάτη προσπαθώντας να τον κάνει να βγάλει περισσότερα απο τη τσέπη, να του πασσάρει ενδεχομένως κάποιο ελλατωματικό προϊόν και γενικότερα να του δώσει κατώτερης ποιότητας προϊόν προκειμένου να μεγιστοποιήσει το κέρδος του.

Τρανό παράδειγμα στις ταβέρνες πρώτα απ'όλα με το "κουβέρ" που στην αρχή και καλά σε ρωτάνε "να το αφήσω". Παραγγέλνεις 2 κύρια πιάτα και σε ρωτάνε για παρελκόμενα μπας και τσιμπήσεις. Κλασικό βέβαια που σου σερβίρουν αυτό που θέλεις να πιείς στην αρχή για να ξαναπαραγγείλεις. Η η κόκα κόλα 250ml που ποτέ δεν φτάνει και θα παραγγείλεις 2η ενώ η 330 θα σου έφτανε.

 

Για να μην πώ για την απόδειξη που πρέπει να τους παρακαλέσεις (ειδικά αν δουν ότι έχεις πει τα κρασάκια σου).

 

Άλλο κλασικό σενάριο. Πας σε πολύ γνωστό σούπερ-μάρκετ πληροφορικής για να αγοράσεις ένα Mouse-pad me 10 ευρώ, και ο πωλητής αρχίζει να σου δείχνει κάτι σούπερ γαμάτα με 45 και να σου λέει μα "γλιστράει καλύτερα" και @@ιες.

 

Για να μην πούμε για τα αυτοκίνητα που πας απο "στάνταρντ εξοπλισμό 10.000 ευρώ" και με κάποιον μαγικό τρόπο καταλήγεις να πληρώνεις 15.000

 

Λόγω αυτής της συμπεριφοράς λοιπόν ο Έλληνας πελάτης έχει ξεπεράσει τις αντοχές του. Ειδικά σήμερα που την μία φορά που θα βγεί για να φάει π.χ. θα τη πληρώσει με τόνους ιδρώτα και άγχους.

Ο πελάτης που αναφέρεις είναι ο χθεσινός κατσικοκλέφτης και ο αυριανός κουτοπόνηρος. Ακριβώς τα ίδια κάνει ο ίδιος όταν βρεθεί από την άλλη μεριά του πάγκου. Οπότε μέσα στο σύστημα που δημιούργησε και αναθρεψε χαίρομαι πάρα πολύ για τα @@ που τρώει.

[the marauder]

Στην Ελλάδα του φοβερού επιχειρηματικού δαιμονίου ο πελάτης πάντα αντιμετωπίζεται ως θύμα και αρπαχτή. Ο κάθε πωλητής κατ εντολή της διοίκησης πάντα προσπαθεί να "εξαπατήσει" τον πελάτη προσπαθώντας να τον κάνει να βγάλει περισσότερα απο τη τσέπη, να του πασσάρει ενδεχομένως κάποιο ελλατωματικό προϊόν και γενικότερα να του δώσει κατώτερης ποιότητας προϊόν προκειμένου να μεγιστοποιήσει το κέρδος του.

Τρανό παράδειγμα στις ταβέρνες πρώτα απ'όλα με το "κουβέρ" που στην αρχή και καλά σε ρωτάνε "να το αφήσω". Παραγγέλνεις 2 κύρια πιάτα και σε ρωτάνε για παρελκόμενα μπας και τσιμπήσεις. Κλασικό βέβαια που σου σερβίρουν αυτό που θέλεις να πιείς στην αρχή για να ξαναπαραγγείλεις. Η η κόκα κόλα 250ml που ποτέ δεν φτάνει και θα παραγγείλεις 2η ενώ η 330 θα σου έφτανε.

 

Για να μην πώ για την απόδειξη που πρέπει να τους παρακαλέσεις (ειδικά αν δουν ότι έχεις πει τα κρασάκια σου).

 

Άλλο κλασικό σενάριο. Πας σε πολύ γνωστό σούπερ-μάρκετ πληροφορικής για να αγοράσεις ένα Mouse-pad me 10 ευρώ, και ο πωλητής αρχίζει να σου δείχνει κάτι σούπερ γαμάτα με 45 και να σου λέει μα "γλιστράει καλύτερα" και @@ιες.

 

Για να μην πούμε για τα αυτοκίνητα που πας απο "στάνταρντ εξοπλισμό 10.000 ευρώ" και με κάποιον μαγικό τρόπο καταλήγεις να πληρώνεις 15.000

 

Λόγω αυτής της συμπεριφοράς λοιπόν ο Έλληνας πελάτης έχει ξεπεράσει τις αντοχές του. Ειδικά σήμερα που την μία φορά που θα βγεί για να φάει π.χ. θα τη πληρώσει με τόνους ιδρώτα και άγχους.

Ειναι σαν να λες οτι υπαρχουν δυο κατηγοριες Ελληνων,οι επιχειρηματίες-πωλητες και οι πελατες.

Ξεχνας οτι οι επιχειρηματίες-πωλητες ειναι επιχειρηματίες-πωλητες μονο οταν δουλευουν .Ολες της υπολοιπες ωρες ειναι κι αυτοι πελατες.Και οσο κακοι επιχειρηματίες-πωλητες ειναι αλλο τοσο ειναι και κακοι πελατες.

Γιατι τελικα,ειδικά εδω στην Ελλαδα,ειναι ολα θεμα παιδείας η η έλλειψη της.Και αυτη ειναι μια αλλη συζήτηση που φυσικα δε χωραει σ αυτο τοπικ.

Καταλαβαινω οτι εισαι απογοητευμένος και θυμωμένος(και γω ειμαι)αλλα ειναι στο χερι των νεων παιδιων σαν και σενα να αλλάξετε αυτη τη χωρα.Διαβαζοντας εσενα και αλλα παιδια εδω στο Insomia αλλα και σ ολο το νετ ειμαι(ακομα)αισιόδοξος.

Παντα φιλικα .

[tsifotis]

Νομίζω ότι η ατάκα λέγεται με τη λογική ότι "και βλακεία να έχει κάνει ο πελάτης, προσπαθούμε να τον εξυπηρετήσουμε γιατί είναι πελάτης, πληρώνει και αν δυσαρεστηθεί θα μας δυσφημίσει την επιχείρηση". Για να αναφερθώ στο παράδειγμα του καφέ που αναφέρθηκε μόλις από πάνω, αν εγώ ήμουν πελάτης και είχα παραγγείλει κάτι που τελικά διαπίστωσα ότι δεν το ήθελα, θα μπορούσαν να γίνουν τα εξής:

 

1. Ο σερβιτόρος μου εξηγεί ότι αυτό παρήγγειλα με ευγένεια. Το δέχομαι και πίνω κάτι που δε μ'αρέσει γιατί έκανα βλακεία, αλλά καταλαβαίνω ότι δεν φταίει το μαγαζί.

2. Ο σερβιτόρος μου εξηγεί ότι αυτό παρήγγειλα, αλλά προσφέρεται να το πάρει πίσω και να μου φέρει αυτό που πραγματικά ήθελα. Κόστος για το κατάστημα ελάχιστο, αλλά με ικανοποιεί πάρα πολύ ως πελάτη και με κερδίζει για το μέλλον.

3. Ο σερβιτόρος μου λέει ότι αυτό παρήγγειλα με μούτρα και ξινίλα, οπότε δεν ξαναπατάω.

 

Το 2 νομίζω είναι παράδειγμα του "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο".

Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι γενικά ότι δεν ξέρουμε να συζητάμε ανθρώπινα. Όταν βγαίνεις για φαγητό, καφέ ή όταν ψωνίζεις τηλέφωνο που δεν πιάνει wifi, στο 99% των περιπτώσεων, όποιο πρόβλημα και να υπάρχει, δεν είναι ζωής και θανάτου. Μπορεί να λυθεί με πολιτισμένο και ήρεμο τρόπο. Αλλά εμείς δεν ξέρουμε από αυτά. Ο καταστηματάρχης νομίζει ότι σου κάνει χάρη κι ο πελάτης είναι έτοιμος να ρίξει μπινελίκια. Έτσι τελικά δεν έχει κανείς δίκιο. Και η προσωπική μου εμπειρία είναι ότi με ηρεμία βρίσκεις ευκολότερα το δίκιο σου.

 

αυτο!

[REDODIN7]

Για μενα υπαρχουν περιπτωσεις που ο πελατης εχει ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ οταν πχ σκας 700 ευρω για ενα κινητο ή 3000 ευρω για ενα λαπτοπ ή 100000 ευρω για ενα αυτοκηνιτο τοτε εχεις παντα δικιο.