Έχουν τα ζωα Ψυχή?

[pappous_soulis]

Σε αυτα που λες εχεις δικιο..αλλα η θεωρια η 2η (υπαρξης/ανυπαρξιας) δεν αναφερεται τοσο σε δομες..αλλα σε δομικα υλικα και ενεργειες.Αυτα εννοει οτι δεν προκειται να παψουν ποτε να υπαρχουν.Θα υπαρχουν εσαει και απλα θα αλλαζουν μορφες..οπως λες ο παρθενωνας δεν θα εχει την μορφη που τον καθορισε σαν παρθενωνα..αλλα μπορει να ειναι μαρμαρο στην βουλη ξερωγω αφου τον κανουμε κομματια....τα δομικα του συστατικα θα υπαρχουν....για παντα.

Το ίδιο πράμα λέμε αλλά μάλλον το αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά. Για μένα δεν έχει σημασία το τι συμβαίνει με τα υλικά απ'τη στιγμή που χάνεται η δομή. Αυτή είναι που σε χαρακτηρίζει σαν προσωπικότητα, ύπαρξη, ή όπως θες να το ονομάσεις, και δε μπορώ να δω πως θα μπορούσε να υπάρξει συνέχεια της "ψυχής" χωρίς αυτήν.

 

Οσο για αυτο που λες στο σποιλερ...μπλεκεις την προσωπικοτητα του μπηχτη με την μορφη του.η μορφη του ειναι συγκεκριμενη...και ισως αλλοιωθει με τον χρονο και στο τελος σαπισει σε κανα ταφο.Η προσωπικοτητα..συνειδηση...κλπκλπ...ας τα πουμε ολα αυτα ενεργεια(ψυχη),...θα υπαρχει εσαει...οπως θα χει διαμορφωθει απο τα βιωματα και τις εμπειριες των μορφων που ειχε παρει...π.χ. σαν μπηχτης.

Ισως δεν καταλαβα καλα τι εννοεις...αν δεν το πιασα..μου το αναλυεις

Στη προσωπικότητα αναφέρομουν αλλά μάλλον παρανόησα τα της θεωρίας. Για την ύπαρξη εσαεί δες παραπάνω.

[mphxths]

Το ίδιο πράμα λέμε αλλά μάλλον το αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά. Για μένα δεν έχει σημασία το τι συμβαίνει με τα υλικά απ'τη στιγμή που χάνεται η δομή. Αυτή είναι που σε χαρακτηρίζει σαν προσωπικότητα, ύπαρξη, ή όπως θες να το ονομάσεις, και δε μπορώ να δω πως θα μπορούσε να υπάρξει συνέχεια της "ψυχής" χωρίς αυτήν.

 

 

Aρχικα διαφωνω στο οτι η δομη με χαρακτηριζει σαν προσωπικοτητα / υπαρξη κλπ. Θεωρω οτι αναλογως την μορφη μας ...δηλ ανθρωπος , σκυλος , δεντρο...βιωνουμε καποιες καταστασεις , συναισθηματα , αλληλεπιδρασεις κλπ κλπ.

Ολα αυτα προσθετουν κατιτις καθε φορα στην "ψυχη" μας και την διαμορφωνουν...την κανουν πιο εμπειρη πιο "σοφη" ας πουμε.

Αν ο μπηχτης σαν ον μπηχτης...ξαφνικα δια μαγειας γινει ευκαλυπτος...στην ουσια του..στην ψυχη του..θαναι ο μπηχτης..απλα τωρα σαν δεντρο..θα αρχισει να βιωνει αλλες καταστασεις...θα μαζευει αλλου ειδους εμπειριες...και παει λεγοντας...

 

Οσο για το πως μπορει η "ψυχη" να υπαρξει χωρις την υλικη δομη της...αυτο που πιστευω ειναι το εξης.

 

Για χαρη της συζητησης υποθετουμε οτι υπαρχει κατι τετοιο που λεγεται ψυχη.Αυτο κατα πασα πιθανοτητα θαναι κατι σαν...ενεργεια...

Εγω οπως το βλεπω ειναι οτι η ενεργεια αυτη..."προβαλλεται" σε αυτον τον υλικο κοσμο με καποια μορφη...σαν να ειναι ενας προβολεας δηλ και προβαλλει στον τοιχο "κατι".

Ε οπου προβολεα βαλε την "ψυχη" , τοιχο τον υλικο κοσμο που ζουμε και αυτο που προβαλλεται η εκαστοτε μορφη μας.

Αν σταματησει να προβαλλει ο προβολεας..δεν παυει να υπαρχει...απλα μπορει να στριψει και να προβαλλει σε αλλον τοιχο...ή στον ιδιο ξανα αλλα με νεα "ταινια"

Καπως ετσι το αντιλαμβανομαι...και για αυτο ειπα οτι η ψυχη μας..ο,τι τελοσπαντων ειναι αυτο...κατα πασα πιθανοτητα ειναι "ενεργειακης" φυσης και...αφθαρτη

[doubtful]

Και όλα αυτά, σε topic με ονομασία "έχουν τα ζώα ψυχή". Μάλιστα.

Δεν "ξεφευγουμε". Απλα οταν μπαινεις στη διαδικασια να ψαξεις σοβαρες απαντησεις τοτε ΠΡΕΠΕΙ να πας βαθεια. Πρεπει να πας στη ριζα των πραγματων (οπου τεσπα νομιζεις οτι ειναι η ριζα).

 

 

Το θεμα ειναι τι σκεφτομαστε οταν λεμε τι λεξη ψυχη.

Ψυχη οπως νοητε απο τη θρησκεια δεν πιστευω πως υπαρχει. Ειναι σκληρο αλλα ετσι πιστευω.

[mphxths]

Αν μπορουσα να το περιγραψω με λιγα λογια (το τι ειναι ψυχη εφοσον δεχτω οτι υπαρχει)..θα ηταν ως εξης

 

νοημον ενεργειακο ον

 

ενεργεια που μπορει να μαθει , να εξελιχθει , να διαμορφωσει συνειδηση ,αυτογνωσια,συναισθηματα κλπ κλπ.

 

Τωρα τι παιζει με αυτη την ενεργεια..τι κανει , που παει , σε ποιους κοσμικους νομους υποκεινται αν υποκεινται κλπ..δεν εχω καμμια απολυτως ιδεα...

 

@doubtful

 

επειδη δεν ειμαι ειδημων σε καποια θρησκεια...πως την εννοει η θρησκεια μας την εννοια ψυχη ?

[pappous_soulis]

Aρχικα διαφωνω στο οτι η δομη με χαρακτηριζει σαν προσωπικοτητα / υπαρξη κλπ. Θεωρω οτι αναλογως την μορφη μας ...δηλ ανθρωπος , σκυλος , δεντρο...βιωνουμε καποιες καταστασεις , συναισθηματα , αλληλεπιδρασεις κλπ κλπ.

Ολα αυτα προσθετουν κατιτις καθε φορα στην "ψυχη" μας και την διαμορφωνουν...την κανουν πιο εμπειρη πιο "σοφη" ας πουμε.

Αν ο μπηχτης σαν ον μπηχτης...ξαφνικα δια μαγειας γινει ευκαλυπτος...στην ουσια του..στην ψυχη του..θαναι ο μπηχτης..απλα τωρα σαν δεντρο..θα αρχισει να βιωνει αλλες καταστασεις...θα μαζευει αλλου ειδους εμπειριες...και παει λεγοντας...

 

Οσο για το πως μπορει η "ψυχη" να υπαρξει χωρις την υλικη δομη της...αυτο που πιστευω ειναι το εξης.

 

Για χαρη της συζητησης υποθετουμε οτι υπαρχει κατι τετοιο που λεγεται ψυχη.Αυτο κατα πασα πιθανοτητα θαναι κατι σαν...ενεργεια...

Εγω οπως το βλεπω ειναι οτι η ενεργεια αυτη..."προβαλλεται" σε αυτον τον υλικο κοσμο με καποια μορφη...σαν να ειναι ενας προβολεας δηλ και προβαλλει στον τοιχο "κατι".

Ε οπου προβολεα βαλε την "ψυχη" , τοιχο τον υλικο κοσμο που ζουμε και αυτο που προβαλλεται η εκαστοτε μορφη μας.

Αν σταματησει να προβαλλει ο προβολεας..δεν παυει να υπαρχει...απλα μπορει να στριψει και να προβαλλει σε αλλον τοιχο...ή στον ιδιο ξανα αλλα με νεα "ταινια"

Καπως ετσι το αντιλαμβανομαι...και για αυτο ειπα οτι η ψυχη μας..ο,τι τελοσπαντων ειναι αυτο...κατα πασα πιθανοτητα ειναι "ενεργειακης" φυσης και...αφθαρτη

Κατάλαβα πως το βλέπεις αλλά υπάρχουν πολλά λογικά κενά κατ'εμέ, τόσο σ'αυτή τη θεώρηση όπως και σε άλλες παρεμφερείς. Πχ, αν είναι κάτι σαν προβολή όπως λες, πως γίνεται να επηρεάζεται η ψυχή απ'τα όσα βιώνεις σαν άνθρωπος στον υλικό αυτό κόσμο; Ή αν είναι κάτι παραπάνω από μια προβολή και υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ των δυο κόσμων, δηλαδή αμφίδρομη επικοινωνία, πως και δεν θυμόμαστε εμπειρίες από άλλες ζωές που έχουν αποθηκευτεί στην άλλη διάσταση; Ή αν δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσης πληροφορίας στην άλλη διάσταση τότε τι σημασία έχει για εσένα σαν μπήχτη η ύπαρξη ενός τέτοιου μηχανισμού;

[mphxths]

Κατάλαβα πως το βλέπεις αλλά υπάρχουν πολλά λογικά κενά κατ'εμέ, τόσο σ'αυτή τη θεώρηση όπως και σε άλλες παρεμφερείς. Πχ, αν είναι κάτι σαν προβολή όπως λες, πως γίνεται να επηρεάζεται η ψυχή απ'τα όσα βιώνεις σαν άνθρωπος στον υλικό αυτό κόσμο; Ή αν είναι κάτι παραπάνω από μια προβολή και υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ των δυο κόσμων, δηλαδή αμφίδρομη επικοινωνία, πως και δεν θυμόμαστε εμπειρίες από άλλες ζωές που έχουν αποθηκευτεί στην άλλη διάσταση; Ή αν δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσης πληροφορίας στην άλλη διάσταση τότε τι σημασία έχει για εσένα σαν μπήχτη η ύπαρξη ενός τέτοιου μηχανισμού;

 

Ο,τι σου απαντησω ειναι δικες μου θεωρησεις , δεν παει να πει οτι κατ'αναγκη ισχυουν ,αλλα ποτε δεν ξερεις.

 

Θεωρω οτι ο μηχανισμος της "προβολης" (οπως το καταλαβαινω εγω,μπορει να ειναι κατι διαφορετικο...)...εχει ακριβως αυτον τον σκοπο.Να μαζεψεις εμπειριες , βιωματα , συναισθηματα , γνωσεις κλπ.

Δεν ειναι μια προβολη παθητικη..αλλα παιρνεις μερος..αλληλεπιδρας..ισως η παρομοιωση που εκανα να μην ειναι τοσο πετυχημενη...

Τωρα μουρθε στο μυαλο η ταινια ΑΒΑΤΑΡ...ισως ενας παραλληλισμος με αυτο που γινοταν εκει να εχει περισσοτερο νοημα.

 

οπου ανθρωπος = η ψυχη

οπου τα αβαταρς = η προβολη μας στον υλικο κοσμο

 

Στην ουσια αλληλεπιδρας με τον υλικο κοσμο.

 

Η θεωρια λεει οτι οι γνωσεις που μαζευουμε , εμεις , σαν ψυχες , ειναι αποθηκευμενες , δεν χανονται , απο "προβολη" σε "προβολη".

Απλα για καποιον ανεξηγητο λογο δεν μας ειναι διαθεσιμες κατα την διαρκεια της "προβολης".

Δεν ξερω ποιος το επιλεγει αυτο...ο μηχανισμος?εμεις?καποιος νομος?Προσωπικα το θεωρω βλακωδες.

Γιατι "λεγεται" οτι καθε "προβολη" εχει καποιο συγκεκριμενο σκοπο..να σου μαθει ΚΑΤΙ..το τι...δεν το ξερεις κατα την διαρκεια της ζωης σου...ισως και να μην το μαθεις ποτε...αλλα η διαδικασια της ζωης...ισως σου μαθει περισσοτερα απο οτι ηταν το προκαθορισμενο  "μαθημα" αυτης της προβολης.

 

Οπως ειπα το να μην θυμασαι τι εμαθες σε αλλες ζωες/προβολες το θεωρω βλακωδες γιατι μπορει καποια μαθηματα που εχεις ηδη μαθει να σου ειναι χρησιμα σε αυτην την ζωη...Τεσπα για να γινεται ετσι καποιος λογος θα υπαρχει και δεν μπορουμε να κανουμε και διαφορετικα

 

Τελος υπαρχουν μαρτυριες διαφορων , που ελεγαν οτι οταν ειχανε επιθανατια εμπειρια (near death experience)...ενοιωθαν σαν να ξυπνανε απο ονειρο...οτι η ζωη που ζουσανε..ηταν το ονειρο και οτι οταν ηταν στο παρατσακ να πεθανουν..ηταν σαν να ξυπνουσαν απο εναν πολυ μακρυυυυυ υπνο.

Και επισης οτι στο μπαμ απειρη γνωση (γοογλαρε "ακασικα αρχεια") , οχι μονο απο τις δικες τους ζωες αλλα και απο αλλων....εγινε "download" στιγμιαια σε αυτους...οπως ποιο ηταν  το "μαθημα" που επρεπε να μαθουν σε αυτη την ζωη...τι αλλα ειχανε βιωσει παλιοτερα κλπ κλπ.

Οταν επανηλθαν , λιγα θυμοντουσαν , απο αυτες τις γνωσεις.

 

 

Τωρα τι ισχυει απο ολα αυτα...τι δεν ισχυει ...λιγο δυσκολο να το μαθουμε..με χειροπιαστες αποδειξεις....ειναι καλη τροφη για σκεψη ομως.

[pournaras]

Οχι ουτε ψυχη ουτε καρδια,με την πρωτη ευκαιρια μας παρατανε για τον πρωτο τυχοντα.

 

Τελικα αυτος ο πουστης ποσες γκομενες εχει;

[MINDER]

Κατά τύχη έπεσα στο θέμα αναζητώντας κάτι εντελώς άσχετο με αυτό.

Σύμφωνα μα τις γραφές ο θεός φύσηξε και η ανάσα του έδωσε την ζωή στο δημιούργημα του τον άνθρωπο.

Ψυχή είναι η ίδια η ζωή.

Προφανώς το ίδιο ισχύει και για τα ζώα.

Και μετά το θάνατο παύει να υπάρχει ζωή άρα και ψυχή.

Τα πράγματα είναι απλά.

Ζούμε πεθαίνουμε κάποια ώρα γίνεται ανάσταση νεκρών και κρινόμαστε.

Αυτά για αυτούς που ψάχνονται από θρησκευτικής άποψης.

Άλλωστε εάν κάποιος πέθαινε και πήγαινε σε κάποιο παράδεισο ή κόλαση ποιος ο λόγος της ανάστασης ;

Εφετείο είναι για αυτούς που πήγαν στην κόλαση όταν πέθαναν ; lol

[Κολοκυθοσπορος]

μα και εμεις ζωα ειμαστε το οτι αναπτυχθηκαμε στα βαθη του χρονου (βλεπε μητρογλου) δεν μας κανει ανωτερα οντα ουτε.