Γιατί τα fastfood είναι ακριβά?

[ZAKKWYLDE]

για αυτο εγω προτεινω να το γυρισουμε στον κομμουνισμο να παιρνουν ολοι τα ιδια να εχουμε αφθονια αγαθων και υψηλο βιοτικο επιπεδο οh wait ... Sent from my ipad4 using Insomnia

 

Μα γιατί αφού όλα αυτά τα απολαμβάνουμε τώρα....oh wait...

[Fotis13]

στην ελλαδα επειδη γαμαμε σα λαος,εχουμε παρει τα σκατα του κομμουνισμου τα σκατα του καπιταλισμου και τωρα προσφατα τα σκατα του φασισμου,και τα ενωσαμε και βγηκε αυτο που τρωμε καθε μερα στη μαπα.

Πολυ σωστη τοποθετηση, ισχυει πως το εδω οικονομικο μοντελο  που αναπτυξαμε ειναι αλλοπροσαλλο ,ενα αποτυχημενο κραμα.

 

Μα γιατί αφού όλα αυτά τα απολαμβάνουμε τώρα....oh wait...

Εσυ επειδη γενικα διαφωνεις εντονα με την εδω κατασταση  χωρις να εχεις να προτεινεις εναλλακτικη οπως ολοι σαν εσενα  ,φανταζομαι πως διαφωνουσες και πριν την κριση  που τα απολαμβαναμε ολα (κριση εχεις τα τελευταια 5 χρονια οχι απο τοτε που γεννηθηκες),δεν βλεπω να εισαι σε κανενα γκουλαγκ.

Αντιθετα εκφραζεις τις διαφωνιες σου ελευθερα στο ιντερνετ και μια χαρα χρησιμοποιεις τα προιοντα του καπιταλισμου.

[Ntinaras]

Ρε κουμπαρε, κανεις δε διαφωνει σε αυτα, αλλα ολες αυτες οι εταιριες (εκτος της πιτσος που αλλαξε ονομα), εκλεισαν απο μονες τους πολυ πριν την ελευση του ευρω, δεν ηταν η ενοποιηση αυτο που τις χαλασε

Οσο για τα αυτοκινητα, τι διαφορα στην τιμη ειχε ενα νισσαν ελληνικης συναρμολογησης με ενα τογιοτα, με ενα μιτσουμπισι; σχεδον καμμια.

Τριτο παραδειγμα, της τηλεορασης... μια καλη τηλεοραση τοτε ειχε πανω απο 150-200 χιλιαρικα, και ειχες ελαχιστο μισθο ιδιωτη τα 100-120 χιλαιρικα. Μεχρι πριν την κριση επιανες μια 32αρα στα 400 ευρω, και ειχες μισθο 700 τουλαχιστον. Ακομη και σημερα με τα 580 παλι μια 32αρα εχει μισο μισθο.

Μακαρι βεβαια να συνεχιζαμε να ειχαμε οχι μονο αυτες, αλλα και αλλες τοσες εταιριες κατασκευης - συναρμολογησης ακομη και σημερα (ποσες θεσεις εργασιας...) αλλα οπως ειπα και πριν αυτες δεν εκλεισαν λογω του ευρω και της ενοποιησης, εκλεισαν πολυ νωριτερα.

οι εταιριες εκλεισαν ολες ταυτοχρονα το 84 οταν περασανε ενα γαματο νομοσχεδιο στη βουλη (τυχαιο δεν ητανε καθολου)

κλεισανε τα παντα,και μετα τους καθησυχασαν βαζοντας τους ολους στο δημοσιο και σαν πανυβλακες κανεις δεν σκεφτοταν το αυτονοητο περα απο την προσωρινη βολεψη του.

τα αυτοκινητα τι κακο ειχαν που συναρμολογοντουσαν εδω?εκτος κι αν ντρεπεσαι να κυκλοφορεις σε αυτοκινητο made in greece ενω ο γειτονας εχει made in germany.

με τις τηλεορασεις παλι μπλεκεις την εξελιξη της τεχνολογιας,αλλη γραμμη και κοστος παραγωγης ειχαν τοτε και αλλο τωρα.

[saya]

Nαι τις ειδα τις γατες .. δεν με χαλαει.. κροκοδειλο να μην εχει.. τεσπα , απο οτι καταλαβα και στο κεντρο του Λονδινου που ειναι ανεκδοτο οι τιμες των σπιτιων να ψαξεις εχεις περισσοτερες πιθανοτητες να βρεις κατι να ζησεις αξιοπρεπως παρα στην Ανω Κατω Κολοπετινιτσα με τον βασικο παντα, που το κεντρο του Λονδινου εχει τετοιες τιμες ακριβως γιατι εκει εχει τις καλες δουλειες και μισθους προφανως.. oh wait , αυτο το ξερει ολη η Ευρωπη για αυτο μας λενε χρεοκοπημενους.. Βουλγαρια γιναμε..και να εχει κροκοδειλο θα του τον παρω και θα τον κανω ωραιοτατη τσαντουλα.. πλακιτσα..

[ZAKKWYLDE]

Πολυ σωστη τοποθετηση, ισχυει πως το εδω οικονομικο μοντελο  που αναπτυξαμε ειναι αλλοπροσαλλο ,ενα αποτυχημενο κραμα.

 

Εσυ επειδη γενικα διαφωνεις εντονα με την εδω κατασταση  χωρις να εχεις να προτεινεις εναλλακτικη οπως ολοι σαν εσενα  ,φανταζομαι πως διαφωνουσες και πριν την κριση  που τα απολαμβαναμε ολα (κριση εχεις τα τελευταια 5 χρονια οχι απο τοτε που γεννηθηκες),δεν βλεπω να εισαι σε κανενα γκουλαγκ.

Αντιθετα εκφραζεις τις διαφωνιες σου ελευθερα στο ιντερνετ και μια χαρα χρησιμοποιεις τα προιοντα του καπιταλισμου.

 

To γκούλαγκ είναι σχετική έννοια, πολλοί στην Ελληνική κοινωνία βρίσκονται σε ιδιότυπα γκούλαγκ. Στην καπιταλιστική βραζιλία δεν βρίσκονται σε γκούλαγκ αλλά....σε φαβέλες και ακόμα να απολαύσουν πράγματα όπως ρεύμα και νερό. Οι αθεόβοβοι εκεί κάνουν και πορείες ενώ έχουν "ανάπτυξη" που λέει και η πρωθυπουργάρα μας. Τα ίδια ισχύουν και σε άλλες χώρες με "ανάπτυξη" όπως Ινδία.

 

Όσο για τα προϊόντα του καπιταλισμου...τα οποία απολαμβάνουμε, "όσοι μπορούν ακόμα". Tα απολαμβάνουμε γιατί παράγονται σε "κινέζικα γκούλαγκ" όπου πληρώνονται 1$/μέρα 14χρονα παιδάκια. Τα απολαμβάνεις εσύ λοιπόν εις βάρος αυτού που τα παράγει...προϊόν του καπιταλισμού και αυτό να πηγαίνει όπου είναι φθηνότερα τα εργατικά χέρια. Ξέρεις πόσο θα έκανε το Αιφόν σου αν παραγόταν στις ΗΠΑ;

 

Πάντως εντάξει πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, απολαμβάνουμε ελευθερία λόγου και internet...αλλά δεν έχουμε να φάμε.

[saya]

http://www.enikos.gr/society/186397,H_ftwxeia_paxainei_ta_paidia.html εμ οταν πρεπει να τα ταιζεις με μακαρονια  και τετοια δεν θα παχυνουν; Λογω χαμηλων τιμων..

[Malthador]

τα αυτοκινητα τι κακο ειχαν που συναρμολογοντουσαν εδω?εκτος κι αν ντρεπεσαι να κυκλοφορεις σε αυτοκινητο made in greece ενω ο γειτονας εχει made in germany.

 

 

Implying ότι δεν φτιάχνονται όλα στην Τουρκία.

[pournaras]

 

 

Σαφώς και δεν έκλεισαν με την ενοποίηση οι εταιρίες, αλλά αρκετά χρόνια νωρίτερα. Το να κλείσουν όμως - όπως και το να μηδενιστεί κάθε έννοια παραγωγής στην Ελλάδα, βιομηχανικής ή άλλης - ήταν σκόπιμο, μελετημένο και προαποφασισμένο, προκειμένου να βρεθούμε στην κατάσταση που είμαστε τώρα, η οποία θα γίνει πολύ χειρότερη τα επόμενα χρόνια.

 

Δεν πρόκειται για πίστη σε άλλη μια «θεωρία συνωμοσίας», πρόκειται για ρεαλιστική εκτίμηση, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου. Το χάλι, βολεύει κάποιους λίγους - ντόπιους και ξένους - οι οποίοι θα πλουτίσουν ακόμα περισσότερο, εις βάρος των πολλών. Η «βουλγαρο-κινεζο-ποίηση» τής Ελλάδας, ήταν και παραμένει ο τελικός σκοπός: Ακόμα μια χώρα μεταξύ των τόσων, με φθηνό εργατικό δυναμικό και απαξιωμένη αγορά γης και ακινήτων, προκειμένου να «επενδύσουν» ανέξοδα κάποια κοράκια και κάποιοι άλλοι να μιλήσουν μετά για «ανάπτυξη».  

 

Το χάλι που ζει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, καθώς και αυτό που θα ακολουθήσει, δεν ήταν τυχαίο. Κάποιοι κερατάδες, εκμεταλλευόμενοι προφανώς και τη σάπια νοοτροπία τού βολεψάκια Έλληνα, πόνταραν και επένδυσαν σ' αυτό.

 

Όσο για τα παραδείγματα: Δεν έχεις άδικο, αλλά παραβλέπεις - θεωρώ εκ παραδρομής - κάποιους πολύ σημαντικούς παράγοντες, όπως π.χ. ότι επί εποχής μισθών τής τάξης των 100-150 χιλιάδων δραχμών, δεν πλήρωνες χρυσά ακόμα και τα καθημερινά βασικά αγαθά, όπως κάνεις σήμερα. Ακόμα λοιπόν κι αν έφευγε ο μισός μισθός σου για νοίκι και λογαριασμούς, με τα υπόλοιπα ζούσες. Όχι πολυτελώς, όχι με κρεπάλες, αλλά ζούσες. Και τη βολτίτσα σου έβγαινες και το εκάστοτε ανθρώπινο κέφι σου μπορούσες να ικανοποιήσεις, σε λογικά πλαίσια. Σήμερα, με €580,00 βασικό και €250,00 στην καλύτερη περίπτωση μόνο για νοίκι, τα υπόλοιπα σε βγάζουν μέχρι το τέλος τού μήνα, τη στιγμή που οι τιμές ακόμα και στα βασικά καταναλωτικά αγαθά, αμέσως μετά την αλλαγή τού νομίσματος έφτασαν ακόμα και στο δεκαπλάσιο; 

 

Τότε, έστω και με λίγο ζόρι, ο μέσος μισθωτός που ήθελε να ...ξεχαρμανιάσει αγοράζοντας π.χ μια «καλή» τηλεόραση, μπορούσε να το κάνει με μικρές θυσίες, αφού τα βασικά ήταν φθηνότερα. Σήμερα μπορεί; Θυμίζω δε αυτό που είπα και πριν: από το 2002 που μπήκαμε στο ευρώ και ...ανέβηκε το βιωτικό μας επίπεδο (μη χέσω...), μέχρι το 2014, έχει παρέλθει μια ντουζίνα χρόνια. Στα πόσα χρόνια είναι λογικό να αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε, την ύπαρξη λάκκου στη φουκαριάρα τη φάβα; 

 

Ο σχολιασμός μου επικεντρώνεται στην πλήρη απαξίωση τής ποιότητας ζωής επί δραχμής και στην τόσο εύκολη ωραιοποίηση τού ευρώ. Τι να μού πει εμένα το γεγονός, ότι μια τηλεόραση π.χ. έχει την ίδια τιμή στην Ελλάδα και στο Βέλγιο, όταν πρέπει να ζήσω με το 1/4 τού μισθού ενός Βέλγου και με κόστος βασικών αγαθών και υπηρεσιών, ίσο ή και υψηλότερο;

 

Ανέφερα την προσωπική μου εμπειρία: Ο τελευταίος μου μισθός επί δραχμής, ήταν κάτι λίγο λιγότερο από 200 χιλιάρικα, έδινα 70 χιλιάδες ενοίκιο και με τα υπόλοιπα περνούσα μια χαρά. Είχα πάντα τα ποτά μου στο σπίτι, αγόραζα πραγματάκια πού γούσταρα κάθε τόσο, γέμιζα το σπίτι μου με προμήθειες από super market, έβγαινα έξω χωρίς να αγχώνομαι, τουλάχιστον μια-δυο φορές το δεκαήμερο και καβάτζωνα και λεφτά για τις διακοπούλες του καλοκαιριού. Με τον τελευταίο μου μισθό επί ευρώ να είναι €700,00, τα ξέχασα όλα αυτά κι ακόμα δεν είχαμε «κρίση». Η ουσία δε βρίσκεται στο αν συνεχίζει η τηλεόραση να κοστίζει μισό μισθό, όπως κόστιζε και τότε. Η ουσία βρίσκεται στο ότι το κόστος διαβίωσης - το να φας, να αντιμετωπίσεις τα έξοδα τού σπιτιού σου και να μην ψοφήσεις απ' το κρύο με άλλα λόγια - έγινε δυσβάστακτο.

 

Δεν ξέρω αν θα είχαμε ούτως ή άλλως πτωχεύσει, ακόμα και με παραμονή στη δραχμή- λογικά ναι, αφού το όργιο του δανεισμού και τής κρατικής σπατάλης είχε αρχίσει ήδη - αλλά ξέρω ότι η είσοδος στο ευρώ δεν αποτέλεσε θεραπεία. Αντιθέτως, επιτάχυνε την καταστροφή. Σίγουρα δε, δεν επρόκειτο για μονόδρομο. Είπα πριν περί τίνος επρόκειτο...

   

 

 

 

Συνεχιζω να διατηρω τις επιφυλαξεις μου περι ανωτερου σχεδιου, και να θεωρω οτι ειμαστε πολυ αδιαφοροι ωστε μια ολοκληρη ευρωπη να συνομωτει ωστε να κανει μια κουτσουλια στο χαρτη κινεζοποιηση, και αυτο να το προσπαθει για 30-40 χρονια. Μου φαινεται καπως. Πιο πολυ πιστευω στην ανικανοτητα, αλλα και στο προσωπικο συμφερον του καθε πολιτικου, που ο καθενας τους κανοντας τη δικη του λαμογια, μας εφτασε εδω που φτασαμε.

Οσον αφορα τωρα τα παραδειγματα: Παραβλεπουμε ολοι καποια πραγματα, οπως το να ζεις τοτε με 150 χιλ. ηταν λογικο, διοτι ειχες αλλες απαιτησεις και λιγοτερα καθημερινα εξοδα. Παιρνοντας παραδειγμα απο την οικογενεια μου, ειχαμε ως οικογενεια, ενα αυτοκινητο, ενα ψυγειο, μια τηλεοραση στο σαλονι, οχι πισι, οχι κινητα. Λιγο πριν χωρισουμε ως οικογενεια και παρει ο καθεις το δρομο του, ειχαμε φτασει να εχουμε 4 αυτοκινητα, 1 ψυγειο και 2 καταψυκτες, τηλεοραση σε καθε δωματιο, 2 πισι, ολοι απο ενα κινητο και παει λεγοντας. Ειχες λοιπον το '80 τα ιδια εξοδα με σημερα; Οχι,

Τωρα θα μου πεις ο υπερκαταναλωτισμος ειναι κατι καλο; Δεν μπορω να κρινω, διοτι δεν ειναι μια "παθηση που εμφανιζεται μονο στους ελληνες, ολοι οι ανθρωποι πασχουν απο αυτο, εμεις ομως ειμαστε αυτοι που χασαμε τη μπαλα, ενω αλλοι οχι.

Αν λοιπον σημερα (οχι σημερα, την καλη εποχη πριν το '09), δεν ειχες αγορασει αμαξι στο γιο επειδη πηγε 18, το ιδιο στην κορη, δεν ειχε κανεις σας κινητο, δεν ειχες ρευμα στο θεο απο ολες αυτες τις συσκευες που εχεις σημερα στο σπιτι, δεν ειχες ιντερνετ, δεν ειχες καθημερινη εξοδο με 10-20 ευρω καταναλωση, δε θα σου εφταναν να αγορασεις τα προς το ζην; Πιστευω ναι.

Τωρα αν με ολα αυτα ανεβηκε η οχι το βιοτικο επιπεδο, ειναι τεραστια κουβεντα, θελει πολυ αναλυση. Η τεχνολογια, οι ευκολιες και ολα αυτα, εχουν και τα καλα τους και τα κακα τους. Ειναι σαν το fb που κουβεντιαζαμε στο αλλο θεμα, αναλογα πως θα τα χρησιμοποιησεις ειτε θα ειναι προς οφελος σου, ειτε εις βαρος σου.

 

 

 

οι εταιριες εκλεισαν ολες ταυτοχρονα το 84 οταν περασανε ενα γαματο νομοσχεδιο στη βουλη (τυχαιο δεν ητανε καθολου)

κλεισανε τα παντα,και μετα τους καθησυχασαν βαζοντας τους ολους στο δημοσιο και σαν πανυβλακες κανεις δεν σκεφτοταν το αυτονοητο περα απο την προσωρινη βολεψη του.

τα αυτοκινητα τι κακο ειχαν που συναρμολογοντουσαν εδω?εκτος κι αν ντρεπεσαι να κυκλοφορεις σε αυτοκινητο made in greece ενω ο γειτονας εχει made in germany.

με τις τηλεορασεις παλι μπλεκεις την εξελιξη της τεχνολογιας,αλλη γραμμη και κοστος παραγωγης ειχαν τοτε και αλλο τωρα.

 

Κανενα προβλημα δεν ειχαν τα ελληνικα συναρμολογουμενα, αλλα η τιμη τους παρεμενε υψηλη και παρολα αυτα αγοραστηκαν και αγαπηθηκαν. Ποιος ξεχνα το Pony, η τα αγροτικα - φορτηγα παντος τυπου. Αλλα μεχρι εκει. Σε ευρεια παραγωγη δεν υπηρχε κατι αλλο, οποτε θα επρεπε να κυκλοφορουμε ολοι με ενα Pony ( οπως οι ρωσοι με το lada και οι σερβοι με το zastava).

Με την υπολοιπη τεχνολογια, δεν μπλεκω κατι. Βρες μονο ποσο ειχε μια τιβι στην ελλαδα προ ευρω, και ποσο ειχε η ιδια σε ολες τις ευρωπαικες χωρες. Θυμαμαι χαρακτηριστικα (καπου στο '94-95 κοντα), θελαμε ενα cd player το οποιο, το πιο φτηνο στην ελλαδα (κλασσικο οχι walkman) ειχε 180 χιλιαρικα (ενα technics πολυ απλο), απο γερμανια μας εφερε ενας φιλος στα 80 χιλιαρικα, διαφορα τεραστια. Σημερα οι διαφορες ειναι μηδαμηνες.

[LRoi]

Όχι

 

Ναι

[The_Colonel]

Τα εχουμε πει και αναλυσει δεκαδες φορες αυτα, και σε γενικες γραμμες συμφωνουμε. Το οτι δεν παραγαμε και δεν εξαγαμε τιποτε, ειναι συναρτηση πολλων πραγματων, οπως ο δυσκινητος δημ. τομεας, το αθλιο οικονομικο μας συστημα, η ελλειψη ελεγχου μετα το δωσιμο χοντρων επιδοτησεων (που πηγαν τα λεφτα; ), τα τραστ των μεσαζοντων κλπ. Οταν λοιπον ανοιξαν τα συνορα, και η πορτογαλια ειχε πιο φτηνο πορτοκαλι (μαζι με τα μεταφορικα) απο εσενα, τι περιμενες να γινει; Λογικη συνεχεια ηταν η καταστροφη μας αφου ειδαμε το προβλημα, αλλα δεν το αντιμετωπισαμε.

Το πηξιμο στο εισαγωμενο ηταν αναμενομενο, ειχες λεφτα και δεν ειχες προιοντα τεχνολογιας απο τη χωρα σου, αρα αυτο θα εκανες, και πιστευω οτι ειναι θεμιτο. Δεν μπορει καθε χωρα να παραγει τα ιδια. Το προβλημα σου ηταν και ειναι, οτι δεν αντισταθμισες τις εισαγωγες, με εξαγωγες προιοντων που δεν εχουν αλλες χωρες, ωστε οι αλλες χωρες να πηξουν απο τα δικα σου προιοντα.

Και αντί να απαιτήσουμε να αλλάξουν αυτά καθόμαστε και ασχολούμαστε με την ΧΑ και τις υπόλοιπες παπαριές που παίζουν στα δελτία... λογικό..

 

 

Πραγματικά πιστεύω ότι κάποια πράματα είναι τόσο εύκολο να αλλάξουν που ένας μπαμπουίνος ακόμη να ήταν στο υπουργείο θα τα κατάφερνε....

 

απλά απροκάλυπτα κάθονται και τα ξύνουν όλοι και πλατειάζουν πετώντας λάσπη ο ένας στον άλλο στα παράθυρα...

 

 

η γιαγιά μου να κάτσει μια μέρα στο υπουργείο οικονομικών τελειωσε η ελλάδα πήγε τουλάχιστον 5 χρονια μπροστά.

[Toufas]

Ναι

E ναι, επειδη οι καντινες προσφερουν μεγαλη ποικιλια και εχεις τοσες πολλες επιλογες.

Τι να μας πουν πραγματα σαν και αυτο: http://londonstreetfoodie.co.uk/sellers , http://www.kerbfood.com/traders/ και αλλα πολλα, αφου ειναι το ιδιο με τις καντινες και τα τρομερα λουκανικα/σουβλακια εξω απο τα γηπεδα.

[Ntinaras]

 

 

Συνεχιζω να διατηρω τις επιφυλαξεις μου περι ανωτερου σχεδιου, και να θεωρω οτι ειμαστε πολυ αδιαφοροι ωστε μια ολοκληρη ευρωπη να συνομωτει ωστε να κανει μια κουτσουλια στο χαρτη κινεζοποιηση, και αυτο να το προσπαθει για 30-40 χρονια. Μου φαινεται καπως. Πιο πολυ πιστευω στην ανικανοτητα, αλλα και στο προσωπικο συμφερον του καθε πολιτικου, που ο καθενας τους κανοντας τη δικη του λαμογια, μας εφτασε εδω που φτασαμε.

Οσον αφορα τωρα τα παραδειγματα: Παραβλεπουμε ολοι καποια πραγματα, οπως το να ζεις τοτε με 150 χιλ. ηταν λογικο, διοτι ειχες αλλες απαιτησεις και λιγοτερα καθημερινα εξοδα. Παιρνοντας παραδειγμα απο την οικογενεια μου, ειχαμε ως οικογενεια, ενα αυτοκινητο, ενα ψυγειο, μια τηλεοραση στο σαλονι, οχι πισι, οχι κινητα. Λιγο πριν χωρισουμε ως οικογενεια και παρει ο καθεις το δρομο του, ειχαμε φτασει να εχουμε 4 αυτοκινητα, 1 ψυγειο και 2 καταψυκτες, τηλεοραση σε καθε δωματιο, 2 πισι, ολοι απο ενα κινητο και παει λεγοντας. Ειχες λοιπον το '80 τα ιδια εξοδα με σημερα; Οχι,

Τωρα θα μου πεις ο υπερκαταναλωτισμος ειναι κατι καλο; Δεν μπορω να κρινω, διοτι δεν ειναι μια "παθηση που εμφανιζεται μονο στους ελληνες, ολοι οι ανθρωποι πασχουν απο αυτο, εμεις ομως ειμαστε αυτοι που χασαμε τη μπαλα, ενω αλλοι οχι.

Αν λοιπον σημερα (οχι σημερα, την καλη εποχη πριν το '09), δεν ειχες αγορασει αμαξι στο γιο επειδη πηγε 18, το ιδιο στην κορη, δεν ειχε κανεις σας κινητο, δεν ειχες ρευμα στο θεο απο ολες αυτες τις συσκευες που εχεις σημερα στο σπιτι, δεν ειχες ιντερνετ, δεν ειχες καθημερινη εξοδο με 10-20 ευρω καταναλωση, δε θα σου εφταναν να αγορασεις τα προς το ζην; Πιστευω ναι.

Τωρα αν με ολα αυτα ανεβηκε η οχι το βιοτικο επιπεδο, ειναι τεραστια κουβεντα, θελει πολυ αναλυση. Η τεχνολογια, οι ευκολιες και ολα αυτα, εχουν και τα καλα τους και τα κακα τους. Ειναι σαν το fb που κουβεντιαζαμε στο αλλο θεμα, αναλογα πως θα τα χρησιμοποιησεις ειτε θα ειναι προς οφελος σου, ειτε εις βαρος σου.

 

 

 

 

Κανενα προβλημα δεν ειχαν τα ελληνικα συναρμολογουμενα, αλλα η τιμη τους παρεμενε υψηλη και παρολα αυτα αγοραστηκαν και αγαπηθηκαν. Ποιος ξεχνα το Pony, η τα αγροτικα - φορτηγα παντος τυπου. Αλλα μεχρι εκει. Σε ευρεια παραγωγη δεν υπηρχε κατι αλλο, οποτε θα επρεπε να κυκλοφορουμε ολοι με ενα Pony ( οπως οι ρωσοι με το lada και οι σερβοι με το zastava).

Με την υπολοιπη τεχνολογια, δεν μπλεκω κατι. Βρες μονο ποσο ειχε μια τιβι στην ελλαδα προ ευρω, και ποσο ειχε η ιδια σε ολες τις ευρωπαικες χωρες. Θυμαμαι χαρακτηριστικα (καπου στο '94-95 κοντα), θελαμε ενα cd player το οποιο, το πιο φτηνο στην ελλαδα (κλασσικο οχι walkman) ειχε 180 χιλιαρικα (ενα technics πολυ απλο), απο γερμανια μας εφερε ενας φιλος στα 80 χιλιαρικα, διαφορα τεραστια. Σημερα οι διαφορες ειναι μηδαμηνες.

 

προφανως για να φτασεις να παραγεις αμαξαρες πρεπει να ξεκινησεις απο χρεπια και απλα αυτοκινητα,δεν ειπε κανεις να φτιαχνεις supercar και λιμουζινες,αλλα αν ειχαμε παραγωγη απο φορτηγα,τρακτερ,μηχανακια και στρατιωτικα οχηματα τι μας χαλαγε?

καποια στιγμη ισως να φτιαχναμε και αξιολογα συμβατικα ιχ.

γενικα τα cd player και οι tv ειδικα τοτε ηταν ειδη πολυτελειας,γι αυτο ηταν ακριβα,τωρα καταντησαμε να συμφερει περισσοτερο να αγοραζεις ειδη πολυτελειας παρα προιοντα πρωτης αναγκης.

οσο κοστιζει το σουπερμαρκετ μιας εβδομαδας κοστιζει να παρεις καινουριο κινητο η να κανεις αναβαθμιση στο πισι.

εμενα που ειμαι νερντουλας δε με χαλαει,αλλα πρεπει να εχουμε μια προτεραιοτητα.

[pournaras]

προφανως για να φτασεις να παραγεις αμαξαρες πρεπει να ξεκινησεις απο χρεπια και απλα αυτοκινητα,δεν ειπε κανεις να φτιαχνεις supercar και λιμουζινες,αλλα αν ειχαμε παραγωγη απο φορτηγα,τρακτερ,μηχανακια και στρατιωτικα οχηματα τι μας χαλαγε?

καποια στιγμη ισως να φτιαχναμε και αξιολογα συμβατικα ιχ.

γενικα τα cd player και οι tv ειδικα τοτε ηταν ειδη πολυτελειας,γι αυτο ηταν ακριβα,τωρα καταντησαμε να συμφερει περισσοτερο να αγοραζεις ειδη πολυτελειας παρα προιοντα πρωτης αναγκης.

οσο κοστιζει το σουπερμαρκετ μιας εβδομαδας κοστιζει να παρεις καινουριο κινητο η να κανεις αναβαθμιση στο πισι.

εμενα που ειμαι νερντουλας δε με χαλαει,αλλα πρεπει να εχουμε μια προτεραιοτητα.

 

Βρε συ δε διαφωνω, αλλα (για τον οποιονδηποτε λογο η καθεμια), αυτο που ανακυκλωνουμε τωρα καμποσες σελιδες ειναι οτι ολες οι μεγαλες βιομηχανιες, κλεισαν η μεταφερθηκαν πολυ πριν γινει η μεταβαση μας στο ευρω, δεν ηταν το ευρω που τις πειραξε.

Οσο για το ειδος πολυτελειας, και αυτο παλι, μια μουφα του κρατους ηταν για να παρει μεγαλυτερο φπα (36% ημαρτον), και τελωνειακο φορο, ελεος δηλαδη, ενα cd εδω ηταν ειδος πολυτελειας, ενω σε κανενα αλλο κρατος της τοτε εοκ δεν ηταν (και ας ηταν σε ολους εισαγωμενο απο την τοτε υποαναπτυκτη ταϊβαν, την "κινα" του '80-90 ). Μιλαμε για το θεατρο του παραλογου.

[deesnider]

Συνεχιζω να διατηρω τις επιφυλαξεις μου περι ανωτερου σχεδιου, και να θεωρω οτι ειμαστε πολυ αδιαφοροι ωστε μια ολοκληρη ευρωπη να συνομωτει ωστε να κανει μια κουτσουλια στο χαρτη κινεζοποιηση, και αυτο να το προσπαθει για 30-40 χρονια. Μου φαινεται καπως. Πιο πολυ πιστευω στην ανικανοτητα, αλλα και στο προσωπικο συμφερον του καθε πολιτικου, που ο καθενας τους κανοντας τη δικη του λαμογια, μας εφτασε εδω που φτασαμε.

 

 

 

Οι επιφυλάξεις αυτές, κάθε άλλο παρά παράλογες είναι, εφόσον η συγκεκριμένη «κουτσουλιά στο χάρτη» - χαρακτηρισμός με τον οποίο παρεμπιπτόντως συμφωνώ και το ξέρεις - είναι η μοναδική. Δεν είναι όμως. Είναι απλώς μία από τις πολλές «κουτσουλιές στο χάρτη» που, ενώ η κάθε μία μόνη της είναι αστείο μέγεθος, όλες μαζί δημιουργούν ένα άκρως υπολογίσιμο μέγεθος (τόσο πληθυσμού, όσο και έκτασης) για να πατήσει ένα τέτοιο σχέδιο.

 

Οι «κινεζοποιημένες» χώρες, δεν έφτασαν στο σημείο αυτό όλες μαζί, ούτε από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε με εφαρμογή των ίδιων ακριβώς μεθόδων. Για κάθε μία που φαινόταν «καλή υποψηφιότητα», αξιολογήθηκαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, οι συνθήκες και το παρελθόν της.

 

Δες τη Βουλγαρία για παράδειγμα, που την έχουμε «εύκολη». Τι ήταν πριν μπει στην Ε.Ε.; Μια πάμφτωχη χώρα τής πρώην σοβιετικής ένωσης, όπως όλες σχεδόν που προέκυψαν από τη διάσπαση. Τι είναι, από την ένταξη στην Ε.Ε. κι έπειτα; Επίσης μια πάμφτωχη χώρα, αλλά με ανοιχτά σύνορα και τελωνεία από και προς την Ευρώπη. Μια χώρα με γελοία φθηνή αγορά για τα δεδομένα τού Γερμανού, τού Βέλγου, ακόμα και τού Έλληνα (μέχρι στιγμής τουλάχιστον, διότι δε θα είναι για πολύ ακόμα, ειδικά για τον Έλληνα), αλλά ακριβή για το μέσο Βούλγαρο που ζει με τον αστείο του μισθό. 

 

Είναι σε θέση ο μέσος Βούλγαρος, να πάρει το ...κομπόδεμά του(!) και να πάει να επενδύσει στη Γερμανία; Καλά καλά, ούτε για τα εισιτήρια δεν του φτάνει.

 

Ο Γερμανός όμως, με αστεία κεφάλαια, με λεφτά τα οποία ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δε θα είχε δει, πάει και βρίσκει έναν οικονομικό και φορολογικό παράδεισο. Αγοράζει ή μισθώνει ακίνητα και γη για ένα  - με τα δικά του οικονομικά δεδομένα - κομμάτι ψωμί, πληρώνει εργατικό δυναμικό με βουλγαρικούς μισθούς και αποκομίζει ...γερμανικού (επί ...κάμποσο) επιπέδου κέρδη, τα οποία φυσικά - κορόιδο είναι; - εκτός των ελάχιστων που χρειάζονται για να διατηρηθεί ζωντανή η βουλγάρικη κότα με τα χρυσά αυγά, βγάζει ανετότατα και νομιμότατα (ανοιχτά «σύνορα» γαρ...) εκτός Βουλγαρίας.

 

Το πλεονέκτημα των ανοιχτών συνόρων, είναι πλεονέκτημα μόνο για τη μία πλευρά, αυτή τού οικονομικά ισχυρού. Για την άλλη πλευρά, είναι πλεονέκτημα μόνο για τους ελάχιστους οικονομικά άνετους - παντού υπάρχουν, ακόμα και στις πιο φτωχές χώρες, ακόμα κι εδώ που είμαι εγώ - καθώς και για όσους από τους υπόλοιπους, είναι διατεθειμένοι να στερηθούν βασικά είδη τής καθημερινότητάς τους για ένα διάστημα, προκειμένου να αγοράσουν ...όσο και ο Ευρωπαίος(!) το Χ αντικείμενο που τους εντυπωσιάζει.

 

Όσο για την ανικανότητα, το προσωπικό συμφέρον και τη λαμογιά τού κάθε πολιτικού, προφανώς και συμφωνώ. Όμως, την άνεσή τους και το θράσος να λειτουργούν κατ' αυτό τον τρόπο, εμείς οι ίδιοι (ίσως όχι εσύ κι εγώ...) τα ταΐσαμε και τα επιβραβεύσαμε. Σε αυτό αναφερόμουν, όταν έλεγα νωρίτερα ότι, όσοι έχουν συμφέρον από την κινεζο - ή ό,τι άλλο - ποίηση τής Ελλάδας, διέκριναν, βασίστηκαν και πόνταραν στη νοοτροπία ιθαγενών που εντυπωσιάζονται με χαϊμαλιά.

   

 

το να ζεις τοτε με 150 χιλ. ηταν λογικο, διοτι ειχες αλλες απαιτησεις και λιγοτερα καθημερινα εξοδα. Παιρνοντας παραδειγμα απο την οικογενεια μου, ειχαμε ως οικογενεια, ενα αυτοκινητο, ενα ψυγειο, μια τηλεοραση στο σαλονι, οχι πισι, οχι κινητα. Λιγο πριν χωρισουμε ως οικογενεια και παρει ο καθεις το δρομο του, ειχαμε φτασει να εχουμε 4 αυτοκινητα, 1 ψυγειο και 2 καταψυκτες, τηλεοραση σε καθε δωματιο, 2 πισι, ολοι απο ενα κινητο και παει λεγοντας. Ειχες λοιπον το '80 τα ιδια εξοδα με σημερα; Οχι,

Τωρα θα μου πεις ο υπερκαταναλωτισμος ειναι κατι καλο; Δεν μπορω να κρινω, διοτι δεν ειναι μια "παθηση που εμφανιζεται μονο στους ελληνες, ολοι οι ανθρωποι πασχουν απο αυτο, εμεις ομως ειμαστε αυτοι που χασαμε τη μπαλα, ενω αλλοι οχι.

 

 

 

 

Αρχηγέ, τα «λιγότερα καθημερινά έξοδα», που επιτρέπουν να ζεις πιο άνετα σε μια συγκεκριμένη περίοδο με το Α ποσό, συγκριτικά με μια άλλη περίοδο, δεν είναι κυρίως τα αυτοκίνητα, τα P.C., τα κινητά και οι τηλεοράσεις. Σαφώς παίζουν το ρόλο τους και αυτά, αλλά είναι σε δεύτερη μοίρα. Αυτά, στο κάτω κάτω, είναι στην κρίση σου το αν θα τα αγοράσεις ή όχι (πόσο μάλλον, όταν θεωρείς ότι δεν αρκεί ένα αυτοκίνητο, ένα P.C. και μία - άντε δύο - τηλεοράσεις, σε μια οικογένεια που ζει κάτω από την ίδια στέγη).

 

Σε πρώτη μοίρα, είναι το πόσο κοστίζει το φαγητό σου, το ενοίκιο σου, οι λογαριασμοί σου, σε συνδυασμό με το αν οι αποδοχές σου επαρκούν για την κάλυψη αυτών (αφού έχεις πληρώσει εφορίες, χαράτσια και κάθε είδους, όλο και πιο καινούργια κερατιάτικα).

 

Επιστρέφοντας λοιπόν στις «τότε 150.000 δρχ.», εκείνες μπορούσαν να καλύψουν πολύ πιο άνετα αυτά που ονομάζω «πρώτης μοίρας» - ακριβώς διότι οι τιμές τους ήταν από αρκετά έως πολύ χαμηλότερες - απ' όσο μπορούν τα σημερινά €580,00 μισθού, ή οι - κατά περιπτώσεις - ακόμα χαμηλότερες συντάξεις.

 

Ακριβώς δε διότι τα πρώτης ανάγκης έξοδα ήταν χαμηλότερα και κυρίως καθημερινά, ήταν σχετικά αναίμακτο το να ξοδέψεις και κάτι παραπάνω, για κάτι που θα αγόραζες μία φορά και θα το κρατούσες για χρόνια, ακόμα κι αν αφορούσε απλώς το μεράκι σου και όχι κάποια ζωτική ανάγκη.

 

 

Αν λοιπον σημερα (οχι σημερα, την καλη εποχη πριν το '09), δεν ειχες αγορασει αμαξι στο γιο επειδη πηγε 18, το ιδιο στην κορη, δεν ειχε κανεις σας κινητο, δεν ειχες ρευμα στο θεο απο ολες αυτες τις συσκευες που εχεις σημερα στο σπιτι, δεν ειχες ιντερνετ, δεν ειχες καθημερινη εξοδο με 10-20 ευρω καταναλωση, δε θα σου εφταναν να αγορασεις τα προς το ζην; Πιστευω ναι.

 

 

 

 

Εντάξει, εμένα ο πατέρας μου δε μού αγόρασε αμάξι όταν έγινα 18. Δεν τού το ζήτησα κιόλας, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο. Μετά το λύκειο πήγα φαντάρος, μόλις τελείωσα άρχισα αμέσως να δουλεύω και κάποια στιγμή το αγόρασα μόνος μου.

 

Αν και έχω ένα κάρο συσκευές στο σπίτι μου σήμερα, όπως είχα και στην Ελλάδα (για να βάλουμε στο τραπέζι και τον παράγοντα τού πολύ φθηνότερου ρεύματος εδώ που είμαι) - κλιματιστικά σε κάθε δωμάτιο, τηλεόραση τόσο στο σαλόνι, όσο και στο υπνοδωμάτιο κ.α. - το ρεύμα μου ποτέ δεν ήταν στο Θεό αναλογικά. Δεν είναι δύσκολο: Το ότι έχεις π.χ. 3 κλιματιστικά, δε σημαίνει ότι πρέπει να λειτουργούν στα δωμάτια που ...δε βρίσκεσαι, η 60" plasma που πήρα πρόσφατα για το σαλόνι, δε μένει εν λειτουργία όταν είμαι μόνος μου στο σπίτι και αράζω στο υπνοδωμάτιο, να δω ταινία ...ανάσκελα, ούτε τα φώτα μένουν αναμμένα στο δωμάτιο που δε βρίσκεται κανείς. Δεν είναι θέμα ...τσιγκουνιάς, πιστεύω, αλλά θέμα απλής λογικής....

 

...καθημερινή(!!!) έξοδος με 10-20 ευρώ κατανάλωση;;; Για που και για πότε μιλάμε; Ελπίζω όχι για την Ελλάδα και για σήμερα, έτσι;

 

 

Τωρα αν με ολα αυτα ανεβηκε η οχι το βιοτικο επιπεδο, ειναι τεραστια κουβεντα, θελει πολυ αναλυση. Η τεχνολογια, οι ευκολιες και ολα αυτα, εχουν και τα καλα τους και τα κακα τους. Ειναι σαν το fb που κουβεντιαζαμε στο αλλο θεμα, αναλογα πως θα τα χρησιμοποιησεις ειτε θα ειναι προς οφελος σου, ειτε εις βαρος σου.

 

 

 

...και ανάλογα με το τι λεφτά θα τα αγοράσεις, να συμπληρώσω. Διότι, αν δανείζεσαι και φτάνεις να χρωστάς για μια ζωή, το όφελος είναι εικονικό, ενώ το βάρος πραγματικό...

 

 

Κανενα προβλημα δεν ειχαν τα ελληνικα συναρμολογουμενα, αλλα η τιμη τους παρεμενε υψηλη και παρολα αυτα αγοραστηκαν και αγαπηθηκαν. Ποιος ξεχνα το Pony, η τα αγροτικα - φορτηγα παντος τυπου. Αλλα μεχρι εκει. Σε ευρεια παραγωγη δεν υπηρχε κατι αλλο, οποτε θα επρεπε να κυκλοφορουμε ολοι με ενα Pony ( οπως οι ρωσοι με το lada και οι σερβοι με το zastava). 

 

 

 

Η τιμή τους παρέμενε υψηλή σχετικά, λόγω κάκιστης φορολογικής πολιτικής, αλλά και λόγω κόστους εισαγωγής εξαρτημάτων, το οποίο δεν επεδίωξε κανένας ...εγκέφαλος να μειώσει έστω και λίγο, προκειμένου να ενισχύσει τη βιωσιμότητα των γραμμών παραγωγής, αλλά αφενός υπήρχαν - όφελος τεράστιο από τις θέσεις εργασίας που καλύπτονταν για την παραγωγή τους - αφετέρου δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα ουσιαστικό, από τα αντίστοιχα απ' ευθείας εισαγόμενα που προανέφερες.

 

Δε σημαίνει απαραιτήτως ότι θα έπρεπε να τα αγοράζουν όλοι (α λα Lada και Zastava), ήταν όμως ένα υπολογίσιμο κομμάτι τής εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής (και όχι μόνο συγκριτικά με το σημερινό, αντίστοιχο ...μηδέν).

 

 

 

 

By the way...το fast food, γιατί είναι τόσο ακριβό στην Ελλάδα, ρε γαμώτο;

 

ολες οι μεγαλες βιομηχανιες, κλεισαν η μεταφερθηκαν πολυ πριν γινει η μεταβαση μας στο ευρω, δεν ηταν το ευρω που τις πειραξε.

 

 

 

Δεν ήταν το ευρώ που τις πείραξε, το είπα και ο ίδιος πριν. Αυτό που έκανε το ευρώ, ήταν να δώσει μια ώρα αρχύτερα, τη χαριστική βολή στην ελληνική οικονομία και να ρίξει ακόμα πιο χαμηλά το χειροπιαστό βιοτικό επίπεδο τού μέσου Έλληνα, εκτοξεύοντας το κόστος διαβίωσής του.

 

Κάποιοι όμως, θεώρησαν ...προνόμιο το ότι οι τράπεζες τους έδιναν δάνεια για πλάκα - τα οποία έπαιρναν για να αγοράσουν το Χ γκατζετάκι ...στην ίδια τιμή με τούς υπόλοιπους Ευρωπαίους, αγνοώντας, ή εθελοτυφλώντας μπροστά στο προφανές, ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι το αγόραζαν μεν στην ίδια τιμή, αλλά ...χωρίς να δανείζονται (...λεπτομέρειες!) - και ερμήνευαν τη νέα πραγματικότητα, ως «άνοδο τού βιοτικού τους επιπέδου»... 

 

 

Επεξ/σία 30 Οκτωβρίου 2013 από deesnider

[pournaras]

 

 

Οι επιφυλάξεις αυτές, κάθε άλλο παρά παράλογες είναι, εφόσον η συγκεκριμένη «κουτσουλιά στο χάρτη» - χαρακτηρισμός με τον οποίο παρεμπιπτόντως συμφωνώ και το ξέρεις - είναι η μοναδική. Δεν είναι όμως. Είναι απλώς μία από τις πολλές «κουτσουλιές στο χάρτη» που, ενώ η κάθε μία μόνη της είναι αστείο μέγεθος, όλες μαζί δημιουργούν ένα άκρως υπολογίσιμο μέγεθος (τόσο πληθυσμού, όσο και έκτασης) για να πατήσει ένα τέτοιο σχέδιο.

 

Οι «κινεζοποιημένες» χώρες, δεν έφτασαν στο σημείο αυτό όλες μαζί, ούτε από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε με εφαρμογή των ίδιων ακριβώς μεθόδων. Για κάθε μία που φαινόταν «καλή υποψηφιότητα», αξιολογήθηκαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, οι συνθήκες και το παρελθόν της.

 

Δες τη Βουλγαρία για παράδειγμα, που την έχουμε «εύκολη». Τι ήταν πριν μπει στην Ε.Ε.; Μια πάμφτωχη χώρα τής πρώην σοβιετικής ένωσης, όπως όλες σχεδόν που προέκυψαν από τη διάσπαση. Τι είναι, από την ένταξη στην Ε.Ε. κι έπειτα; Επίσης μια πάμφτωχη χώρα, αλλά με ανοιχτά σύνορα και τελωνεία από και προς την Ευρώπη. Μια χώρα με γελοία φθηνή αγορά για τα δεδομένα τού Γερμανού, τού Βέλγου, ακόμα και τού Έλληνα (μέχρι στιγμής τουλάχιστον, διότι δε θα είναι για πολύ ακόμα, ειδικά για τον Έλληνα), αλλά ακριβή για το μέσο Βούλγαρο που ζει με τον αστείο του μισθό. 

 

Είναι σε θέση ο μέσος Βούλγαρος, να πάρει το ...κομπόδεμά του(!) και να πάει να επενδύσει στη Γερμανία; Καλά καλά, ούτε για τα εισιτήρια δεν του φτάνει.

 

Ο Γερμανός όμως, με αστεία κεφάλαια, με λεφτά τα οποία ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δε θα είχε δει, πάει και βρίσκει έναν οικονομικό και φορολογικό παράδεισο. Αγοράζει ή μισθώνει ακίνητα και γη για ένα  - με τα δικά του οικονομικά δεδομένα - κομμάτι ψωμί, πληρώνει εργατικό δυναμικό με βουλγαρικούς μισθούς και αποκομίζει ...γερμανικού (επί ...κάμποσο) επιπέδου κέρδη, τα οποία φυσικά - κορόιδο είναι; - εκτός των ελάχιστων που χρειάζονται για να διατηρηθεί ζωντανή η βουλγάρικη κότα με τα χρυσά αυγά, βγάζει ανετότατα και νομιμότατα (ανοιχτά «σύνορα» γαρ...) εκτός Βουλγαρίας.

 

Το πλεονέκτημα των ανοιχτών συνόρων, είναι πλεονέκτημα μόνο για τη μία πλευρά, αυτή τού οικονομικά ισχυρού. Για την άλλη πλευρά, είναι πλεονέκτημα μόνο για τους ελάχιστους οικονομικά άνετους - παντού υπάρχουν, ακόμα και στις πιο φτωχές χώρες, ακόμα κι εδώ που είμαι εγώ - καθώς και για όσους από τους υπόλοιπους, είναι διατεθειμένοι να στερηθούν βασικά είδη τής καθημερινότητάς τους για ένα διάστημα, προκειμένου να αγοράσουν ...όσο και ο Ευρωπαίος(!) το Χ αντικείμενο που τους εντυπωσιάζει.

 

Όσο για την ανικανότητα, το προσωπικό συμφέρον και τη λαμογιά τού κάθε πολιτικού, προφανώς και συμφωνώ. Όμως, την άνεσή τους και το θράσος να λειτουργούν κατ' αυτό τον τρόπο, εμείς οι ίδιοι (ίσως όχι εσύ κι εγώ...) ταν ταΐσαμε και τα επιβραβεύσαμε. Σε αυτό αναφερόμουν, όταν έλεγα νωρίτερα ότι, όσοι έχουν συμφέρον από την κινεζο - ή ό,τι άλλο - ποίηση τής Ελλάδας, διέκριναν, βασίστηκαν και πόνταραν στη νοοτροπία ιθαγενών που εντυπωσιάζονται με χαϊμαλιά.

   

 

 

 

 

Αρχηγέ, τα «λιγότερα καθημερινά έξοδα», που επιτρέπουν να ζεις πιο άνετα σε μια συγκεκριμένη περίοδο με το Α ποσό, συγκριτικά με μια άλλη περίοδο, δεν είναι κυρίως τα αυτοκίνητα, τα P.C., τα κινητά και οι τηλεοράσεις. Σαφώς παίζουν το ρόλο τους και αυτά, αλλά είναι σε δεύτερη μοίρα. Αυτά, στο κάτω κάτω, είναι στην κρίση σου το αν θα τα αγοράσεις ή όχι (πόσο μάλλον, όταν θεωρείς ότι δεν αρκεί ένα αυτοκίνητο, ένα P.C. και μία - άντε δύο - τηλεοράσεις, σε μια οικογένεια που ζει κάτω από την ίδια στέγη).

 

Σε πρώτη μοίρα, είναι το πόσο κοστίζει το φαγητό σου, το ενοίκιο σου, οι λογαριασμοί σου, σε συνδυασμό με το αν οι αποδοχές σου επαρκούν για την κάλυψη αυτών (αφού έχεις πληρώσει εφορίες, χαράτσια και κάθε είδους, όλο και πιο καινούργια κερατιάτικα).

 

Επιστρέφοντας λοιπόν στις «τότε 150.000 δρχ.», εκείνες μπορούσαν να καλύψουν πολύ πιο άνετα αυτά που ονομάζω «πρώτης μοίρας» - ακριβώς διότι οι τιμές τους ήταν από αρκετά έως πολύ χαμηλότερες - απ' όσο μπορούν τα σημερινά €580,00 μισθού, ή οι - κατά περιπτώσεις - ακόμα χαμηλότερες συντάξεις.

 

Ακριβώς δε διότι τα πρώτης ανάγκης έξοδα ήταν χαμηλότερα και κυρίως καθημερινά, ήταν σχετικά αναίμακτο το να ξοδέψεις και κάτι παραπάνω, για κάτι που θα αγόραζες μία φορά και θα το κρατούσες για χρόνια, ακόμα κι αν αφορούσε απλώς το μεράκι σου και όχι κάποια ζωτική ανάγκη.

 

 

 

 

 

Εντάξει, εμένα ο πατέρας μου δε μού αγόρασε αμάξι όταν έγινα 18. Δεν τού το ζήτησα κιόλας, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο. Μετά το λύκειο πήγα φαντάρος, μόλις τελείωσα άρχισα αμέσως να δουλεύω και κάποια στιγμή το αγόρασα μόνος μου.

 

Αν και έχω ένα κάρο συσκευές στο σπίτι μου σήμερα, όπως είχα και στην Ελλάδα (για να βάλουμε στο τραπέζι και τον παράγοντα τού πολύ φθηνότερου ρεύματος εδώ που είμαι) - κλιματιστικά σε κάθε δωμάτιο, τηλεόραση τόσο στο σαλόνι, όσο και στο υπνοδωμάτιο κ.α. - το ρεύμα μου ποτέ δεν ήταν στο Θεό αναλογικά. Δεν είναι δύσκολο: Το ότι έχεις π.χ. 3 κλιματιστικά, δε σημαίνει ότι πρέπει να λειτουργούν στα δωμάτια που ...δε βρίσκεσαι, η 60" plasma που πήρα πρόσφατα για το σαλόνι, δε μένει εν λειτουργία όταν είμαι μόνος μου στο σπίτι και αράζω στο υπνοδωμάτιο, να δω ταινία ...ανάσκελα, ούτε τα φώτα μένουν αναμμένα στο δωμάτιο που δε βρίσκεται κανείς. Δεν είναι θέμα ...τσιγκουνιάς, πιστεύω, αλλά θέμα απλής λογικής....

 

...καθημερινή(!!!) έξοδος με 10-20 ευρώ κατανάλωση;;; Για που και για πότε μιλάμε; Ελπίζω όχι για την Ελλάδα και για σήμερα, έτσι;

 

 

 

 

...και ανάλογα με το τι λεφτά θα τα αγοράσεις, να συμπληρώσω. Διότι, αν δανείζεσαι και φτάνεις να χρωστάς για μια ζωή, το όφελος είναι εικονικό, ενώ το βάρος πραγματικό...

 

 

 

 

 

Η τιμή τους παρέμενε υψηλή σχετικά, λόγω κάκιστης φορολογικής πολιτικής, αλλά και λόγω κόστους εισαγωγής εξαρτημάτων, το οποίο δεν επεδίωξε κανένας ...εγκέφαλος να μειώσει έστω και λίγο, προκειμένου να ενισχύσει τη βιωσιμότητα των γραμμών παραγωγής, αλλά αφενός υπήρχαν - όφελος τεράστιο από τις θέσεις εργασίας που καλύπτονταν για την παραγωγή τους - αφετέρου δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα ουσιαστικό, από τα αντίστοιχα απ' ευθείας εισαγόμενα που προανέφερες.

 

Δε σημαίνει απαραιτήτως ότι θα έπρεπε να τα αγοράζουν όλοι (α λα Lada και Zastava), ήταν όμως ένα υπολογίσιμο κομμάτι τής εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής (και όχι μόνο συγκριτικά με το σημερινό, αντίστοιχο ...μηδέν).

 

 

 

 

By the way...το fast food, γιατί είναι τόσο ακριβό στην Ελλάδα, ρε γαμώτο;

 

 

 

 

Δεν ήταν το ευρώ που τις πείραξε, το είπα και ο ίδιος πριν. Αυτό που έκανε το ευρώ, ήταν να δώσει μια ώρα αρχύτερα, τη χαριστική βολή στην ελληνική οικονομία και να ρίξει ακόμα πιο χαμηλά το χειροπιαστό βιοτικό επίπεδο τού μέσου Έλληνα, εκτοξεύοντας το κόστος διαβίωσής του.

 

Κάποιοι όμως, θεώρησαν ...προνόμιο το ότι οι τράπεζες τους έδιναν δάνεια για πλάκα - τα οποία έπαιρναν για να αγοράσουν το Χ γκατζετάκι ...στην ίδια τιμή με τούς υπόλοιπους Ευρωπαίους, αγνοώντας, ή εθελοτυφλώντας μπροστά στο προφανές, ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι το αγόραζαν μεν στην ίδια τιμή, αλλά ...χωρίς να δανείζονται (...λεπτομέρειες!) - και ερμήνευαν τη νέα πραγματικότητα, ως «άνοδο τού βιοτικού τους επιπέδου»... 

 

 

 

 

 

Α. βαζεις τη Βουλγαρια ως παραδειγμα, το οποιο το δεν ταιριαζει. Διοτι η Βουλγαρια ηταν ετσι, παντα ειχε 100-200 ευρω μηνιατικο (η παλιοτερα αναλογικα στο δικο της νομισμα δε χρειαστηκε καμμια κριση και κανενα σχεδιο "αφανισμου", απλα μπηκε στην ευρωπη και ολα εγιναν οπως "επρεπε". Μαζι με αυτη, υπαρχουν πολλες χωρες στην ιδια μοιρα κανοντας εκατομμυρια χερια ευκολα προσβασιμα, οποτε μου βγαινει παραξενο το να εχεις ετοιμο τον υπακουο εργατη, αλλα εσυ να παλευεις 30 χρονια να κανεις υπακουο αυτον που δεν ειναι, και παραλληλα στο συνολο να μην εχεις πανω απο 1-2 εκ εργατικο δυναμικο.

 

Β. δε μιλαμε για "καθημερινοτητα" που θα επρεπε, αλλα για αυτη που στην πραγματικοτητα ισχυε. Ποσοι/ες 18-25 χρονων μετα το 2000 δεν ειχαν αυτοκινητο, το οποιο θελει εκατονταδες ευρω συντηρηση-ασφαλεια τελη καθε χρονο; Ποιος δεν ειχε κινητο; Ποιο σπιτι δεν ειχε ενα τουλαχιστον πισι, και ποιο σπιτι δεν ειχε συνδεση ιντερνετ; Ποιο οικογενειακο σπιτι εχει μονο μια τιβι; Το αν η καθημερινοτητα τους χτυπαγε καμπανακι οτι επρεπε να αρκεστουν σε πιο βασικα πραγματα, αυτο δεν πτοησε κανεναν. Ποσοι πηραν διακοπο-χριστουγενο-γαμο-βαφτισο-φοιτητο δανεια που δεν τα χρειαζονταν;

Ολα αυτα συνιστουν παγια μηνιαια εξοδα, τα οποια δε μας φαινοταν (οταν ημασταν καλα), αλλα στο συνολο τους, μας αναγκαζαν στο τελος του μηνα μα σφιγγομαστε, σε σχεση με παλιοτερες εποχες.

Ο βασικος επι δραχμης ηταν 150 χιλ. και ο βασικος επι ευρω 700 ευρω (238 χιλιαρικα), αρα ειχες αυξηση "μεσα σε μια νυχτα" οπως συνηθιζεται να λεγεται της ταξης του 60%. Αν λοιπον βγαλεις ολα τα παραπανω, μια χαρα σε καλυπταν (παντα στην ιδια κλιμακα του βασικου, χαμηλος ηταν και τοτε, χαμηλος κι επι ευρω).

Για την πτωση στα 580 δεν το συζητω, προφανως και υπαρχει προβλημα, τι να λεμε τωρα.

 

Γ. Την απλη λογικη μην τη βαζεις στην κουβεντα, γιατι για σενα, και σωστα, απλη λογικη ειναι αυτα που περιγραφεις, αλλα αν ειχαμε αυτη την απλη λογικη, δε θα ειχαμε δις χαμενα στο χρηματιστηριο, δις χαμενα απο θαλασσοδανεια,  κλπ. Δυστυχως η δικη σου απλη λογικη για ολους του αλλους ειναι παραλογη

 

Δ. για τα αυτοκινητα κλπ δε διαφωνω καπου.

 

Ε. Μπαι δε γουει, οπως ξαναπα, ειναι που θα ψωνισεις, και σε ποια πολη ζεις. Στην πολη μου το 2ευρω για πιτογυρο θεωρειται σχετικα ακριβο και δεν προτιμαται, τα μισα γυραδικα εχουν ακομη 1,8 το κομματι, και οχι αθηναικη που θες δεκα για να ξεκινησεις να τρως, αλλα φυσιολογικοτατη, που με 2 εισαι υπερκαλυμμενος. Η δε κρεπα που ετυχε να κουβεντιαζω προχτες, αλμυρη με 4 ευρω δυσκολα την καταφερνουν ολοι. Καλαμακι 1,5 ευρω γενικα, και καποιοι το εχουν και προσφορα στο 1 ευρω. Προφανως υπαρχουν και κανα δυο που νομιζουν οτι ειναι στο κολωνακι και εχουν τις τιμες στα υψη, αλλα νιωθουν ηδη το κλεισιμο να ερχεται απο τη γωνια. 

Βεβαια υπαρχουν κι αλλα πλεον που μπορεις να απολαυσεις σε πολυ χαμηλες τιμες, για αυτο και ο κοσμος πλεον γεμιζει τα καφενεια και τα τσιπουραδικα, γιατι βλεπεις τιμες στο τσιπουρο 1-1,5 ευρω το καραφακι (2 ρακοποτηρα τουλαχιστον), 2-2,5 ευρω το τεταρτακι το κρασι, 2 ευρω οι μπυρες, και ολα αυτα με απειρους και χορταστικοτατους μεζεδες (μεσα στην τιμη).

 

 

 

Με κουρασες παλι...