Να δινω ελεημοσυνη?

[gatokoritso]

Ελάχιστες φορές έχω δώσει και αυτό οχι κάνα ευρω τιποτα ψιλα.σε τσιγγάνους και παιδιά ποτε!! Θυμάμαι μια φορά στο μοναστηράκι μόλις είχα παρει το σουβλακι και να σου το μυξιαρικο το τσιγγανακι με τα:"αχ καλη κυρια με τα ομορφα μαλλια.πειναω ο θεος να σε εχει καλά κτλ...". Του λέω:" ε αφού πεινας πάρε το σουβλακι μου". Μου λέει:"μα ειναι δικο σου! Καλε δωσε λιγα λεφτά να παρω κατι να φαω"

Ξεκαρδιστικά στα γελια και έφυγα. Το ακουγα απο μακρια που έβριζε.

 

Α και τωρα που λέμε για ζητιανους ποιος/α ακυρος/η δινει λεφτά σε ένα ξενο γερακο που βγαινει συχνα πυκνα στην ερμου και κανει απαγγελιες του κωλου?κοφτε το ο ανθρωπος σκότωνει με τη γαιδουροφωναρα του!

[Geos1]

Εγω δεινω σε οσους με πειθουν. Σιγουρα καποιοι εχουν πραγματικη αναγκη. Δεν ελεγχω μονο τι λενε αλλα πως το λενε και τη συμπεριφορα τους.

[Anorymous]

Επειδή και μένα μου έχουν έρθει πολύ ανάποδα τα πράγματα καταλαβαίνω απόλυτα μερικούς ανθρώπους δυστυχώς τις πιο πολλές φορές αυτοί που έχουν ανάγκη είναι περήφανη και δεν ζητάνε ενώ αυτοί που ζητάνε είναι επαγγελματίες επαίτες.

 

Παλιότερα έδινα αβέρτα τώρα όμως δεν δίνω γιατί έχω δει και εγώ περίεργα σκηνικά βέβαια μερικές φορές στεναχωριέμαι που δεν δίνω και άλλες δίνω και λέω τώρα καλά έκανα και έδωσα.

 

Για αυτό για μένα αν έχεις στην γειτονιά σου κάποιον που ξέρεις ότι έχει ανάγκη πήγαινε βοήθα αυτόν και όχι κάποιον τυχαίο.

[fylatos]

Εμένα με σταμάτησε προχθές μια ελληνίδα καλοντυμένη στην ηλικία της μαμάς μου (50-55). Μου ζήτησε ενα ευρώ να πάρει ψωμί έξω από τον φούρνο. Έκλαιγε και είχε γίνει κόκκινη από τη ντροπή. Της έδωσα το ψωμί που είχα βγαίνοντας από τον φούρνο και με καταευχαριστησε κλαίγοντας πάλι. Πήγα να της δώσω δέκα ε που είχα πάνω μου και δεν τα δέχτηκε. Χθες πήγα ίδια μέρα μήπως την πετύχω με ψώνια στα χέρια και δεν την είδα εκεί. Θα πάω και αύριο.<br>

Γενικά δε δίνω ποτέ λεφτά σε άτομα που το έχουν κάνει επαγγελματική ενασχόληση. Ποτέ δεν δίνω.<br>

Υπάρχουν όμως φορές που βλέπεις σακατεμενους, σπασμενους ολοκληρωτικά άνθρωπους και σου έρχονται τα κλάματα.

[MauMaus]

. Πήγα να της δώσω δέκα ε που είχα πάνω μου και δεν τα δέχτηκε.

μονο κ μονο γι αυτο που λες στο λογο της αντρικης μου τιμης εγω την επομενη θα πηγαινα στο σουπερ μαρκετ και θα ψωνιζα 30 ευρω ειδη πρωτης αναγκης θα εψαχνα να την βρω θα της τα εδινα και θα εφευγα χωρις να πω κουβεντα !

και για να μη παρεξηθω κουβαρντας κτλ  θα πω απλα πως οπως ολοι ετσι κ για μενα δεν ειναι ευκολα τα πραγματα ! δεν εχω οικονομικο προβλημα  δε μου περισσευουν ομως κι ολας .....

[Star_Light]

Ε βεβαια ρε φιλε , ο κοσμος περναει λουκια. Μονο οι ΔΥ την έχουν βγαλει καθαρη ως τωρα. Εδω μπηκε μεσα ολοκληρος Γαβαλας και αλλοι επιχειρηματιες πανεξυπνοι. Θα την γλιτωσει απλος κοσμος? 

 

Οπου μπορουμε ΠΡΕΠΕΙ να δινουμε.

[fylatos]

μονο κ μονο γι αυτο που λες στο λογο της αντρικης μου τιμης εγω την επομενη θα πηγαινα στο σουπερ μαρκετ και θα ψωνιζα 30 ευρω ειδη πρωτης αναγκης θα εψαχνα να την βρω θα της τα εδινα και θα εφευγα χωρις να πω κουβεντα !

και για να μη παρεξηθω κουβαρντας κτλ  θα πω απλα πως οπως ολοι ετσι κ για μενα δεν ειναι ευκολα τα πραγματα ! δεν εχω οικονομικο προβλημα  δε μου περισσευουν ομως κι ολας .....

Αυτό έκανα, πήρα 3 γάλατα μακράς διάρκειας και δύο σε κονσέρβα, 8 μακαρόνια, όσπρια, λάδι, δύο λουκάνικα από το χασάπη, ρύζι και αυγά και πήγα να την βρω. Ρώτησα και στον φούρνο αλλά δεν την είδαν, τους άφησα το τηλέφωνο μου αν την δουν αλλά δεν με πήραν. Αύριο θα πάω ξανά (δλδ σήμερα χεχ)

[MauMaus]

Αυτό έκανα, πήρα 3 γάλατα μακράς διάρκειας και δύο σε κονσέρβα, 8 μακαρόνια, όσπρια, λάδι, δύο λουκάνικα από το χασάπη, ρύζι και αυγά και πήγα να την βρω. Ρώτησα και στον φούρνο αλλά δεν την είδαν, τους άφησα το τηλέφωνο μου αν την δουν αλλά δεν με πήραν. Αύριο θα πάω ξανά (δλδ σήμερα χεχ)

μπραβο σου φιλε συνχαρητηρια τιποτε αλλο !

[fylatos]

μπραβο σου φιλε συνχαρητηρια τιποτε αλλο !

 

Τι συγχαρητήρια ρε συ, δεν ξέρω κάποιον που να μην το έκανε αν ήταν στη θέση μου. Το θέμα είναι ότι πρώτη φορά ένιωσα έτσι. Ειλικρινά με έπιασαν τα δάκρυα όταν έφυγα. Ήταν σαν την μητέρα μου, ίδια ηλικία, ίδιο ντύσιμο. Καλομίλητη και ευγενική. Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να την πάρω και να την πάω στο σουπερμάρκετ όχι να πάω την επόμενη. Αυτή ντρεπόταν τόσο πολύ που έκλαιγε, παίζει να ψάξει τα σκουπίδια πιο εύκολα από το να ζητήσει ξανά λεφτά. Θα έχω το νου μου. 

[MauMaus]

ουτε μπορουμε να διανοηθουμε καν τις δυσκολιες και την κατασταση που μπορει να εφερε σε αυτη την θεση αυτη την αξιοπρεπη γυναικα !!!

 

δωστε ενα λεπτο και διαβαστε το παρακατω ... εμενα ειναι οδηγος στην ζωη μου ...

 

 

 

Ένας φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχος.
- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
... - Αμ΄ τίνος να'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
- Φύγε σου είπα, παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...
Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!
Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.
- Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω… Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιoς να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό. Οι διάβολοι επαναστάτησαν: Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού. Και απάντησαν οι Άγγελοι: Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Nα θυμασαι....
ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ, ΠΛΟΥΤΙΖΕΙΣ... ΔΕΝ ΦΤΩΧΑΙΝΕΙΣ!

[fylatos]

Το γράφω αυτό που έζησα εδώ γιατί και εγώ είμαι άτομο που δεν μασάει και δεν δίνει σε "παιδιά των φαναριών". Βασικά μου σπάνε τα νεύρα πολλές φορές. Απλά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει διάκριση και μερικές φορές αξίζει να γίνεται διάκριση. 

[Anorymous]

Το γράφω αυτό που έζησα εδώ γιατί και εγώ είμαι άτομο που δεν μασάει και δεν δίνει σε "παιδιά των φαναριών". Βασικά μου σπάνε τα νεύρα πολλές φορές. Απλά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει διάκριση και μερικές φορές αξίζει να γίνεται διάκριση. 

Οι εποχές είναι δύσκολες δυστυχώς εγώ πριν ένα χρόνο ήμουν μικρομεσαίος τώρα είμαι σχεδόν φτωχός βασικά άμα δεν είχα μια θεία μου να με στηρίζει δεν θα είχα στον ήλιο μοίρα βέβαια και εγώ ότι μπορώ κάνω πάω της καθαρίζω της ψωνίζω και ότι άλλο μπορώ.

 

Και σαν και εμένα είναι πάρα πολύ το μόνο θετικό πλέον με την κρίση είναι να σκέφτομαι καλύτερα τη αγοράζω πχ κάποτε έπαιρνα κάθε μέρα coca cola από το ψιλικατσιδικο τώρα πάω super πάντα και από 2 ευρώ που έδινα τώρα δίνω 1 και άλλα τέτοια που αν τα έκανα 2-3 χρόνια πριν τώρα θα είχα ένα καλό κομπόδεμα.

[Fotis13]

To φαινομενο της ζητιανιας θα εκλειψει οταν σταματησουν ολοι να δινουν χρηματα.Οσο υπαρχει "target group"  τοσο θα συνεχιζει  αυτο το αθλιο φαινομενο .Δεν δινω ποτε χρηματα το εχω σαν κανονα .

Επεξ/σία 13 Νοεμβρίου 2013 από Fotis13

[Pintsie]

Όταν έμενα Κυψέλη, είχαμε ένα μαγαζί και ερχόταν καθημερινά για ψώνια ένας Γάλλος με κοστούμια πανάκριβα (Αρμάνι, Μπέρτο Λούτσι κτλ). Μια μέρα τον συναντήσαμε στον χασάπη και ψώνιζε ένα ολόκληρο γουρουνόπουλο και μπριζόλες. 
Πάει να πληρώσει και βγάζει ένα μάτσο 200ευρα/κατοστάευρα, ήταν η πρώτη μου φορά που είδα και μωβ! χαχα! 
Και όταν έφυγε, ο χασάπης μας είπε ότι ήταν ζητιάνος!!!!!!! και ότι το γουρουνόπουλο το παίρνει καθημερινά για τα σκυλιά του! 

Φυσικά δεν τον πίστεψα και μου είπε από ποιο σημείο της Ομόνοιας να περάσω για να τον δω και ήταν όντως εκεί!!! 
Από τότε σταμάτησα να δίνω. 

Πλέον δίνω μόνο στο ανάδοχο παιδί που έχω στο Μπαγκλαντές σε μηνιαία βάση και σε οργανώσεις με παιδιά κυρίως. 
Όμως πάω κάθε φορά που έχει παζάρι στο μετρό του συντάγματος για να ψωνίσω κάτι όταν πάνε σε κάποια οργάνωση (πχ χαμόγελο του παιδιού, εργαστήρι κτλ) 

Σε άστεγους έχω δώσει μερικές φορές αλλά μόνο σε όσους κοιμούνται και δεν ζητιανεύουν. Αλλά κι αυτό σπάνια γιατί δεν έχει τύχει να περάσω από σημεία με άστεγους εδώ και λίγο καιρό. 
Σε παιδάκια σε φανάρια κτλ ποτέ. Όπως και σε μαμάδες με παιδί στην αγκαλιά. Το θεωρώ γενικά ψεύτικο να βάζεις το μωρό σου σε τέτοιο κίνδυνο για να σου δώσουν λίγα λεφτά. Άρα δεν υπολογίζουν το μωρό καθόλου. Σε ναρκωμανείς όχι μόνο δεν δίνω... τρέχω στο άλλο πεζοδρόμιο από το φόβο! 

[LongTom]

Ποτέ.

Στην Ελλάδα δεν έδινα ποτέ, υπάρχει ένα τεράστιο κύκλωμα που τους φέρνει από τα Βαλκάνια για ζητιανιά.Το είχα παρατηρήσει πολλές φορές όταν όλοι οι ζητιάνοι άλλαζαν τις πινακίδες τους για γιορτές/Πάσχα και όταν τα ίδια πρόσωπα ανακυκλωνόταν στις πιάτσες με άλλα "προβλήματα" κ.τ.λ.

Φυσικά οι κατσίβελοι δεν υπάρχει περίπτωση να δουν ευρώ από εμένα,ιδίως αυτά τα εμετικά ανθρωποειδή που έχουν μαζί και τα παιδιά τους.

Ούτε εδώ φυσικά δίνω,όχι μόνο από ιδεολογία,αλλά γιατί έχω δει να κόβουν πρόστιμο σε τουρίστα που το έκανε(τον κατσίβελο που ζητούσε τον μπουζούριασαν).

 

Τώρα για άτομα που έχουν ανάγκη από το περιβάλλον μου το έχω κάνει εφόσον ήξερα ότι ήταν ανάγκη.