Με το καπνισμα τι εχει γινει ?

[De@th L0rd]

Πάντως Lucifer ο εξαερισμός που ρουφάει το ξέρεις πολύ καλά ότι δεν παίζει να εφαρμοστεί ακόμη κι αν υπάρχει σε μαγαζιά. Θα σου πω εγώ από 3 διαφορετικές περιοχές που έχω μείνει τα τελευταία χρόνια:

 

- Δεν τον ανάβω για να μη φύγει η ζέστα (sic)

- Καίει ρεύμα

- Είναι μόνο οι σωλήνες το μοτέρ το πούλησα

 

Το μόνο μέρος που παρατήρησα να σέβεται η πλειοψηφία τον αντικαπνιστικό ήταν η Κύπρος. Εκτελώντας τη θητεία μου εκεί (2012) μου έκανε εντύπωση το πως το σέβονταν όλοι. Μόνο σε φοιτητοφαντάροστέκια υπήρχε τσιγάρο κι εκεί πάλι δεν ήταν το χάλι του ΤΕΚΕ που υπάρχει στην Ελλάδα, που μπαίνεις σε αναψυκτήριο κ είναι λες και πήγες σε μαφιόζικο στέκι την εποχή της ποταπαγόρευσης, με το σύννεφο ναι αιωρείται κάτω από τις λάμπες...

 

Η μόνη λύση είναι αυτή της Νέας Υόρκης. Όχι απλά απέξω άλλα και μερικά μέτρα μακριά από τη πόρτα ώστε να μη μπαίνει καν η μυρωδιά μέσα... 

[george_gr1]

Το φταίξιμο ήταν δικό μου, διότι δε διευκρίνισα το σε ποιες περιπτώσεις αναφερόμουν. Μιλώ λοιπόν για το εξής υποθετικό σενάριο:

 

Εγώ θέλω να ανοίξω ένα μπαρ, το οποίο θα απευθύνεται πελατειακά, αποκλειστικά σε καπνιστές και σε όσους, ακόμα και μη καπνιστές, δεν ενοχλούνται από τον καπνό στην ατμόσφαιρα (υπάρχουν και τέτοιοι, όσο κι αν σού κάνει εντύπωση: Είχα κόψει το τσιγάρο για 3,5 χρόνια τον καιρό που ήμουν φαντάρος, δεν κάπνισα ούτε τζούρα αυτά τα 3,5 χρόνια, αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα με το να καπνίζει ο άλλος δίπλα μου).

 

Βάζω λοιπόν αγγελία προς αναζήτηση προσωπικού, διευκρινίζοντας ότι όποιος ανταποκριθεί, θα το κάνει εν γνώσει τού δεδομένου ότι στο χώρο εργασίας του οι πελάτες θα καπνίζουν. Έχω τη σχετική ανταπόκριση από κάποια άτομα και τη διαβεβαίωσή τους ότι δεν έχουν πρόβλημα με τον καπνό στο χώρο εργασίας τους και αποφασίζω να προσλάβω μεταξύ αυτών, εκείνους που θεωρώ ότι με καλύπτουν.

 

Έχουμε λοιπόν την προοπτική έναρξης λειτουργίας ενός χώρου ψυχαγωγίας, στον οποίο τόσο οι πελάτες, όσο και οι εργαζόμενοι, από επιλογή και απόφασή δική τους, ή καπνίζουν, ή δεν ενοχλούνται από τον καπνό.

 

Ο νόμος μού επιτρέπει να ξεκινήσω την εν λόγω επιχείρηση υπό τις άνωθεν προϋποθέσεις; Όχι. Θα έπρεπε να μού το επιτρέπει; Κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που υπάρχει κοινή συναίνεση όλων όσων θα συχνάζουν ή θα εργάζονται στο χώρο αυτό, θα έπρεπε να μού το επιτρέπει. Κατά τη γνώμη τού νομοθέτη όμως, όχι. Νόμος είναι αυτός, οπότε κι εγώ κάνω την πάπια και δεν ανοίγω το μπαρ που έχω στο μυαλό μου.

 

Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο νομοθέτης αποφάσιζε - πάντα υπό το δεδομένο τής αυστηρής τήρησης των πιο πάνω προϋποθέσεων - να δώσει άδεια ειδική άδεια λειτουργίας σε ένα 5% των μπαρ που επιτρέπονται ανά περιοχή, στα οποία θα επιτρέπεται το κάπνισμα. Εσύ ως μη καπνιστής, θα είχες ή όχι πρόβλημα με αυτή την απόφαση τού νόμου; Θα το δεχόσουν, επιλέγοντας να πας σε όποιο από τα υπόλοιπα μαγαζιά τού 95% όπου το κάπνισμα απαγορεύεται για να διασκεδάσεις, ή θα επέμενες στο να απαγορευθεί το κάπνισμα και σ' αυτά, διότι «τα μπαρ είναι δημόσιοι χώροι και πρέπει να έχω δικαίωμα να πηγαίνω σε όλα χωρίς να με ενοχλεί ο καπνός, οπότε θέλω να πηγαίνω και σ' αυτό, υπό τις προϋποθέσεις που εγώ θέλω, διαφορετικά να κλείσουν»;

 

Αν το δεχόσουν, κανένα πρόβλημα από πλευράς μου. Ενημερωτικά όμως σού λέω, ότι οι όσοι μη καπνιστές έχω συζητήσει μαζί τους (και είναι πάρα πολλοί) δεν το δέχονται. Όπως ειπώθηκε και από συμφορουμίτη νωρίτερα, στην υποθετική περίπτωση δύο ολόιδιων (με την ίδια χωρητικότητα, την ίδια διαρρύθμιση, την ίδια μουσική, το ίδιο ντεκόρ, τα ίδια ποτά και το ίδιο σέρβις) μπαρ, τα οποία λειτουργούν δίπλα δίπλα, αλλά το ένα είναι για καπνιστές και το άλλο για μη, ο κάλος στο μυαλό των περισσότερων μη καπνιστών, τουλάχιστον όσο αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, φλερτάρει με το μέγεθος ογκόλιθου: Δε θα αρκούνται στο να πάνε σ' αυτό των μη καπνιστών και ν' αφήσουν τους καπνιστές στην ησυχία τους να μαζεύονται στο άλλο. Θέλουν να πηγαίνουν και σ' αυτό των καπνιστών και αν δε μπορούν, απαιτούν να κλείσει! Διότι ...έτσι! Το τι κέρδος θα έχουν από το κλείσιμό του, αναζήτησέ το στην τρικυμία τού κρανίου τους. Εκτός κι αν αξιολογούν ως κέρδος την επικράτηση τού εγωισμού τους, οπότε δεν αξίζει να ασχολείται οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος με την παλαβομάρα τους.

 

Ελπίζω να κατέστησα σαφές το τι εννοώ με το «εργασία κάποιου κατ' επιλογήν του, υπό ανθυγιεινές ή επικίνδυνες συνθήκες». Αν ανήκεις σ' εκείνους που υποστηρίζουν το κλείσιμο ενός χώρου ψυχαγωγίας όπως ο παραπάνω, όπου οι εργαζόμενοι εν γνώσει των συνθηκών που επικρατούν αποφασίζουν να εργάζονται, είμαι πραγματικά περίεργος να δω το γιατί δε θα έπρεπε να ισχύει το ίδιο και για οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα με εξίσου - ή και χειρότερες από πλευράς υγιεινής και κινδύνων - επιβλαβείς συνθήκες εργασίας. Αν δεν ανήκεις σ' εκείνους, όλα καλά!...  

δεν ξερω κατα ποσο θα πετυχει το μαγαζι των καπνιζοντων. Αν ολοι μεσα καπνιζουν δεν αντεχετε ουτε απο καπνιστη εκτος και αν εχει πολυ καλο εξαερισμο.

Παντως οταν ξεκινησε το μετρο και πηγα σε ενα μπαρακι οπου το απαγορευανε στην αρχη ξενερωσα αλλα μετα μου αρεσε, μολις εβλεπες καμια γκομενα και εβγαινε με την φιλη της για τσιγαρο πηγαινες και εσυ και επιανες κουβεντα λες και ειναι φιλες σου! Γενικως αυτο το ξεμουδιασμα εξω για τσιγαρο μου αρεσε

[Lucifer]

Πάντως Lucifer ο εξαερισμός που ρουφάει το ξέρεις πολύ καλά ότι δεν παίζει να εφαρμοστεί ακόμη κι αν υπάρχει σε μαγαζιά.

 

Γιατί θα εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός. Το θέμα είναι πως ΑΝ αποφασίσεις επιτέλους να γίνεις κράτος, τουλάχιστον ρίχνε πρόστιμα για παράβαση ενός λογικότερου νόμου.

[Backpacker]

Κρίμα το nickname όμως.

 

Ο αρχικός νόμος όπως είχε προταθεί (βάσει τετραγωνικών κτλ) ήταν καρμπόν c/p από ευρωπαϊκές νομοθεσίες: εστιατόρια ολική απαγόρευση, μπαρ άνω των 40τμ υποχρεωτικά διαχωρισμένος χώρος για καπνιστές, μπαρ κάτω των 40τμ χύμα κάπνισμα αλλά με εξαερισμό που ρουφούσε και λίγες απ' τις αναμνήσεις σου απ' την ένταση.

 

Το 'χω δει στην πράξη σε 3 χώρες τουλάχιστον. Πιάνω μόνο τα νόμιμα, όχι τις ζούλες σε Γερμανικά (!!!) εστιατόρια που με βάζανε δίπλα στο παράθυρο και μου φέρνανε κλασσικό ποτηροτάσακο.

 

Και εγώ έχω δει σε άλλες 33 χώρες να μην υπάρχουν αυτά τα "παράθυρα" που λες...

[george_gr1]

Α μην αναφερθω στο γεγονος οτι στην αρχη ειχε τασακια στα τραπεζια για κραχτη και μολις γεμισε τα μαζεψε γιατι θα με κανουν ban.

[Lucifer]

Και εγώ έχω δει σε άλλες 33 χώρες να μην υπάρχουν αυτά τα "παράθυρα" που λες...

 

Ας το πάμε έτσι, ακούγεται παραγωγικό.

[panagos]

Η μόνη λύση είναι αυτή της Νέας Υόρκης. Όχι απλά απέξω άλλα και μερικά μέτρα μακριά από τη πόρτα ώστε να μη μπαίνει καν η μυρωδιά μέσα...

Άλλο τούτο. Σε πολλές δημόσιες υπηρεσίες έχω πετύχει πολίτες και υπαλλήλους να καπνίζουν ακριβώς έξω από τις πόρτες/μπαλκονόπορτες, να είναι ανοιχτές κιόλας οι πόρτες και ο καπνός να μπαίνει μέσα και το καλύτερο, να ρουφάνε την τελευταία, να πετάνε το τσιγάρο στο δρόμο και να εκπνέουν τον καπνό μέσα στο κτήριο.

[Backpacker]

Όταν καταλάβουν οι έλληνες πόσο γελοία εύκολα κάνεις κονέ με γκόμενα έξω απτο μαγαζί όταν έχετε βγει και οι δύο να καπνίσετε τότε να δείτε πως θα κάνει τουμπεκί στο μέτρο...

 

Γιατί οι περισσότεροι το τσιγάρο το έχουν για μόστρα(και το 99% γι'αυτό το ξεκινάει κιόλας) για αυτό τους καίει τόσο να το κάνουν μέσα στα καφέ και τα μπαράκια. Με δικαιολογία κλασσικά "Μαρέσει να καπνίζω μαζί με το ποτό μου ή τον καφέ μου"...

[deesnider]

Επισης αν παω στο σπιτι καποιου που το ντουμανιαζει και δε σκεπτεται ουτε εμενα ουτε τη γυναικα του και τα παιδια του (ξερω τετοιους) θα του την πω και θα φροντισω να μην ξαναπαω

 

 

 

Σε περίπτωση που αυτός ο «κάποιος» είμαι εγώ, άκου να δεις τι παίζεται:

 

1) Οποιοσδήποτε έρχεται στο σπίτι μου, έρχεται γνωρίζοντας ότι τόσο εγώ, όσο και η γυναίκα μου (παιδιά δεν έχουμε...) μέσα στο σπίτι μας καπνίζουμε. Αν ενοχλείται, απλά δεν έρχεται. Αν επιμένει να έρθει, διότι π.χ. δεν αντέχει μακριά μου(!), έχει δύο επιλογές: ή να κάνει την πάπια, ή να βγάλει το χρόνο που θα περάσει στο σπίτι μου, αποκλειστικά στο μπαλκόνι. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Αντικοινωνικός; Ναι και την καρακαταβρίσκω!

 

2) Αυτός που θα διανοηθεί να «μού την πει» για οτιδήποτε, μέσα στο σπίτι μου, θα εισπράξει τόσα φορτηγά μπινελίκια, ώστε θα πηδήξει μόνος του απ' το προαναφερθέν μπαλκόνι, απαλάσσοντάς με από τις ποινικές συνέπειες τού να τον πετάξω εγώ...

 

...άνθρωπος που θα ...μού την πει(!!!) μέσα στο σπίτι μου...δε θα 'μαστε καλά!

 

3) Αυτός που θα αποφασίσει να μην πατήσει ξανά στο σπίτι μου, ομολογουμένως με προβληματίζει σοβαρά...

 

...αν μη τι άλλο, θα μού κοπεί η όρεξη και ο ύπνος, τουλάχιστον για ένα εξάμηνο από τη στεναχώρια μου, αλλά δε βαριέσαι, θα ζήσω!

 

(Η φαγούρα τώρα θα είναι στο δεξί μου, στο αριστερό μου, και στα δύο; Κανείς δεν ξέρει...)

 

 

 

Το οτι δεν θα πήγαιναν στο smoke-free και θα κολλούσαν στο καπνιστικό στέκι είναι απλά υπόθεση, εκτός και αν υπάρχουν στοιχεία απο άλλες χώρες όπου παρατηρούνται τέτοιες τάσεις. Γιατί στην Ελλάδα τέτοιο συμπέρασμα δεν μπορεί να βγεί, αφού δεν υπάρχει μέχρι τώρα ανάλογος διαχωρισμός.

 

 

Ναι, υποθετικό συμπέρασμα είναι, δεν αντιλέγω. Συμπέρασμα το οποίο έχει προκύψει από face to face συζητήσεις μου με κόσμο, αλλά και από αντιπαραθέσεις μου σε παλιότερο σχετικό thread. Αν δεν εννοούσαν αυτά που έλεγαν, δεν είναι ευθύνη δική μου.

 

 

Επίσης τέτοιες καταστάσεις δεν θα δούμε ποτέ, αφού δεν υπάρχει συμπαγής νομοθεσία που να προβλέπει κάτι τέτοιο, αφού έχει γίνει λάστιχο. Πρακτικά λοιπόν, είναι αδύνατον να δημιουργηθούν αυστηρώς smoke-free χώροι, όπως είναι και αδύνατον να δημιουργηθούν και χώροι που θα επιτρέπεται.

 

 

 

Υπό την ισχύουσα νομοθεσία, όντως είναι αδύνατο να δούμε τέτοιες καταστάσεις. Εγώ όμως μίλησα για ένα υποθετικό - αλλά όχι παράλογο, ούτε και ανεδαφικό - σενάριο, στο οποίο η νομοθεσία δεν είναι «λάστιχο». Στο σενάριο αυτό λοιπόν, κάθε άλλο παρά αδύνατη θα ήταν η δημιουργία τέτοιων χώρων.

 

 

Δεν μπορείς κατ' εμέ να διαχωρίσεις τους πελάτες σου έτσι, αφού θα ήταν καταστροφικό για τα κέρδη σου.

 

 

 

Δικό μου μαγαζί θα είναι, οπότε αν κάποια κέρδη πάνε φούντο, θα είναι τα δικά μου και μόνο. Εγώ θεωρώ ότι θα είναι όχι μόνο βιώσιμο αλλά και ιδιαιτέρως κερδοφόρο. Έχω το δικαίωμα να ρισκάρω την καταστροφή μου, ή πρέπει να περάσει και να εγκριθεί από κάποια επιτροπή το αίτημά μου; Το δίνω και γραπτώς, ότι δε θα ζητήσω ευθύνες από κανέναν...

 

 

Δεν μπορείς να χωριστείς με την παρέα σου όταν οι μισοί καπνίζουν και οι άλλοι μισοί όχι.

 

 

 

 

Η δική μου παρέα - τουλάχιστον αυτή με την οποία μ' ενδιαφέρει να συναναστρέφομαι σε τακτική βάση - αποτελείται αποκλειστικά από καπνιστές και από άτομα που είναι ανεκτικά στον καπνό, ακόμα κι αν δεν καπνίζουν (έτσι έτυχε, τι να κάνουμε τώρα; ), οπότε ζήτημα διαχωρισμού δεν τίθεται. 

 

Ακόμα κι αν τεθεί όμως, ποιος σού είπε ότι δε μπορώ να χωριστώ με την παρέα μου; Όταν βγαίνω έξω, βγαίνω για να περάσω καλά, για να χαλαρώσω με τον τρόπο που εγώ επιλέγω, όχι για να κάνω τα χατίρια τού καθενός, καταπιέζοντας τις επιθυμίες μου. Αν κάποιος ενοχλείται από τον καπνό μου, δε βγαίνω μαζί του. Ποιο απλό δε γίνεται.

 

Αυτούς που δεν ενοχλούνται όμως, μπορώ να τους μαζέψω και να έχω ένα μαγαζάκι όπου θα μπορώ να τους πάω και να κάνω το κέφι μου; Δε μπορώ (εδώ μπορώ, αλλά τώρα δε μιλάμε για τη Γεωργία). Γιατί; Διότι ...έτσι! Αφού λοιπόν δε μπορώ - κι εφόσον δε δέχομαι για λόγους αρχής να καπνίζω όπου απαγορεύεται - γράφω στα τρυφερά μου τις εξόδους, τούς μαζεύω στο σπίτι μου (ή πάω στο δικό τους) και περνάμε ζάχαρη. Τουλάχιστον αυτό - ακόμα... - δεν απαγορεύεται κι εμένα μού αρκεί. Το είπα και νωρίτερα: Με τους έχοντες σφήνα καρφωμένη στον εγκέφαλο, απαξιώ να συνυπάρξω. Από μακριά κι αγαπημένοι...

 

 

 

Άλλοι διαχωρισμοί θα ήταν καταστροφικοί για την οικονομία και την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.

 

 

 

Μιλάς για το κράτος το οποίο, με τα νταβατζιλίκια που επιβάλλει να πληρώνουν όλοι οι επαγγελματίες (έχουν-δεν έχουν έσοδα...) γενικότερα προασπίζεται(!) τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, η οποία περίμενε τον εν λόγω διαχωρισμό για να κινδυνεύσει, έτσι; Εντάξει, τώρα συνεννοηθήκαμε...

 

 

Εδώ προσπαθούμε σε αυτήν την ψαροκώσταινα ρε αδερφέ να ανοίξουμε επαγγέλματα και κλάδους και συ θέλεις να κλείσεις και άλλους? Άδεια μαγαζιού που να επιτρέπεται το κάπνισμα?Σε καμιά χώρα δεν έχει ξανασυμβεί αυτό...δλδ αντί να αποδεχτούμε την λογική πραγματικότητα που εφαρμόζει όλος ο πολιτισμένος κόσμος πάμε να βρούμε πατέντες και παράθυρα..γιατί πραγματικά?

 

 

 

Διότι το να καπνίζει κάποιος, δεν είναι παράνομο. Τόσο απλά και τόσο πραγματικά. Από τη στιγμή λοιπόν που δεν είναι παράνομο, είναι τουλάχιστον αντιδημοκρατικό το να στερείς σ' αυτόν που καπνίζει, τη δυνατότητα να διασκεδάζει όπως διασκεδάζουν και όσοι δεν καπνίζουν.

 

Δεν υποστήριξα το να καπνίζω παντού, αλλά το - αυτονόητο κατά τη γνώμη μου - δικαίωμα, να μπορώ να έχω, έστω και σε ένα ελάχιστο ποσοστό, κάποιους χώρους όπου θα μπορώ να καθίσω να πιω το ποτό μου, να ακούσω τη μουσική που γουστάρω και να βρεθώ με την παρέα μου η οποία επίσης καπνίζει, χωρίς να πρέπει να βγαίνουμε έξω για τη «δόση» μας, λες και είμαστε μαθητές που χώνονται στην τουαλέτα τού σχολείου για να καπνίσουν στη ζούλα.

 

Διότι, για 'μένα και την παρέα μου ως καπνιστές, το τσιγαράκι μας την ώρα που διασκεδάζουμε, σημαίνει πολύ περισσότερα από «απαραίτητη δόση νικοτίνης». Απολαμβάνουμε τη γεύση τού καπνού μαζί με το ποτό μας, μας βοηθά να χαλαρώσουμε και γενικότερα να περάσουμε καλά. Αν όλο το ζήτημα ήταν το να πάρουμε τη δόση μας, δε θα αγοράζαμε τσιγάρα, αλλά τσιρότα νικοτίνης και δε θα υποχρεωνόμαστε να το δαγκώνουμε απ' το κρύο για να μην πέσουμε σε στερητικό...

 

 

Επίσης πραγματικά θες να εφαρμόσεις τέτοια πατέντα σε μια χώρα με 60% ανεργία στους νέους...και πιστεύεις ότι θα είναι σύμφωνοι με το να δουλεύουν κάτω από τέτοιες συνθήκες ή θα αναγκάζονται?

 

 

 

Δε θα σού πω τι πιστεύω. Θα σού αναφέρω συγκεκριμένα γεγονότα, για τα οποία έχω προσωπική γνώση: Ξέρω πολλούς νέους, οι οποίοι είναι άνεργοι, είναι καπνιστές, δεν είναι διατεθειμένοι, ή δηλώνουν αδυναμία να το κόψουν, οι οποίοι όχι απλώς είναι σύμφωνοι, αλλά ψάχνουν να βρουν τέτοιους χώρους για να εργαστούν. Αυτοί δεν υπολογίζονται μέσα σ' αυτό το 60% τής ανεργίας; Ή μήπως - ως ...μιάσματα που είναι... - δεν πρέπει να μας απασχολεί το αν θα εργαστούν; Ναι, αν βρουν δουλειά, δε θα την απορρίψουν προφανώς, επειδή δε θα μπορούν να καπνίζουν. Περί βιοπορισμού πρόκειται κυρίως. Γιατί όμως πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να δουλέψουν και κάπου όπου θα μπορούν; Υπό σκέψη και συζήτηση οποιαδήποτε απάντηση, εκτός τού «Διότι οι μη καπνιστές θέλουν να συχνάζουν εκεί ειδικά». Το να διαφωνώ με το συνομιλητή μου, όχι μόνο δε μ' ενοχλεί, αλλά το επιδιώκω κιόλας. Η διαφωνία είναι το συστατικό που διαχωρίζει μια συζήτηση, από μια ...ομόφωνη ανακοίνωση. Το να κοροϊδεύω όμως όταν συζητώ, δεν το δέχομαι.

 

Επεξ/σία 19 Μαρτίου 2014 από deesnider

[pavlinara]

στην Καβάλα απαγορεύεται σχεδόν παντού

[N3k21]

Αποφεύγω εδώ και ώρα να πάρω -παρότι με τρώει- ξεκάθαρη θέση στο παρόν thread, κυρίως επειδή προσπαθώ τις τελευταίες μέρες να κόψω το τσιγάρο κατόπιν πολύχρονης προτροπής από αγαπημένο μου πρόσωπο.

 

Παρατηρώντας όμως την τροπή της κουβέντας στις τελευταίες σελίδες, θα γράψω τη μ@λακία μου:

 

Πρώτα απ' όλα συμμερίζομαι τις απόψεις όσων δεν αντέχουν το ντουμάνι στους χώρους διασκέδασης, όσους θεωρούν πως η υγεία τους πλήττεται εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος κ.λ.π.

 

Δέχομαι επίσης το χαρακτηρισμό του τζάνκι, διότι αδιαμφισβήτητα η νικοτίνα είναι εξαιρετικά εθιστική, όπως φυσικά και η ιδέα του τσιγάρου γενικότερα.

 

Είμαι λοιπόν υπέρ της αυστηρότατης απαγόρευσης του καπνίσματος -για ευνόητους λόγους- σε συγκεκριμένους χώρους εστίασης. Κακά τα ψέμματα όσο φανατικός καπνιστής και να είσαι, δε μπορείς να δικαιολογήσεις την καφρίλα κάποιων, οι οποίοι δε μασάνε να ανάψουν τσιγάρο σε ταβέρνες/εστιατόρια ή ξέρω 'γω μέσα σε καράβια (εκεί ειδικά γίνεται τρελός πανικός, όσοι το έχετε ζήσει καταλαβαίνετε). 

 

Όμως ρε παιδιά:

 

Δεν υποστήριξα το να καπνίζω παντού, αλλά το - αυτονόητο κατά τη γνώμη μου - δικαίωμα, να μπορώ να έχω, έστω και σε ένα ελάχιστο ποσοστό, κάποιους χώρους όπου θα μπορώ να καθίσω να πιω το ποτό μου, να ακούσω τη μουσική που γουστάρω και να βρεθώ με την παρέα μου η οποία επίσης καπνίζει, χωρίς να πρέπει να βγαίνουμε έξω για τη «δόση» μας, λες και είμαστε μαθητές που χώνονται στην τουαλέτα τού σχολείου για να καπνίσουν στη ζούλα.

 

Διότι, για 'μένα και την παρέα μου ως καπνιστές, το τσιγαράκι μας την ώρα που διασκεδάζουμε, σημαίνει πολύ περισσότερα από «απαραίτητη δόση νικοτίνης». Απολαμβάνουμε τη γεύση τού καπνού μαζί με το ποτό μας, μας βοηθά να χαλαρώσουμε και γενικότερα να περάσουμε καλά. Αν όλο το ζήτημα ήταν το να πάρουμε τη δόση μας, δε θα αγοράζαμε τσιγάρα, αλλά τσιρότα νικοτίνης και δε θα υποχρεωνόμαστε να το δαγκώνουμε απ' το κρύο για να μην πέσουμε σε στερητικό...

 

ΑΥΤΟ! ΑΥΤΟ! ΑΥΤΟ!

 

Τι ζόρι τραβάτε με το ενδεχόμενο ύπαρξης συγκεκριμένων μαγαζιών, όπου ο καπνιστής θα είναι ελεύθερος να βγάλει τα γούστα του χωρίς να ενοχλεί κανέναν και κυρίως, όπου ο μη καπνιστής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει να μην πατήσει ποτέ το πόδι του; 

 

Φοβάστε το ενδεχόμενο ανταγωνισμού και μονοπωλιακών τακτικών; Ε, ας επανέλθει η ρύθμιση για τα τετραγωνικά και ας απαγορευτεί το κάπνισμα σε μέρη που διατίθεται/παρασκευάζεται/καταναλώνεται φαγητό --> όπου μπαράκι και καπνός, όπου ξέρω 'γω εστιατόριο ή μεγάλο μαγαζί (κλουμπ ας πούμε) ντου του υγειονομικού σε άκουσμα και μόνο του "τσαφ" αναπτήρα.

 

Όλοι χαρούμενοι θα είναι τότε. Μόνο οι κολλημένοι, είτε καπνιστές, είτε αντικαπνιστές, θα τραβάνε ζόρι...γι' αυτούς όμως, oh well, στα @@ μας.

 

Κρατώ μια μόνο επιφύλαξη, η οποία αφορά την υγεία των εργαζομένων. Με προβλημάτισαν τα όσα έγραψαν οι Ntinaras και FilipposMD. Ωστόσο και η απάντηση του Deesnider επ' αυτού με καλύπτει μερικώς...

[deesnider]

Θα δεχόμασταν ποτε ως κοινωνία να υπάρχουν σχολεία με αμίαντο και οποίοι γονείς θέλουν, να στέλνουν τα παιδιά τους εκεί;

 

Προφανώς και δε θα το δεχόμαστε. Εν προκειμένω όμως, δε μιλάμε για παιδάκια που δεν έχουν κριτική ικανότητα και εξαρτώνται από τους κηδεμόνες τους, προκειμένου να μη λάβουν κάποια απόφαση η οποία θα τα βλάψει. Μιλάμε για ενήλικες, συνειδητοποιημένους πολίτες, οι οποίοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των επιλογών και των αποφάσεών τους. Όχι από 'σένα αυτός ο παραλληλισμός, ρε φίλε!

 

για την έκθεση του μπάρμαν στον καπνό η λύση περιλαμβάνει απλώς μια βόλτα του καπνιστή πελάτη έξω για να καπνίσει. Έιναι τόσο απλό και με ασήμαντες συνέπειες στην κοινωνική ζωή.

 

 

Δεν ξέρω αν έχεις σε κάποια περίοδο τής ζωής σου υπάρξει καπνιστής. Αν δεν έχεις υπάρξει, ή ακόμα κι αν υπήρξες και το έκοψες, αρχικά σού λέω ότι σε παραδέχομαι ως πολύ μάγκα. Στην πρώτη όμως περίπτωση - αυτή τού να μην κάπνιζες ποτέ - εντελώς φιλικά σού επισημαίνω ότι δε μπορείς να αξιολογείς ως «απλώς μια βόλτα έξω» την υποχρέωση τού καπνιστή να σηκωθεί από το τραπέζι του, όντας ζαλισμένος πιθανότατα από τα ποτά που έχει καταναλώσει και να βγει απ' το μαγαζί για να καπνίσει. Δεν είναι «απλώς μια βόλτα έξω», ο ορισμός τού αρχιδοσπασίματος είναι. Ούτε για κάτι «απλό» πρόκειται, ούτε είναι σε θέση ο μη καπνιστής να ξέρει το αν και κατά πόσο σημαντικές ή όχι είναι οι συνέπειες αυτής τής κατάστασης στη συγκεκριμένη έκφανση (έξοδο στο μπαράκι) τής κοινωνικής ζωής τού καπνιστή.

 

Όσο για την έκθεση τού μπάρμαν και των σερβιτόρων στον καπνό, νόμιζα ότι το είχαμε καλύψει. Ήμουν απολύτως σαφής: Δεν αναφέρθηκα στον εργαζόμενο που αναγκάζεται να υφίσταται τον καπνό των πελατών. Αναφέρθηκα στον εργαζόμενο που επιλέγει να το κάνει, όχι από ανάγκη, αλλά διότι πραγματικά δεν ενοχλείται, είτε ο ίδιος είναι καπνιστής, είτε απλώς ανεκτικός μη καπνιστής. 

 

Τέλος, για τον προβληματισμό σου σχετικά με άλλες ουσίες όπως το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αν φτιάχναμε μια κοινωνία από το μηδέν, θα δεχόμουν απολύτως τα επιχειρήματά σου. Μόνο που οι κοινωνίες κουβαλάνε και μια ολόκληρη ιστορία πίσω τους και δεν αλλάζουν σε μια στιγμή. Για Χ λόγους τα ναρκωτικά παραδοσιακά απαγορεύονταν ενώ το τσιγάρο επιτρεπόταν. Αν κάνουμε μια φιλοσοφική συζήτηση, μάλλον συμφωνούμε απολύτως. Ζούμε όμως σε μια πραγματικότητα και πρεπει να μην την αγνοούμε.

 

 

Έχουμε διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων. Σαφώς και θεωρώ ανόητο το να αγνοούμε την πραγματικότητα, αλλά από την άλλη μεριά, είναι πολλές οι περιπτώσεις στις οποίες θεωρώ ότι η μόνη λύση είναι το εκ βάθρων ξήλωμα και η εκ νέου εδραίωση λειτουργικών δεδομένων. Πόσο δε μάλλον, όταν το προς ξήλωμα δεν είναι άλλο από μια εκ δεδομένου ανόητη ιστορία με ρίζες που χάνονται στο παρελθόν, μια «παράδοση» με άλλα λόγια, η οποία καθιερώθηκε υπό συνθήκες ζωής και από μυαλά τα οποία δεν έχουν ούτε την ελάχιστη επαφή με την εποχή στην οποία συνεχίζεται η τήρησή της.

 

δεν ξερω κατα ποσο θα πετυχει το μαγαζι των καπνιζοντων. Αν ολοι μεσα καπνιζουν δεν αντεχετε ουτε απο καπνιστη εκτος και αν εχει πολυ καλο εξαερισμο.

 

Ο πολύ καλός εξαερισμός είναι σαφώς προαπαιτούμενο. Αν δεν το ανέφερα - δεν το θυμάμαι για να πω την αλήθεια... - ήταν διότι το θεώρησα αυτονόητο. Ούτε εγώ που καπνίζω, αντέχω να βρεθώ έστω και για λίγα λεπτά σε κλειστό χώρο, χωρίς επαρκή εξαερισμό, στον οποίο ακόμα κι ένα-δυο άτομα καπνίζουν.

 

Γιατί οι περισσότεροι το τσιγάρο το έχουν για μόστρα(και το 99% γι'αυτό το ξεκινάει κιόλας) για αυτό τους καίει τόσο να το κάνουν μέσα στα καφέ και τα μπαράκια. Με δικαιολογία κλασσικά "Μαρέσει να καπνίζω μαζί με το ποτό μου ή τον καφέ μου"...

 

Το είπα και στο Φίλιππο, ακριβώς από πάνω: Μη βγάζετε συμπεράσματα για τις επιλογές των άλλων, όταν δεν έχετε υπάρξει στη θέση τους.

 

Το γιατί καπνίζω εγώ, το αν στα 46 μου, μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια που είμαι καπνιστής, έχω το τσιγάρο για ...μόστρα - απέναντι σε ποιον άραγε; - το λόγο για τον οποίο θέλω να καπνίζω μέσα στο μπαρ και το αν είναι «δικαιολογία» - ξανά: απευθυνόμενη σε ποιον, δεδομένου ότι δε νιώθω την ανάγκη ή την υποχρέωση να δικαιολογηθώ σε κάποιον; - ή αντικατοπτρισμός τής πραγματικότητας το «Μ' αρέσει να καπνίζω μαζί με το ποτό μου», αφήστε με να το γνωρίζω καλύτερα.

 

Μιλήστε για όσα πραγματικά γνωρίζετε (Αν βέβαια αποσκοπείτε σε σοβαρό διάλογο. Αν όχι, να το ξέρω και ν' αρχίσω να παραθέτω κι εγώ απόψεις και συμπεράσματα, για τα σεξουαλικά σας βίτσια π.χ. και να τη στείλουμε περίπατο την κουβέντα...) 

Επεξ/σία 20 Μαρτίου 2014 από deesnider

[Ntinaras]

Αποφεύγω εδώ και ώρα να πάρω -παρότι με τρώει- ξεκάθαρη θέση στο παρόν thread, κυρίως επειδή προσπαθώ τις τελευταίες μέρες να κόψω το τσιγάρο κατόπιν πολύχρονης προτροπής από αγαπημένο μου πρόσωπο.

 

Παρατηρώντας όμως την τροπή της κουβέντας στις τελευταίες σελίδες, θα γράψω τη μ@λακία μου:

 

Πρώτα απ' όλα συμμερίζομαι τις απόψεις όσων δεν αντέχουν το ντουμάνι στους χώρους διασκέδασης, όσους θεωρούν πως η υγεία τους πλήττεται εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος κ.λ.π.

 

Δέχομαι επίσης το χαρακτηρισμό του τζάνκι, διότι αδιαμφισβήτητα η νικοτίνα είναι εξαιρετικά εθιστική, όπως φυσικά και η ιδέα του τσιγάρου γενικότερα.

 

Είμαι λοιπόν υπέρ της αυστηρότατης απαγόρευσης του καπνίσματος -για ευνόητους λόγους- σε συγκεκριμένους χώρους εστίασης. Κακά τα ψέμματα όσο φανατικός καπνιστής και να είσαι, δε μπορείς να δικαιολογήσεις την καφρίλα κάποιων, οι οποίοι δε μασάνε να ανάψουν τσιγάρο σε ταβέρνες/εστιατόρια ή ξέρω 'γω μέσα σε καράβια (εκεί ειδικά γίνεται τρελός πανικός, όσοι το έχετε ζήσει καταλαβαίνετε). 

 

Όμως ρε παιδιά:

 

 

ΑΥΤΟ! ΑΥΤΟ! ΑΥΤΟ!

 

Τι ζόρι τραβάτε με το ενδεχόμενο ύπαρξης συγκεκριμένων μαγαζιών, όπου ο καπνιστής θα είναι ελεύθερος να βγάλει τα γούστα του χωρίς να ενοχλεί κανέναν και κυρίως, όπου ο μη καπνιστής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει να μην πατήσει ποτέ το πόδι του; 

 

Φοβάστε το ενδεχόμενο ανταγωνισμού και μονοπωλιακών τακτικών; Ε, ας επανέλθει η ρύθμιση για τα τετραγωνικά και ας απαγορευτεί το κάπνισμα σε μέρη που διατίθεται/παρασκευάζεται/καταναλώνεται φαγητό --> όπου μπαράκι και καπνός, όπου ξέρω 'γω εστιατόριο ή μεγάλο μαγαζί (κλουμπ ας πούμε) ντου του υγειονομικού σε άκουσμα και μόνο του "τσαφ" αναπτήρα.

 

Όλοι χαρούμενοι θα είναι τότε. Μόνο οι κολλημένοι, είτε καπνιστές, είτε αντικαπνιστές, θα τραβάνε ζόρι...γι' αυτούς όμως, oh well, στα @@ μας.

 

Κρατώ μια μόνο επιφύλαξη, η οποία αφορά την υγεία των εργαζομένων. Με προβλημάτισαν τα όσα έγραψαν οι Ntinaras και FilipposMD. Ωστόσο και η απάντηση του Deesnider επ' αυτού με καλύπτει μερικώς...

πως ακριβως θα λειτουργει μαγαζι που να μην πηγαινει ο καπνος στους υπολοιπους? (κυριως για το προσωπικο μιλαω)

ξεκινηστε πρωτα να σεβεστε τους χωρους που δεν υπαρχει καμια δικαιολογια καπνισματος και μετα βλεπουμε για τα μπουζουκια και τα μπαρακια.

[N3k21]

πως ακριβως θα λειτουργει μαγαζι που να μην πηγαινει ο καπνος στους υπολοιπους? (κυριως για το προσωπικο μιλαω)

 

Μα δε μιλάμε για κάποιο μυστήριο χώρο όπου "ο καπνός δε θα πηγαίνει στους υπόλοιπους". Μιλάμε για μαγαζιά όπου θα είναι εξαρχής γνωστό πως -αντίθετα με τα υπόλοιπα-, εκεί θα επιτρέπεται το κάπνισμα. Όποιος περνάει από την πόρτα, θα το κάνει με δική του ευθύνη.

 

Το τι θα γίνει με το προσωπικό δεν το ξέρω. Όπως έγραψα ήδη, προβληματίζομαι (ειδικά εφόσον είδα τη δική σου σχετική δημοσίευση). Απόλυτη λύση λοιπόν δεν έχω, η απάντηση του Deesnider με καλύπτει ως ένα βαθμό και αξίζει να εξεταστεί περαιτέρω.

 

 

ξεκινηστε πρωτα να σεβεστε τους χωρους που δεν υπαρχει καμια δικαιολογια καπνισματος και μετα βλεπουμε για τα μπουζουκια και τα μπαρακια.

 

Ουδέποτε έπραξα κάτι τέτοιο, με ενοχλεί λοιπόν το δεύτερο πρόσωπο. Ίσα ίσα, νομίζω πως ξεκαθάρισα τη θέση μου στην προηγούμενη δημοσίευσή μου.

[doctor_667]

Και τι αλλάζει ρε παιδιά αν γίνει αυτό; Όλα τα μαγαζιά καπνιστών θα γίνουν αφού αλλιώς θα χάσουν πελατεία. Σαν τη σημερινή κατάσταση θα είναι αλλά από την ανάποδη. Και τώρα αν κάποιος θέλει το απαγορεύει, έχει και το νόμο με το μέρος του.

 

Το ξαναείπα και πριν, η καλύτερη λύση είναι ξεχωριστά καπνιστήρια, ούτε να χωρίζονται οι παρέες, ούτε να χαλιούνται όσοι δεν μπορούν τον καπνό.