Σημάδια.... Κατάθλιψης?

[Crazytrain89]

Καλημέρες συμφοριτες/σες, νεος μελος και εγω αν και σας παρακολουθώ μηνες τωρα, ώσπου έκανα λογαριασμό ωστε να συζητήσουμε για κατι που με απασχολεί.

 

Τους τελευταίους μήνες εχω παρατηρήσει οτι δεν εχω το αίσθημα της ευχάριστης.. Και εννοω σε τίποτα και με τίποτα. Κατι δηλαδή που να με ενθουσιάσει τρελά, αυτο που λεμε "οργασμό στιγμής", όλα μου φαίνονται οτι δεν με αγγίζουν,αδιαφορώντας για οτιδήποτε και οποιονδήποτε.

Ζω μονος μου σε ενα διαμέρισμα, έχοντας μια δουλειά καθιστική στην οποία δουλεύω 9ωρα για να βγαινει τσιμα τσιμα ο μήνας κάθε φορά. Απο φίλους ειχα πολλους και γενικά κανω πολύ ευκολα, μεχρι που τα τελευταία 2 χρόνια έκανα την γνωστή "διαλογή" και τωρα ειναι λιγοι και καλοι. Γενικα είμαι ο τύπος που σου δίνει τα πάντα και παιρνει απο σενα τα ...σου. Μαρεσει να βοηθάω, και να δινω σε βαθμό αηδίας, διοτι αυτα παλια μου έδιναν την απόλυτη ευχαρίστηση και ικανοποίηση, δλδ η χαρά του αλλουνού ηταν 2 φορές η δικια μου. Ωσπου τελευταία ουτε Καν αυτο δεν μου προσφέρει την χαρα που μου έδινε.. Σε ολα demi δηλαδή..

Με την τελευταία κοπέλα μου τα ειχαμε 2 χρονια και χαρίσαμε πριν κατι μηνες, και απο τοτε μονο καποιες φάσεις εχουν παιχτεί δίχως να εχω την θέληση να μπω επίσημα σε σχέση, οπου παντα ημουν αυτής της άποψης.

 

Για να μην πολυλογώ αλλο, ουτε η γυμναστική βοήθησε διοτι παρόλο την ευεξία και ζωντάνια που ένοιωθα, παντα την σταματαγα λογο έλλειψης όρεξης, χρόνου κτλπα. Μήπως φταίει η αίσθηση του μηδενικού ελεύθερου χρόνου που εχω το πιο πολυ καιρο?Νοιώθω οτι θελω να κανω τοσα πολλα πράγματα και στο τέλος δεν κανω απόλυτω τίποτα. Ψυχολόγο δεν παιζει να παω, με τα 50αρια που ζητανε για μια ωρα ακρόασης και ουτε πιστεύω οτι βοηθούν ουσιαστικά. Σορυ για το γολ οφ τεξτ, αλλα οταν εψαξα σε μεγάλη σελίδα που μιλάει την κατάθλιψη και το ποτε καποιος εχει κατάθλιψη αμεσως είπα :"Μλκα εχω ΟΛΑ τα στοιχεία που αναγράφονται εδω, λες να εχω και να μην το ξερω? "

[nicoc89]

μπορεί να ειναι 1002 απο άγχος whatever , θα στα πουν κ οι άλλοι αλλα ίσως και να ειναι χαμηλή τεστοστερόνη γιατι κάποια απο αυτά που αναφέρεις ειναι σημάδια της . 

Απλά πήγαινε σε ενα ενδοκρινολόγο, πες του ολα αυτά που ειπες (οχι με τόσες λεπτομέρειες , πχ έκλειψη χαράς, έλλειψη ευεξίας, ζωντάνιας κλπ και ζήτα πλήρες ορμονολογικό προφίλ  
 
 

[dobro]

αλλαξε παραστασεις,ξεφυγε απο την ρουτινα,κανε διακοπες εστω και για μια μερα.......................η αλλαγη περιβαλλοντος γιατρευει τα παντα,που ουσιαστικα ειναι μικρα και ασυμαντα........

χαμογελα και ολα περνανε

[raid_av]

Εγω θα ελεγα ψυχιατρο (το να μιλας σε ψυχολογους απλα λεφτα χανεις).Ο ψυχιατρος θα σου δωσει να κανεις καποιες εξετασεις και αφου μιλησεις και μαζι του θα σου δωσει καποια αγωγη. Χαμηλα επιπεδα σεροτονινης συνηθως παιζουν.

Μην παρεις μονος σου φαρμακα παντως (ασε που δεν τα δινουν και χωρις συνταγη) πρεπει οι δοσεις να ειναι συγκεκριμενες και ο τυπος του φαρμακου.

Φιλος που ειχε περασει την ιδια κατασταση ισιωσε πολυ γρηγορα.Μετα βεβαια ηταν και στο αλλο ακρο ηταν χαρουμενος παντα χωρις λογο (οχι οτι ειναι κακο αυτο) και μετα του τα εκοψε ο γιατρος και ηρθε στα ισα του.

Μην ξεχναμε οτι οι ψυχολογοι δεν ειναι γιατροι , γιατροι ειναι οι ψυχιατροι,απλα στην χωρα μας ειναι παρεξηγησιμο το να πεις πας σε ψυχιατρο.

http://psi-gr.tripod.com/psychiatrist4.htm

http://psi-gr.tripod.com/choc_11_ser_trypt.html

Στο σωμα μας ειναι ολα θεμα χημειας και μιλαμε οτι η καταθλιψη ειναι ασθενεια , οπως οταν ας πουμε εχεις μια ιωση και πρεπει να παρεις αντιβιοτικα , οσο και να σου μιλησει καποιος και να σου πει τι ωραια ειναι η ζωη και κανε κανα χομπυ και ολα θα γινουν καλα δεν θα περασει.

[zio10]

^Διαφωνώ με το να πλακωθεί στα φάρμακα. Ειδικά αυτά τα φάρμακα δεν είναι απλή υπόθεση, εκτός που μπορεί να σε επηρεάσουν πολύ μπορεί να σε έχουν και δεμένο για χρόνια. Συμφωνώ πιο πολύ με αυτά που λέει ο dobro.

 

Γενικά, δοκίμασε πράγματα μέχρι να βρεις κάτι που σου αρέσει, γνώρισε ανθρώπους μέχρι να βρεις κάποιους που γουστάρεις και περνάς καλά, "ξεκόλλα" και σκέψου ότι έχεις τα βασικά και με βάση αυτά μπορείς και πρέπει να είσαι καλά! (έχεις την υγεία σου, τη δουλειά σου, το σπίτι σου, λίγους καλούς φίλους). Άσε τους γιατρούς και τα φάρμακα (γνώμη μου είναι αυτή)

[Crazytrain89]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδες.

 

μπορεί να ειναι 1002 απο άγχος whatever , θα στα πουν κ οι άλλοι αλλα ίσως και να ειναι χαμηλή τεστοστερόνη γιατι κάποια απο αυτά που αναφέρεις ειναι σημάδια της . 

Απλά πήγαινε σε ενα ενδοκρινολόγο, πες του ολα αυτά που ειπες (οχι με τόσες λεπτομέρειες , πχ έκλειψη χαράς, έλλειψη ευεξίας, ζωντάνιας κλπ και ζήτα πλήρες ορμονολογικό προφίλ

 

Αυτο δεν το ήξερα, μπορεί παντως, θα το κοιτάξω σίγουρα να δω αν παίζει κατι απο αυτην την πλευρά.

 

αλλαξε παραστασεις,ξεφυγε απο την ρουτινα,κανε διακοπες εστω και για μια μερα.......................η αλλαγη περιβαλλοντος γιατρευει τα παντα,που ουσιαστικα ειναι μικρα και ασυμαντα........

χαμογελα και ολα περνανε

Η αλήθεια ειναι πως πηγα εξωτερικό πριν 2 μηνες με την μηδενικη αδεια που εχω γενικα, και ίσως να ηταν οι καλύτερες μερες του 2014 για μενα.. Βοήθησε λιγο στην ψυχολογία, αλλα μολις γυρίσα παλι στην ρουτίνα εδω παλι ξενέρωσα την ζωή μου. Κατι που δεν ανέφερα πριν, ειναι και οτι δουλεύω 6ημερο και μερικες φορες και τις Κυριακές με αποτελεσμα να εχω 2 max 3 ρεπο το μηνα..Δεν ξερω δλδ αν φταίει και η έλλειψη χρόνου λογο της δουλειάς..

 

Εγω θα ελεγα ψυχιατρο (το να μιλας σε ψυχολογους απλα λεφτα χανεις).Ο ψυχιατρος θα σου δωσει να κανεις καποιες εξετασεις και αφου μιλησεις και μαζι του θα σου δωσει καποια αγωγη. Χαμηλα επιπεδα σεροτονινης συνηθως παιζουν.

Μην παρεις μονος σου φαρμακα παντως (ασε που δεν τα δινουν και χωρις συνταγη) πρεπει οι δοσεις να ειναι συγκεκριμενες και ο τυπος του φαρμακου.

Φιλος που ειχε περασει την ιδια κατασταση ισιωσε πολυ γρηγορα.Μετα βεβαια ηταν και στο αλλο ακρο ηταν χαρουμενος παντα χωρις λογο (οχι οτι ειναι κακο αυτο) και μετα του τα εκοψε ο γιατρος και ηρθε στα ισα του.

Μην ξεχναμε οτι οι ψυχολογοι δεν ειναι γιατροι , γιατροι ειναι οι ψυχιατροι,απλα στην χωρα μας ειναι παρεξηγησιμο το να πεις πας σε ψυχιατρο.

http://psi-gr.tripod.com/psychiatrist4.htm

http://psi-gr.tripod.com/choc_11_ser_trypt.html

Στο σωμα μας ειναι ολα θεμα χημειας και μιλαμε οτι η καταθλιψη ειναι ασθενεια , οπως οταν ας πουμε εχεις μια ιωση και πρεπει να παρεις αντιβιοτικα , οσο και να σου μιλησει καποιος και να σου πει τι ωραια ειναι η ζωη και κανε κανα χομπυ και ολα θα γινουν καλα δεν θα περασει.

Πολυ δελεαστικό αυτο με το φάρμακο να δινει καποιο boost αλλά εχω πει οτι ο ψυχίατρος θα ειναι η τελευταία επιλογή οταν θα εχω εξαντλήσει ολες τις αλλες πιθανότητες.. Ο φιλος σου τωρα δλδ νοιώθει πολυ καλύτερα πλέον, ακομα και χωρις τα φάρμακα? Δεν σου εχει αναφέρει οτι ωρες ωρες θα ήθελε να τα ειχε απεγνωσμένα?

 

^Διαφωνώ με το να πλακωθεί στα φάρμακα. Ειδικά αυτά τα φάρμακα δεν είναι απλή υπόθεση, εκτός που μπορεί να σε επηρεάσουν πολύ μπορεί να σε έχουν και δεμένο για χρόνια. Συμφωνώ πιο πολύ με αυτά που λέει ο dobro.

 

Γενικά, δοκίμασε πράγματα μέχρι να βρεις κάτι που σου αρέσει, γνώρισε ανθρώπους μέχρι να βρεις κάποιους που γουστάρεις και περνάς καλά, "ξεκόλλα" και σκέψου ότι έχεις τα βασικά και με βάση αυτά μπορείς και πρέπει να είσαι καλά! (έχεις την υγεία σου, τη δουλειά σου, το σπίτι σου, λίγους καλούς φίλους). Άσε τους γιατρούς και τα φάρμακα (γνώμη μου είναι αυτή)

Η τελευταία σου πρόταση τα ειπε ολα και αυτη ακριβώς ειναι η μεγάλη μου απορία, δλδ αντι να εκτιμώ (καπως) ολα αυτα που έχω, απορώ γιατι να συμβαίνει κατι τετοιο σε εμένα που ολα, εξωτερικά, φαινονται κομπλέ??? Δηλαδή παρα πολλοι άλλοι που εχουν ΠΟΛΥ χειρότερα προβλήματα απο τα δικα μου τι θα έπρεπε να εχουν??

 

Προε Θεού παντως, δεν δειχνω κατσουφιασμενος, οχι δεν εχει μπει ακομα το απόλυτο σκοτάδι μεσα μου ωστε να μην θέλω καμια επικοινωνία ή καμια επαφή με κάποιον,ισως να φταίει που τα καλυβω ολα τελεια αυτα απο φίλους και οικογένεια, απλα προσπαθώ να καταλάβω και να βρω που εχουν παει ολα τα συναισθήματα που ειχα παλια :/ Απλα δειχνω σκεπτικός συνέχεια, demi, κενος, there is no passion για τιποτα..

[zio10]

Μπορεί να είναι κάτι παροδικό, όλοι κατά καιρούς περνάμε περιόδους που δεν έχουμε ιδιαίτερη διάθεση και όρεξη. Αν ξεκινήσεις διάφορες ασχολίες μπορεί να σου φύγει. (σκέψου πχ αν είναι κάτι που θέλεις να μάθεις και ξεκίνα το, το net βοηθάει πολύ σε αυτό. Υπάρχουν οδηγοί για τα πάντα!) ΄Η ξεκίνα κάποιο χόμπι ή κάποιο άθλημα

[ΜΑΝΩΛΗΣ1]

Εγω θα ελεγα ψυχιατρο (το να μιλας σε ψυχολογους απλα λεφτα χανεις).Ο ψυχιατρος θα σου δωσει να κανεις καποιες εξετασεις και αφου μιλησεις και μαζι του θα σου δωσει καποια αγωγη. Χαμηλα επιπεδα σεροτονινης συνηθως παιζουν.

Μην παρεις μονος σου φαρμακα παντως (ασε που δεν τα δινουν και χωρις συνταγη) πρεπει οι δοσεις να ειναι συγκεκριμενες και ο τυπος του φαρμακου.

Φιλος που ειχε περασει την ιδια κατασταση ισιωσε πολυ γρηγορα.Μετα βεβαια ηταν και στο αλλο ακρο ηταν χαρουμενος παντα χωρις λογο (οχι οτι ειναι κακο αυτο) και μετα του τα εκοψε ο γιατρος και ηρθε στα ισα του.

Μην ξεχναμε οτι οι ψυχολογοι δεν ειναι γιατροι , γιατροι ειναι οι ψυχιατροι,απλα στην χωρα μας ειναι παρεξηγησιμο το να πεις πας σε ψυχιατρο.

http://psi-gr.tripod.com/psychiatrist4.htm

http://psi-gr.tripod.com/choc_11_ser_trypt.html

Στο σωμα μας ειναι ολα θεμα χημειας και μιλαμε οτι η καταθλιψη ειναι ασθενεια , οπως οταν ας πουμε εχεις μια ιωση και πρεπει να παρεις αντιβιοτικα , οσο και να σου μιλησει καποιος και να σου πει τι ωραια ειναι η ζωη και κανε κανα χομπυ και ολα θα γινουν καλα δεν θα περασει.

Σωστότατα όλα.

 

Και να προσθέσω ότι δεν είναι όλα στο μυαλό όπως μας λένε μερικοί.

 

ΥΓ: Μην πιέζεις καταστάσεις όπως έκανα εγώ στο να ασχοληθώ με το ένα η με το άλλο για να νιώσω καλύτερα. Μου γύριζε μπούμερανγκ γιατί τελικά τα παράταγα και δεν με ευχαριστούσε. Πήγαινε σε ένα ψυχίατρο καλύτερα να σε δει και θα σου πει αυτός αν πρέπει να ξεκινήσεις χάπια η όχι.

[Xvipes]

Αν δε θες να πας σε ψυχίατρο τότε ξεκίνα την γυμναστική.

One way or another η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη θα σε κάνουν να αισθανθείς χαρούμενος.Αφού από μόνος σου πλέον δεν τα εκκρίνεις τότε με κάποιον φυσικό ή όχι τρόπο πρέπει να παραχθούν.

 

Όλα είναι χημεία όπως είπανε και παραπάνω, οι τρόποι που θα τις "εκκρίνεις" αλλάζουν.

[gpgalanis]

Φίλε πήγαινε σε έναν γιατρο! Η κατάθλιψη δεν είναι απλό πραγμα.

 

Έλεος με την ιατρική των φόρουμ. Για μαλακιες δίνουμε χρήματα αλλά όταν είναι να πάμε στον γιατρό μπαίνουμε στα φόρουμ, ρωτάμε γνωστούς και άγνωστους κτλ.

[evabb]

λεφτα λες εχεις οριακα, δουλευεις σαν σκυλος, ελευθερο χρονο δεν εχεις ε δεν χρειαζεται να εισαι μαγος για να καταλαβεις οτι κατι δεν παει καλα. ξεκουρασου πηγαινε καμια μονοημερη πουθενα.

[Xvipes]

λεφτα λες εχεις οριακα, δουλευεις σαν σκυλος, ελευθερο χρονο δεν εχεις ε δεν χρειαζεται να εισαι μαγος για να καταλαβεις οτι κατι δεν παει καλα. ξεκουρασου πηγαινε καμια μονοημερη πουθενα.

Σωστό και αυτό. Να πω ότι η υπερκόπωση δεν είναι μόνο σωματική αλλά και ψυχολογική.Από υπερκόπωση μπορεί να στο γυρίσει σε κατάθλιψη και από αυτά που περιγράφεις μπορεί να είσαι στο αρχικό στάδιο της.

 

Προφανώς αν θες σοβαρή γνώμη πρέπει να πας σε γιατρό αλλά η γυμναστική βοηθάει έχεις δεν έχεις κάτι.

[Aztec]

Γενικά μην παραμελήσεις τον εαυτό σου . Ακόμα και αν πρέπει να πιεστείς για να κάνεις κάτι . Γυμναστική, διατροφή , αγόρασε ρουχαλάκια κτλ 

[Pintsie]

Γιατί δεν πας σε ένα δημόσιο νοσοκομείο; Στο Έλενας υπάρχει ψυχολόγος-κοινωνική λειτουργός απλά δεν ξέρω αν είναι μόνο για γυναίκες επειδή είναι μαιευτήριο. 

Γενικά, υπάρχει το αιγινήτειο στο κέντρο, το αττικό στο χαϊδάρι κ.α. 

Υποθέτω πως έχεις ασφάλεια εφόσον δουλεύεις. Άρα ή δεν θα πληρώσεις τίποτα, ή θα πληρώσεις 5 ευρώ. 

[frenzy]

  οταν εψαξα σε μεγάλη σελίδα που μιλάει την κατάθλιψη και το ποτε καποιος εχει κατάθλιψη αμεσως είπα :"Μλκα εχω ΟΛΑ τα στοιχεία που αναγράφονται εδω, λες να εχω και να μην το ξερω? "

H διαφορά μεταξύ της μελαγχολίας και της κλινικής κατάθλιψης είναι η αδυναμία να κάνεις απλά πράγματα, όπως να σηκωθείς από το κρεβάτι να πας για δουλειά, να συνάψεις και να διατηρήσεις σχέσεις με άλλους κλπ κλπ.

Αν κάνεις την ζωή σου και δεν σκέφτεσαι να αυτοκτονήσεις, δεν έχεις εμμονές κλπ απλά νιώθεις άσχημα, δεν είσαι καταθλιπτικός, μελαγχολικός είσαι. Το οποίο είναι λογικό, αν δεν έχεις φράγκα και χώρισες από σχέση πρόσφατα. Enjoy it, είναι μέρος της φυσιολογικής ζωής, πιες, γράψε, διάβασε, λιώσε στις ταινίες, λιώσε στο porn, λιώσε στο gaming, λιώσε στην δουλειά ο,τι σου κάνει κέφι. Μην ανησυχείς για το τι ετικέτα να βάλεις στα συναισθήματά σου, απλά νιώσε.

 

Αν πάλι νιώθεις πως χρειάζεσαι βοήθεια και δεν έχεις χρήματα, πήγαινε στα επείγοντα ενός ψυχιατρικού νοσοκομείου και θα δεις έναν ψυχίατρο, τόσο απλά.