Θάνατος-Υπαρξιακά

[Nihilist]

Καλησπέρα. Ειμαι 19 χρόνων και τις τελευταίες μέρες ημουν σε μια κατάσταση συνεχούς κρίσης, και το μυαλό μου δεν πατούσε επι γης διότι συνειδητοποίησα οτι η ζωη κάποτε για μενα θα τελειωσει και για την αιωνιότητα δεν πρόκειται να ξαναυπάρξω. Οχι πως δεν το ήξερα, αλλα τώρα το συνειδητοποίησα και με έπιασε φοβερή μελαγχολία και γενικά οτι συμπτώματα περιγράφονται στο angst σε πάρα πολυ μεγάλο βαθμό.(υπαρξιακό άγχος). Με θλίβει διότι η ζωη ειναι τόσο ωραία (ακομα και οι λύπες ειναι μες στις γλυκές της ζωής) και θα σταματήσει αργά η γρήγορα, με αγχώνει το τι (μπορεί να) γινεται με τον θάνατο. Πλεον βλεπω την ζωη σαν ενα ταξίδι προς τον θάνατο όπου πρεπει να γεμίσεις τον χρονο που σου απομένει με οτιδήποτε μπορείς ώστε να μην κανεις τέτοιες σκέψεις(και ειπα πρωτη φορα απο μέσα μου τι ωραία που ειναι η δουλεια τελικα)

 

Χθες μετα απο συζητήσεις με φιλους μου, και την οικογένεια μου(γονείς, θείους, γιαγιάδες, παππούδες) ειμαι λιγο καλύτερα αλλα οχι εντελώς καλα οπως πχ 1 μήνα πριν.

 

Εχει τύχει σε σας να αναρωτηθείτε ποτε στα σοβαρά αυτα που περιέγραψα παραπάνω; Το ξεπεράσατε ποτε;

 

Πράγματα που ίσως οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση.

 

-Πρωτοετής φέτος, σε μια πόλη που δεν με εκφράζει όσον αφορά τους χώρους διασκέδασης, δεν εχω προσαρμοστεί ακόμη

-Περίμενα την σχολή πιο ενδιαφέρουσα αλλα απογοητεύτηκα και απο το πως ειναι διαμορφωμένο το μαθημα, και απο τους καθηγητές, και απο την σαπίλα που κυριαρχεί στα ελληνικά πανεπιστήμια

-Οικονομικά προβλήματα

-Απόσταση απο τους παιδικούς φιλους και την κοπελια

-Κακή διατροφή(μονο delivery)

-Τις τελευταίες βδομάδες κλεινομουν σπιτι(και έπαιζα κυρίως games) και μου έφευγε η ορεξη να βγαινω εξω

-Αυτές τις μέρες που σκεφτόμουν μονο συνειδητοποίησα οτι δεν εχω κάποιον στόχο για την βλάβη μου πρόσκαιρο η μακροπρόθεσμο(διότι το γεγονός οτι καποια μερα ολα θα τελειώσουν, δεν μου δημιουργεί ενδιαφέρον κανένας στόχος)

-Πέθανε ενας ξαδερφος μου πριν λίγες μέρες στην ηλικία μου

-Πιστευω ειμαι μελαγχολικός τύπος γενικά (ταυτίζομαι πχ αρκετές φορές με τον καρυωτακη σε διηγήματα-ποιήματα του)

-Εχω διαβασει παρα πολλά πράγματα είτε ιστορία, είτε μυθιστορήματα είτε φιλοσοφία και στο μυαλό μου πηγαινοερχόνται ιδέες για τον θάνατο οπως τον περιγράφει η επιστήμη, για την μεταθανάτια ζωη συμφωνα με κάποιες θρησκείες, για την μετεψυχωση, σολιψισμό, και αρκετές φιλοσοφικές έννοιες περί θανάτου, ακόμη και ο κόσμος του ματριξ μου φαντάζει μια εξήγηση.

 

Προσπάθησα να το παλέψω μεσω των συζητήσεων με κοντινά μου πρόσωπα, με φιλους, με σταδιακή απο την αρχή σκέψη(δηλαδή υποδυομουν τον ψυχολόγο στο μυαλό μου και μεσω απλών ερωτήσεων προσπαθούσα να εντοπίσω την ρίζα του προβλήματος) και βελτιώθηκε λιγο η κατάσταση οπως σας ειπα. Οταν βγαινω με την παρέα να τα πιούμε και να περάσουμε ωραία, ξεχνιέμαι κάποιες φορές μπορώ να πω, αλλα μετα αργα η γρήγορα οταν θα μείνω μόνος θα έρθουν αυτές οι σκέψεις πάλι στο μυαλό.

 

Εσείς λοιπόν τι έχετε να πείτε πάνω σε ολα αυτα που περιέγραψα; Εσείς που δεν πιστεύετε σε καποια ανώτερη δύναμη, ειστε πραγματικά συμβιβασμένοι οτι δεν πρόκειται να ξαναυπάρξετε και θα χαθούν ολα όσα δημιουργήσατε; Εσείς που πιστεύετε στον θεό, μπορείτε να διανοηθείτε αν όντως τελικα ετσι εχουν τα πράγματα οπως περιγράφεται στην Βίβλο θα υπάρχετε για παντα, για παντα ανα τους αιώνες; Εμενα προσωπικά και οι 2 ιδέες με τρομάζουν. Βασικα όλες οι μεχρι τωρα θεωρίες με τρομάζουν.

 

Συγγνώμη για τον μακροσκελή και μπερδεμένο λόγο αλλα ειμαι λιγο μπερδεμένος και γω ο ίδιος. Σας ευχαριστώ για τον χρονο σας.

[mphxths]

Η ενεργεια απαξ και υπαρξει , υπαρχει για παντα...απλα αλλαζει μορφη.

 

Τωρα για το τι κανουμε εδω στην ζωη...ειναι μεγαλη κουβεντα ....

[Mau-Maus]

Κοιτα  .. υπαρχουν γυρω στα 7 δις διποδα εν ζωη πανω σε αυτον τον πλανητη ! καθε το πολυ 60-70 χρονια ολοι αυτοι ανακυκλώνονται και ερχονται αλλοι στην θεση τους ! βγαλε λοιπον τωρα το κομπιουτερακι , κανε προσθαφαιρέσεις , πολλαπλασιασμους και διαιρεσεις , να δεις στα τοσες χιλιαδες χρονια που αποδεδειγμενα υπαρχει αυτος ο πλανητης ,  ποσα δις διποδα εχουν περασει απο πανω του και θα νιωσεις σιγουρα λιγο καλυτερα - δεν εισαι ο μονος που θα πεθανεις !!
μικρε ξεκολλα εσαι 19 χρονων και εχεις ολη την ζωη μπροστα σου , τι ειναι αυτα που καθεσαι κ σκεφτεσαι ? δλδ οι μεγαλυτεροι σε ηλικια οι 30αρηδες οι 40αρηδες και οι 50ρηδες  τι θα επρεπε να κανουν -  θα επρεπε να πανε να φουνταρουν λες ε ?? βγαλτο τελειως απο το μυαλο σου - εξαλου εισαι τοσο μικρος - η γεννετικη κανει  θαυματα , το προσδόκιμο ζωής σε λιγο θα ειναι τα 100 χρονια κωλοφαρδε !!!!! χρονια πολλα μπομπιρα καλες γιορτες !!!

[adi32]

Το να πεθανεις και να εξαφανιστεις για παντα δεν επρεπε να σε φοβιζει καθολου

Γλεντας οσο θες κανεις οτι θες και μολις τα κακαρωνεις ησυχαζεις

Το να υπαρχει κατι αλλο αιωνιο μετα το θανατο ή το να μπεις μετα σε αλλο σωμα κλπ αυτο ειναι που πρεπει να σε ανησυχει γιατι δε θα τελειωσει ποτε το μαρτυριο στη χειροτερη ή η ευτυχια στην καλυτερη

Αφου γεννηθηκες ηρεμησε και προσπαθησε να ζεις οσο πιο ευχαριστα μπορεις μεχρι να περασεις στην επομενη φαση της ανυπαρξιας ή της αιωνιας ζωης

Δεν γινεται κατι αλλο

[funbreaker]

Η ενεργεια απαξ και υπαρξει , υπαρχει για παντα...απλα αλλαζει μορφη.

 

Τωρα για το τι κανουμε εδω στην ζωη...ειναι μεγαλη κουβεντα ....

 

Πολύ παρήγορο να ξέρω ότι το ισοδύναμο ενέργειας της ύλης εκ της οποίας αποτελούμαι θα συνεχίσει να υπάρχει στο χώμα ή στην κοιλιά σκουλικιών. Λες να μεταφερθεί και το πνεύμα μου στα σκουλίκια και τους απογόνους τους?

 

τόπικ στάρτερ, μιας και κατάλαβες την ματαιότητα φάε, γ@μα και μορφώσου όσο μπορείς πριν η λιακοπουλοενέργεια σου διαχυθεί στο χώμα.

(και πέρα απ τις βλακείες που λεω δες κι αυτά που λέει ο από κάτω με τα οποία συμφωνώ για να βοηθηθείς πραγματικά γιατί 19χρονος που σκέφτεται θανάτους δεν μπορεί να σταθεί στην ζωή)

Επεξ/σία 26 Δεκεμβρίου 2014 από funbreaker

[doctorkostis]

Νομίζω ότι το κλειδί της ιστορίας είναι ο συγγενής σου που πέθανε σε παρόμοια ηλικία με τη δική σου. Γι'αυτό βιώνεις angst σε μια ηλικία που δε θα έπρεπε.

Εκτός του να βρεις κάτι ενδιαφέρον να κάνεις (ασχολίες, χόμπι, σεξ, νέες γνωριμίες, κλπ), δεν ξέρω τι άλλο θα βοηθήσει. Αν δε βελτιωθεί, ψυχολόγος και βλέπουμε.

[MiDi_MiLiZ]

Παρασκευη σημερα ε;

[kirileman]

Κοιτα .. υπαρχουν γυρω στα 7 δις διποδα εν ζωη πανω σε αυτον τον πλανητη !

Τί διάολο! Εξαφανίστηκαν οι κότες από τη Γη;

[Thinart]

Ιδού: https://www.youtube.com/watch?v=HcqtnDSFAAw

Επεξ/σία 27 Δεκεμβρίου 2014 από Thinart

[tritonas00]

Παρασκευη σημερα ε;

 

Περιμενω με ανυπομονησια το κυριακατικο.

 

Θα ειναι καλο λογικα.

[johnbond]

Απο τη στιγμή που και ο ίδιος αναγνωρίζεις οτι η ζωή είναι ωραία,ξέχνα την ύπαρξη του θανάτου και απόλαυσε τη χαρά της ζωής.

Τα ζώα δε γνωρίζουν οτι θα πεθάνουν και γι'αυτό ζουν τη ζωή τους στο μέγιστο.

Πχ κάποια είδη ζουν μια βδομάδα αλλά αυτό δεν τα εμποδίζει να ζήσουν αυτές τις μέρες στο έπακρο.

 

Επίσης μην είσαι σίγουρος οτι θα πεθάνεις..Ακούγεται τρελό και ηλίθιο αλλά βάσει του νόμου των πιθανοτήτων τίποτα δεν είναι βέβαιο.

Υπάρχει μία πιθανότητα(τρομακτικά μικρή αλλά υπάρχει) να βρεθεί μέθοδος να ζούμε πολλούς αιώνες ή και για πάντα, και εσύ να έχεις τη δυνατότητα απόκτησης της.

 

Δες και αυτό..

and last but not least, βρές μια κοπέλα αν δεν έχεις..Λένε οτι το sex είναι το καλύτερο ψυχοφάρμακο!

[status]

Ωραίο username για τέτοιο thread, γάμησε.;ρ

 

Την τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο ήταν σε βιβλίο του Τέρρυ Πράτσετ!

[Lucifer]

Ο σολιψισμός που κολλάει; Δέντρο/δάσος/θάνατος φάση;

[Tragic!]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά μικρε μου φιλε (btw αρμόζουσα ευχή το χρόνια πολλά)

Λοιπον.. ας ξεκινησω και εγώ τα υπαρξιακα που μέχρι πριν απο κάνα μήνα με έπιαναν..

 

Τι είναι ή ζωή;

Απλό. Οι χαρές, οι λύπες, τα καλά και τα κακά, το να αγαπάμε τους αλλους, οι αλλοι να μας αγαπούν, να αγαπαμε τον εαυτό μας. Εκτός αυτων όμως είναι το μίσος, ή ζήλια, το κακό και ή αδικία στον κοσμο.

Τα.καλά και τα κακά της λοιπον όπως τα παντα στον κοσμο. Αυτά είναι γνωστά μιας και την εμπειρία της ζωής ειτε καλη ειτε κακή όλοι την έχουμε βιώσει (λογικό).

Ο θάνατος όμως; ποιος τον γνωρίζει; τι είσαι; τι αισθάνεσαι; υπαρχεις;

Ή απάντηση απλουστατη: δεν ξέρουμε.

Ούτε θα μάθουμε ποτε, ανάσταση δεν υπήρξε ποτε, οποτε ο θάνατος παραμένει μυστήριο.

Ένα ξέρουμε γι αυτόν. Σου στερεί τη ζωή. Σταμάτας να ζεις τις καλές στιγμές όπως και τις κακές. Καποιοι απ οσους έχουν κακή ζωη τον προκαλούν στον εαυτό τους, κάποιοι στους αλλους και κάποιοι άλλοι τον απευχονται. Όμως, όσο και να αγαπάς τη ζωή σου αυτή πρεπει κάποτε να τελειώσει. Υπαρχουν άνθρωποι κοντινοί, όπως ο παππούς μου, που έζησε καλά, πολύ καλά αλλά στα σχεδόν 100+ χρόνια του δεν άντεχε να ζησει άλλο. Ο θάνατος τοτε είναι ή απόλυτη λύτρωση. Ο ατιμος μπορεί να είναι λυτρωτικος αλλά και επίπονος, αιφνίδιος, γρήγορος και απροσκλητος. Οποτε πριν χτυπήσει την πόρτα, ειτε σήμερα ειτε στα 90 σου που μακάρι να τα φτάσεις εσύ να ξέρεις οτι πρεπει να ζεις την κάθε στιγμή σα να ναι ή τελευταία.

Να σαι καλά.

[Dakonblackblade]

Το καλό με το θάνατο είναι πως όπως και να συμβεί απλά μετά δε σε νοιάζει. Είναι μεγάλη ανακούφιση να ξέρεις ότι υπάρχει μια τελική λύση από τα πάντα. Και γιαυτό το λόγο δε χρειάζεται να απελπιζεσαι