Ιστορίες καθημερινής τρέλας

[we_will_rise]

Αφορμή πήρα από το νήμα του φίλου που του την φόρεσε η ΔΕΗ. Κατά καιρούς γράφονται διάφορες τέτοιες ιστορίες εσώ μέσα. Πιστεύω ότι αν τις συγκεντρώσουμε σε ένα νήμα γεμάτο τέτοιες ιστορίες, στο τέλος θα έχουμε ένα ευχάριστο ανάγνωσμα!!

Πες μου λοιπόν αγαπητό μέλος του φόρουμ; Τι σου έτυχε σήμερα;;

Αρχίζω εγώ με μια μικρή ιστορία παρόμοια με του φίλου με τη ΔΕΗ.

Πριν 2-3 μήνες, αεροδρόμιο Μακεδονίας, (#ΑυτοίΠουΦεύγουν), περνάω έλεγχο χειραποσκευών και έχω 45 λεπτά στον χώρο αναμονής πριν πάω στο Gate μου. Πάω να πιω ένα τελευταίο ΚΑΦΕ πριν φύγω για άλλη γη, άλλα μέρη. Βλέπω έβερεστ, σκάω γελάκι. Έρχεται η σειρά μου και λέω με χαρά "ένα φρέντο εσπρέσσο μέτριο και μια τυρόπιτα". "Μάλιστα" απαντάει η καφετζού και τα φτιάχνει. Έτοιμα, στο δισκάκι, πάω να πλερώ μετρώντας τα τελευταία κέρματα και ελπίζοντας να τα ξεφορτωθώ όλα. Μπιπ μπιπ μπιπ, βαράει κάτι κουμπγιά. "ΔΩΔΕΚΑΜΙΣΙ (12.50€) είναι κύριε". PokerFace.png, #NaSouG4m1s0, #krisi, #ThugLife

Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: For the love of God, καμία συναλλαγή στο αεροδρόμιο.

Επεξ/σία 28 Απριλίου 2015 από we_will_rise

[LongTom]

Αφορμή πήρα από το νήμα του φίλου που του την φόρεσε η ΔΕΗ. Κατά καιρούς γράφονται διάφορες τέτοιες ιστορίες εσώ μέσα. Πιστεύω ότι αν τις συγκεντρώσουμε σε ένα νήμα γεμάτο τέτοιες ιστορίες, στο τέλος θα έχουμε ένα ευχάριστο ανάγνωσμα!!

 

Πες μου λοιπόν αγαπητό μέλος του φόρουμ; Τι σου έτυχε σήμερα;;

 

Αρχίζω εγώ με μια μικρή ιστορία παρόμοια με του φίλου με τη ΔΕΗ.

 

Πριν 2-3 μήνες, αεροδρόμιο Μακεδονίας, (#ΑυτοίΠουΦεύγουν), περνάω έλεγχο χειραποσκευών και έχω 45 λεπτά στον χώρο αναμονής πριν πάω στο Gate μου. Πάω να πιω ένα τελευταίο ΚΑΦΕ πριν φύγω για άλλη γη, άλλα μέρη. Βλέπω έβερεστ, σκάω γελάκι. Έρχεται η σειρά μου και λέω με χαρά "ένα φρέντο εσπρέσσο μέτριο και μια τυρόπιτα". "Μάλιστα" απαντάει η καφετζού και τα φτιάχνει. Έτοιμα, στο δισκάκι, πάω να πλερώ μετρώντας τα τελευταία κέρματα και ελπίζοντας να τα ξεφορτωθώ όλα. Μπιπ μπιπ μπιπ, βαράει κάτι κουμπγιά. "ΔΩΔΕΚΑΜΙΣΙ (12.50€) είναι κύριε". PokerFace.png, #NaSouG4m1s0, #krisi, #ThugLife

 

Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: For the love of God, καμία συναλλαγή στο αεροδρόμιο.

 

Sent from my iPhone using Insomnia

Αυτό είναι εντελώς συνηθισμένη ιστορία...

Περίμενες να φας φτηνά στο αεροδρόμιο;

Ακόμη και μερικά duty free είναι κωλοπιάσιμο.

[haris_216]

Έχω να ταξιδέψω με αεροπλάνο πολλάάά χρόνια (προτιμώ αυτά με το αυτοκίνητο) αλλά ακόμα κι εγώ ξέρω ότι στο αεροδρόμιο (αλλά και σε πλοίο, κτελ, κλπ) ούτε τυρόπιτα. Ή αν θέλω πχ τυρόπιτα ξέρω ότι θα "τσούξει" πιο πολύ και από μεξικάνικο φαγητό με έξτρα ταμπάσκο.

Εννοείται βέβαια πως αυτό δεν δικαιολογεί τις τιμές.

[we_will_rise]

Αυτό είναι εντελώς συνηθισμένη ιστορία...

Περίμενες να φας φτηνά στο αεροδρόμιο;

Ακόμη και μερικά duty free είναι κωλοπιάσιμο.

 

 

Έχω να ταξιδέψω με αεροπλάνο πολλάάά χρόνια (προτιμώ αυτά με το αυτοκίνητο) αλλά ακόμα κι εγώ ξέρω ότι στο αεροδρόμιο (αλλά και σε πλοίο, κτελ, κλπ) ούτε τυρόπιτα. Ή αν θέλω πχ τυρόπιτα ξέρω ότι θα "τσούξει" πιο πολύ και από μεξικάνικο φαγητό με έξτρα ταμπάσκο.

Εννοείται βέβαια πως αυτό δεν δικαιολογεί τις τιμές.

 

Ναι είναι ακριβά. Ναι το ξέρω. Αυτό ήταν χυδαιότητα. Ακόμα και η υπάλληλος γελούσε

[LongTom]

Ναι είναι ακριβά. Ναι το ξέρω. Αυτό ήταν χυδαιότητα. Ακόμα και η υπάλληλος γελούσε

Γελούσε με την αντίδραση σου,διότι μάλλον της φάνηκε περίεργο ότι δεν το ήξερες.

Αυτό ισχύει πολλά χρόνια τώρα(~12+ τουλάχιστον, από προσωπική εμπειρία).

[kalogeros]

Ας πω και εγώ την πιο πρόσφατη ιστορία καθημερινής τρέλας που μου έτυχε.

 

Κυριακή πρωί, πριν δυο μέρες δηλαδής, βγαίνουμε με τη σύζυγο για μια βόλτα στον (τρα)πεζόδρομο της Καλαμαριάς. Η κατάσταση στον εν λόγω πεζόδρομο είναι τραγική. Τραπεζάκια και καρέκλες παντού, με αποτέλεσμα η διέλευση των πεζών, και ειδικά αυτών που σέρνουν καροτσάκια με μωρά ή αναπηρικά καροτσάκια, να είναι δύσκολη. Εκεί, λοιπόν, που περπατάμε και έχουμε ήδη ανεβάσει θερμοκρασία από τα νεύρα μας λόγω της κατάστασης, συμβαίνει και το αποκορύφωμα. Ξαφνικά, έρχεται προς το μέρος μας ένας τύπος, γύρω στα 55-60 με το μηχανάκι του . Δεν άντεξα άλλο και του την είπα πολύ ευγενικά. Το αποτέλεσμα;;; Προσβλήθηκε, γιατί όπως είπε του κουνίσαμε υποτιμιτικά το κεφάλι . Όταν του εξήγησα ότι ΕΜΕΙΣ θα έπρεπε να προσβληθούμε γιατί μας έχει γραμμένους στα παπάκια του και όχι αυτός, μας είπε ότι δεν μας έχει γραμμένους και αντιθέτως μας σεβάστηκε και έκανε στην άκρη να περάσουμε. Έπρεπε δηλαδή να του πούμε και ευχαριστώ. Για όποιον δεν κατάλαβε, σύμφωνα με τη λογική του εν λόγω "κυρίου" μπορείς να οδηγάς το μηχανάκι σου στους πεζοδρόμους, αρκεί να κάνεις στην άκρη να περνάν οι πεζοί. Α, ρε Ελλαδάρα αθάνατη. Και ύστερα μας φταιν οι ξένοι.

[chrisxkar]

Ας πω και εγώ την πιο πρόσφατη ιστορία καθημερινής τρέλας που μου έτυχε.

 

Κυριακή πρωί, πριν δυο μέρες δηλαδής, βγαίνουμε με τη σύζυγο για μια βόλτα στον (τρα)πεζόδρομο της Καλαμαριάς. Η κατάσταση στον εν λόγω πεζόδρομο είναι τραγική. Τραπεζάκια και καρέκλες παντού, με αποτέλεσμα η διέλευση των πεζών, και ειδικά αυτών που σέρνουν καροτσάκια με μωρά ή αναπηρικά καροτσάκια, να είναι δύσκολη. Εκεί, λοιπόν, που περπατάμε και έχουμε ήδη ανεβάσει θερμοκρασία από τα νεύρα μας λόγω της κατάστασης, συμβαίνει και το αποκορύφωμα. Ξαφνικά, έρχεται προς το μέρος μας ένας τύπος, γύρω στα 55-60 με το μηχανάκι του . Δεν άντεξα άλλο και του την είπα πολύ ευγενικά. Το αποτέλεσμα;;; Προσβλήθηκε, γιατί όπως είπε του κουνίσαμε υποτιμιτικά το κεφάλι . Όταν του εξήγησα ότι ΕΜΕΙΣ θα έπρεπε να προσβληθούμε γιατί μας έχει γραμμένους στα παπάκια του και όχι αυτός, μας είπε ότι δεν μας έχει γραμμένους και αντιθέτως μας σεβάστηκε και έκανε στην άκρη να περάσουμε. Έπρεπε δηλαδή να του πούμε και ευχαριστώ. Για όποιον δεν κατάλαβε, σύμφωνα με τη λογική του εν λόγω "κυρίου" μπορείς να οδηγάς το μηχανάκι σου στους πεζοδρόμους, αρκεί να κάνεις στην άκρη να περνάν οι πεζοί. Α, ρε Ελλαδάρα αθάνατη. Και ύστερα μας φταιν οι ξένοι.

τωρα δεν ξερω τι ρολο βαραγε ο μπαρμπας.Απλα θα σου πω οτι παιζει να εργαζοταν κιολας επειδη εχω ενα φιλο ο οποιος εκανε παραλαβες παραδοσεις σε μαγαζια,και επρεπε να ακολουθησει μια συγκεκριμενη διαδρομη και σε συγκεκριμενη ωρα ,χρονος δεν υπηρχε για να κατεβει και να παει ποδαρατο οποτε, μηνανακι και πεζοδρομος.Δεν ειχε αλλη επιλογη

[haris_216]

Περιμένω σε αυτό το νήμα να γραφούν διάφορα περιστατικά τα οποία θα συμφωνήσουμε όλοι (ή σχεδόν όλοι) ότι ανήκουν στα "κακώς κείμενα".

Αυτό που σίγουρα θα συνδέει όλα τα περιστατικά (όχι δεν έχω κληρονομικό χάρισμα, απλά είμαι σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη μισό αιώνα) είναι η γαιδουριά διαφόρων (πχ τραπέζια παντού σε πεζόδρομο που αναφέρθηκε).

Το κυριότερο όμως κοινό θα είναι ο ωχαδερφός που θα υποβόσκει στην κάθε παρουσίαση. Ο θιγμένος (εγώ, εσύ, ο άλλος) θα καταθέτει αυτό το άδικο που παρατήρησε αλλά θα μείνει εκεί. Αφού το είπε στο insomnia (και άντε και στους συναδέλφους του) θα σταματήσει εκεί. Το έβγαλε πια απ' το σύστημα του και ηρέμησε. Το να κάνει κάτι παραπάνω είτε επαναστατικό (να παει επιτόπου να φωνάξει αστυνομία/δήμο), είτε πιο κόσμιο (καταγγελία ή έστω αναφορά πχ στο δήμο) ούτε μας περνάει από το μυαλό.

Και μάλιστα σε μια εποχή που είναι αρκετά εύκολο αφού πολλά πράγματα γίνονται (ενίοτε και λύνονται) με κάποιο email.

[we_will_rise]

Ας πω και εγώ την πιο πρόσφατη ιστορία καθημερινής τρέλας που μου έτυχε.

 

Κυριακή πρωί, πριν δυο μέρες δηλαδής, βγαίνουμε με τη σύζυγο για μια βόλτα στον (τρα)πεζόδρομο της Καλαμαριάς. Η κατάσταση στον εν λόγω πεζόδρομο είναι τραγική. Τραπεζάκια και καρέκλες παντού, με αποτέλεσμα η διέλευση των πεζών, και ειδικά αυτών που σέρνουν καροτσάκια με μωρά ή αναπηρικά καροτσάκια, να είναι δύσκολη. Εκεί, λοιπόν, που περπατάμε και έχουμε ήδη ανεβάσει θερμοκρασία από τα νεύρα μας λόγω της κατάστασης, συμβαίνει και το αποκορύφωμα. Ξαφνικά, έρχεται προς το μέρος μας ένας τύπος, γύρω στα 55-60 με το μηχανάκι του . Δεν άντεξα άλλο και του την είπα πολύ ευγενικά. Το αποτέλεσμα;;; Προσβλήθηκε, γιατί όπως είπε του κουνίσαμε υποτιμιτικά το κεφάλι . Όταν του εξήγησα ότι ΕΜΕΙΣ θα έπρεπε να προσβληθούμε γιατί μας έχει γραμμένους στα παπάκια του και όχι αυτός, μας είπε ότι δεν μας έχει γραμμένους και αντιθέτως μας σεβάστηκε και έκανε στην άκρη να περάσουμε. Έπρεπε δηλαδή να του πούμε και ευχαριστώ. Για όποιον δεν κατάλαβε, σύμφωνα με τη λογική του εν λόγω "κυρίου" μπορείς να οδηγάς το μηχανάκι σου στους πεζοδρόμους, αρκεί να κάνεις στην άκρη να περνάν οι πεζοί. Α, ρε Ελλαδάρα αθάνατη. Και ύστερα μας φταιν οι ξένοι.

 

Πεζόδρομος Καλαμαριάς. Ένα μικρός κομμάτι Ινδίας στην Θεσσαλονίκη Μου λείπει ο άτιμος... Μέχρι και μικέλ άνοιξε έμαθα

[Xvipes]

Ας πω και εγώ την πιο πρόσφατη ιστορία καθημερινής τρέλας που μου έτυχε.

 

Κυριακή πρωί, πριν δυο μέρες δηλαδής, βγαίνουμε με τη σύζυγο για μια βόλτα στον (τρα)πεζόδρομο της Καλαμαριάς. Η κατάσταση στον εν λόγω πεζόδρομο είναι τραγική. Τραπεζάκια και καρέκλες παντού, με αποτέλεσμα η διέλευση των πεζών, και ειδικά αυτών που σέρνουν καροτσάκια με μωρά ή αναπηρικά καροτσάκια, να είναι δύσκολη. Εκεί, λοιπόν, που περπατάμε και έχουμε ήδη ανεβάσει θερμοκρασία από τα νεύρα μας λόγω της κατάστασης, συμβαίνει και το αποκορύφωμα. Ξαφνικά, έρχεται προς το μέρος μας ένας τύπος, γύρω στα 55-60 με το μηχανάκι του . Δεν άντεξα άλλο και του την είπα πολύ ευγενικά. Το αποτέλεσμα;;; Προσβλήθηκε, γιατί όπως είπε του κουνίσαμε υποτιμιτικά το κεφάλι . Όταν του εξήγησα ότι ΕΜΕΙΣ θα έπρεπε να προσβληθούμε γιατί μας έχει γραμμένους στα παπάκια του και όχι αυτός, μας είπε ότι δεν μας έχει γραμμένους και αντιθέτως μας σεβάστηκε και έκανε στην άκρη να περάσουμε. Έπρεπε δηλαδή να του πούμε και ευχαριστώ. Για όποιον δεν κατάλαβε, σύμφωνα με τη λογική του εν λόγω "κυρίου" μπορείς να οδηγάς το μηχανάκι σου στους πεζοδρόμους, αρκεί να κάνεις στην άκρη να περνάν οι πεζοί. Α, ρε Ελλαδάρα αθάνατη. Και ύστερα μας φταιν οι ξένοι.

 

Πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα ένα τέτοιο κίνημα.

[defacer]

τωρα δεν ξερω τι ρολο βαραγε ο μπαρμπας.Απλα θα σου πω οτι παιζει να εργαζοταν κιολας επειδη εχω ενα φιλο ο οποιος εκανε παραλαβες παραδοσεις σε μαγαζια,και επρεπε να ακολουθησει μια συγκεκριμενη διαδρομη και σε συγκεκριμενη ωρα ,χρονος δεν υπηρχε για να κατεβει και να παει ποδαρατο οποτε, μηνανακι και πεζοδρομος.Δεν ειχε αλλη επιλογη

 

Θέλεις να πεις δηλαδή ότι δεν πρέπει να τον κράζουμε γιατί "just following orders"?

 

Συγγνώμη κι από μένα που παρκάρισα πάνω στη ράμπα, δεν είναι ότι έχω τα καροτσάκια και τα ΑΜΕΑ γραμμένα εκεί που δεν πιάνει μελάνι, απλά η γυναίκα μου είπε να τσακιστώ σε 5 λεπτά να είμαι πάνω στο σπίτι. Δεν είχα άλλη επιλογή.

[chrisxkar]

δεν λεω οτι ειναι σωστο.Αλλα αν δεν το κανει ταμειο ανεργιας.

[defacer]

δεν λεω οτι ειναι σωστο.Αλλα αν δεν το κανει ταμειο ανεργιας.

 

Κατανοητό. Κανείς δε θέλει να βρεθεί ο πακετάς στο ταμείο. Αλλά επίσης κανείς δε θέλει να βρεθεί στη θέση του "συγγνώμη που δεν είσαι νέος και ευκίνητος, τον ήπιες" -- όποιος έχει δοκιμάσει να κυκλοφορήσει εντός πόλης με καροτσάκι (παιδικό ή αναπηρικό) ξέρει πως η κατάσταση είναι τραγική. Όποιος δεν το έχει δοκιμάσει ίσως δεν καταλαβαίνει πως είναι να είσαι κυριολεκτικά φυλακισμένος στο πεζοδρόμιο.

 

Γι' αυτό νομίζω πως το να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα δεν έχει θέση εδώ. Καλύτερα είναι να διατηρήσουμε τις απόψεις μας και τη θέληση για βελτίωση της κατάστασης και απλώς να στοχεύσουμε το ξεχέσιμο αλλού.

 

ΥΓ: Ένας από τους λόγους που αποφάσισα να φύγω εξωτερικό είναι ότι δεν άντεχα καθημερινά να βλέπω συνέχεια κλεισμένα πεζοδρόμια, μπλοκαρισμένες ράμπες, παρκαρισμένα στις διαβάσεις και άλλες τέτοιες συμπεριφορές ζώων. Που να βρεθούν οι ίδιοι μια βδομάδα σε καροτσάκι να δούμε αν θα ξαναπούν "δεν είχα άλλη επιλογή".

[*nenya*]

Για κάτι τέτοιους που παρκάρουν πάνω σε διαβάσεις πεζών, πάνω σε θέσης για αυτοκίνητα ΑΜΕΑ κλπ. έχω πάντα μαζί μου στην τσάντα post-it και στυλό και τους αφήνω κάποιες φορές μηνυματάκια του στυλ 'Είμαι μαλάκας. Δεν διάβασα τον Κ.Ο.Κ. ότι αυτό είναι διάβαση πεζών.' ή 'Είμαι μαλάκας. Χέστηκα που υπάρχει ταμπέλα για παρκάρισμα ΑΜΕΑ.'

[we_will_rise]

Κι άλλη ιστορία καθημερινής τρέλας:

 

 

 

Πρέπει με κάποιο τρόπο να βραβευτεί η κυρία. Σίγουρα έχει σπάσει κάποιο ρεκόρ