καταπιεση γονεων και κοπελα

[totem_lost]

ακομα και τωρα πρεπει να υπενθυμιζω στην μανα μου οτι ειμαι 27 χρονων γαιδαρα ζω 6 χρονια μονη μου στην αλλη ακρη της ευρωπης και ανησυχει οταν βγαινω το βραδυ στην αθηνα.

 

Χαχα εμένα δεν ανησυχεί στην Αθήνα, αλλά ανησυχεί αν έχω καμιά βραδινή πτήση για Ολλανδία, 'πως θα παω μόνη στο σπίτι μου μέσα στη νύχτα'. Δεν είναι να τσακώνεσαι, απλά λες ένα γενικό 'μην ανησυχείς, προσέχω' και όλα οκ. Από οτι καταλαβαίνω, οι γονείς θα προσπαθήσουν πάντα να βρουν κάτι να πουν, μια παρατήρηση, μια συμβουλή, ένα σχόλιο, κάτι, αλλιώς νιώθουν οτι δεν τους χρειάζεσαι πια.

[johnbond]

Εγώ πιστεύω οτι είσαι ψιλοβολεμμένος στο σπίτι σου και γκρινιάζεις για να γκρινιάζεις..

Αν ήταν τόσο χάλια η κατάσταση θα έμενες και σε παγκάκι για να γλιτώσεις.

 

Εν πάσει περιπτώσει η μόνη περίπτωση να γλιτώσεις είναι να μείνεις μόνος σου.

Πρέπει αυτός να είναι ο αποκλειστικός σου στόχος.Σίγουρα θα πρέπει να κάνεις κάποιες παραχωρήσεις,η ζωή σου δε θα είναι τόσο εύκολη αλλά θα γλιτώσεις απο τις γκρίνιες και θα είσαι αφεντικό του εαυτού σου.

Κάντο όσο είσαι νέος γιατί αλλιώς θα φτάσεις 60ετών να ζείς ακόμη με τη μάνα σου..Αυτές οι περιπτώσεις έτσι καταλήγουν.

Και μη σε νοιάζει αν θα στεναχωρηθεί ή τι θα κάνει.Να σε νοιάζει μόνο να είσαι εσύ καλά.

[evabb]

Χαχα εμένα δεν ανησυχεί στην Αθήνα, αλλά ανησυχεί αν έχω καμιά βραδινή πτήση για Ολλανδία, 'πως θα παω μόνη στο σπίτι μου μέσα στη νύχτα'. Δεν είναι να τσακώνεσαι, απλά λες ένα γενικό 'μην ανησυχείς, προσέχω' και όλα οκ. Από οτι καταλαβαίνω, οι γονείς θα προσπαθήσουν πάντα να βρουν κάτι να πουν, μια παρατήρηση, μια συμβουλή, ένα σχόλιο, κάτι, αλλιώς νιώθουν οτι δεν τους χρειάζεσαι πια.

 

εγω πεταω μια ατακα και τελειωνει παντα εκει η κουβεντα :  «τοσα χρονια δεν εχω παθει τπτ, τωρα θα παθω;»

[MT60RS]

 

silverage δε φωναζει μονο χτυπιέται, λυσσαει και τα λοιπα. Τωρα θα μου πεις αστην να κανει ότι θελει αλλα γενικοτερα δε θελω οι ανθρωποι να υποφερουν εξαιτιας μου ποσο μαλλον οι συγγενείς μου

 

 

και γιατι μια μανα (που και καλα εχει την πιο αλτρουιστικη μορφη αγαπης) να θελει να υποφερει το παιδι της εξαιτιας της;

 

passive/aggressive φαση

 

Στην κοπελα λες κατι σαν "κοιτα οι γονεις μου δεν την παλευουν και πολυ, και δεν τους παιρνω στα σοβαρα"

 

δυστυχως οι γονεις σου χρειαζονται ψυχολογο, ισως και εσυ

 

 

το προβλημα ειναι οτι αυτοι δεν ειναι απλα "helicopter parents" αλλα μαλλον εχουν αρχισει να λασκαρουν και βιδες

Εγώ πιστεύω οτι είσαι ψιλοβολεμμένος στο σπίτι σου και γκρινιάζεις για να γκρινιάζεις..

 

ο ανθρωπος συνηθιζει/υπερσυμβιβαζεται (καταπιεζεται) και φτανει σε σημειο να εκλογικευει και να θεωρει φυσιολογικα εντελως ακυρα πραγματα

[ΜΑΝΩΛΗΣ1]

Kαλησπέρα σε όλους. Είμαι φοιτητής στη Θεολογική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (4ο έτος). Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου (ειδικά η μητέρα μου) είναι πολύ καταπιεστικοί όσον αφορά τις παρέες μου. Μέχρι τώρα με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν είχα παρέες ούτε βγαίνω για καφέδες και τα λοιπά. Στη σχολή μου έχω μια παρέα αλλά δεν έχουμε βγει, καθώς βρίσκω κάθε είδους γελοίες δικαιολογίες για να το αποφύγω. Γιατί θα με ρωτήσετε... Αυτό είναι το πρόβλημα. Με το που πω στη μανα μου να βγω, θα αρχίσει τα δικά της π.χ. να προσέχω με ποιους κάνω παρέα, να μη μπλέξω με ναρκωτικά και τα γνωστά. Για να καταλάβετε για τι κατάσταση μιλάμε πριν απο καιρό το λεωφορείο που μας παει στη σχολή ήταν γεμάτο και πήρα ταξί με μια κοπέλα από την παρέα μου στη σχολή για να ανεβούμε. όταν της το είπα άρχισε να μου λέει με το γνωστό παρανοίκο τρόπο να προσέχω να μην μπλέξω σε καμία "αλητοπαρέα" γιατι πολλα γίνονται στα πανεπιστήμια κτλ. Δεν ξέρω ίσως να φταίει που η μητέρα μου στο παρελθόν είχε ψυχολογικά προβλήματα. Γενικότερα αισθάνομαι ότι η μητέρα μου αποφασίζει για τη ζωή μου. Θα μου πείτε τώρα το γνωστό οτι επειδή ανησυχεί και με αγαπά τα λέει αυτά. Ισως να έχετε και δίκιο αλλά επειδή ενδιαφέρεται για μένα πρεπει να μου διαλύσει τη ζωή? Διαρκώς μου λέει ότι φοβάται και να μην μπλεχτω με κόμματα στη σχολή και τέτοια. Και άμα τυχόν αρθρώσω κι εγώ μια λέξη και ορθώσω λίγο το ανάστημα μου ή φωνάζει ή κλαίει και έρχεται ο πατέρας μου και με ρωτά αν χαίρομαι που τη βλέπω έτσι. Αισθάνομαι ότι εχει καταστραφεί η ζωή μου, ότι εχει πάει χαμένη. Έχω σκεφτεί σοβαρά και την αυτοκτονία και δεν αστειεύομαι. Και θα μου πείτε ωραία γιατί δε συνεχίζεις έτσι τη ζωή σου? Γιατί ερωτεύτηκα μια κοπέλα από τη σχολή μου και θέλω να γίνει κατι μαζι της (με τις γυναικες δεν έχω εμπειρία). Αλλα πως να γίνει κάτι με αυτή τη κατασταση? Με το που με γνωρισει θα παθει σοκ και είμαι πολύ ερωτευμένος με αυτή την κοπέλα. και σε καθε περιπτωση τι θα γίνει θα φτασω 40 χρονο και θα μαι ακομα με τους γονεις μου? Θα ηθελα τις απόψεις σας για το θέμα. Επειδή το έχω ψάξει και σε άλλα φόρουμ να ξεκαθαρίσω οτι δεν εχω δωσει ακνενα δικαίωμα για να φοβουνται οι γονεις μου και πολλες φορες εχω προσπαθησει να κανω ηρεμη κουβέντα μαζι τους αλλα τίποτα. Ανακατεύονται απίστευτα στη ζωη μου και όχι μονο αυτοί αλλά και θείοι, θείες, ξαδέρφια...

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σας

ΥΓ. από οτι εχω καταάβει από ταλίγα που ξέρω η μανα μου εχει παράλογες φοβίες,αλλά πως αντιμετωπίζεται αυτό το θέμα?

 

ΥΓ : Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας με έντονες φοβίες σε ότι έχει να κάνει με ασφάλεια και υγεία των κοντινών της προσώπων. Το έχει η μάνα μου , το έχω και εγώ σε έντονο βαθμό αλλά μπορώ να το διαχωρίσω. 

Βρες ένα ψυχολόγο να του τα πεις , να πάρεις μια δεύτερη γνώμη για την μητέρα σου.

Απο κει και πέρα προσπάθησε να ζήσεις όσο καλύτερα μπορείς την ζωή σου. Μητέρα σου είναι , ξέρω οτι την αγαπάς αλλά δεν γίνεται να σου ορίζει την ζωή. Αλήτης δεν είσαι και το ξέρεις ότι δεν είσαι. Οπότε δεν υπάρχει λογος ανησυχίας από την πλευρά σου. Δεν κάνεις κάτι κακό με το να θες να γνωρίσεις άτομα , να κάνεις παρέες και να κάνεις μια σχέση.

 

Τώρα που είναι νωρίς!!!

[Basilhs23___]

τελικα ειμαστε πολλοι με ψυχοπαθης μαναδες. κι εμενα μια απο τα ιδια. στην δικη μου περιπτωση εχουν πεσει ομηρικοι καυγαδες μεχρι που τελικα εμεινα μονη μου και ησυχασα.

 

πραγματικα το καλυτερο που εχει να κανει ο TS ειναι να βρει δουλεια και να φυγει σε αλλη πολη μην πω και αλλη χωρα.

 

Εμείς παίζει να έχουμε κάνει και χειρότερους καυγάδες. Αν το σπίτι που είμαστε δεν ήταν δικό μου θα είχα φύγει, έχει και δικό της σπίτι η μάνα μου που θα μπορούσε να πάει και να με αφήσει ήσυχο αλλά το νοικιάζει σε άλλους. Σε κάποιες φάσεις ακόμα και στην φυλακή να έμενα καλύτερα θα ήταν.

[llook305]

Σε καποιο βαθμο ολοι δεχονται πιεση απο τους γονεις τους με υπερβολικες συμπεριφορες.

Αυτο που καταλαβα απο δικη μου εμπειρια ειναι πως αν κατσετε να συζητησετε θα δεις πως το βλεπει η μανα σου και ισως καταλαβει τη δικη σου πλευρα.

Ο διαλογος σε τετοιες περιπτωσεις πιεσεις γονεων ειναι ο καλυτερος τροπος για να λυθουν.

 

Μια μερα που θα στε και οι 2 χαλαρα, πιασε τη μανα σου και πες την ηρεμα και ωραια, "μαμα γιατι αντιδρας ετσι, μεγαλος ειμαι πια, θελω να εχω παρεες να βγαινω, να περναω καλα. Ετσι ειναι σα να μη μου εχετε εμπιστοσυνη."κλπκλπ

Λες να μην εχω προσπαθησει απειρες φορές να κανω διάλογο?Δε γίνεται τπτ μετα απο 5 λεπτα αρχιζουμε τα ίδια. γι αυτο και κατέφυγα στο φορουμ. Ολα αυτα που λες τα εχω πει και δε γινεται τπτ

κοιτα υπαρχει και η πιο δυσκολη λυση που λεγεται παταω ποδι.

 

εκει που θα κλαιγεται η μανα σου κοπανας την πορτα και φευγεις. οταν θα γυρισεις το βραδυ, ή θα εχουν καλμαρει ή πατερας σου θα ειναι ακομα πιο φορτωμενος. εκει παμε για round 2 μαχης. αν δεν πολεμησεις δεν προκειται να κατακτησεις τπτ.στην τελικη δεν εισαι μωρο και προφανως αυτο δεν εχουν καταλαβει οι γονεις σου.  θα τσακωθειτε, θα χεστειτε αλλα στο τελος κατι θα γινει, μην αφηνεις να σε χτυπανε στο συναισθημα.

 

προσωπικα εχω περασει απο το σταδιο τσακωμων με τους γονεις μου να πετανε κιολας ατακες του τυπου «σε πληρωνουμε αρα θα κανεις οτι σου λεμε».  θα βγει χολη στο λεω, απλα ή εσυ θα τρελαθεις ή η μανα σου.

 

γι αυτο λεω η ελευθερια δεν εχει τιμη αλλα κανεις δεν με καταλαβαινει. 

 

αν επιδεχονται τον διαλογο οι δικοι του ε; γιατι οι δικοι μου δεν τον επιδεχονταν ιδιαιτερως και καταληγαμε να σφαζομαστε. ακομα και τωρα πρεπει να υπενθυμιζω στην μανα μου οτι ειμαι 27 χρονων γαιδαρα ζω 6 χρονια μονη μου στην αλλη ακρη της ευρωπης και ανησυχει οταν βγαινω το βραδυ στην αθηνα.

Αυτο ακριβως που λεει η evabb με το διαλογο ως τωρα δεν εχω βρει ακρη

Χαχα εμένα δεν ανησυχεί στην Αθήνα, αλλά ανησυχεί αν έχω καμιά βραδινή πτήση για Ολλανδία, 'πως θα παω μόνη στο σπίτι μου μέσα στη νύχτα'. Δεν είναι να τσακώνεσαι, απλά λες ένα γενικό 'μην ανησυχείς, προσέχω' και όλα οκ. Από οτι καταλαβαίνω, οι γονείς θα προσπαθήσουν πάντα να βρουν κάτι να πουν, μια παρατήρηση, μια συμβουλή, ένα σχόλιο, κάτι, αλλιώς νιώθουν οτι δεν τους χρειάζεσαι πια.

Επισης τοτεμ λοστ λες να μην το εχω πει πολλες φορες οτι ειμαι μεγαλος,προσεχω,δεν ειμαι παιδι?ολα ειχαν μηδαμινα αποτελεσματα

Εγώ πιστεύω οτι είσαι ψιλοβολεμμένος στο σπίτι σου και γκρινιάζεις για να γκρινιάζεις..

Αν ήταν τόσο χάλια η κατάσταση θα έμενες και σε παγκάκι για να γλιτώσεις.

 

Εν πάσει περιπτώσει η μόνη περίπτωση να γλιτώσεις είναι να μείνεις μόνος σου.

Πρέπει αυτός να είναι ο αποκλειστικός σου στόχος.Σίγουρα θα πρέπει να κάνεις κάποιες παραχωρήσεις,η ζωή σου δε θα είναι τόσο εύκολη αλλά θα γλιτώσεις απο τις γκρίνιες και θα είσαι αφεντικό του εαυτού σου.

Κάντο όσο είσαι νέος γιατί αλλιώς θα φτάσεις 60ετών να ζείς ακόμη με τη μάνα σου..Αυτές οι περιπτώσεις έτσι καταλήγουν.

Και μη σε νοιάζει αν θα στεναχωρηθεί ή τι θα κάνει.Να σε νοιάζει μόνο να είσαι εσύ καλά.

Κοιτα ισως εχεις δικιο και μεχρι τωρα να ειχα συμβιβαστει. Αλλωστε ο ανθρωπος συμβιβαζεται προκειμενου να εχει την ησυχια του αλλα θελω κι εγω να ζησω... Γενικα δε θελω να καταφυγω σε ακραιες λυσεις,παγκακια,ξενες χωρες κτλ. Αν η κατασταση φτασει στα ακρα θα λεω να παω να μεινω σε ενα φιλο μου απο επαρχια που μενει κοντα στην πανεπιστημιουπολη. αλλα αυτο μονο σαν εσχατη λυση

mt60rs η κοπέλα που σου λεω εχει πολυ καλη σχέση με τους γονεις της. Τωρα αν ξεκόψω εντελώς από τους δικούς μου ειναι το οικονομικό γιατι κακα τα ψεματα εκεινοι με συντηρούν και για δουλεια ψαχνω αλλα ειναι δυσκολο λογο εποχης και επιπλεον θα ανρωτηθει πως γινεται να εχω ξεκοψει αφου στο κτω κατω γονεις μου ειναι. Επομενως η πιο λογικη λυση ειναι να της πω οτι οι γονεις μου δεν την παλευουν. αλλα τοτε θα φοβαται οτι θα οριζουν τη ζωη μου εκεινοι οπως κανουν ολοι οι καταπιεστικοι γονεις. Πχ μιασ φιλη  μου στο λυκειοειχε αγορι που η μανα του ανακατευοταν επισης πολυ και ειχε κανει τα παντα για να τους χωρισει σηκωνε τηλ και ελεγε λειπει κανει μπανιο ενω δεν εκανε τπτ απο αυτα, και στο τελος εφτασε να της πει μην τον ξαναενοχλησεις. Να μην τα πολυλογω εντελη χωρισαν επειδη δεν μπορουσε να πατησει ποδι δτη μαμα του

μανωλη ισως πρεπει να παω σε ψυχολογο γιατι ισως σκεφτομαι οτι αν δεν πιστεψω ο ιδιος στην ανεξαρτησια μου δεν θα πιστεψει ουτε θα την απποδεχτει καποιος αλλος.Ισως μεχρι τωρα δεν πιστευα σ αυτην, συμβιβαστηκα οπως ειπατε, δεν ξερω. Αλλα ρε παιδια βλεπω στο μετρο στο λεωφορειο μια παρεα νεων η ενα ζευγάρι και βριζω τη μοιρα μου που δεν μπορω να τα κανω κι εγω αυτα φυσιολογικα και ηραμα χωρις φωνες και τρελες...

[ΜΑΝΩΛΗΣ1]

Να πας σε ένα ψυχολόγο και να του τα πεις όλα αυτά. Αυτό που με τρελαίνει είναι ότι δεν σε αφήνουν να μιλήσεις και πετάγεται και ο πατέρας σου και σου λέει τα διάφορα...

 

Η μάνα σου δεν πρόκειται να πάθει τίποτα. Έχει ένα πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να το αποδεχθεί και το ίδιο πρόβλημα σε μικρότερο βαθμό έχει και ο πατέρας σου. Ο πατέρας σου ίσως από πάντα να άκουγε την μάνα σου σε θέματα που έχουν να κάνουν με εσένα η με την διαπαιδαγώγηση σου και φοβάται να πάρει θέση.

Δεν θυμάμαι τι έγραψες στην αρχή αλλά έχεις πάρει τον πατέρα σου να πάτε για ένα καφέ να τα πείτε? Έχεις πιάσει κανά συγγενή να του πεις τίποτα? Βρες στο μυαλό σου ένα λογικό άτομο το οποίο μπορεί να ασκήσει επιρροή στην μάνα σου. Πχ καμιά θεία

Πες της όλα αυτά που συμβαίνουν.

[evabb]

Εμείς παίζει να έχουμε κάνει και χειρότερους καυγάδες. Αν το σπίτι που είμαστε δεν ήταν δικό μου θα είχα φύγει, έχει και δικό της σπίτι η μάνα μου που θα μπορούσε να πάει και να με αφήσει ήσυχο αλλά το νοικιάζει σε άλλους. Σε κάποιες φάσεις ακόμα και στην φυλακή να έμενα καλύτερα θα ήταν.

 

το οικονομικο ειναι μεγαλο εμποδιο. γι αυτο απο μικρη οτι κι αν εκανα ηταν με σκοπο να φυγω καποια στιγμη απο το σπιτι μου και κυριως να μην εξαρτομαι οικονομικα απο τους δικους μου.  πλεον σπανια κατεβαινω ελλαδα, δεν θελω να εχω πολλα παρε δωσε με τους δικους μου. 

 

Κοιτα ισως εχεις δικιο και μεχρι τωρα να ειχα συμβιβαστει. Αλλωστε ο ανθρωπος συμβιβαζεται προκειμενου να εχει την ησυχια του αλλα θελω κι εγω να ζησω... Γενικα δε θελω να καταφυγω σε ακραιες λυσεις,παγκακια,ξενες χωρες κτλ. Αν η κατασταση φτασει στα ακρα θα λεω να παω να μεινω σε ενα φιλο μου απο επαρχια που μενει κοντα στην πανεπιστημιουπολη. αλλα αυτο μονο σαν εσχατη λυση

mt60rs η κοπέλα που σου λεω εχει πολυ καλη σχέση με τους γονεις της. Τωρα αν ξεκόψω εντελώς από τους δικούς μου ειναι το οικονομικό γιατι κακα τα ψεματα εκεινοι με συντηρούν και για δουλεια ψαχνω αλλα ειναι δυσκολο λογο εποχης και επιπλεον θα ανρωτηθει πως γινεται να εχω ξεκοψει αφου στο κτω κατω γονεις μου ειναι. Επομενως η πιο λογικη λυση ειναι να της πω οτι οι γονεις μου δεν την παλευουν. αλλα τοτε θα φοβαται οτι θα οριζουν τη ζωη μου εκεινοι οπως κανουν ολοι οι καταπιεστικοι γονεις. Πχ μιασ φιλη  μου στο λυκειοειχε αγορι που η μανα του ανακατευοταν επισης πολυ και ειχε κανει τα παντα για να τους χωρισει σηκωνε τηλ και ελεγε λειπει κανει μπανιο ενω δεν εκανε τπτ απο αυτα, και στο τελος εφτασε να της πει μην τον ξαναενοχλησεις. Να μην τα πολυλογω εντελη χωρισαν επειδη δεν μπορουσε να πατησει ποδι δτη μαμα του

μανωλη ισως πρεπει να παω σε ψυχολογο γιατι ισως σκεφτομαι οτι αν δεν πιστεψω ο ιδιος στην ανεξαρτησια μου δεν θα πιστεψει ουτε θα την απποδεχτει καποιος αλλος.Ισως μεχρι τωρα δεν πιστευα σ αυτην, συμβιβαστηκα οπως ειπατε, δεν ξερω. Αλλα ρε παιδια βλεπω στο μετρο στο λεωφορειο μια παρεα νεων η ενα ζευγάρι και βριζω τη μοιρα μου που δεν μπορω να τα κανω κι εγω αυτα φυσιολογικα και ηραμα χωρις φωνες και τρελες...

 

υπαρχουν πολλοι ανθρωποι που εχουν κακες σχεσεις με τους γονεις του, δεν θα εισαι ο μονος

[ΜΑΝΩΛΗΣ1]

Εγώ πάντως ένα ωραίο πρωί πριν 7 χρόνια έφυγα από το πατρικό μου. Η μάνα μου ήταν και είναι περίεργη σε πολλά πράγματα και δύσκολα κάθεται και αυτή να συζητήσει . Δεν είπα τίποτα , δεν συζήτησα τίποτα . Το αποφάσισα με την κοπέλα μου τότε (και γυναίκα μου τώρα) και φύγαμε να μείνουμε μαζί. Μέχρι σήμερα η μάνα μου δεν έχει πάθει κάτι ....

[mary]

Κακά τα ψέμματα, οσο καλες σχεσεις και αν εχει καποιος με τους γονεις του, απο μια ηλικια και μετα, απλα δε παει άλλο.

Ειχα φτασει 27 χρονων γαιδούρα, φοιτητρια στη πολη μου ημουν, ε δεν αντεξα άλλο. Βρεθηκε η ευκαιρια και μετακομισα στο πατρικο του καλου μου, αφου ο πατερας του συνταξιουχος, μετακομισε στη Χαλκιδικη και κοντα του η μητερα του με μεταθεση.

 

Ε εκεινη τη μερα δε θα τη ξεχασω. Ημουν φορτωμενη με νευρα απο προηγουμενες μερες, μαζευω μια βαλιτσα και ετσι απλα φευγω. Οταν το θυμαται η μαναμ δακρυζει, λιγο και γω στεναχωριεμαι ετσι οπως εφυγα, αλλά μεσα μου λεω, ευτυχως που εφυγα.

[manzah80]

Σορρυ αλλα την διαγνωση για ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη με βαση ποια συμπτωματα την εκανες?

[Donalhioy]

ενα απο τα μεγαλυτερα λαθη που κανουν μερικοι ειναι οτι κρινουν με βαση τους γονεις τους..  με βαση του τι εκαναν και τι αποτελεσμα ειχαν..

καθε ανθρωπος εχει το κουμπι του.. και η μανα ειναι παντα μανα οσο χρονων και αν φτασεις.. 

το δυσκολο ειναι καποιος να φυγει απο το σπιτι οχι για να παει φοιτητης.. ουτε γιατι πρεπει..

αλλα γιατι μεγαλωσε.. οι μαναδες στην ελλαδα το παιρνουν λιγο βαρια... ολες..

[llook305]

Λοιπόν εχουμε εξελίξεις.Γυρνωντας απ τη σχολη τους λεω θα παω για καφε με την παρεα μου από τη σχολη. Παραδόξως δεν είχαμε κλαματα ισως επειδή απλα το ανακοινωσα. Αλλα εκει ξεκινησε ο πρωτος γυρος ανακρισης τα γνωστα με ποιους, που θα πατε, τι ωρα, ποσοι θα είναι κτλ. Στις περισσοτερες παντησα με την τακτικη της δημιουργικης ασαφειας του βαρουφακη πχ δεν ξερω ποσοι θα ειμαστε μπορει μερικοι να μην καταφερουν να ερθουν και τετοια.Μετα από κανα 5λεπτο όμως ηρθε ο 2ος γυρος ανακρισης λογικα μετα από παρασκηνιακη συμφωνια μεταξυ των δικων μου με τον πατερα μου αυτή τη φορα να παιζει το ρολο του κακου μπατσου. Αρχισε δηλ. με το γνωστο τροπο να με ρωτα που ξερω τα παιδια που θα βγω, ποσο καλα τα ξερω, αν είναι οργανωμένοι σε κομματα, να μην καπνισω τπτ, αν εχω δοκιμασει ποτε ναρκωτικα, να προσεξω τι θα πιω κτλ.

Κι εκει είναι που σκεφτηκα μηπως οντως χρειαζομαι ψυχολογο. Γιατι αντι να γραψω στις "καμπανες" μου που ανεφερε καποιος πιο πανω, μου διαλυθηκε η ψυχολογια και ολο το απόγευμα ημουν χαλια κανοντας σκεψεις του τυπου ότι με περνα για 7χρονο κτλ. Μηπως αυτό είναι το προβλημά μου ότι με επηρεαζουν υπερβολικα αυτά που μου λενε οι δικοι μου?

 

Να πας σε ένα ψυχολόγο και να του τα πεις όλα αυτά. Αυτό που με τρελαίνει είναι ότι δεν σε αφήνουν να μιλήσεις και πετάγεται και ο πατέρας σου και σου λέει τα διάφορα...

 

Η μάνα σου δεν πρόκειται να πάθει τίποτα. Έχει ένα πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να το αποδεχθεί και το ίδιο πρόβλημα σε μικρότερο βαθμό έχει και ο πατέρας σου. Ο πατέρας σου ίσως από πάντα να άκουγε την μάνα σου σε θέματα που έχουν να κάνουν με εσένα η με την διαπαιδαγώγηση σου και φοβάται να πάρει θέση.

Δεν θυμάμαι τι έγραψες στην αρχή αλλά έχεις πάρει τον πατέρα σου να πάτε για ένα καφέ να τα πείτε? Έχεις πιάσει κανά συγγενή να του πεις τίποτα? Βρες στο μυαλό σου ένα λογικό άτομο το οποίο μπορεί να ασκήσει επιρροή στην μάνα σου. Πχ καμιά θεία

Πες της όλα αυτά που συμβαίνουν.

Μανωλη εγραψα και πιοπριν ότι διαλογο εχω προσπαθησει να κανω πολλες φορες ανεπιτυχως. Αλλους συγγενείς δε θελω να μπλέξω γιατι εν πολλοις η τακτικη που ακολουθουν οι γονεις μου οφείλονται σε θειους μου, οι οποιοι επισης καποιες φορες ανακατευτηκαν στη ζωη μου. Και τους λιγους λογικούς που υπαρχουν δε θέλω να τους μπλέξω

[Basilhs23___]

Καλά ξεμπερδέματα.