Τοξικοί άνθρωποι

[φιρίκι]

Ορισμό του τοξικού ανθρώπου δεν μπορώ να δώσω*, σίγουρα όμως ξέρω το λιγότερο δύο. Πρόκειται για ένα ζευγάρι 60ρηδες τώρα πια που έχω την ατυχία να γνωρίζω απο τα παιδικά μου χρόνια.

 

Χωρίς υπερβολές, εχουν καταστρέψει την ζωή των παιδιών τους. Ειδικά ο πατέρας που αδυνατεί έστω και να διανοηθεί πως ίσως, ενδεχομένως, να παίζει, για στατιστικούς λόγους βρε αδερφέ, μια πιθανότητα να σφάλλει κάπου κι' αυτός κάποτε για κάτι. Ομως όοοοοοοχι, εκεί, ξερολίαση, ισχυρογνωμοσύνη, ξεροκεφαλιά, χοντροκοπιά, διαστρέβλωση και άπειρη όρεξη να ασχοληθείς με την πάρτη του. Επίσης, ο ορισμός του <<όσο δεν φτάνει η αλεπού>>. Η δε γυναίκα -καλή γαλιάντρα κι' αυτή, είναι απείρως πιο συζητήσιμη απ' ότι ο κρετίνος της αλλά μουλωχτή και πισώπλατη.

 

Γενικώς και οι δύο είναι αυθεντίες στο να κάνουν κριτική, να δεχτούν ούτε λόγος να γίνεται, άφταστοι στο να σου πουν που κάνεις λάθος και γιατί το δικό τους είναι το σωστό και μαζί μανούλες στο να σε χτυπήσουν εντελώς πλαγίως εκει που πονάς (η γυναίκα, του άλλου δεν του κόβει τόσο). Ανέκαθεν, η συναναστροφή μαζί τους μου ήταν ανυπόφορη. Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να μεγαλώνεις με δαύτους για γονείς κι' ας γνωριζόμαστε με τα παιδιά τους. Τα παιδιά για κάποιο λόγο δεν ήθέλαν ποτέ να συζητήσουν για τους δικούς τους. Το αγόρι έπεσε στην πρέζα, το κορίτσι μετά απο 25 χρόνια κάπως σαν να τους έχει απορρίψει μέσα του. Πόση χειραγώγηση, ποδηγέτηση και ψυχολογική βία έχουν γνωρίσει αυτά τα παιδιά.

 

 

*Μάλλον έχει δίκιο ο SlickNick που λέει οτι δεν υπάρχει μόνο ένας τύπος τοξικού ανθρώπου. Σκέφτομαι και άλλες περιπτώσεις που μου φαίνονται πνιγηρές, νοσηρές για τον περίγυρό τους και καταλήγω στο ότι κρύβονται πολλά κόμπλεξ και ματαιωμένες επιθυμίες (εκτός απο παντελή αδιαφορία για ειλικρινή, αμφίδρομη επικοινωνία) πίσω απο την εκάστοτε συμπεριφορά που μου φαίνεται τοξική. Η ανάγκη να ελέγξουμε τους γύρω μας και να αυτο-επιβεβαιωθούμε προσωπικά μου φαίνεται άρρωστη.

[Lanike71]

 

 

 

Ούτε ένα χαρακτηριστικό μεμονωμένο κάνει κάποιον "τοξικό". Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να είναι αρνητικός άνθρωπος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και τοξικός. Όταν όμως κάποιος είναι αρνητικός, και παράλληλα μειώνει ότι κάνεις, και παράλληλα τσακώνεται συνέχεια μαζί σου για το παραμικρό, και μετά αλλάζει συμπεριφορά και είναι καλός μαζί σου και όταν δεν το περιμένεις λέει κάτι υποτιμητικό για εσένα μπροστά σε όλους και τελικά νιώθεις ότι η επαφή με αυτόν τον άνθρωπο σε αφήνει πάντα κουρασμένο και καταθλιπτικό επειδή ξοδεύεις άπειρη ενέργεια στο να αναλύεις τι μπορεί να συμβαίνει, ε τότε είναι Τοξικός Άνθρωπος.

 

Ακριβώς αυτό!

 

Αισθάνομαι κούραση μετά από συναντήσεις με τοξικούς, σα να ρουφάνε το οξυγόνο από το δωμάτιο ένα πράγμα!

[DDevil]

Ουτως ή αλλως κάποια στιγμη θα συγκρουστεις με κάποιον ή καποιους ειναι πολυ δυσκολο να το αποφυγεις γιατι να κάθεσαι να προκαλεις και να σχολιάζεις? κοιτα τη δουλεια και μην ασχολεισαι με κανεναν. Το καλυτερο ειναι να κάνεις αυτα που πρεπει και ταυτοχρονα να μην ασχολεισαι με κανεναν. Φυσικα αμα κάποιος έρθει και σε θιξει ή σε κρινει θα απαντησεις οπως το κάνω και εγω και εδω μεσα και στη καθημερινη μου ζωή. Φυσικα επισης αν σε αδικησει κάποιος θα τον κυνηγησεις (αν αξιζει τον κοπο). Κατα τα αλλα ηρεμια.

 

Μια φορά ειχε έρθει κάποιος να μου δώσει μια δουλειά απο ενα αλλο τμημα το έγγραφο ηταν πολυ λάθος πάντως και φυσικα δεν μπορουσα να το δεχτω. Αντι να κάτσω να του την πω και να τον προσβάλλω ή να πιαστω σε ανουσιους τσακωμους εκανα το εξης απλο.... το γυρισα πισω χωρις να υπογράψω. Δεν υπογραφω παιδια σε αυτο. Γιατι? γιατι δεν ειναι έτσι. Τέλος. Τελικα εγινε οπως επρεπε το δέχτηκα και ολα καλα. Ουτε φασαριες ουτε τιποτα.

 

Κανεις δεν μπορει να σε αναγκασει να δεχτεις κάτι του λες με χαμογελο οτι δεν το κάνεις και τελειωσε ή και χωρις χαμογελο.   Ουτε μα τι κανεις εκει , ουτε εισαι έτσι ουτε εισαι το ένα ουτε το άλλο και αλλα τέτοια προβληματικα. Εφοσον κάποιος ειναι μέσα στη δουλεια και η δουλεια δεν ειναι δικη ή δεν εχω αρμοδιοτητα εγω να τον κρινω δεν θα το κάνω γιατι πολυ απλα δεν ασχολουμαι με κανεναν παω κανω τη δουλεια μου παιρνω τα λεφτά μου και δρομο.

[Glikos]

Δεν θυμάμαι να είχα ποτέ τέτοιου ανθρώπους στο περιβάλλον μου! Που τους πετυχαίνετε;;

 

Zio σε κόβω για Nobel ειρήνης μελλοντικά.

[zio10]

Zio σε κόβω για Nobel ειρήνης μελλοντικά.

Εντάξει και η Αμερική το έχει πάρει....

[kraken92]

Εγω πάντως που δεν ήξερα τι είναι τοξικοί άνθρωποι διαβάζοντας αυτό το thread απορώ γιατί τους αφήνουμε να κυκλοφορούν ελεύθεροι... Να τους μαζέψουμε όλους και με λαικό δικαστήριο να τους κάψουμε...

 

Δεν λέω για όλες τις περιπτώσεις που εχουν γραφτεί εδω μέσα καθώς δεν είμαι απόλυτος στις απόξεις μου, αλλά παρατηρώ πόσο εύκολα ρίχνουμε το φταίξιμο για τη κατάντια μας σε άλλους ανθρώπους, είτε λέγωντας τους "τοξικούς" είτε μίζερους κλπ. Αρκεί να φύγει απο μας η ευθύνη.

 

Είναι σαν την γκόμενα/ο που λέει "Μα καλά...μ*λ*κ*μαγνήτης είμαι;"

[Glikos]

Εγω πάντως που δεν ήξερα τι είναι τοξικοί άνθρωποι διαβάζοντας αυτό το thread απορώ γιατί τους αφήνουμε να κυκλοφορούν ελεύθεροι... Να τους μαζέψουμε όλους και με λαικό δικαστήριο να τους κάψουμε...

 

Δεν λέω για όλες τις περιπτώσεις που εχουν γραφτεί εδω μέσα καθώς δεν είμαι απόλυτος στις απόξεις μου, αλλά παρατηρώ πόσο εύκολα ρίχνουμε το φταίξιμο για τη κατάντια μας σε άλλους ανθρώπους, είτε λέγωντας τους "τοξικούς" είτε μίζερους κλπ. Αρκεί να φύγει απο μας η ευθύνη.

 

Είναι σαν την γκόμενα/ο που λέει "Μα καλά...μ*λ*κ*μαγνήτης είμαι;"

Δεν νομίζω να αποφεύγει κανείς ευθύνες. Ούτε το παίζουμε άγιοι. Μάτια έχουμε και βλέπουμε

[SlickNick]

Εγω πάντως που δεν ήξερα τι είναι τοξικοί άνθρωποι διαβάζοντας αυτό το thread απορώ γιατί τους αφήνουμε να κυκλοφορούν ελεύθεροι... Να τους μαζέψουμε όλους και με λαικό δικαστήριο να τους κάψουμε...

 

Δεν λέω για όλες τις περιπτώσεις που εχουν γραφτεί εδω μέσα καθώς δεν είμαι απόλυτος στις απόξεις μου, αλλά παρατηρώ πόσο εύκολα ρίχνουμε το φταίξιμο για τη κατάντια μας σε άλλους ανθρώπους, είτε λέγωντας τους "τοξικούς" είτε μίζερους κλπ. Αρκεί να φύγει απο μας η ευθύνη.

 

Είναι σαν την γκόμενα/ο που λέει "Μα καλά...μ*λ*κ*μαγνήτης είμαι;"

 

Φίλε Κράκεν, συμφωνώ μαζί σου ότι ευθύνη φέρει κάποιες φορές και το θύμα. Εγώ για παράδειγμα όταν είχα γνωρίσει εκείνη τη φίλη μου, είχα σίγουρα μέρος της ευθύνης που έμεινα σε αυτή την κατάσταση. Από την άλλη άμα βρίσκεσαι στη δουλειά για παράδειγμα και έχεις ένα άτομο που από το πρωί μέχρι το βράδυ σου κάνει τη ζωή δύσκολη δεν είναι τόσο εύκολο να το αντιμετωπίσεις αυτό. Έχω πετύχει τέτοια άτομα σε παλιότερη μου δουλειά, και ευτυχώς λόγο πόστου είχα την δυνατότητα να τους γράφω στα @@ μου, αλλιώς θα υπήρχε μεγάλο θέμα. Η σκέψου άμα οι γονείς σου ήταν έτσι τι θα έκανες; Οπότε εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι κάποιες φορές δεν φταίει το "θύμα". 

[gdriver]

με αφορμή το post του kraken92 παίζει και η περίπτωση αυτούς που εδώ τους αποκαλείται τοξικούς να έχουν και εκείνοι την ίδια γνώμη για εσάς. Υπό αυτή την οπτική τότε ο kraken92 έχει δίκιο περί ευθυνοφοβίας. 

Πάντως στον εργασιακό χωρο , όπως είπε και ο slicknick είναι ευκολότερο να τους εντοπίσεις και συνήθως η γνώμη σου φαίνεται να είναι το γενικότερο ρεύμα και από άλλους. Θεωρώ στη δουλειά είναι πολύ ευκολότερο να τους ανακαλύψεις αφού εκεί χωρίς προηγούμενο και χωρίς καμία συναναστροφή προηγούμενη οι διαθέσεις τους είναι άρρωστες.

[groot]

Νομίζω το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένα είδος Τοξικού Ανθρώπου γιατί αποτελείται από ένα σύνολο συμπεριφορών. Δεν είναι "τοξικός" οποιοσδήποτε με πειράζει η δεν συμπαθώ. Αναφέρομαι σε άτομα που ολόκληρη η προσωπικότητα τους έχει δομηθεί ώστε να τραβάνε την προσοχή των άλλων και να ελέγχουν τους άλλους με αρνητικό τρόπο. 

 

Πχ κάποιος που έχει ηλίθια αίσθηση του χιούμορ η κάποιος που δεν μπορεί να μιλήσει με επιχειρήματα μπορεί να με εκνευρίζουν, αλλά δεν είναι τοξικοί άνθρωποι. 

 

Ούτε ένα χαρακτηριστικό μεμονωμένο κάνει κάποιον "τοξικό". Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να είναι αρνητικός άνθρωπος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και τοξικός. Όταν όμως κάποιος είναι αρνητικός, και παράλληλα μειώνει ότι κάνεις, και παράλληλα τσακώνεται συνέχεια μαζί σου για το παραμικρό, και μετά αλλάζει συμπεριφορά και είναι καλός μαζί σου και όταν δεν το περιμένεις λέει κάτι υποτιμητικό για εσένα μπροστά σε όλους και τελικά νιώθεις ότι η επαφή με αυτόν τον άνθρωπο σε αφήνει πάντα κουρασμένο και καταθλιπτικό επειδή ξοδεύεις άπειρη ενέργεια στο να αναλύεις τι μπορεί να συμβαίνει, ε τότε είναι Τοξικός Άνθρωπος.

 

EDIT: Σε σχέση με αυτό που πρόσθεσες Groot, "Αυτό είναι προσωπική εμπειρία και διαπροσωπική σχέση και αλληλεπίδραση.", πιστεύω ότι μπορείς να ελέγξεις το αν είσαι παράλογος και είναι δικό σου θέμα με έναν απλό τρόπο. Μπορείς να παρατηρήσεις πως είναι οι σχέσεις του με άλλους ανθρώπους, και πως είναι η δική σου σχέση με άλλους. Για παράδειγμα η φίλη για την οποία έγραφα πιο πριν είχε πλακωθεί με τους πάντες, είχε πρόβλημα σχεδόν με όλους και συχνά τσακωνόταν και με ανθρώπους που δεν γνώριζε, εργαζόμενους σε μαγαζιά πχ. Οπότε όταν όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν είσαι παράλογος μπορείς να βγάλεις κάποια συμπαγή συμπεράσματα.

Το πρόβλημα σε όλο αυτό που λες είναι ότι βασίζεται σε υποκειμενικά θέματα. Π.χ., λες: "ελέγχουν τους άλλους με αρνητικό τρόπο". Αρνητικό για ποιον; Καταλαβαίνεις ότι το "αρνητικό" είναι εντελώς υποκειμενικό. Δηλαδή, ΕΣΥ το βλέπεις ως αρνητικό ενώ κάποιος άλλος (σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένας) το βλέπει ως θετικό.

 

Γενικά αναφέρεις συμπεριφορές και όχι στοιχεία ανθρώπου. Δηλαδή, είναι διαφορετικό το "ο τοξικός άνθρωπος τρώει με ανοιχτό το στόμα" και διαφορετικό το "δεν έχει 3ο βάθμια εκπαίδευση".

 

Το πρόβλημα με τις συμπεριφορές είναι ότι υπάρχουν και υποστηρικτές και εχθροί τους. Αυτό που εσένα σου την δίνει σε μία συμπεριφορά στην δουλειά, για άλλους είναι η κατάλληλη συμπεριφορά για να διατηρηθεί ένα status quo μεταξύ των εργαζομένων (π.χ.).

 

Εν ολίγης, το point μου είναι πως μέχρι να βρείτε ένα διακριτό (δηλαδή να μπορεί κανείς να το ξεχωρίσει), αναγκαίο (δηλαδή, πρέπει να το έχει για να χαρακτηριστεί) και αντικειμενικό (δηλαδή να μην βασίζεται σε προσωπικές προτιμήσεις) χαρακτηριστικό του τοξικού ανθρώπου, ό,τι γράφετε είναι απλά συμπεριφορές που για τον α) ή β) ψυχολογικό λόγο εσείς δεν μπορείτε να αντεπεξέλθετε ή να αντέξετε σε άλλους. Και πολλά από αυτά που γράφτηκαν (για την ακρίβεια όσα μπόρεσα και διάβασα γιατί βαρέθηκα να τα διαβάσω όλα) είναι τέτοια.

 

Εκτός και εάν κάποιος διεκδικεί το skill να μπορεί να καταλαβαίνει τι ακριβώς τρέχει μέσα στο μυαλό των άλλων και να έχει μία τόσο βάσιμη γνώμη. Όμως, εάν το έκανε αυτό τότε δεν θα έπρεπε να μπλέκει με τέτοιες καταστάσεις μιας και αυτό του το skill θα του έδινε την δυνατότητα. Έτσι, είτε δεν έχει το skill (άρα άτοπο ότι μπορεί να ξεχωρίζει τους "τοξικούς" ) είτε του αρέσει και το κάνει (άρα άτοπο ότι οι άλλοι είναι τοξικοί βάσει του επιχειρήματος της "δυσαρέσκειας" ).

[SlickNick]

Το πρόβλημα σε όλο αυτό που λες είναι ότι βασίζεται σε υποκειμενικά θέματα. Π.χ., λες: "ελέγχουν τους άλλους με αρνητικό τρόπο". Αρνητικό για ποιον; Καταλαβαίνεις ότι το "αρνητικό" είναι εντελώς υποκειμενικό. Δηλαδή, ΕΣΥ το βλέπεις ως αρνητικό ενώ κάποιος άλλος (σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένας) το βλέπει ως θετικό.

 

Γενικά αναφέρεις συμπεριφορές και όχι στοιχεία ανθρώπου. Δηλαδή, είναι διαφορετικό το "ο τοξικός άνθρωπος τρώει με ανοιχτό το στόμα" και διαφορετικό το "δεν έχει 3ο βάθμια εκπαίδευση".

 

Το πρόβλημα με τις συμπεριφορές είναι ότι υπάρχουν και υποστηρικτές και εχθροί τους. Αυτό που εσένα σου την δίνει σε μία συμπεριφορά στην δουλειά, για άλλους είναι η κατάλληλη συμπεριφορά για να διατηρηθεί ένα status quo μεταξύ των εργαζομένων (π.χ.).

 

Εν ολίγης, το point μου είναι πως μέχρι να βρείτε ένα διακριτό (δηλαδή να μπορεί κανείς να το ξεχωρίσει), αναγκαίο (δηλαδή, πρέπει να το έχει για να χαρακτηριστεί) και αντικειμενικό (δηλαδή να μην βασίζεται σε προσωπικές προτιμήσεις) χαρακτηριστικό του τοξικού ανθρώπου, ό,τι γράφετε είναι απλά συμπεριφορές που για τον α) ή β) ψυχολογικό λόγο εσείς δεν μπορείτε να αντεπεξέλθετε ή να αντέξετε σε άλλους. Και πολλά από αυτά που γράφτηκαν (για την ακρίβεια όσα μπόρεσα και διάβασα γιατί βαρέθηκα να τα διαβάσω όλα) είναι τέτοια.

 

Εκτός και εάν κάποιος διεκδικεί το skill να μπορεί να καταλαβαίνει τι ακριβώς τρέχει μέσα στο μυαλό των άλλων και να έχει μία τόσο βάσιμη γνώμη. Όμως, εάν το έκανε αυτό τότε δεν θα έπρεπε να μπλέκει με τέτοιες καταστάσεις μιας και αυτό του το skill θα του έδινε την δυνατότητα. Έτσι, είτε δεν έχει το skill (άρα άτοπο ότι μπορεί να ξεχωρίζει τους "τοξικούς" ) είτε του αρέσει και το κάνει (άρα άτοπο ότι οι άλλοι είναι τοξικοί βάσει του επιχειρήματος της "δυσαρέσκειας" ).

 

 

Κοίταξε, πιστεύω ότι υπάρχουν συμπεριφορές που σε γενικές γραμμές όλοι, η σχεδόν όλοι, τις θεωρούμε αρνητικές και δεν τίθεται θέμα υποκειμενικότητας. Για παράδειγμα αν έχεις έναν φίλο που με το παραμικρό μπορεί να αρχίσει να σε βρίζει και να σε μειώνει και το κάνει αυτό και σε άλλους, πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνήσουν ότι η συμπεριφορά του είναι κακή και ανεπιθύμητη. 

 

Άλλο παράδειγμα θα ήταν ένας συνάδελφος ο οποίος πάει και λέει ψέμματα ότι τον προσέβαλαν η τον αδίκησαν για να φαίνεται θύμα και όλοι να του κάνουν τις χάρες. Η ξέρω γω να έρχεται να σου λέει ότι σε έβρισε ο τάδε, και μετά εσύ να τσακώνεσαι με τον τάδε κλπ. Δε νομίζω να διαφωνεί κανείς ότι όλοι οι άνθρωποι θα βρουν μία τέτοια συμπεριφορά αρνητική και ανεπιθύμητη. 

 

Οπότε δεν τίθεται ζήτημα υποκειμενικότητας σε κάποιες συμπεριφορές. 

 

Ίσως προσπαθήσω να φτιάξω μία λίστα με συγκεκριμένες αντικειμενικές συμπεριφορές αργότερα για να γίνει πιο συγκεκριμένο το θέμα. 

[φιρίκι]

Το πρόβλημα σε όλο αυτό που λες είναι ότι βασίζεται σε υποκειμενικά θέματα.

 

Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τις ψυχιατρικές γνωματεύσεις διότι πώς καθορίζει κανείς την <<κανονικότητα>> κάποιου; Βάσει πεποιθήσεων και προτιμήσεων, δηλαδή υποκειμενικά. Οπότε πού καταλήγουμε;

 

Χώριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει. Επιμονή στο να έχει κανείς δίκιο πάση θυσία, υστερία, αδυναμία ανταλλαγής λογικών επιχειρημάτων επι μακρόν, ασυνάρτησίες, νευρική φλυαρία, όλα αυτά δείχνουν οτι κάτι δεν πάει καλά. Συχνά οι καλούμενοι εδώ τοξικοί άνθρωποι συγκεντρώνουν αυτά τα γνωρίσματα.

 

Πιστεύω οτι οι τοξικοί άνθρωποι κατά βάση θέλουν να τραβήξουν την προσοχή των άλλων, είναι δηλαδή αυτό που λέμε μέτα-νεοελληνιστί attention whores

[groot]

Κοίταξε, πιστεύω ότι υπάρχουν συμπεριφορές που σε γενικές γραμμές όλοι, η σχεδόν όλοι, τις θεωρούμε αρνητικές και δεν τίθεται θέμα υποκειμενικότητας. Για παράδειγμα αν έχεις έναν φίλο που με το παραμικρό μπορεί να αρχίσει να σε βρίζει και να σε μειώνει και το κάνει αυτό και σε άλλους, πιστεύω ότι όλοι θα συμφωνήσουν ότι η συμπεριφορά του είναι κακή και ανεπιθύμητη. 

 

Άλλο παράδειγμα θα ήταν ένας συνάδελφος ο οποίος πάει και λέει ψέμματα ότι τον προσέβαλαν η τον αδίκησαν για να φαίνεται θύμα και όλοι να του κάνουν τις χάρες. Η ξέρω γω να έρχεται να σου λέει ότι σε έβρισε ο τάδε, και μετά εσύ να τσακώνεσαι με τον τάδε κλπ. Δε νομίζω να διαφωνεί κανείς ότι όλοι οι άνθρωποι θα βρουν μία τέτοια συμπεριφορά αρνητική και ανεπιθύμητη. 

 

Οπότε δεν τίθεται ζήτημα υποκειμενικότητας σε κάποιες συμπεριφορές. 

 

Ίσως προσπαθήσω να φτιάξω μία λίστα με συγκεκριμένες αντικειμενικές συμπεριφορές αργότερα για να γίνει πιο συγκεκριμένο το θέμα.

 

Ναι... το λάθος είναι στο "παραμικρό", "λέει ψέματα", "για να φαίνεται θύμα και όλοι να του κάνουν τις χάρες" κτλ.

 

 

Καλά κρυμμένο, δεν λέω, αλλά υπάρχει.

 

 

Δηλαδή, παραμικρό για ποιον; Τον άλλον τον ρώτησες τι standards έχει και πως σταθμίζει αυτά που γίνονται γύρω του; Ή το "λέει ψέματα". Ρώτησες τον άλλο τι πραγματικά κατάλαβε ότι γίνεται; Ήδη σε αυτό το θέμα μπορεί αρκετοί να λένε ψέματα επειδή έχουν καταλάβει λάθος τι έχει γίνει. Ή το "για να φαίνεται θύμα και να του κάνουν τις χάρες". Είσαι μέσα στο μυαλό του άλλου για να καταλάβεις τι κάνει και γιατί το κάνει;

 

 

Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τις ψυχιατρικές γνωματεύσεις διότι πώς καθορίζει κανείς την <<κανονικότητα>> κάποιου; Βάσει πεποιθήσεων και προτιμήσεων, δηλαδή υποκειμένικά. Οπότε πού καταλήγουμε;

Για τις ψυχολογικές, ναι. Για τις ψυχιατρικές, όχι. Άρα invalid αυτό που λες.

[φιρίκι]

Για τις ψυχολογικές, ναι. Για τις ψυχιατρικές, όχι. Άρα invalid αυτό που λες.

 

Θέλω επιχειρήματα

 

Υπαρχει ένα θαυμάσιο βιβλίο σε δύο τόμους, το Η Βιομηχανία της Τρέλας του T.Szasz. Εξαντλημένο απο χρόνια στα ελληνικά και δυσεύρετο, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Ακολουθεί ένα απόσπασμα:

 

 

Στις μέρες μας, πολλοί άνθρωποι που παραβιάζουν το νόμο ή χλευάζουν την συμβατικότητα της ηθικής και της κοινωνίας ή κάνουν χρήση ηρωίνης ή παραμελούν τα παιδιά που φέρνουν στον κόσμο. Τέτοιοι άνθρωποι συχνά κατηγορούνται ως ψυχασθενείς (χαρακτηρίζονται ως «ρέποντες προς το κακό» ή ως «post partum ψυχωτικοί») και διώκονται ως ψυχασθενείς, κλείνονται σε ψυχιατρεία και υποβάλλονται σε «θεραπεία».

Το ζήτημα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν διαλέγουν το ρόλο του τρελού. Ο ρόλος τους απονέμεται από άλλους και εάν οι κατηγορούμενοι ως ψυχασθενείς είχαν την ευκαιρία, θα επέλεγαν την απαλλαγή τους από την ιατρική και κρατική εξουσία.

Μ’ άλλα λόγια, εάν σκοπεύουμε να δούμε τα πράγματα με καθαρό μάτι και όχι να επιβεβαιώσουμε τις απόψεις της κοινής γνώμης και να δικαιολογήσουμε τις πρακτικές που είναι παραδεκτές απ’ αυτή, θα πρέπει να διευκρινίσουμε τρεις σχετικές αλλά ευδιάκριτες τάξεις φαινομένων:

• Πρώτη, διάφορα συμβάντα ή συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα η γέννηση ενός παιδιού ή η απόρριψη ενός υγιούς παιδιού από τη μητέρα.

• Δεύτερη, οι εξηγήσεις αυτών των φαινομένων με θρησκευτικές ή ιατρικές συλλήψεις, όπως η μαγεία ή η ψυχασθένεια.

• Τρίτη, ο κοινωνικός έλεγχος αυτών των φαινομένων που δικαιολογείται με θρησκευτικές ή ιατρικές ερμηνείες και επιβάλλεται με πρακτικές που ερμηνεύονται θεολογικά ή θεραπευτικά, όπως το κάψιμο των μαγισσών ή ο εγκλεισμός των τρελών σε ψυχιατρείο παρά τη θέληση τους. Οποιοσδήποτε μπορεί να δέχεται την πραγματικότητα ενός συμβάντος ή μιας συμπεριφοράς και να αρνείται γενικά τις παραδεκτές ερμηνείες και μεθόδους του κοινωνικού ελέγχου.

Είναι γεγονός ότι οι σφοδρότερες αντιρρήσεις τόσο σε σχέση με την θρησκεία όσο και σε σχέση με την επιστήμη, έχουν επικεντρωθεί όχι στο αληθινό ή μη-αληθινό των ιδιόρρυθμων συμβάντων αλλά στην ορθότητα ή μη-ορθότητα των ερμηνειών τους και στην ορθότητα ή μη-ορθότητα των τακτικών που υιοθετήθηκαν για την καταστολή τους.

[SlickNick]

Ναι... το λάθος είναι στο "παραμικρό", "λέει ψέματα", "για να φαίνεται θύμα και όλοι να του κάνουν τις χάρες" κτλ.

 

 

Καλά κρυμμένο, δεν λέω, αλλά υπάρχει.

 

 

Δηλαδή, παραμικρό για ποιον; Τον άλλον τον ρώτησες τι standards έχει και πως σταθμίζει αυτά που γίνονται γύρω του; Ή το "λέει ψέματα". Ρώτησες τον άλλο τι πραγματικά κατάλαβε ότι γίνεται; Ήδη σε αυτό το θέμα μπορεί αρκετοί να λένε ψέματα επειδή έχουν καταλάβει λάθος τι έχει γίνει. Ή το "για να φαίνεται θύμα και να του κάνουν τις χάρες". Είσαι μέσα στο μυαλό του άλλου για να καταλάβεις τι κάνει και γιατί το κάνει;

 

 

 

 

 

Ναι, αλλά υπάρχουν αντικειμενικά πλαίσια μέσα στα οποία κινούμαστε και κρινόμαστε. Αν κάποιος πει ψέμματα μία φορά, εντάξει, μπορεί να έκανε λάθος, μπορεί να έγινε κάποια παρεξήγηση. Αν συμβαίνει συχνά, άσχετα με τα κίνητρα του που όντως μπορώ μόνο να μαντέψω, όλοι θα συμφωνήσουμε ότι το να λες ψέμματα σε συνεχόμενη βάση σε ανθρώπους, που έχουν ως αποτέλεσμα αυτοί οι άνθρωποι να τσακώνονται με άλλους είναι κάτι το κακό. Είναι δική του δουλειά να ρυθμίσει την πραγματικότητα του ώστε να μπορεί να συνυπάρχει με άλλους ανθρώπους. 

 

Το "παραμικρό" δεν είναι σχετικό. Αν κάθε φορά που κάτι πηγαίνει στραβά στη δουλειά, χάλασε ένα μηχάνημα, πρέπει να καθίσεις μισή ώρα παραπάνω η οτιδήποτε άλλο που κατά γενική ομολογία δεν είναι τόσο σημαντικό η δική σου αντίδραση είναι να βρίζεις όλους τους συναδέλφους και να ουρλιάζεις σαν τρελός τότε η αντίδραση σου είναι υπερβολική και είναι δική σου δουλειά να μάθεις να ελέγχεις τον εαυτό σου. 

 

Δέχομαι το ενδεχόμενο κάποιος να έχει μία αντίδραση που να μας φαίνεται παράλογη επειδή δεν γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα, που μπορεί και να τον δικαιολογούν. Αντικειμενικά στάνταρ συμπεριφοράς υπάρχουν όμως, με κάποιες διαβαθμίσεις και διαφοροποιήσεις εδώ και εκεί και ανάλογα την κουλτούρα.