εμεινε ανάπηρος ...καλά νά πάθει ( θεία δίκη ) η ηταν αδικο ??

[saleit]

Οι πιθανότητες;;

Διάβασε τες εσυ και πιες το μονορούφι το κώνειο

​άσπρο πατο σαλουτ  

Για βάλε και τις άλλες τις "κακής" άποψης κατά εσε, και πίνουμε μαζί και άσπρο πάτο!

[φιρίκι]

Διάβασε τες εσυ και πιες το μονορούφι το κώνειο

​άσπρο πατο σαλουτ  

 

S-A-L-E-I-T

[saleit]

S-A-L-E-I-T

του το πα πόσες φόρες αλλά άσε, αυτός κόλλησε αλλού!

Αλλά δεν πειράζει, είναι στο θέμα!

[φιρίκι]

 

Ερχεσαι στα λόγια μου λοιπόν, η βία γεννά βία. Με άλλα λόγια, όταν ξέρεις οτι οι εκπρόσωποι του νόμου και της τάξης δεν πρόκειται να σε σεβαστούν λογικό είναι να γίνεις αδίστακτος προκειμένου να γλυτώσεις. Οσο για το γιατί φτάνεις να παραβαίνεις τον νόμο, ακόμη δεν έχω πάρει καμμία απάντηση.

[Αρίμπα μουτσάτσος]

 

Για βάλε και τις άλλες

 

 

 

Διάβασε λίγο όλες τις απαντήσεις, όλων.

 

Μου θες και 'ολες' πανάθεμα σε

αποτυχημένο τρολ τάισα

καληνύχτα

[saleit]

Ερχεσαι στα λόγια μου λοιπόν, η βία γεννά βία. Με άλλα λόγια, όταν ξέρεις οτι οι εκπρόσωποι του νόμου και της τάξης δεν πρόκειται να σε σεβαστούν λογικό είναι να γίνεις αδίστακτος προκειμένου να γλυτώσεις. Οσο για το γιατί φτάνεις να παραβαίνεις τον νόμο, ακόμη δεν έχω πάρει καμμία απάντηση.

Λόγο του ότι κυριαρχεί η ανομία.

Αν πεινούσε, δεν  θα έκλεβε μηχανή, αλλά ψωμί...

Μου θες και 'ολες' πανάθεμα σε

αποτυχημένο τρολ τάισα

καληνύχτα

καληνύχτα σαλουτ!

[φιρίκι]

Λόγο του ότι κυριαρχεί η ανομία.

Αν πεινούσε, δεν  θα έκλεβε μηχανή, αλλά ψωμί...

καληνύχτα σαλουτ!

 

Το κυριαρχεί η ανομία αποτελεί διαπίστωση (εστω κι' εσφαλμένη) όχι όμως αίτιο. Γιατί επικρατεί αυτή η κατάσταση; Παίζει ρόλο η ευκολία με την οποία μπορούν οι εκπρόσωποι του νόμου και της τάξης να σε φάνε λάχανο ή μπα;

 

Πουλώντας την κλεμμένη μηχανή εξασφαλίζει ψωμί για κάμποσες μέρες...

[kirileman]

ναι, συμφωνώ μαζί σου, το καλύτερο είναι αυτό.

Η αστυνομία όμως, αν έβρισκε τον κλέφτη μετά, δεν θα τον άφηνε παράλυτο, αλλά νεκρό (πράγμα όχι καλό)

Μ@λακα μου, του έσωσε τη ζωή!

[SlickNick]

Νομίζω ότι έχετε μπερδέψει κάποιοι την "δικαιοσύνη" με τις "συνέπειες".

 

Δικαιοσύνη είναι οι νόμοι που έχουν εφεύρει οι άνθρωποι. Οι συνέπειες είναι αυτό που μπορεί να συμβεί. 

 

Αν είναι δίκαιο λοιπόν αυτό που συνέβη, εξαρτάται από τους νόμους της Βραζιλίας. 

 

Είναι λυπηρό για το παιδί που θα μείνει ανάπηρο αλλά θα μπορούσε να το είχε αποφύγει με το να μην κλέβει πράγματα. 

 

Από την άλλη υποθέτω ότι και ο ιδιοκτήτης υπερέβαλε αν και δε γνωρίζω την εμπειρία αυτού του ανθρώπου και τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτή την περιοχή, που θα μπορούσαν να χρωματίσουν την αντίδραση του πολύ διαφορετικά.

[defacer]

ας επιβραβεύουμε ληστές, και όταν αυτοί τυγχάνει να τραυματιστούν ας τους δίνουμε και παράσημα!!

ααα και καμιά καλή θέση σε παρελάσεις ως εθνικοί ήρωες!

 

Το έχεις συνήθεια να παριστάνεις ότι οι συνομιλητές σου λένε μαλακίες που κατεβάζεις μόνος σου ή το κάνεις εδώ κατ' εξαίρεση;

 

Κανένας δεν επιβράβευσε κανέναν ούτε είπε τίποτα άλλο από τα παιδιαρίσματα που παρλαπιπιάζεις. Το μόνο που είπαμε είναι πως η ανθρώπινη ζωή, η σωματική ακεραιότητα και κάποια άλλα μικροπράγματα που τυχαίνει να αναφέρονται σε παλιόχαρτα όπως το καταστατικό του ΟΗΕ πρέπει να προστατεύονται. Και να προστατεύονται πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε μηχανάκι.

 

Επίσης, πόσο αστείος μπορεί να είσαι όταν κράζεις "τα επιχειρήματα των άλλων" και η δική σου συμβολή στην κουβέντα δεν βλέπει επιχείρημα ούτε με τηλεσκόπιο;

[ikaruga24]

Σόρρυ αλλά από τη στιγμή που εγώ αποφάσισα να πάρω το ρίσκο και να πάω να κλέψω κάποιον έχω αυτόματα λάβει και την ευθύνη των πράξεων μου. Αυτός που πάω να κλέψω δεν έχω ιδέα τι άνθρωπος είναι όπως και αυτός δεν έχει ιδέα τι άνθρωπος είμαι εγώ. Σε περίπτωση εμπλοκής ότι είναι να γίνει θα γίνει. Δίκιο, άδικο, δεν έχει καμιά σημασία. Το μόνο που έχει σημασία είναι η στιγμή. Σε τι βαθμό κάποιος θα ζυγίσει την επιβίωση του. Είναι αυτό που έκανε ένας συγχωρεμένος γείτονας εδώ στο χωριό που παίζει να τον άνοιξαν το σπίτι 5-6 φορές μέσα σε έναν χρόνο, δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία μιας και δεν είχε τίποτα ο άνθρωπος αλλά από τη στιγμή που έφερνε η κόρη του τον εγγονό του το σπίτι γινόταν απόρθητο φρούριο και αυτός έτοιμος για όλα όπως και έκανε (έφαγε έναν αλβανό). Πάει καιρός φυσικά που έγινε αυτό αλλά δεν νομίζω κανείς σοβαρός άνθρωπος να του καταλογίσει ευθύνες. 

 

Αυτά έτσι είναι, σε όποιον αρέσουν. Ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος και οι άνθρωποι σίγουρα δεν είναι σε θέση να "μετρήσουν" καταστάσεις που μια μόνο στιγμή αρκεί για να χαθούν όλα.   

[defacer]

Σόρρυ αλλά από τη στιγμή που εγώ αποφάσισα να πάρω το ρίσκο και να πάω να κλέψω κάποιον έχω αυτόματα λάβει και την ευθύνη των πράξεων μου. Αυτός που πάω να κλέψω δεν έχω ιδέα τι άνθρωπος είναι όπως και αυτός δεν έχει ιδέα τι άνθρωπος είμαι εγώ. Σε περίπτωση εμπλοκής ότι είναι να γίνει θα γίνει. Δίκιο, άδικο, δεν έχει καμιά σημασία. Το μόνο που έχει σημασία είναι η στιγμή.

 

Δυό σχόλια επι τούτου.

 

Πρώτο και σημαντικότερο: συμφωνώ 100% μαζί σου ότι "έχω αναλάβει την ευθύνη των πράξεών μου". Αλλά ξέρεις τι; Η ευθύνη που αναλαμβάνω είναι αυτή προκύπτει από τη νομοθεσία και τις κοινωνικές νόρμες. Αν εσύ πας και πάρεις ένα δάνειο από την τράπεζα και δεν έχεις να το πληρώσεις, η ευθύνη που έχεις αναλάβει δικαιολογεί διάφορα πράγματα όπως να σου κατασχέσουν την περιουσία, να πας φυλακή, κλπ κλπ. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το να πληρώσει π.χ. ο διευθυντής του υποκαταστήματος δυο φουσκωτούς να σου σπάσουν τα πόδια.

 

Δεύτερον. Κατανοώ ότι το παράδειγμα που θα φέρω για τις ανάγκες της συζήτησης είναι απίθανο να συμβεί στην πράξη (τουλάχιστον στην Ελλάδα). Αλλά φιλοσοφικά μιλώντας, πες ότι πάω να κλέψω ένα κρουασάν από το περίπτερο, ο περιπτεράς βγάζει στυλιάρι, με πιάνει επειδή σκόνταψα φεύγοντας και χωρίς πολλά πολλά πάνω στη φούρια μου δίνει μια στο κεφάλι και με αφήνει φυτό.

 

Σ' αυτή την περίπτωση η θέση σου θα ήταν αναλλοίωτη όπως στο quote; Αν όχι, τότε προφανώς αναγνωρίζεις πως μπαίνουν και άλλες παράμετροι μέσα. Ποιές είναι αυτές;

[deesnider]

Το έχεις συνήθεια να παριστάνεις ότι οι συνομιλητές σου λένε μαλακίες που κατεβάζεις μόνος σου ή το κάνεις εδώ κατ' εξαίρεση;

 

(Σφήνα μπαίνω, επειδή βολεύει το σχόλιό σου, χωρίς να υπάρχει νύξη επί προσωπικού: )

 

Αυτή η - σαφώς εσφαλμένη - τακτική όμως, ενώ εφαρμόζεται από υποστηρικτές αμφότερων των θέσεων στο θέμα, για να λέμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, στηλιτεύεται μόνο όταν την εφαρμόζει η μία πλευρά:

 

Από τη μία, το «κρίμα να μείνει ανάπηρος ο άνθρωπος για μια κλοπή», κάποιοι το ερμηνεύουν ως απόπειρα επιβράβευσης τού κλέφτη» και, απ' την άλλη, το «Είναι σκουπίδι/υπάνθρωπος ο κλέφτης (πόσο μάλλον ο κατά συρροήν, που επιπλέον δε φτάνει στο σημείο αυτό λόγω πείνας, αλλά λόγω «μαγκιάς» και επιθυμίας για κονόμα...) », αρκεί για να εξομοιωθεί αυτός που το υποστηρίζει με τον Κασιδιάρη... 

[defacer]

(Σφήνα μπαίνω, επειδή βολεύει το σχόλιό σου, χωρίς να υπάρχει νύξη επί προσωπικού: )

 

Αυτή η - σαφώς εσφαλμένη - τακτική όμως, ενώ εφαρμόζεται από υποστηρικτές αμφότερων των θέσεων στο θέμα, για να λέμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, στηλιτεύεται μόνο όταν την εφαρμόζει η μία πλευρά:

 

Από τη μία, το «κρίμα να μείνει ανάπηρος ο άνθρωπος για μια κλοπή», κάποιοι το ερμηνεύουν ως απόπειρα επιβράβευσης τού κλέφτη» και, απ' την άλλη, το «Είναι σκουπίδι/υπάνθρωπος ο κλέφτης (πόσο μάλλον ο κατά συρροήν, που επιπλέον δε φτάνει στο σημείο αυτό λόγω πείνας, αλλά λόγω «μαγκιάς» και επιθυμίας για κονόμα...) », αρκεί για να εξομοιωθεί αυτός που το υποστηρίζει με τον Κασιδιάρη... 

 

Ακαδημαϊκά μιλώντας, να τα λέμε φυσικά.

 

Στην προκειμένη περίπτωση νομίζω πως σκουπίδι και υπάνθρωπος δεν είναι οι κατάλληλοι χαρακτηρισμοί (το παραχοντραίνουν), και σίγουρα δεν είναι για κάποιον κλέφτη που είδε κανείς ένα random περιστατικό στις ειδήσεις και εκεί τελειώνει η πληροφόρηση. Εγώ ας πούμε για να πω κάποιον υπάνθρωπο θα έπρεπε να κακοποιεί παιδάκια or something. Ή βλέπε χρήση της λέξης Untermensch (κυριολεκτικά, υπάνθρωπος).

[ikaruga24]

Δυό σχόλια επι τούτου.

 

Πρώτο και σημαντικότερο: συμφωνώ 100% μαζί σου ότι "έχω αναλάβει την ευθύνη των πράξεών μου". Αλλά ξέρεις τι; Η ευθύνη που αναλαμβάνω είναι αυτή προκύπτει από τη νομοθεσία και τις κοινωνικές νόρμες. Αν εσύ πας και πάρεις ένα δάνειο από την τράπεζα και δεν έχεις να το πληρώσεις, η ευθύνη που έχεις αναλάβει δικαιολογεί διάφορα πράγματα όπως να σου κατασχέσουν την περιουσία, να πας φυλακή, κλπ κλπ. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το να πληρώσει π.χ. ο διευθυντής του υποκαταστήματος δυο φουσκωτούς να σου σπάσουν τα πόδια.

 

Δεύτερον. Κατανοώ ότι το παράδειγμα που θα φέρω για τις ανάγκες της συζήτησης είναι απίθανο να συμβεί στην πράξη (τουλάχιστον στην Ελλάδα). Αλλά φιλοσοφικά μιλώντας, πες ότι πάω να κλέψω ένα κρουασάν από το περίπτερο, ο περιπτεράς βγάζει στυλιάρι, με πιάνει επειδή σκόνταψα φεύγοντας και χωρίς πολλά πολλά πάνω στη φούρια μου δίνει μια στο κεφάλι και με αφήνει φυτό.

 

Σ' αυτή την περίπτωση η θέση σου θα ήταν αναλλοίωτη όπως στο quote; Αν όχι, τότε προφανώς αναγνωρίζεις πως μπαίνουν και άλλες παράμετροι μέσα. Ποιές είναι αυτές;

 

Αν και δεν απάντησα συγκεκριμένα σε εσένα, γενικότερα επί του θέματος μίλησα, είπα συγκεκριμένα ότι ο κάθε άνθρωπος τα ζυγίζει διαφορετικά. Εσένα μπορεί να σου γυρίσει το μάτι αν σου κλέψουν λίγα ευρώ, τον άλλον μπορεί να του γυρίσει το μάτι όταν υπάρχει ο εγγονός του παρόν και κινδυνεύει να τον χάσει. Οι παράμετροι είναι μεταβλητές και ανάλογα τον άνθρωπο. Γι αυτό και είπα ότι είναι αδύνατον ο καθένας να αυτοκυριαρχηθεί την δεδομένη στιγμή και όλοι έχουν τη δική τους "κόκκινη γραμμή". Το θύμα ας λουστεί τις συνέπειες του όποιου νομικού συστήματος της χώρας που βρίσκεται όμως προσωπικά δεν του καταλογίζω ευθύνες όπως και αν αντέδρασε.  

 

Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να "ζυγίζουμε" τέτοιες καταστάσεις, είναι ότι κάτσει. Την απόλυτη ευθύνη αναλαμβάνει ο επιτιθέμενος εξ'αρχής με την απόφαση του να πράξει κάτι που πιθανός να έχει θύματα από την πλευρά που έχει αποφασίσει ότι θα βλάψει (με τον οποιονδήποτε τρόπο). Δεν είναι ευθύνη του θύματος να είναι μόνιμα σε μια κατάσταση παράνοιας για το τι μπορεί να του συμβεί ανά πάσα στιγμή, αν κάτι γίνει πιθανότατα οι αντιδράσεις να είναι ενστικτώδης ή/και υποσυνείδητες. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να περιμένεις από τον καθένα να προσπαθεί να μαζευτεί τη στιγμή που προστατεύει τη ζωή του, ζωές αγαπημένων, περιουσία, whatever. Είπαμε ότι για τον καθένα είναι άλλο το μέγεθος στο "ζύγι" στο τι θα χάσει.