Ψυχοσωματικές επιπτώσεις του άγχους - πως τις αντιμετωπίζει κανείς;

[alxlightning]

Γιατί οι περισσότεροι προτείνουν ψυχολόγο άρων-άρων; Δεν μπορώ να καταλάβω. Πάντοτε ήξερα ότι ο ψυχολόγος είναι η τελευταία διέξοδος και εμείς τον έχουμε κάνει καραμέλα.

γιατι να ειναι τελευταια διεξοδος? παιδια ψυχολογικη υποστηριξη χρειαζονται ολοι οι ανθρωποι και μια συμβουλευτικη προσεγγιση ειναι χρησιμη. Εγω εκανα και συστημικες ανα φασεις.

Τυχαινει να μην εχουν ολοι ουτε αρκετες γνωσεις ουτε περιγυρο με σωστες προσεγγισεις, η καν προθεσεις.

Αν δεν υπαρχει συγκεκριμενος λογος να αποφευχθει ψυχολογος, δε βλεπω γιατι να μη συνισταται με τη μια.

Εγω πχ εχω αρκετες εκρηξεις θυμου καθε φορα που παω σε συνεδρια οποτε δεν ειναι πλεον λυση για εμενα ο ψυχολογος, μονο ψυχιατροι πλεον

αγχωδεις διαταρραχες ftw <3

[Επισκέπτης]

γιατι να ειναι τελευταια διεξοδος? παιδια ψυχολογικη υποστηριξη χρειαζονται ολοι οι ανθρωποι και μια συμβουλευτικη προσεγγιση ειναι χρησιμη. Εγω εκανα και συστημικες ανα φασεις.

Τυχαινει να μην εχουν ολοι ουτε αρκετες γνωσεις ουτε περιγυρο με σωστες προσεγγισεις, η καν προθεσεις.

Αν δεν υπαρχει συγκεκριμενος λογος να αποφευχθει ψυχολογος, δε βλεπω γιατι να μη συνισταται με τη μια.

Εγω πχ εχω αρκετες εκρηξεις θυμου καθε φορα που παω σε συνεδρια οποτε δεν ειναι πλεον λυση για εμενα ο ψυχολογος, μονο ψυχιατροι πλεον

αγχωδεις διαταρραχες ftw <3

Και θα πάθουν κάτι οι ψυχολόγοι από τις εκρήξεις θυμού; :Ρ

Συμφωνώ. Όταν είναι αρχή το αντιμετωπίζεις με ψυχοσωματική άσκηση άντε και σε καμιά περίπτωση με χάπια. Δεν πας στον ψυχολόγο.

Δηλαδή η φαρμακευτική αγωγή είναι καλύτερη από την ψυχοθεραπεία; Εκτός και αν πάσχεις από κάποια ψυχολογική/ψυχιατρική διαταραχή που χωρίς αγωγή δεν μπορείς να λειτουργήσεις, προφανώς και η ψυχοθεραπεία είναι η λύση.

Για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα, πρέπει πρώτα να βγάλεις το πρόβλημα στην επιφάνεια, να το επεξεργαστείς και να δεις πώς θα το λύσεις. Αν αυτό δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου, πρέπει να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου άλλου.

Επεξ/σία 27 Μαΐου 2016 από Επισκέπτης

[φιρίκι]

Έχω και τον βίο και τα χαμένα επεισόδια

 

Θελώ κι' εγώ! Φοβερός ο Ντον Ρόσα. ρισπέκτ.    Η βιβλιοθήκη που βγάζει τώρα η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δεν μου αρέσει, έχω βρει μπόλικα μεταφραστικά και συντακτικά διαμαντάκια.

 

                        -------------------------------------------------

 

Στο θέμα μας, νόμιζω είναι αναγκαίο να επισημάνουμε οτι λέγοντας να μην μας νοίαζει τι λένε οι άλλοι δεν ωθούμε κανέναν στην αυθαιρεσία και την ασυδοσία. Με απλά λόγια, χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη το ποιοι είναι οι άλλοι και το εύρος των πνευματικών τους δυνατοτήτων.

 

Οι γονείς είναι ένα θέμα και δεν αλλάζουν. Οι καλύτεροι φίλοι είναι κάτι άλλο, μακάρι να είστε οι καλύτεροι φίλοι μια ζωή αλλά μπορεί και να μην είναι έτσι. Εμείς (οφείλουμε να) είμαστε οι καλύτεροι φίλοι του εαυτού μας. Οσο για τα κορίτσια, άλλη πονεμένη ιστορία αυτή, συμφωνώ με τον JohnGTA, και κατα την γνώμη μου αυτές που αξίζουν τον κόπο είναι αυτές που θέλουν προσωπικότητα κι' όχι ομοιομορφία. 

 

Καλά λέει κι' ο alx αποδόμηση κι' εξορθολογισμός. Τώρα βλέπω λες οτι μένεις Θεσσαλονίκη. Με όλον τον σεβασμό, αυτό απο μόνο του μας δίνει κάμποσα στοιχεία. Είναι η γυναίκα μου λαλού και κάτι έχω καταλάβει, εγώ ο χαμουτζής (Αθηναίος με 3/4 καταγωγή απο Πελοπόννησο) Δεν το λέω υποτιμητικά, σε καμμία περίπτωση, λέω μόνο οτι οι άνθρωποι εκεί όπως και παντού έχουν την δική τους νοοτροπία και τις ιδιορρυθμίες τους. Δεν θα επεκταθώ εδώ, σε ΠΜ αμα θέλεις πολύ ευχαρίστως.

Γ

[alxlightning]

Και θα πάθουν κάτι οι ψυχολόγοι από τις εκρήξεις θυμού; :Ρ

εγω θα παθω, οργιζομαι οταν μου κανουν μπεισικ ερωτησεις. το κακο του οταν εχεις ασχοληθει με ψυχολογια ειναι να αναγνωριζεις τι τεχνικες χρησιμοποιουν. αν παλι δε χρησιμοποιουν τεχνικες και θελουν να καταληξεις μονος σου σε συμπερασματα, ευχαριστω πολυ, ξερω και μονος μου να μιλαω με τον εαυτο μου

 

Δηλαδή η φαρμακευτική αγωγή είναι καλύτερη από την ψυχοθεραπεία; Εκτός και αν πάσχεις από κάποια ψυχολογική/ψυχιατρική διαταραχή που χωρίς αγωγή δεν μπορείς να λειτουργήσεις, προφανώς και η ψυχοθεραπεία είναι η λύση.

Για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα, πρέπει πρώτα να βγάλεις το πρόβλημα στην επιφάνεια, να το επεξεργαστείς και να δεις πώς θα το λύσεις. Αν αυτό δεν μπορείς να το κάνεις μόνο σου, πρέπει να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου άλλου.

 

γιατι να αντιμετωπισεις την αιτια του προβληματος οταν μπορεις να αντιμετωπισεις μονο τα συμπτωματα με λιγοτερο κοπο?!

ασε που στις περισσοτερες περιπτωσεις οι παρενεργειες ειναι αρκετα διασκεδαστικες.

[φιρίκι]

 

Ποτέ δεν θα καταλάβω τη δαιμονοποίηση της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα.

 

 

Είναι μια μεγάλη συζήτηση αυτή!

Συμφωνώ. Όταν είναι αρχή το αντιμετωπίζεις με ψυχοσωματική άσκηση άντε και σε καμιά περίπτωση με χάπια. Δεν πας στον ψυχολόγο.

 

Μαζί σου όσον αφορά την άσκηση. Χάπια γράφουν οι ψυχίατροι, οι ψυχολόγοι μιλάνε μόνο. Μια άλλη κατηγορία, ενδιαφέρουσα κατα την γνωμη μου απ' τα λίγα που ξέρω, είναι η λακανική ψυχανάλυση.

[alxlightning]

περα απο καθε πλακα το να μιλαμε για τα προβληματα μας νομιζω ειναι το πιο σημαντικο, ανεξαρτητα σε ποιον τα λες. το θεμα ειναι να υπαρχει πλαισιο εμπιστοσυνης. οταν λεκτικοποιουμε τις σκεψεις μας αποκτουν περισσοτερη υποσταση και η μεταβαση αυτη απο σκεψη σε λεξη απο μονη της μας φερνει σε συνειδητοποιησεις.
οταν περνουσα χαλια (χωρισμος γονιων=αφραγκια, χωρισμος δικος μου, ανεργια, ο συνδυασμος ολων αυτων) το μονο που με βοηθουσε ηταν κρυφα γκρουπ στο φεησμπουκ με αλλα 5 ατομα (επεκταθηκαμε σιγα σιγα και πλεον μετα απο 7 χρονια ειμαστε καμια 20αρια και περισσοτερα γκρουπακια) που ποσταραμε φωτογραφιες και βιντεο απο ΟΛΑ τα χαλια της ζωης μας. Εγω ως τρελ μια μερα που ημουν λιαρδα ποσταρα βιντεακια που εκλαιγα και διαφορα κακ πραγματα αλλα κατα λαθος στο προφιλ μου και οχι σε κρυφο γκρουπ. Και εκει εμαθα οτι μου αρεσει να μιλαω με ειλικρινεια για το τι βιωνω δημοσια. Πολλοι λεγαν ξεφτιλικι η ατενσιοχορ αλλα νομιζω οτι δεν υπαρχει κατι κακο σε ειλικρινεις σκεψεις οποτε γιατι οχι.
 

[Επισκέπτης]

γιατι να αντιμετωπισεις την αιτια του προβληματος οταν μπορεις να αντιμετωπισεις μονο τα συμπτωματα με λιγοτερο κοπο?!

 

ασε που στις περισσοτερες περιπτωσεις οι παρενεργειες ειναι αρκετα διασκεδαστικες.

Γιατί όταν δεν αντιμετωπίζεις την αιτία, δεν αντιμετωπίζεις και το πρόβλημα.

 

Τον έδωσα τον παραλληλισμό και πριν, αν πονάει το γόνατο μου, δεν θα αρχίσω τα χάπια και τις ενέσεις για να μην πονάω, έτσι απλώς παρατείνω το πρόβλημα. Θα πάω στο γιατρό για να μου πει τι πρέπει να κάνω για να το ξεπεράσω.

 

Προφανώς, σε σοβαρά προβήματα επιβάλλεται η αγωγή, εγώ μιλάω για πιο απλά.

περα απο καθε πλακα το να μιλαμε για τα προβληματα μας νομιζω ειναι το πιο σημαντικο, ανεξαρτητα σε ποιον τα λες. το θεμα ειναι να υπαρχει πλαισιο εμπιστοσυνης. οταν λεκτικοποιουμε τις σκεψεις μας αποκτουν περισσοτερη υποσταση και η μεταβαση αυτη απο σκεψη σε λεξη απο μονη της μας φερνει σε συνειδητοποιησεις.

οταν περνουσα χαλια (χωρισμος γονιων=αφραγκια, χωρισμος δικος μου, ανεργια, ο συνδυασμος ολων αυτων) το μονο που με βοηθουσε ηταν κρυφα γκρουπ στο φεησμπουκ με αλλα 5 ατομα (επεκταθηκαμε σιγα σιγα και πλεον μετα απο 7 χρονια ειμαστε καμια 20αρια και περισσοτερα γκρουπακια) που ποσταραμε φωτογραφιες και βιντεο απο ΟΛΑ τα χαλια της ζωης μας. Εγω ως τρελ μια μερα που ημουν λιαρδα ποσταρα βιντεακια που εκλαιγα και διαφορα κακ πραγματα αλλα κατα λαθος στο προφιλ μου και οχι σε κρυφο γκρουπ. Και εκει εμαθα οτι μου αρεσει να μιλαω με ειλικρινεια για το τι βιωνω δημοσια. Πολλοι λεγαν ξεφτιλικι η ατενσιοχορ αλλα νομιζω οτι δεν υπαρχει κατι κακο σε ειλικρινεις σκεψεις οποτε γιατι οχι.

 

Προφανώς και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό! Αφού εσύ ένιωθες καλά, αυτό έχει σημασία και όχι τι πίστευαν οι άλλοι και τι έλεγαν.

Ο καθένας μας αντιμετωπίζει διαφορετικά τις ποικίλες καταστάσεις της ζωής του, σε κάποιους μπορεί αυτοί οι τρόποι να φαίνονται περίεργοι ή διαφορετικοί, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν βοηθάνε κάποια άλλα άτομα.

Επεξ/σία 27 Μαΐου 2016 από Επισκέπτης

[alxlightning]

παλι κατεληξα να μιλαω για εμενα και την κουλαμαρα μου
σας ευχαριστω πολυ ολους που με ανεχεστε εδω στο φορουμ οταν εχω τον ασυγκρατητο και με πιανει το πρα πρα <3

 

[Επισκέπτης]

παλι κατεληξα να μιλαω για εμενα και την κουλαμαρα μου

σας ευχαριστω πολυ ολους που με ανεχεστε εδω στο φορουμ οταν εχω τον ασυγκρατητο και με πιανει το πρα πρα <3

 

 

Σιγά καλέ, δεν είπες και τίποτα :Ρ

[φιρίκι]

Και θα πάθουν κάτι οι ψυχολόγοι από τις εκρήξεις θυμού; :Ρ

Δηλαδή η φαρμακευτική αγωγή είναι καλύτερη από την ψυχοθεραπεία; Εκτός και αν πάσχεις από κάποια ψυχολογική/ψυχιατρική διαταραχή που χωρίς αγωγή δεν μπορείς να λειτουργήσεις, προφανώς και η ψυχοθεραπεία είναι η λύση.

Για να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα, πρέπει πρώτα να βγάλεις το πρόβλημα στην επιφάνεια, να το επεξεργαστείς και να δεις πώς θα το λύσεις. Αν αυτό δεν μπορείς να το κάνεις μόνο σου, πρέπει να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου άλλου.

 

Ολόσωστο. Μέγα μέρος των ψυχικών διαταραχών (μη βιολογικής προέλευσης) πηγάζει απο την αδυναμία να αναγνωρίσουμε τα αίτια που μας κάνουν να αισθανόμαστε και να σκεφτόμαστε κατ' αυτόν τον τρόπο, οποια κι' αν είναι αυτά τα αίτια. Χρειάζεται ελευθερία σκέψης και βούληση κάτι τέτοιο.

 

Με την ευκαιρία, όλοι οι άνθρωποι τρελοί είμαστε. Το ξέρετε, έτσι;

[Επισκέπτης]

Ολόσωστο. Μέγα μέρος των ψυχικών διαταραχών (μη βιολογικής προέλευσης) πηγάζει απο την αδυναμία να αναγνωρίσουμε τα αίτια που μας να αισθανόμαστε και να σκεφτόμαστε κατ' αυτόν τον τρόπο, οποια κι' αν είναι αυτά τα αίτια. Χρειάζεται ελευθερία σκέψης και βούληση κάτι τέτοιο.

 

Με την ευκαιρία, όλοι οι άνθρωποι τρελοί είμαστε. Το ξέρετε, έτσι;

Χρειάζεται και ψυχική δύναμη. Και κάποιοι αυτή τη δύναμη δεν την έχουν (ή νομίζουν ότι δεν την έχουν). Αυτό όμως δεν είναι κακό, αρκεί να ψάξουν για βοήθεια. Γιατί εκεί υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ότι πολλοί δεν θέλουν να βοηθηθούν :/

[φιρίκι]

Χρειάζεται και ψυχική δύναμη. Και κάποιοι αυτή τη δύναμη δεν την έχουν (ή νομίζουν ότι δεν την έχουν). Αυτό όμως δεν είναι κακό, αρκεί να ψάξουν για βοήθεια. Γιατί εκεί υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ότι πολλοί δεν θέλουν να βοηθηθούν :/

 

Γι' αυτό μίλησα για βούληση. Για μένα η βούληση προϋποθέτει επιθυμία και σθένος, που φαντάζομαι στην προκειμένη περίπτωση μεταφράζονται σε ψυχική δύναμη. Το οτι, δυστυχώς, πολλοί δεν θέλουν να βοηθηθούν το ξέρω, πολύ θα' θελα να μάθω και τους λόγους για την άρνηση του καθενός.

[Shadows]

Παντα υπηρχε και αγχος και στρες,απλα παλια ηταν κοινωνικα αποδεκτο το να καθεσαι και να τα πινεις για να ξεχασεις,παρα το να πας σε ψυχολογο γιατι τοτε θα γινοσουν τρελαρας πραγμα που συνεχιζει να μας ταλανιζει.Ειναι αδιανοητο να μην κατανοουν μερικοι ανθρωποι οτι επειδη αυτοι ξεπερνουν το απλο αγχος τους,δεν ειναι το ιδιο για καποιον αλλον να το κανει.

 

Ο ψυχολογος πρεπει να ειναι η πρωτη επιλογη,οταν αρχισει κατι να μην πηγαινει καλα με τον εαυτο μας,ο ψυχιατρος οχι.

[l337]

ναι αλλά όταν αλληλεπίδρας συνεχώς με άλλους είναι αδύνατον (για μένα δηλαδή) να μην επηρεαστείς έστω και λιγο...εκτός φυσικά άμα δε σε νοιάζει καθόλου η γνώμη του καλύτερου σου φιλούν,της μητέρας/πατέρα σου και της κοπέλας σου για το ο,τι δε πέρασες στο πανεπιστήμιο...άρα δε τους υπολογίζεις...

 

Το τι λένε οι άλλοι για σένα και το τι γνώμη έχουν για σένα είναι πάντα δικό τους πρόβλημα.

Όποιος κι αν είναι ο άλλος.

 

[kalodrei]

πάνε σε ψυχολόγο/ψυχίατρο (δεν είσαι τρελός μην φοβάσαι ), θα σου δώσει αγχολυτικά χάπια ( cipralex συνήθως) μέχρι να  μπορείς να ρυθμίσεις το άγχος μόνο σου , πάρε κάνα βιβλίο ψυχολογίας και διάβασε , το βιβλίο Ξεπερνώντας τον Πανικό (derrick Silove,Vijaya Manicavasagar ) είναι αρκετά κάλο. Αυτό που έχεις είναι αρκετά συνηθισμένο ,δεν είναι κάτι το σοβαρο ,άπλα για να μπορείς να λειτουργείς καλύτερα στην ζωή σου πάνε σε ψυχολόγο/ψυχίατρο για να δουλέψεις την όλη κατάσταση ,να την αντιμετωπισεις μεσώ θεραπείας (όχι απαραίτητα μεσώ φαρμακευτικης) .