Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Δεν μπορώ να καταλάβω πόσο δυνατή είναι η εξάρτηση αν θέλεις να το κόψεις...αν σου έλεγε ο γιατρός ή το κόβεις ή πεθαίνεις τι θα έκανες;

  • Like 1
  • Απαντ. 68
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

  • Moderators
Δημοσ.

Το εκοψα πριν 2 χρονια περιπου, μαχαιρι και καπνιζα πολυ. Κυριως επειδη μου αρεσε να καπνιζω, φαση δεν το ειχα συνδεσει με στενοχωριες ή whatever, απλα μου αρεσε. Καποια στιγμη λοιπον απο κει που μου αρεσε, αρχισε να με ενοχλει η ολη διαδικασια του "πρεπει να εχω στριψει τσιγαρο για το πρωι" ή "κατσε να ξεκινησω λιγο νωριτερα για να χω χρονο για ενα τσιγαρο" κλπ.

Οποτε αποφασισα να σταματησω. Πριν το κανω διαβασα ο,τι υπαρχει και δεν υπαρχει για το κοψιμο του τσιγαρου σε επιπεδο εμπειριων αλλα και ερευνων. Ηξερα πχ οτι καποια στιγμη θα εχω τα Χ στερητικα και θα βγουν με τον Χ τροπο. Ή οτι σε καποια φαση θα μπω στη λογικη του να κανω ενα τσιγαρο επιβραβευσης, το οποιο θα επρεπε με καθε τροπο να αποφυγω κ.ο.κ

 

Το ρεζουμε ειναι πως η πρωτη εβδομαδα ηταν απαισια, αλλα γνωριζοντας τι να περιμενω το ειχα επεξεργαστει και απομυθοποιησει, οποτε μου κυλισε παραδοξως βολικα. Τωρα μετα απο δυο χρονια εχω πιασει καποιες φορες τον εαυτο μου να το ζηταει, αλλα το αγνοω χωρις δυσκολια.

 

Το περιεργο ειναι παντως πως δε με ενοχλει ο καπνος των αλλων. Δεν τον γουσταρω αλλα δε θα με πειραξει να στεκομαι διπλα σε καπνιστη. Ισως επειδη ειμαι σε χωρο με καπνιστες να μη μου κανει αισθηση :P


Δεν μπορώ να καταλάβω πόσο δυνατή είναι η εξάρτηση αν θέλεις να το κόψεις...αν σου έλεγε ο γιατρός ή το κόβεις ή πεθαίνεις τι θα έκανες;

Zio ειναι πολυ δυνατη η εξαρτηση, η οποια βεβαια διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο. Κυριως γιατι η οργανικη διαρκει λιγες μερες, απο κει και περα ειναι το ψυχολογικο του θεματος, οποτε ειναι πολυ υποκειμενικο.

  • Like 2
Επισκέπτης
Δημοσ.

Βοηθάει αν το κόψεις πριν από διακοπές, ή πριν από αλλαγή φάσης/περιβάλλοντος, ή να αρχίσεις κάνα φίτνεςς παράλληλα

Εγώ είχα χρησιμοποιήσει ηλεκτρονικό τσιγάρο για 1 μήνα μειώνοντας τη νικοτίνη, μέχρι που βαρέθηκα και τέλος

Δημοσ.

Είναι στον άνθρωπο, ο πατέρας μου κ η μάνα κάπνιζαν από τα 18 τους και κάποια στιγμή τους τη βίδωσε και το έκοψαν μαχαίρι! Κάποιος άλλος που έκανε τα πάντα κ δε μπορούσε δοκίμασε βελονισμό και δε το ξανά έβαλε στο στόμα του. Μπορείς να το κοιτάξεις. Εγώ ακολούθησα παράδειγμα γονέων :P το άρχισα στα 18 και μέχρι τώρα στα 22 μου κάπνιζα. Ποτέ μα ποτέ δεν ένιωσα ότι εξαρτώμαι από τη νικοτίνη ότι την έχω ανάγκη! Άσε που με το καφέ πάντα το σιχαινόμουν. Μόνο με το αλκόολ δε μπορούσα να μη καπνίσω. Πρόσφατα είχα κάτι θέματα με το στομάχι μου και ο γιατρός είπε καλό είναι να το σταματήσεις για λίγο και πλέον είμαι καθαρός χωρίς να μου χει λείψει σχεδόν καθόλου. Σχετικά με τα λεφτά που χαλάς στα τσιγάρο όπως τόνισε κάποιος μου θυμισε το ανέκδοτο με τον καπνιστή και το μη καπνιστή και τη φεράρι :P

Δημοσ.

Διαβαζοντας το online βιβλιο δεν θυμαμαιτιτλο, οπου ελεγε οτι ο εθισμος φφευγει στις τρεις μερες και μετα μενει το ψυχολογικο, συν του να απασχολεις με κατι τα χερια σου, το ειχα κοψει και γω για δυο μηνες περιπου. Μετα απο ανχος κλπ μαλακιες το ξαναρχισα.

 

Βοηθαει να το ελλατωσεις τουλαχιστον οταν πινεις νερο συνεχεια, κυριως παγωμενο. Θα κατουριεσαι συνεχεια βεβαια αλλα ταυτοχρονα θα φευγουν και οι τοξινες.

 

Αυτο που ειπε και ο stormain παιζει.. Η επιβραβευση σε θολωνει και το ξαναρχιζεις.

 

Στο βιβλιο λεει οτι αν καπνισεις σημερα μια τζουρα μονο, ακομα και νεος καπνιστης να εισαι, μετα απο λεπτα, ωρες αναλογα, θα αισθανθεις μια "καθυστεριμενη ενοχληση". Αν κατα την διαρκεια της ξανακαπνισεις αλλη μια τζουρα , η καθυστεριμενη ενοχληση θα μετατοπισθει το ιδιο, αλλα θα παρουσιαστει πιο συντομα μετα. Οποτε γενικα μας λεει οτι καθε τζουρα που κανουμε συνηθως πρωινες ωρες και οποτε εχουμε να καπνισουμε πολλα λεπτα η ωρες, μας εξαφανιζει αυτη, την καθυστεριμενη ενοχληση" ..

 

Θα μου πεις, αφου τα ξερεις ολα αυτα γιατι δεν το κοβεις/ξανακοβεις;!. Ε, εκει ειναι που λες, δεν εχω ιδεα.

  • Like 1
Δημοσ.

Δύναμη θέλησης είναι....απλά και μόνο...

Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες.....

Το κουμπί όμως που θα σε κάνει να το κόψεις...το ξέρεις μόνο εσύ γιατί εσύ ξέρεις τον εαυτό σου.

Όπως ο καθένας λεει την εμπειρία του ίσως να σε βάλουν σ ενα τρόπο σκέψης...αλλά πάνω απ όλα αν δεν θελήσεις η ίδια να το κάνεις...πάντα θα βρίσκεται μια γελοία δικαιολογία να σε κάνει να το ξαναβάζεις στο στόμα.

Είναι δύσκολο το ψυχολογικό κομμάτι και η συνηθεια...καθώς έχεις συνδιάσει ό,τι έχεις κάνει στην ζωή σου με ένα τσιγάρο...τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου με αυτό....τις χαρές σου και τις λύπες σου μ αυτό...

Αλλάζεις σελίδα με το που το σταματήσεις όμως....και έχεις μόνο θετικά και κανένα αρνητικό...

Εγώ μετανιώνω που σαν ηλίθιος καπνιστής επί πολλά πολλά χρόνια (σχεδόν 16-17)...δεν το είχα κόψει νωρίτερα...

προσπάθησε να μην συνεχίζεις κ εσύ να είσαι ηλίθια.... (δεν βρίζω μην παρεξηγηθούμε...απλά τονίζω ότι καποια στιγμή θα καταλαβεις και εσυ ότι είναι κουταμάρα το κάπνισμα) :)

Δημοσ.

Το είχα κόψει μαχαίρι, μετά από 14 μήνες έκανα ένα τσιγάρο, πιωμένος. Με είχε αηδιάσει. Αλλά μετά από αυτό μερικές μέρες ακόμη ένα και ακόμη ένα και τώρα κοντεύω χρόνο που καπνίζω πάλι.

 

Όσο δεν κάπνιζα, ένιωθα πολύ άνετα. Και δεν το σκεφτόμουν.

Χρειάζεσαι κίνητρο πιστεύω. Εντάξει, η υγεία σου είναι τεράστιο κίνητρο, αλλά, αν και υπάρχει τρομερή βελτίωση της υγείας σου και μείωση κινδύνων δεν βλέπεις τα θετικά αποτελέσματα με τα μάτια σου. Οπότε πρέπει να βρεις ακόμη ένα κίνητρο, να έχεις έναν στόχο.

Ο γαμπρός μου για παράδειγμα έκανε το τελευταίο του τσιγάρο την μέρα που γεννήθηκε η κόρη του. Μετά μαχαίρι.

Μπορείς να βάλεις στόχο τα χρήματα που δαπανάς σε τσιγάρα. Να βάζεις σε έναν κουμπαρά τα λεφτά ακριβώς που θα έδινες για τσιγάρα και να μην τα πειράξεις για έναν χρόνο. Έτσι θα βλέπεις με τα μάτια σου αποτελέσματα. Και όταν θα γιορτάσεις έναν χρόνο "καθαρός". Θα το γιορτάσεις με έναν καλό δώρο στον εαυτό σου με αυτά τα χρήματα. Ή ότι άλλο σκεφτείς ότι είναι δυνατό κίνητρο για εσένα.

1 Ιουλίου το κόβω.

Δημοσ.

Γιατί 1η Ιουλίου κ εσύ???Γιατί έτσι κοροιδευεις τον εαυτό σου....και δίνεις παράταση...μεεεεχρι να φτάσει ο Ιούλιος...και τότε αν θα τύχει κάτι...κτλ κτλ...η αιωνιότητα του καπνιστή...

Τώρα...αύριο....κόψτο!!! ;)

 

εδιτ:  Το σημαντινότερο όλων είναι ότι δεν είναι δύσκολο το να το σταματήσει κάποιος.....το δύσκολο είναι να το διατηρήσει κομμένο.Ο οργανισμός του καπνιστή δυστυχώς έχει "μνήμη" και ακόμα και καιρός να περάσει...και κάποιος πει έλα μωρέ ένα τσιγάρο θα κάνω ίσον κανένα.....δυστυχώς ξανακυλάει....

Δημοσ.

Γιατί 1η Ιουλίου κ εσύ???Γιατί έτσι κοροιδευεις τον εαυτό σου....και δίνεις παράταση...μεεεεχρι να φτάσει ο Ιούλιος...και τότε αν θα τύχει κάτι...κτλ κτλ...η αιωνιότητα του καπνιστή...

Τώρα...αύριο....κόψτο!!! ;)

Είχα διαβάσει πως από ψυχολογικής άποψης είναι καλύτερα να ορίζεις μία ημερομηνία που θα το σταματήσεις. Επίσης είναι μία μέρα που θα φέρει μία αλλαγή στην ζωή μου, όποτε θα την συνδυάσω και με το κόψιμο του τσιγάρου.

Δημοσ.

Δύναμη θέλησης είναι....απλά και μόνο...

 

Αυτο ακριβως..

 

Εγω κάπνιζα 15 χρόνια και οταν πήρα τη μεγαλη απόφαση στις 4/4/2009, το έκοψα μαχαίρι. Σταμάτησα να καπνιζω οχι γιατι απλα το σκέφτηκα αλλα γιατι ηταν κατι που το ηθελα πραγματικα.

Δεν εκοψα τον φραπε, δεν απαγόρευσα σε κανέναν να καπνιζει μπροστά μου και οταν έβγαινα για καφε πήγαινα στους καπνίζοντες...

Ακομα και τωρα μετα απο 7 χρονια υπαρχουν φορες που περναει απ το μυαλο μου, αλλα μεχρι εκει.

Ολα ειναι στο μυαλο και στη δύναμη θέλησης, όπως ειπώθηκε και παραπάνω.

Δημοσ.

κατ αρχας καλημεριζω...

 

τι γινεται αν απο ενα σημειο κ μετα το ολο καπνοσαρακι αρχισει κ δουλευει υποσυνειδητα?? δλδ εσυ αδιαφορησεις πληρως για τις οποιες ενοχλησεις... η καθυστερησεις να αναψεις καθως... μολις ξυπνησες και φτιαχνεις καφε... μολις βγηκες απ το ντους... μολις τελειωσες καποια δουλεια κ θες να ηρεμησεις λιγο?? τι γινεται εκει?? περαν της τσαντιλας και της υπερκινητικοτητας σε καποια ατομα... καποια αλλα που δεν εχουν τετοια συμπτωματα και κανουν κρισεις πανικου... ειναι απιστευτο το δραμα... τι γινεται εκει??

 

γενικως το τελευταιο διαστημα ειμαι ψυχολογικα βαρατε με κ ας κλαιω... καθως...

 

- προσπαθω να βρω ακρη περι διακοπης του τσιγαρου καθως εχω αρχισει κ σπαζομαι οσο δε μπορω να το κοψω

 

- ειμαι στην ανεργια και δεν προβλεπεται να αλαζει το σκηνικο συντομα κ εχω ενα καρο υποχρεωσεις που δε μπορω να καλυψω με πενταροδεκαρες (για ποσο θα μου κανουν πλατες αλλοι?? ντροπη δλδ!!) .. τα οποια πτυχια πλεον αχρηστα κρεμονται επι τοιχου να μου θυμιζουν τα καποτε ονειρα που ειχα μικρη... τα οποια σημερα θα κατεβουν καθως δε μπορω αλλο να τα βλεπω..

 

- διαλυθηκε το "σπιτι" μου προσφατα περισσοτερο για λογους οικονομικους... αλλιως στα υπολοιπα με ευγενεις υποχωρησεις κ απ τις δυο πλευρες λυνοταν το οποιο ζητημα...

 

- διακοπες?? μακαρι να ξερες το ποσο καιρο το επιδιωκω εστω για ενα τριημερο... 10 χρονια κολλημενη στο ιδιο μερος... κανοντας τα ιδια πραγματα.. βλεποντας τις ιδιες φατσες κ τοπια... εχω πλεον παγωσει και κλειστει στο σπιτι μου... καθως τι μεσα τι εξω ειναι πλεον ενα κ το αυτο...

 

- οσο περισσοτερο δε βρισκεται διεξοδος σε ολο αυτον το φαυλο κυκλο αλλο τοσο εγω φουμαρω να το πω ετσι... εχει αλλαξει εντελως ο βιορυθμος... με αποτελεσμα η νυχτα να χει γινει μερα... και να μην κανω τιποτα απολυτως... καθομαι και ονειρευομαι το πως θα ηταν τα πραγματα αν εστω υπηρχε μια διοδος διαφυγης απο το ολο αυτο σκηνικο... εστω και διημερη διαφυγη... αλλα ξεχασα.. ολα πλεον εξαρτωνται απ το ανυπαρκτο το χρημα οποτε...

 

τι να πω βρε παιδια.. τιυλαχιστον ας εβρισκα λυση στο συγκεκριμενο... καθως ενα πραγμα τη φορα.. μιας κ εχουν πεσει βροχη οι κεραμυδες.. η προσπαθεια του να φυγω για λιγες μερες μονο τη συντελεια δεν εφερε (γκαντεμιες εν ολιγοις)... οποτε και το γυρισατο σκηνικο ξανα στην προσπαθεια απαλαγης απ το φουμαρισμα... το χω σιχαθει πια.. αλλα απ την αλλη... σιχαινομαι εμενα οταν με πιανουν κρισεις πανικου λογω στερησης του... δεν παιζει να ησυχασω για ωρες... αρα.. ειπα να γραψω εδω... καθως στανταρ υπαρχουν ατομα που ειναι στην ιδια φαση με εμενα.. και στανταρ υπαρχουν κ αλλοι τροποι που δεν εχω βρει... και πιανουν τοπο... δεν ειναι θεμα θελησης δικης μου.. ειναι κ θεληση υποσυνειδητου.. που δε λεει να ξεκολλησει... οτι βιβλιο κ να διαβασω... οτι ανατριχιαστικο βιντεο και να δω...

 

σορυ για το σεντονι.. ????

Δημοσ.

xrider κάποια γενική ασχολία έχεις; το λέω γιατί είναι καλό να έχεις κάτι να απασχολείς το μυαλό σου και τα χέρια σου και να επικεντρωνεσαι σε αυτό. θα πάρει τις σκέψεις σου μακρία απο τον καπνό και σιγά σιγά θα το αποζητάς όλο και λιγότερο. βρες κάτι διασκεδαστικό και υγιεινό ταυτόχρονα όποτε νιώθεις την ανάγκη για νικοτίνη. παράδειγμα, ενας φίλος όποτε του άναβαν τα λαμπάκια για καπνό, έπαιρνε το ποδήλατο του και πήγαινε σε δρόμους δύσκολους (από κίνηση) γιατί το άγχος που είχε να μην τον πατήσουν τον έκανε να εστιάζει στην προσοχή και σωστό καβάλημα και όταν γυρνούσε σπίτι ήταν τόσο κουρασμένος που έπεφτε αμέσως για ύπνο. έτσι λειτούργησε και απαλλάχτηκε. βρες κάτι που να σου κινεί το ενδιαφέρον και επικεντρώσου σε αυτό. ένας αγώνας είναι τον οποίο πρέπει να κερδίσεις. Και θα τον κερδίσεις τελικώς.  όποτε νιώθεις την ανάγκη,  βρες κατευθείαν κάτι άλλο να κάνεις. έναν περίπατο, κάτι τέλος πάντων να σου αποσπάσει την προσοχή. 

Δημοσ.

να μας αφησετε ησυχους παλιο ρατσιστες ,μας κυνηγατε εδω κ χρονια ,θα οργανωσω smokers parade για τα δικαιωματα μας

Επισκέπτης
Δημοσ.

κατ αρχας καλημεριζω...

 

τι γινεται αν απο ενα σημειο κ μετα το ολο καπνοσαρακι αρχισει κ δουλευει υποσυνειδητα?? δλδ εσυ αδιαφορησεις πληρως για τις οποιες ενοχλησεις... η καθυστερησεις να αναψεις καθως... μολις ξυπνησες και φτιαχνεις καφε... μολις βγηκες απ το ντους... μολις τελειωσες καποια δουλεια κ θες να ηρεμησεις λιγο?? τι γινεται εκει?? περαν της τσαντιλας και της υπερκινητικοτητας σε καποια ατομα... καποια αλλα που δεν εχουν τετοια συμπτωματα και κανουν κρισεις πανικου... ειναι απιστευτο το δραμα... τι γινεται εκει??

 

γενικως το τελευταιο διαστημα ειμαι ψυχολογικα βαρατε με κ ας κλαιω... καθως...

 

- προσπαθω να βρω ακρη περι διακοπης του τσιγαρου καθως εχω αρχισει κ σπαζομαι οσο δε μπορω να το κοψω

 

- ειμαι στην ανεργια και δεν προβλεπεται να αλαζει το σκηνικο συντομα κ εχω ενα καρο υποχρεωσεις που δε μπορω να καλυψω με πενταροδεκαρες (για ποσο θα μου κανουν πλατες αλλοι?? ντροπη δλδ!!) .. τα οποια πτυχια πλεον αχρηστα κρεμονται επι τοιχου να μου θυμιζουν τα καποτε ονειρα που ειχα μικρη... τα οποια σημερα θα κατεβουν καθως δε μπορω αλλο να τα βλεπω..

 

- διαλυθηκε το "σπιτι" μου προσφατα περισσοτερο για λογους οικονομικους... αλλιως στα υπολοιπα με ευγενεις υποχωρησεις κ απ τις δυο πλευρες λυνοταν το οποιο ζητημα...

 

- διακοπες?? μακαρι να ξερες το ποσο καιρο το επιδιωκω εστω για ενα τριημερο... 10 χρονια κολλημενη στο ιδιο μερος... κανοντας τα ιδια πραγματα.. βλεποντας τις ιδιες φατσες κ τοπια... εχω πλεον παγωσει και κλειστει στο σπιτι μου... καθως τι μεσα τι εξω ειναι πλεον ενα κ το αυτο...

 

- οσο περισσοτερο δε βρισκεται διεξοδος σε ολο αυτον το φαυλο κυκλο αλλο τοσο εγω φουμαρω να το πω ετσι... εχει αλλαξει εντελως ο βιορυθμος... με αποτελεσμα η νυχτα να χει γινει μερα... και να μην κανω τιποτα απολυτως... καθομαι και ονειρευομαι το πως θα ηταν τα πραγματα αν εστω υπηρχε μια διοδος διαφυγης απο το ολο αυτο σκηνικο... εστω και διημερη διαφυγη... αλλα ξεχασα.. ολα πλεον εξαρτωνται απ το ανυπαρκτο το χρημα οποτε...

 

τι να πω βρε παιδια.. τιυλαχιστον ας εβρισκα λυση στο συγκεκριμενο... καθως ενα πραγμα τη φορα.. μιας κ εχουν πεσει βροχη οι κεραμυδες.. η προσπαθεια του να φυγω για λιγες μερες μονο τη συντελεια δεν εφερε (γκαντεμιες εν ολιγοις)... οποτε και το γυρισατο σκηνικο ξανα στην προσπαθεια απαλαγης απ το φουμαρισμα... το χω σιχαθει πια.. αλλα απ την αλλη... σιχαινομαι εμενα οταν με πιανουν κρισεις πανικου λογω στερησης του... δεν παιζει να ησυχασω για ωρες... αρα.. ειπα να γραψω εδω... καθως στανταρ υπαρχουν ατομα που ειναι στην ιδια φαση με εμενα.. και στανταρ υπαρχουν κ αλλοι τροποι που δεν εχω βρει... και πιανουν τοπο... δεν ειναι θεμα θελησης δικης μου.. ειναι κ θεληση υποσυνειδητου.. που δε λεει να ξεκολλησει... οτι βιβλιο κ να διαβασω... οτι ανατριχιαστικο βιντεο και να δω...

 

σορυ για το σεντονι.. ????

Βλέπεις τον εαυτό σου ως μια τραγική οντότητα χωρίς όνειρα γεμάτη μονοτονία. Λες ότι όλα εξαρτώνται από το ανύπαρκτο χρήμα. I beg to differ. Μια βόλτα εξαρτάται από το ανύπαρκτο χρήμα; Μια σχέση ερωτική εξαρτάται από το ανύπαρκτο χρήμα; Αμφιβάλλω. Τα μόνο που εξαρτώνται από το ανύπαρκτο χρήμα είναι το τσιγάρο (!!!) σου και τα όποια έξοδα του σπιτιού (ρεύμα, νερό ξερω γω). Λες ότι δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση σου. Λέει ποιός; Ψάχνεις για δουλειά και δε βρίσκεις; Σε πιάνουν κρίσεις πανικού πώς το ξέρεις; Έχεις πάει σε ψυχολόγο/ίατρο για να το επικυρώσει αυτό; Μην λέμε και ο,τι να ναι. Δεν αμφιβάλλω για την σοβαρότητα της κατάστασης σου αλλά το να λες ορολογίες άκυρες δεν προσθέτει βάρος στα λεγόμενα σου. Αν όντως έχεις κρίσες πανικού, να βρεις ένα σύντροφο να σε ηρεμεί. Δίχως πλάκα, έτσι γίνεται. Και αυτό το γαμωτσίγαρο έχεις διαβάσει κάθε άρθρο, έχεις προσπαθήσει τόσο πολύ και πάλι επιστρέφεις. Αυτό δείχνει ολιγοψυχία, τίποτα άλλο. Γιατί μετά το μπάνιο να καπνίσεις, ή με τον καφέ δλδ; Αν δούλευες σε μια αγχωτική δουλειά είσαι εξηγημένη αλλά εφόσον είσαι άνεργη γιατί κάπνισμα;

 

Δεν μπορώ να καταλάβω ειλικρινά. Εσύ καπνίζεις επειδή απλώς θες να καπνίζεις.

 

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...