Ευθανασία και δικαίωμα στον θάνατο !

[Mau-Maus]

Α. Βέλιος: Πεθαίνω από καρκίνο σε 2-3 μήνες αλλά θα πάω για ευθανασία στην Ελβετία

 

http://www.zougla.gr/greece/article/a-velios-pe8eno-apo-karkino-se-2-3-mines-ala-8a-pao-gia-ef8anasia-stin-elvetia

 

 

Παιζει να συζητηθεί ενα θεμα εδω σοβαρά  χωρίς τρολαρισμα και χαζες ατάκες ?

Αν ναι τότε πια είναι η γνώμη σας για το τεράστιο αυτό κοινωνικό ζήτημα ?

 

Εγω πάντως τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον συμπαθούσα και πολυ , τωρα ομως που ειδα τον τροπο που αντιμετωπίζει την ασθένεια του, τον τρόπο που κοιτάει κατάματα τον θάνατο του ενα μονο εχω να πω..  παλικάρι !!

Και εννοείται πως θεωρώ απάνθρωπο  το να στερούμε απο τον καθενα το δικαίωμα να φύγει όρθιος, αξιοπρεπώς και οπως εκείνος θελει ! Η δικια σας γνωμη ?

 

\Οσοι βρίσκουν ενδιαφέρον την συζήτηση και δεν εχουν δει το 'Η θαλασσα μεσα μου'/ ας το δουν χθες !!!

Απλά συγκλονιστικό !!!

[doctorkostis]

Πολυ ενδιαφερον θεμα για συζητηση Maus. Πολυ δυσκολο βεβαια, ελπιζω να κρατηθει το επιπεδο που του πρεπει.

 

Νομιζω οτι η συγκεκριμενη διαδικασια οριζεται καλυτερα ως assisted death, υποβοηθουμενος θανατος και οχι ως ευθανασια. Η διαφορα ειναι λεπτη, αλλα κατα τη γνωμη μου σημαντικη. Με τον ιδιο τροπο γινεται και σε ορισμενες πολιτειες των ΗΠΑ (πχ Ορεγκον).

Δηλαδη, ενας γιατρος συνταγογραφει μια δοση φαρμακου (βαρβιτουρικα χαπια συνηθως), αλλα ο ασθενης ειναι αυτος που τα παιρνει με τη θεληση του. Δεν υπαρχει καποιος τριτος που ενεργητικα χορηγει την θανατηφορα δοση.

[vasioula1]

"Και εννοείται πως θεωρώ απάνθρωπο  το να στερούμε απο τον καθενα το δικαίωμα να φύγει όρθιος, αξιοπρεπώς και οπως εκείνος θελει "

 

νομίζω σε αυτό που είπες κρύβεται όλο το νόημα

βέβαια μέσα μου αμφιταλαντεύομαι στο αν συμφωνώ με τον τρόπο που το χειρίστηκε

από τη μία σκέφτομαι πως δε θα έπρεπε να "διαφημίσει" την επιλογή του, ενώ από την άλλη σκέφτομαι πως καλά έκανε και το έβγαλε στη φόρα για να ξεπεράσουμε κάποια ταμπού 

[Mau-Maus]

Πολυ ενδιαφερον θεμα για συζητηση Maus. Πολυ δυσκολο βεβαια, ελπιζω να κρατηθει το επιπεδο που του πρεπει.

 

Νομιζω οτι η συγκεκριμενη διαδικασια οριζεται καλυτερα ως assisted death, υποβοηθουμενος θανατος και οχι ως ευθανασια. Η διαφορα ειναι λεπτη, αλλα κατα τη γνωμη μου σημαντικη. Με τον ιδιο τροπο γινεται και σε ορισμενες πολιτειες των ΗΠΑ (πχ Ορεγκον).

Δηλαδη, ενας γιατρος συνταγογραφει μια δοση φαρμακου (βαρβιτουρικα χαπια συνηθως), αλλα ο ασθενης ειναι αυτος που τα παιρνει με τη θεληση του. Δεν υπαρχει καποιος τριτος που ενεργητικα χορηγει την θανατηφορα δοση.

Πολύ ενδιαφέρον , δεν το ήξερα thanks

[stelios18120]

Τον είχε βγάλει και η τατιανα στην εκπομπή της στο κανάλι έψιλον

Αξιοπρεπής άνθρωπος,σοβαρός και εχει συνειδητοποιήσει τι θα επακολουθήσει.

Η επιλογή του εννοείται δικαίωμα του,και έτσι θα έπρεπε να είναι για όλους.επιλογη του καθενός πως θα πεθάνει. (Μιας και μας έχουν επιβάλλει πως θα ζήσουμε πλέον στην ελλαδα ας αφήνουν έστω την επιλογή του θανάτου στο χέρι μας)

[fylatos]

Ως επαγγελματίας υγείας συμφωνώ 100% με πρακτικές τύπου υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Θεωρώ κι έχω δει με τα μάτια μου ότι πολλές φορές ειδικά σε ασθενειες που επηρεάζουν βαθιά την προσωπικότητά και την ψυχή ενός ανθρώπου, τον τρόπο ζωής του και την ποιότητα της, ότι είναι πραγματικά η μόνη αξιοπρεπής λύση. Θέλει παλικαριά να καταλάβεις τη θνητότητα σου και να πάρεις την απόφαση αυτή αλλά γλυτώνει τους γύρω σου από πολλά βάσανα κι εσένα από μεγάλη ταλαιπωρία που μπορεί ή μπορεί και να μην την καταλαβαίνεις.

Είναι τέλος δείγμα πολιτισμού μιας χώρας να παρέχει το νομικό πλαίσιο σε αυτά τα άτομα και την δυνατότητα στους γιατρούς με την υποβοήθηση κι όχι με την ευθανασία. Είναι πολιτισμός το να σου ζητάει ο άλλος να φύγει ειρηνικά κι όχι να μαρτυρήσει και εσύ να του το παρέχεις.

[Βασίλης_29]

Οχι ρε γμτ, τον Βέλλιο τον παρακολουθώ στο kontra, φαίνεται έξυπνος και ευφυής άνθρωπος, είχε γράψει ένα βιβλίο οτι πέρασε κάποιες ιστορίες με θέματα υγείας και επειδή έβλεπε άλλους συμπατριώτες του να πεθαίνουν στα κρεβάτια των νοσοκομείων έγραψε κάποιες απόψες. Δεν ήξερα όμως οτι έχει τόσο σοβαρό θέμα και οι γιατροί του είπαν οτι θα πεθάνει.

 

Η απόψή μου είναι οτι η δυνατότητα για ευθανασία θα πρέπει να υπάρχει αλλά η τελική απόφαση θα πρέπει να δίνεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Να υπάρχει μια επιτροπή που θα αποτελείται από έναν γιατρό έναν ψυχίατρο έναν κοινωνιολόγο και κάποιον άλλον τυχαίο άνθρωπο και η οποία θα εξετάζει το αίτημα του ατόμου και θα αποφασίζει με ψηφοφορία, να εξετάζει και διάφορα άλλα θέματα για την κατάσταση της υγείας του ατόμου την ψυχολογική κατάσταση την οικονομική κατάσταση, αν έχει οικογένεια και παιδιά που νοιάζονται για αυτόν βρίσκονται κοντά του και πως θα επηρεαστούν από την πράξη του αυτή ή αν έχουν επηρεαστεί αρνητικά από τα προβλήματα του ανθρώπου που βρίσκεται στο σπίτι τους και αλληλεπιδρούν με αυτόν αν περνάνε και αυτοί ένα δράμα μαζί με τον ασθενή. Εν κατακλείδι οχι να αφήνουμε για ευθανασία όποιον του κατέβει στο κεφάλι, όποιον έχασε την δουλειά του τον παράτησε η γκόμενα έχασε το σπίτι του, όποιον δεν έχει όρεξη να παλέψει στην ζωή του και ψάχνει υπεκφυγές.

 

Τώρα αν μιλάμε για περιπτώσεις ξεχασμένων γερόντων που υποφέρουν για χρόνια στα κρεβάτια των νοσοκομείων χωρίς ελπίδα ανάκαμψης και δεν έχουν κανέναν άνθρωπο κοντά τους να ενδιαφερθεί για αυτούς ή γενικότερα για περιπτώσεις ατόμων που υποφέρουν φρικτά για χρόνια από ασθένειες, ας τους αφήσουν να κάνουν ευθανασία αν το επιθυμούν.

 

Το βασικότερο πρόβλημα που υπάρχει όταν κρίνουμε ανθρώπους και αναφερόμαστε σε ασθένειες και στον πόνο είναι οτι δεν υπάρχει κλίμακα μέτρησης του πόνου και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως αισθάνεται ο άλλος και επιθυμεί ευθανασία. Ακόμα ο πόνος είναι διαφορετικός από ασθένεια σε ασθένεια. Ποτέ μου δεν μπορώ να αντιληφθώ και να καταλάβω πως νιώθει κάποιος με όγκο στον εγκέφαλο, μόνο αν το πάθω και εγώ θα καταλάβω.....

[μπιπ μπιπ]

4000 ευρώ για να πεθάνεις; Και δεν μπαίνω σε ένα γκαράζ με αναμμένη την μηχανή του αυτοκινήτου μέχρι να πάω από το μονοξείδιο;

[margaritagr]

Υπάρχουν τόσοι και τοοοοσοι άνθρωποι που αργόσβήνουν και ταλαιπωρούνται... Πραγματικά ειναι κρίμα κατι τόσο "απλό" να μην ειναι επιλογή αυτών των ανθρώπων. Να βασανίζονται στα κρεβάτια του πόνου, να πεθαίνουν κι οι συγγενείς τους μέσα τους απ τη στεναχώρια .. Αντί να χουν το δικαίωμα να φύγουν όπως επιθυμούν.

Εύχομαι και ελπίζω τα επόμενα χρονια ο υποβοηθούμενος θάνατος να γίνει ευρέως αποδεκτός και λιγότεροι άνθρωποι να βασανίζονται ως το τέλος.......

[xgol]

Ως επαγγελματίας υγείας συμφωνώ 100% με πρακτικές τύπου υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Θεωρώ κι έχω δει με τα μάτια μου ότι πολλές φορές ειδικά σε ασθενειες που επηρεάζουν βαθιά την προσωπικότητά και την ψυχή ενός ανθρώπου, τον τρόπο ζωής του και την ποιότητα της, ότι είναι πραγματικά η μόνη αξιοπρεπής λύση. Θέλει παλικαριά να καταλάβεις τη θνητότητα σου και να πάρεις την απόφαση αυτή αλλά γλυτώνει τους γύρω σου από πολλά βάσανα κι εσένα από μεγάλη ταλαιπωρία που μπορεί ή μπορεί και να μην την καταλαβαίνεις.

Είναι τέλος δείγμα πολιτισμού μιας χώρας να παρέχει το νομικό πλαίσιο σε αυτά τα άτομα και την δυνατότητα στους γιατρούς με την υποβοήθηση κι όχι με την ευθανασία. Είναι πολιτισμός το να σου ζητάει ο άλλος να φύγει ειρηνικά κι όχι να μαρτυρήσει και εσύ να του το παρέχεις.

 

Ο εκφυλισμός του ανθρώπινου σώματος που οδηγεί στον θάνατο, είναι εξ'ορισμού μια διαδικασία που δε γίνεται να υπαρξει "αξιοπρέπεια". Αξιοπρέπεια υπάρχει στη ζωή, στις πράξεις και τις ενέργειές μας, στο πως σκεφτόμαστε και πως πράττουμε απέναντι στους άλλους και απέναντι στον εαυτό μας.

 

Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι ουσιαστικά θάνατος. Δε βλέπω πως μπορεί ο θάνατος να αποτελεί δείγμα πολιτισμού. Δείγμα πολιτισμού για μένα είναι να παρέχεις στους ανθρώπους το καλύτερο δυνατό επίπεδο περίθαλψης και υποστήριξης για όσο διαρκεί η ζωή τους.

[Επισκέπτης]

Εγώ ακόμη δεν ξέρω αν συμφωνώ ή όχι γιατί δεν ξέρω πότε θα πρέπει κάποιος να κάνει ευθανασία. Έστω ότι κάποιος έχει μια πολύ σοβαρή αρρώστια. Ποιός ορίζει αν ποτέ θα υπάρξει ανάκαμψη ή όχι; Δεν αμφιβάλλω, σε πολλές περιπτώσεις (καρκίνος για παράδειγμα) οι άνθρωποι ελπίζουν να ανακάμψουν αλλά τελικά δεν γίνεται και πεθαίνουν βασανισμένοι. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που όντως ανακάμπτουν, και τις περισσότερες φορές χωρίς να το περιμένει ο γιατρός.

 

Οπότε έρχομαι εγώ και ρωτώ, πότε ξες αν κάτι δεν φτιάχνεται, ώστε να το αφήσεις να σβήσει;

[Βασίλης_29]

Εγώ ακόμη δεν ξέρω αν συμφωνώ ή όχι γιατί δεν ξέρω πότε θα πρέπει κάποιος να κάνει ευθανασία. Έστω ότι κάποιος έχει μια πολύ σοβαρή αρρώστια. Ποιός ορίζει αν ποτέ θα υπάρξει ανάκαμψη ή όχι; Δεν αμφιβάλλω, σε πολλές περιπτώσεις (καρκίνος για παράδειγμα) οι άνθρωποι ελπίζουν να ανακάμψουν αλλά τελικά δεν γίνεται και πεθαίνουν βασανισμένοι. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που όντως ανακάμπτουν, και τις περισσότερες φορές χωρίς να το περιμένει ο γιατρός.

 

Οπότε έρχομαι εγώ και ρωτώ, πότε ξες αν κάτι δεν φτιάχνεται, ώστε να το αφήσεις να σβήσει;

 

Η μη ύπαρξη ελπίδας για ανάκαμψη είναι το βασικότερο επιχείρημα αλλά οχι το αποκλειστικό επιχείρημα.

 

Μπορεί η ασθένεια κάποιου να έχει ελπίδες ανάκαμψης αλλά να έχει καταταλαιπωρηθεί στην ζωή του, μπορεί να του πουνε οτι θα βελτιωθείς αλλά σε μερικά χρόνια μετά στα οποία αν είναι ηλικιωμένος μπορεί να πεθάνει από κάτι άλλο.

[Επισκέπτης]

Η μη ύπαρξη ελπίδας για ανάκαμψη είναι το βασικότερο επιχείρημα αλλά οχι το αποκλειστικό επιχείρημα.

 

Μπορεί η ασθένεια κάποιου να έχει ελπίδες ανάκαμψης αλλά να έχει καταταλαιπωρηθεί στην ζωή του, μπορεί να του πουνε οτι θα βελτιωθείς αλλά σε μερικά χρόνια μετά στα οποία αν είναι ηλικιωμένος μπορεί να πεθάνει από κάτι άλλο.

Άραγε το αφήνουμε στην τύχη το όλο ζήτημα;

[fylatos]

Ο εκφυλισμός του ανθρώπινου σώματος που οδηγεί στον θάνατο, είναι εξ'ορισμού μια διαδικασία που δε γίνεται να υπαρξει "αξιοπρέπεια". Αξιοπρέπεια υπάρχει στη ζωή, στις πράξεις και τις ενέργειές μας, στο πως σκεφτόμαστε και πως πράττουμε απέναντι στους άλλους και απέναντι στον εαυτό μας.

 

Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι ουσιαστικά θάνατος. Δε βλέπω πως μπορεί ο θάνατος να αποτελεί δείγμα πολιτισμού. Δείγμα πολιτισμού για μένα είναι να παρέχεις στους ανθρώπους το καλύτερο δυνατό επίπεδο περίθαλψης και υποστήριξης για όσο διαρκεί η ζωή τους.

Εξαιρετικά στη θεωρία αυτά που λες. Έλα μαζί μου τη Δευτέρα σε μία εντατική, σε ένα κέντρο αποκατάστασης και θα αλλάξεις γνώμη.

Αν θεωρείς ότι δεν υπάρχει αξιοπρέπεια στον θάνατο τότε δεν υπάρχει αξιοπρέπεια και στη ζωή. Ο θάνατος ειδικά από επιλογή αποτελεί μία τελική πράξη για την οποία θα χαρακτηρίζεσαι για όσο έχουν οι άλλοι την μνήμη σου.

Αξιοπρέπεια υπάρχει στη ζωή των συγγενών σου, στην ενέργεια σου που θα ελαφρύνει τους άλλους κι εσένα από ένα μαρτύριο.

Τέλος δε θεωρώ ζωή την απλή ύπαρξη, την αναπνοή. Δε θεωρώ ζωή την κατάσταση στην οποία βρέθηκε ένας ασθενής μου, με απώλεια όλων των γνωστικών λειτουργιών, με επιληπτικές κρίσεις, με το να έχει ακράτεια ούρων και κοπράνων, με το να σφίγγει τα δόντια του τόσο πολύ που να ακούγεται δύο δωμάτια δίπλα, να δαγκώνει τη γλώσσα του και να πνίγεται στο αίμα του, να χρειάζεται 24/7 υποστήριξη, σε ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο υπό τις καλύτερες συνθήκες που μπορεί να πληρώσει άνθρωπος. Δεν του στέρησε την αξιοπρέπεια η οικογένεια του ή το κράτος. Η ασθενεία του την στέρησε.

[Βασίλης_29]

Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι ουσιαστικά θάνατος. Δε βλέπω πως μπορεί ο θάνατος να αποτελεί δείγμα πολιτισμού. Δείγμα πολιτισμού για μένα είναι να παρέχεις στους ανθρώπους το καλύτερο δυνατό επίπεδο περίθαλψης και υποστήριξης για όσο διαρκεί η ζωή τους.

 

Άρα σε όσες χώρες του εξωτερικού παρέχεται αυτή η δυνατότητα δεν έχουν πολιτισμό ή μήπως ο δικός μας πολιτισμός του 2016 είναι καλύτερος από τις συγκεκριμένες χώρες;

 

Περίθαλψη και υποστήριξη στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πλέον, χειροτερεύουν ολοένα και περισσότερο και ούτε εμείς που είμαστε νέοι θα καταφέρουμε να δούμε κάτι αντάξιο στο σύστημα υγείας όπως στο εξωτερικό π.χ.

Άραγε το αφήνουμε στην τύχη το όλο ζήτημα;

 

Το αφήνουμε στην επιθυμία του ασθενή κατά πρώτον αλλά ταυτόχρονα εξετάζουμε και διάφορα άλλα θέματα και κριτήρια όπως αυτά που ανέφερα πριν. Είναι σύνθετο το θέμα δεν υπάρχει απάντηση με ένα ναι ή οχι.