Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

 

 

Υπάρχουν όμως κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις είτε από την ευρύτερη οικογένεια μου (σοι) ή από μερίδα ατόμων με τα οποία σχετίζομαι φιλικά αρκετά χρόνια τα οποία επιμένουν να μου εύχονται.Ενώ έχω προσπαθήσει είτε με ευγένεια είτε ευθέως να τους απαλλάξω από την υποχρέωση να μου εύχονται εκείνοι επιμένουν ψυχαναγκαστικά.Μετά από σκέψη για αυτά τα άτομα νομίζω οτι δεν υπάρχει γιατρειά και έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως θα είχε χρησιμότητα να γίνει κάποια έρευνα γύρω από το social conditioning για το συγκεκριμένο ζήτημα..Να ξεκαθαρίσω οτι αναγνωρίζω πως οι προθέσεις τους δεν είναι κακές.Για μερικούς μάλιστα μέχρι να καταλάβω πως they cant help it το να μου ευχηθούν ένιωθα σχεδόν προσβεβλημένος εφόσον τους είχα ξεκαθαρίσει ευθέως πως δεν θέλω να μου εύχονται.Πλέον όμως το χω ξεπεράσει.

 

Με την πάροδο των χρόνων όμως αυτή η μικρή ομάδα ανθρώπων που επιμένει με ψυχαναγκαστικό τρόπο να μου εύχεται νομίζω ίσως χρήζει έρευνας.Τι πιστεύετε εσείς;

 

Εγώ θα πω ότι σε καταλαβαίνω, ως ένα βαθμό τουλάχιστον. Ωστόσο θα έλεγα ότι από τη στιγμή που έδωσες μόνος σου πιθανές εξηγήσεις (social conditioning, they can't help it, δεν έχουν κακές προθέσεις), είναι μάταιο να προσπαθείς να ζητάς άλλες εξηγήσεις και άλλους τρόπους αντιμετώπισης. Με αυτήν την κοινωνία έχουμε να κάνουμε, καλό είναι να κάνουμε μικρές μικρές αλλαγές στο συγκεκριμένο θέμα, και τις κάνουμε, αλλά είναι αδύνατον να γίνει μαζική αλλαγή νοοτροπίας σε σύντομο διάστημα (αν και υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή τα τελευταία χρόνια). Απλά το προσπερνάς.

 

ΥΓ. Εν τω μεταξύ, εάν φέρει η κουβέντα κάποια άσχετη στιγμή σε θεολογικά ζητήματα, εκείνοι που λες βάζω στοίχημα ότι θα είναι οι πρώτοι που θα φωνάξουν με θυμό "δεν σέβεσαι τίποτα". Δηλαδή θα αντιδράσουν όπως εσύ αντιδράς τώρα, όμως όχι με ευγένεια, αλλά με πολύ επιθετικό, χριστιανικό τρόπο  :-D 

  • Απαντ. 44
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοφιλείς Ημέρες

Δημοσ.

Δηλαδή αν εσύ δούλευες νυχτοφύλακας και ο γείτονας, που σε ξέρει χρόνια, σου έλεγε κάθε μέρα καλημέρα... θα άνοιγες θρεντ για να πεις τον πόνο σου???

Δημοσ.

Εγώ θα πω ότι σε καταλαβαίνω, ως ένα βαθμό τουλάχιστον. Ωστόσο θα έλεγα ότι από τη στιγμή που έδωσες μόνος σου πιθανές εξηγήσεις (social conditioning, they can't help it, δεν έχουν κακές προθέσεις), είναι μάταιο να προσπαθείς να ζητάς άλλες εξηγήσεις και άλλους τρόπους αντιμετώπισης.

 

 

Η αλήθεια είναι πως αυτές τις εξηγήσεις με βοήθησε η μητέρα μου να τις καταννοήσω καλύτερα σε μικρότερη ηλικία.Στην πυρηνική μου οικογένεια όπως είπα είμαστε εγώ, η Τοξομάδερ και ο Τοξομπρο πεπεισμένοι άθεοι (απορρίπτουμε outright την πιθανότητα ύπαρξης θεού) ενώ η Τοξοσις είναι αγνωστικίστρια.Ο μόνος θρησκευόμενος ήταν ο Τοξονταντ αλλά δε ζει πλέον.

 

Σε ανάλογα σκηνικά όπου σε κοινωνικό πλαίσιο κάποιοι εύχονταν στην μητέρα μου (έχει δημοφιλές χριστιανικό όνομα) παρατηρούσα όταν ήμουν μικρός πως τους ευχαριστούσε με ευγενικό τρόπο αλλά ξεκαθάριζε πως δεν είναι θρησκευόμενη.Αυτή μάλιστα η φράση της ''σας ευχαριστώ για τις ευχές σας αλλά δεν είμαι θρησκευόμενη'' μου έχει αποτυπωθεί από τότε που ήμουν 10 χρονών.Την είχα ακούσει να το λέει μπροστά μου,στο τηλέφωνο,στο δρόμο οπουδήποτε λέμε.

 

Εντωμεταξύ η μάνα μου είναι καρατρόλ γενικά όταν έχει διάθεση οπότε κάποιες φορές έκανε κάτι γκριμάτσες σε αυτά τα άτομα όλα τα λεφτά που με έκαναν πραγματικά να λιώνω.Σε σοβαρή κουβέντα μας στην εφηβεία μου γύρω από την επιμονή να μας εύχονται μου εξήγησε οτι στην αδερφή της έχει προσπαθήσει να της δώσει να καταλάβει με πολλούς τρόπους (ευγενικά,επιθετικά,με χιούμορ,με σοβαρή κουβέντα κτλ) οτι δεν επιθυμεί τις ευχές.Από την τότε κουβέντα μας θυμάμαι την μάνα μου να μου εξηγεί πως κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται γνήσια να απεμπολίσουν τις κοινωνικές συνήθειες ενώ υπάρχουν άλλοι οι οποίοι ίσως έχουν ανάγκη να το κάνουν προκειμένου να ανακουφιστούν που ήταν πιστοί σε αυτά που αντιλαμβάνονται οτι είναι κοινωνικές υποχρεώσεις τους.Σε γενικές γραμμές την αδερφή της στην τελευταία κατηγορία την έβαζε και πλέον και γω νομίζω εκεί πέφτει.

 

 

Προσέχω όμως από τις διαπροσωπικές μου σχέσεις μοτίβο το οποίο δεν περίμενα να είναι τόσο διαδεδομένο.Δεν ξέρω σκέφτομαι οτι ίσως μιλάμε για κάποιες περιπτώσεις γνήσιου ψυχαναγκασμού.Σε κάθε περίπτωση πάντως εγώ συνεχίζω να νιώθω άβολα απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους.

  • Like 1
Δημοσ.

τοξοβολε στο τελος ετσι οπως τα λες θα μεινεις ενας μοναχικος ανθρωπος..η μαγκια ειναι να καταφερεις μεσα σε τοσο διαφορετικα ατομα και αποψεις και κουλτουρες να εισαι κοινωνικος και γενικα να εισαι δεκτικος και χαλαρος, ανθρωπος εισαι οχι ρομποτ που πρεπει να πηγαινεις με στανταρ ρυθμισεις...επισης μην ξεχνας οτι στις γιορτες παιρνεις δωρα..πολυ σημαντικο..χαχαχαχα. ειναι ωραιο να ευχεσαι σε καποιον η να σου ευχεται, παει να πει οτι σε σκεφτεται και σε νοιαζεται καποιος εκει εξω, εστω και με ενα χρονια πολλα...

  • Like 2
Δημοσ.

Χίλιες φορές χίλιες θείες με μουστάκι και την παναγία τατουάζ, παρά τόσο κόμπλεξ.

Θα σου έγραφα πως σε αγαπώ αλλα είναι ο τόξο εδώ και θα μας παρεξηγήσει.

  • Like 1
Δημοσ.

Εγω πιστεύω σε παιρνουν ολοι 15αυγουστο για να σου μοστραρουν τις διακοπαρες τους, ενω εσυ ίσως εσυ δουλεύεις(; ). Ακομα και αν δε δουλεύεις, σου δειχνουν πόσο πολυ γουσταρουν εκεινοι και απολαμβανουν (τη γιορτη) ενω εσυ περνας τη μιση μερα σου προσπαθώντας να ξεπερασεις το βραχυκυκλωμα (; ) κοκομπλοκο (; ) οπως εσυ θελεις πες το.

 

Χρόνια Πολλά φίλε! Και του χρονου, πιο ακομπλεξαριστος!

Δημοσ.

Η αλήθεια είναι πως αυτές τις εξηγήσεις με βοήθησε η μητέρα μου να τις καταννοήσω καλύτερα σε μικρότερη ηλικία.Στην πυρηνική μου οικογένεια όπως είπα είμαστε εγώ, η Τοξομάδερ και ο Τοξομπρο πεπεισμένοι άθεοι (απορρίπτουμε outright την πιθανότητα ύπαρξης θεού) ενώ η Τοξοσις είναι αγνωστικίστρια.Ο μόνος θρησκευόμενος ήταν ο Τοξονταντ αλλά δε ζει πλέον.

 

Σε ανάλογα σκηνικά όπου σε κοινωνικό πλαίσιο κάποιοι εύχονταν στην μητέρα μου (έχει δημοφιλές χριστιανικό όνομα) παρατηρούσα όταν ήμουν μικρός πως τους ευχαριστούσε με ευγενικό τρόπο αλλά ξεκαθάριζε πως δεν είναι θρησκευόμενη.Αυτή μάλιστα η φράση της ''σας ευχαριστώ για τις ευχές σας αλλά δεν είμαι θρησκευόμενη'' μου έχει αποτυπωθεί από τότε που ήμουν 10 χρονών.Την είχα ακούσει να το λέει μπροστά μου,στο τηλέφωνο,στο δρόμο οπουδήποτε λέμε.

 

Εντωμεταξύ η μάνα μου είναι καρατρόλ γενικά όταν έχει διάθεση οπότε κάποιες φορές έκανε κάτι γκριμάτσες σε αυτά τα άτομα όλα τα λεφτά που με έκαναν πραγματικά να λιώνω.Σε σοβαρή κουβέντα μας στην εφηβεία μου γύρω από την επιμονή να μας εύχονται μου εξήγησε οτι στην αδερφή της έχει προσπαθήσει να της δώσει να καταλάβει με πολλούς τρόπους (ευγενικά,επιθετικά,με χιούμορ,με σοβαρή κουβέντα κτλ) οτι δεν επιθυμεί τις ευχές.Από την τότε κουβέντα μας θυμάμαι την μάνα μου να μου εξηγεί πως κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται γνήσια να απεμπολίσουν τις κοινωνικές συνήθειες ενώ υπάρχουν άλλοι οι οποίοι ίσως έχουν ανάγκη να το κάνουν προκειμένου να ανακουφιστούν που ήταν πιστοί σε αυτά που αντιλαμβάνονται οτι είναι κοινωνικές υποχρεώσεις τους.Σε γενικές γραμμές την αδερφή της στην τελευταία κατηγορία την έβαζε και πλέον και γω νομίζω εκεί πέφτει.

 

 

Προσέχω όμως από τις διαπροσωπικές μου σχέσεις μοτίβο το οποίο δεν περίμενα να είναι τόσο διαδεδομένο.Δεν ξέρω σκέφτομαι οτι ίσως μιλάμε για κάποιες περιπτώσεις γνήσιου ψυχαναγκασμού.Σε κάθε περίπτωση πάντως εγώ συνεχίζω να νιώθω άβολα απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους.

Σου είπα τι θα κάνεις, του χρόνου μόλις τελειώσει το Ramadan, στείλε σε όσους σου εύχονται το ακόλουθο

Kullu am wa antum bi-khair

και όταν σε ρωτήσουν πες ότι προσηλυτίστηκες στο ισλάμ και γιορτάζεις το τέλος του ραμαζανιού, σου βάζω στοίχημα ότι όλοι τους θα σε ξεχάσουν όταν έρθει ο δεκαπενταύγουστος μετά.

  • Like 1
Δημοσ.

Νάτο μόλις μου έσκασε μήνυμα από μια συνάδελφο που με ξέρει μόνο κοινωνικά.Της απάντησα ευχαριστώντας την,κάτι άλλες παπαρίτσες για τις διακοπές και κάπου στη μέση της γράφω οτι δεν γιορτάζω επειδή δεν είμαι θρησκευόμενος ενώ στο τέλος την ρωτάω αν πήγε στην Ισπανία τελικά.Μου απάντησε ευγενέσταστη περι ανέμων και υδάτων ρωτώντας για τον άνδρα και το γιο μου.Ε αυτή το έπιασε το hint είμαι σίγουρος.

Δημοσ.

Πέρσι πάλι παρόμοιο θέμα είχες ανοίξει και έλεγες οτι δεν θέλεις να σου λένε χρόνια πολλά επειδή είσαι άθεος.

 

Anyway, αποφεύγω να μιλάω με άθεους πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων γιατί ούτε όρεξη έχω να ακούσω τις κλασσικές γκρίνιες των άθεων για την εκκλησία και τις θρησκείες αφού πλέον έχω βγάλει τα συμπεράσματά μου σε τι θα πιστεύω μετά από χρόνια ψαξίματος και αναζήτησης πνευματική ή πραγματικής διαφόρων θεμάτων. Ούτε με ενδιαφέρει να αλλάξω την άποψη του άλλου.

 

Ο μοναδικός φίλος/γνωστός αγνωστικιστής που μιλάμε άνετα για τέτοια θέματα χωρίς αφορισμούς λαϊκισμούς και απολυτότητες, που δεν έχει τέτοια κολλήματα, δέχεται κανονικά ευχές από όλους και κάποιες φορές λέει και αυτός σε άλλους, αφού έτσι κι αλλιώς δεν γνωρίζουν όλα τα άτομα του κύκλου του τις απόψεις του. Τα χρόνια πολλά στα λέει κάποιος επειδή σε εκτιμάει σε κάποια θέματα, δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να γνωρίζει τις θρησκευτικές και υπαρξιακές θέσεις του άλλου ειδικά αν ο δεύτερος δεν έχει αναφερθεί κιόλας στον πρώτο για αυτά τα θέματα.

 

Πάντως σε οτι ευχές αναφέρθηκα πριν, μιλάω μόνο για ονομαστικές γιορτές και γενέθλια. 15 Αυγούστου σπανιότατα θα πούμε χρόνια πολλά, άντε μόνο όταν ζούσε ο παππούς και η γιαγιά μου να μας έπαιρναν τηλ. να μας έλεγαν.

  • Like 1
Δημοσ.

Και γω τα δέχομαι απο εκείνους που δεν με γνωρίζουν τόσο καλά.Δεν είναι οτι κάνω κανά ιερό πόλεμο αθεΐας.Ευγενικά ανταπαντάω απλά I make sure οτι κάπου στην απάντηση μου αναφέρομαι στο οτι δεν γιορτάζω επειδή δεν πιστεύω.Με τον τρόπο μου δηλαδή I take a stand έστω στοιχειωδώς κ όποιος το πιάσει.Στην Ελλάδα μάλιστα στο δια ζώσης κάνω copy paste ακριβώς την ατάκα της μάνας μου.

 

Το θέμα μου είναι πως αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν οτι δεν επιθυμείς με την καμία να σου εύχονται και επιμένουν να το κάνουν.Ε κάπου να πούμε υπάρχει ο κίνδυνος να γίνω αγενής.Εντάξει είμαι αψεγάδιαστος κατα κοινή παραδοχή αλλά παραμένω άνθρωπος.

Δημοσ.

Και γω τα δέχομαι απο εκείνους που δεν με γνωρίζουν τόσο καλά.Δεν είναι οτι κάνω κανά ιερό πόλεμο αθείας.Ευγενικά ανταπαντάω απλά I make sure οτι κάπου στην απάντηση μου αναφέρομαι στο οτι δεν γιορτάζω επειδή δεν πιστεύω.Με τον τρόπο μου δηλαδή I take a stand έστω στοιχειωδώς κ όποιος το πιάσει.Στην Ελλάδα μάλιστα στο δια ζώσης κάνω copy paste ακριβώς την ατάκα της μάνας μου.

 

Το θέμα μου είναι πως αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν οτι δεν επιθυμείς με την καμία να σου εύχονται και επιμένουν να το κάνουν.Ε κάπου να πούμε υπάρχει ο κίνδυνος να γίνω αγενής.Εντάξει είμαι αψεγάδιαστος κατα κοινή παραδοχή αλλά παραμένω άνθρωπος.

Δε μπορει. Ολο και καποιο θεμα θα υπαρχει! :)

 

Να, τωρα ας πούμε. Ο αλλος ξοδεψε 1 λεπτό για να σου ευχηθει ενω εσυ ενα μισαωρο γοα να συντηρεις το θρεντ.

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...