Η κυκλική εξέλιξη του πολιτισμού, και τα χαμένα χρόνια.

[Alithinos]

Είναι ένα ζήτημα το οποίο το σκέφτομαι αρκετά συχνά, και έχει να κάνει με την ιστορία του ανθρώπου, και την πρόοδο του πολιτισμού του.

 

Πιο συγκεκριμένα με το γεγονός ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει προοδεύσει από ένα Α σε ένα Β επίπεδο, και μετά λόγο κάποιας καταστροφής επιστρέφει στο Α, απ' το οποίο ξεκινά ξανά αργά να εξελίσσεται.

 

Ένα παράδειγμα αυτού του γεγονότος είναι τα συμβάντα τα οποία συνέβησαν

 

α' Στη μετάβαση από την εποχή της Ύστερης Αρχαιότητας στο Μεσαίωνα.

β' Τη μετάβαση από το Μεσαίωνα στην εποχή του Διαφωτισμού.

 

 

Ο ανθρώπινος πολιτισμός, τουλάχιστον σε αυτό που αποκαλούμε 'Δύση' είχε προχωρήσει πολύ κατά την εποχή της ύστερης αρχαιότητας. Πριν το τέλος αυτής της εποχής στον 5ο αιώνα είχαν ήδη ανακαλυφθεί μεταξύ άλλων τα γρανάζια (υπολογιστής Αντικυθήρων), η δύναμη του ατμού και η πρώτη ατμομηχανή (Ήρων), το Ηλιοκεντρικό σύστημα, και 5 πλανήτες.

 

Αν κανείς μελετήσει την ιστορία θα διαπιστώσει πως συστηματικά η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέστρεψε όλες τις μεγάλες βιβλιοθήκες του αρχαίου κόσμου, που είχαν σκοπό να διατηρούν 'backups' της γνώσης που υπήρχε ως τότε. Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ήταν μόνο η αρχή, ακολούθησαν οι βιβλιοθήκες της Περγάμου, της Αλικαρνασού, το Σεράπιο,κτλπ. Το τελικό χτύπημα ήρθε το 5ο αιώνα όπου απαγορεύτηκε η ανεξιθρησκία, και μαζί κάθε τι που κρινόταν "ειδωλολατρικό" και "σατανικό", συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της αρχαιότητας όπως η Ακαδημία της Αθήνας, της Συρίας, της Αλεξάνδρειας, κτλπ. Επίσης καύτηκαν πολλά βιβλία, ενώ ο λόγος που διασώζονται περίπου το 5% από τα βιβλία αρχαίων Ελλήνων έως σήμερα είναι επειδή τα πήραν οι Άραβες και τα διατήρησαν.

Από τότε χρειάστηκε μια περίοδος 1200 ετών μέχρι την εποχή της Αναγέννησης για να ξεκινήσει πάλι η ανθρωπότητα να συνεχίσει την εξέλιξη της. 1200 χρόνια στο σκοτάδι.

Αν αφαιρέσουμε αυτά τα 1200 χρόνια, πιθανότατα ο πολιτισμός μας το έτος 1000 να είχε φτάσει ήδη στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, ή και να το είχε ξεπεράσει.

 

Ο μεσαίωνας όμως δεν είναι η μοναδική μαρτυρία αυτού του φαινομένου. Στο Τίμαιο του Πλάτωνα διαβάζει κανείς πως αντίστοιχα γεγονότα είχαν ήδη συμβεί στο παρελθόν, αν και η αιτιολογία αποδίδεται σε φυσικές καταστροφές όπως πυρκαϊές, πλημμύρες κτλπ. Και δεν έχουμε λόγο να μη το πιστέψουμε. Το παλάτι της Κνωσσού έχει υπονόμους - αποχετευτικό σύστημα, κάτι το οποίο χρειάστηκε να περάσουν αρκετές χιλιάδες χρόνια για να το ξαναδούμε. Στην Αίγυπτο μπορεί κανείς να αντικρύσει κατασκευές μεγάλου μεγέθους από γρανίτη, σκαλισμένες με ακρίβεια χιλιοστού, με το τρόπο που χρησιμοποίησαν να είναι άγνωστος και παράδοξο, καθότι ο γρανίτης είναι το πιο σκληρό πέτρωμα στη Γη, και το σκάλισμά του απαιτεί πολύ εξελιγμένα εργαλεία.

 

Εύλογα αναρωτιέται κανείς πόσοι 'μεσαίωνες' έχουν περάσει από την ιστορία του ανθρώπου, πόσες γνώσες έχουν χαθεί, και ακόμα περισσότερο το ποιο θα ήταν το σύγχρονο επίπεδο του πολιτισμού και της επιστήμης, αν η ιστορία της προόδου της ανθρωπότητας ήταν γραμμική και δεν είχαν υπάρξει περίοδοι συσκοτισμού.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Shadows]

Αυτο που επαιξε σημαντικο ρολο,ειναι η πτωση της δυτικης ρωμαικης αυτοκρατοριας,με αποτελεσμα την διαλυση καθε δομης εξουσιας,ελεγχου και φυσικα καθε τεχνολογικης δομης σε μαζικο παντα επιπεδο.Απο εκει και περα ο μεσαιωνας δεν ηταν σε καμια περιπτωση σκοτεινη εποχη,ετσι τουλαχιστον οπως θελανε οι αναγεννησιακοι φιλοσοφοι να φανταζονται.Και τεχνες υπηρχαν και φιλοσοφια και επιστημη και τεχνολογια.Το οτι μπορει στο συγχρονο ματι να μοιαζει ως μια καταστροφικη περιοδος για τον πολιτισμο ειναι ενα εκ του ασφαλους συμπερασμα,αντιθετα το οτι υπαρχει λεπτομερης ιστοριογραφια απο εκεινη την εποχη δειχνει το ακριβως αντιθετο.

[LongTom]

Είναι ένα ζήτημα το οποίο το σκέφτομαι αρκετά συχνά, και έχει να κάνει με την ιστορία του ανθρώπου, και την πρόοδο του πολιτισμού του.

 

Πιο συγκεκριμένα με το γεγονός ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει προοδεύσει από ένα Α σε ένα Β επίπεδο, και μετά λόγο κάποιας καταστροφής επιστρέφει στο Α, απ' το οποίο ξεκινά ξανά αργά να εξελίσσεται.

 

Ένα παράδειγμα αυτού του γεγονότος είναι τα συμβάντα τα οποία συνέβησαν

 

α' Στη μετάβαση από την εποχή της Ύστερης Αρχαιότητας στο Μεσαίωνα.

β' Τη μετάβαση από το Μεσαίωνα στην εποχή του Διαφωτισμού.

 

 

Ο ανθρώπινος πολιτισμός, τουλάχιστον σε αυτό που αποκαλούμε 'Δύση' είχε προχωρήσει πολύ κατά την εποχή της ύστερης αρχαιότητας. Πριν το τέλος αυτής της εποχής στον 5ο αιώνα είχαν ήδη ανακαλυφθεί μεταξύ άλλων τα γρανάζια (υπολογιστής Αντικυθήρων), η δύναμη του ατμού και η πρώτη ατμομηχανή (Ήρων), το Ηλιοκεντρικό σύστημα, και 5 πλανήτες.

 

Αν κανείς μελετήσει την ιστορία θα διαπιστώσει πως συστηματικά η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέστρεψε όλες τις μεγάλες βιβλιοθήκες του αρχαίου κόσμου, που είχαν σκοπό να διατηρούν 'backups' της γνώσης που υπήρχε ως τότε. Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ήταν μόνο η αρχή, ακολούθησαν οι βιβλιοθήκες της Περγάμου, της Αλικαρνασού, το Σεράπιο,κτλπ. Το τελικό χτύπημα ήρθε το 5ο αιώνα όπου απαγορεύτηκε η ανεξιθρησκία, και μαζί κάθε τι που κρινόταν "ειδωλολατρικό" και "σατανικό", συμπεριλαμβανομένων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της αρχαιότητας όπως η Ακαδημία της Αθήνας, της Συρίας, της Αλεξάνδρειας, κτλπ. Επίσης καύτηκαν πολλά βιβλία, ενώ ο λόγος που διασώζονται περίπου το 5% από τα βιβλία αρχαίων Ελλήνων έως σήμερα είναι επειδή τα πήραν οι Άραβες και τα διατήρησαν.

Από τότε χρειάστηκε μια περίοδος 1200 ετών μέχρι την εποχή της Αναγέννησης για να ξεκινήσει πάλι η ανθρωπότητα να συνεχίσει την εξέλιξη της. 1200 χρόνια στο σκοτάδι.

Αν αφαιρέσουμε αυτά τα 1200 χρόνια, πιθανότατα ο πολιτισμός μας το έτος 1000 να είχε φτάσει ήδη στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, ή και να το είχε ξεπεράσει.

 

Ο μεσαίωνας όμως δεν είναι η μοναδική μαρτυρία αυτού του φαινομένου. Στο Τίμαιο του Πλάτωνα διαβάζει κανείς πως αντίστοιχα γεγονότα είχαν ήδη συμβεί στο παρελθόν, αν και η αιτιολογία αποδίδεται σε φυσικές καταστροφές όπως πυρκαϊές, πλημμύρες κτλπ. Και δεν έχουμε λόγο να μη το πιστέψουμε. Το παλάτι της Κνωσσού έχει υπονόμους - αποχετευτικό σύστημα, κάτι το οποίο χρειάστηκε να περάσουν αρκετές χιλιάδες χρόνια για να το ξαναδούμε. Στην Αίγυπτο μπορεί κανείς να αντικρύσει κατασκευές μεγάλου μεγέθους από γρανίτη, σκαλισμένες με ακρίβεια χιλιοστού, με το τρόπο που χρησιμοποίησαν να είναι άγνωστος και παράδοξο, καθότι ο γρανίτης είναι το πιο σκληρό πέτρωμα στη Γη, και το σκάλισμά του απαιτεί πολύ εξελιγμένα εργαλεία.

 

Εύλογα αναρωτιέται κανείς πόσοι 'μεσαίωνες' έχουν περάσει από την ιστορία του ανθρώπου, πόσες γνώσες έχουν χαθεί, και ακόμα περισσότερο το ποιο θα ήταν το σύγχρονο επίπεδο του πολιτισμού και της επιστήμης, αν η ιστορία της προόδου της ανθρωπότητας ήταν γραμμική και δεν είχαν υπάρξει περίοδοι συσκοτισμού.

Δεν ισχύει αυτό, διότι πολύ απλά δεν είναι ούτε σωστή η ιστορική πραγματικότητα που περιγράφεις, ούτε η νομοτελειακή ανάλυση της Δυτικής ιστορίας ως μοναδικής περίπτωσης πολιτισμού.

Για το πρώτο μέρος θα έλεγα να διαβάσεις το βιβλίο Cathedral, Forge and Waterwheel: Technology and Invention in the Middle Ages. 

Για π.χ. τους Αιγυπτίους, έχουμε και αναπαραστάσεις και γραπτές περιγραφές των ιδίων, αλλά και αρχαιολογικά δεδομένα για το θέμα.Δεν είχαν καμία ιδιαίτερη τεχνολογία, μόνο μεγάλη οργάνωση,θέληση και πολύ χρόνο.

Το αυτό για τα περισσότερα των αρχαίων, εκτός του μηχανισμού των αντικηθύρων, που είναι και το μοναδική πραγματικά επαναστατική συσκευή με πρακτικές εφαρμογές. Ως αναλογικός υπολογιστής δεν είχε ανάλογο για 1700+ χρόνια.Τα λοιπά ήταν απλά παιχνίδια δίχως δυνατότητα πραγματικών εφαρμογών(π.χ. "αυτόματα" και ιδίως οι ατμομηχανές) ή ήταν προϊόντα που εφευρέθηκαν πολλαπλές φορές σε πολλά σημεία του πλανήτη σε διαφορετικές εποχές(π.χ.υδραυλικές εγκαταστάσεις είχαν και οι πολιτισμοί της Ινδικής υποηπείρου καμία 4000-5000 χιλιάδες χρόνια πριν).

 

 

Για το δεύτερο, μια χαρά οι Μάγια, οι Κινέζοι κ.ο.κ. ανέπτυξαν πολιτισμό τους όταν η Ευρώπη ήταν στους "Σκοτεινούς αιώνες"(που μόνο σκοτεινοί δεν ήταν στην πραγματικότητα).

 

Αυτό επιγραμματικά.