Σχιζοφρένια

[lactate]

Ένα άτομο του κύκλου μου, όχι φίλος φίλος αλλά πάνω από γνωστός έμαθα μέσω τρίτου ότι έχει διαγνωστεί πριν κάμποσα χρόνια με την πάθηση αυτή και χρειάστηκε μάλιστα να νοσηλευτεί για ένα διάστημα. Περίπου δηλαδή για δύο χρόνια απότι έμαθα δεν πέρναγε καλή φάση. Εϊναι πολύ καλό παιδί αλλά γενικά είχε παραξενιές όχι όμως κάτι που να με κάνει να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Πχ πολλές φορές μας είχε πει οτι βλέπει κάποιον να μπαινοβγαίνει και δεν τον γνωρίζει (δεν τον ειχε δει κανεις αλλος αυτον). Με αυτόν συνεργαζόμαστε καθώς και με μερικά άτομα ακόμα. Χρειαζομαι μια γνωμη για τα εξης τρια πραγματα

α) να του πω οτι ξερω για την κατασταση του και ότι τον νοιάζομαι όπως και όλοι μας και οτι χρειαστει ειμαι εκει για αυτον;

β) ψυχιατρος δεν ειμαι, καποιες γνωσεις απο την ψυχολογια που καναμε στη σχολη τις εχω, ξερω οτι η σχιζοφρενια απεχει πολυ απο τον σχιζοφρενη δολοφονο με το πριονι. Δε σας κρυβω ομως οτι λιγο ανατριχιαζω στην ιδεα να μεινω μονος μαζι του, ειδικα αν ειναι βραδυ. Να προσπαθησω να καταπολεμησω τον φοβο μου η να κρατησω αποστασεις; Το παιδι σε γενικες γραμμες ειναι λειτουργικο, υποθετω πως κάνει κάποιου είδους θεραπειες.

γ) ολο αυτο να το κρατησω κρυφο απο τους υπολοιπους συναδελφους;

[De@th L0rd]

Τήρησε ουδέτερη στάση και μην ασχολείσαι αν δεν υπάρχει λόγος. Το τελευταίο που θέλει ένας με ψυχολογικά προβλήματα είναι μη ειδικά ξένα προς αυτόν άτομα να ασχολούνται μαζί του. Προσωπική μου γνώμη πάντα...

[Zerg13]

Μηπως εχεις εσυ σχιζοφρενια δεν καταλαβα τιποτα. Τι ακριβως ρωτας; Συνεργαζεσαι επαγγελματικα, τι ακριβως δουλεια κανει; Το βραδυ που κολαει;

Η ψυχιατρικη ασχολειτε με σχιζοφρενια οχι η ψυχολογια.

 

Εγω θα φοβομουν. Τραβαει ενα μαχαιρι ξαφνικα και σας τελειωνει ολους.

Ηξερα ενα μακαριτη με μανια καταδιωξης. Υποθετω οτι ειναι ειδος σχιζοφρενιας, δεν πειραξε ποτε κανεναν, τελικα απεβιωσε.

[29gk]

Πρωτον η συγκεκριμενη παθηση δεν επηρεαζει το μυαλο και κατ επεκταση ουτε και την επαγγελματικη συμπεριφορα, τουλαχιστον οχι περισσοτερο απο οσο θα την επηρεαζε ενα οποιοδηποτε αλλο ιατρικο προβλημα. Στο κομματι του επαγγελματος περισσοτερο θα πρεπει να φοβασαι αλλου ειδους συμπεριφορες και νοοτροπιες και οχι εναν ασθενη.

 

Δευτερον η ψυχολογια με την ψυχιατρικη ειναι η μερα με τη νυχτα, δεν συγκρινονται και ουτε η οποιαδηποτε επαφη με την ψυχολογια ειναι ικανη να διαγνωσει, βοηθησει και τελικα αντιμετωπισει με οποιοδηποτε τροπο καποιον που εχει διαγνωσθει με σχιζοφρενεια.

 

Τριτον, οποιος ακουει τη λεξη "σχιζοφρενεια" και αμεσως παραπεμπει και μαλιστα φωναχτα σε αιματοβαμμενες ταινιες και τρομερα παραμυθια  καλυτερα να μην μιλα επι του θεματος.

 

Στις ερωτησεις σου:

 

α) απο την στιγμη που δεν εχει μιλησει ο ιδιος για το θεμα, οχι να μην του μιλησεις εσυ. Θα τον προσβαλλεις, ενοχλησεις, ντροπιασεις και τελικα θα του προκαλεσεις ζημια.

β) εφοσον σχολιαζεις αυτα που σχολιαζεις, ασε τον αθρωπο ησυχο και μην τον ενοχλεις. Εαν θελεις να γινεις καλυτερος εσυ προσωπικα, κατσε και διαβασε γιατι σε κυριαρχουν τα ταμπου και οι -ακυρες πλεον σημερα- δοξασιες.

γ) κακως το ρωτας αυτο. Δεν εχεις κανενα δικαιωμα και εαν μαθευτει ή καλυτερα εαν ημουν εγω στην θεση του και μαθαινα πως το ξεκινησες εσυ, θα συμπεριφερομουν εξαιρετικα ασχημα. Ειναι μηνυσιμες καταστασεις αυτες οπως και ολες οσες εχουν να κανουν με ιατρικα απορρητα ή και προσωπικες ιδιαιτεροτητες.

[lactate]

Πρωτον η συγκεκριμενη παθηση δεν επηρεαζει το μυαλο και κατ επεκταση ουτε και την επαγγελματικη συμπεριφορα, τουλαχιστον οχι περισσοτερο απο οσο θα την επηρεαζε ενα οποιοδηποτε αλλο ιατρικο προβλημα. Στο κομματι του επαγγελματος περισσοτερο θα πρεπει να φοβασαι αλλου ειδους συμπεριφορες και νοοτροπιες και οχι εναν ασθενη.

 

Δευτερον η ψυχολογια με την ψυχιατρικη ειναι η μερα με τη νυχτα, δεν συγκρινονται και ουτε η οποιαδηποτε επαφη με την ψυχολογια ειναι ικανη να διαγνωσει, βοηθησει και τελικα αντιμετωπισει με οποιοδηποτε τροπο καποιον που εχει διαγνωσθει με σχιζοφρενεια.

 

Τριτον, οποιος ακουει τη λεξη "σχιζοφρενεια" και αμεσως παραπεμπει και μαλιστα φωναχτα σε αιματοβαμμενες ταινιες και τρομερα παραμυθια  καλυτερα να μην μιλα επι του θεματος.

 

Στις ερωτησεις σου:

 

α) απο την στιγμη που δεν εχει μιλησει ο ιδιος για το θεμα, οχι να μην του μιλησεις εσυ. Θα τον προσβαλλεις, ενοχλησεις, ντροπιασεις και τελικα θα του προκαλεσεις ζημια.

β) εφοσον σχολιαζεις αυτα που σχολιαζεις, ασε τον αθρωπο ησυχο και μην τον ενοχλεις. Εαν θελεις να γινεις καλυτερος εσυ προσωπικα, κατσε και διαβασε γιατι σε κυριαρχουν τα ταμπου και οι -ακυρες πλεον σημερα- δοξασιες.

γ) κακως το ρωτας αυτο. Δεν εχεις κανενα δικαιωμα και εαν μαθευτει ή καλυτερα εαν ημουν εγω στην θεση του και μαθαινα πως το ξεκινησες εσυ, θα συμπεριφερομουν εξαιρετικα ασχημα. Ειναι μηνυσιμες καταστασεις αυτες οπως και ολες οσες εχουν να κανουν με ιατρικα απορρητα ή και προσωπικες ιδιαιτεροτητες.

 

Όταν λες με κυριαρχουν ταμπου εννοεις εκει που ειπα οτι τον νοιαζομαι και θα θελα να τον βοηθησω η εκει που ειπα οτι ξερω οτι η σχιζοφρενια δεν ειναι οπως στην ταινια ο σχιζοφρενης δολοφονος με το πριονι; Δεν ειπα οτι θα το πω σε ολους, ασε που θα το χουν ηδη μαθει απο εκει που το εμαθα και εγω. Και τι ακριβως ειναι μηνυσιμο; Δεν ειμαι ουτε ο γιατρος του ουτε ειναι ασθενης μου, ουτε εχουμε καποιου ειδους τετοια σχεση. Συναδελφοι ειμαστε.

 

Σχετικα με το ψυχολογια vs ψυχιατρικη, δεν ειχα σκοπο να μπω σε αυτη τη διαμαχη. Απλα στη σχολη ειχαμε ενα μαθημα που λεγοταν ψυχολογια με ενα βιβλιο που επισης ειχε τον τιτλο ψυχολογια και περιεγραφε τη νοσο. Το ειπα για να ειμαι ακριβης. 

[Zerg13]

Δεν τιθεται θεμα επαγγελματικης συνεργασιας, αλλους φοβους εχει ο ts.

Τεσπα εχουμε γιατρους στο insomnia ας μας διαφωτησουν αν συντρεχει κινδυνος.

 

Προσεχε μην φας μηνυση απ το σχιζοφρενη....τι αλλο θα διαβασουμε

[esem]

Ένα άτομο του κύκλου μου, όχι φίλος φίλος αλλά πάνω από γνωστός έμαθα μέσω τρίτου ότι έχει διαγνωστεί πριν κάμποσα χρόνια με την πάθηση αυτή και χρειάστηκε μάλιστα να νοσηλευτεί για ένα διάστημα. Περίπου δηλαδή για δύο χρόνια απότι έμαθα δεν πέρναγε καλή φάση. Εϊναι πολύ καλό παιδί αλλά γενικά είχε παραξενιές όχι όμως κάτι που να με κάνει να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Πχ πολλές φορές μας είχε πει οτι βλέπει κάποιον να μπαινοβγαίνει και δεν τον γνωρίζει (δεν τον ειχε δει κανεις αλλος αυτον). Με αυτόν συνεργαζόμαστε καθώς και με μερικά άτομα ακόμα. Χρειαζομαι μια γνωμη για τα εξης τρια πραγματα

α) να του πω οτι ξερω για την κατασταση του και ότι τον νοιάζομαι όπως και όλοι μας και οτι χρειαστει ειμαι εκει για αυτον;

β) ψυχιατρος δεν ειμαι, καποιες γνωσεις απο την ψυχολογια που καναμε στη σχολη τις εχω, ξερω οτι η σχιζοφρενια απεχει πολυ απο τον σχιζοφρενη δολοφονο με το πριονι. Δε σας κρυβω ομως οτι λιγο ανατριχιαζω στην ιδεα να μεινω μονος μαζι του, ειδικα αν ειναι βραδυ. Να προσπαθησω να καταπολεμησω τον φοβο μου η να κρατησω αποστασεις; Το παιδι σε γενικες γραμμες ειναι λειτουργικο, υποθετω πως κάνει κάποιου είδους θεραπειες.

γ) ολο αυτο να το κρατησω κρυφο απο τους υπολοιπους συναδελφους;

δεν μπορειτε να βοηθησετε σε τιποτα οσο καλες κι αν ειναι οι προθεσεις σας. οποτε αντιμετωπισε τον οπως οποιονδηποτε αλλο συναδελφο. αν δεις οτι καποιος αλλος συναδελφος εχει προστριβες με το παιδι τοτε πες του οτι ειναι ευαλωτος ψυχολογικα και πως δινει ο,τι μπορει, ζητωντας του να δειξει μια επιπροσθετη επιεικια σε ασυνηθιστες ενεργειες και συμπεριφορες

[29gk]

Όταν λες με κυριαρχουν ταμπου εννοεις εκει που ειπα οτι τον νοιαζομαι και θα θελα να τον βοηθησω η εκει που ειπα οτι ξερω οτι η σχιζοφρενια δεν ειναι οπως στην ταινια ο σχιζοφρενης δολοφονος με το πριονι; Δεν ειπα οτι θα το πω σε ολους, ασε που θα το χουν ηδη μαθει απο εκει που το εμαθα και εγω. Και τι ακριβως ειναι μηνυσιμο; Δεν ειμαι ουτε ο γιατρος του ουτε ειναι ασθενης μου, ουτε εχουμε καποιου ειδους τετοια σχεση. Συναδελφοι ειμαστε.

 

Σχετικα με το ψυχολογια vs ψυχιατρικη, δεν ειχα σκοπο να μπω σε αυτη τη διαμαχη. Απλα στη σχολη ειχαμε ενα μαθημα που λεγοταν ψυχολογια με ενα βιβλιο που επισης ειχε τον τιτλο ψυχολογια και περιεγραφε τη νοσο. Το ειπα για να ειμαι ακριβης. 

 

Αν ξαναδιαβασεις την απαντηση μου, θα δεις οτι απαντω συγκεκριμενα στα οσα εχεις γραψει. Η αναφορα λοιπον στα "ταμπου" και γενικοτερα στις αμαθεις βασικα προκαταληψεις, αφορα την β) ερωτηση σου και αυτα που αναφερεις.

 

Στη συνεχεια, και επειδη εξακολουθεις να λες πως θες να τον βοηθησεις λες και προκειται για μια γριπη οπου χρειαζεται καποιον να του φτιαχνει ζεστα ροφηματα για ενα διαστημα, αλλα επειδη συνεχιζεις να μην καταλαβαινεις, θα επιμεινω στο να μην πεις απολυτως τιποτα και ειδικα στον ιδιο.

 

Ξανα ομως. Η ψυχολογια με την ψυχιατρικη δεν εχουν την παραμικρη απολυτως σχεση. Για την ακριβεια η ψυχολογια δεν ειναι ουτε καν επιστημη. Μπορει επικουρικα να παιζει καποιο ρολο σε συγκεκριμενες περιπτωσεις αλλα σιγουρα δεν φτανει ουτε καν να συγκριθει με την ψυχιατρικη οπως πχ ενας μικροβιολογος με εναν καρδιολογο. Αδοκιμο ισως παραδειγμα αλλα προσπαθω να γινω κατανοητος και να τονισω το "μην ασχολεισαι". Ειδικα και μετα την αναφορα στο ενα βιβλιο.

 

Και επειδη, οπως περιμενα η αναφορα μου στο "μηνυσιμο" προκαλεσε εντυπωση, θα σου πω οτι εαν εγω ειμαι συναδελφος σου και αδελφη αλλα παραλληλα δεν εχω εκδηλωθει και εσυ αρχιζεις να το κουβεντιαζεις και σχολιαζεις στον χωρο δουλειας, ναι κινδυνευεις απο μια μηνυση. Το ιδιο και εαν εγω σχολιαζω ενα ιατρικο σου προβλημα οπως πχ μια σοβαρη καρδιοπαθεια, εναν καρκινο κτλ. Και κατ επεκταση καποια αλλη ιδιαιτεροτητα η οποια μπορει να σχολιαστει δυσμενως και να εχει επιπτωσεις στην επαγγελματικη αλλα και προσωπικη κατασταση καποιου. Πχ το χρωμα, τη φυλη ή ενα σωματικο ελαττωμα.

 

Τελος το ρολοι γραφει 2017 και οχι 1950. Γενικη επισημανση αυτο και αφορα ολες τις περιπτωσεις και τα ενδεχομενα.

[Apoll]

Ένα άτομο του κύκλου μου, όχι φίλος φίλος αλλά πάνω από γνωστός έμαθα μέσω τρίτου ότι έχει διαγνωστεί πριν κάμποσα χρόνια με την πάθηση αυτή και χρειάστηκε μάλιστα να νοσηλευτεί για ένα διάστημα. Περίπου δηλαδή για δύο χρόνια απότι έμαθα δεν πέρναγε καλή φάση. Εϊναι πολύ καλό παιδί αλλά γενικά είχε παραξενιές όχι όμως κάτι που να με κάνει να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Πχ πολλές φορές μας είχε πει οτι βλέπει κάποιον να μπαινοβγαίνει και δεν τον γνωρίζει (δεν τον ειχε δει κανεις αλλος αυτον). Με αυτόν συνεργαζόμαστε καθώς και με μερικά άτομα ακόμα. Χρειαζομαι μια γνωμη για τα εξης τρια πραγματα

α) να του πω οτι ξερω για την κατασταση του και ότι τον νοιάζομαι όπως και όλοι μας και οτι χρειαστει ειμαι εκει για αυτον;

β) ψυχιατρος δεν ειμαι, καποιες γνωσεις απο την ψυχολογια που καναμε στη σχολη τις εχω, ξερω οτι η σχιζοφρενια απεχει πολυ απο τον σχιζοφρενη δολοφονο με το πριονι. Δε σας κρυβω ομως οτι λιγο ανατριχιαζω στην ιδεα να μεινω μονος μαζι του, ειδικα αν ειναι βραδυ. Να προσπαθησω να καταπολεμησω τον φοβο μου η να κρατησω αποστασεις; Το παιδι σε γενικες γραμμες ειναι λειτουργικο, υποθετω πως κάνει κάποιου είδους θεραπειες.

γ) ολο αυτο να το κρατησω κρυφο απο τους υπολοιπους συναδελφους;

 

 

Άσε στον άνθρωπο στην ησυχία του και μην του καταστρέφεις την ψυχική υγεία. Ούτε ο θεράπων ιατρός του είσαι, ούτε γνωρίζεις την πραγματική του κατάσταση. Δείξε σεβασμό στον άλλον και μην προσφέρεις βοήθεια.

 

 

Το να γράφεις την τελευταία αισχρή κατινιά

 

γ) ολο αυτο να το κρατησω κρυφο απο τους υπολοιπους συναδελφους;

 

Εσύ είσαι αυτός/αυτή που έχει το πρόβλημα και πρέπει να δει ψυχίατρο.

[Zerg13]

Οταν δεν εχουν φιλους και δουλεια χειροτερευουν. Οποτε....κανονισε την πορεια σου

[defendar]

..οπως ολοι οι ανθρωποι

[Βασίλης_29]

Ένα άτομο του κύκλου μου, όχι φίλος φίλος αλλά πάνω από γνωστός έμαθα μέσω τρίτου ότι έχει διαγνωστεί πριν κάμποσα χρόνια με την πάθηση αυτή και χρειάστηκε μάλιστα να νοσηλευτεί για ένα διάστημα. Περίπου δηλαδή για δύο χρόνια απότι έμαθα δεν πέρναγε καλή φάση. Εϊναι πολύ καλό παιδί αλλά γενικά είχε παραξενιές όχι όμως κάτι που να με κάνει να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Πχ πολλές φορές μας είχε πει οτι βλέπει κάποιον να μπαινοβγαίνει και δεν τον γνωρίζει (δεν τον ειχε δει κανεις αλλος αυτον). Με αυτόν συνεργαζόμαστε καθώς και με μερικά άτομα ακόμα. Χρειαζομαι μια γνωμη για τα εξης τρια πραγματα

α) να του πω οτι ξερω για την κατασταση του και ότι τον νοιάζομαι όπως και όλοι μας και οτι χρειαστει ειμαι εκει για αυτον;

β) ψυχιατρος δεν ειμαι, καποιες γνωσεις απο την ψυχολογια που καναμε στη σχολη τις εχω, ξερω οτι η σχιζοφρενια απεχει πολυ απο τον σχιζοφρενη δολοφονο με το πριονι. Δε σας κρυβω ομως οτι λιγο ανατριχιαζω στην ιδεα να μεινω μονος μαζι του, ειδικα αν ειναι βραδυ. Να προσπαθησω να καταπολεμησω τον φοβο μου η να κρατησω αποστασεις; Το παιδι σε γενικες γραμμες ειναι λειτουργικο, υποθετω πως κάνει κάποιου είδους θεραπειες.

γ) ολο αυτο να το κρατησω κρυφο απο τους υπολοιπους συναδελφους;

 

Το βράδυ και το αν θα μείνετε στο ίδιο σπίτι που κολλάει με το θέμα; Εσύ δεν ήσουν πάλι που είχες γράψει ένα κείμενο με συμφοιτητή που ήταν ντροπαλός και ρωτούσες οτι φοβόσουν να τον αγκαλιάσεις και κάτι τέτοια?

 

Τεσπα, απομακρύνσου από τον άνθρωπο αυτόν και άστον στην ησυχία του. Γιατί από οτι φαίνεται δεν είσαι σε θέση να του προσφέρεις τίποτα και μάλλον αν επιχειρήσεις να κάνεις κάτι θα χειροτερέψεις την κατάσταση.

[xgol]

Κάνεις δε μπορει να προσφερει κατι σε εναν σχιζοφρενή, εκτος αν ειναι ο ιατρος του.

 

Εγω αμφιβάλλω πως εχει σχιζοφρένεια, με θετικα μαλιστα συμπτώματα, και ειναι παραλληλα λειτουργικός.

 

1. Πως ειναι η λεκτικη επικοινωνία με το συγκεκριμένο άνθρωπο?

2. Φοβαται μη χασει τη δουλειά του?

3. Πως ειναι η εμφανιση / υγιεινή του?

[sargio01]

Πρωτον η συγκεκριμενη παθηση δεν επηρεαζει το μυαλο(...)

Δεν επηρεάζει το μυαλό!!;;

Αντανακλαστικά είναι τα συμπτώματα; Δεν πηγάζουν απο κάπου;

[defendar]

Ενα φεγγαρι εβγαινα με μια τυπισα που γνωρισα σε κατι φοιτητικες εστιες για λιγες μερες η οποια ενω στην αρχη ηταν πανεξυπνη, ηρεμη, λογικη, αστεια (και με ενα κορμι μμμμμμ) προς το τελος αρχισε να γινεται επιθετικη, παραλλογη, τσαντιζοταν με το παραμικρο, παθαινε εμμονες μαζι μου.

 

Θυμαμαι το πρωτο βραδυ που γνωριστηκαμε και λεγαμε για ψυχολογια (πιο γκομενο-μαγνητης θεμα δεν υπαρχει!!!!!) μου ειχε πει οτι ειχε μια "φιλη" η οποια ειχε μερικα θεματα και δε μπορουσε να τα διαχειριστει ευκολα.

 

Μετα απο καμποσες μερες την επιασε κατι και αρχισε να μου λεει οτι εχει δουλεψει σε μυστικες υπηρεσιες, οτι ενας πρωην της την ειχε μαχαιρωσει, και διαφορα αλλα κουλα.

 

Ολο αυτο με προβληματιζε και οταν πηγα ενα πρωι απο το δωματιο της στην εστια ειδα στην κουζινα ενα κουτακι χαπια που ηταν για ψυχωση. Η κοπελα ειχε βαριας μορφη ψυχωση και ειχε ξεμεινει απο αυτα το τελευταιο διαστημα...

 

 

 

 

 

Παντως οσο λαμβανε τη θεραπεια της ηταν φουλ λειτουργικη, πανεξυπνη, αστεια και ολα τα καλα.

 

Ξερω και μια αλλη περιπτωση τυπου που ειχε σχιζοφρενεια και που οταν λαμβανε αγωγη ηταν ο πιο νορμαλ ανθρωπος του πλανητη. Και οσοι ξεραμε οτι ηταν σχιζοφρενης πολυ συχνα μας εκανε και πλακα για αυτο, ηταν ανετος και κουλ. Οταν ομως για χ λογους την σταματουσε και υποτροπιαζε τοτε σε φρικαρε κανονικα...

 

Δεν ηταν επικινδυνος για τον εαυτο του ή για τους αλλους, αλλα ηταν βεβαιο οτι υπεφερε με τις φωνες που ακουγε.