Πότε θα μεγαλώσεις να παίξουμε;

[Backmarker]

Πρόσφατα έγινα και εγώ πατέρας ενός υπέροχου μωρού και πιάνω τον εαυτό μου να τον κοιτάει και να του λέει ''Πότε θα μεγαλώσεις να παίξουμε;''
Αν ήξερε πόσα παιχνίδια υπάρχουν γύρω του στο σπίτι θα νόμιζε ότι κάθε μέρα είναι Χριστούγεννα.
Video games,επιτραπέζια,στρατιωτάκια,αυτοκινητάκια,,κάστρα και πολιορκητές,playlobil κ.α
Θέλω να του πω πως μικρό παιδί όταν ήμουν μετρούσα τις μέρες μέχρι να βγει το καινούργιο τεύχος του Pixel για να δω ποιο καινούργιο παιχνίδι αυτόν τον μήνα θα με ταξιδέψει στους μαγικούς ψηφιακούς κόσμους του.Παράλληλα με όλα αυτά παίζαμε ποδοσφαιράκι με σούστες stratego,subbuteo,υπερατού κ.α
Θέλω να του πω πως εμείς οι σαραντάρηδες πια,είμαστε η πρώτη γενιά που έζησε αυτό το μαγικό ταξίδι στο εικονικό παιχνίδι από την αρχή του.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις μας στο σαλόνι να παίζουμε με το Atari μας και λίγα χρόνια μετά περάσαμε στις πράσινες οθόνες του Amstrad και του Commodore,περιμέναμε στοϊκα στο πλατάνι να ανοίξουν το απόγευμα τα ''ηλεκτρονικά'' για να ταϊσουμε αμέτρητα δεκάρικα το Βubble Βobble το Τehkan World Cup και τέλος να πάμε βόλτα με το ξανθό μωρό στην Testarossa στο Out Run.
Αναρωτιέμαι πως θα μπορέσω να του μεταδώσω όλα αυτά που ένιωσα όταν είδα για πρώτη φορά το Crazy Cars στον Amstrad 6128 σε έγχρωμη οθόνη ενός φίλου η το Agony στην ολοκαίνουργια οθόνη της Amiga 500.
Θέλω να του πω για την εποχή του Sega Worldwide Soccer '97 και το υπέροχο ταξίδι που μου χάρισε το Torico με την μαγική ατμοσφαιρική μουσική του,για την φωνή του Μurray Walker στο Formula 1 '97,για τα lickers που με κατατρόμαζαν στο Resident evil και φυσικά για τα ατελείωτα ξενύχτια με το Civilization στην Αmiga 500.
Περνώντας τα χρόνια το ηλεκτρονικό παιχνίδι από ένα μοναχικό ταξίδι τις περισσότερες φορές απέκτησε νέα δυναμική μέσω του διαδικτυακού παιχνιδιού,ένας νέος κόσμος ξημέρωσε και κάτι που φαντάζει σήμερα δεδομένο χθες απλά δεν ήταν.
Στον καινούργιο αυτόν ψηφιακό κόσμο της εικονικής πραγματικότητας που ο μικρός καινούργιος φίλος μου θα ζήσει εγώ όσο θα τριγυρίζω εδώ γύρω πάντα θα του ψιθυρίζω μια μικρή ανάμνηση μιας άλλης εποχής για να ξέρει πως όλα αυτά ξεκίνησαν.Όταν αυτός θα φοράει την μάσκα του VR και θα εξολοθρεύει τέρατα και σούπερ στρατιώτες εγώ θα ξεσκονίζω τα κουτάκια των παιχνιδιών του Amstrad 464 και θα του δείχνω τον χάρτη του Conan και θα του λέω'' Να ξέρεις στους τρεις πρώτους γύρους του Βarbarian μπορούσες να τους κόψεις τα κεφάλια.''

[billdanos]

Μην περιμένεις πάντως να δείξει τρελό ενθουσιασμό σε όσα θα προσπαθήσεις να του περιγράψεις. Θα μεγαλώσει σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από ότι εμείς με ερεθίσματα πολλαπλασιασμένα χ1.000.000 σε σχέση με αυτά που λαμβάναμε εμείς!

Αντίστοιχα βέβαια το παιδί μεγαλώνοντας θα έχει δικά του πράγματα να θυμάται ώστε να θέλει να τα διηγείται στον επόμενο (και που σε μας μπορεί να είναι αδιάφορα ή να μην τα καταλαβαίνουμε καν) και πάει λέγοντας! Το σημαντικό είναι να υπάρχει ο ενθουσιασμός που περιγράφεις ανά πάσα στιγμή.

[poulaki1976]

Ενθουσιασμο και ΟΡΕΞΗ να φροντισεις να εχει κυριως.

Ορεξη για αυτα που (θα) τον ενδιαφερουν κι ας μην τα δεχεσαι ή δεν καταλαβαινεις.

ορεξη για ζωη

 

[green gordon]

Να σου ζησει!

Να αφησεις το παιδακι μακρια απο οθονες και ταμπλετ οσο μπορεις εχει μια ζωη μπροστα του να τα δει.Παιχνιδια να παιζετε μαζι.

[chill]

Να σου ζήσει. 

Τα πρώτα του παιχνίδια θα είναι...το σπίτι. Ότι και να του πάρεις θα ασχολείται μαζί του 5 λεπτά και μετά θα γυρνάει στον κόσμο που ανοίγεται γύρω του. Έχει να εξερευνήσει άπειρα πράγματα. 

Δεν είναι εύκολο να κρατήσουμε μακριά τα παιδιά από την τεχνολογία. Προσωπικά βγάζω την κόρη μου δεκάδες φώτος και videos καθημερινά. Όταν βλέπει ηλεκτρονική συσκευή την κυνηγάει...δεν μπορείς να το αποφύγεις. Η μικρή μου ειναι 12 μηνών και βάζει το ipad κάτω ανοίγει YouTube και βάζει το τραγούδι που θέλει κ χορεύει. Έχουμε έρωτα με τον σνουφελ και τα τραγούδια της counia bella :lol:. Το θέμα είναι να μην "παρκαρονται" τα παιδιά στην τεχνολογία αλλά να αξιοποιείται αυτή προς όφελος τους. 

 

[Βασίλης_29]

7 ώρες πριν, Backmarker είπε

Πρόσφατα έγινα και εγώ πατέρας ενός υπέροχου μωρού και πιάνω τον εαυτό μου να τον κοιτάει και να του λέει ''Πότε θα μεγαλώσεις να παίξουμε;''
Αν ήξερε πόσα παιχνίδια υπάρχουν γύρω του στο σπίτι θα νόμιζε ότι κάθε μέρα είναι Χριστούγεννα.
Video games,επιτραπέζια,στρατιωτάκια,αυτοκινητάκια,,κάστρα και πολιορκητές,playlobil κ.α
Θέλω να του πω πως μικρό παιδί όταν ήμουν μετρούσα τις μέρες μέχρι να βγει το καινούργιο τεύχος του Pixel για να δω ποιο καινούργιο παιχνίδι αυτόν τον μήνα θα με ταξιδέψει στους μαγικούς ψηφιακούς κόσμους του.Παράλληλα με όλα αυτά παίζαμε ποδοσφαιράκι με σούστες stratego,subbuteo,υπερατού κ.α
Θέλω να του πω πως εμείς οι σαραντάρηδες πια,είμαστε η πρώτη γενιά που έζησε αυτό το μαγικό ταξίδι στο εικονικό παιχνίδι από την αρχή του.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις μας στο σαλόνι να παίζουμε με το Atari μας και λίγα χρόνια μετά περάσαμε στις πράσινες οθόνες του Amstrad και του Commodore,περιμέναμε στοϊκα στο πλατάνι να ανοίξουν το απόγευμα τα ''ηλεκτρονικά'' για να ταϊσουμε αμέτρητα δεκάρικα το Βubble Βobble το Τehkan World Cup και τέλος να πάμε βόλτα με το ξανθό μωρό στην Testarossa στο Out Run.
Αναρωτιέμαι πως θα μπορέσω να του μεταδώσω όλα αυτά που ένιωσα όταν είδα για πρώτη φορά το Crazy Cars στον Amstrad 6128 σε έγχρωμη οθόνη ενός φίλου η το Agony στην ολοκαίνουργια οθόνη της Amiga 500.
Θέλω να του πω για την εποχή του Sega Worldwide Soccer '97 και το υπέροχο ταξίδι που μου χάρισε το Torico με την μαγική ατμοσφαιρική μουσική του,για την φωνή του Μurray Walker στο Formula 1 '97,για τα lickers που με κατατρόμαζαν στο Resident evil και φυσικά για τα ατελείωτα ξενύχτια με το Civilization στην Αmiga 500.
Περνώντας τα χρόνια το ηλεκτρονικό παιχνίδι από ένα μοναχικό ταξίδι τις περισσότερες φορές απέκτησε νέα δυναμική μέσω του διαδικτυακού παιχνιδιού,ένας νέος κόσμος ξημέρωσε και κάτι που φαντάζει σήμερα δεδομένο χθες απλά δεν ήταν.
Στον καινούργιο αυτόν ψηφιακό κόσμο της εικονικής πραγματικότητας που ο μικρός καινούργιος φίλος μου θα ζήσει εγώ όσο θα τριγυρίζω εδώ γύρω πάντα θα του ψιθυρίζω μια μικρή ανάμνηση μιας άλλης εποχής για να ξέρει πως όλα αυτά ξεκίνησαν.Όταν αυτός θα φοράει την μάσκα του VR και θα εξολοθρεύει τέρατα και σούπερ στρατιώτες εγώ θα ξεσκονίζω τα κουτάκια των παιχνιδιών του Amstrad 464 και θα του δείχνω τον χάρτη του Conan και θα του λέω'' Να ξέρεις στους τρεις πρώτους γύρους του Βarbarian μπορούσες να τους κόψεις τα κεφάλια.''

Δεν είμαι πατέρας, ωραία είναι αυτά που περιγράφεις και εύλογος ο προβληματισμός σου, θα σου έλεγα να μην το σκέφτεσαι και μην χαλάς την ζαχαρένια σου. Οτι ζήσαμε εμείς τα ζήσαμε. Βλέπω και τον θείο μου που μεγαλώνει 3 παιδάκια και τα βλέπω γενικά τι παιχνίδια έχουν και πως αποκρίνονται κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Κατ' αντιπαράθεση της γνωστής φράσης που λένε πολλοί "οτι είναι να γίνει θα γίνει", θα σου πω με την σειρά μου οτι όπως είναι να μεγαλώσουν τα παιδιά θα μεγαλώσουν. Εσύ να τα έχεις υπό την προσοχή σου και όλα θα πάνε καλά.