Μία φιάλη ανά δύο άτομα - Καλλιτεχνικά δρώμενα που ...δαγκώνουν την τσέπη και το σβέρκο...

[Cro-Magnon]

Ο καλλιτέχνης είναι μεγάλος τωόντι και περί τούτου δεν χωρεί καμμία αμφιβολία. Ίσως και να είναι και εξαιρετικά σεμνός.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι με τον κώλο μπήκε στη σκηνή και με τη μούρη βγήκε. Εν ολίγοις, δε γύρισε να πει ούτε μία καλησπέρα στους λαμάκες, που πήγαμε να τον δούμε. Ίσως και να ήμασταν πολύ ασήμαντοι για το δικό του χωροχρόνο. Ίσως απλά να μας έκανε χάρη που μόνο και που βγήκε στη σκηνή. Τελοσπάντων, το κατάπιαμε αυτό και αφοσιωθήκαμε γεματοι προσμονή στην παράσταση, ως μικροί, ρυπαροί γεωσκώληκες, σκαρφαλωμένοι αφύσικα στο μεγάλο δέντρο των θεωρείων της ζωής.

Η grande αρτίστα που τον συνόδευε ήταν, φευ, μια σκιά του παλιού αγαπημένου της εαυτού. Μια λυπηρή υπενθύμιση του πόσο αμείλικτος με το ταλέντο είναι ο χρόνος. Ήταν κεφάτη, ως σαν να ψώνιζε από του Βερόπουλου, αλλά μέχρι εκεί. Δυστυχώς το κέφι από μόνο του δεν είναι αρκετό για να καλύψει το κενό ενός ταλέντου που ξέφτισε.

Το πρόγραμμα παραήταν κουλτουριάρικο για το θέμα του και missed the point, που λέμε και στο χωριό μου.

Βγήκαμε μουδιασμένοι και απογοητευμένοι μόλις ο ...διαιτητής σφύριξε τη λήξη και πήγαμε για βρώμικα στη Μαβίλλης. Οι τσέπες πανί με πανί από το αλμυρό εισιτήριο κι οι ψυχές - άδειες. Μάγατα, με κεφαλαία γράμματα… Τι την ήθελες την κουλτούρα χρονιάρες μέρες, Θανασάκη μου;

 

Παραλείπω σκόπιμα ονόματα και διευθύνσεις όταν μιλαμε για παλιες, μεγάλες αγάπες...

Επεξ/σία 10 Ιανουαρίου 2019 από Cro-Magnon

[margaritagr]

Προβλήματα που χει ο κόσμος 

[gatokoritso]

[christakos07]

Πυξ λαξ είδες;

[ask]

https://youtu.be/ttGtYANRoP0

[liakjim]

Απολαυστικό. Θα σε διάβαζα σε κάποιο μπλογκ .

[papoys1]

TS στον Τόλη Βοσκόπουλο αναφέρεσαι;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

[Froskeas]

6 ώρες πριν, Cro-Magnon είπε

Ο καλλιτέχνης είναι μεγάλος τωόντι και περί τούτου δεν χωρεί καμμία αμφιβολία. Ίσως και να είναι και εξαιρετικά σεμνός.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι με τον κώλο μπήκε στη σκηνή και με τη μούρη βγήκε. Εν ολίγοις, δε γύρισε να πει ούτε μία καλησπέρα στους λαμάκες, που πήγαμε να τον δούμε. Ίσως και να ήμασταν πολύ ασήμαντοι για το δικό του χωροχρόνο. Ίσως απλά να μας έκανε χάρη που μόνο και που βγήκε στη σκηνή. Τελοσπάντων, το κατάπιαμε αυτό και αφοσιωθήκαμε γεματοι προσμονή στην παράσταση, ως μικροί, ρυπαροί γεωσκώληκες, σκαρφαλωμένοι αφύσικα στο μεγάλο δέντρο των θεωρείων της ζωής.

Η grande αρτίστα που τον συνόδευε ήταν, φευ, μια σκιά του παλιού αγαπημένου της εαυτού. Μια λυπηρή υπενθύμιση του πόσο αμείλικτος με το ταλέντο είναι ο χρόνος. Ήταν κεφάτη, ως σαν να ψώνιζε από του Βερόπουλου, αλλά μέχρι εκεί. Δυστυχώς το κέφι από μόνο του δεν είναι αρκετό για να καλύψει το κενό ενός ταλέντου που ξέφτισε.

Το πρόγραμμα παραήταν κουλτουριάρικο για το θέμα του και missed the point, που λέμε και στο χωριό μου.

Βγήκαμε μουδιασμένοι και απογοητευμένοι μόλις ο ...διαιτητής σφύριξε τη λήξη και πήγαμε για βρώμικα στη Μαβίλλης. Οι τσέπες πανί με πανί από το αλμυρό εισιτήριο κι οι ψυχές - άδειες. Μάγατα, με κεφαλαία γράμματα… Τι την ήθελες την κουλτούρα χρονιάρες μέρες, Θανασάκη μου;

 

Παραλείπω σκόπιμα ονόματα και διευθύνσεις όταν μιλαμε για παλιες, μεγάλες αγάπες...

Τα σέβη μου

[Thulogur]

...

Επεξ/σία 10 Ιανουαρίου 2019 από Thulogur