Σχέσεις και πώς τις βιώνουμε σε κάθε ηλικιακή κατηγορία

[ADHD]

5 λεπτά πριν, *nenya* είπε

Πες στην κοπελα σου οτι ειναι ΗΡΩΙΔΑ!!

Αμάν και εσύ τα ίδια?? το ξέρει δυστυχώς και μας το διαφημίζει κιόλας.  

"Δεν θα σε άντεχε καμία άλλη να το ξέρεις" 

οκ.. 🙄

[bluesattack]

Αν ειμουνα πολιτικος μηχανικος , θα προσπαθουσα στα ιδια τετραγωνικα να χωρεσω δυο master bedrooms (που λενε και οι ξενοι ) δυο μπανια , δυο μικρα κουζινακια , ενα μικρουλι σαλονι , για να μην εχει προβλημα ζεστης (ουτε να χρειαζεσαι τεραστιο sub ) και θα το διαφημιζα ως εξης : << Συμβιωση ,  οχι πια δακρυα για το μωρο σας >> 

[mary]

4 ώρες πριν, mclein² είπε

αν ειχαν χωρισει δε θα ανταλλαζαμε αποψεις στο ινσομνια, θα ειχε ληξει το θεμα τη δεκαετια του 30 ή του 40.

προσωπικη αποψη μετα απο προσωπικη εμπειρια αλλα κ βλεπωντας γονεις τριγυρω --> 

οποιος (λεει οτι) ειναι σε σχεση (σοβαρη) και ισχυριζεται πως δεν καταπιεζεται (το εγω του) εστω και 5% θεωρω πως λεει ψεματα στον εαυτο του.

Δλδ καταπίεση = συμβιβασμοί; κάπου το μπερδεύεις.

Συμβιβασμό κάνουν όλοι όσοι είναι σε σχέση, παντρεμένοι ή όχι.

Η καταπίεση δεν είναι απλά συμβιβασμός αλλά υποδηλώνει κάτι χειρότερο.

 

[mindreader]

22 ώρες πριν, archer100 είπε

Η επιθυμια για σχεσεις (και τα μετεπειτα βηματα, οπως γαμος, κλπ) ειναι εμφυτη σε ολους τους ανθρωπους απο μικρη ηλικια

Η επιθυμια αυτη συνεχιζεται οσο μεγαλωνει κανεις, αλλα απο καποιο σημειο και μετα, αρχιζει να προστιθεται ο παραγοντας απογοητευση, απο αποτυχημενες σχεσεις, απο καυγαδες, χωρισμους, ασχημες συμπεριφορες, προβληματα επιβιωσης, συνυπαρξης, σογια, πεθερικα, υποχρεωσεις,  περιορισμοι ελευθεριων, ελλειψη προσωπικου χρονου, ζηλιες, απιστια, απομακρυνση και πολλα αλλα

Αν η απογοητευση αρχιζει να γινεται μεγαλυτερη απο την επιθυμια, το ατομο μπαινει σε αλλον κυκλο συναισθηματων και λογικης και ειναι αρκετα πιθανο να επιλεξει να συνεχισει μονο τη ζωη του, με μικρα διαλλειμματα και δοκιμες σχεσεων, αρκετες φορες και αγοραιο σεξ, 

Αν η απογοητευση παραμενει μικρη, πιθανο να φτασει σε επιπεδο γαμου, παιδιων, κ.ο.κ. 

Ουσιαστικα, μαθηματικα και αλγοριθμικα η λογικη ειναι:

Σχεσεις: Συνεχιζω να ακολουθω τις επιθυμιες μου για οσο η απογοητευση ειναι μικροτερη απο ενα κρισιμο μεγεθος

Απο τα πλεον ευστοχα posts. Ευχαριστούμε!

[theoritikos]

Έχει σημασία και τα ίδια τα άτομα πόσο ώριμα φέρονται. Αρκετές κοπέλες ανεβάζουν στο facebook γλυκανάλατα ποστ για αιώνιες αγάπες, αγκαλιές σε φεγγαρόφωτα βράδια κλπ.  Στις φίλες τους λένε πόσο θέλουν να βρουν τον πρίγκιπα τους και άλλα σχετικά, αλλά από κοντά συμπεριφέρονται σαν παιδάκια νηπιαγωγείου που βγήκαν διάλειμμα. Αναρωτιούνται μετά γιατί δεν μπορούν να προσελκύσουν ώριμα άτομα.

Το ίδιο παρατηρώ και στους άντρες. Αν δεν ωριμάσουν οι ίδιοι ψυχολογικά, δεν πρόκειται να προσελκύσουν όλα αυτά που ποστάρουν .

[Επισκέπτης]

2 ώρες πριν, theoritikos είπε

Έχει σημασία και τα ίδια τα άτομα πόσο ώριμα φέρονται. Αρκετές κοπέλες ανεβάζουν στο facebook γλυκανάλατα ποστ για αιώνιες αγάπες, αγκαλιές σε φεγγαρόφωτα βράδια κλπ.  Στις φίλες τους λένε πόσο θέλουν να βρουν τον πρίγκιπα τους και άλλα σχετικά, αλλά από κοντά συμπεριφέρονται σαν παιδάκια νηπιαγωγείου που βγήκαν διάλειμμα. Αναρωτιούνται μετά γιατί δεν μπορούν να προσελκύσουν ώριμα άτομα.

Το ίδιο παρατηρώ και στους άντρες. Αν δεν ωριμάσουν οι ίδιοι ψυχολογικά, δεν πρόκειται να προσελκύσουν όλα αυτά που ποστάρουν .

Εγώ γιατί δεν βρίσκω καμιά διαφορά στο από μακριά και το κοντά;

[theoritikos]

1 ώρα πριν, Mrs. Hyde είπε

Εγώ γιατί δεν βρίσκω καμιά διαφορά στο από μακριά και το κοντά;

Ίσως γιατί μιλάμε για διαφορετικές ηλικίες.  Αυτό που περιγράφω εγώ το βλέπω σε ηλικίες πάνω-κάτω 30 άντε 32 το πολύ.  Δεν γνωρίζω τι επικρατεί τώρα, καθώς στον κύκλο μου οι περισσότεροι είναι παντρεμένοι..

[Επισκέπτης]

43 λεπτά πριν, theoritikos είπε

Ίσως γιατί μιλάμε για διαφορετικές ηλικίες.  Αυτό που περιγράφω εγώ το βλέπω σε ηλικίες πάνω-κάτω 30 άντε 32 το πολύ.  Δεν γνωρίζω τι επικρατεί τώρα, καθώς στον κύκλο μου οι περισσότεροι είναι παντρεμένοι..

Το βρίσκω κάπως ανώριμο, πριν φτάσει ακόμα στο επίπεδο "να βρεθούμε κι από κοντά". Υπό αυτή την έννοια, δεν βλέπω κάποια διαφορά, άρα δεν με παραξενεύει κι η εκ του σύνεγγυς συμπεριφορά. Δηλαδή, συμπεριφορά "από μακριά" και "από κοντά" το ένα και το αυτό - με κάποιες αποκλίσεις ανά περίπτωση, φυσικά. Πιο πολύ θα περίμενα κάτι τέτοιο εάν μιλούσαμε για ηλικίες που είναι μέχρι 21 ξέρω 'γω. Εκεί θα το έλεγα και φυσιολογικό. Τώρα να δω μια γυναίκα 32 χρονών να κάνει τέτοια ποσταρίσματα...

Δεν ξέρω, ίσως εγώ το βλέπω υπερβολικά.

Disclaimer: Στέκομαι στον τρόπο, όχι στο ότι κάποια ψάχνει κάτι ουσιαστικό για να κάνει κάτι, επειδή δεν θέλει να μπει στο περιστασιακό.

[theoritikos]

15 λεπτά πριν, Mrs. Hyde είπε

Disclaimer: Στέκομαι στον τρόπο, όχι στο ότι κάποια ψάχνει κάτι ουσιαστικό για να κάνει κάτι, επειδή δεν θέλει να μπει στο περιστασιακό.

Από τον τρόπο που συμπεριφέρονται  όντως μπορούμε να καταλάβουμε πως δεν θέλουν κάτι σοβαρό, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το τι ποστάρουν. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου Η τωρινή γενιά των 20άριδων  έχει μια αρκετά διαφορετική αντιμετώπιση των σχέσεων , που εμείς δεν μπορούμε να την καταλάβουμε . Φίλοι μου που έρχονται σε επαφή μαζί τους λόγω επαγγέλματος (γιατροί κυρίως), μου λένε πως εμείς όταν ήμασταν 20 , ήμασταν φλώροι μπροστά σε αυτά που κάνει η τωρινή γενιά . Ίσως να παίζει ρόλο και το ότι ζω επαρχία, δεν ξέρω τι γίνεται στα αστικά κέντρα.

Υπάρχουν περιπτώσεις και άνω των 32 που έχουν την ίδια συμπεριφορά, λίγες φυσικά. Είχα γνωρίσει σε παρέες κάποιες και κάποιους . Στα δικά μου μάτια ήταν αρκετά αλλοπρόσαλλοι ..

[Επισκέπτης]

Δεν ξέρω εάν θέλουν κάτι σοβαρό ή όχι. Απ' τον τρόπο μας, όμως, μπορεί ο καθένας να καταλάβει πώς το κυβερνάμε το "πλοίο". Οι συγκεκριμένες ίσως να μην ξέρουν καν τι θέλουν, ή να μην μπορούν να φερθούν ανάλογα (σύμφωνα με τα standards τού άλλου), ή και να έχουν ανασφάλειες που βγαίνουν έτσι και καταλήγει μια τρύπα στο νερό. Δεν λέω ότι συμβαίνει σώνει και ντε έτσι, απλά απ' τον περίγυρό μου κάπως έτσι τα 'χω δει - χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Πάντως, το σίγουρο είναι πως για όλους υπάρχει ένα ταίρι, ασχέτως του τι είμαστε και πώς. 😛

Στο υπόλοιπο κομμάτι, χαμογελώ. Όλοι βλέπουμε λίγο πιο πίσω τους εαυτούς μας σε σχέση με τη νεότερη γενιά. Κι εγώ, που είμαι στο κλαμπ των 20's ακόμα, με βλέπω πιο φλωρέ σε κάποια πράγματα σε σχέση με μικρότερες ηλικίες, ενώ στους μεγαλύτερους μπορώ άνετα να εντάσσομαι στην κατηγορία "πω πω, πώς έχει ξεφύγει η νεολαία". Καλώς ή κακώς, αυτό δεν θα πάψει να συμβαίνει.

[mindreader]

Βεβαια, δεν ειναι μονο το πως βιωνουμε τις σχεσεις, εμεις οι ιδιοι, με την αλλαγη ηλικιακης κατηγοριας, με την παροδο των χρονων.
Ειναι και το τι σηματοδοτησαν τα ετη που περασαν, απο πλευρας κοινωνικων/πολιτικων/οικονομικων συνθηκων.
Αυτονοητο θα πει κανεις. That's life.

Πχ. οι σημερινοι-ες 25αρηδες, εζησαν την ενηλικιωση τους μεσα σε μια Ελλαδα της κρισης, 2009-2019. Εζησαν-πιθανως, ανεργια γονεων, πιο μεγαλη φτωχεια-στριμωξιδι, οχι 'χαϊλικια' των παλαιοτερων γενεων, και γενικα πιο χαμηλες προσδοκιες.
Συνεπακολουθα, αυτα δεν διαμορφωνουν μια κοσμο-αντιληψη, και για τις σχεσεις, αναφορικα με στοχους-προοπτικες-προσδοκιες;

Επεξ/σία 18 Σεπτεμβρίου 2019 από mindreader

[mindreader]

Μια άλλη πτυχή του εν λόγω θέματος, είναι αυτό που θα ονόμαζε κανείς ως 'ενθουσιασμός'.

Πόσο ενθουσιώδης μπορείς να είσαι σε μια νέα σχέση, όταν έχεις περάσει στη ζωή σου άλλες προηγούμενες σχέσεις, και είσαι και μεγαλύτερος ηλικιακά; Πως τα προηγούμενα σχετικά βιώματα, μπορεί να προκαθορίζουν τι μπορείς μελλοντικά να βιώσεις;

Ή μήπως ναι μεν η ηλικία παίζει ρόλο, αλλά αν υπάρχει καλή χημεία και δέσιμο, μπορείς να νιώσεις ενθουσιασμό σχεδόν όπως παλιά;

[livefreeordie]

Είναι ωραίο να είσαι μόνος όσο είσαι ακόμη νέος. Έχεις όλη την ελευθερία να κάνεις όλα τα πράγματα που σου αρέσουν (κι είναι πολλά όσο είσαι ακόμη νέος). Μεγαλώνοντας όμως τα ενδιαφέροντα αλλάζουν , δεν έχεις πια την όρεξη ή την δύναμη να κάνεις αυτά που σε ευχαριστούσαν κάποτε και κάπου εκεί το να είσαι μόνος θα αρχίσει να είναι προόβλημα και μεγάλο βάρος.

Άποψη μου,όλα πρέπει να γίνονται την σωστή στιγμή. Να μη βιαστείς να παντρευτείς ώστε να ζήσεις και να μην αργήσεις τόσο ώστε να μείνεις μόνος όλη την υπόλοιπη ζωή σου. Αυτό φυσικά δεν είναι καθόλου απλό,είναι θέμα τύχης και συγκυριών. Γι'αυτό πολλές φορές υπάρχουν τόσοι δυστυχισμένοι γάμοι αλλά και τόσα δυστυχισμένα μοναχικά άτομα. Και φυσικά ακόμη κι ένας γάμος μπορεί να καταλήξει σε αποτυχία και να μείνεις μόνος στα γεράματα (που λένε).

[Επισκέπτης]

Πώς να συνοψίσεις το ποστ σε μια ερώτηση:

Είχες καλές εμπειρίες με το αντίθετο φύλο;

Αν ναι, τότε: Ουαου οι σχέσεις είναι τέλειες παιδιά μην μείνετε μόνοι σας η μοναξιά σκοτώνει...

Αν όχι, τότε: Πήγαινε εδώ 😂😂😂

 

Τώρα σοβαρά πάντως, ύστερα από κάποια ηλικία καταλαβαίνεις ότι το να είσαι μόνος είναι κατά 99% κακό. Και όταν λεω μόνος δεν εννοώ να είσαι μόνος στο υπόγειο των γονέων σου. Εννοώ να έχεις δικό σου διαμέρισμα. Να είσαι μόνος στους τέσσερις τοίχους. Όσο PS και να παίξεις, το να μην έχεις ένα άτομο να πεις τα νέα σου, να συζητήσετε σε σκοτώνει αργά και σταθερά.

[lactate]

Εγώ είμαι ο κλασικός τύπος που ενθουσιάζεται (είμα στην δεκαετία 20-30). Νιώθω ότι πετάω κάθε φορά που μου συμβαίνει να ενδιαφέρομαι-γουστάρω άτομο. Το αστείο είναι ότι οι φίλοι μου με έχουν για τελειώς προσγειωμένο σε αυτό το θέμα.

Έχω ένα ερώτημα που το θέτω στον εαυτό μου αλλά και σε εσάς. Πιστεύετε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρατήσουν τα πάντα γι ατον άνθρωπό τους; Εννοώ κυρίως τη δουλειά. Να τα παρατήσεις όλα και να κάνεις κάτι άλλο για να στε μαζί. Δεν ξέρω, στη δουλειά μου αυτή την αίσθηση έχω ότι όλοι οι συνάδελφοι μου να αγαπήσουν ψάχνουν και με το που βρεθεί αυτό το άτομο θα πουν "ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ" και θα κάνουν κάτι άλλο.