Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[ParafronGR]

Μόλις ολοκληρωσα το Tape 2 του Lost Records: Bloom And Rage. 

Αφού, λοιπον, το παιχνίδι ολοκληρωθηκε επίσημα μιας και δεν υπάρχουν προς το παρόν πλάνα για άλλες κασέτες, μπορώ να πω ότι είναι ένα απλά ένα παιχνίδι που πέρασε και δεν ακούμπησε.

Τί εννοώ: η ιστορία ξεκινάει ωραία, με μυστήριο, έχει και τη νοσταλγία των 90s αλλά μέχρι εκεί. Από το τέλος της πρώτης κασέτας καταλαβαίνει κανείς πάνω κάτω τί πρόκειται να γίνει στη συνέχεια. Η δεύτερη κασέτα απλά σου επιβεβαιωνει ό,τι πιστευες και τίποτε παραπάνω. 

Το μεγάλο πρόβλημα του παιχνιδιού είναι η ροή του. Η πρώτη κασέτα πάει τόσο αργά που νομίζεις ότι θα παίξεις ένα παιχνίδι με 4-5 κασέτες ή ότι έχει μεγάλη διάρκεια, ενώ η δεύτερη κασέτα ξεκινάει επίσης αργά κ προς το τέλος είναι σα να είπαν "οκ, πάμε να το τελειωνουμε" και τέλος.

Τίποτα παραπάνω από ένα κλασικό παιχνίδι της DONT NOD όπως ήταν το Tell Me Why. Κρίμα γιατί είναι το πρώτο παιχνίδι αν δεν κάνω λάθος στο οποίο ξεκίνησαν hype τύπου "από τους δημιουργούς του Life Is Strange" και στο τέλος εδωσαν αυτό. 

6/10 - περιμένετε έκπτωση στα 10€ ή να δοθεί στο PS Plus/Xbox Gamepass.

Επεξ/σία 16 Απριλίου από ParafronGR

[ParafronGR]

Τελείωσα σήμερα το Indy  - 18 Ώρες, σχεδόν μόνο τη βασική ιστορία - έψαχνα και γρίφος και έβγαζα και καμμιά φωτό αλλά έως εκει.

Ο τύπος στο βίντεο εκφράζει 100% την άποψή μου. 

Με ξενέρωσαν πολύ άσχημα κάποια πράγματα όπως τα όπλα - ναι, ξέρω, είναι αρχαιολογος κι όχι ο Nathan Drake, αλλά να μην μπορείς να κάνεις reload σε τίποτα εκτός από το πιστόλι? Εκτός από αυτό, οι εχθροί ήταν σα να έχουν 200hp - τους έριχνα στο κεφάλι και τίποτα (μάλλον συνηθισα από το siege 😛 )Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις το stealth ήταν μονόδρομος, κάτι που με χάλαγε αρκετά πχ 

Spoiler

στη Γκίζα που χαλάει το ασανσέρ και πρέπει να κατέβεις κάπου υπόγεια και είναι γεμάτο ναζί, ή θα πρέπει να κάνεις 500 χρόνια stealth η αλλιώς, πεθαίνεις. Το ίδιο και στο τελευταίο σημείο με τη Κιβωτό του Νώε - έπαιξα 10 φορές προσπαθώντας να κάνω stealth και μετά να πυροβολήσω 2-3, αλλά πάντα όλοι οι εχθροί είχαν aimbot και σε δευτερόλεπτα πέθαινα. Μόνο με τελείως stealth, μπόρεσα και έφτασα στη σκηνή του Vass.

Τέλος, μετά από μήνες, ακόμα το παιχνίδι έχει glitches που κλειδώνουν (softlock) το παιχνίδι - πχ προς το τέλος, πριν την Κιβωτό, κατεβαίνεις με την τύπισσα με ένα ασανσέρ το οποίο στα μισά χαλάει και βγαίνεις να δεις πού κολλησε. Εκείνη τη στιγμή , κάπως πάτησα το Α και πήδηξε ο Indy και έφτασε στον πάτο - εκεί που θα έπρεπε να κατεβει το ασανσέρ - τρώγοντας μου όλη την υγεία. Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό, το θέμα είναι ότι μπόρεσε και πήδηξε τόσο που εγώ ήμουν κάτω πριν τη μεγάλη πόρτα που ανοίγετε παρέα και επειδή έγινε αυτό, το παιχνίδι είχε κλειδώσει επειδή αυτή ήταν ακόμα στο ασανσέρ. 

6,5/10 - Παίξτε το σε Gamepass ή σε έκπτωση μαξ 30€ 

[GhostRiderLSOV]

Spoilers την επόμενη φορά εξαρχής please, δεν το έχουμε παίξει όλοι ακόμα το παιχνίδι.

[gtsoui]

Τερματίστηκε μετά από 38 ώρες περίπου το Mandragora: Whispers of the Witch Tree στο ps5.

Είναι το τρίτο πολύ καλό metroidvania που παίζω φέτος μετά από τα εξίσου καλά Ender Magnolia και Tails of Iron 2. Το παιχνίδι χρηματοδοτήθηκε μέσω kickstarter και από όσα είδα στα credits του τερματισμού, δούλεψαν και Έλληνες πάνω στο παιχνίδι. Αν θυμάμαι καλά, Έλληνας είναι αυτός που έχει γράψει την μουσική του.

Φυσικά, οι τόσες πολλές ώρες που πέρασα, έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι στα μέσα περίπου το παιχνιδιού, το ξεκίνησα από την αρχή ώστε να μαρκάρω στο χάρτη τα σημεία εκείνα που χρίζουν περαιτέρω εξερεύνησης, καθώς είχα χάσει πολλά σημεία και δεν τα θυμόμουν.

Καταρχάς, ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού είναι εκπληκτικός. Τα γραφικά του ήταν αυτά που μου είχαν κάνει εντύπωση όταν είχα δει για πρώτη φορά το παιχνίδι και είναι κατά πάσα πιθανότητα τα καλύτερα που έχω δει στο συγκεκριμένο είδος, μαζί με αυτά των Ori.

Το Mandragora έχει γενικά αρκετά έντονα στοιχεία rpg που ίσως ξενίζουν κάποιους αλλά εμένα προσωπικά μου άρεσαν πολύ.
Έτσι λοιπόν, δεν παίζεις ένα προκαθορισμένο χαρακτήρα αλλά διαλέγεις μεταξύ 6 διαφορετικών classes. Ο κλασικός πολεμιστής με δυνατότητα να έχεις ασπίδα η να κραδαινεις μεγάλες σπαθες και σφυριά, rogue με μαχαίρια, υβρίδιο μεταξύ πολεμιστή και μάγου κτλ.

Εντύπωση μου έκανε το lvl up λόγω του μεγάλου skill tree. Κάθε φορά λοιπόν που ανεβαίνεις level, μπορείς να αναθέσεις ένα talent point στο δένδρογραμμα του κάθε class, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο αλλά όχι αχανές, όπως πχ του Path of Exile. Μπορεί μάλιστα μετά από κάποιο επίπεδο να πάρεις talents και από άλλο class οπότε υπάρχει δυνατότητα για αρκετό πειραματισμό.

Μέσω της εξερεύνησης και σκοτωνοντας κάποια bosses παίρνεις και skills τα οποία επίσης αναβαθμίζονται. Μπορείς να έχεις μέχρι 3 skills ανατεθειμενα, υπάρχει όμως η δυνατότητα μέσω ενός κουμπιού να αλλάζεις σε δεύτερο skill set. Αυτό στην πράξη με δυσκόλεψε λίγο καθώς δεν μου ηταν εύκολο, ειδικά σε boss fights, να αλλάζω set.

Στα της εξερεύνησης δεν έχω να πω πολλά, καθώς ακολουθεί την γνώριμη συνταγή που συναντάται σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια αυτού του στυλ, με τα συνήθη πλέον απρόσιτα σημεία, όπου κατά την διάρκεια της ιστορίας αποκτάς ιδιότητες όπως double jump για να τα φτάσεις. 
Αυτά που βρίσκεις στις διάφορες περιοχές είναι κατά κύριο λόγο υλικά και συνταγές για να κάνεις craft και μετά από κάποια bosses η ως τυχαίο drop από εχθρους, μπορεί να βρεις και όπλα η πανοπλία.

Το crafting σύστημα παίζει κεντρικό ρόλο στο παιχνιδι. Σταδιακά λοιπόν, συναντάς και εντάσεις στην κατασκήνωση σου ( στην οποία μπορείς να τηλεμεταφερθεις ανά πάσα στιγμή) κάποιους npcs μέσω των οποίων μπορείς να φτιάξεις διαφόρων ειδών αντικείμενα. Όπλα και βαριες πανοπλίες από τον σίδερα, δερμάτινη πανοπλία η ρόμπες για μάγους από τον ραφτη, δαχτυλίδια, runes που μπαίνουν σε όπλα και πανοπλίες και φιλτρα. Ο κάθε ενας από αυτούς τους χαρακτήρες ανεβαίνει και αυτός επίπεδα κάθε φορά που φτιάχνεις κάτι. Πάντως, το crafting σύστημα δεν είναι εύκολο. Θα χρειαστεί να φαρμαρεις προκειμένου να ανέβει lvl κάποιος από αυτούς τους χαρακτήρες προκειμένου να μπορεί να φτιάξει κάτι καλύτερο. Ενδεικτικά εγώ, δεν έφτασα κανέναν από αυτούς στο μέγιστο επίπεδο.

Ένα άλλο στοιχείο που μου άρεσε ήταν ότι σε κάποια σημεία, κάποια υποχρεωτικά και κάποια άλλα όχι, μπορεί να μπαίνεις σε μια άλλη διάσταση, όπου με σύμμαχο σου ένα μαγικό φανάρι, θα πρέπει να βγάλεις το επίπεδο όσο γίνεται πιο γρήγορα, πριν σβήσει η φλόγα του. Για τα συγκεκριμένα κομμάτια του Mandragora, υπάρχει και ξεχωριστό skill tree, ώστε να γίνει η περιήγηση στα επίπεδα αυτά πιο εύκολη. Ωραίο στοιχείο όλο αυτό, καθώς διαφοροποιεί σε κάποιο βαθμό το κλασικό gameplay του παιχνιδιού.

Όσον αφορά την δυσκολία, τη βρήκα μια χαρά προσωπικά. Και εδώ δεν έχει ουσιαστικές διαφορές από αλλά του είδους. Σε γενικές γραμμές λοιπόν θα πρέπει να είσαι προσεκτικός, καθώς δεν αντέχεις πολλά χτυπήματα. Μεσαία δυσκολία λοιπόν, με εξαιρέσεις κάποια συγκεκριμένα σημεία και bosses που αυξάνει αισθητά. Υπήρχαν πάντως κάποιοι εχθροί που με σκότωναν με δύο χτυπήματα, ειδικά προς το τέλος του παιχνιδιού.

Αυτά λοιπόν για το Mandragora: Whispers of the Witch Tree. Με τιμή στα 40 ευρώ, το θεωρώ μια πολύ καλή επιλογή για κάποιον που του αρέσουν αυτού του είδους τα παιχνίδια και χάρηκα πολύ που στον τερματισμό διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι θα έχει και συνέχεια.

[Marcos_Aurilius]

Αν και οι περισσότεροι εδώ μέσα θα το έχετε ήδη τιμήσει δεόντως, ήθελα απλώς να αποδώσω ένα φόρο τιμής στο Witcher 3. Το τέλειωσα χθες στο PS5, μετά από 162 ώρες εντός 3-4 μηνών και με 67% completion (μάλλον αναφέρεται στα ακόμα αρκετά ερωτηματικά στον χάρτη - τα περισσότερα quests έχουν γίνει). Είχα αφιερώσει 80 ώρες πριν χρόνια στο PC, αλλά τότε κάηκε η μητρική μου όταν έφτασα στο Kaer Morhen και δεν το συνέχισα ποτέ σε PC.

Παιχνίδι-έπος, που μέσω των καινουριων enhancements (ray-tracing κτλ) κρύβει πάρα πολύ καλά τα 10 χρόνια του. Τράβηξα εκατοντάδες φωτογραφίες, επεδιώκα να κάνω τα περισσότερα quests πολύ απλά γιατί ένιωθα να έχουν νόημα, ενδιαφέρθηκα για τους χαρακτήρες, και χάρηκα για το πώς τέλειωσε. 

Δεν αγόρασα μαζί τα DLCs και ευτυχώς, γιατί αυτή τη στιγμή νιώθω "εξουθενωμένος", δεν έχω κουράγιο για παραπάνω. Ίσως αργότερα να τελειώσω τον υπάρχων χάρτη και να θελήσω κάτι παραπάνω. Για 15-20€ που έχει αυτή τη στιγμή, ακόμα και 10€ κάποιες περιόδους, είναι no-brainer.

Με βλέπω τώρα να παρατάω το PS5 για ένα διάστημα, και να ξαναπιάνω λίγο το RG40xx-H και το FFIX 😁

Επεξ/σία 23 Απριλίου από Marcos_Aurilius

[GhostRiderLSOV]

26 λεπτά πριν, Marcos_Aurilius είπε

Δεν αγόρασα μαζί τα DLCs και ευτυχώς, γιατί αυτή τη στιγμή νιώθω "εξουθενωμένος", δεν έχω κουράγιο για παραπάνω.

Όταν μπορέσεις πάντως, να τα πάρεις, αξίζουν πολύ.  

[Charismo]

 

22 hours ago, Marcos_Aurilius said:

 

Με βλέπω τώρα να παρατάω το PS5 για ένα διάστημα, και να ξαναπιάνω λίγο το RG40xx-H και το FFIX 😁

 

Καλά θα κάνεις που δεν θα παίξεις στο καπάκι τα DLCs, γιατί αν και επικά θα μπορούσαν δίχως υπερβολή να πουληθούν ως standalone παιχνίδια, οπότε θέλουν το χρόνο τους.

Το FFIX δεν ξέρω αν το έχεις παίξει στο παρελθόν, αλλά προσωπικά το θεωρώ ίσως το καλύτερο FF μαζί με το X. 

Μπορεί βέβαια να μιλάει η νοσταλγία, καθώς είναι το πρώτο που έπαιξα το μακρινό 2001, αλλά η ατμόσφαιρα του είναι μαγευτική.

[Marcos_Aurilius]

4 hours ago, Charismo said:

Το FFIX δεν ξέρω αν το έχεις παίξει στο παρελθόν, αλλά προσωπικά το θεωρώ ίσως το καλύτερο FF μαζί με το X. 

Περιέργως, ενώ το έχω αγορασμένο αυθεντικό για το psx (εδώ δίπλα μου τα έχω τα δισκάκια 🙂), δεν το έπαιξε ποτέ σε αντίθεση με το VII και το VIII. Το VII το τερμάτισα και ως πιτσιρικάς στα 17 μου και μέσα στην καραντίνα σε ένα raspberry pi, ενώ το VIII το έχω παρατήσει δύο φορές στη μέση για κάποιο λόγο και θέλω να το ξαναπιάσω κι αυτό - αλλά μετά το IX για το οποίο διαβάζω τα καλύτερα 🙂

[ParafronGR]

Τερματίστηκε πριν από λίγο το Dead Island 2. Aν και δεν είμαι φαν παιχνιδιών ζόμπι και δεν έχω παίξει κανένα άλλο παρόμοιου στυλ (το 11 είχα ξεκινησει το πρώτο Dead Island στο PC, αλλά ο AMD Athlon που είχα και η GT500 δεν τραβούσαν), το συγκεκριμένο το βρήκα στο PS Plus και με τράβηξε τόσο που έκανα upgrade στην Ultimate έκδοση.

Στο θέμα της ιστορίας, το παιχνίδι είναι ακριβώς σα να παίζεις Just Cause δλδ η ιστορία υπάρχει απλά για να υπάρχει και να σου δίνει όπλα/upgrades, ενώ όλο το ζουμί είναι στο να σκοτώνεις ζόμπι και να εξερευνείς το χάρτη. 

Το LA είναι πανέμορφο και πραγματικά ακόμα και η PS4 έκδοση του παιχνιδιού (καθαρά για τα τρόπαια) ήταν eye candy - πολυ καλή δουλειά.

Στο θέμα της δυσκολίας, μπορώ να πω ότι με δυσκόλεψε γιατί όντας άσχετος, δεν εδωσα καν σημασία στα skill των παιχτών με αποτέλεσμα να πάρω την Amy η οποία είναι η πιο αδύναμη. 

Αυτό που μου άρεσε πολύ αν και ήταν φουλ προβληματικό, ήταν το CO-OP. Επειδή δεν εχω φίλους που να παίζουν το συγκεκριμένο παιχνίδι, έψαχνα Quick matches από το μενού. Το πρόβλημα που είχα είναι το εξης: όταν το έβαζα στο "open" για να παίζω με όποιον βρω, όλες τις φορές με πετούσε σε server US ή εκτός Ευρώπης καθώς μου εμφανιζε μήνυμα ότι ο host είναι σε διαφορετικό server και ότι ίσως χάσω τη σύνδεση - πράγμα που γινόταν μετά από κάποια λεπτά. Όταν το έβαζα στο performace για να συνδεθώ στον πιο "κοντινό", επί 10 λεπτά, με πετούσε σε lobby μ'εναν ιταλό (από το nickname) o οποίος κοιμόταν - κυριολεκτικά, είχε δίπλα στο όνομα του το σύμβολο του ύπνου ("z") και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα καθώς χωρίς τον άλλον, δεν ξεκινουσε αποστολή. Οπότε, ήμουν "κλειδωμένος" είτε να μπαινω στο lobby του ιταλού, είτε να παίζω με "ξένους" για 10-15 λεπτά και πάλι από την αρχή. Και μου έκανε φουλ εντύπωση γιατί είναι ένα παιχνίδι του 23 και είναι και στο PS Plus Premium - ακόμα και το Uncharted Multiplayer περισσότερους παίκτες έχει.

Τέλος, κάτι που με ενόχλησε και το θεώρησα φουλ scam αφορά την Ultimate εκδοση. Η συγκεκριμένη έκδοση δίνει DLC όπλα τα οποία τα αποκτάς από vendor του παιχνιδιού όταν φτάσεις σ'ένα σημείο το οποίο, όμως, είναι σχεδόν προς το τέλος του παιχνιδιού - έφτασα στο συγκεκριμένο σημείο μετά από 8 ωρες παιχνιδιού και αφού είχα κάνει upgrade τα όπλα που έπαιζα επι ωρες. Δλδ, πληρωσα εξτρα και για "ευκολία" και για το κάτι παραπάνω, για να μου τα δώσει μόνο για 2 ώρες gameplay μέχρι το τέλος - γιατί δεν γίνεται να σκέφτονται ότι όλοι θα κάτσουν να τερματισουν το παιχνίδι στο 100% για να τα απολαυσουν και στα side quest. Αν δεν είχα ελέω season pass και τα 2 DLC που δίνουν, θα πλήρωνα εξτρα για να παίξω 2 ώρες με τα συγκεκριμένα όπλα. Φουλ scam τακτική κατ'εμέ. 

Τελικό σκορ = 7/10! Στα 20€ που κοστίζει πραγματικά αξίζει ενώ αυτή τη στιγμή είναι και στα PS Premium/Gamepass. 

Επεξ/σία 27 Απριλίου από ParafronGR

[GhostRiderLSOV]

4 λεπτά πριν, ParafronGR είπε

Τερματίστηκε πριν από λίγο το Dead Island 2. Aν και δεν είμαι φαν παιχνιδιών ζόμπι και δεν έχω παίξει κανένα άλλο παρόμοιου στυλ (το 11 είχα ξεκινησει το πρώτο Dead Island στο PC, αλλά ο AMD Athlon που είχα και η GT500 δεν τραβούσαν), το συγκεκριμένο το βρήκα στο PS Plus και με τράβηξε τόσο που έκανα upgrade στην Ultimate έκδοση.

Αν θες zombie game που είναι ανοιχτό, με παρκούρ, τσέκαρε και το πρώτο Dying Light.

[ParafronGR]

Στις 27/4/2025 στις 2:03 ΠΜ, ParafronGR είπε

Τερματίστηκε πριν από λίγο το Dead Island 2. Aν και δεν είμαι φαν παιχνιδιών ζόμπι και δεν έχω παίξει κανένα άλλο παρόμοιου στυλ (το 11 είχα ξεκινησει το πρώτο Dead Island στο PC, αλλά ο AMD Athlon που είχα και η GT500 δεν τραβούσαν), το συγκεκριμένο το βρήκα στο PS Plus και με τράβηξε τόσο που έκανα upgrade στην Ultimate έκδοση.

Στο θέμα της ιστορίας, το παιχνίδι είναι ακριβώς σα να παίζεις Just Cause δλδ η ιστορία υπάρχει απλά για να υπάρχει και να σου δίνει όπλα/upgrades, ενώ όλο το ζουμί είναι στο να σκοτώνεις ζόμπι και να εξερευνείς το χάρτη. 

Το LA είναι πανέμορφο και πραγματικά ακόμα και η PS4 έκδοση του παιχνιδιού (καθαρά για τα τρόπαια) ήταν eye candy - πολυ καλή δουλειά.

Στο θέμα της δυσκολίας, μπορώ να πω ότι με δυσκόλεψε γιατί όντας άσχετος, δεν εδωσα καν σημασία στα skill των παιχτών με αποτέλεσμα να πάρω την Amy η οποία είναι η πιο αδύναμη. 

Αυτό που μου άρεσε πολύ αν και ήταν φουλ προβληματικό, ήταν το CO-OP. Επειδή δεν εχω φίλους που να παίζουν το συγκεκριμένο παιχνίδι, έψαχνα Quick matches από το μενού. Το πρόβλημα που είχα είναι το εξης: όταν το έβαζα στο "open" για να παίζω με όποιον βρω, όλες τις φορές με πετούσε σε server US ή εκτός Ευρώπης καθώς μου εμφανιζε μήνυμα ότι ο host είναι σε διαφορετικό server και ότι ίσως χάσω τη σύνδεση - πράγμα που γινόταν μετά από κάποια λεπτά. Όταν το έβαζα στο performace για να συνδεθώ στον πιο "κοντινό", επί 10 λεπτά, με πετούσε σε lobby μ'εναν ιταλό (από το nickname) o οποίος κοιμόταν - κυριολεκτικά, είχε δίπλα στο όνομα του το σύμβολο του ύπνου ("z") και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα καθώς χωρίς τον άλλον, δεν ξεκινουσε αποστολή. Οπότε, ήμουν "κλειδωμένος" είτε να μπαινω στο lobby του ιταλού, είτε να παίζω με "ξένους" για 10-15 λεπτά και πάλι από την αρχή. Και μου έκανε φουλ εντύπωση γιατί είναι ένα παιχνίδι του 23 και είναι και στο PS Plus Premium - ακόμα και το Uncharted Multiplayer περισσότερους παίκτες έχει.

Τέλος, κάτι που με ενόχλησε και το θεώρησα φουλ scam αφορά την Ultimate εκδοση. Η συγκεκριμένη έκδοση δίνει DLC όπλα τα οποία τα αποκτάς από vendor του παιχνιδιού όταν φτάσεις σ'ένα σημείο το οποίο, όμως, είναι σχεδόν προς το τέλος του παιχνιδιού - έφτασα στο συγκεκριμένο σημείο μετά από 8 ωρες παιχνιδιού και αφού είχα κάνει upgrade τα όπλα που έπαιζα επι ωρες. Δλδ, πληρωσα εξτρα και για "ευκολία" και για το κάτι παραπάνω, για να μου τα δώσει μόνο για 2 ώρες gameplay μέχρι το τέλος - γιατί δεν γίνεται να σκέφτονται ότι όλοι θα κάτσουν να τερματισουν το παιχνίδι στο 100% για να τα απολαυσουν και στα side quest. Αν δεν είχα ελέω season pass και τα 2 DLC που δίνουν, θα πλήρωνα εξτρα για να παίξω 2 ώρες με τα συγκεκριμένα όπλα. Φουλ scam τακτική κατ'εμέ. 

Τελικό σκορ = 7/10! Στα 20€ που κοστίζει πραγματικά αξίζει ενώ αυτή τη στιγμή είναι και στα PS Premium/Gamepass. 

Επανέρχομαι μετά από άλλες 23 ώρες στο Dead Island 2 καθώς έγινε πλατίνα. 

Ειλικρινά είχα καιρό να καώ έτσι με παιχνίδι και το απόλαυσα μέχρι το τελευταίο λεπτό. Η αλήθεια είναι πως από ένα σημείο και μετά, ειδικά μόλις φτάσεις cap level 30, εχεις συνεχώς τους ίδιους εχθρούς, αλλά τα νέα όπλα που σου δίνουν συνεχώς οι αποστολές, το κάνουν ενδιαφέρουν - βέβαια, αυτό είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό καθώς κάποιος μπορεί να βαρεθεί να σκοτώνει συνεχώς τους ίδιους χαρακτήρες.

Σαν platinum ήταν γενικά εύκολο αν και είχε grind γιατί πρέπει να ξοδέψεις 1εκ ingame. Υπάρχει τρόπος κι αν έχεις την ultimate έκδοση (ή κάποιο DLC αγορασμένο), μπορείς να πουλήσεις τα όπλα που απέκτησες δωρεάν μέσω DLC για $$ και να κάνεις τη ζωή σου πιο εύκολη (ειδικά αν φάει uninstall μετά την πλατίνα). 

Το online/co-op έχει ζωή στο παιχνίδι και τα 2 online τρόπαια (κάνε revive συμπαικτη σου/παίξε αποστολές μαζί του) τα κάνει κάποιος ανετότατα (τα πήρα χωρίς καν να ξέρω ότι υπάρχουν).

Κάποια στιγμή στο μελλον θα παίξω και τα DLC, Haus & Sola, μόνο και μόνο γιατί θέλω να δοκιμάσω κι άλλα όπλα. 

Η βαθμολογία θα παραμείνει 7/10 γιατί έψαξα από τώρα και βρήκα ότι τα DLC βάζουν από ένα νέο τύπου "κακό" το καθένα, δλδ συνολικά 2 - οπότε, στην πλειοψηφία, πάλι θα σκοτώνω τους ίδιους που σκότωνα και στο base game. 

Επεξ/σία 5 Μαϊου από ParafronGR

[Tifa_LockHeart]

Είδα τίτλους τέλους για το Black myth wukong στο PS5 μετά από πολύ καιρό το ξεκίνησα πέρυσι το 2024 το νοέμβριο και το τελείωσα τώρα το μάη. Μαζί με το life of p πιστεύω είναι τα δύο παιχνίδια τα οποία νιώθω περήφανος ότι τα τελείωσα. Δεν ήτανε απλά ότι με δυσκόλεψε αλλά επίσης ότι δεν είχα και πολύ χρόνο στη διάθεση μου...

Κάποιος θα το έπαιρνε αυτό σαν δικαιολογία αλλά όπως το πάρει κανείς.

Το παιχνίδι θα το κατηγοριοποιούσα σαν παραγωγή ΑΑ και αυτό οφείλεται σε κάποιες τεχνικές δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισα όπως ήτανε κάποια αδυναμία στο να φορτώνει τα textures αναδιαστήματα κάποια pop up γραφικά, αόρατα τείχη που ενώ φαινόταν ότι μπορεί να προχωρήσεις σε σταματούσε, άλματα που δεν μπορούσα να πραγματοποιηθούν και τέτοια μικρά πράγματα τα οποία δεν ταιριάζουν σε μεγάλες παραγωγές του 2025. 

Παρόλα αυτά ένα είδος hack and slash όπως αυτό έλειπε από τη συλλογή μου ήθελα να παίξω κάτι τέτοιο και μου είχε λείψει. 

Δεν θα μπορούσα να πω ότι το gameplay είναι πολύπλοκο ούτε οτι δίνει κάτι το οποίο δεν το έχω ξαναδεί αλλά για να μην είμαι άδικος θα έπρεπε να πω ότι είναι κάτι το οποίο το κάνει καλά στο βαθμό που μπορεί. Δεν θα πρέπει όμως να παραλείψω ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.

Από θέμα σεναρίου τώρα στην αρχή να με γράπωσε αλλά με την πρόοδο μου άρχισα σιγά-σιγά να χάνω το ενδιαφέρον ως που έφτασα σε ένα σημείο απλά να μπαίνω από την μία μάχη στην άλλη μάχη και ξανά και ξανά οπότε το σενάριο πήγε περίπατο. 

Το παιχνίδι εφόσον τελείωσε έδειξε και  αυτό που θα μπορούσε να ήτανε εξαρχής και να τελείωνε η μπουγάδα το οποίο ήτανε ένα boss run.

Spoiler

Όσοι έχουνε τελειώσει το παιχνίδι ξέρουνε ότι τελειώνοντας το μπορείς να παίξεις οποίο αρχηγό θέλεις όσες φορές θέλεις και μάλιστα μετρώντας και πόντους και χρόνο

. 

Δεν έχω παίξει παρόμοιο παιχνίδι που να έχει τόσα πολλά συνεχόμενα boss μικρότερα μεγαλύτερα μεσαία ,γενικά αντιμετώπιζα κάθε λίγο και λιγάκι την πρόκληση με έναν αρχηγό και αμέσως μετά άλλος ένας και πιο κάτω άλλος ένας....

Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν εύκολοι αλλά υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι ήθελαν πραγματικά να σε ζορίσουν.

Επειδή μου αρέσουν πολύ τα παιχνίδια όπως στα dark souls δεν θα μπορούσα να το βάλω σε αυτή την κατηγορία. Το μόνο που μπορείς να σκεφτείς ότι έχει κοινό είναι ότι κάθεσαι σε points κάνεις rest και γεμίζει η ζωή σου όπως και κάνουνε respawn οι εχθροί. Δεν χάνεις ψυχές κάθε φορά που χάνεις δεν πρέπει να πας στο σημείο που έχασες την τελευταία φορά για να πάρεις αυτά που έχασες δεν βάζεις πόντους αναβάθμισης.

Υπήρχανε μέσα σημεία τα οποία ήτανε πραγματικά πολύ εντυπωσιακά οφθαλμούλουτρο θα μπορούσε να πει κανείς αλλά και πάλι ήτανε κάτι το οποίο έλειπε ,κάτι το οποίο φαινόταν νέο ότι η δουλειά ήτανε πρόχειρη και μερικές φορές μάλιστα πολύ.

Για κάποιον που δεν έχει εμπειρία με αυτό το είδος του παιχνιδιών θα του φανεί πάρα πολύ δύσκολο και μερικές φορές και άδικο και δεν νομίζω να περάσει και πολύ ευχάριστα. 

Μου πήρε 75 ώρες και χωρίς να ψάχνω και πολύ έκανα σχεδόν τα περισσότερα από αυτά που έπρεπε να κάνω υπήρχαν και μερικές site quest τα οποία δύσκολα θα έβρισκες αν δεν συμβουλευώσουν οδηγο.

Το παιχνίδι από την στιγμή που το ξεκίνησα είχε πάρει ήδη η αρκετά updates και είχε βελτιώσει πράγματα τα οποία διάβαζα ότι υπήρχαν αλλά δεν τα συνάντησα. Αν δεν κάνω λάθος στην αρχή δεν υπήρχε χάρτης, αν κάτι τέτοιο είναι αλήθεια  τότε χαίρομαι που δεν το έπαιξα στην αρχή.

Το έπαιξα στα κινέζικα γιατί βάζοντάς το λίγο στα αγγλικά έχανε πάρα πολύ σε διάθεση και όλο το immersion το οποίο προσπαθούσε να χτίσει το γκρέμιζε δεν ήτανε άσχηματά αγγλικά αλλά είναι φτιαγμένο να ακούγεται στα κινέζικα.

Την μεγαλύτερη δυσκολία την συνάντησα όχι στο τελικό αρχηγό αλλά στο προτελευταίο το οποίο ευτυχώς ήτανε και προαιρετικό. 

Μου άρεσε η μουσική τους, σε έβαζε στο κλίμα έτσι το κινέζικο αλλά η αλήθεια να λέγεται ότι τελευταία έχω παίξει πολύ ασία και μάλλον πρέπει να κάνω λίγο ένα βήμα πίσω ,να ξεκουράσω λίγο τα μάτια μου από την ασία...

Τόσο καιρό που έπαιζα αυτό το παιχνίδι βγήκανε πάρα πολλές κυκλοφορίες και έμεινα πολύ πίσω. Καιρός τώρα να καλύψω το χαμένο έδαφος.

 

Επεξ/σία 9 Μαϊου από Tifa_LockHeart

[gtsoui]

Τέλος μετά από περίπου 13 ώρες για το South of Midnight στο series x μέσω gamepass.

Είναι ένα κράμα platform και action παιχνιδιού, που διαδραματίζεται στον αμερικανικό νότο και αναλαμβάνεις τον ρόλο της Hazel, η οποία έχει προσπαθεί να σώσει τη μητέρα της, η οποία εξαφανίζεται μετά από μια σφοδρή καταιγίδα.

Από άποψη γραφικών και συνολικής προπαντώς παρουσίασης, το βρήκα εξαιρετικό. Εχει φοβερό art direction και έναν πανέμορφο κόσμο. Πραγματικά, σε κάθε σχεδόν οθόνη θα μπορούσα να βγάζω φωτογραφίες. Και το ηχητικό κομμάτι δεν πάει πίσω φυσικά, με πολύ ωραία μουσική. Εκτός από αυτό, η μουσική υπόκρουση δένει αρμονικά με τα δρώμενα στο παιχνίδι, όπου για παράδειγμα ξεκιναει ένα κομμάτι, και σταδιακά φτάνει σε ένα κρεσεντο σε συγκεκριμένες στιγμές. 

Από άποψη gameplay, είναι ένα κράμα action παιχνιδιού με platform στοιχεία, κανένα από τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, κατι το οποίο ήταν και το βασικό αρνητικό για πολλούς.

Στο platform κομμάτι έχεις το κλασικό διπλό άλμα, το glide σε επιφάνειες, καθώς και την δυνατότητα να πετάς για ένα μικρό διάστημα. Δεν έχει κάτι άλλο στο συγκεκριμένο στοιχείο, αλλά κατά κάποιο τρόπο, εμένα μου άρεσε αρκετά, ίσως γιατί ο χειρισμός είναι πολύ καλός και απροβληματιστος. 

Οι μάχες του γίνονται πάντα σε κάποια προκαθορισμένα σημεία της κάθε πίστας και λειτουργεί σαν αρένα. Σε αυτό το σημείο, εκτός από το απλό χτύπημα, έχεις την δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις και skills τα όποια αποκτάς σταδιακά στο παιχνίδι.Οι εχθροί επίσης δεν έχουν ποικιλία, πρέπει να μέτρησα περίπου 5-6 διαφορετικούς εχθρούς. 

Οι μάχες σε γενικές γραμμές, είναι επαναλαμβανόμενες, υπό την έννοια ότι ξέρεις πάντα πότε θα ξεκινήσουν και κατά την διάρκεια τους δεν αλλάζει κάτι μεταξύ τους αλλά εμένα προσωπικά δεν με ενόχλησε. Θεωρώ ότι η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και το γεγονός ότι οι μάχες δεν είναι δα και παρά πολλές, δεν έφτασαν στο σημείο να με κουράσουν. 

Δεν έχω κάτι άλλο να γράψω καθώς έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που το τερμάτισα, αλλά δεν είχα όρεξη να κάτσω να γράψω. Εμένα προσωπικά μου άρεσε η εμπειρία. Πανέμορφα - γραμμικα- επίπεδα, φοβερή μουσική, με το κομμάτι του gameplay να υπολείπεται των υπολοίπων στοιχείων. Όποιος έχει gamepass το παίζει άφοβα, χωρίς να  θεωρώ την τιμή των 40 ευρώ απαγορευτική για αγορά. 

[SergioX]

Τερματίστηκε το Horizon Forbidden West σε PS5 μετά απο 75 ώρες περίπου.Φοβερό παιχνίδι,ενα μάθημα για το πως φτιάχνεις ένα άρτιο προιον το οποίο σέβεται τον εαυτό του αλλά και τον καταναλωτή.Προσεγμένο σε κάθε τομέα,ενα απο τα καλύτερα ( αν οχι το καλύτερο ) παιχνίδια που έχω παίξει με τόσο ωραία γραφικά.Το πήγε σε άλλο  level  η Guerilla.

Μοναδικο μειονέκτημα κατά τη γνώμη μου ο μεγάλος χάρτης με τα πολλά side quests,ένοιωθα να με ''πνίγουν΄΄.Εννοείται πως δεν τα έκανα όλα.

Ενα άνετο 9 απο εμένα!

 

Και κάτι άσχετο:45 χρονών με 2 παιδιά,μου πήρε 3 μήνες ακριβώς ώστε να τερματίσω το συγκεκριμένο παιχνίδι.Not bad νομίζω για την κατάσταση μου!😄

Επεξ/σία 15 Μαϊου από SergioX

[Marcos_Aurilius]

3 hours ago, SergioX said:

Τερματίστηκε το Horizon Forbidden West σε PS5 μετά απο 75 ώρες περίπου. Φοβερό παιχνίδι, ενα μάθημα για το πως φτιάχνεις ένα άρτιο προιον το οποίο σέβεται τον εαυτό του αλλά και τον καταναλωτή.

Καλημέρα. Επειδή είναι κι εμένα στην λίστα για τα άμεσα επόμενά μου, είχες παίξει το πριν ZD? Αν ναι, πόσο διαφορετικό το ένιωσες στο κομμάτι της ιστορίας συγκεκριμένα? Τα τεχνικά προφανώς θα είναι ακόμα αρτιότερα από το πρώτο, αλλά στο ZD με είχε τραβήξει περισσότερο απ'όλα το σενάριο, που όσο αποκαλυπτόταν τόσο νιαζόσουν περισσότερο για την έκβαση. Στο τέλος, είπα ότι αυτό πρέπει να γίνει ταινιάρα.