Δείκτες

[FarCry1]

Καλησπέρα. Ξερω οτι στην γλωσσα C πολλα πραγματα μπορουμε να τα κανουμε πιο ευκολα με τους δεικτες. Εστω πχ οτι εχουμε 2 μεταβλητες και θελουμε να αντιστρεψουμε τις τιμες ΟΧΙ στην main αλλα σε μία συναρτηση την οποια να την καλουμε ΜΙΑ φορα απο την main. Και οταν τελειωσει η συναρτηση, οι τιμες στην main θελουμε να ειναι αλλαγμενες. Ο κωδικας για να γίνει αυτο ειναι αυτος και κανει αυτο που θελουμε :

 

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
    int res(int *x, int*y){
            
            int temp;
            temp=*y;
            *y=*x;
            *x=temp;
                    
        }
        
int main() {
        int x;
        int y;
        x=5;
        y=10;
        printf("%d\n",x);
        printf("%d\n",y);
        res(&x, &y);
        printf("%d\n",x);
        printf("%d\n",y);
        
    }

 

Πως ομως θα γινοταν αυτο σε μια αλλη γλωσσα προγραμματισμου πχ στην Java? Ευχαριστω πολυ!

[ulb]

Εξαρτάται τη γλώσσα.

Συγκεκριμένα για τη Java, παρόλο που κάνει χρήση δεικτών δεν μπορείς να αναφερθείς σε αυτούς όπως για παράδειγμα κάνεις στη C/C++. Στη Java γενικότερα κάνουμε χρήση των Get & Set. Περισσότερα σχετικά με τους δείκτες στη Java μπορείς να διαβάσεις εδώ.

Και εδώ πως μπορείς να κάνεις αυτό που ζητάς σε διάφορες γλώσσες προγραμματισμού.

Επεξ/σία 20 Μαρτίου 2022 από ulb

[solarpower]

Η χρήση δεικτών όπως παρουσιάζεται από το θεματοθέτη είναι το πέρασμα με αναφορά. Η c εξ ορισμού έχει πέρασμα με αντιγραφή. Όταν όμως ζητάμε το δείκτη μιας μεταβλητής αυτός ενώ θα γίνει με αντιγραφή, ο χειρισμός του οδηγεί να πραγματοποιεί πέρασμα με αναφορά. Δεν είναι όμως στην ολότητα του πέρασμα με αναφορά γιατί μετά τη κλήση ο δείκτης δεν αλλάζει για αυτό που δίνουμε ως παράμετρο.

Στη java, επίσης έχουμε πέρασμα με τιμή (αντιγραφή τιμής) που για ένα αντικείμενο είναι ο δείκτης του. Έτσι ενώ μπορούμε να αλλάξουμε μια ιδιότητα του αντικειμένου, ο δείκτης θα παραμένει ίδιος και στην επιστροφή. 

Στη C οι δείκτες ως offsets μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πρόσθεση ή αφαίρεση αριθμού (χωρίς να βγαίνει υπερχείλιση) το οποίο στα σύγχρονα λειτουργικά μπορεί να δείχνουν σε ανύπαρκτη μνήμη! Αυτός είναι και ένας λόγος που σε πιο σύγχρονες γλώσσες αφαιρέθηκε αυτή η δυνατότητα. Όπως επίσης δεν υπάρχει η δυνατότητα να δώσουμε ξερά διεύθυνση ως δείκτη αντικειμένου ή πινακα. Γενικά μια εποχή που δεν υπήρχε πολύ μνήμη, γινόντουσαν παράτολμα πράγματα από μεγάλους προγραμματιστές. Σήμερα δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Βλέπουμε προγράμματα στη java τέρατα των 20MByte, ενώ ο κώδικας φαίνεται πολύ μικρός. Αυτό συμβαίνει γιατί με τα αντικείμενα όταν χρειάζεσαι το δένδρο θα πάρεις και το δάσος μαζί!

[n3a]

Στις 20/3/2022 στις 4:07 ΜΜ, FarCry1 είπε

Πως ομως θα γινοταν αυτο σε μια αλλη γλωσσα προγραμματισμου πχ στην Java? Ευχαριστω πολυ!

Αν το ζητούμενο είναι να καταλήξεις τελικά με δύο μεταβλητές, που θα έχουν η κάθε μία την αρχική τιμή της άλλης, αυτό γίνεται σε όλες τις γλώσσες. Προφανώς χωρίς pointers, σε όσες γλώσσες δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Έχουν όμως άλλα εργαλεία ή συντακτικές επιλογές. Πχ σε python μπορείς να κάνεις αυτό: 

a, b = b, a