Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
1 ώρα πριν, Haldol είπε

Για στείρωση τη μικρούλα την προγραμματίζω μόλις κλείσει το 6-μηνο, ήτοι, από 25/09 και μετά. 

πρωτα ενας οιστρος, και αμεσως μετα την πας. Οταν της ερθει, δυστυχως θα το καταλαβεις.

Δημοσ.
2 ώρες πριν, Haldol είπε

Παίδες, να δώσω ένα (τελευταίο) update: 

Τα βρήκαν μεταξύ τους μια χαρά... πλέον μ' έχουν χ*σμένο εμένα, κυρίως μεταξύ τους κάνουν παρέα! :P

Τα έβαζα μαζί όλο και πιο πολύ κάθε φορά, ενώ τα χώριζα αν παρα-αγρίευαν τα πράγματα. Μετά από λίγο καιρό συνήθισαν το ένα με το άλλο και απλά δε τα ξαναχώρισα.

Είναι κάνα 10-ήμερο που δε τα 'χω χωρίσει ούτε λεπτό (και δε νομίζω να χρειαστεί να τα ξαναχωρίσω). Αρχικά ήμουν λίγο διστακτικός να τ' αφήσω μόνα τους χωρίς επίβλεψη, αλλά ξεκίνησα λάου- λάου... πήγα πρώτα μέχρι ACS, μια άλλη φορά για καφέ, μετά κάτι έτυχε κι έλειψα 5-6 ώρες (ενώ υπολόγιζα 2)... ε, τέλος, γύρισα και τα βρήκα να κοιμούνται αγκαλίτσα! ❤️

Συνωμοτουν εναντίων σου ,μεγάλο λάθος αυτό που έκανες.

Δημοσ.
28 λεπτά πριν, SabotazNic είπε

πρωτα ενας οιστρος, και αμεσως μετα την πας. Οταν της ερθει, δυστυχως θα το καταλαβεις.

Όπως θα ξέρεις, οι απόψεις διίστανται (σχετικά με το "πρώτα οίστρος, μετά στείρωση"). Προσωπικά, δεν έχω καταλήξει ακόμα, αν και μάλλον τείνω προς τη στείρωση στο 6-μηνο (ανεξαρτήτως οίστρου). Θέλω να το συζητήσω και με τον doctor πρώτα, φυσικά.

1 ώρα πριν, christakos07 είπε

Γιατί δεν έχουμε δει ούτε μια φωτογραφία από τα ζωούλια😄?

Έφτασεεε! Την έπιασα πάνω στην κίνηση τη μικρή:

image.jpeg.c5fa5502a979bbe78a8b122ab269689d.jpeg

  • Like 8
Δημοσ. (επεξεργασμένο)
13 λεπτά πριν, Haldol είπε

Όπως θα ξέρεις, οι απόψεις διίστανται (σχετικά με το "πρώτα οίστρος, μετά στείρωση"). Προσωπικά, δεν έχω καταλήξει ακόμα,

Ο δικος μου κτηνιατρος το ειχε πει ως λογο για να ολοκληρωθει η αναπτυξη των γεννητικων οργανων. 

Ε αφού ανεβάζουμε τα γατιά μας :P

Η άσπρη είναι η θηλυκιά. Από την αρχή με είχε διαλέξει εμένα. Κλείναμε το μαγαζί με την μητέρα μου και την έπιασε αυτή, μετά που ήμασταν στο αμάξι και μέχρι να έρθουμε σπίτι, προσπαθούσε συνέχεια να έρθει πάνω μου. Από τότε με ακολουθεί στο σπίτι, κοιμάται μαζί μου κτλ κτλ. Ο άλλος έχει διαλέξει την μητέρα μου 😂

Αλλά αυτά τα μάτια... 

20220630_214703.jpg

20220701_010623.jpg

20220625_184616.jpg

Επεξ/σία από SabotazNic
  • Like 7
Δημοσ.

Τυχερός ήσουν φιλε.

εμεις είδαμε και πάθαμε σχεδόν 3 χρόνια για να ισορροπήσουμε τα πράγματα μεταξύ 2 αρσενικών. Ο παλιός (8 ετών τωρα) την έπεφτε πολύ άσχημα στο νέο (4 τώρα). Τα κρατούσαμε χωριστά, ήμασταν συνέχεια από κοντά, μεγάλο πρόβλημα. 

Μόλις τον τελευταίο μήνα έχει ηρεμήσει το πράμα. Βέβαια ακόμα παίρνουμε τα μέτρα μας, αλλά γενικώς ισχύει το «από μακρυά κι αγαπημένοι». Ο μικρός έχει γίνει θηρίο και ίσως αυτό παίζει κάποιο ρόλο. 

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
13 ώρες πριν, Haldol είπε

Είναι κάνα 10-ήμερο που δε τα 'χω χωρίσει ούτε λεπτό (και δε νομίζω να χρειαστεί να τα ξαναχωρίσω). Αρχικά ήμουν λίγο διστακτικός να τ' αφήσω μόνα τους χωρίς επίβλεψη, αλλά ξεκίνησα λάου- λάου... πήγα πρώτα μέχρι ACS, μια άλλη φορά για καφέ, μετά κάτι έτυχε κι έλειψα 5-6 ώρες (ενώ υπολόγιζα 2)... ε, τέλος, γύρισα και τα βρήκα να κοιμούνται αγκαλίτσα! ❤️

...μην το δένεις κόμπο πάντως. Μπορεί με τον καιρό να τους ξαναπροκύψει θέμα όσο θα μεγαλώνει η μικρή (αν και, ΔΥΟ γατιά, και μάλιστα όχι 2 αρσενικά, δύσκολο να σκοτώνονται όλη την ώρα σ' ένα "κοτζαμ σπίτι". Αν ήταν περισσότερα και ο χώρος μικρότερος, θα έπαιζε πολύ περισσότερο, ναι).

Γι' αυτό (και όχι μόνο) καλό είναι, όταν είναι να μην υπάρχει κόσμος στο σπίτι για πολλές ώρες, να χωρίζονται από πριν ("καλό", όχι κι αυστηρώς απαραίτητο). Κάποιοι σκέφτονται "μα θα τα φάει η μοναξιά". Καμμιά μοναξιά δεν θα τα φάει. Μεταξύ τους ΜΠΟΡΕΙ και να φαγωθούν, αλλά η μοναξιά δεν έχει δόντια, για τα γατιά τουλάχιστον.

Επεξ/σία από washcloud
Δημοσ.

Η μικρή προσωπική μου εμπειρία από τα γατόσκυλα που είχαμε (και κάποια ακόμα έχουμε) στο σπίτι είναι ότι πρέπει να μην αφήνουμε να κυριαρχούν στο μυαλό μας τα κλισέ (πχ "α, δύο αρσενικοί γάτοι σίγουρα θα φαγωθούν") ή ακόμα και η κατάσταση που μπορεί να βίωσε ένας γνωστός ή γείτονάς μας. Κάθε ζώο έχει το χαρακτήρα του και πολλές φορές οι φοβίες μας (όπως συμβαίνει και με τα μικρά παιδιά) μπορεί να αποδειχθούν από αβάσιμες μέχρι αστείες.

Trial and error προσέγγιση, αντιμετώπιση κατά περίπτωση και (ιδανικά) προσπάθεια ένταξης σε μία (με την καλή έννοια) ρουτίνα που θα εξυπηρετεί κατά το δυνατόν όλους. Ανθρώπους και ζώα. Έτσι ώστε να υπάρχει μία αρμονική συμβίωση και η παρουσία τους στο σπίτι να είναι πηγή χαράς και ηρεμίας και όχι άγχους και ανασφάλειας. Για όλους

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...