Bounty Train

[Tobajara]

Ένα indie παιχνιδάκι που μόλις τώρα ασχολήθηκα αν και βρισκόταν καιρό στο λογαριασμό μου. Πιστεύω πως αξίζει να έχει το δικό του θέμα κυρίως λόγω της ιδέας.

Είναι το Sid Meier's Pirates! στην Άγρια Δύση και αντί για πλοίο έχετε τρένο.

Αν αυτό δε σας είπε και πολλά, άμαθη νεολαία του σήμερα, συνεχίστε το διάβασμα. Όπως όλοι ξέρουμε από το Λούκι Λουκ και τους καουμπόηδες και ινδιάνους που παίζαμε μικροί, το σιδερένιο άλογο και το σύρμα που τραγουδάει έφεραν το τέλος της Άγριας Δύσης, που από άγρια ημέρεψε κι ενώθηκε με την Ανατολή. Η εταιρία του πατέρα σας έπεσε σε δύσκολους καιρούς, σας έχει μείνει μόνο ο πιστός δικηγόρος κι ένας μουντζούρης της κακιάς ώρας, και ξεκινάτε να επανακτήσετε τα δικαιώματά σας πριν τα καταχραστεί ο σατανικός μεγιστάνας των σιδηροδρόμων. Ξεκινάτε από το Πόρτλαντ για να αρχίσετε να ανοίγετε σιγά σιγά το χάρτη, να βγάζετε χρήματα με εμπόριο, εκπλήρωση συμβολαίων και (υποθέτω πιο μετά) λαθρεμπόριο - κατέληξα βλακωδώς στην ψειρού για δυο κιβώτια όπλα, τα ξέχασε ένας επιβάτης κύριε δικαστά - να τα βάζετε με ληστές που επιτίθονται στο τρένο και υποθέτω διάφορα άλλα.

Ομολογώ πως το gameplay είναι κάπως μηχανικό. Ενώ στο Pirates ο παίκτης είχε να αντιμετωπίσει τους ανέμους, τον καιρό και διάφορα απρόσμενα, εδώ κάνει κλικ κλικ από τη μια πόλη στην άλλη εκπληρώνοντας συμβόλαια και μεταφέροντας κόσμο. Καθώς τα περισσότερα συμβόλαια είναι απλή μεταφορά (μόνο στα supply run χρειάζεται να αγοραστούν τα προϊόντα) υπάρχει ένας βαθμός επανάληψης. Στο ενδιάμεσο αγοράζετε περισσότερα βαγόνια, ατμομηχανές κλπ. Για κάποιο λόγο μου καρφώθηκε να το παίζω σαν το Patrician, όπου το έκανα αδικαιολόγητα πιο δύσκολο και αργό, αλλά αν κάποιος απλά παίρνει συνέχεια συμβόλαια στην αρχή πάει σφαίρα. Πάντως προς το παρόν το χαίρομαι, αν και είμαι σε πρώιμο στάδιο. Για μυοχαλαρωτική ζεν ψυχοθεραπεία φαίνεται πολύ καλό, για περισσότερα το ψάχνουμε αλλά έχω καλό προαίσθημα.

Σελίδα στο Steam

https://store.steampowered.com/app/371520/Bounty_Train/

...και ένας χαρούμενος Γερμανός σε τυχαίο Let's Play.

https://www.youtube.com/watch?v=toMnkwCPX5c

 

[seithan]

13 hours ago, Tobajara said:

 

Αν αυτό δε σας είπε και πολλά, άμαθη νεολαία του σήμερα

 

Αχ παναθεμά σε , με έκανες και ένιωσα Νεολαίος! 😂😄😂

[Tobajara]

Τερμάτισα το campaign όπου μένει πλέον μόνο το Free Play. Το Free Play είναι το ίδιο με το Campaign απλά χωρίς τις σεναριακές αποστολές. Ο χάρτης είναι οι μισές ΗΠΑ (ανατολικές/ κεντροανατολικές πολιτείες, δεν έχουμε πιάσει Τέξας - Αριζόνα - Νεβάδα ακόμα, πάει μόνο μέχρι Σεντ Λούις, Μέμφις και Ν. Ορλεάνη). Γενικά συστήνεται αν θέλετε να παίξετε έναν ευχάριστο κλώνο του Sid Meier's Pirates!, αλλά κατά τη γνώμη μου αν και εθιστικό δεν είναι τόσο ευχάριστο, πλούσιο και εν τέλει τόσο καλό παιχνίδι όσο το πρωτότυπο. Αν το βρείτε σε bundle ή γενναία έκπτωση δε θα το μετανιώσετε, είναι όντως ζεν ψυχοθεραπεία και η ώρα περνάει χωρίς να το καταλάβετε. Μερικά σχόλια σαν παιχνίδι, ατάκτως εριμμένα που προσθέτουν στο OP.

Η δυσκολία του παιχνιδιού κρατάει μέχρι να βρείτε και να ανοίξετε την πρώτη σοβαρή ατμομηχανή, τον General, άντε και τη Forney. Με τη Sierra γίνεται περίπατος. Ανάλογα με το πότε γίνει αυτό, το παιχνίδι θα μείνει προκλητικό και ενδιαφέρον. Αν δε γίνει γρήγορα, το παιχνίδι γίνεται πιο εύκολο όταν μπει στην άκρη ένα ποσό κάπου 20.000 και αποδίδει τόκους. Στο campaign το επιτόκιο για 1,5 μήνα είναι 20% και σε συνδυασμό με τα κέρδη του παίκτη αβγατίζει μόνο του με την ανανέωση της κατάθεσης. Στην αρχή χρειάζεται καλός σχεδιασμός και λίγη τύχη, αλλά μέχρις εκεί (στο hard).

Για το gameplay, η αδρεναλίνη προκύπτει από το διαρκές μέτρημα αποστάσεων, χωρητικότητας στο τρένο, χρημάτων και προθεσμιών, και είναι αρκετή. Είναι εύκολο να στραβώσουν τα πράγματα και ως πριν το endgame μπορούν να προκληθούν αρκετά προβλήματα, τα οποία όμως είναι αναστρέψιμα σε μήκος χρόνου. Το πρόβλημα είναι πως ο παίκτης...κάνει απλά κλικ κλικ. Ο ρυθμός δε σπάει καθόλου με το ταξίδι (τρένο γαρ, δείτε προηγούμενο post) ενώ και οι μάχες με παράνομους - Ινδιάνους - Κου Κλουξ Κλαν είναι αρκετά ως πολύ δύσκολες στην αρχή, δαπανηρότατες (οι βόμβες είναι απαραίτητες) αλλά καταντάνε κουραστικές παρά τις προσπάθειες των developers για ποικιλία. Είναι ένα "ρίχνε μέχρι να πεθάνουν" χωρίς οι abilities να παίζουν κύριο ρόλο και αναμενόμενα γίνονται διεκπεραιωτικές ή επειδή λεφτά υπάρχουν απλά δίνετε όσα θέλουν και ησυχάζετε. Το βασικό πρόβλημα είναι το σχετικά μονοδιάστατο gameplay και το πώς ο παίκτης περνά το χρόνο του - ώρες ώρες μου θύμιζε tablet game.

Γραφικά και ήχος πολύ συμπαθητικά, οι αποστολές ψιλοαδιάφορες, το σενάριο και ο κόσμος επίσης και θα μπορούσαν να είχαν γίνει τόσα μα τόσα ωραία πράγματα σε αυτό το setting. Είναι κρίμα που, παρόλο που τα βασικά επιτυγχάνονται στους μηχανισμούς, δεν έγινε μια προσπάθεια να δοθεί το κάτι παραπάνω, πχ ο παίκτης να μπει στην υπηρεσία είτε των Βορείων είτε των Νοτίων (κουρσάρος ουσιαστικά) με αντίστοιχους περιορισμούς ή να υπάρχει περισσότερο βάθος στις παράνομες δραστηριότητες. Αυτό συμβάλλει στην παραπάνω εντύπωση, και είναι κρίμα γιατί αντίστοιχα "μικρά" παιχνίδια σαν το Battle Brothers τα κατάφεραν μέχρι κεραίας. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας επίσης...δεν. Απλά υπάρχει και μπορεί να αγνοηθεί.

Λοιπόν. Το έπαιξα κάπου 50 ώρες, μου άρεσε, πέρασα καλά, το προτείνω, όμως είναι απλά καλό στο είδος του. Το DLC απλά προσπεράστε το. Δώστε του μια ευκαιρία και θα περάσετε ευχάριστα, κολλάτε και έχει αυτό το "ένα συμβόλαιο ακόμα, πάμε για το παραπάνω, ωχ χάλασε η μηχανή, ωχ μας την πέσανε, ωραία καινούριο βαγόνι, μα πού θα βάλω τα πράγματα, θέλω και καινούρια καραμπίνα, εσείς μαντάμ πού πάτε?" όπου ο παίκτης τρέχει σαν το Βέγγο και προσπαθεί να τα προλάβει όλα. Αυτό το καταφέρνει πολύ καλά, απλά δεν κάνει το κάτι παραπάνω.