Ο πλανήτης K2-18b μπορεί να φιλοξενεί ζωή, σύμφωνα με δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb

[Axlmon]

Επιστήμονες ανακάλυψαν νέα, αν και προκαταρκτικά στοιχεία, που υποδεικνύουν ότι ένας μακρινός πλανήτης θα μπορούσε να φιλοξενεί μορφές ζωής.

Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ που μελετά την ατμόσφαιρα του πλανήτη K2-18b εντόπισε ενδείξεις μορίων τα οποία στη Γη παράγονται μόνο από απλούς οργανισμούς. Αυτή είναι η δεύτερη και πλέον ελπιδοφόρα περίπτωση ανίχνευσης χημικών ουσιών που σχετίζονται με τη ζωή στην ατμόσφαιρα του πλανήτη από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) της NASA.

Ωστόσο, τόσο η ερευνητική ομάδα όσο και ανεξάρτητοι αστρονόμοι τονίζουν ότι απαιτούνται περισσότερα δεδομένα για την επιβεβαίωση αυτών των αποτελεσμάτων.

Ο επικεφαλής ερευνητής, καθηγητής Νίκκου Μαντχουσουντάν, από το εργαστήριό του στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ δήλωδε ότι ελπίζει να έχει σύντομα στη διάθεσή του τα τελικά στοιχεία. "Μέχρι στιγμής έχουμε την ισχυρότερη ένδειξη ότι πιθανώς υπάρχει ζωή εκεί έξω. Μπορώ ρεαλιστικά να πω ότι θα μπορέσουμε να επιβεβαιώσουμε αυτό το σήμα μέσα σε ένα με δύο χρόνια."

Ο K2-18b είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερος από τη Γη και βρίσκεται σε απόσταση 700 τρισεκατομμυρίων μιλίων, ή 124 ετών φωτός, από εμάς - απόσταση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα μπορούσε να διανύσει οποιοσδήποτε άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του.

Το JWST είναι τόσο ισχυρό ώστε μπορεί να αναλύσει τη χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας του πλανήτη από το φως που περνά μέσα από τον μικρό κόκκινο ήλιο γύρω από τον οποίο περιστρέφεται.

Η ομάδα των ερευνητών του Κέιμπριτζ διαπίστωσε ότι η ατμόσφαιρα φαίνεται να περιέχει το χημικό αποτύπωμα τουλάχιστον ενός από τα δύο μόρια που σχετίζονται με τη ζωή: διμεθυλοσουλφίδιο (DMS) και διμεθυλοδισουλφίδιο (DMDS). Στη Γη, αυτά τα αέρια παράγονται από θαλάσσιο φυτοπλαγκτόν και βακτήρια.

Ο καθηγητής Μαντχουσουντάν δήλωσε ότι εξεπλάγη από την ποσότητα αερίου που φαίνεται να ανιχνεύθηκε κατά τη διάρκεια μιας μόνο περιόδου παρατήρησης. "Η ποσότητα του αερίου που εκτιμούμε ότι υπάρχει στην ατμόσφαιρα είναι χιλιάδες φορές υψηλότερη από αυτή που έχουμε στη Γη. Επομένως, εφόσον η σχέση με τη ζωή είναι πραγματική, τότε αυτός ο πλανήτης θα βρίθει από ζωή."

Ο καθηγητής πρόσθεσε: "Αν εξακριβώσουμε ότι υπάρχει ζωή στον K2-18b, αυτό ουσιαστικά θα επιβεβαιώσει ότι η ζωή είναι πολύ συνηθισμένη στον γαλαξία."

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά "αν" και "αλλά" σε αυτό το στάδιο, όπως αβίαστα παραδέχεται η ομάδα του καθηγητή Μαντχουσουντάν.

Πρώτον, αυτή η τελευταία ανίχνευση δεν καλύπτει το πρότυπο που απαιτείται για να θεωρηθεί ανακάλυψη. Για να συμβεί αυτό, οι ερευνητές πρέπει να είναι περίπου 99,99999% βέβαιοι ότι τα αποτελέσματά τους είναι σωστά και όχι μια τυχαία ένδειξη.

Σε επιστημονική ορολογία, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα περιγραφόταν ως "πέντε σίγμα". Τα τελευταία αποτελέσματα είναι μόνο τρία σίγμα, ή 99,7%. Το ποσοστό φαντάζει υψηλό, όμως δεν είναι αρκετό για να πείσει την επιστημονική κοινότητα.

Ακόμη και αν η ομάδα του Κέιμπριτζ καταγράψει ένα αποτέλεσμα κατηγορίας πέντε σίγμα, αυτό δεν θα αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο ότι υπάρχει ζωή στον πλανήτη, σύμφωνα με την καθηγήτρια Κάθριν Χέιμανς, του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και Βασιλική Αστρονόμο της Σκωτίας.

"Ακόμη και με αυτή τη βεβαιότητα, εξακολουθεί να υπάρχει το ερώτημα ποια είναι η προέλευση αυτού του αερίου", δήλωσε στο BBC News. "Στη Γη παράγεται από μικροοργανισμούς στον ωκεανό, αλλά ακόμη και με τέλεια δεδομένα δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το ίδιο μόριο έχει βιολογική προέλευση σε έναν εξωγήινο κόσμο."

Η έρευνα έχει δημοσιευθεί στο The Astrophysical Journal Letters, και ο καθηγητής Μαντχουσουντάν εκτιμά ότι θα χρειαστούν "ίσως ένα ή δύο χρόνια" για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα με μεγαλύτερη βεβαιότητα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

[Taoustaoys]

Και άντε σου λέω εγώ πως 100% ανακαλύπτουν πως υπάρχει τελικά ζωή, μετά τι? Θα ξεκινήσουν τα πάρε δώσε?

[Geralt_Haute_Bellegarde]

Πολύ πιθανόν μονοκύτταροι οργανισμοί να υπάρχουν σε αρκετά μέρη στο ηλιακό μας σύστημα αλλά και σε γειτονικά όπως καλή ώρα στο Κ2-18. Τώρα για πολυκύτταρους και πολύπλοκους οργανισμούς αυτό είναι κάτι άλλο ποιο δύσκολο και πιο σπάνιο. Μη ξεχνάτε οτι στον πλανήτη μας απο την εμφάνιση της πρώτης ζωής μέχρι την εμφάνιση των πρώτων πολυκύτταρων οργανισμών πέρασαν απο 2,7 εώς 3,2 δισεκατομύρια χρόνια.   

[gorge18]

1 λεπτό πριν, Geralt_Haute_Bellegarde είπε

Πολύ πιθανόν μονοκύτταροι οργανισμοί να υπάρχουν σε αρκετά μέρη στο ηλιακό μας σύστημα αλλά και σε γειτονικά όπως καλή ώρα στο Κ2-18. Τώρα για πολυκύτταρους και πολύπλοκους οργανισμούς αυτό είναι κάτι άλλο ποιο δύσκολο και πιο σπάνιο. Μη ξεχνάτε οτι στον πλανήτη μας απο την εμφάνιση της πρώτης ζωής μέχρι την εμφάνιση των πρώτων πολυκύτταρων οργανισμών πέρασαν απο 2,7 εώς 3,2 δισεκατομύρια χρόνια.   

Και παλι θα μπορουσε να εχει συμβει καπου το ιδιο πραγμα και νωρίτερα.. 

[Tlykog]

Εντάξει, η ανακάλυψη για τον K2-18b είναι όντως συναρπαστική, αλλά καλό είναι να μην συγχέουμε την πιθανότητα ύπαρξης ζωής με την έννοια της κατοικησιμότητας από ανθρώπους.

Το γεγονός ότι εντοπίζονται μόρια που στη Γη σχετίζονται με βιολογική δραστηριότητα δεν σημαίνει αυτόματα ότι υπάρχει ζωή εκεί και σίγουρα δεν σημαίνει ότι θα μπορούσαμε εμείς να ζήσουμε εκεί. Δεν γνωρίζουμε καν αν έχει στερεό φλοιό ή αν πρόκειται για έναν αέριο πλανήτη με ωκεανό κάτω από την ατμόσφαιρα.

Η ακτινοβολία από τον ερυθρό νάνο είναι έντονη, η ατμόσφαιρά του έχει μεθάνιο, CO₂ και υδρογόνο, χωρίς ίχνος οξυγόνου, και απέχει και 124 έτη φωτός από τη Γη ,κάτι που με τα σημερινά μέσα είναι πρακτικά απαγορευτικό ακόμα και για ρομποτικές αποστολές, πόσο μάλλον για ανθρώπινες.

Προσωπικά θεωρώ πιο ουσιαστικό να εστιάσουμε στο πώς θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε σε εχθρικά περιβάλλοντα, αντί να ελπίζουμε ότι θα βρούμε μια "δεύτερη Γη" έτοιμη να μας δεχτεί. Είμαστε μια μορφή ζωής φτιαγμένη για τον συγκεκριμένο πλανήτη, κάθε προσπάθεια "απόδρασης" θα απαιτεί τεράστιες προσαρμογές, τεχνολογικές και βιολογικές.

Στο σύμπαν, οι παράγοντες που καθορίζουν αν ένας πλανήτης μπορεί να υποστηρίξει ζωή είναι πάρα πολλοί και αρκετοί από αυτούς ίσως δεν τους γνωρίζουμε καν. Δεν έχουμε πλήρη εικόνα για το πώς αλληλεπιδρούν η ύλη, η ενέργεια, η ακτινοβολία ή ακόμα και πιο εξωτικά φαινόμενα όπως η αντιύλη ή η σκοτεινή ύλη.

Οπότε όσο κι αν είναι ενδιαφέρον (και αναγκαίο) να μελετάμε εξωπλανήτες, είναι ίσως πιο ρεαλιστικό (και πιο επείγον) να μάθουμε πρώτα να επιβιώνουμε στο "μη φιλόξενο" περιβάλλον άλλων πλανητών, εδώ που ήδη είμαστε. Όχι να αναζητούμε ένα έτοιμο καταφύγιο στο μακρινό διάστημα, βασισμένοι στην ελπίδα ότι "κάπου αλλού θα είναι καλύτερα".

Επεξ/σία 22 Απριλίου από Tlykog

[moican]

29 λεπτά πριν, Taoustaoys είπε

Και άντε σου λέω εγώ πως 100% ανακαλύπτουν πως υπάρχει τελικά ζωή, μετά τι? Θα ξεκινήσουν τα πάρε δώσε?

Δεν νομίζω.. Αν ακούσουν τους δασμούς του τραμπ, θα μας κάψουν

[evark]

To μεγάλο πρόβλημα είναι η απόσταση, 124 έτη φωτός, ακόμα κι αν φτάσουμε σε ένα τεχνολογικό επίπεδο να ταξιδεύουμε με ένα σοβαρό κλάσμα της ταχυτητας του φωτός θα χρειαστούν αιώνες να φτάσει κάποιος εκεί, χρόνος που ξεπερνά τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Πως θα φτάσουμε εκεί; θα φτάσουν οι απόγονοι; και γιατί αυτοί να είναι καταδικασμένοι να ακολουθήσουν το όραμα των γονέων τους; Θα είναι οι επιβάτες σε στάση; ουτε αυτή τη τεχνολογία έχουμε.... Το πιο πιθανό είναι ότι ακόμα κι αν υπάρχει ζωή στο συμπαν σε άλλα συστήματα, και μάλιστα τεχνολογικά προηγμένη, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια απομόνωση στο ηλιακό μας σύστημα ή αντε στα πολύ γειτονικά μας άστρα. Όλα αυτά, εκτός κι αν υπάξει μια τεχνολογική προοδος τέτοια που να κάνει τέτοια ταξίδια δυνατά, πράγμα απίθανο γιατί οι νόμοι της φυσικής είναι αμειλικτοι.

[amigagr]

[Tlykog]

7 λεπτά πριν, evark είπε

To μεγάλο πρόβλημα είναι η απόσταση, 124 έτη φωτός, ακόμα κι αν φτάσουμε σε ένα τεχνολογικό επίπεδο να ταξιδεύουμε με ένα σοβαρό κλάσμα της ταχυτητας του φωτός θα χρειαστούν αιώνες να φτάσει κάποιος εκεί, χρόνος που ξεπερνά τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Πως θα φτάσουμε εκεί; θα φτάσουν οι απόγονοι; και γιατί αυτοί να είναι καταδικασμένοι να ακολουθήσουν το όραμα των γονέων τους; Θα είναι οι επιβάτες σε στάση; ουτε αυτή τη τεχνολογία έχουμε.... Το πιο πιθανό είναι ότι ακόμα κι αν υπάρχει ζωή στο συμπαν σε άλλα συστήματα, και μάλιστα τεχνολογικά προηγμένη, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια απομόνωση στο ηλιακό μας σύστημα ή αντε στα πολύ γειτονικά μας άστρα. Όλα αυτά, εκτός κι αν υπάξει μια τεχνολογική προοδος τέτοια που να κάνει τέτοια ταξίδια δυνατά, πράγμα απίθανο γιατί οι νόμοι της φυσικής είναι αμειλικτοι.

Πολύ σωστά όλα αυτά που λες, ειδικά για το τεράστιο πρόβλημα της απόστασης και τα όρια της φυσικής. Πράγματι, με ό,τι διαθέτουμε σήμερα, ούτε που πλησιάζουμε την ιδέα να ταξιδέψουμε σε τέτοιες αποστάσεις.

Παρ' όλα αυτά, δεν είναι απαραίτητο να πάμε "κατευθείαν" σε εξωπλανήτες όπως ο K2-18b. Αν αναπτύξουμε τεχνολογίες που μας επιτρέπουν να ζούμε σε μη γήινες συνθήκες, είτε αυτό σημαίνει σε σταθμούς, είτε σε υπόγειες βάσεις στη Σελήνη ή στον Άρη, είτε σε περιβάλλοντα με διαφορετική πίεση, θερμοκρασία ή ακτινοβολία, τότε σταδιακά χτίζουμε και την ικανότητα να επεκταθούμε πιο μακριά. Όχι απαραίτητα με στόχο να φτάσουμε σε συγκεκριμένο πλανήτη, αλλά με στόχο να εξασκηθούμε στο να ζούμε πέρα από τη Γη.

Η εξάπλωση δεν χρειάζεται να είναι άμεση, ούτε να αφορά ένα μόνο "τελικό" προορισμό. Αντίθετα, είναι μια μακρά διαδικασία όπου, κάθε φορά που πατάμε σε κάτι πιο δύσκολο, αυξάνουμε τις πιθανότητες να πάμε ακόμα παραπέρα. Και το κέρδος δεν είναι μόνο η απόσταση, αλλά και η ανεξαρτησία μας από έναν και μόνο πλανήτη.

Αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει να είναι το βασικό μέλημα της επιστήμης και παράλληλα η μελέτη άλλων πλανητών, ώστε να μας βοηθούν να κατανοήσουμε όσο περισσότερες παραμέτρους είναι δυνατόν, ώστε να αναπτύξουμε τεχνολογίες επιβίωσης σε άλλους πλανήτες.

[Geralt_Haute_Bellegarde]

Καλή προφανώς και δεν θα πάμε ποτέ εκεί. Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι οτι θα ξέρουμε οτι υπάρχει ζωή και εκτός πλανήτη Γή, οτι δεν είμαστε μοναδικοί, οτι υπάρχουν και άλλες χημείες ζωής πέρα απο το dna μας. 

[doubleh]

Πιστεύω πως αναλογικά με τον πλανήτη γη, αυτό που έχουμε δει από όλο το διάστημα είναι σαν λέμε πήγαμε από Κηφισιά στο Μαρούσι. Σίγουρα δεν υπάρχει θάλασσα εκεί, ούτε βουνά, ούτε καρχαρίες, ελέφαντες, έρημοι, νησιά. Στη γη σίγουρα υπάρχουν. Το πιο πιθανό είναι να υπάρχει ζωή εκεί έξω και ανεπτυγμένοι πολιτισμοί. Και φυσικά να έχουν ήδη υπάρξει και καταστραφεί.

Επεξ/σία 18 Απριλίου από doubleh

[PCharon]

Να στείλουμε μήνυμα στο Voyager να πάει κατά κει, τό 'χει.. 🤣

[Tsene]

Βίντεο

 

[oldnew]

2 hours ago, evark said:

To μεγάλο πρόβλημα είναι η απόσταση, 124 έτη φωτός, ακόμα κι αν φτάσουμε σε ένα τεχνολογικό επίπεδο να ταξιδεύουμε με ένα σοβαρό κλάσμα της ταχυτητας του φωτός θα χρειαστούν αιώνες να φτάσει κάποιος εκεί, χρόνος που ξεπερνά τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Πως θα φτάσουμε εκεί; θα φτάσουν οι απόγονοι; και γιατί αυτοί να είναι καταδικασμένοι να ακολουθήσουν το όραμα των γονέων τους; Θα είναι οι επιβάτες σε στάση; ουτε αυτή τη τεχνολογία έχουμε.... Το πιο πιθανό είναι ότι ακόμα κι αν υπάρχει ζωή στο συμπαν σε άλλα συστήματα, και μάλιστα τεχνολογικά προηγμένη, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μια απομόνωση στο ηλιακό μας σύστημα ή αντε στα πολύ γειτονικά μας άστρα. Όλα αυτά, εκτός κι αν υπάξει μια τεχνολογική προοδος τέτοια που να κάνει τέτοια ταξίδια δυνατά, πράγμα απίθανο γιατί οι νόμοι της φυσικής είναι αμειλικτοι.

Σε 1000 χρόνια απο τώρα φεύγει διαστημόπλοιο που ταξιδεύει με κινητήρα σύντηξης στο 20% της ταχύτητας του φωτός. Μεσα υπάρχουν μονο ρομπότ σε αδράνεια. Σε 600 χρόνια φτάνει. Τα ρομπότ "ξυπνάνε"  5-15 χρονια πριν την άφιξη παίρνουν τα παγωμένα σπέρματοζωαρια και ωάρια ή έμβρυο. Στην τεχνίτη μήτρα παράγουν 10 μωρά. Τα μεγαλώνουν, εκπαίδευουν κλπ. Οταν φτάσει στον πλανήτη θα υπάρχει ανθρώπινο πλήρωμα (παιδιά). Αν και πιθανότατα πρώτα θα προσγειώθουν τα ρομπότ και στη βάση που θα δημιουργήσουν πάνω στον πλανήτη θα "κατασκευασουν" τα παιδιά . Κατα 99% θα υπάρχει η σχετική τεχνολογία κάπου ανάμεσα σε 200-2000 χρόνια απο τώρα. Το ποιο ρεαλιστικό σενάριο. Στην πραξη είναι ποιο πολύπλοκο, αλλαγές ταχύτητας, χαμηλές κοντά στα ηλικιακα συστήματα, πλήρη στο διάκενο κενό , ακτίνες λέιζερ κάστροφης κόκκων σκόνης,  το σκάφος δεν είναι φτιαγμένο απο κανένα απ τα υλικά που υπάρχουν σήμερα αλλα γραφενείο και άλλα μεταυλικα κλπ απλα το απλοποιειω. Επίσης υπάρχει παραλλαγή του σενάριου σκάφους μεγέθους καρπουζιού με ai, στέλνεις 100αδες τέτοια, όσα φτάσουν, τα ρομπότ μεγέθους μυρμήγκιου κατασκευάζουν μεγαλύτερα ρομποτ, μετα γινεται το σενάριο που ηδη έγραψα. Αυτά μπορεί να τρέχουν και στο 60% της ταχύτητας του φωτός.  Το μονο βέβαιο είναι ότι το ταξίδι δε θα το κάνουν άνθρωποι. 

Επεξ/σία 19 Απριλίου από oldnew

[freegr]

Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι εξωπλανήτες απλά πρέπει να επιβεβαιωθούν από μετρήσεις και διαστημικές αποστολές