Clair Obscur: Expedition 33

[Charismo]

6 minutes ago, chrisde said:

Δεν θεωρώ σωστό να ανοίγονται 2 threads για το ίδιο παιχνίδι, καλύτερα εδώ imho με spoiler tag. Και για να κάνω την αρχή:

  Hide contents

Θεωρώ το Verso's ending πιο ταιριαστό στο πνεύμα και στο νόημα του παιχνιδιού. Προφανώς δεν είναι τέλειο μιας και καταστρέφεται ο καμβάς/κόσμος/Lumiere και όλα τα συνεπακόλουθα, αλλά αυτό ήταν κατ' εμέ και το νόημα του παιχνιδιού. Η απαγκίστρωση από το ψεύτικο/παρήγορο και η συνέχιση της αληθινής και επώδυνης ζωής. Μπορεί να πει κανείς ότι και τα δυο φινάλε ήταν ακραία και επομένως μια ενδιάμεση λύση να ήταν ιδανική όπως θα έλεγε σωστά και λογικά όπως πάντα σκεπτόμενη η αγαπημένη μου Lune, αλλά η μοίρα των καλλιτεχνών είναι να είναι ακραίοι και συναισθηματικοί, επομένως that's to be expected καλώς ή κακώς.

 

Ακολουθούν spoilers για το τέλος του παιχνιδιού.

Spoiler

Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποιο από τα δύο είναι πιο ταιριαστό για canon ending. Το μόνο σίγουρο είναι πως και τα δύο είναι τελείως καταθλιπτικά. 

Μεγάλο ρόλο για να κρίνουμε τα endings παίζει ο τρόπος με τον οποίο εκλαμβάνει ο καθένας τους ανθρώπους του καμβά. Αν είναι δηλαδή απλά άψυχα δημιουργήματα των Painters ή αν τους θεωρούμε πραγματικά όντα. Εγώ κλίνω προς το δεύτερο. Από τη στιγμή που τους έχουν δώσει πνοή οι Painters και φτάνουν σε σημείο να διαμορφώνουν ζωές και εμπειρίες όπως οι άνθρωποι εκτός καμβά, τότε δεν μπορούν να θεωρηθούν απλά ανδρείκελα.

Αν για παράδειγμα ανακαλύπταμε ξαφνικά πως ό,τι έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα στη ζωή μας ήταν αποτέλεσμα ενός ανώτερου θεού που μας βλέπει ως πιόνια, θα έπαυε να έχει σημασία και νόημα η ζωή που διαμορφώσαμε; 

Είναι ξεκάθαρο πως στο τελευταίο act προσπαθούν να μας διχάσουν, όσον αφορά τα στάδια που περνά ένας άνθρωπος μετά από μια "καταστροφική" γι'αυτόν εμπειρία ή απώλεια, αλλά δεν μπορώ τον τερματισμό να τον δω απλά ως Verso vs Maelle. Συμφωνώ με το γεγονός πως δεν μπορεί ένας άνθρωπος να "ξεφεύγει" σε πλαστούς κόσμους για να μπορέσει να ξεπεράσει τις τραυματικές του εμπειρίες, αν ωστόσο εστιάσουμε μόνο στο πρόβλημα της οικογένειας Dessendre, τότε ακυρώνουμε παράλληλα όλα τα πλάσματα που δημιουργήσανε.

Όπως και να έχει το παιχνίδι έχει πολυδιάστατο χαρακτήρα και νομίζω πως μπορούν να υπάρχουν παραπάνω από μια απόψεις που έχουν βάση και μπορούν να θεωρηθούν canon.

 

[gtsoui]

Spoiler

Καλά και την αδερφή του Verso με ένα hit την έβγαλα, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω τόσα parry ειδικά στη δεύτερη φάση....

 

[Charismo]

Spoiler

Την πρώτη φάση των Simon και Clea την έβγαζα εύκολα με 100% parry, αλλά στη δεύτερη φάση και των δύο (ειδικά του Simon) έκανα πάντα λάθη, κυρίως γιατί το μυαλό μου είχε συνηθίσει τα attacks της πρώτης.

Καλά ο Simon με τα double follow ups των κινήσεων του στη δεύτερη μορφή ήταν οριακά cheap, γιατί κανένα άλλο boss στο παιχνίδι δεν είχε τέτοια mechanics. Δεν το σκέφτηκαν καλά.

 

[Westbaum]

40 minutes ago, klainmaingr said:

Και γώ που νόμιζα οτι τα 10mil ήταν extreme...
Για αυτό μπήκα στο thread. Κάνω τώρα το flying manor και με μαξαρισμένο meddalum και maelle με 400 lumina και καπου 85 level κάνω σχεδόν two shot όλα τα bosses. Και δεν μπορώ να πω οτι το διασκεδάζω. 

Νομίζω είναι το μόνο "αρνητικό" σημείο του παιχνιδιού οτι είτε θα είναι τρομερά δύσκολο είτε θα κάνεις μονοχιτα τα πάντα και δεν θα παίζεις καν τα fights. Δεν έχουνε βρεί μια καλή λύση του να είναι τόσο όσο. Τόσο όσα ήταν στον dualliste και γενικά προς το τέλος του act1/2. Μετά αρχίζει και σπάει.

Τον simon πχ δεν έχω κανένα σκοπό να τον βγάλω με το Σταυρό στο χέρι. Μόνο με κάποιο build σα το δικό σου. Έτσι χάνεται λίγο και η μαγεία.

Eάν  ανέβαζαν 1/3 sec το parry window και με το παραμικρό λάθος δεν σε έκαναν  one shot τα optional bosses τέτοια build δε θα ήταν αναγκαία.Συμφωνώ η μαγεία χάνεται και καταντά βαρετό για το 99% των encounters τέτοιο dmg αλλά για Simon είναι αναγκαίο τουλάχιστον στη μέση γιατί μετά αλλάζεις party και πρέπει και αυτοί να έχουν potential για multi mill dmg εκτός αν γίνεις θεός στο parry😣

[klainmaingr]

Έτσι ακριβώς. Ίσως το μόνο μου παράπονο απο το παιχνίδι. 

Που είναι δεδομένα για μένα GOTY αν όχι GOTDecade.

Πολλά παιχνίδια έχουν υπάρξει 10/10 αλλα το Expedition 33 το πάει σε ένα επίπεδο απο μόνο του - κυρίως απο άποψη ιστορίας/μουσικής/κόσμου. 

[Doberjohnny]

Spoiler

Γι αυτό πιστεύω ότι ήταν εξ' αρχής viable ο δρόμος του One Shot Kill. Έτσι υπάρχουν επιλογές και για αυτούς που θέλουν να ματώσουν και για αυτούς που θέλουν να κλείσουν το κεφάλαιο της πλατίνας (ή απλώς να δουν το cutscene του Simon). Σκέψου έφαγε nerf το Stendhal και πάλι είναι viable το One Shot Kill. Και μάλιστα και σε μικρότερα level από 99 αν σου κάτσε 200% damage με το Roulette!

 

Αξίζει να αναφέρουμε (αν δεν έχει αναφερθεί πιο μπροστά από κάποιο άλλο παιδί) ότι έχουν ανοίξει τα preorders για το Monolith Set του παιχνιδιού, που ουσιαστικά έχει όλα τα καλούδια της συλλεκτικής ΕΚΤΟΣ από το παιχνίδι. Τιμή στα 121 με περίπου 30 ευρώ μεταφορικά για Ελλάδα και εκτιμώμενη κυκλοφορία τον Ιανουάριο του 2026.

https://www.lacedrecords.co/collections/clair-obscur/products/clair-obscur-expedition-33-monolith-set

 

Επεξ/σία 29 Μαϊου από Doberjohnny

[Sarandis]

40 λεπτά πριν, Doberjohnny είπε

  Απόκρυψη περιεχομένων

Γι αυτό πιστεύω ότι ήταν εξ' αρχής viable ο δρόμος του One Shot Kill. Έτσι υπάρχουν επιλογές και για αυτούς που θέλουν να ματώσουν και για αυτούς που θέλουν να κλείσουν το κεφάλαιο της πλατίνας (ή απλώς να δουν το cutscene του Simon). Σκέψου έφαγε nerf το Stendhal και πάλι είναι viable το One Shot Kill. Και μάλιστα και σε μικρότερα level από 99 αν σου κάτσε 200% damage με το Roulette!

 

Αξίζει να αναφέρουμε (αν δεν έχει αναφερθεί πιο μπροστά από κάποιο άλλο παιδί) ότι έχουν ανοίξει τα preorders για το Monolith Set του παιχνιδιού, που ουσιαστικά έχει όλα τα καλούδια της συλλεκτικής ΕΚΤΟΣ από το παιχνίδι. Τιμή στα 121 με περίπου 30 ευρώ μεταφορικά για Ελλάδα και εκτιμώμενη κυκλοφορία τον Ιανουάριο του 2026.

https://www.lacedrecords.co/collections/clair-obscur/products/clair-obscur-expedition-33-monolith-set

 

Spoiler

Tον simon τον έβγαλα με gommage για all achievements. Επιτόπου load previous save και σιγά σιγά το παλεύω χωρίς σπασμένα skills. Το personal best μου είναι οτι φτάνω phase 3, δεν έχω βρει ακόμα τα timings στα 3πλά attacks και ακόμα δεν έχω μάθει τέλεια το combo "speed of light". Θα βγεί, που θα πάει.

 

[Mr Aris]

Παιδιά αν το μεγάλο damage είναι πρόβλημα, απλά αφαιρείς 1 συγκεκριμένο pictos από το build σου, όταν θέλεις να νιώσεις θεός ή ο αντίπαλος έχει πολλαπλά εκατομμύρια health το ξανά βάζεις, πραγματικά τόσο απλό είναι. 

Το πρόβλημα είναι ότι το act3, και με τέτοιο build, πάλι εύκολο είναι... 

Τον simon τον έφαγα λεβεντικα🤣 και η αλήθεια είναι ότι πέθανα πολλές πολλές φορές αλλά μου άρεσε σα μάχη, ήταν ο εχθρός του build μου πραγματικά, λες και το παιχνίδι τον ετοίμασε για μένα. 

 Δυστυχώς την άλλη ψηλά, επειδή με ψάρωσε το παιχνίδι, με το δυο φορές bro are you sure about that 🤣, πήγα πριν το new game+, η μάχη ήταν σα mob στο world map ούτε θυμάμαι τι και αν έκανε επίθεση, ε ναι έτσι δε παίζεις... 

 

[chrisde]

4 ώρες πριν, Charismo είπε

Ακολουθούν spoilers για το τέλος του παιχνιδιού.

  Απόκρυψη περιεχομένων

Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα ποιο από τα δύο είναι πιο ταιριαστό για canon ending. Το μόνο σίγουρο είναι πως και τα δύο είναι τελείως καταθλιπτικά. 

Μεγάλο ρόλο για να κρίνουμε τα endings παίζει ο τρόπος με τον οποίο εκλαμβάνει ο καθένας τους ανθρώπους του καμβά. Αν είναι δηλαδή απλά άψυχα δημιουργήματα των Painters ή αν τους θεωρούμε πραγματικά όντα. Εγώ κλίνω προς το δεύτερο. Από τη στιγμή που τους έχουν δώσει πνοή οι Painters και φτάνουν σε σημείο να διαμορφώνουν ζωές και εμπειρίες όπως οι άνθρωποι εκτός καμβά, τότε δεν μπορούν να θεωρηθούν απλά ανδρείκελα.

Αν για παράδειγμα ανακαλύπταμε ξαφνικά πως ό,τι έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα στη ζωή μας ήταν αποτέλεσμα ενός ανώτερου θεού που μας βλέπει ως πιόνια, θα έπαυε να έχει σημασία και νόημα η ζωή που διαμορφώσαμε; 

Είναι ξεκάθαρο πως στο τελευταίο act προσπαθούν να μας διχάσουν, όσον αφορά τα στάδια που περνά ένας άνθρωπος μετά από μια "καταστροφική" γι'αυτόν εμπειρία ή απώλεια, αλλά δεν μπορώ τον τερματισμό να τον δω απλά ως Verso vs Maelle. Συμφωνώ με το γεγονός πως δεν μπορεί ένας άνθρωπος να "ξεφεύγει" σε πλαστούς κόσμους για να μπορέσει να ξεπεράσει τις τραυματικές του εμπειρίες, αν ωστόσο εστιάσουμε μόνο στο πρόβλημα της οικογένειας Dessendre, τότε ακυρώνουμε παράλληλα όλα τα πλάσματα που δημιουργήσανε.

Όπως και να έχει το παιχνίδι έχει πολυδιάστατο χαρακτήρα και νομίζω πως μπορούν να υπάρχουν παραπάνω από μια απόψεις που έχουν βάση και μπορούν να θεωρηθούν canon.

 

Ισχύουν αυτά που γράφεις και συμφωνώ απόλυτα. 

Spoiler

Η δική μου κοσμοθεωρια αναφέρει ότι οτιδήποτε έχει συναισθήματα, είναι ζωντανός οργανισμός. Επομένως οι χαρακτήρες του καμβά, άσχετα αν είναι καλλιτεχνικες δημιουργίες και ασχέτως ποιος τους ζωγράφισε, είναι τέτοιοι. Αν το δεις από αυτή τη σκοπιά, εντελώς ανθρώπινα δηλαδή, σίγουρα αξίζει να σωθούν με κάθε κόστος. 

Εγώ το βλέπω αλλιώς όμως, σαν παιχνίδι που θέλει να σου διηγηθεί μια ιστορία, ένα πραγματικά έργο τέχνης που σου μεταδίδει συναισθήματα και θέλει να σου περάσει κάποια μηνύματα. Υπό αυτή την σκοπιά θεωρώ το Verso's ending πιο ταιριαστό. 

 

Επεξ/σία 29 Μαϊου από chrisde

[Doberjohnny]

2 λεπτά πριν, chrisde είπε

Ισχύουν αυτά που γράφεις και συμφωνώ απόλυτα. 

  Απόκρυψη περιεχομένων

Η δική μου κοσμοθεωρια αναφέρει ότι οτιδήποτε έχει συναισθήματα, είναι ζωντανός οργανισμός. Επομένως οι χαρακτήρες του καμβά, άσχετα αν είναι καλλιτεχνικες δημιουργίες και ασχέτως ποιος τους ζωγράφισε, είναι τέτοιοι. Αν το δεις από αυτή τη σκοπιά, εντελώς ανθρώπινα δηλαδή, σίγουρα αξίζει να σωθούν με κάθε κόστος. 

Εγώ το βλέπω αλλιώς όμως, σαν παιχνίδι που θέλει να σου διηγηθεί μια ιστορία, ένα πραγματικά έργο τέχνης που σου μεταδίδει συναισθήματα και θέλει να σου περάσει κάποια μηνύματα. Υπό αυτή την σκοπιά θεωρώ το Verso's ending πιο ταιριαστό. 

 

Spoiler

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σε κανέναν Dessendre δεν άξιζε ένα hopeful τέλος. Ήταν όλοι εγωϊστές, προσπάθησαν να κινήσουν τα νήματα από διαφορετικές οπτικές και ο καθένας για δικό του όφελος, οπότε υπό αυτό το πρίσμα οι ζωές των Lumierians άξιζαν πολύ περισσότερο από τη ψυχική ηρεμία ενός-δύο morally gray ανθρώπων του έξω κόσμου. Απλώς το δίνω σαν τροφή για σκέψη. Το παιχνίδι δίνει μπόλικη τέτοια.

 

[chrisde]

1 ώρα πριν, Doberjohnny είπε

  Απόκρυψη περιεχομένων

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι σε κανέναν Dessendre δεν άξιζε ένα hopeful τέλος. Ήταν όλοι εγωϊστές, προσπάθησαν να κινήσουν τα νήματα από διαφορετικές οπτικές και ο καθένας για δικό του όφελος, οπότε υπό αυτό το πρίσμα οι ζωές των Lumierians άξιζαν πολύ περισσότερο από τη ψυχική ηρεμία ενός-δύο morally gray ανθρώπων του έξω κόσμου. Απλώς το δίνω σαν τροφή για σκέψη. Το παιχνίδι δίνει μπόλικη τέτοια.

 

Spoiler

Δεν το βλέπω έτσι εγώ προσωπικά. Τους βλέπω σαν καλλιτέχνες με ακραίες προσωπικότητες, πάθη και λάθη όπως είναι και οι καλύτεροι αρτιστες. Θεωρώ ότι πρέπει να έχεις μια λόξα, να είσαι ακραίος, είναι το τίμημα που πληρώνεις για να δημιουργήσεις κάτι κορυφαίο. Για αυτό και δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με κάτι πιο λογικό, μετριοπαθες και ενδιάμεσο, πήγαινε ενάντια στη φύση τους. Αν ήταν πιο λογικοί και συμβιβαστικοι δεν θα δημιουργουσαν όλα αυτά που δημιουργησαν εξαρχής. 

 

Επεξ/σία 29 Μαϊου από chrisde

[Mr Aris]

Spoiler

Κατανοώ τη maelle, μάλλον στη θέση της το ίδιο θα ήθελα για μένα, μου θύμισε λίγο το καράφλα στο πρώτο matrix που ήθελε να γυρίσει πίσω στο ματριξ και να μη θυμάται τίποτα από τον αληθινό κόσμο , αλλά όσο και να ζει στη κοσμαρα της δεν αλλάζει τη πραγματικότητα... Επίσης έχει επιλογή, να επιστρέψει σε ένα άλλο καμβά, αλλά χωρίς το verso.

Βλέποντας το verso να ρωτάει το νεότερο εαυτό του αν έχει κουραστεί από όλο αυτό, σίγουρα ήξερε την απάντηση , παραλίγο να με κάνει να πάρω το μέρος του. Θεωρώ πιο σωστό το τέλος του verso πάντως. 

Τώρα αν θεωρήσουμε τους χαρακτήρες στο καμβά αληθινούς ζωντανούς ανθρώπους , ε δε μπορείς να θυσιάσεις τους πάντες επειδή έχεις κουραστεί. Απόφαση μιας οικογένειας 4 ζωντανών ανθρώπων και ενός νεκρού για το αν θα ζήσουν όλοι οι άλλοι.... η έκφραση της υπερβολικά αγαπητής lune, μετά την απόφαση του verso, μόνο από βίντεο στο you tube θα την έβλεπα ξέροντας ότι κάποιος άλλος της το  προκάλεσε, όχι εγώ 🤣🤣

 

[Doberjohnny]

2 λεπτά πριν, Mr Aris είπε

  Απόκρυψη περιεχομένων

Κατανοώ τη maelle, μάλλον στη θέση της το ίδιο θα ήθελα για μένα, μου θύμισε λίγο το καράφλα στο πρώτο matrix που ήθελε να γυρίσει πίσω στο ματριξ και να μη θυμάται τίποτα από τον αληθινό κόσμο , αλλά όσο και να ζει στη κοσμαρα της δεν αλλάζει τη πραγματικότητα... Επίσης έχει επιλογή, να επιστρέψει σε ένα άλλο καμβά, αλλά χωρίς το verso.

Βλέποντας το verso να ρωτάει το νεότερο εαυτό του αν έχει κουραστεί από όλο αυτό, σίγουρα ήξερε την απάντηση , παραλίγο να με κάνει να πάρω το μέρος του. Θεωρώ πιο σωστό το τέλος του verso πάντως. 

Τώρα αν θεωρήσουμε τους χαρακτήρες στο καμβά αληθινούς ζωντανούς ανθρώπους , ε δε μπορείς να θυσιάσεις τους πάντες επειδή έχεις κουραστεί. Απόφαση μιας οικογένειας 4 ζωντανών ανθρώπων και ενός νεκρού για το αν θα ζήσουν όλοι οι άλλοι.... η έκφραση της υπερβολικά αγαπητής lune, μετά την απόφαση του verso, μόνο από βίντεο στο you tube θα την έβλεπα ξέροντας ότι κάποιος άλλος της το  προκάλεσε, όχι εγώ 🤣🤣

 

Συμφωνώ με τον τρόπο που το βλέπεις, εξαιρετική η Lune. Και εξαιρετικά υποτιμημένη η Sciel.

Spoiler

Μη μιλήσω για την επική σκηνή των δύο στο camp που κοιτούσαν τα αστέρια. It's more like I am talking to them.

 

[Sarandis]

Act 1 προς 2 spoilers

Spoiler

Σοβαρά αν δεν έχεις τελειώσει το act 1, φύγε.

Spoiler

Πέρα απο τα γεγονότα που σε πιάνουν απροετοίμαστο, σε συγκινούν κλπ, η στιγμή που με έσπασε ήταν άλλη.

Στο gestral village είναι ένας μικρός που ανοίγει sidequest, να του πάει ο gustave κάτι μανιτάρια που βρίσκεις στη σπηλιά του esquie. Εγώ δεν του τα πήγα, έλεγα μετά τον lampmaster θα το κάνω. Αμ δε, gustave είχαμε.

Πίσω στο χωριό, ο μικρός πλέον λέει μια γραμμή.

Where is the man with the metal arm? 😭 

 

[>-Nosakos<-]

14 minutes ago, Sarandis said:

Act 1 προς 2 spoilers

  Hide contents

Σοβαρά αν δεν έχεις τελειώσει το act 1, φύγε.

  Hide contents

Πέρα απο τα γεγονότα που σε πιάνουν απροετοίμαστο, σε συγκινούν κλπ, η στιγμή που με έσπασε ήταν άλλη.

Στο gestral village είναι ένας μικρός που ανοίγει sidequest, να του πάει ο gustave κάτι μανιτάρια που βρίσκεις στη σπηλιά του esquie. Εγώ δεν του τα πήγα, έλεγα μετά τον lampmaster θα το κάνω. Αμ δε, gustave είχαμε.

Πίσω στο χωριό, ο μικρός πλέον λέει μια γραμμή.

Where is the man with the metal arm? 😭 

 

Είναι απο τα λίγα missable quests δυστυχώς. Πρέπει να κάνεις το quest με τα μανιτάρια στο act1 άμεσα.

Έχω φτάσει act3 και πραγματικά μετανιώνω που έχω κάνει όλα τα optional maps και είμαι σχεδόν lvl 60. Όλα τα mobs φεύγουν απο το πρώτο turn και τα bosses απο το 2ο turn. Έχω ξεχάσει πως είναι να κάνεις dodge/parry κάτι. 

Όσοι το ξεκινάνε τώρα κάντε μόνο το story και skip τα optional maps. Πραγματικά έχω απογοητευτεί.. το γύρισα σε hard mode και πάλι τα ίδια... είμαι too over levelled. Τώρα έκανα reset τα ability points και έβαλα μόνο τα μισά μπας και έχει λίγο challenge ... 

Κατα τα άλλα παιχνιδάρα απο τα λίγα όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές. 

Επεξ/σία 29 Μαϊου από >-Nosakos<-