Αναζήτηση στην κοινότητα

Στην εκδήλωση Made on YouTube, η εταιρεία ανακοίνωσε το Creator Music, ανοίγοντας έναν κατάλογο με δημοφιλή μουσικά κομμάτια για τους δημιουργούς περιεχομένου, οι οποίοι θα μπορούν πλέον να τα χρησιμοποιούν στα βίντεο τους χωρίς να αντιμετωπίζουν ζητήματα με τη δημιουργία εσόδων. Η εταιρεία έδωσε στους δημιουργούς του YouTube ορισμένες επιλογές: μπορούν είτε να λάβουν άδεια για τα μουσικά κομμάτια απευθείας και να διατηρήσουν όλα τα έσοδα τους (εκτός από το 45% που λαμβάνει το ίδιο το YouTube) είτε να μοιραστούν τα έσοδα τους με τους κατόχους αδειών χρήσης. Σύμφωνα με την Susan Cadrecha, εκπρόσωπο του YouTube, αν οι δημιουργοί επιλέξουν να μοιραστούν τα έσοδα με τους καλλιτέχνες, το μερίδιο τους, που είναι 55%, θα προκύπτει με βάση τον αριθμό των αδειοδοτημένων κομματιών που περιέχονται στο βίντεο τους. Αν χρησιμοποιήσουν ένα κομμάτι, θα διατηρήσουν το 27,5 % των εσόδων ενώ αν χρησιμοποιήσουν δύο κομμάτια που προστατεύονται από δικαιώματα θα λαμβάνουν το 18,3% των εσόδων. Τα βίντεο υπόκεινται και σε άλλες παρακρατήσεις, όπως είναι τέλη δικαιωμάτων απόδοσης, με το υπόλοιπο ποσοστό να πηγαίνει στους κατόχους δικαιωμάτων. Η χρήση μουσικής αποτελούσε (και συνεχίζει από ότι φαίνεται να αποτελεί0 μία πρόκληση για τους δημιουργούς του YouTube, οι οποίοι έπρεπε να χρησιμοποιούν μουσική χωρίς δικαιώματα, προκειμένου να αποτρέψουν την κατάργηση των εσόδων από τα βίντεο τους. Η χρήση ακόμη και ενός μικρού τμήματος ενός κομματιού από έναν σημαντικό καλλιτέχνη χωρίς άδεια χρήσης μπορούσε να οδηγήσει στον αποκλεισμό ενός βίντεο ή σε σίγαση ενός τμήματός του. Το νέο πρόγραμμα επί του παρόντος βρίσκεται σε δοκιμαστική φάση (beta) στις Η.Π.Α. αλλά θα επεκταθεί και σε άλλες χώρες το επόμενο έτος. Σύμφωνα με πληροφορίες (Billboard), το YouTube έχει συνάψει συμφωνίες με περισσότερες από 50 δισκογραφικές εταιρείες, εκδοτικές εταιρείες και διανομείς, αν και μέχρι στιγμής, στον κατάλογο που άνοιξε δεν φαίνεται να περιλαμβάνονται μεγάλες δισκογραφικές. «Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες» τραγούδια θα είναι διαθέσιμα στους δημιουργούς μέσω του Creator Music. Το Creator Music είναι μία από τις σημαντικότερες ανακοινώσεις από την εκδήλωση του YouTube που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα. Μία ακόμα σημαντική είδηση, είναι ότι οι δημιουργοί θα μπορούν να κερδίζουν χρήματα και από τα Shorts, τον «κλώνο TikTok» της πλατφόρμας, καταργώντας το ταμείο δημιουργών (creator fund) και ξεκινώντας ένα πρόγραμμα κατανομής εσόδων από διαφημίσεις για να ανταγωνιστεί το TikTok. Οι δημιουργοί των Shorts θα λαμβάνουν το 45% των εσόδων, με το YouTube να διατηρεί το 55% -το αντίστροφο δηλαδή από αυτό που ισχύει με τα μακράς διάρκειας βίντεο, γνωστά και ως longform.

Φαίνεται όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, με το YouTube να προβάλλει έως και 10 διαφημίσεις που δεν μπορούν να παραλειφθούν κατά τη διάρκεια ενός μόνο διαλείμματος. Τα διαφημιστικά διαλείμματα στα βίντεο του YouTube εμφανίζονται συνήθως πριν από την έναρξη ενός βίντεο, καθώς και κατά τη διάρκεια του, αν ο δημιουργός το επιτρέπει. Γενικά, τα διαλείμματα μπορεί να διαρκούν μόλις λίγα δευτερόλεπτα ή να φτάνουν μέχρι και μερικά λεπτά, αλλά οι μεγαλύτερες διαφημίσεις συνήθως συνοδεύονται από τη δυνατότητα παράλειψης της συγκεκριμένης διαφήμισης μετά από ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα. Τους τελευταίους δύο μήνες, ορισμένοι χρήστες του YouTube παρατήρησαν ότι οι διαφημίσεις στην πλατφόρμα έχουν επεκταθεί σημαντικά σε μήκος και ποσότητα, ειδικά στη μορφή εκείνη που δεν μπορούν να επιλέξουν το κουμπί “Skip ad”. Πολλαπλά θέματα στο Reddit αναφέρουν ότι τα διαλείμματα διαφημίσεων σε βίντεο μεγαλύτερης διάρκειας συμβαίνουν κάθε λίγα λεπτά. Εξίσου σκληρή, αν όχι χειρότερη, είναι η αύξηση των αναφορών χρηστών που βλέπουν πολύ περισσότερες διαφημίσεις χωρίς δυνατότητα παράλειψης κατά τη διάρκεια των διαφημιστικών διαλειμμάτων του YouTube. Πρόσφατα tweets, κάνουν αναφορά για διαφημιστικά διαλείμματα με έως και 10 διαφημίσεις στη σειρά που δεν μπορούν να παραλειφθούν! Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει σε όλα τα βίντεο ή ακόμη και σε όλους τους θεατές, αλλά αυτά τα μεγαλύτερα διαλείμματα φαίνεται να είναι όλο και πιο συνηθισμένα τελευταία. Πιο συχνή από το να βλέπουν 10 διαφημιστικά στη σειρά είναι οι αναφορές για εμφάνιση πέντε διαφημίσεων ανά διάλειμμα. Τα καλά νέα -αν υπάρχουν- είναι ότι οι διαφημίσεις αυτές δεν είναι εξαιρετικά μεγάλες σε χρονικό διάστημα. Με βάση τις αναφορές χρηστών, οι συγκεκριμένες διαφημίσεις είναι σε μεγάλο βαθμό διάρκειας πέντε ή έξι δευτερολέπτων η καθεμία. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και ένα διαφημιστικό διάλειμμα με 10 διαφημίσεις που δεν μπορούν να παραλειφθούν θα διαρκούσε περίπου 1 λεπτό. Το YouTube δεν έχει αναγνωρίσει κάποια σκόπιμη αύξηση στην ποσότητα των διαφημίσεων που εμφανίζει στην πλατφόρμα, αλλά ο λογαριασμός "TeamYouTube" στο Twitter απάντησε στην καταγγελία ενός χρήστη, λέγοντας ότι αυτές θεωρούνται "bumper ads", μια μορφή που εμφανίζεται στην αρχή των βίντεο και δείχνει μερικές από αυτές τις πολύ σύντομες διαφημίσεις. Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι υπάρχει μια σημαντική αύξηση στον αριθμό των διαφημιστών που οι θεατές καταλήγουν να βλέπουν κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, μια εμπειρία που ίσως αποτελεί προώθηση της συνδρομητικής Premium υπηρεσίας. Το YouTube Premium παρέχει πολλά οφέλη στους συνδρομητές του, με πρώτο και καλύτερο τη μη εμφάνιση διαφημίσεων.

Η διαδικασία είναι σχετικά εύκολη. Αρχικά θα πρέπει να φορτώσετε κάποιο βίντεό σας και στη συνέχεια θα δείτε ένα νέο εργαλείο κάτω από το "Create” (Δημιουργία) που ονομάζεται "Επεξεργασία σε Short" ακριβώς μέσα στην κύρια εφαρμογή του YouTube. Το εργαλείο επιτρέπει την επιλογή έως και 60 δευτερολέπτων από το βίντεο, για να το φέρετε στη συνέχεια στον editor του Shorts, όπου μπορείτε να προσθέσετε φίλτρα κειμένου ή πρόσθετο βίντεο και, στη συνέχεια, να το ανεβάσετε ως Short. Αφού ανεβάσετε το Short, αυτό συνδέεται με το πλήρες βίντεο από το οποίο προέρχεται μέσω του συνδέσμου "Created from" στο κάτω μέρος του βίντεο. Αυτό επιτρέπει στους δημιουργούς να χρησιμοποιούν τα Shorts ως εργαλεία προώθησης του κύριου βίντεο, συμβάλλοντας στην αύξηση των προβολών και της συμμετοχής. Ωστόσο, το εργαλείο λειτουργεί μόνο για το δικό σας περιεχόμενο, σε αντίθεση με τη λειτουργία Cut, η οποία σας επιτρέπει να «αναμειγνύετε» περιεχόμενο από οποιοδήποτε βίντεο. Η τεράστια επιτυχία του TikTok έχει αναγκάσει όλα τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης να ανταποκριθούν με κάποιον τρόπο. Σε αυτά περιλαμβάνεται το Facebook και το Instagram, που πρόσφατα ανακοίνωσαν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία τους. Το YouTube αναμφισβήτητα απειλείται λιγότερο από το TikTok, καθώς προσφέρει περιεχόμενο μεγαλύτερης διάρκειας που προσελκύει διαφορετικό κοινό. Ωστόσο, το νέο εργαλείο δείχνει ότι μπορεί να πάρει μέρος από την πίτα των «σύντομων» βίντεο, επιτρέποντας στους δημιουργούς να προσφέρουν αντίστοιχο περιεχόμενο ως μορφή διαφήμισης για το κύριο περιεχόμενό τους.

Κάπως έτσι λοιπόν, το δίκτυο πήρε την απόφαση στα τέλη του 2021 να κρύψει μια για πάντα τον αριθμό των dislikes των βίντεο, κίνηση που ξεσήκωσε αντιδράσεις αλλά που εν τέλει «πέρασε» -μιας που το YouTube και κάθε παρόμοια πλατφόρμα έχει και το μαχαίρι αλλά και το καρπούζι σε τέτοιες περιπτώσεις. Λίγους μήνες αργότερα πάντως, το YouTube «ξαναχτυπά», αυτή τη φορά εστιάζοντας στα likes των βίντεο. Όπως αναφέρουν χρήστες στο Twitter και το Reddit, παρατήρησαν πως το δίκτυο είτε εξαφάνισε εντελώς, είτε έκρυψε στην περιγραφή τον αριθμό των likes που συγκέντρωσαν συγκεκριμένα βίντεο. Στην πρώτη περίπτωση, οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα απλώς να κάνουν like ή dislike (πατώντας thumbs up ή down) χωρίς όμως να μπορούν να δουν πόσοι άλλοι τους μιμήθηκαν. Στη δεύτερη, ο αριθμός των likes, τα views και η ημερομηνία δημοσίευσης έχουν βρεθεί ακριβώς επάνω από την πλήρη περιγραφή, με τους χρήστες να καλούνται να την «ανοίξουν» προκειμένου να τα δουν. Η αλήθεια είναι πως οι αλλαγές αυτές δείχνουν να αφορούν προς ώρας συγκεκριμένους χρήστες, κάτι που σημαίνει πως το YouTube ακόμα πειραματίζεται. Το πιθανότερο όμως είναι αυτές οι αλλαγές σε λίγους μήνες να μας απασχολήσουν ξανά, καθώς πλέον θα επηρεάζουν σημαντικά περισσότερους -αν όχι όλους τους- χρήστες. Θυμίζουμε πως στην περίπτωση του κρυψίματος των dislikes, το YouTube έκανε τη χάρη στις μεγάλες εταιρείες που ζούσαν με το άγχος των αρνητικών αντιδράσεων του κοινού όσον αφορά στις ανακοινώσεις τους (είχαν υπάρξει περιπτώσεις που έπειτα από αρκετές δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες «κλικ», ο αριθμός των dislikes ήταν μεγαλύτερος από εκείνον των likes). Για να δούμε τώρα…

Έπειτα από 7 χρόνια, ήρθε η ώρα να γίνει η μετάβαση σε μια νέα γενιά κονσολών. Για την Microsoft, «σημαιοφόρος» είναι το Xbox Series X, η ισχυρότερη εκ των δύο κονσολών που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα στην αγορά. Είναι γνωστό πως, παρά την πολύ καλή φήμη που πλέον έχει το Xbox One χάρη στις κινήσεις της ομάδας του Phil Spencer, η αρχή της προηγούμενης ήταν κάθε άλλο παρά ρόδινη για την αμερικανική εταιρεία. Αν έπρεπε να συνοψίσουμε σε λίγες λέξεις το λανσάρισμα του Xbox Series X θα λέγαμε αυτό: η ιστορία δεν επαναλήφθηκε. Σχεδιασμός Ξεκινώντας από το κουτί, η συσκευασία είναι προσεγμένη και φωνάζει “premium” κατά το πρώτο άνοιγμα. Όλα τακτοποιημένα και άνετα, με την κονσόλα τυλιγμένη με ένα φυλλάδιο όπου αναγράφεται το σλόγκαν της νέας γενιάς: “Power your dreams”. Η συσκευασία περιλαμβάνει τα εξής: • Κονσόλα Xbox Series X • Ασύρματο χειριστήριο Xbox • Καλώδιο HDMI 2.1 • Καλώδιο τροφοδοσίας • 2x αλκαλικές μπαταρίες τύπου ΑΑ για το χειριστήριο Αφότου βγήκε το Xbox Series X από το κουτί, παρατηρήθηκε πως το πλαστικό του κέλυφος είναι... μαγνήτης δακτυλικών αποτυπωμάτων, όμως με ένα απλό πέρασμα με ένα μαλακό πανί, όλα εξαφανίζονται. Η πρώτη σκέψη ήταν, «είναι ογκώδες», όμως σε πραγματικές συνθήκες δεν ισχύει πλήρως αυτό. Σε σχήμα μονόλιθου (ή μικρού κουτιού PC, αν θέλετε), το Xbox Series X εκτείνεται για 15.1 x 15.1 εκατοστά σε πλάτος και βάθος, με ύψος 30.1 εκατοστά. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως όταν στέκεται όρθιο, είναι πολύ κοντά στο ύψος ενός Xbox One X, με μικρότερο βάθος όμως μεγαλύτερο πλάτος ελέω του ορθογώνιου σχεδιασμού του. Αυτό είναι θετικό ή αρνητικό ανάλογα με το πού υπολογίζει να το τοποθετήσει κανείς αλλά και πως. Το Xbox Series X είναι φτιαγμένο να στέκεται όρθιο ή ξαπλωμένο δίχως να απαιτείται ξεχωριστή βάση για αυτό, καθώς στη μια πλευρά διαθέτει διακριτικά ποδαράκια (οριζόντια τοποθέτηση) και στην άλλη μια στρογγυλή, ενσωματωμένη βάση (κάθετη τοποθέτηση). Η Microsoft το σχεδίασε με έναν μεγάλο ανεμιστήρα στην κορυφή, οδηγώντας τον αέρα προς τα έξω μέσω μιας εξόδου, το οποίο είναι πρακτικό για κάποιον που δεν έχει άπλετο χώρο όμως όπως πάντα, προτείνεται να του δοθεί ικανός χώρος για να «ανασαίνει» και όχι να στριμωχτεί, καθώς από την κάτω μεριά γίνεται η εισροή αέρα. Επομένως, τόσο λόγω σχήματος όσο και σχεδιασμού ψύξης, είναι καλύτερο να τοποθετηθεί κάθετα αλλά δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα για όποιον θέλει και μπορεί να το χρησιμοποιήσει οριζόντια στο έπιπλό του. Είναι απλό στην όψη, ενσωματώνεται εύκολα σε πολλά σαλόνια δίχως να επηρεάζει την αισθητική, και παρά το φαινομενικά απλό του σχήμα είναι κομψό και επιβλητικό. Μετά την τοποθέτηση, σειρά έχουν οι θύρες και τα πλήκτρα. Στην μπροστινή πλευρά βρίσκεται το σήμα Xbox που λειτουργεί ως πλήκτρο on/off, η είσοδος του blu-ray drive για τους δίσκους παιχνιδιών ή ταινιών και δίπλα απο τη σχισμή, το πλήκτρο που εξάγει τους δίσκους. Λίγο πιο χαμηλά από αυτά, βρίσκεται το πλήκτρο ζεύξης για αξεσουάρ (που λειτουργεί και ως δέκτης IR), δίπλα από μια θύρα USB 3.2 Type-A. Στην πίσω μεριά, εντοπίζονται λίγες ακόμη οπές εξαερισμού και οι βασικότερες θύρες της κονσόλας: η είσοδος του καλωδίου τροφοδοσίας, η έξοδος HDMI 2.1, η είσοδος LAN, δύο ακόμη θύρες USB 3.2 Type-A και μια είσοδος για ειδικές κάρτες SSD – τον βασικό τρόπο επέκτασης του αποθηκευτικού χώρου. Κάτι που ίσως σημειωθεί ως έλλειψη είναι μια θύρα USB-C, όμως δεν είναι απολύτως απαραίτητη – περισσότερα παρακάτω, όπου θα δούμε το χειριστήριο. Μια όμορφη προσθήκη είναι ανάγλυφα σύμβολα πάνω από κάθε θύρα, για εύκολη εύρεση της θύρας που ψάχνει κανείς, με την αφή. Επίσης, τα νέα είναι ευχάριστα για όσους απογοητεύτηκαν με τη χρήση εξωτερικού τροφοδοτικού (το λεγόμενο power brick), καθώς το καλώδιο τροφοδοσίας ενώνει την κονσόλα απευθείας με την πρίζα. Αφότου συνδέθηκε στην πρίζα, τέθηκε σε λειτουργία και... ησυχία. Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι πως από την πρώτη στιγμή λειτουργίας έως τις τελευταίες μας ώρες με την κονσόλα, είναι το πόσο χαμηλό θόρυβο παράγει – πρακτικά, είναι αθόρυβη. Σε απλές διαδικασίες, όπως η πλοήγηση στα μενού, σχεδόν κυριολεκτικά ξεχάσαμε πως λειτουργούσε. Αυτό ίσχυσε ακόμη και για παιχνίδια, με κάποιες μικρές εξαιρέσεις όπως το Assassin's Creed Valhalla, όπου ο θόρυβος αυξήθηκε λίγο όμως ακόμη παρέμενε ανεπαίσθητος. Με απλά λόγια, οι ήχοι του παιχνιδιού που βγαίνουν από την τηλεόραση υπερκαλύπτουν τον θόρυβο της κονσόλας ακόμη και αν η ένταση βρίσκεται σε επίπεδο ψιθύρου. Παράλληλα με τον θόρυβο, ανέβηκε η θερμοκρασία του μηχανήματος, όπως είναι φυσιολογικό. Στις πιο έντονες στιγμές, δηλαδή gameplay ενός νέου παιχνιδιού όπως το Assassin's Creed Valhalla, τα επίπεδα θερμοκρασίας ήταν λίγο-πολύ παρόμοια με ενός Xbox One X στην αίσθηση. Για τον λόγο αυτό, προτείνεται ξανά να υπάρχει χώρος περιμετρικά της κονσόλας και σε καμιά περίπτωση να μην παρεμποδίζεται η ροή αέρα. Σε τέτοιες συνθήκες, δεν εκτιμούμε πως θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα, ενώ ακόμη κι όταν ζεστάθηκε λίγο, η απόδοσή του (σε χρόνους απόκρισης, απόδοση παιχνιδιού κλπ) δεν επηρεάστηκε στο ελάχιστο, πράγμα που σημαίνει ότι είναι φυσιολογικό να λειτουργεί σε τέτοια επίπεδα θερμοκρασίας και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Πρώτες ρυθμίσεις – Μενού Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων που θα αγοράσουν Xbox Series X: εκείνοι που είχαν Xbox One κι εκείνοι που δεν είχαν Xbox One. Και για τους δύο, οι πρώτες ρυθμίσεις της κονσόλας θα είναι μια εξίσου εύκολη και γρήγορη διαδικασία. Μέσω του Xbox App για κινητά, η εφαρμογή ανιχνεύει το Wi-Fi της κονσόλας και η όλη διαδικασία συνεχίζεται και ολοκληρώνεται μέσω της εφαρμογής, με τυπικότητες όπως δημιουργία λογαριασμού (χρειάζεται ένα Microsoft e-mail, όπως Hotmail, Outlook κλπ) και σύνδεση σε οικιακό δίκτυο. Για όσους, δε, κάνουν τη μετάβαση από Xbox One, τα πάντα μεταφέρονται από την προηγούμενη κονσόλα τους στο Series X, ως είχαν κι αυτό περιλαμβάνει χρώματα, ρυθμίσεις, ομαδοποιήσεις εφαρμογών/παιχνιδιών και άλλα. Το μόνο που δε μεταφέρεται είναι οι εγκαταστάσεις παιχνιδιών, όπως είναι λογικό, όμως κατά τα άλλα η κονσόλα είναι πανέτοιμη για χρήση. Η ευκολία αυτή υπάρχει και σε βαθύτερο επίπεδο, όπως η σωστή ρύθμιση εικόνας βάσει των όσων υποστηρίζονται από την τηλεόραση του χρήστη. Γίνεται αυτόματη ανίχνευση για τον τύπο HDR, τα υποστηριζόμενα Hz και την ανάλυση, για παράδειγμα, ανάλογα με τη θύρα στην οποία έχει συνδεθεί η κονσόλα. Αυτό πρέπει να το έχουν κατά νου όσοι διαθέτουν μια από τις νέες τηλεοράσεις με HDMI 2.1, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία αυτών διαθέτει μόνο μια θύρα HDMI 2.1 και η κονσόλα πρέπει να συνδεθεί εκεί για να αξιοποιηθεί πλήρως – θα επεκταθούμε και για αυτό παρακάτω. Όσοι έχουν στην κατοχή τους Xbox One και έχουν κάνει την αναβάθμιση στην πιο πρόσφατη έκδοση λογισμικού, θα παρατηρήσουν ότι το dashboard είναι ολόιδιο, με μια μικρή διαφορά που θα γίνει άμεσα αισθητή: ταχύτητα. Η μετάβαση οπουδήποτε από οπουδήποτε είναι αστραπιαία, κάτι που κανείς δεν μπορούσε να πει για τα παλαιότερα dashboards του Xbox One. Το Xbox Home είναι σε μεγάλο βαθμό παραμετροποιήσιμο, επιτρέποντας στον χρήστη να φτιάξει ομάδες εφαρμογών/παιχνιδιών (σαν φακέλους στη λογική) κι έπειτα να αλλάξει τη σειρά εμφάνισής τους. Η λογική που επικρατεί είναι πως το μενού εκτείνεται κάθετα, γεμίζοντας τον διαθέσιμο χώρο με επιλογές για τον χρήστη σε κάθετο και οριζόντιο επίπεδο. Ο διαχωρισμός, πρακτικά, γίνεται ανά «οθόνη», καθώς κάθε φάκελος ή εφαρμογή καταλαμβάνει την πλήρη έκταση της οθόνης. Κάτι πολύ σημαντικό για την ελληνική αγορά είναι πως η κονσόλα υποστηρίζει την ελληνική γλώσσα ως γλώσσα συστήματος (σε μενού κλπ) από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας, κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως το dashboard λειτουργεί σε ανάλυση 1080p, ανεξάρτητα από το αν η τηλεόραση είναι 4K ή έχει επιλεγεί εξαγωγή σήματος σε 4K, γενικά. Για τον μέσο χρήστη, δεν σημαίνει κάτι αυτό, καθώς οι πιθανότητες λένε πως δεν θα το παρατηρήσει καν. Το UI του Xbox One X, για παράδειγμα, λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο παρά το γεγονός ότι και εκείνη η κονσόλα είναι παραπάνω από ικανή για να το στηρίξει σε 4K, όμως η ερώτηση είναι: υπάρχει νόημα να δεσμευτούν πόροι για αυτό; Πόροι οι οποίοι μπορούν να αξιοποιηθούν για πολύ χρησιμότερες λειτουργίες, όπως το εντυπωσιακό Quick Resume. Με λίγα λόγια, επιτρέπει στον παίκτη να συνεχίσει ένα παιχνίδι ακριβώς από το σημείο που το άφησε, μέσα σε δευτερόλεπτα – ένα, ή πολλά παιχνίδια. Η «μαγεία» του Quick Resume είναι πως λειτουργεί απρόσκοπτα ακόμη και με 3-4 παιχνίδια ανοιχτά ταυτόχρονα! Μάλιστα, η μετάβαση από το ένα στο άλλο είναι υπόθεση ελάχιστων δευτερολέπτων, συχνά κάτω από 5 δευτερόλεπτα. Ο μοναδικός όρος για να λειτουργήσει είναι το παιχνίδι από το οποίο βγαίνει ο παίκτης να μην είναι online multiplayer, σαν το Sea of Thieves, για παράδειγμα. Όπως είναι φυσικό, ο παίκτης μοιράζεται τον κόσμο στον οποίο βρίσκεται με άλλους, οπότε θα ήταν αδύνατο να παραμένει εκεί και δη χωρίς επιπτώσεις. Παρότι η Microsoft δεν έχει δώσει ένα όριο στα παιχνίδια που μπορούν να παραμείνουν ανοιχτά παράλληλα, παρατηρήσαμε πως μετά τα 4 παιχνίδια το σύστημα άρχισε να γίνεται πιο αργό ενώ κάποια παιχνίδια δεν ξεκίνησαν από το σημείο όπου τα αφήσαμε. Αντ' αυτού, μεταφερθήκαμε στο κεντρικό τους μενού, γλιτώνοντας κάποια δευτερόλεπτα από το αρχικό loading και τους τίτλους αρχής, όμως όχι στο σημείο που ήμασταν. Σε ένα ρεαλιστικό περιβάλλον βέβαια, είναι δύσκολο να φανταστούμε πως κάποιος θα είχε ανά πάσα στιγμή πάνω από 4 παιχνίδια παράλληλα ανοιγμένα – είναι πιθανό όμως ασυνήθιστο και ειδικά για τον μέσο χρήστη. Επιδόσεις - Δυνατότητες Εισχωρώντας στα ενδότερα, αρχίζουμε να μπαίνουμε στο «ζουμί». Σε πρώτη φάση, ας βγάλουμε από τη μέση την ερώτηση των τεχνικών χαρακτηριστικών, τα οποία έχουν ως εξής: • CPU: 8x Cores @ 3.8 GHz (3.6 GHz w/ SMT) Custom Zen 2 CPU • GPU: 12 TFLOPS, 52 CUs @ 1.825 GHz Custom RDNA 2 GPU • Die Size: 360.45 mm2 • Process: 7nm • Enhanced Memory: 16 GB GDDR6 w/ 320b bus • Memory Bandwidth: 10GB @ 560 GB/s, 6GB @ 336 GB/s • Εσωτερική μονάδα αποθήκευσης: 1TB Custom NVME SSD • Throughput: 2.4 GB/s (Raw), 4.8 GB/s • Επέκταση χώρου αποθήκευσης: Seagate 1TB Expansion Card • Εξωτερική μονάδα αποθήκευσης: USB 3.2 External HDD Support • Οπτικό μέσο: 4K UHD Blu-ray Drive • Τροφοδοτικό: 315W Ας δούμε τι προσφέρουν αυτά, με απλά λόγια. Καταρχάς, όπως αναφέρθηκε και για το μενού, οι αστραπιαίοι χρόνοι απόκρισης εκτείνονται σε κάθε μήκος και πλάτος του συστήματος και αυτό φυσικά συμπεριλαμβάνει τα παιχνίδια. Ο χρόνος που απαιτείται για να μεταβεί κάποιος από το Xbox Home σε ένα παιχνίδι είναι μόλις λίγα δευτερόλεπτα, στην πλειοψηφία των δοκιμών μας μονοψήφιος αριθμός δευτερολέπτων. Εντός παιχνιδιού, η ταχύτητα παραμένει σε παρόμοια επίπεδα, καθώς ο χρόνος που απαιτείται για ένα fast travel στο Yakuza: Like a Dragon ή Assassin's Creed Valhalla είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Κάντε εικόνα το εξής: το γραφικό που τυπικά συνοδεύει ένα loading screen, μετά βίας προλαβαίνει να προβληθεί. Αν μη τι άλλο, η νέα γενιά σημαίνει «ταχύτητα» σε κάθε τομέα, οπότε μάλλον ήρθε η ώρα να αποχαιρετίσουμε τα hints και mini-games στα loading screens. Ένας ακόμη τομέας όπου έγιναν άλματα είναι η ανάλυση συνδυαστικά με τα καρέ ανά δευτερόλεπτο που υποστηρίζονται από τις κονσόλες και -σημαντικότερο- από τα παιχνίδια. Με την έλευση του Xbox Series X, η ανάλυση 4K και 60fps σε πληθώρα τίτλων γίνεται πλέον μια πραγματικότητα και με την πάροδο του χρόνου, φαίνεται πως αυτό θα αποτελέσει το στάνταρ της γενιάς. Πέραν αυτού, υπάρχει η ακόμη εντυπωσιακότερη επιλογή για 120fps (συνήθως, σε ανάλυση χαμηλότερη από 4K). Βέβαια, αυτό απαιτεί την ανάλογη τηλεόραση όπως αναφέρθηκε αρκετά παραπάνω. Κατά γενικό κανόνα, οι φετινές QLED και OLED ενσωματώνουν τη θύρα όπως και κάποιες LED, για παράδειγμα μερικές premium τηλεοράσεις Sony. Το Xbox One X υποστήριζε 120Hz, όμως ουσιαστικά δεν υπήρχαν παιχνίδια που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τη δυνατότητα. Με το Xbox Series X, τα 120fps γίνονται πραγματικότητα για αρκετούς τίτλους, όπως τα Gears 5, The Falconeer, Dirt 5 και Yakuza: Like a Dragon ενώ το Gears of War: Ultimate Edition και η συλλογή Halo: The Master Chief Collection θα λάβουν σχετική αναβάθμιση σε δεύτερο χρόνο. Οι τηλεοράσεις 4K ενσωματώνουν θύρα HDMI 2.0 (ικανή για 4K/60) οπότε δεν τίθεται θέμα συμβατότητας και η παρουσία τους σε σπίτια είναι συντριπτικά μεγαλύτερη από ότι αυτών με HDMI 2.1, κάνοντας τήν πρόταση για 4K/60 πολύ πιο ρεαλιστική και προσιτή για τους ενδιαφερόμενους. Επομένως, η συμπερίληψη των 120Hz πρόκειται περισσότερο για future-proofing αυτή τη στιγμή παρά για κίνηση με άμεσο κέρδος, καθώς η πλειοψηφία του κόσμου δεν διαθέτει τηλεόραση που μπορεί να ανταποκριθεί 1:1 στα όσα προσφέρει η κονσόλα. Μάλιστα, το Xbox Series X είναι ικανό να αναπαράγει περιεχόμενο σε 8K/60, το οποίο είναι ο ορισμός του future-proofing – αν οι τηλεοράσεις με HDMI 2.1 είναι ακόμα «νεογνά» σε θέμα μεριδίου αγοράς, οι τηλεοράσεις 8K είναι... «αγέννητες». Γυρίζοντας πίσω στο κομμάτι 4K/60, η αναβάθμιση δεν σταματά εκεί. Βασιζόμενο στην τεχνολογία RDNA 2 της AMD και διαθέτοντας πλήρη υποστήριξη DirectX 12, το Xbox Series X σκαρφαλώνει στην κλίμακα δύναμης προσφέροντας 12tflops ισχύος στα γραφικά, που με τη σειρά του σημαίνει υποστήριξη ray tracing για πρώτη φορά σε κονσόλες. Οι νέοι τίτλοι λοιπόν, δεν θα επωφελούνται μονάχα της αυξημένης ανάλυσης ή του μεγαλύτερου ρυθμού ανανέωσης, αλλά και εντελώς νέων τεχνολογιών. Μάλιστα, οι τεχνολογίες αυτές μπορούν να δώσουν νέα πνοή ακόμη και σε παλαιότερους τίτλους – αν λάβουν τη σχετική αναβάθμιση. Μιλώντας για αναβαθμίσεις, το Smart Delivery είναι στην «καρδιά» του Xbox σαν πλατφόρμα, ανεξάρτητα από το αν είναι One ή Series. Ας πούμε πως ο χρήστης αγοράζει ένα παιχνίδι Xbox με σκοπό να παίξει στο Xbox One S του. Όταν αγοράσει το Xbox Series X, με το ίδιο δισκάκι (ή κατέβασμα μέσω του Store, αν αγοράστηκε ψηφιακά) θα μπορεί να παίξει στη νέα κονσόλα και μέσω του Smart Delivery, θα λάβει αυτόματα τις διαθέσιμες αναβαθμίσεις (εάν υπάρχουν). Ένα παιχνίδι που φέρει τη σήμανση “Optimized for Xbox Series X”, θα επωφελείται από αυξημένη ανάλυση, αριθμό καρέ, ray tracing ή οποιοδήποτε συνδυασμό αυτών, έναντι της έκδοσης Xbox One. Ουσιαστικά, ξεμπλέκει από την όποια σκέψη συμβατότητας και ξέρει πως θα έχει την κατάλληλη έκδοση για την πλατφόρμα του, δωρεάν και δίχως κάποια ιδιαίτερη διαδικασία να ακολουθήσει – η αναβάθμιση δεν διαφέρει από ένα απλό, παραδοσιακό update ως προς τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται. Επιπλέον, οι αναβαθμίσεις δεν περιορίζονται μόνο σε παιχνίδια που θα κυκλοφορήσουν από εδώ και στο εξής. Για παράδειγμα, το Dirt 5 είναι ένας τίτλος Optimized for Xbox Series X, διαθέτοντας επιλογές για αναπαραγωγή σε 4K/60 ή σε 120fps με χαμηλότερη ανάλυση και κάποιες αλλαγές σε εφέ και γραφικά. Από την άλλη, το Gears 5 θα τρέχει σε 4K/60 στο Campaign του και σε 4K/120fps στοVersus Multiplayer, με την ποιότητα των textures να είναι επίσης ανώτερη και εφάμιλλη των ρυθμίσεων “Ultra” σε ένα ισχυρό PC – όμως το Gears 5 είναι περυσινός τίτλος Xbox One που θα λάβει αναδρομικά την αναβάθμιση. Για τους χρήστες που έχουν ήδη μια βιβλιοθήκη παιχνιδιών στο Xbox One τους, ενσωματώθηκε ένα χρήσιμο φίλτρο “Optimized for Xbox Series X|S” στο “My Games & Apps” οπότε θα μπορούν με ευκολία να διακρίνουν για ποιους από τους τίτλους που ήδη έχουν στην κατοχή τους υπάρχει αναβάθμιση στη νέα κονσόλα. Για κάποιο λόγο, το φίλτρο δεν έχει τεθεί ακόμη σε λειτουργία (επιστρέφει κενή λίστα ενώ είχαμε επιβεβαιωμένα αναβαθμισμένα παιχνίδια) και πιθανότατα να λειτουργήσει από την ημέρα κυκλοφορίας και μετά – ανεξήγητη απόφαση για κάποιον που προετοιμάζεται να αναβαθμίσει από Xbox One σε Xbox Series X. Κάτι που χρήζει ειδικής μνείας είναι ο αποθηκευτικός χώρος και το πώς ακριβώς λειτουργεί ανά περίπτωση. Αρχικά, από το 1TB είναι διαθέσιμα περίπου 802GB για τον χρήστη. Το θετικό είναι πως δεν είναι απαραίτητο κάθε παιχνίδι να εγκατασταθεί στον εσωτερικό SSD αν υπάρχει εξωτερική μονάδα αποθήκευσης, καθώς μέσω εκείνης μπορούν να «τρέξουν» παιχνίδια Xbox One, Xbox 360 ή Xbox. Αν κάποιο από αυτά τα παιχνίδια διαθέτει upgrade για Xbox Series X, όμως, τότε πρέπει αναγκαστικά να μεταφερθεί στην εσωτερική μνήμη. Όπως είναι φυσικό, αν ένα παιχνίδι έχει εγκατασταθεί σε εξωτερικό δίσκο, τότε οι σβέλτες ταχύτητες που αναφέρονται παραπάνω δεν θα υπάρχουν σε επίπεδο παιχνιδιού παρά μόνο συστήματος – ο εσωτερικός SSD είναι που κάνει τη διαφορά. Η Microsoft προχώρησε ένα βήμα παραπέρα με την όλη λογική της αναβάθμισης. Όπως είναι γνωστό, κάθε παιχνίδι Xbox One (που δεν απαιτεί το Kinect) θα λειτουργεί απευθείας στο Xbox Series X, όπως και οι τίτλοι Xbox 360 και Xbox που υποστηρίζονται ήδη στο Xbox One. Κάποια παιχνίδια, όπως τα Sekiro: Shadows Die Twice, Hitman 2 και Monster Hunter World, είχαν την επιλογή ξεκλειδώματους του ορίου framerate. Αυτό ήταν δίκοπο μαχαίρι για χρήστες Xbox One X, καθώς σε κάποιες στιγμές είχαν όντως περισσότερα από 30 καρέ όμως ο αριθμός δεν ήταν ιδανικός και μάλιστα ήταν μεταβαλλόμενος ανάλογα με τα όσα εκτυλίσσονταν στην οθόνη, οπότε η εμπειρία δεν ήταν πάντα ομαλή. Στο Xbox Series X, τέτοιου είδους παιχνίδια απολαμβάνουν σχεδόν κλειδωμένα 60fps δίχως την ανάγκη για οποιαδήποτε αναβάθμιση. Μάλιστα, η υποστήριξη παλαιότερων παιχνιδιών δεν σταματάει εκεί. Μια από τις πιο εντυπωσιακές τεχνολογίες που ενσωματώνει το Xbox Series X είναι το Auto HDR, το οποίο μέσω αλγορίθμου προσθέτει HDR σε οποιοδήποτε παιχνίδι δεν το υποστηρίζει, διευρύνοντας σημαντικά το βάθος χρωμάτων και βελτιώνοντας την εικόνα. Καθώς ενσωματώνεται σε επίπεδο συστήματος, ούτε αυτό απαιτεί κάποιο update για να λειτουργήσει με τα παιχνίδια – απλώς χρειάζεται να ενεργοποιηθεί ως λειτουργία μέσα από τις ρυθμίσεις της κονσόλας. Κάποια παιχνίδια έχουν εξαιρεθεί, όπως τα Fortnite και Fallout: New Vegas καθώς από δοκιμές τής Microsoft τα αποτελέσματα είτε δεν ήταν ικανοποιητικά είτε παρέμβαιναν στην αισθητική του παιχνιδιού, όμως θα υποστηρίζεται για τον όγκο των παιχνιδιών. Δεν περιορίζεται σε παιχνίδια Xbox 360 ή Xbox, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και σε τίτλους Xbox One, όπως το Batman Arkham Knight, οι οποίοι ποτέ δεν έλαβαν σχετική αναβάθμιση κατά την κυκλοφορία του Xbox One X. Όπως είναι κατανοητό, είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία και επομένως, τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα τέλεια. Συγκεκριμένα, δυσκολεύεται κυρίως σε σκηνές με πάρα πολύ έντονο φωτισμό (όπως ένας έντονος ήλιος που περνάει από πολλά σύννεφα ή μια τεράστια έκρηξη) και σε τέτοιες περιπτώσεις έχει την τάση να δίνει περισσότερη φωτεινότητα από όση χρειάζεται, με αποτέλεσμα κάποιες λεπτομέρειες να χάνονται. Όμως, στις περιπτώσεις που λειτουργεί καλά, λειτουργεί κυριολεκτικά άψογα. Εξάλλου, αν τα αποτελέσματα δεν ικανοποιούν τότε ο χρήστης μπορεί να το απενεργοποιήσει – δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα παραμετροποίησής του. Μιας και αναφερόμαστε στο HDR, η κονσόλα δεν προορίζεται μόνο για gaming κι έτσι διαθέτει τεχνολογίες που μπορούν να αξιοποιηθούν και στις ταινίες. Υποστηρίζει τα πρότυπα HDR10 και Dolby Vision, το δεύτερο εκ των οποίων είναι συνηθέστερο σε ταινίες όμως από το 2021 κι έπειτα αναμένεται να εμφανίζεται και στα παιχνίδια. Στο λανσάρισμα, οι δημοφιλέστερες εφαρμογές video streaming (Netflix, YouTube, Apple TV) θα είναι διαθέσιμες στην κονσόλα και σε διάφορους βαθμούς υποστηρίζουν κάποιες επιπλέον τεχνολογίες, όπως HDR ή 4K. Τα Disney+ και HBO Max επίσης θα είναι εκεί, όμως δεν υποστηρίζονται στη χώρα μας. Επιπλέον, η κονσόλα υποστηρίζει Windows Sonic, Dolby Atmos και DTS Headphone: X, δίνοντας επιλογές και στο κομμάτι του ήχου. Παιχνίδια με Dolby Atmos, όπως Gears 5, Assassin's Creed Origins και Call of Duty: Warzone προσφέρουν τα μέγιστα, με ξεκάθαρο και απολαυστικό surround που (με την όποια δόση υπερβολής) πηγαίνει τον χρήστη ένα βήμα πιο βαθιά στην εμπειρία. Ας σημειωθεί εδώ πως τα Dolby Atmos και DTS Headphone: X απαιτούν την αγορά άδειας χρήσης για να λειτουργήσουν ακόμη και αν ήδη έχει κάποιος συμβατό εξοπλισμό. Βιβλιοθήκη παιχνιδιών Φυσικά, καθώς μιλάμε για μια παιχνιδοκονσόλα, ζωτικής σημασίας είναι τα παιχνίδια, όπου τα νέα είναι καλά και κακά αναλόγως τη σκοπιά. Με την αναβολή κυκλοφορίας του Halo Infinite, το Xbox Series X λανσάρεται δίχως το “killer app” που θα σπρώξει κάποιον στην αγορά του ακόμη και για ένα μόνο παιχνίδι. Όμως, τα πράγματα δεν είναι όλα «μαύρα». Αρχικά, ένας μεγάλος τίτλος που οι κριτικοί λάτρεψαν θα κάνει ντεμπούτο σε κονσόλες Xbox μαζί με την νέα κονσόλα. Το όνομα αυτού, Gears Tactics, ένα παιχνίδι turn-based tactics που θυμίζει X-COM όμως διατηρεί αναλλοίωτο το “DNA” της σειράς – αλλά τον περασμένο Απρίλιο, κυκλοφόρησε για PC. Τα Yakuza: Like a Dragon και Assassin's Creed Valhalla θα κυκλοφορήσουν σε πολλαπλές πλατφόρμες, όμως θα είναι αναβαθμισμένα στο Xbox Series X από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας – κυκλοφορούν ταυτόχρονα με την κονσόλα. Σίγουρα, δεν έχουν το βάρος ενός νέου Halo που αποδεδειγμένα μπορεί να σηκώσει στους «ώμους» του ένα λανσάρισμα, όμως επιλογές υπάρχουν. Και εκεί είναι που γίνεται η διαφορά: ένας συνδρομητής Xbox Game Pass θα έχει εκατοντάδες παιχνίδια να παίξει από την πρώτη ημέρα που θα πιάσει στα χέρια του την κονσόλα, πολλά εκ των οποίων θα είναι Optimized for Xbox Series X ενώ ακόμη και κάποια που δεν είναι, εκμεταλλεύονται συστημικές αναβαθμίσεις (όπως Auto HDR) για να δώσουν έναν λόγο επιστροφής σε αυτά. Μαζί με το backwards compatibility, που περιλαμβάνει τίτλους Xbox One, Xbox 360 και Xbox, η λίστα διαθέσιμων τίτλων αυξάνεται κατά μερικές χιλιάδες – όμως πάλι, έχει μεγάλη διαφορά το «διαθέσιμος τίτλος» από το «αποκλειστικός τίτλος», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον καθένα. Και μιλώντας αποκλειστικά για αποκλειστικά, δεν υπάρχει κάτι εξαιρετικό στο άμεσο μέλλον – το αξιοσημείωτο The Medium δέχτηκε αναβολή για τον Ιανουάριο του 2021 και επρόκειτο για ένα από τα εντυπωσιακότερα next-gen παιχνίδια. Με τον Covid-19 να έχει επηρεάσει την ανάπτυξη πολλών παιχνιδιών, αλλά και την ομοιογένεια των νέων κονσολών τόσο μεταξύ τους όσο και με της προηγούμενης γενιάς, η μετάβαση δεν θυμίζει τόσο το παραδοσιακό «άλμα» που έγινε από το Xbox στο Xbox 360. Θυμίζει περισσότερο την μετάβαση από Xbox 360 σε Xbox One, όπου υπήρχαν cross-gen τίτλοι στο λανσάρισμα, ελάχιστα exclusives και δεν είδαμε την πραγματική δύναμη και δυνατότητες της νέας γενιάς για μερικά χρόνια. Αν κάποιος κάνει λίγη υπομονή, θα μπορεί να παίξει το Call of Duty Black Ops Cold War απευθείας στο Xbox Series X με όλες τις βελτιώσεις, όμως θα είναι ένα next-gen παιχνίδι; Ουσιαστικά, όχι. Κάποιος που έχει μεγάλη βιβλιοθήκη παιχνιδιών Xbox και δεν «καίγεται» να παίζει νέα παιχνίδια από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας τους, θα έχει τεράστιο όφελος αν μεταβεί στο Xbox Series X λόγω της ποιότητας του backwards compatibility που ξεφεύγει από τα όρια του απλά «συμβατού». Για τον μέσο χρήστη όμως, η πραγματική ερώτηση που πρέπει να κάνει στον εαυτό του όποιος σκέφτεται την αναβάθμιση είναι η εξής: έχω/θέλω Game Pass; Η υπηρεσία της Microsoft είναι το «κλειδί» για όποιον συνδρομητή σκέφτεται τη μετάβαση, καθώς θα είναι απρόσκοπτη σε επίπεδο που δεν «καταλαβαίνει» κανείς ότι άλλαξε γενιά και κονσόλα - μάλιστα, με το λανσάρισμα της κονσόλας θα ενσωματωθεί το EA Play στη συνδρομή Xbox Game Pass Ultimate, προσφέροντας ακόμη περισσότερα παιχνίδια στη λίστα. Τα saves μεταφέρονται και οι αναβαθμίσεις παιχνιδιών για Series X είναι δωρεάν και από την πρώτη μέρα θα μπορεί να κατεβάσει πάνω από 200 παιχνίδια - οπότε τίποτα δεν τον κρατάει πίσω. Ούτε καν η συμβατότητα αξεσουάρ, καθώς χειριστήρια, ακουστικά και οτιδήποτε άλλο θα λειτουργεί κανονικότατα στο Xbox Series X. Χειριστήριο – Αξεσουάρ Το ανασχεδιασμένο χειριστήριο του Xbox Series X είναι φαινομενικά ίδιο με του Xbox One, αλλά δέχτηκε κάποιες μικρές και σημαντικές αλλαγές. Για αρχή, το d-pad είναι πλέον σε σχήμα δίσκου οκτώ κατευθύνσεων έναντι σταυρού τεσσάρων κατευθύνσεων. Οι λαβές στην πίσω πλευρά του χειριστηρίου είναι ανάγλυφες και επενδυμένες με καουτσούκ για καλύτερο και σταθερότερο κράτημα, όπως και τα δύο πλήκτρα-σκανδάλες. Μια καλοδεχούμενη προσθήκη είναι το κουμπί “Capture” στο κέντρο, το οποίο επιτρέπει την αποτύπωση στιγμιοτύπου ή την καταγραφή βίντεο με ένα ή δύο πατήματα, κι έπειτα ο χρήστης μπορεί να μοιραστεί το υλικό είτε στο Feed του είτε σε συνδεδεμένους λογαριασμούς social media. Είναι κάτι που έλειπε από το Xbox One και η λύση με το Xbox button ήταν ξεκάθαρα σκέψη-μπάλωμα – όντως, ήρθε σε δεύτερο χρόνο και ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα εύχρηστη η διαδικασία. Στην επάνω όψη βρίσκεται μια θύρα USB-C, όμως στο εσωτερικό δεν υπάρχει επαναφορτιζόμενη μπαταρία και συνεχίζεται η παράδοση των μπαταριών AA. Είναι μια καλή λύση για κάποιον που δε θέλει καλώδια κι αντ' αυτού αλλάζει διαρκώς μπαταρίες (επαναφορτιζόμενες και μη) για να μη σταματάει το παιχνίδι, όμως αυτό είναι ξεκάθαρα θέμα προτίμησης. Θα πρέπει κάποιος να στηριχτεί σε επίσημα και ανεπίσημα προϊόντα για να εξοπλιστεί με επαναφοτιζόμενες μπαταρίες, είτε το Play & Charge Kit είτε τυπικές, επαναφορτιζόμενες AA (οι οποίες δεν φορτίζουν μέσω του χειριστηρίου, παρά μόνο μέσω του φορτιστή τους). Οι βελτιώσεις του χειριστηρίου ίσως δεν ακούγονται εντυπωσιακές, όμως είναι στοχευμένες και δεν επεμβαίνουν πολύ στην επιτυχημένη φόρμουλα που έχει στα χέρια της η Microsoft. Το controller παραμένει άκρως βολικό ακόμη και μετά από ώρες παιχνιδιού, ακόμη και για ανθρώπους με μεγάλα χέρια ή δάχτυλα, ενώ χάρη στη διαγώνια τοποθέτηση των μοχλών είναι βολικό για πληθώρα παιχνιδιών είτε κάνουν χρήση του d-pad είτε όχι. Καθώς αναφέρθηκε το Play & Charge Kit, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του software υπάρχει και στο hardware της κονσόλας: backwards compatibility. Όλα τα αξεσουάρ (πέραν του Kinect) που έχει κάποιος για Xbox One, από χειριστήρια έως ακουστικά, είναι πλήρως συμβατά με το Xbox Series X – το καινούριο χειριστήριο, αντίστοιχα, λειτουργεί και σε Xbox One. Αυτό ίσως κάνει την σκέψη της μετάβασης ευκολότερη για κάποιον που έχει πληθώρα αξεσουάρ, καθώς θα γλιτώσει από έξοδα όπως έξτρα χειριστήριο ή ακουστικά και μπορεί να εστιάσει μόνο στην αγορά της κονσόλας. Συμπέρασμα Το Xbox Series X είναι ένα πραγματικό «κτήνος» επιδόσεων, από ταχύτητες και γραφικά έως πρωτοφανείς λειτουργίες όπως το Auto HDR. Είναι μια επένδυση που θα εντυπωσιάσει από την πρώτη ημέρα, δεδομένου πως ο χρήστης έχει στην κατοχή του τον κατάλληλο εξοπλισμό. Πέραν τούτου, είναι ξεκάθαρα μια επένδυση που θα αρχίσει να δείχνει τις πραγματικές της δυνατότητες σε βάθος χρόνου -ίσως και με την έλευση του Halo Infinite- καθώς κατά την κυκλοφορία αλλά και για λίγους μήνες αργότερα, λείπει το «ένα παιχνίδι» που θα κάνει κάποιον να τρέξει προς την κονσόλα. Βέβαια, για κάποιον που ήδη ανήκει στο οικοσύστημα του Xbox ή θέλει να εισέλθει για πρώτη φορά, η μετάβαση είναι μια άκρως δελεαστική πρόταση καθώς ο συνδυασμός backwards compatibility (software και hardware), αναβαθμίσεων και Xbox Game Pass είναι κάτι που δύσκολα θα μπορέσει να αντισταθεί όποιος περάσει λίγο χρόνο με τη νέα κονσόλα.

Η παραγωγή περιεχομένου εικόνας και βίντεο, βρίσκεται εδώ και χρόνια στο προσκήνιο. Οι streamers αποτελούν τους celebrities των generations Z και Alpha, μεγαλουργώντας σε κάθε λογής πλατφόρμες, από το YouTube και το Twitch, μέχρι το Instagram, το Facebook και το TikTok -ανάλογα με το πού βρίσκεται το κοινό του καθενός. Τα τραβηγμένα με smartphone κλιπάκια έχουν δώσει τη θέση τους σε ποιοτικές παραγωγές καθώς οι δημιουργοί περιεχομένου ανεβάζουν με το πέρασμα του χρόνου τα στάνταρ τους. Την ανάγκη αυτή για ένα εργαλείο κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες και τις απαιτήσεις αυτού ακριβώς του κοινού αφουγκράστηκε η Sony και προχώρησε στη δημιουργία της vlog camera ZV-1. Ίσως θυμάστε μια παλιά προσπάθεια της Ιαπωνικής εταιρείας πριν 8 χρόνια με την ονομασία Bloggie, μια προσπάθεια που όμως δεν είχε συνέχεια αφού ίσως ήταν μπροστά από την εποχή της. Το νέο μοντέλο σηματοδοτεί για τη Sony την ανατολή της νέας γενιάς vlogging. Με λειτουργίες ανεπτυγμένες βάσει των “θέλω” των σύγχρονων δημιουργών περιεχομένου βίντεο -κυρίως- και εικόνας -δευτερευόντως- η ZV-1 έρχεται να λύσει τα χέρια των τελευταίων, επιτρέποντάς τους να κάνουν τη δουλειά τους πολύ πιο εύκολα και χωρίς καμία έκπτωση σε ό,τι αφορά την ποιότητα. Ας δούμε όμως τις λειτουργίες της και να εξετάσουμε αν και κατά πόσο αξίζει τα -κάμποσα- χρήματα που θα χρειαστεί να δαπανήσει κανείς για την αγορά της. Εμφάνιση – Ποιότητα κατασκευής Ο σχεδιασμός της ZV-1 είναι αρκετά λειτουργικός και με ιδιαίτερη έμφαση στην άνετη χρήση με το ένα χέρι. Μεγάλο μέρος του κοινού στο οποίο απευθύνεται εξ άλλου, συνηθίζει να γράφει τα βίντεό του με την κάμερα στο χέρι, οπότε η επιλογή της Sony είναι η πλέον ενδεδειγμένη. Η κάμερα διαθέτει εργονομικό σώμα -με ειδικό grip- και χωρά άνετα στην παλάμη, ενώ το βάρος της έχει διατηρηθεί σε αρκετά χαμηλά επίπεδα -μόλις 294 γραμμάρια. Στο αριστερό τμήμα της επάνω πλευράς της μηχανής -όπως κοιτά κανείς τον φακό- συναντάμε πέντε πλήκτρα. Αξίζει να σημειώσουμε πως ένα εξ αυτών είναι το πλήκτρο εγγραφής βίντεο (σε μία κίνηση που δε μας έχει συνηθίσει η Sony) το μέγεθος του οποίου έχει αυξηθεί σημαντικά ενώ όπως και τα υπόλοιπα, έχει ματ υφή. Το κυρίως πάνελ ελέγχου βρίσκεται στα δεξιά της πλάτης του σώματος και αποτελείται από πέντε πλήκτρα και μία περιστρεφόμενη ροδέλα. Κυρίαρχο ρόλο φυσικά διαθέτει η OLED οθόνη των 3 ιντσών η οποία μάλιστα περιστρέφεται κατά 270ο έτσι ώστε ο χρήστης να βλέπει ανά πάσα στιγμή τι “γράφει” η κάμερα, ακόμα κι όταν βρίσκεται απέναντί της. Σε πλήρως ανοιχτή θέση, βρίσκεται στα δεξιά του φακού, κάτι που την κάνει ιδανική για τα περισσότερα σενάρια εγγραφής, συμπεριλαμβανομένου και με την κάμερα κάθετα τοποθετημένη. Αν δεν κάνουμε λάθος, έχουμε χρόνια να δούμε Sony κάμερα με τη θέση της οθόνης σ’ αυτό το σημείο, και πιστεύουμε είναι το ιδανικότερο. Η τεχνολογία αφής της αυξάνει τη λειτουργικότητά της κατακόρυφα, δίνοντας στον χρήστη ορισμένες εντυπωσιακές δυνατότητες που θα αναλύσουμε παρακάτω. Η μπαταρία της ZV-1 αφαιρείται και φορτίζεται ενώ από πλευράς συνδεσιμότητας, θα βρείτε θύρες 3,5 χιλιοστών, micro HDMI και micro USB, η οποία δεν συμβαδίζει καθόλου με την εποχή και αποτελεί παραφωνία. Η μηχανή έρχεται εξοπλισμένη με multi-interface shoe και φυσικά τεχνολογία Bluetooth. Η αυτονομία της δεν εντυπωσιάζει, όμως μπορείτε να συνδέσετε ένα power bank προκειμένου να συνεχιστεί η εγγραφή σας. Τι δεν θα βρείτε στη ZV-1; Χαρακτηριστικά που κατά τη Sony δεν είναι απαραίτητα για έναν vlogger όπως αρχικά κάποιο ενσωματωμένο flash ή την υποστήριξη NFC. Ακόμα δεν υπάρχει Viewfinder κάτι αναμενόμενο όπως επίσης και κάποιο control ring. Οι συγκεκριμένες απουσίες είναι και αυτές που «ξεχωρίζουν» την ZV-1 από την RX σειρά της Sony και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι την αντικαθιστά. Τεχνικά χαρακτηριστικά - Λειτουργίες Ξεκινώντας την παρουσίαση των λειτουργιών της ZV-1, θα πρέπει να αναφερθούμε αρχικά στο δυνατότερο χαρτί της κάμερας και αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο, στο auto focus (0,03 δευτ.). H Sony έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα εδώ λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι αρκετοί vloggers παρουσιάζουν προϊόντα μετακινώντας και περιστρέφοντάς τα στο κάδρο και ως εκ τούτου, η αυτόματη εστίαση οφείλει να είναι άψογη ώστε να μην επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα του βίντεο. Η υβριδική λειτουργία αυτόματης εστίασης προσαρμόζεται βάσει ταχύτητας και ευαισθησίας, έτσι ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα κατά περίσταση. Το PDAF (αυτόματη εστίαση αναγνώρισης φάσης) κάνει θαύματα, εναλλάσσοντας την εστίαση μεταξύ του προσώπου και του παρασκηνίου πολύ γρήγορα όπως θα δείτε και στη βιντεοπαρουσίαση, τη στιγμή που η τεχνολογία Real-time Eye AF την οποία γνωρίζουμε καλά από την αlpha σειρά, “κλειδώνει” στα μάτια για ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια. Η δε παρακολούθηση θέματος, επίσης σε πραγματικό χρόνο, ενεργοποιείται με ένα άγγιγμα της οθόνης, λειτουργεί με βάση μια σειρά χαρακτηριστικών (απόσταση, χρώματα, πρόσωπο, μάτια, μοτίβο) και χαρίζει εντυπωσιακά πλάνα, ακόμα κι όταν έχουμε να κάνουμε με γρήγορη κίνηση. Εδώ να πούμε ότι η τεχνολογία Eye AF που συναντάμε στη ZV-1 υποστηρίζει ανθρώπους για λήψη φωτογραφιών με δυνατότητα επιλογής αριστερού ή δεξιού ματιού, καθώς και αναγνώριση ζώων, κάτι που για το τελευταίο δεν ισχύει στην εγγραφή βίντεο. Το ενσωματωμένο φίλτρο ND (neutral density ή ουδέτερης πυκνότητας) περιορίζει το φως που εισέρχεται στον φακό, καθιστώντας δυνατή την εγγραφή βίντεο σε υπερβολικά φωτεινές τοποθεσίες με τη μέγιστη τιμή διαφράγματος. Η ZV-1 μάλιστα καταγράφει 1,7 φορές την πληροφορία που απαιτεί ένα 4K βίντεο (συγκεκριμένα μιλάμε για εικόνα 5028 x 2828 pixels όταν το 4K απαιτεί 3840 x 2160) για ομαλότερα αποτελέσματα χάρη στο oversampling. Στις υποστηριζόμενες αναλύσεις εγγραφής βίντεο, απουσιάζει μία από τις σημαντικότερες, αυτή στην 4K ανάλυση με 60fps ενώ στη Full HD ανάλυση, εκτός από 24/30/60, συναντάμε και 120fps. Στα διαθέσιμα format εγγραφής υποστηρίζεται το XAVC S και AVCHD. Η υποστήριξη S-Log3 εγγυάται άριστη ποιότητα αναπαραγωγής από τις σκιές έως τους ενδιάμεσους τόνους (18% γκρι) όπως επίσης και η τεχνολογία HLG (Hybrid Log-Gamma), πλήρως συμβατή με HDR. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αρκετοί δημιουργοί βίντεο, έχει να κάνει με τον τρόπο που επηρεάζουν την εικόνα οι αλλαγές στον φωτισμό ενώ εκείνοι κινούνται. Όπως διαπιστώσαμε, η ZV-1 βελτιστοποιεί διαρκώς τους τόνους του δέρματος και δίνει έμφαση στο πρόσωπο έτσι ώστε αυτό να παραμένει φωτεινό, ακόμα κι όταν ο περιβάλλων φωτισμός δεν είναι ιδανικός. Η μηχανή αναγνωρίζει το πρόσωπο του χρήστη, ρυθμίζοντας κατάλληλα την έκθεση ενώ παράλληλα εφαρμόζει και ένα εφέ απαλού δέρματος, “μακιγιάροντας” ρυτίδες και ατέλειες, χωρίς όμως να επηρεάζει τα μάτια και το στόμα τα οποία διατηρούν τα χαρακτηριστικά τους (ο βαθμός εφαρμογής ρυθμίζεται). Δοκιμάζοντας μάλιστα να γυρίσουμε το κεφάλι μας έτσι ώστε να μην κοιτάμε την κάμερα, διαπιστώσαμε ότι η μηχανή φρόντιζε να “παγώσει” τη φωτεινότητα και την έκθεση, αποφεύγοντας τις δυσάρεστες εκπλήξεις. Η σταθεροποίηση εικόνας είναι εξαιρετική. Η λειτουργία Advanced SteadyShot με την οπτική και ηλεκτρονική σταθεροποίηση εικόνας χαρίζουν ομαλές λήψεις που παραπέμπουν σε gimbal, ακόμα κι όταν περπατάτε κρατώντας τη ZV-1 στο χέρι. Σε αυτή μάλιστα την περίπτωση δε θα χρειάζεται να ανησυχείτε ούτε για την εικόνα αλλά ούτε και για τον ήχο o οποίος διακρίνεται βρίσκεται σε κορυφαία επίπεδα ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις. Η μηχανή, βλέπετε, έρχεται με μικρόφωνο τριών καψουλών που της επιτρέπει να καταγράφει υψηλής ποιότητας ήχο. Δέχεται δε και γούνινο αντιανέμιο (dead cat) για καθαρή εγγραφή ακόμα κι όταν φυσάει το οποίο το βρήκαμε στη συσκευασία ενώ σε κάθε περίπτωση μπορεί να συνδεθεί και με εξωτερικό μικρόφωνο μέσω του multi-interface shoe. Αυτό που κλέβει την παράσταση κατά την εγγραφή βίντεο, δεν είναι άλλο από το bokeh. Το εφέ θολώματος παρασκηνίου ενεργοποιείται με το πάτημα ενός αποκλειστικού κουμπιού (συγκεκριμένα του C1 στο πάνελ της επάνω πλευράς της μηχανής), εστιάζοντας έτσι από το παρασκήνιο στο πρόσωπο του χρήστη ή ένα αντικείμενο που κρατά/παρουσιάζει εκείνος. Η μετάβαση γίνεται γρήγορα, ομαλά και φυσικά ακόμα και κατά την εγγραφή βίντεο, συγκεντρώνοντας την προσοχή των θεατών του βίντεο εκεί που θέλει ο δημιουργός του. Για την παρουσίαση προϊόντων μάλιστα, υπάρχει και ειδική λειτουργία -το λεγόμενο Product Showcase. Ενεργοποιείται επίσης με το πάτημα ενός πλήκτρου (του C2, στο πίσω μέρος του σώματος) και πραγματοποιώντας μια σειρά ρυθμίσεων επιτρέπει τη γρήγορη και ομαλή μετάβαση όσον αφορά στην εστίαση από το πρόσωπο στο προϊόν και τούμπαλιν. Έτσι, η κάμερα προσαρμόζεται άμεσα στις αλλαγές που συμβαίνουν στο πλάνο χωρίς να χάνεται χρόνος μέχρι να καταφέρει να εστιάσει. Σε περίπτωση που θελήσετε να τραβήξετε κάθετο βίντεο, η ZV-1 θα σας καλύψει απόλυτα, αναγνωρίζοντάς το ως τέτοιο. Το super slow motion υποστηρίζει frame rate στα 240, 480 και 960 fps (στα 24, 30 και 60p) ενώ το Interval Shooting θα σας δώσει την ευκαιρία να δημιουργήσετε τα δικά σας time lapse χρησιμοποιώντας RAW ή JPG. Παράλληλα έχετε τη δυνατότητα να διαλέξετε ενσταντανέ από τα κλιπ σας, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσετε ως φωτογραφίες, thumbnails στο YouTube κλπ. Αρκετά χρήσιμη βρήκαμε και τη λειτουργία προσθήκης συγκεκριμένων χαρακτήρων στα ονόματα των αρχείων. Να επισημάνουμε ότι κατά την εγγραφή βίντεο, δίπλα από το φακό υπάρχει ένα μεγάλο κόκκινο λαμπάκι (λυχνία αναφέρεται στο μενού) το οποίο παραμένει ενεργό προκειμένου να σας ενημερώσει άμεσα ότι η εγγραφή είναι ενεργή, και να αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις. Το πρόβλημα της υπερθέρμανσης κατά την 4K εγγραφή δεν λείπει και από την ZV-1, με τη Sony να μας δίνει δύο σχετικές επιλογές μέσω του μενού της συσκευής. Η πρώτη δεν κάνει συμβιβασμούς στην ποιότητα και κατά τη λειτουργία της κάμερας σε θερμοκρασία δωματίου, μπορέσαμε να έχουμε συνεχή εγγραφή για περίπου 20 λεπτά πριν εμφανιστεί το σχετικό μήνυμα και η κάμερα απενεργοποιηθεί. Η δεύτερη ρύθμιση δίνει προτεραιότητα στο χρόνο εγγραφής, ρίχνοντας όμως την ποιότητα μετά από κάποιο διάστημα, κάτι που στην περίπτωσή μας μεταφράστηκε σε πτώση της φωτεινότητας και στην παρουσία θορύβου. Στην περίπτωση αυτή, η εγγραφή διήρκεσε πολύ παραπάνω και συγκεκριμένα σ τα 37 λεπτά. Το rebound πάντως, η επανενεργοποίηση δηλαδή της κάμερας και η εκ νέου εγγραφή, δεν παίρνει χρόνο, όμως καλό είναι να το γνωρίζετε. Σε ό,τι αφορά τώρα τη λήψη φωτογραφιών, ο επεξεργαστής BIONZ X (ο ίδιος με εκείνον που διαθέτουν η Alpha 9 II και η RX100 VII) θα κάνει τη ζωή σας ευκολότερη, με τη Sony να αναφέρει κάνοντας καλή δουλειά και με το θόρυβο στο τελικό αποτέλεσμα. Με 20,1 ενεργά MP, εύρος ISO 125-12800 και έναν αρκετά πετυχημένο συνδυασμό CMOS αισθητήρα Exmor RS και τεχνολογίας οπίσθιου φωτισμού, η μηχανή προσφέρει κορυφαία ποιότητα εικόνων. Το εντυπωσιακά ευρύ AF 315 σημείων καλύπτει το 65% της εικόνας ενώ με ένα άγγιγμα της οθόνης, η μηχανή θα εστιάσει στο θέμα σας “κλειδώνοντας” επάνω του. Μπορεί να τραβήξει περί τα 24 καρέ/δευτερόλεπτο μέχρι και 172 λήψεις, ενώ χάρη στο λειτουργικό μενού, τον προσαρμόσιμο δακτύλιο και το πλήκτρο Fn, ο χρήστης έχει ευκολότερη πρόσβαση στις λειτουργίες και τις ρυθμίσεις που χρησιμοποιεί περισσότερο. Ένας κάτοχος οποιασδήποτε άλλης κάμερας της σειράς Alpha ή RX της Sony, δεν θα δυσκολευτεί καθόλου με το μενού της ZV-1 αφού είναι σχεδόν ίδιο. Παρέχει αρκετές λειτουργίες στις οποίες θα χαθείτε, κάτι που δικαιολογεί σε ένα βαθμό και το κόστος της. Μέσω του My Menu, ο κάτοχος της κάμερας μπορεί να δηλώσει έως και 30 διαφορετικά menu items τα οποία χρησιμοποιεί συχνά, προκειμένου να έχει άμεση πρόσβαση σ’ αυτά. Μας άρεσε ακόμα η ξεχωριστή δήλωση ενός Fn κουμπιού, είτε για φωτογραφία είτε για βίντεο. Συνοδευτικές εφαρμογές – Αξεσουάρ Η ZV-1 είναι συμβατή με την εφαρμογή Imaging Edge Mobile. Θα την κατεβάσετε στο smartphone σας προκειμένου να μεταφέρετε σε αυτό φωτογραφίες και βίντεο από τη μηχανή. Η προβολή και μεταφορά γίνονται, μάλιστα, ακόμα κι όταν η κάμερα είναι απενεργοποιημένη, μέσω Bluetooth! Επιπρόσθετα, έχοντας συνδέσει τις δύο συσκευές, θα μπορείτε να βλέπετε σε πραγματικό χρόνο και με πρακτικά ανύπαρκτη καθυστέρηση την εικόνα που ετοιμάζεται να τραβήξει η ZV-1 στην οθόνη του smartphone. Το Movie Edit add-on είναι ό,τι πρέπει για τη γρήγορη επεξεργασία βίντεο (αλλαγή προσανατολισμού, σταθεροποίηση, καδράρισμα κλπ). Πέραν του Imaging Edge Mobile, υπάρχει και το Imaging Edge Desktop. Μέσω αυτού μπορείτε να χειρίζεστε τη μηχανή από τον υπολογιστή σας, να μεταφέρετε εύκολα και γρήγορα εικόνες, να ελέγχετε την ποιότητα των λήψεών σας και να τις βαθμολογείτε. Υποστηρίζεται επεξεργασία RAW, όχι όμως και αρχείων βίντεο. Στο πακέτο, περιλαμβάνεται και ένα ασύρματο gimbal (GP-VPT2BT), το οποίο είναι απαραίτητο για εγγραφές όπου κινείστε και θέλετε να χειρίζεστε καλύτερα την κάμερα, αλλάζοντας το κεντρικό πλάνο από εσάς σε κάποιο άλλο θέμα και τούμπαλιν. Στην επιφάνειά του βρίσκονται τα απαραίτητα πλήκτρα για τις κεντρικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένου του 2x zoom αλλά και του C1, ενώ αναλαμβάνει και το ρόλο του τριπόδου. Συμπέρασμα Με τιμή γύρω στα €800, η ZV-1 δεν είναι φθηνή. Δε στοχεύει προφανώς στο κοινό που τραβάει αραιά και πού κανένα βίντεο για τα προφίλ του στα social media αλλά σε εκείνους που ασχολούνται ημι-επαγγελματικά με τη δημιουργία περιεχομένου και δεν θέλουν ή δεν χρειάζεται να επενδύσουν σε κάποια άλλη κατηγορία, θέλοντας όμως πρόσβαση σε επαγγελματικά χαρακτηριστικά. Οι τεχνολογίες της έχουν τη δυνατότητα να απλοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή τους, γλιτώνοντάς τους από την αγορά επιπλέον εξοπλισμού για τη δημιουργία των ιδανικών συνθηκών και την επιπρόσθετη επεξεργασία ενώ δίνει έμφαση στον εύκολο χειρισμό προκειμένου η εγγραφή να ξεκινήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Το auto focus που παρέχει σε συνδυασμό με το bokeh εφέ είναι από τα καλύτερα που έχουμε δει ανεξαρτήτου κατηγορίας κάμερας και είναι αυτά στα οποία δίνουν προτεραιότητα οι YouTubers. Αν ανήκετε σε αυτό το γκρουπ, τότε είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι αργά ή γρήγορα η ZV-1 θα κάνει απόσβεση των χρημάτων που θα δαπανήσετε για την αγορά της. Μας άρεσαν Λειτουργικό design με εύχρηστα πλήκτρα και φιλικά προς τον χρήστη μενού Κορυφαία λειτουργία AF Απόδοση τόνων προσώπου με απόλυτη φυσικότητα Ενεργοποίηση/απενεργοποίηση bokeh κατά τη λήψη βίντεο στη στιγμή Καθαρή εγγραφή ήχου Πλήθος επιπρόσθετων δυνατοτήτων Δεν μας άρεσαν Αυτονομία Απουσία δυνατότητα εγγραφής 4K/60fps Συχνή υπερθέρμανση κατά την εγγραφή 4K video Απουσία ενσωματωμένου φλας Micro-USB θύρα

Με τα foldable smartphones να αποτελούν αδιαμφισβήτητα ένα trend που θα μας απασχολεί για τα επόμενα χρόνια, η Samsung λανσάρει τη δεύτερη πρότασή της στην κατηγορία μετά το περσινό Galaxy Fold. Λίγους μήνες αργότερα μετά το τελευταίο λοιπόν, το Samsung Galaxy Z Flip έρχεται να δελεάσει όλους όσοι σκέφτονται να επενδύσουν σε μία foldable (ή αν προτιμάτε clamshell 2.0) συσκευή και είναι διατεθειμένοι αφ’ ενός να κάνουν τις απαραίτητες παραχωρήσεις και αφ’ ετέρου να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Η περίπτωση του Galaxy Z Flip δεν είναι εύκολη. Τα όσα πρέπει να εξετάσει και να λάβει υπ’ όψιν του ο καταναλωτής πριν προχωρήσει στην αγορά του είναι αρκετά. Σε κάποιους ενδεχομένως να φανούν περιοριστικά, κάποιοι άλλοι ίσως να είναι σε θέση να ζήσουν μαζί τους. Όσο για τη σύγκριση της συσκευής με άλλες; Πριν καν περάσουμε στα τεχνικά χαρακτηριστικά, ίσως να πρέπει να εξετάσουμε το design και τον σκοπό που εξυπηρετεί αυτό. Όπως και να ‘χει, πάμε να κάνουμε το Samsung Galaxy Z Flip φύλλο και φτερό! Εμφάνιση – Σχεδιασμός Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: γιατί να προτιμήσει κανείς μία foldable συσκευή; Ο ουσιαστικός λόγος δεν είναι άλλος από τον μειωμένο χώρο που καταλαμβάνει ούσα κλειστή και με τετράγωνο σχήμα, επιτρέποντας έτσι την ευκολότερη μεταφορά της, καθώς και τη μεγαλύτερη οθόνη που διαθέτει όταν την ξεδιπλώσεις. Υπάρχει φυσικά και ο παράγοντας της αισθητικής αλλά αυτό αποτελεί καθαρά υποκειμενικό κριτήριο. Από αυτή την άποψη και μόνο, το Galaxy Z Flip τα καταφέρνει μια χαρά αφού οι διαστάσεις του όντας κλειστό είναι 87,4 x 73,6 x 17,3 χιλιοστά. Όταν ανοίξει βέβαια, το μήκος “εκτοξεύεται” στα 167,3 χιλιοστά αλλά αντίστοιχα το προφίλ πέφτει κάτω από το μισό και συγκεκριμένα στα 7,2 χιλιοστά. Το βάρος του Galaxy Z Flip εντοπίζεται στα 183 γραμμάρια, τιμή μάλλον αποδεκτή, ιδίως δε αν λάβουμε υπ’ όψιν τα 220 γραμμάρια του επίσης νεότευκτου Galaxy S20 Ultra (στις ίδιες ίντσες πάντως, το Galaxy S20+ ξεκινά από τα 186 γραμμάρια). Η συσκευή ανοίγει και κλείνει χάρη σε έναν κρυφό μηχανισμό άρθρωσης. Ο μεντεσές που φέρει το λογότυπο της Samsung και διακρίνεται όταν το Galaxy Z Flip είναι κλειστό, εξαφανίζεται πλήρως όταν ανοίξει η συσκευή. Η δε λειτουργία του είναι “ημιαυτόματη” αφού στις 40-45ο είτε ανοίγει σχηματίζοντας ορθή γωνία, είτε κλείνει εντελώς. Στα δύο του άκρα φαίνονται δύο μικρά εξαρτήματα σχήματος “T” ενώ υπάρχουν και αθέατα βουρτσάκια ώστε να εμποδίζουν την είσοδο σε σωμάτια σκόνης. Γύρω-γύρω από την οθόνη υπάρχει ένα πλαστικό πλαίσιο που εξέχει ελαφρώς. Η σημασία του είναι διττή, αφού από τη μία διατηρεί ανέπαφη την οθόνη κατά το κλείσιμο της συσκευής (προκειμένου να μην ακουμπούν το επάνω με το κάτω τμήμα της) και από την άλλη λειτουργεί αποτρεπτικά στον πειρασμό της αφαίρεσης της πλαστικής προστατευτικής επίστρωσής της, ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπισε η νοτιοκορεατική εταιρεία με το πρώτο foldable smartphone της. Η αίσθηση που αφήνει πάντως ο μηχανισμός άρθρωσης είναι υπέροχος. Θεωρητικά λειτουργεί και σαν αγχολυτικό (ακριβό μεν, αποτελεσματικό δε) με τη Samsung να εξαίρει την αντοχή του στα περίπου 200.000 ανοιγοκλεισίματα, κάτι περισσότερο δηλαδή από τα 5 χρόνια λειτουργίας. Πράγματι, στο διάστημα που τη δοκιμάσαμε, η συσκευή μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις όσον αφορά στη στιβαρότητά της. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε βέβαια τι αντίκτυπο θα έχει στη λειτουργία της μία πτώση. Το Galaxy Z Flip έρχεται μεν με προστατευτική θήκη δύο τμημάτων στη συσκευασία του, όμως αυτή το θωρακίζει κατά κύριο λόγο από γρατζουνιές και ανάλογες μικροφθορές. Αυτές που μας προβλημάτισαν αρκετά όμως, ήταν οι προειδοποιήσεις που αναγράφονταν στη ζελατίνα της συσκευής. Η απουσία προστασίας από νερό και σκόνη (βάσει προτύπου IP) είναι κάτι που συνηθίζεται και μπορεί να γίνει αποδεκτό –αρκετές συσκευές άλλωστε ακόμα και σήμερα δεν προσφέρουν τέτοια δυνατότητα. Οι πιθανότητες πρόκλησης φθοράς στην οθόνη σε περίπτωση αγγίγματος με μεγαλύτερη δύναμη απ’ ό,τι συστήνεται καθώς επίσης και απομαγνητισμού πιστωτικών και χρεωστικών καρτών –εξ αιτίας των ισχυρών μαγνητών της συσκευής- ωστόσο είναι σίγουρα θέματα που προβληματίζουν. Περιεργαζόμενοι το Galaxy Z Flip πάντως, στη δεξιά του πλευρά συναντούμε ένα πλήκτρο με ενσωματωμένο αναγνώστη δακτυλικού αποτυπώματος και εκείνο αυξομείωσης της έντασης του ήχου. Ο αναγνώστης είναι σε μια θέση που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε κινητά της Samsung και δουλεύει αρκετά γρήγορα. Στην αριστερή πλευρά της συσκευής, υπάρχει μόνο το trey για μία κάρτα nanoSIM –σημειώστε την απουσία υποστήριξης κάρτας μνήμης. Μικρόφωνα βρίσκονται και στην πάνω και στην κάτω πλευρά του smartphone με τη διαφορά ότι η τελευταία διαθέτει παράλληλα ηχείο και θύρα USB-C. Το κάτω μέρος της “πλάτης” του τηλεφώνου είναι άδειο, αναδεικνύοντας την premium επιφάνειά του με το προστατευτικό γυαλί (το μαύρο χρώμα στο οποίο μας ήρθε το Galaxy Z Flip είναι αρκετά ουδέτερο –μωβ και χρυσό θα έχουν σαφέστατα περισσότερο ενδιαφέρον), ωστόσο στο επάνω τμήμα της έχουμε τη διπλή κάμερα και μία επιπρόσθετη οθόνη. Οθόνες – Κάμερες Με τη συσκευή ακόμα κλειστή, θα παρατηρήσετε ότι στο εξωτερικό της πλαίσιο πλάι στην κάμερα βρίσκεται μία μικρή οθόνη αφής. Πρόκειται για μία Super AMOLED 1,1 ίντσας με ανάλυση 300 x 112 pixels στα 303 ppi. Ο ρόλος της είναι καθαρά βοηθητικός αφού προβάλλει ειδοποιήσεις από εφαρμογές και ονόματα/αριθμούς σε περίπτωση κλήσεων. Παράλληλα χρησιμεύει και ως μικροσκπικό viewfinder εφ’ όσον αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε την κύρια κάμερα της συσκευής για μια selfie, μόνο που λόγω των διαστάσεών της δεν προβάλλει ολόκληρη την εικόνα που πρόκειται να τραβήξετε (απλά βεβαιωθείτε ότι το πρόσωπό σας είναι ορατό). Το πρόβλημα με την εν λόγω οθόνη είναι ότι παρά την εξαιρετική της ποιότητα (δεν είχαμε κανένα πρόβλημα να τη διαβάσουμε ακόμα και σε εξωτερικούς χώρους) είναι υπερβολικά μικρή για να υπηρετήσει τον σκοπό της. Οι ειδοποιήσεις δεν προσφέρουν καμία επιπρόσθετη πληροφορία αφού για να δείτε τι ακριβώς αφορούν, θα πρέπει αφού αγγίξετε την οθόνη, να ανοίξετε τη συσκευή (τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση η αντίστοιχη εφαρμογή ξεκινά αυτόματα). Ναι μεν διακρίνονται η ημερομηνία, η ώρα και τα επίπεδα της μπαταρίας, ωστόσο αν το μέγεθός της ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο, θα συνέβαινε το ίδιο και με τη χρησιμότητά της. Ανοίγοντας τώρα τη συσκευή βλέπουμε τη Dynamic AMOLED οθόνη των 6,7 ιντσών του σε όλο της το μεγαλείο. Η Samsung την ονομάζει Infinity Flex Display όπως και στο Galaxy Fold, όμως αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι πως είναι ανάλυσης 2636 x 1080 (κάτι που μας δίνει αναλογία διαστάσεων 21,9:9) στα 425 ppi. Η πρώτη ερώτηση που θα κάνει κανείς, δεν μπορεί παρά να είναι τι αίσθηση αφήνει στην περιοχή του μηχανισμού άρθρωσης; Χωρίς περιστροφές και διάθεση ωραιοποίησης, μολονότι η δουλειά που έκανε η Samsung είναι εκπληκτική, ο μεντεσές κάτω απ’ την οθόνη δεν περνά απαρατήρητος. Ναι, οπτικά μετά από λίγο συνηθίζεται, ωστόσο κάθε φορά που το δάχτυλο περνά από πάνω του, φροντίζει να μας υπενθυμίζει την παρουσία του. Τα χρώματα της οθόνης πάντως είναι πανέμορφα. Δεν είναι η φωτεινότερη που έχουμε δει ούτε φτάνει στα επίπεδα της Galaxy S20 σειράς αλλά αποδίδει άκρως ικανοποιητικά ακόμα και υπό το φως του ήλιου σε εξωτερικούς χώρους. Η αντίθεση και οι τόνοι των χρωμάτων μας κάλυψαν, ωστόσο με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι φορώντας πολωτικά γυαλιά ηλίου ήταν αδύνατο να διακρίνουμε το περιεχόμενό της (εκτός κι αν γυρνούσαμε τη συσκευή σε landscape mode). Όπως αναφέρει η Samsung σε κάθε ευκαιρία, είναι κατασκευασμένη από ένα ειδικό αναδιπλούμενο γυαλί πάχους 30 μικρομέτρων, πάνω από το οποίο υπάρχει η ίδια πλαστική επίστρωση που είχε και το Galaxy Fold. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η οθόνη υποστηρίζει και λειτουργία Always On, μόνο που στην περίπτωση της συγκεκριμένης συσκευής, είναι άχρηστη. Περνώντας στις κάμερες, το Galaxy Z Flip έρχεται με ένα “ζεύγος” φακών ανάλυσης 12 MP έκαστος. Ο ένας είναι ευρυγώνιος με διάφραγμα f/2,2 ενώ ο άλλος υπέρ-ευρυγώνιος με διάφραγμα f/1,8 ενώ απουσιάζει η κάμερα βάθους/macro που συναντάμε στις περισσότερες –πλέον- high-end συσκευές. Αυτό που ισχύει σε ό,τι αφορά τη λήψη εικόνων και βίντεο, είναι πως το Galaxy Z Flip έρχεται με hardware ανάμεσα σε Galaxy S9 και S10 αλλά με πιο εξελιγμένο λογισμικό. Στο πλαίσιο του τελευταίου, προσφέροντας μεταξύ άλλων οπτική σταθεροποίηση εικόνας, δυνατότητα αποθήκευσης εικόνων σε φορμά RAW, προσθήκη γεωγραφικών δεδομένων, κλείδωμα αυτόματης εστίασης σε πρόσωπα, HDR, ακόμα και λήψη φωτογραφιών μέσω φωνητικών εντολών. Εννοείται πως μπορείτε, αν θέλετε, να “ακουμπήσετε” το Galaxy Z Flip με την πλάτη σε μία σταθερή επιφάνεια και να το αφήσετε να τραβά από εκεί. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλίσετε σταθερότατες λήψεις, άψογα timelapses και επαγγελματικά προφίλ, φτάνει φυσικά να πετύχετε το ύψος. Είναι μια «λειτουργία» που επινοήσαμε για να δικαιολογήσουμε το συγκεκριμένο form factor; Φυσικά και είναι.. Με την οθόνη του κινητού ανοιχτή σε ορθή γωνία –ή εκεί γύρω τέλος πάντων- ενεργοποιείται και η λειτουργία Flex, η οποία “σπάει” ουσιαστικά το περιβάλλον χρήστη στα δύο. Το επάνω τμήμα της οθόνης καταλαμβάνει αποκλειστικά το viewfinder ενώ τα πλήκτρα ελέγχου μεταφέρονται στο κάτω, κάνοντας έτσι τη ζωή σας ευκολότερη. Η ποιότητα των λήψεων του Galaxy Z Flip πάντως είναι πολύ καλή, μέρα και νύχτα. Όποια από τις δύο κάμερες κι αν χρησιμοποιήσαμε, όταν ο φωτισμός ήταν επαρκής τα αποτελέσματα μας άφησαν ενθουσιασμένους. Τα χρώματα ήταν ολοζώντανα, ο θόρυβος ελάχιστος, ενώ οι λεπτομέρειες απεικονίζονταν σε όλο τους το μεγαλείο. Ορισμένες αστοχίες σε σκοτεινές περιοχές και μία μικρή υπερβολή στην έκθεση σε κάποιες περιπτώσεις, δεν ήταν ικανές να αμαυρώσουν τις συνολικές επιδόσεις του κινητού στον τομέα. Η δε νυχτερινή λειτουργία δεν μας απογοήτευσε, καθώς οι μεγάλοι χρόνοι έκθεσης μας χάρισαν λήψεις ισορροπημένες με φυσικά χρώματα και σπουδαία φωτεινότητα. Στην πρόσοψη του Galaxy Z Flip υπάρχει μία κάμερα ανάλυσης 10 MP με διάφραγμα f/2,4 και τεχνολογία φακού 1,22 μ που βρίσκεται μέσα στην οθόνη. Η συγκεκριμένη κάμερα διαθέτει δύο λειτουργίες – Crop και Full View. Η πρώτη εστιάζει στο πρόσωπο του χρήστη ενώ η δεύτερη αποτυπώνει μία ευρύτερη εικόνα και ενεργοποιείται αυτόματα εφ’ όσον εντοπιστούν περισσότερα από ένα πρόσωπα. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, οι λήψεις θα σας καλύψουν απόλυτα, χαρίζοντάς σας φυσικούς τόνους, όμορφα πρόσωπα και άκρως επιτυχημένο bokeh. Αν θέλετε πάντως κάτι διαφορετικό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την κύρια ευρυγώνια κάμερα του Galaxy Z Flip ενώ αυτό είναι κλειστό για τις selfies σας! Θα είστε σε θέση να βεβαιωθείτε ότι βρίσκεστε όντως στο πλάνο κοιτώντας τη μικρή οθόνη πρόσοψης, ενώ οι λήψεις σας θα είναι ποιοτικά ανώτερες απ’ ό,τι με την κάμερα selfie. Μοναδικό μειονέκτημα (;) της εν λόγω δυνατότητας, είναι πως οι λήψεις περικόπτονται και εξάγονται σε σχήμα τετραγώνου. Αν αυτό δεν είναι κάτι που σας προβληματίζει, δοκιμάστε το. Από εκεί και πέρα, σε ό,τι αφορά το βίντεο, το Galaxy Z Flip “γράφει” κλιπ σε 4K ανάλυση και τα 2160p στα 60 fps, ωστόσο αν θέλετε να εκμεταλλευτείτε τη λειτουργία Super Steady (hint: θέλετε), τότε θα πρέπει να “πέσετε” στα 1080p και να χρησιμοποιήσετε την υπέρ-ευρυγώνια κάμερά του. Γενικώς, σε ό,τι αφορά το βίντεο μπορείτε να πειραματιστείτε άφοβα αφού η συσκευή προσφέρει αρκετές εναλλακτικές. Αυτό που θα πρέπει να έχετε υπ’ όψιν σε κάθε περίπτωση, είναι ο φωτισμός να είναι όσο το δυνατόν καλύτερος αφού σε συνθήκες… lounge, η ποιότητα των κλιπ πέφτει κατακόρυφα. Λειτουργίες – Επιδόσεις Από πλευράς τεχνικών χαρακτηριστικών, το Galaxy Z Flip μοιάζει με ναυαρχίδα του 2019. Δεν είναι μόνο οι κάμερες αλλά και αρκετά άλλα όπως επί παραδείγματι ο επεξεργαστής, ένας Snapdragon 855+ που προτιμήθηκε αντί ενός 865. Τα 8 GB RAM πάντως φτάνουν και περισσεύουν για να εγγυηθούν ομαλότατο multitasking ενώ από άποψη χωρητικότητας, θα πρέπει να βολευτείτε με τα 256 GB της συσκευής αφού δεν υπάρχει δυνατότητα προσθήκης κάρτας μνήμης. Το ξεκλείδωμα της συσκευής γίνεται με ένα άγγιγμα του πλήκτρου στη δεξιά πλευρά της, αν και μπορείτε να ενεργοποιήσετε και τη μη αξιόπιστη σάρωση προσώπου μέσω της κάμερας πρόσοψης. Με το ίδιο πλήκτρο θα εμφανίσετε το μενού με τις ειδοποιήσεις. Τη συγκεκριμένη λειτουργία καλό θα ήταν να τη συνηθίσετε διότι σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να φτάσετε με το δάχτυλό σας το επάνω μέρος της οθόνης, κάτι που στο Galaxy Z Flip είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Γνωρίζοντας ότι είναι ανέφικτος ο έλεγχος της συσκευής με το ένα χέρι, η Samsung την πλαισίωσε με μια σειρά από ενδιαφέρουσες δυνατότητες οι οποίες εκφράζονται μέσω του One UI 2.1. Έτσι μπορείτε π.χ. να χρησιμοποιείτε χειρονομίες για τον έλεγχο της συσκευής και να τρέχετε apps παράλληλα, εκμεταλλευόμενοι το μεγάλο μήκος της οθόνης του smartphone. Αν μάλιστα μία από τις εφαρμογές που έχετε επιλέξει δεν υποστηρίζει τη λειτουργία αυτή, τότε θα εμφανιστεί σαν picture in picture με δυνατότητα προσαρμογής του μεγέθους του παραθύρου της. Όπως προείπαμε, αν ενεργοποιήσετε την κάμερα έχοντας “μισάνοιχτο” το Galaxy Z Flip, τότε το περιβάλλον χρήστη της θα χωριστεί αυτομάτως στα δύο για μεγαλύτερη λειτουργικότητα και καλύτερη διαχείριση χώρου. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες εφαρμογές όπως π.χ. τα άλμπουμ φωτογραφιών και το YouTube (με αναλογία διαστάσεων 21,9:9, κατά την αναπαραγωγή βίντεο μοιραία εμφανίζονται μαύρες μπάρες δεξιά και αριστερά). Κατά τα άλλα το Android 10 έρχεται να προσφέρει μία άρτια εμπειρία χρήσης χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις. Στα της μπαταρίας, η Samsung έκανε καλή δουλειά, προικοδοτώντας το Galaxy Z Flip με δύο μπαταρίες στα 930 mAh (στο επάνω μέρος του) και 2.370 mAh (στο κάτω). Αυτό έγινε προκειμένου να υπάρξει ισορροπία ως προς την κατανομή του βάρους του τηλεφώνου, ενώ στο σύνολό τους, τα 3.300 mAh επαρκούν για περίπου μία ημέρα τυπικής χρήσης –με browsing, gaming, messaging, λήψη φωτογραφιών και βίντεο. Υποστηρίζεται φόρτιση 15 W αλλά και λειτουργίες Wireless Fast Charge και Wireless PowerShare. Η φόρτιση γίνεται αργά πάντά αφού για μια πλήρη διαδικασία χρειάζονται 2 ώρες. Συμπέρασμα Επανερχόμαστε στην ερώτηση που κάναμε στην αρχή: γιατί να προτιμήσει κανείς μία foldable συσκευή; Ποιο είναι αλήθεια το κοινό του Galaxy Z Flip; H Samsung μας προσέφερε ένα αναμφισβήτητα όμορφο τηλέφωνο με ένα gimmick ικανό να τραβήξει την προσοχή. Είναι όμως η αναδιπλούμενη οθόνη κάτι περισσότερο από ένα gimmick και σε τελική ανάλυση, αξίζουν τον κόπο οι παραχωρήσεις που θα πρέπει να κάνει κάποιος για να τη χαρεί; Αν εξετάσουμε το Galaxy Z Flip στο σύνολό του, τότε η απάντηση σε όλα αυτά είναι μάλλον αρνητική. Με τιμή gala €1599 είναι μία υπερτιμημένη πρόταση για τα όσα προσφέρει –και μην πάτε μακριά, μια ματιά στα ολοκαίνουρια Galaxy S20 θα σας πείσει για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα high-end τηλέφωνο. Η αναδιπλούμενη οθόνη έχει φυσικά το ενδιαφέρον της αλλά δεν είναι επ’ ουδενί “device seller” ενώ περιμέναμε πολύ περισσότερα στον τομέα του λογισμικού και πως αυτός μπορεί να εκμεταλλευτεί μια τέτοια οθόνη. Σε τελική ανάλυση η αγορά είναι γεμάτη από κομψές συσκευές με περισσότερο ισορροπημένες διαστάσεις, χαμηλότερη τιμή, αρτιότερα τεχνικά χαρακτηριστικά και χωρίς ανάγκη αναδίπλωσης. Στην ουσία το Galaxy Z Flip δεν είναι παρά ένα tech demo, ένας έλεγχος προόδου από τη Samsung επάνω σε ένα trend που ήρθε για να μείνει, με τη νοτιοκορεατική εταιρεία να δείχνει ότι θα οδηγεί την αγορά και στον τομέα αυτό. Τα foldable smartphones αποτελούν χωρίς δεύτερη σκέψη το μέλλον, όμως σε ό,τι αφορά το παρόν, οι ανάγκες των χρηστών και οι δυνατότητες της βιομηχανίας είναι διαφορετικές

Μετά από τόσες φήμες και τόση αναμονή, το πρώτο foldable smartphone που καταφέρνει να φτάσει στα ράφια των καταστημάτων, είναι το Galaxy Fold της Samsung, κάτι που ισχύει και για τη χώρα μας αν και σε περιορισμένα κομμάτια. Το Galaxy Fold αποτελεί στην ουσία την πρώτη συσκευή μιας νέας γενιάς smartphone που αναμένεται να μας απασχολήσει πολύ περισσότερο στο μέλλον, με την εκκίνηση να χαρακτηρίζεται από προβλήματα. Όλοι γνωρίζουν ότι αρχικά η συσκευή αναμένονταν να κυκλοφορήσει την άνοιξη, όμως διάφορα κατασκευαστικά προβλήματα, τα οποία εντόπισαν οι πρώτοι reviewers, έστειλαν πίσω στο σχεδιαστήριο τη Samsung, η οποία λάνσαρε την 5G έκδοση τον περασμένο Σεπτέμβριο. Στη χώρα μας έρχεται η 4G έκδοση και με μια τιμή που γνωρίζαμε από πριν ότι θα ήταν εξαιρετικά υψηλή, αφού μιλάμε για μια νέα εντελώς οθόνη, νέες κατασκευαστικές μεθόδους και νέα υλικά, τα οποία όλα πρέπει να συνδυαστούν κατάλληλα προκειμένου να φτάσει η συσκευή στα χέρια του καταναλωτή. Σχεδιασμός Από την πρώτη ματιά, το Galaxy Fold δεν μας θυμίζει οποιοδήποτε άλλο smartphone της Samsung, τουλάχιστον των τελευταίων ετών. Ο λόγος είναι το μακρόστενο σχήμα του, με αναλογία 21:9 και με ένα διαφορετικό χρωματισμό που προσδίδει πολυτέλεια αν και είναι μαγνήτης για τις δαχτυλιές. Η εμπρόσθια όψη, κρύβει μια δεύτερη οθόνη, 4,6 ιντσών, τεχνολογίας Super AMOLED και με ανάλυση HD+. Αν σας ακούγεται μικρή, τότε μάλλον έχετε περισσότερο δίκιο, κάτι που γίνεται πιο εμφανές αν τη δούμε ως μέρος της συνολικής εμπρόσθιας όψης, η οποία είναι αρκετά μεγαλύτερη, κάτι που αναμενόμενα δημιουργεί τεράστια περιθώρια πάνω και κάτω. Το κράτημα της συσκευής πάντως είναι σχετικά εύκολο όπως και η χρήση της μικρής οθόνης, η οποία μας γύρισε είναι η αλήθεια αρκετά χρόνια πίσω, όταν για αρκετούς, οι διαστάσεις αυτές ήταν και οι ιδανικές για ένα smartphone. Ο μηχανισμός της αναδίπλωσης, ή αλλιώς το hinge, είναι πάρα πολύ σημαντικός για κάθε smartphone με αναδιπλούμενη οθόνη και ένας από τους λόγους που το Galaxy Fold καθυστέρησε να κυκλοφορήσει. Αυτός στηρίζεται από ένα εικονικό σύστημα διπλών αξόνων, ο οποίος, σε συνδυασμό με άλλα εξαρτήματα, αποτρέπουν τον χρήστη στο να ξεπεράσει το όριο των 180 μοιρών κατά το πλήρες άνοιγμα της οθόνης. Η νοτιοκορεατική εταιρεία μας ενημέρωσε ότι ο μηχανισμός, εγγυάται 200.000 αναδιπλώσεις, κάτι που αντιστοιχεί σε μια 5ετία αν προχωρήσετε σε 100 τέτοιες ενέργειες καθημερινά. Όμως διευκρινίζει ότι αν το παρακάνετε με τη δύναμη που ασκήσετε στο μηχανισμό, τότε η αντοχή στο χρόνο μειώνεται. Πάντως η όλη διαδικασία «εκπέμπει» μια σταθερότητα, ειδικά όταν κλείνετε τη συσκευή, με τους μαγνήτες να μην επιτρέπουν το άνοιγμά της εκτός και αν το θελήσετε. Κατά τα άλλα, η Samsung τοποθετεί τον αναγνώστη δακτυλικού αποτυπώματος στο δεξί μέρος, ένα μέρος που έχουμε συνηθίσει να το επιλέγει η Sony για τις ναυαρχίδες της, ενώ ακριβώς από πάνω του υπάρχουν τα πλήκτρα αυξομείωσης ήχου και το πλήκτρο ενεργοποίησης ή απενεργοποίησης της συσκευής. Δεν υπάρχει η κλασσική θύρα ακουστικών των 3,5 χιλιοστών, και γι’ αυτό η Samsung περιλαμβάνει μέσα στο κουτί τα κορυφαία της ασύρματα ακουστικά, τα Galaxy Buds. Στο κουτί υπάρχει επιπλέον και μια θήκη με υλικό Kevlar που προστατεύει από γρατζουνιές τις επιφάνειες της συσκευής, όμως χαλάει την εμφάνισή της. Φυσικά δεν μιλάμε για οποιαδήποτε υποστήριξη αδιαβροχοποίησης, ένας ακόμα λόγος που θα πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα τη συσκευή από ατυχήματα. To βάρος του Galaxy Fold είναι ίσως το μεγαλύτερο που έχουμε δει ποτέ από smartphone της Samsung αφού κυμαίνεται στα 260 γραμμάρια. Infinity Flex Η αναδιπλούμενη οθόνη των 7,3 ιντσών, την οποία η Samsung ονομάζει Infinity Flex, είναι χωρίς αμφιβολία ο πρωταγωνιστής της συσκευής. Αυτή χαρίζει 1,4 φορές μεγαλύτερη επιφάνεια για web browsing από το Galaxy Note10+ αλλά και 1,3 φορές φαρδύτερα όταν επιλέξουμε την οριζόντια προβολή ενός 16:9 video. Όμως σ’ αυτή την περίπτωση δεν μας άρεσαν τα μεγάλα μαύρα κενά που υπήρχαν πάνω και κάτω από την εικόνα εξαιτίας και της αναλογίας της οθόνης ενώ σε κάθετη προβολή με τη συσκευή σε portrait mode, ο χρήστης έχει 2,2 φορές μεγαλύτερη οθόνη σε σύγκριση με ένα Galaxy Note10+. Τα χρώματα της οθόνης είναι εξαιρετικά, κάτι που μας έχει συνηθίσει η Samsung άλλωστε με κάθε της κορυφαίο smartphone, με χρωματική ακρίβεια και υποστήριξη HDR10+ για αντίστοιχες εφαρμογές που διαθέτουν σχετικό περιεχόμενο, όπως αυτή του Netflix. Η εμφάνιση της τσάκισης στο μέσο της οθόνης όταν αυτή είναι ανοιχτή, είναι μια πραγματικότητα και ένα από τα όρια του μηχανισμού αναδίπλωσης. Παρατηρήσαμε πάντως ότι περνάει σχεδόν απαρατήρητη μετά από λίγο καιρό ενώ είναι πιο έντονη η παρουσία της όταν η οθόνη έχει σκούρα χρώματα. Εδώ να πούμε ότι η Samsung έχει τοποθετήσει προστασία οθόνης με ένα επιπλέον Layer το οποίο «δένει» με τα υπόλοιπα στρώματα πίσω από τα περιθώρια, χωρίς ο χρήστης να έχει πρόσβαση σε οποιαδήποτε άκρη του προκειμένου να το ξεκολλήσει. Αυτό άλλωστε ήταν και ένα από τα μεγάλα προβλήματα της πρώτης έκδοσης της συσκευής που μπέρδεψε τους πρώτους reviewers, πολλοί από τους οποίους το αφαίρεσαν, καταστρέφοντας έτσι την οθόνη. Foldable Software Εκτός από το hardware, πολύ σημαντικό ρόλο στην εμπειρία που χαρίζει ένα αναδιπλούμενο smartphone, παίζει το λογισμικό που μπορεί να εκμεταλλεύεται αυτή τη δυνατότητα. Στο Galaxy Fold, βλέπουμε 2 σχετικές λειτουργίες, το App Continuity καθώς και το Multi-Active Window. Αποτελούν μέρος του Android 9 Pie και του One UI 2.0 ενώ σύμφωνα με τη Samsung, η 10η έκδοση του Android θα κυκλοφορήσει μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2020. Το App Continuity κάνει χρήση και της εμπρόσθιας «μικρής» οθόνης προκειμένου να χαρίσει μια ενιαία εμπειρία κατά τη χρήση μιας εφαρμογής. Για παράδειγμα, μπορείτε να ανοίξετε ένα βίντεο στο YouTube ή ένα χάρτη στα Google Maps, και να αποφασίσετε ότι θέλετε να το δείτε στην πλήρη μεγάλη οθόνη. Μετά το πλήρες άνοιγμα, η εφαρμογή σας περιμένει στη μεγάλη οθόνη ακριβώς από εκεί που την αφήσατε, χωρίς να χρειάζεται επανεκκίνηση του βίντεο ή εισαγωγή στοιχείων και πάλι στο χάρτη για μια πλοήγηση. Μάλιστα με τελευταίο update, ο χρήστης μπορεί να κάνει και την αντίστροφη κίνηση, από τη μεγάλη στη μικρή οθόνη δηλαδή και να συνεχίσει από εκεί τη χρήση, κάτι που δεν ήταν εφικτό αρχικά. Η δεύτερη δυνατότητα ονομάζεται Multi-Active Window και είναι η πιο χρήσιμη αφού επιτρέπει στον χρήστη να έχει παράλληλα τρεις ανοιχτές εφαρμογές στην οθόνη, ενισχύοντας σημαντικά το Multitasking, ένας τομέας που τα τωρινά smartphones δεν φημίζονται. Στο μισό της οθόνης μπορεί να τοποθετηθεί η πρώτη εφαρμογή ενώ το δεύτερο μισό μοιράζονται δύο εφαρμογές, με εσάς να αποφασίζεται πόσο ακριβώς χώρο θα καταλαμβάνουν. Στη συνέχεια, ανάλογα με την εφαρμογή, υπάρχει η δυνατότητα συνεργασίας, όπως για παράδειγμα το drag n drop μιας φωτογραφίας από τη συλλογή σας στο email που γράφετε, ή στο πρόγραμμα ανταλλαγής μηνυμάτων με ένα φίλο σας. Άλλο σενάριο φυσικά είναι η αναπαραγωγή μιας ταινίας, όπου την ίδια στιγμή μπορείτε να κάνετε browsing ή να διαβάζετε κάποιο e-mail. Μας άρεσε ακόμα η δυνατότητα να ανοίξουμε μια εφαρμογή απευθείας μόλις λάβαμε από αυτή κάποια ειδοποίηση και να την προσθέσουμε απευθείας στο setup των ανοιχτών εφαρμογών που είχαμε εκείνη τη στιγμή. Μπορούμε να προσθέσουμε και μια τέταρτη εφαρμογή, όμως αυτή εμφανίζεται σε μορφή παραθύρου και δεν είναι τόσο εύχρηστος ο χειρισμός της. Επιδόσεις Οι επιδόσεις του Galaxy Fold στηρίζονται στο Snapdragon 855 chipset της Qualcomm, ένα chipset που είδαμε αρχικά με το Galaxy S10 και δεν είναι τελευταίας γενιάς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χαρίζει κορυφαίες επιδόσεις αφού μπορεί να σηκώσει άνετα το φόρτο εργασίας του Galaxy Fold (βλ. Multitasking), ειδικά όταν συνοδεύεται από 12GB μνήμη και 512GB αποθηκευτικό χώρο. Μας άρεσε ακόμα η υποστήριξη dual sim, αν και για τη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για e-sim όπου η διάδοσή της στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά περιορισμένη μέχρι στιγμής. Το form factor που έχει επιλέξει η Samsung δεν είναι «οικονομικό» προς τον αριθμό των καμερών που έχουν παρουσία στο Galaxy Fold, ο οποίος φτάνει τις 6 προκειμένου να πιάσει όλα τα σενάρια χρήσης. Έτσι με την οθόνη πλήρως ανοιχτής στις 7,3 ίντσες, έχουμε στη διάθεσή μας 2 selfie κάμερες των 10 και 8MP (αισθητήρας βάθους) αντίστοιχα, τοποθετημένες σε μια μεγάλη εγκοπή στο άνω δεξί μέρος. Αυτές κάνουν εφικτές τις πολύ καλές βιντεοκλήσεις ενώ υποστηρίζουν και Live Focus προκειμένου να έχουμε μια πιο καλλιτεχνική πινελιά στις selfies μας. Οι κύριες κάμερες είναι τρεις και μας έρχονται από το Galaxy S10+. Ο κύριος Dual Pixel αισθητήρας έχει ανάλυση 12MP (f/1.5-f/2.4, OIS) και συνοδεύεται από τηλεφακό της ίδιας ανάλυσης, με υποστήριξη OIS και διάφραγμα f/2.4. Ο τρίτος φακός των 16MP είναι ο υπερευρυγώνιος (123°) που μας επιτρέπει τη λήψη περισσότερου περιεχομένου, αν και το διάφραγμα ξεφεύγει σ’ αυτή την περίπτωση. Η 6η κάμερα βρίσκεται στην εμπρόσθια όψη, προορίζεται για selfies και έχει ανάλυση 10MP. Για την εγγραφή βίντεο υποστηρίζεται φυσικά ανάλυση 4K/60fps αλλά και HDR10+ ενώ ευπρόσδεκτη είναι η υποστήριξη και της λειτουργίας Super Steady Video, όπως την είδαμε και στα Galaxy S10/Note10. Από τα πλεονεκτήματα μιας αναδιπλούμενης οθόνης 7,3 ιντσών, είναι το πόσο εντυπωσιακή κάνει τη λειτουργία της λήψης, με το viewfinder στην περίπτωση αυτή να καταλαμβάνει όλο το διαθέσιμο χώρο. Αυτονομία. Αν και δεν είχαμε για αρκετό καιρό τη συσκευή στα χέρια μας, εντούτοις γνωρίζουμε ότι με τη διπλή μπαταρία συνολικής χωρητικότητας 4,380mAh, η αυτονομία κυμαίνεται στη μία ημέρα με συντηρητική χρήση, ειδικά στην περίπτωση χρήσης της μεγάλης οθόνης. Δυστυχώς η γρήγορη φόρτιση χαρακτηρίζεται απλά τυπική αφού περιορίζεται στα 15W και είναι αρκετά πίσω όχι μόνο από τον ανταγωνισμό αλλά και από άλλες ναυαρχίδες της ίδιας της Samsung. Υποστηρίζεται ακόμα και ασύρματη φόρτιση αλλά και αντίστροφη ασύρματη φόρτιση προκειμένου το Galaxy Fold να αναλαμβάνει τη φόρτιση άλλων ασύρματων συσκευών μόλις τις τοποθετήσετε στην πλάτη του. Συμπέρασμα Αυτό είναι το Galaxy Fold, το πρώτο smartphone με αναδιπλούμενη οθόνη αλλά και ένα από τα πιο ακριβά αφού το κόστος του έχει οριστεί στα €2199. Ίσως περιμέναμε περισσότερα -ειδικά στη περίπτωση του λογισμικού- όμως όπως συμβαίνει με τις περισσότερες νέες τεχνολογίες θα πρέπει να κάνουμε υπομονή για να δούμε τις πλήρεις δυνατότητές της αλλά και το πως θα μπορέσουν να την αξιοποιήσουν κατάλληλα οι προγραμματιστές. Το Galaxy Fold απευθύνεται σε λάτρεις της τεχνολογίας που περίμεναν όλο αυτό το καιρό ένα smartphone που να μπορεί να μεταμορφωθεί με μια κίνηση σε tablet και δίνουν εκεί τη μεγαλύτερη προτεραιότητα, προσπερνώντας άλλα χαρακτηριστικά που έχουμε συνηθίσει σε ναυαρχίδες. Η αρχή πάντως έγινε και είναι σίγουρο ότι τον επόμενο χρόνο θα δούμε όχι μόνο περισσότερες περιπτώσεις αλλά και οικονομικότερες, ακόμα και από τη Samsung. Ίσως το σενάριο μια αναδιπλούμενη συσκευή να βρίσκεται κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας στα τέλη του 2020, να μην είναι τόσο μακρινό.