Συμπτωματικά, το τελείωσα χθες.
Με οκτώ λέξεις: Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε φίλους της ηρωικής λογοτεχνίας.
Με περισσότερες λέξεις: Ως βιβλίο, το βρήκα πολύ καλά δομημένο, υπό την έννοια ότι ο συγγραφέας δίνει αρχικά άπλετο "χώρο" στους κεντρικούς ήρωες να "αναπτυχθούν". Ο καθένας έχει την προσωπική του ιστορία στην οποία ο αναγνώστης εμβαθύνει. Κατόπιν, περνάει στο κυρίως μέρος της ιστορίας, το οποίο δεν "χωλαίνει" κάπου. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι "στρωτή" - ακόμα κι οι ανατροπές βοηθούν στην εξέλιξη, χωρίς να τη διαταράσσουν, αντιθέτως μάλιστα. Αξίζει να αναφέρω ότι οι ανατροπές (δολοπλοκίες) είναι αρκετές κι έφτασα σε κάποιο σημείο που δεν ήξερα ποιον χαρακτήρα να "εμπιστευτώ" - υπό την έννοια ότι δεν ήξερα εάν ένας χαρακτήρας θα παρέμενε "πιστός" στην εικόνα που μου είχε δημιουργήσει ο συγγραφέας ή εάν αυτή η "εικόνα" θα ανατρεπόταν στην επόμενη παράγραφο/σελίδα. Ακόμα και στο τέλος του βιβλίου, εκεί όπου η ιστορία κάθε πρωταγωνιστικού χαρακτήρα φτάνει σε έναν επίλογο, υπάρχει το στοιχείο της ανατροπής.
Ένα - δύο πράγματα που με κούρασαν κάπως: Τα πολλά ονόματα κι οι σχέσεις μεταξύ των διαφόρων χαρακτήρων του βιβλίου. ΟΚ, τα πολλά ονόματα κι οι κάπως περίπλοκες σχέσεις είναι χαρακτηριστικό δείγμα της ηρωικής λογοτεχνίας και πάντα με δυσκόλευε η "υποχρέωση" να θυμάμαι ποιος είναι ποιος και με ποιον έχει σχέση, ποιου/ποιας είναι σύζυγος/πατέρας/μητέρα/παιδί κτλ. Δεν άφησα τη δυσκολία μου αυτή να επιρεάσει τη γνώμη μου για το βιβλίο, απλώς το αναφέρω ως προειδοποίηση σε δυνητικούς αναγνώστες με την ίδια/παρόμοια δυσκολία με μένα.
Το άλλο που με κούρασε κάπως, είναι η έκταση των κεφαλαίων. Ειδικότερα, τα αρχικά κεφάλαια του βιβλίου, εκεί όπου αναπτύσσονται οι προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών, ήταν περίπου εξήντα (60) σελίδες το καθένα. Διαβάζω με ρυθμό περίπου 1 σελίδα/λεπτό, οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιες φορές (αν όχι τις περισσότερες), με την κούραση της ημέρας κτλ, μου ήταν δύσκολο να ολοκληρώσω ένα κεφάλαιο "μονορούφι" - κάτι το οποίο επέκτεινε τον απαιτούμενο χρόνο για την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του βιβλίου. Η πλειονότητα των επόμενων κεφαλαίων δεν ακολούθησε αυτή την έκταση, χωρίς να απουσιάζουν εντελώς τα μεγάλα σε έκταση κεφάλαια.
Σε κάθε περίπτωση, όταν άρχισα να "μπαίνω" στο νόημα της ιστορίας, η εξέλιξή της με "αιχμαλώτισε" σε σημείο που δεν ήθελα να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου. Το έκλεινα μόνο λόγω κούρασης.
Υ.Γ.: Το βιβλίο έχει ένα λάθος το οποίο σχετίζεται με το οπισθόφυλλο και την εξέλιξη της ιστορίας. Απορώ πώς διέφυγε των επιμελητών του εκδοτικού οίκου.