To gaming στην Άγρια Δύση: σπιρούνια, λάσα και καυτά ρεβόλβερ

Το Red Dead Redemption άλλωστε, ξεπέρασε τις 14 εκατ. πωλήσεις σε PS3 και Xbox 360, μαζεύοντας με το τσουβάλι τις βραβεύσεις και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές από Τύπο και κοινό –στο Metacritic έχει μέσο όρο βαθμολογιών 95% με τους χρήστες να του έχουν δώσει 8,8 και 9 με άριστα 10.

 

Η αλήθεια είναι πως για τον “διάδοχο” δεν μάθαμε το παραμικρό αφού το τρέιλερ της Rockstar ήταν ξεκάθαρα για… να μας ανοίξει την όρεξη και σίγουρα όχι για να αποκαλύψει στοιχεία για το παιχνίδι. Ξέρουμε ότι θα διαδραματίζεται και πάλι στην Άγρια Δύση, θα διαθέτει single player και multiplayer τμήματα ενώ άγνωστος παραμένει ο ρόλος που θα διαδραματίζουν οι επτά σιλουέτες που φιγουράρουν στο κύριο εικαστικό του. Να έχουν μπει τυχαία; Να είναι μέλη μιας συμμορίας; Ποιος ξέρει… Αυτό που ξέρουμε όμως για την ώρα, είναι πως ο τίτλος αναμένεται να κυκλοφορήσει επιβεβαιωμένα για PS4 και Xbox One με τα PC, μέχρι νεοτέρας, να μένουν για ακόμα μια φορά εκτός νυμφώνος, όπως είχε συμβεί άλλωστε και με το Red Dead Redemption.

 

 

Ανεξαρτήτως των φορμά στα οποία θα διατεθεί πάντως το παιχνίδι και μέχρι να συμβεί αυτό με το καλό (πάμε για φθινόπωρο του ’17), η Rockstar μας έβαλε για τα καλά σε ρυθμούς Φαρ Ουέστ, στον πυρετό του χρυσού, αναγκάζοντάς μας να ψάχνουμε για υποκατάστατα μήπως και σβήσουμε τη δίψα μας. Τα καουμπόικο theme άλλωστε πάντα πουλούσε στο gaming, έστω κι αν οι πραγματικά αξιόλογοι τίτλοι είναι λίγοι. Εμείς ψάξαμε, τους βρήκαμε, θυμηθήκαμε τα νιάτα μας και σας τους προτείνουμε μήπως και… γίνει η δουλειά και καλύψετε, έστω προσωρινά, την ανάγκη σας για σπιρούνια, άλογα, Κλιντ Ίστγουντ και νερό που καίει.

 

Red Dead Redemption (2010)

 

Ο Λούκι Λουκ του είδους και το γρηγορότερο πιστόλι στο gaming. Θα έλεγε κανείς πως οι λίστες με τα καλύτερα παιχνίδια γουέστερν γίνονται απλά και μόνο για να καταλήξει η πρώτη θέση στο Red Dead Redemption. Ο τίτλος της Rockstar πήρε τα γουέστερν από το χέρι και τα ανέβασε επίπεδο με την υπέροχη ατμόσφαιρα, την απίστευτη πλοκή και τις κινηματογραφικές του ερμηνείες. Ο ανοιχτός κόσμος του αντιδρούσε στις πράξεις του παίκτη, κάνοντάς τον έτσι να ξανασκεφτεί την πλήρη ελευθερία κινήσεων που απολάμβανε, τη στιγμή που το πιστολίδι απλά δεν σταματούσε. Η διάρκειά του στον χρόνο ήταν επική με το gameplay του να διαθέτει αμίμητο βάθος και το “fast travel” να είναι αχρείαστο μιας που οι εκπλήξεις δεν σταματούσαν να εμφανίζονται. Το παιχνίδι πάτησε πάνω στο κόνσεπτ των Grand Theft Auto (την εποχή που μεσουρανούσε το GTA IV) και το εξέλιξε σε τέτοιο βαθμό που τα ξεπέρασε κατά πολύ. Κυκλοφόρησε σε PS3 και Xbox 360 και μάλιστα πρόσφατα κατέστη και “backwards compatible” τίτλος για το Xbox One.

 

 

Desperados: Wanted Dead or Alive (2001)

 

Το Desperados είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει την ίδια εποχή με το Commandos 2: Men of Courage και καθώς τα δυο τους έμοιαζαν, το niche κοινό των real-time tactic τίτλων, προτίμησε το πρώτο που το γνώριζε κιόλας, διαπράττοντας έτσι μια τεράστια αδικία. Ο τίτλος της Spellbound, βλέπετε, ήταν αρτιότατος και μάλιστα διέθετε και ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σενάριο και μπόλικα “twists” στην πλοκή σε τέτοιο βαθμό που με δυσκολία θα φανταζόταν κανείς πως θα έβρισκε σε ένα τέτοιου είδους παιχνίδι. Η A.I. του βρισκόταν σε υψηλότατα για την εποχή επίπεδα ενώ το gameplay του έδινε μεγάλη ελευθερία κινήσεων στους παίκτες προκειμένου εκείνοι να ολοκληρώσουν την καθεμία από τις 20 και πλέον αποστολές του με τον τρόπο που επιθυμούσαν. Το “Commandos με καουμπόηδες” που κυκλοφόρησε μόνο στα PC απέκτησε και sequel (Desperados 2: Cooper’s Revenge) μια πενταετία αργότερα με τους δημιουργούς του να κοπιάρουν το κόνσεπτ του το 2001 στο Robin Hood: The Legend of Sherwood.

 

 

Call of Juarez: Bound in Blood (2009)

 

Η τριλογία των Call of Juarez έχει φτιάξει ένα αρκετά καλό όνομα κι αν το πρώτο παιχνίδι δεν έθελξε ακριβώς με την ποιότητά του, τα δύο επόμενα ρέφαραν. Κάποιοι θεωρούν το τρίτο, το Gunslinger, ως το καλύτερο όλων, εμείς όμως θα συνασπιστούμε με εκείνους που πιστεύουν ότι το απόγειο του franchise ήταν με το δεύτερο μέρος του, το Bound in Blood. Αυτό συνέβη διότι η Ubisoft έχοντας ως βάση το έτσι κι αλλιώς καλό πρώτο Call of Juarez, δούλεψε σε τομείς όπως η ατμόσφαιρα και η πλοκή (μέχρι που προσέφερε δύο τελείως διαφορετικές εκδοχές του παιχνιδιού από τα μάτια δύο αδελφών), εμπλουτίζοντας παράλληλα το gameplay με πιστολίδι και σεκάνς που έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη όλων όσοι δοκίμασαν το παιχνίδι (κυνηγητό καραβανιών, ληστείες, μονομαχίες με Ινδιάνους κ.α.). Το FPS της Techland κυκλοφόρησε σε PS3, Xbox 360 και PC και ακολουθήθηκε από ακόμα ένα γουέστερν, αν και ενδιάμεσα μεσολάβησε το απαράδεκτο από κάθε άποψη σύγχρονο The Cartel.

 

 

Red Dead Revolver (2004)

 

Λίγοι ήταν εκείνοι που θυμούνταν την εποχή που κυκλοφόρησε το Red Dead Redemption πως μια εξαετία πριν, η Rockstar μας είχε ταξιδέψει ξανά στην Άγρια Δύση, αυτή τη φορά με το Red Dead Revolver. Μάλιστα, το παιχνίδι είχε ξεκινήσει αρχικά ως πρότζεκτ της Capcom (!) όμως όταν αυτή αποφάσισε πως δεν ενδιαφερόταν, κατέληξε στη Rockstar San Diego (που είχε ξεκινήσει να το αναπτύσσει ως Angel Studios). Αν το παιχνίδι ξεχώρισε για κάτι, αυτό ήταν το στυλ του που έφερνε περισσότερο σε ταινία παρά σε videogame. Οι δημιουργοί του, βλέπετε, περισσότερο από το να δώσουν στον κόσμο ένα παιχνίδι, ήθελαν να διηγηθούν μια ιστορία και αυτό έπαιξε τον ρόλο του σε κάθε τομέα του Red Dead Revolver και μην σας κάνει εντύπωση: όσο σύνηθες κι αν θεωρείται κάτι τέτοιο στις μέρες μας, μια ντουζίνα χρόνια πριν δεν ήταν και τόσο δεδομένο. Το, σπάνιο για τα δεδομένα του gaming, γουέστερν της Rockstar κυκλοφόρησε σε PS2 και Xbox ενώ μεταγενέστερα διατέθηκε τόσο στο PS3 (2012) όσο και στο PS4 (2016).

 

 

Gun (2005)

 

Αν και η ιστορία λέει ότι το μόνο παιχνίδι που μπορεί να διεκδικεί τον τίτλο του προκατόχου του Red Dead Redemption είναι το Red Dead Revolver, το Gun της Activision είναι αυτό που μπορεί να περηφανεύεται πως από πλευράς gameplay βρισκόταν πιο κοντά του. Διέθετε έναν ενδιαφέροντα ανοιχτό κόσμο με τον παίκτη να φέρνει εις πέρας κύριες και δευτερεύουσες αποστολές, να γεμίζει τρύπες ληστές και άγρια ζώα, ακόμα και να σπέρνει τον τρόμο σε πόλεις ολόκληρες αν το επιθυμούσε. Το σενάριό του ενίσχυαν ακόμα περισσότερο οι εξαιρετικές ερμηνείες με την απεικόνιση όλων των εκείνων των πιο-κλισέ-για-γουέστερν-πεθαίνεις περιοχών (Κολοράντο, Αριζόνα, Νέο Μεξικό, Κάνσας) να είναι εξαιρετική. Η προοπτική εναλλασσόταν μεταξύ πρώτου και τρίτου προσώπου, οι μάχες γίνονταν τόσο εκ του σύνεγγυς όσο και εκ του συστάδην ενώ τα πάντα απαραίτητα mini games ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα. Το Gun κυκλοφόρησε παντού (PS2, Xbox, GameCube, PC, Xbox 360, PSP) αλλά sequel δεν είδαμε ποτέ παρά τις φήμες περί του αντιθέτου.

 

 

The Oregon Trail (1971)

 

Το The Oregon Trail δημιουργήθηκε το 1971 από τους Ντον Ρόουγουιτς, Μπιλ Χάινμαν και Πωλ Ντίλενμπεργκερ έχοντας αρχικά εκπαιδευτικό σκοπό. Τρία χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε εκ νέου, αυτή τη φορά πιο ολοκληρωμένο και με σαφείς ψυχαγωγικούς προσανατολισμούς για να ακολουθήσουν στην πορεία καμιά δεκαριά ακόμα εκδόσεις με πιο πρόσφατη, αυτή του 2012 για τα Windows Phone. Σε αυτόν τον πρωτότυπο εξομοιωτή, ο παίκτης καλείτο να ταξιδέψει από το Μισούρι στο Όρεγκον εξασφαλίζοντας πως το καραβάνι του θα έμενε ζωντανό στη διαδρομή. Τι σήμαινε αυτό; Πως έπρεπε να κυνηγήσει, να πολεμήσει ληστές και Ινδιάνους, να επιβιώσει από ασθένειες και λοιπές κακουχίες και άλλα τέτοια όμορφα. Ουσιαστικά το Oregon Trail επεδίωκε να παρουσιάσει τις δυσκολίες της ζωής ενός εμπόρου/ταξιδιώτη σε μαθητές, μόνο που το έκανε με τόσο πειστικό και ψυχαγωγικό τρόπου που εν τέλει κατέληξε να θεωρείται ένα καθ’ όλα επιτυχημένο παιχνίδι. Εν αντιθέσει με την αρχική έκδοση, τα τελευταία χρονικά remakes της κρίνονται ως απαράδεκτα.